เด็กเดี๋ยวนี้แม่งใจแตกชิบหาย” รุ่นน้องของผมพูดขึ้นมาในวงเหล้า
“ทำไมวะ”
“เมื่อวาน หน้าอาร์ซีเอตอนตีสาม พวกมันโบกรถผม” มันกระดกเหล้าหนึ่งทีก่อนพูดต่อ
“มันมากันสามตัว บอกว่าจะไปแถวสะพานควาย ไม่มีเงิน พี่จะพาพวกหนูไปไหนก่อนก็ได้ แล้วพาไปส่งสะพานควายให้ที”
“ไอ้ *** โคตรโชคดีเลย” ผมร้องเสียงดังลั่น
“ผมว่า สังคมสมัยนี้แม่งฟอนเฟะหวะพี่” ฤทธิ์แอลกอฮอล์สั่งใหม่มั่นพูดต่อ
“อยากรู้จริงๆ ถ้าพ่อแม่มันรู้จะทำหน้ายังไง”
“ *** ไม่ชอบเหรอวะ” ผมหัวเราะ
“อย่าบอกนะว่าไม่เอา”
“ *** แค่คิดผมก็หมดอารมณ์แล้วพี่ ไม่เอาแม่งหรอก” ดูมันหัวเสีย
“เดี๋ยวนี้ศีลธรรมหายไปไหนหมดวะ ไอ้เด็กเดี๋ยวนี้แม่งเอากันอย่างกับสัตว์”
อาชีพคนขับแท็กซี่อย่างพวกผม มีวงจรชีวิตที่เรียบง่าย
...ตื่น
...ขับรถ
...ส่งรถ
...กินเหล้า
...นอน
...ตื่น...
และทำอย่างนี้วนเวียนไปเรื่อยๆ
“แต่ถ้าเป็นพี่ พี่ก็คงคิดหนัก” ผมกระดกเหล้าเข้าปาก
“นั่นสิ ถ้าเป็นลูกสาวพี่ พี่จะรู้สึกยังไงล่ะ” มันพูดไป ทำตาปรือๆ เล่นเอาผมสำลัก
“อีเอ๋ ลูกสาว *** จะมีเงินเที่ยวได้ยังไง” สัญชาติญาณความเป็นพ่อ ทำให้ผมแก้ตัวโดยไม่ต้องคิด
“แถมลูก *** อายุแค่สิบสี่ *** อย่าหาเรื่องเลย”
“ใจเย็นพี่ ผมไม่ได้จะว่าลูกสาวพี่” มันรีบแก้ตัว
“ผมเปรียบให้ฟังเฉยๆ”
“ *** จะเปรียบ ก็ไปเปรียบกับคนอื่นสิวะ”
“เดี๋ยวนี้ ไอ้พวกเด็กวัยรุ่นแม่งเปลี่ยนคู่นอนกันเป็นว่าเล่น ผมเห็นแล้วสังเวชใจชิบหาย” มันรีบเปลี่ยนเรื่อง
“โชคดีนะที่ผมยังไม่มีลูก”
“เออ *** มันโชคร้าย”
“ไม่ใช่อย่างนั้นพี่ ผมหนะไม่รู้ว่าจะเลี้ยงลูกให้ดีได้อย่างพี่หรือเปล่าหนะสิ” มันหยอดคำหวาน ผมไม่พูดอะไร
“ทั้งน่ารัก ทั้งขยันเรียน ทั้งเรียบร้อย เดี๋ยวนี้หาเด็กผู้หญิงแบบลูกสาวพี่นี่ยากจริงๆ”
“ไอ้ห่า นี่ถ้า *** ไม่มีเมีย *** คงคิดว่า *** อยากจะเป็นลูกเขย *** แน่ๆ”
“ได้ไหมหละพี่” มันหันขวับมามอง
“ไอ้ *** *** อย่าทะลึ่งนะเว้ย เมีย *** อยู่นั่งอยู่ในบ้าน ถ้าได้ยินเข้าเดี๋ยว *** จะซวย” ผมหัวเราะ
“ผมก็พูดเล่นพี่ แหมๆ” มันหัวเราะกลบเกลื่อน
ผมหันเข้าไปมองในบ้าน เห็นเมียของมันเหลือบตามามองเล็กน้อย
บ้านของรุ่นน้องผมค่อนข้างใหญ่ถ้าเทียบกับคนทำอาชีพเดียวกัน เพราะครอบครัวมันค่อนข้างมีฐานะ
เพียงแต่มันทำตัวเละเทะเหลวไหลผิดพี่ผิดน้อง เรียนก็เรียนไม่จบ
แถมยังได้เด็กอายุยี่สิบกว่าๆมาเป็นเมียเสียอีก ตอนนี้มันถึงต้องมาขับรถแท็กซี่เหมือนผม
“ดีนะ ที่เมียผมไม่ว่า เวลาพี่มากินเหล้าที่บ้าน” ตอนนี้คอมันเริ่มพับไปมาอย่างหมดรูป
“ถ้าเป็นคนอื่นนะ มันด่าเช็ดแล้ว”
“เฮ้ย” ผมหัวเราะ “เมีย *** ใจดีออก *** ยังอิจฉา *** เลย ได้เมียสาวๆสวยๆ”
“งั้นแลกกัน พี่เอาเมียผมไป เอาลูกสาวพี่มา”
“ไอ้ *** ทะลึ่งใหญ่แล้ว *** ” ผมกับมันหัวเราะกันครืน
เมียผมหนีตามผู้ชายไปเมื่อสิบปีก่อน
ผมให้เหตุผลแทนเธอว่า เธอคงทนกับความลำบากไม่ได้ ...มากกว่าเหตุผลเรื่องอย่างว่า
“แม่ง ผมโคตรเมาเลยพี่” รุ่นน้องผมหัวเราะ พร้อมกับเอนหลังลงบนแคร่
พักเดียว รุ่นน้องผมก็เมาหลับคาแคร่หน้าบ้าน ตอนนี้ผมเองก็เมาใช่ย่อยแล้วเหมือนกัน
“เฮ้ย เดี๋ยวพี่ไปฉี่แป๊บหนึ่ง เดี๋ยวมา” ผมบอกมัน ในขณะที่มันมันกรนเป็นเสียงตอบรับ
จริงอย่างที่รุ่นน้องผมพูด
เด็กเดี๋ยวนี้สมสู่กันอย่างกับสัตว์เดรัจฉาน
พอผับปิด ต่างก็หาคู่นอนที่ถูกใจ และไปต่อกันตามโรงแรม
จบแล้ว ก็จบกัน
วันต่อมา ก็ลืมชื่อ ลืมหน้าของกันและกัน
วนเวียนอย่างนี้เหมือนการใช้ชีวิตของคนขับแท็กซี่อย่างผม
แค่คิดว่าลูกสาวผม ต้องเติบโตพร้อมกับวงจรสังคมเลวๆอย่างนี้
ก็ทำให้ใจของคนเป็นพ่อเป็นแม่รู้สึกเจ็บแปลบขึ้นมาทันที
มนุษย์เกิดขึ้นมาจากการสมสู่ และใช้ชีวิตอยู่กับมันมานานแสนนาน …ผมรู้
การแต่งตัว แต่งหน้า ทาปาก ก็เพื่อร้องเรียกเพศตรงข้ามให้เข้ามาสมสู่กัน ไม่ต่างอะไรกับสัตว์ ...ผมรู้
แต่เรื่องการสมสู่หลับนอน ยังคงเป็นความชั่วร้ายเกินกว่าจะเอามาพูดกันในสังคม
ทั้งๆที่ในเบื้องลึกของหัวใจเรา กลับโหยหาการสมสู่โดยสันดาน
ไม่ว่าสมัยก่อน สมัยนี้ หรือสมัยหน้า
ผมคิดว่าการสมสู่กัน ก็ยังเป็นสิ่งที่ไม่เคยเปลี่ยน
ยังคงเป็นความต้องการดิบๆ ราวกับสัตว์เดรัจฉาน
ที่ฝังรากอยู่ในลมหายใจตั้งแต่เรายังเป็นอสุจิ ปล่อยอสุจิ รับอสุจิ และกลายเป็นอสุจิอีกครั้ง
แต่ถึงเข้าใจดี ก็ยังรู้สึกเจ็บแปลบทุกครั้งที่คิดถึงยัยเอ๋ ลูกสาวที่ผมรัก
ลูกสาวตัวเล็กๆของผม ...ที่เกิดมาจากการสมสู่
เธอคือสิ่งมีชีวิตอย่างเดียวที่ผมรัก
และทำให้ผมได้รู้ว่า ความรักกับการสมสู่ เป็นคนละเรื่องกัน
ผมเดินเข้าไปในบ้านของรุ่นน้องผม
“หลับแล้วเหรอพี่” แฟนรุ่นน้องผมถามขึ้นทันทีที่เห็นผมเข้าประตูบ้าน
“หลับแล้ว”
“เริ่มกันเลยไหมพี่” เธอถามผมด้วยน้ำเสียงตื่นเต้นอย่างรู้กัน
ผมพยักหน้ารับอย่างเคย
...การสมสู่จงเจริญ....
