ดิฉันชื่อตรีมาศ (หนิง) เพิ่งจบจาก มหาวิทยาลัย ตอนนี้หนิงทำงานอยู่ที่บริษัทเงินทุนหลักทรัพย์แห่งหนึ่งใน ตึกสาธร ที่ได้งานก็เพราะคุณอาของหนิงเป็นกรรมการผู้จัดการ ท่านช่วยฝากให้ตอนนี้หนิงอายุ 22 ปี ทำงานมาได้ 6 เดือนแล้วงานยุ่งมากเลยเลยไม่มีเวลาคิดเรื่องแฟนแต่เวลาที่มีความรู้สึกต้องการ ทางเพศหนิงชอบนึกถึงว่าโดนผู้ชายที่ไม่รู้จัก ลวนลามแล้วก็โดนข่มขืนประจำในที่ทำงานไม่มีใครอยู่ช่วงพักกลางวันทุกคนออกไปทานข้าวกันหมด หนิงออกไปเป็นคนสุดท้าย พอเดินมากลุ่มข้างหน้าหนิงเป็นสาวเปรี้ยวแต่งตัวค่อนข้างโป๊กระโปรงสั้นจู๋เสื้อสายเดี่ยวแล้วสวมเสื้อสูททับ หนิงก็สังเกตุเห็นยามที่เฝ้าประตูมองด้วยสายตาที่หื่นกามมาก หนิงร้อนวูบเมื่อเห็นสายตาเช่นนั้น
พอไปทานข้าวกลางวันกลับมาหนิงก็รีบมาแอบมองดูยามที่กำลังโลมเลียพนักงานสาวๆ ด้วยสายตามันทำให้หนิงนึกอยากที่จะโดนมองอย่างนั้นบ้าง วันรุ่งขึ้นตอนเช้า หนิงใส่กระโปรงสั้นไปบ้างแต่คงไม่สะใจยาม หรืออาจจะเป็นเพราะหนิงใส่แว่นผมตรงเหมือนเด็กนักเรียนอาจจะดูเชยๆ หนิงจึงคิดจะทำให้ยามหันมามองหนิงให้ได้ ยามคนนี้ ชื่อ บุญส่ง อายุราวๆ 30-32 เห็นจะได้ ตอนพักกลางวันหนิงเลยออกมานั่งอ่านหนังสือพิมพ์ ที่หน้าประตูทางเข้าตรงข้ามกับที่ยามยืนอยู่ หนิงนั่งอยู่ครู่นึงยามก็ยังไม่ค่อยสนใจเท่าไรอาจเป็นเพราะหนิงคอยมองรอบ เป็นระยะๆหนิงจึงลองยกหนังสือพิมพ์ขึ้นมาบังที่หน้าทำทีเป็นอ่าน แต่สายหนิงมองที่กระจกด้านข้างที่สะท้อนเห็นการกระทำของยาม ได้ หนิงเห็นยามเค้ามองมาบ่อยเหมือนกัน ยิ่งเวลาขยับเปลี่ยนขาที่ไขว่ห้าง หนิงจึงลองอ้าขาออกนิดนึง หนิงตื่นเต้นมากเลยค่ะก็ยามเค้ามองจ้องมาที่หว่างขาหนิงเลยหนิงเสียววาบเลย จึงหุบขาก็เห็นยามยังคอยมองมาเรื่อยๆ คงรอให้หนิงนั่งอ้าหนิงก็คิดว่าให้มองซะให้เต็มตาเลยหนิงถ่างขาออกมากขึ้น ประมาณ ฝ่ามือได้ก็เห็นยามจ้องใหญ่เลยหนิงมองแล้วว่าไม่มีใครมาเพราะเพิ่งจะพักกลาง วันได้ 15 นาทีเอง หนิงก็ตัดสินใจนั่งอ้าขามากขึ้นอีกคราวนี้กว้างมากจนหนิงแน่ใจว่ายามต้อง เห็นกางเกงในสีขาวของหนิงแน่เพราะสายตาของยามที่จ้องมามันแทบจะถลนออกมานอก เบ้าตา แล้วหนิงก็รู้สึกมีอารมณ์ขึ้นมาทันทีสายตาที่หื่นกามทำให้หนิงรู้สึกว่ามี น้ำซึมออกมาจากร่องหอย
หนิงให้ยามดูอยู่ประมาณ 5 นาทีได้ หนิงทนไม่ไหวจึงเดินเข้าออฟฟิศ มุ่งไปที่ห้องน้ำแล้วก็เอานิ้วแยงร่องหอย นึกถึงสายตาของยามที่มองที่หว่างขาหนิงตลอด แล้วก็นึกต่อไปว่ายามตามเข้ามาในห้องน้ำแล้วก็ข่มขืนแล้วน้ำเงี่ยนเหนียวๆ ของหนิงก็ออกมาเลอะมือเต็มไปหมดหนิงล้างมือแล้วก็ออกมาจากห้องน้ำก็เห็นยาม เดินออกมาจากห้องน้ำเหมือนกัน ยามหลบสายตาแล้วก็เดินไปยืนที่ประตูเหมือนเดิม โชคไม่ดีที่ห้องน้ำไม่ได้ติดกันไม่งั้น ยามคงได้ยินเสียงหนิงครางแน่ๆ แล้วก็คงเข้ามา.ข่มขืนหนิงแน่ๆนึกๆหนิงก็เสียดายวันต่อมาหนิงก็ใส่ชุดแซกสี ฟ้าอ่อนมาทำงาน หนิงกะว่าจะมาโชว์หอยให้ยามดูอีก แต่พอพักกลางวันเพื่อนๆก็ชวนหนิงไปทานข้าว หนิงก็ขัดไม่ได้พอไปนั่งทานที่ร้านข้าว หนิงนั่งหันหน้าเข้าไปหน้าร้าน พอนั่งทานอยู่ก็มียาม 2 คนมาทานข้าวเหมือนกัน หนิงเลยถือโอกาสลองโชว์หอยให้ยามหนุ่ม 2 คนนั่นดู หนิงนั่งอ้าขากว้างพอที่จะเห็นกางเกงในสีขาวของหนิงได้สบาย หนิงเห็นยามจ้องที่หว่างขาหนิงใหญ่เลย หนิงทำเป็นไม่สนใจ คุยอยู่กับเพื่อนแต่ก็หันมามองยามด้วย พอหนิงหันมาอีกทีก็เห็นยามอีกคนย้ายไปนั่งด้านเดียวกันแสดงว่าต้องบอกให้มา ดูของดีของหนิงแน่ๆ หนิงตื่นเต้นมากที่มียามสองคนมาจ้องมองหอยของหนิงอยู่ หนิงรู้สึกว่าน้ำเหนียวๆมันซึมออกมาอีกแล้ว หนิงทนไม่ไหวจึงขอตัวเพื่อนๆเข้าห้องน้ำ หนิงไม่กล้าที่จะเข้าที่ร้านเพราะกลัวคนได้ยินหนิงจึงรีบกลับไปที่ออฟฟิศ หนิงเดินตรงดิ่งไปที่ห้องน้ำยามเห็นหนิงรีบเดินมาจึงถาม
"คุณครับ…เป็นอะไรรึเปล่าครับ"
"เปล่าค่ะ จะเข้าห้องน้ำ" หนิงอยากบอกเหลือเกินว่า"เงี่ยน …จะเข้าไปตกเบ็ด…"แล้วหนิงก็รีบเดินไปเข้าห้องน้ำพอถึงห้องน้ำหนิงรีบล้วงเข้าไปทันทีจนน้ำเงี่ยนมันออกมาแฉะกางเกงใน หนิงจะหยิบกระดาษทิชชู่ที่อยู่ข้างๆ
"อ้าว…หมดเหรอเนี่ย…ทำไงดีล่ะ"
หนิงนึกแล้วก็ถอกกางเกงในสีขาวออกแล้วก็เช็ดที่หอยจนแห้ง แล้วก็กำกางเกงใน เดินออกมาหนิงไปที่โต๊ะ แล้วก็เอากระดาษทิชชู่มาห่อกางเกงในเอาไว้ แล้วก็เก็บเข้ากระเป๋าถือหนิงจะเดินออกไปที่ร้านข้าวเพื่อไปหาเพื่อนๆแต่พอเดินผ่านยามก็นึกอยากจะโชว์หอยให้ยามดูจึงมานั่งลงที่เดิม แล้วก็ทำท่าอ่านหนังสือพิมพ์เหมือนเดิม แล้วก็ถ่างขาออกกว้างๆ ยามมองตาโตเลยบุญส่งเมื่อได้เห็นก็นึกในใจ
"เฮ๊ย…นั่นมันหีนี่หว่า…เห็นเป็นร่องเลย" ควยเริ่มแข็งโด่ขึ้นมายามพยายามกดมันเอาไว้
"เมื่อวานเห็นแค่กางเกงในวันนี้ให้เห็นหีเลยนะสงสัยพรุ่งนี้คงได้เย็ดแม่ง แน่ๆเลยเมื่อก่อนกูไม่กล้ามองเพราะเห็นว่าเป็นหลานท่านกรรมการผู้จัดการหรอก นะแต่ไม่ไหวแล้วเล่นอ้าโชว์หีกันอย่างงี้เดี๋ยวไปชักว่าวดีกว่า"
สายตายามจ้องที่ หี แทบจะกลืนกินมันเข้าไป ควยแข็งโด่พาดขึ้นมาเป็นลำจนเห็นได้ชัด หนิงก็ยังนั่งอ้า แต่สายตาจ้องที่เป้ากางเกงของยามแล้วก็มีเสียงคนเดินคุยกันมาแต่ไกล หนิงจึงหุบขาแล้วลุกขึ้นเดินกลับเข้าไปในออฟฟิศ ตรงไปเข้าห้องน้ำอีกครั้ง
"ตรงนั้นของพี่บุญส่งใหญ่จังเลยถ้ามันเข้ามาในหอยเราจะเป็นยังไงนะ" หนิงแยงหอยตัวเองไปแล้วก็นึกถึงว่ากำลังโดนท่อนเนื้อของบุญส่งยามวัยกลางคน กระแทกหอยอยู่
"โอ๊ย…….ซี้ดดโอว์…ซี้ด……" เสียงครางที่ออกจากปากหนิงเมื่อถึงจุดสุดยอด แล้วหนิงก็เช็ดน้ำเงี่ยนที่หอยจนแห้ง แล้วก็เดินออกมาแล้วหนิงก็ต้องตกใจ……
"อุ๊ย…เอ่อ…" หนิงอุทานเมื่อเห็นอ้อน เพื่อนที่ทำงานอยู่หน้าประตูห้องน้ำ
"เร็วๆซี่ อ้อน ปวดฉี่จะแย่แล้ว…" หนิงก็รีบเดินออกมา อ้อนก็รีบเข้าไปทำธุระส่วนตัว แต่หนิงก็ยังกลัวว่าอ้อนจะรู้ว่าหนิงทำอะไรในห้องน้ำ พอเลิกงาน หนิงก็เข้าไปหาอ้อน ที่โต๊ะ
"เอ่อ อ้อน…คือว่า…เอ่อ…หนิง…"
"มีอะไรก็พูดมาซี่ หนิง…อ้ำอึ้งอยู่ได้…"
"ก็เรื่องที่หนิง…เข้าไปทำอะไรในห้องน้ำน่ะ…"
"อ๋อ…อ้อนไม่บอกใครหรอกน่ะ…วางใจได้"
"จริงๆนะ…หนิงขอบใจมาก"
"อ้อนจะบอกทำไมล่ะ…อ้อนก็ทำเหมือนกัน"
"เหรออ้อนยังไม่เหมือนกันเหรอ"
"ยังจ้ะ…ไปกลับบ้านกันเถอะ"
"จ้ะ" หนิงกลับบ้านไปด้วยความสบายใจ ที่รู้ว่ายังมีอ้อนเป็นเพื่อนอีกคน หนิงขับรถผ่านมาเห็นตลาดนัดจึงเลี้ยวรถแวะเข้าไปดูตามประสาผู้หญิง แล้วหนิงก็เดินลงไปดูเสื้อผ้าชุดทำงาน หนิงเดินดูได้ซักครู่ พอลมหนาวพัดมา หนิง ก็รู้สึกเย็นวูบที่ใต้กระโปรง ก็นึกได้ว่าไม่ได้ใส่กางเกงใน แล้วหนิงก็สะดุดตากับชุดทำงาน.ชุดนึงเข้า มันเป็นชุดแซ็ก สั้นแค่น่อง เป็นผ้าลื่น
"พี่คะ…ชุดนี้เท่าไรคะ…"
"ชุดนี้เหรอคะ…น้องนี่เข้าใจเลือกนะชุดนี้ดูแล้วเข้ากับน้องมากเลย…" คนขายรีบเอาชุดมาทาบกับตัวหนิงแล้วก็หันมองซ้าย-ขวา อย่างชื่นชม
"น้องลองก่อนดีมั้ยคะ…เดี๋ยวซื้อไปใส่ไม่ได้ก็ต้องกลับมาเปลี่ยนอีก…"
"ก็ดีค่ะ…ลองที่ไหนคะ…" คนขายสาวชี้ไปที่รถตู้ที่อยู่ด้านหลัง แผงขายเสื้อห่างประมาณ 5 เมตร
"เอ่อ…ไม่เป็นไรดีกว่าค่ะ…"
"ไปลองก่อนเถอะนะคะ…เดี๋ยวจะเสียเวลานะ…"
"ไม่เป็นไรค่ะ…หนิงผ่านเกือบทุกวันค่ะ…แล้วเท่าไรคะ"
คนขายเห็นว่าหนิงไม่ลองแน่จึงไม่รั้งไว้ แต่ดูจากชุดแล้วมันคงเล็กไปนิดนึงแน่ คนขายคิดว่า เดี๋ยวพรุ่งนี้ก็คงต้องมาเปลี่ยนแน่นอนจึงบอกราคาไป
"ปกติ550 ลดให้เหลือ 450 ก็แล้วกันค่ะ…"
"ขอบคุณค่ะ…นี่ค่ะ…" หนิงจ่ายเงินแล้วก็รับเงินทอน คนขายทิ้งท้ายเอาไว้ด้วย
"ถ้าใส่ไม่ได้ก็มาเปลี่ยนนะคะ…แล้วชวนเพื่อนๆมาลองดูนะคะจะลดให้พิเศษเลย"
"ค่ะ…แล้วจะชวนเพื่อนมาซื้อค่ะ…"
หนิงเดินกลับออกมา พอกลับถึงบ้าน หนิงก็รีบขึ้นไปอาบน้ำ แล้วก็ออกมาลองชุดที่ซื้อมา พอลองใส่ดู มันช่างรัดทุกส่วนที่โค้งเว้าของหนิง ผ้ามันยืด รัดเต้านม เอว สะโพกแนบชิดไปหมด
"ถ้ายามเห็นเราในชุดนี้…สงสัยต้องทนไม่ไหวเข้ามาปล้ำเราแน่เลย"
แล้วหนิงก็ถอดชุดออกแล้วก็ลงไปทานข้าวกับคุณพ่อและคุณแม่ แล้วก็คุยกันเรื่องงานของหนิง จน 4 ทุ่มกว่า จึงขอตัวไปนอน พอวันรุ่งขึ้น หนิงก็ใส่ชุดที่ซื้อมาแล้วขับรถไปทำงานแต่คุณพ่อกับคุณแม่ไม่เห็นรถก็ติด เหมือนทุกวัน ขยับไปได้ทีละนิดๆ แต่หนิงก็ชินซะแล้ว นั่งฟังเพลงในรถอย่างสบายใจโดยไม่รู้เลยว่าตอนนี้หนุ่มๆบนรถเมล์ข้างๆ…ได้ จ้องอยู่ที่ขาอ่อนที่เปิดอ้าเกือบถึงกางเกงใน พอรถเมล์ขยับไป หนิงถึงรู้ว่ามีคนมองอยู่หนิงก็หุบขาแล้วรถของหนิงก็ไปติดไฟแดง จอดอยู่ข้างๆรถเมล์คันนั้นอีก หนิงมองเห็นผู้ชาย4-5 คน จ้องมองอย่างตั้งใจ สายตาปรารถนาจะให้หนิงแยกขาออกให้เค้าดู เมื่อเป็นอย่างนั้นหนิงจึงอ้าขาและชันเข่าขึ้นสูงอีก จนแน่ใจว่าเค้ามองเห็นกางเกงในหนิงแน่ แล้วก็เงยหน้าขึ้นไปมองหน้าเค้า แล้วก็ยิ้มให้หนุ่ม 4-5 คนนั้นก็ยกนิ้วมือให้แล้วก็รูดซิบลงงัดท่อนเนื้อที่แข็งโด่ออกมาโชว์ให้หนิง ดูแป้บนึงแล้วก็รีบเก็บเข้าที่ พอดีไฟเขียวรถเมล์ก็ออกไปคนละทางกับที่ทำงาน หนิงจึงขับรถเลี้ยวไปที่ตึกที่ทำงาน แล้วก็เข้ามาที่จอดรถ หนิงขยับกระโปรงให้ร่นขึ้นอีกเพื่อให้ยามที่แลกบัตรเห็น กางเกงใน
