ปิ๊กนิ๊ก สาวสวยวัย17ปี พึ่งจะได้เป็นปีหนึ่งในคณะที่เธอใฝ่ฝันของมหาลัยเอกชนสุดหรูแห่งหนึ่ง เธอต้องหอบหิ้วร่างกายสูงโปร่ง175ซม.หน้าอกขนาดมหึมาที่บางคนก็เรียกเธอว่าแตงโม บางคนก็เรียกเธอว่ามะพร้าวก็ไม่ผิดเพราะโดยปกติแล้วปิ๊กนิ๊กเป็นคนไม่ค่อยใส่ยกทรง
รวมทั้งเรียวขาอันสมส่วนกับผิวสีขาวเหลืองอมชมพูของเธอ ออกเดินทางกับป๊ากับม๊าแต่เช้าเพื่อที่จะไปส่งปิ๊กนิ๊กที่จุดลงทะเบียนน้องใหม่ เพื่อไม่ต้องเจอกับปัญหารถติด โดยปกติแล้วปิ๊กนิ๊กจะใส่แต่กระโปรงสั้นๆตัวเล็กๆ แต่เนื่องจากทางสมาพันธ์นักศึกษาได้ระบุเอาไว้ว่าให้น้องใหม่ทุกคนแต่งกายให้รัดกุมเพื่อร่วมทำกิจกรรม
วันนี้จึงเป็นวันนึงในรอบไม่รู้กี่ปีที่ปิ๊กนิ๊กใส่กางเกงยีนแต่ก็ยังคงความเป็นเธอคนเดิมคือไม่ใส่ยกทรงซึ่งก็ไม่รู้ว่าไม่ใส่เองหรือลืมใส่กัน
หลังจากที่ออกเดินทางแต่เช้า โดยมีป๊ากับม๊าอยู่หน้ารถ ปิ๊กนิ๊กก็แอบงีบอยู่ข้างหลัง "ปิ๊กนิ๊กเมื่อคืนไม่ได้นอนเหรอลูก" ม๊าถามด้วยความสงสัยที่เห็นลูกสาวนอนงีบไปซะงั้น "นอนค่ะม๊า แต่มันไม่มีไรทำนี่นา" ปิ๊กนิ๊กนอนตอบอย่างเซ็งๆ "ป๊าจอดรถก่อน เดี๋ยวแม่จะไปนั่งข้างหลังเป็นเพื่อนลูก" สิ้นคำสั่งม๊า ป๊าก็หาที่จอดรถข้างทางทันที หลังจากม๊าไปนั่งข้างๆลูกสาวสุดที่รักแล้วป๊าก็ขัดรถต่อ
"ไหนบอกเซ็งไม่มีอะไรทำงัย ถอดเสื้อออกซิ" ม๊าสั่งลูกสาวทันที ปิ๊กนิ๊กแววตาลุกวาวรู้ทันทีว่าม๊าจะทำอะไร "อะไรกันม๊า แต่เช้าเลยเหรอ" ปิ๊กนิ๊กบ่นยิ้มๆพร้อมกับถอดเสื้อออกแต่โดยดี "อื้ม หัวนมสีชมพูเหมือนเดิมนี่ นมใหญ่ขึ้นหรือเปล่าเนี่ย" ม๊าเริ่มแกล้งลูกสาวทีละนิด "ไม่รู้จิ ม๊าก็จับดูเองดิ" "ปากดีนะเรา ปากดีงี้ไหนถอดกางเกงออกขอม๊าดูหีหน่อยซิ" ม๊าพูดไปมือก็ลูบคลำเต้านมลูกสาวไป
ปล่อยให้ปิ๊กนิ๊กเป็นฝ่ายปลดเข็มขัดและตะขอกางเกง และถอดกางเกงตัวเองต่อไป ปิ๊กนิ๊กเองก็ถอดกางเกงยีนของตัวเองอย่างคล่องแคล่ว "แน่ะ หีโหนกเชียวปิ๊กนิ๊ก หมอยสวยด้วย เล็มหมอยบ่อยสิท่า"แม่แหย่ลูกสาวเล่น มือหนึ่งก็ลูบคลำขยำนมปิ๊กนิ๊ก อีกมือก็ลูบคลำหีอันโหนกนูนของลูกสาวเช่นกัน "คนมันสวยอยู่แล้วม๊า ไม่เห็นต้องเล็มเลย" ปิ๊กนิ๊กทำปากดีใส่ม๊า จึงได้ทีที่ม๊าจะแกล้งลูกสาวต่อ
"ปากดีนะเรา แน่ะ หีเริ่มแฉะแล้ว เร่าร้อนสมกับเป็นลูกสาวม๊าเลยนะ ยังงี้ต้องบี้แตดสั่งสอนหน่อยแล้ว" ว่าแล้วม๊าก็ไม่รอช้า แหวกแคมหีปิ๊กนิ๊กออก แล้วระเรงเล่นงานแตดที่กำลังสั่นระริกของลูกสาวทันที ปล่อยให้ร่างกายที่เปลือยเปล่าผิวขาวเหลืองอมชมพูของปิ๊กนิ๊กส่ายร่อนด้วยความเสียว "ม๊า อาา ใจเย็น ซี้ส ปิ๊กนิ๊ก ซี้ส ปิ๊กนิ๊กมันส์หี" "มันหีอย่างเดียวเหรอ" ม้าแกล้งทำเป็นถามลูกสาวต่อ
"อาาา มันส์แตดด้วย ซี้ส อย่าหยุด อา อย่าหยุดนะ ซี้ส ไม่ไหวแล้ว น้ำแตกแล้ว อาา" ไม่นานปิ๊กนิ๊กก็น้ำแตกออกมาเพราะความเร่าร้อนเป็นทุนเดิม แต่ม๊าเองก็ยังไม่เลิกจู่โจมกับหีและแตดของลูกสาว แม้ว่าฟ้าจะสางแล้วก็ตาม
จนกระทั่งถึงบริเวณรวมพล จุดลงทะเบียนน้องใหม่ ที่มีรุ่นพี่คณะต่างๆมาต้อนรับน้องๆอย่างอบอุ่น ซึ่งก็สายพอดี ป๊าขับรถไปจอดแยกออกจากรถคันอื่นๆ ส่วนม๊าก็กลับมานั่งหน้ารถเหมือนเดิมพร้อมกับเสื้อและกางเกงของลูกสาวคนสวย ปล่อยให้ปิ๊กนิ๊กนอนพักให้หายเหนื่อยสักพักเพราะน้ำแตกไปหลายน้ำนับไม่ถ้วน
พอปิ๊กนิ๊กหายเหนื่อยหายจากอาการเคลิ้มเพราะมันหีอยู่ตลอดทาง ก็ลุกขึ้นนั่งทันที "ป๊า ขอน้ำล้างหน้าหน่อย เสื้อกับกางเกงปิ๊กนิ๊กด้วย" "แล้วป๊าก็ยื่นน้ำให้ปิ๊กนิ๊กขวดนึง "ไปล้างนอกรถนะ เดี๋ยวรถเปียก" ป๊ารีบสั่งลูกสาวทันที "ม๊า ขอเสื้อกับกางเกงปิ๊กนิ๊กด้วย" "ไปล้างหน้าล้างตาก่อนแล้วค่อยมาเอา" ม๊ายิ้มนิดๆอย่างสะใจ "หา อะไรนะ" ปิ๊กนิ๊กตกใจแทบช๊อก "ไปล้างหน้าล้างตาก่อนแล้วค่อยมาเอา" ม๊าย้ำอีกที
"โห วันแรกเลยเหรอคะม๊า" ปิ๊กนิ๊กเริ่มงอน แต่ก็รู้ว่ายังงัยม๊าก็ไม่ยอมเปลี่ยนใจแน่ๆ เธอจึงตัดสินใจ เปิดประตูรถ พาร่างกายเปลือยเปล่าขาวอมชมพู หีอันโหนกนูนกับมะพร้ายสองลูกที่หน้าอก ออกไปสู้แสงแดดในยามเช้า ซึ่งก็ไม่รู้ว่ามีใครอยู่แถวนั้นได้เห็นหีกับนมของเธอบ้าง แต่เธอก็ต้องกัดฟันทนสู้ความอาย และแนะนอน เวลาผ่านไปสองนาที ปิ๊กนิ๊กกลับเข้ามาในรถพร้อมกับหีที่เริ่มเปียกแฉะอีกครั้ง เธอรีบใส่เสื้อผ้าทันที
รถน้องใหม่กับผู้ปกครองแน่นทั่วบริเวณ น้องใหม่ปีหนึ่งทุกคนเดินไปจุดลงทะเบียนเข้าหอพัก ที่มีรุ่นพี่ทำหน้าที่ดูแลน้องๆที่มาลงชื่อและแจกป้ายชื่อสำหรับเข้าร่วมกิจกรรมรับน้องต่อไป ปิ๊กนิ๊กเองก็ต้องไปเข้าแถวรอเหมือนกับเพื่อนๆคนอื่นๆด้วย แต่เหมือนฟ้าจะผ่าลงกลางบริเวณ หลังจากที่ปิ๊กนิ๊กล้างหน้าล้างตาหวีผมแต่งหน้าทาแป้งเรียบร้อย
เธอก็เดินลงจากรถเพื่อจะไปเข้าแถวร่วมกับเพื่อนๆที่มาพร้อมกับเธอทุกคน แต่หลังจากเดินออกจากรถคันสวยของเธอได้ไม่ถึงสิบก้าว ทุกสายตา มองมาที่ปิ๊กนิ๊ก ราวกับว่าเป็นจุดโฟกัสเพียงจุดเดียว รุ่นพี่บางคนที่ยังหันหลังให้อยู่ไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไรจนกระทั่งเพื่อนที่อยู่ข้างๆสกิดให้ดู
"เฮ้ยๆ ดูน้องคนนั้นสิ โนบราว่ะ หน้าตาก็สวยหน้ารักมากเลย ผมก็สวยหุ่นก็ดีด้วย โห เดินไม่ระวังเลย" ทุกคนเหมือนต้องมนต์สะกด กับใบหน้าที่คมเรียวและดวงตาคมๆแบบหมวยๆ ซึ่งนั่นก็ไม่ใช่จุดเด่นที่สุดที่ทุกคนมอง เพราะส่วนที่เด่นที่สุด จะเรียกว่าแตงโมก็ไม่เชิงเพราะมันมีขนาดใหญ่มหึมาเอามากๆทั้งสองข้าง
หรือจะเรียกว่ามะพร้าวก็ไม่เชิงเพราะมองเห็นยอดกลมๆชัดเจน เพราะปิ๊กนิ๊กไม่ใส่ยกทรง คงไม่ต้องถึงกับเวลาวิ่ง เพราะแค่เวลาเดินก็กระเพื่อมทำเอาทุกคนหัวใจแทบวายอยู่แล้ว
"น้องพึ่งมาใช่มั้ยคะ ทางนี้ค่ะ มาลงชื่อรับป้ายชื่อกับพี่คนนี้ค่ะ" รุ่นพี่ผู้หญิงคนหนึ่งตั้งสติได้ก่อนใคร รีบเข้าไปพาปิ๊กนิ๊กมาเข้าแถวรวมกับเพื่อนๆที่มาใหม่ พอถึงคิวของปิ๊กนิ๊ก รุ่นพี่ที่เป็นชายถูกรุ่นพี่ผู้หญิงแย่งเก้าอี้ชั่วคราวเพื่อไม่ให้น่าเกลียดเกินไป "น้องชื่ออะไรคะ อยู่คณะอะไรคะ" พอรุ่นพี่ยื่นกระดาษรายชื่อคณะเดียวกับปิ๊กนิ๊กมาแล้ว
"อืม ขอหนูเปิดเองนะคะ" ทั้งที่ปิ๊กนิ๊กตั้งใจจะช่วยแบ่งเบาภาระรุ่นพี่ในการหาชื่อตัวเองแท้ๆ "อุ๊ย มองไม่เห็น นมบัง งั้นพี่เปิดให้หนูดีกว่าค่ะ" มะพร้าวขนาดใหญ่สองลูกที่ติดตัวเธอมาตั้งแต่เกิด บังสายตาเธอเสียสนิด เลยต้องเป็นหน้าที่ของรุ่นพี่อยู่ดี พอหาชื่อตัวเองเจอ ก็เป็นอันลงชื่อ "น้อง ชื่อเล่นอะไรคะ" รุ่นพี่อีกคนที่อยู่ข้างๆ ถามพร้อมกับหยิบกระดาษแข็งและปากกาเคมี
พร้อมสำหรับเขียนชื่อและคณะของปิ๊กนิ๊ก
"ชื่อ ปิ๊กนิ๊ก ค่ะ" พอสิ้นเสียงของเธอเท่านั้น ก็เหมือนผึ้งแตกรัง เสียงดังเซ็งแซ่ไปทั่วเต๊นท์ "ชื่อปิ๊กนิ๊ก น้องคนนี้ชื่อปิ๊กนิ๊ก ชื่อน่ารักด้วยเว้ย น้องคณะใครวะ" "ไอ้บ้า ไอ้บ้ากาม จะจีบน้องเค้าล่ะสิ อยากฟันน้องเค้ารึงัย" รุ่นพี่ที่อยู่แถวๆนั้นพูดปรามเพื่อนที่อยู่ข้างๆ แต่ก็ไม่รอดพ้นหูของปิ๊กนิ๊กไปได้ ปิ๊กนิ๊กหันไปส่งยิ้มหวานสวยๆน่ารักๆของเธอไปทางนั้นทันที ทำเอารุ่นพี่ที่อยู่แถวนั้นอายแทบแทรกแผ่นดินหนี
พอได้ป้ายชื่อแล้ว ก็ไปลงชื่อรับกุญแจห้องพัก ต่อไป "น้องปิ๊กนิ๊กคะ ได้เตรียมของใช้มาด้วยหรือเปล่าคะ พี่ๆจะช่วยขนเข้าห้องพักค่ะ" รุ่นพี่สต๊าฟอีกชุดทำงานทันทีตามเสต็ป "อ๋อ ไม่เป็นไรค่ะ หนูเอาเป้มาใบเดียว เพราะเดี๋ยวจะกลับไปขนมาวันหลังค่ะ" "อืม งั้นพี่จะพาไปดูห้องพักน้องนะคะ" แล้วสต๊าฟกลุ่มนี้ก็แยกย้ายไปบริการน้องคนอื่นๆ ปล่อยไว้เพียงคนเดียวนำทางปิ๊กนิ๊กไปที่ห้องพัก
"ถึงแล้วค่ะ ห้องน้องค่ะ อย่าลืมทักทายเพื่อนๆและก็ทำความรู้จักเพื่อนๆด้วยนะคะ ยังงัยก็เพื่อนกันนะคะ" รุ่นพี่มาส่งถึงหน้าห้อง "อ้าว พาเพื่อนใหม่มาส่งแล้วค่ะน้องๆ" พอเปิดประตูห้องก็มีเมทอยู่แล้วสองคน "สวัสดีค่ะ" ทุกคนทักทายกัน แต่สายตาของเพื่อนร่วมห้อง กลับจ้องไปที่มะพร้าวสองลูกของปิ๊กนิ๊กพร้อมกับกลืนน้ำลายเอิ๊อกแม้จะเป็นผู้หญิงด้วยกันก็ตามเถอะ
หลังจากทักทายกันเสร็จแล้ว ปิ๊กนิ๊กก็ขอตัวเพื่อนๆลงไปหาป๊ากับม๊าเพื่อนจะลาและเอาเป้ใบเล็กของเธอในรถด้วย ยังไม่ทันถึงรถ ก็เห็นป๊ากับม๊านั่งเล่นรอที่ม้าหินอ่อนใต้ร่มไม้ใหญ่แล้ว ดูสงบดีเพราะไม่ค่อยมีใครมารบกวน "เป็นงัยมั่งล่ะปิ๊กนิ๊ก ห้องดีมั้ย เพื่อนใหม่ดีมั้ย" ป๊าถามตามประสาลูกสาวคนเดียว "ก็ดีค่ะป๊า แต่ยังงัยปิ๊กนิ๊กก็อยากไปอยู่แฟลชข้างนอกมากกว่า อยู่นี่หกทุ่มก็ห้ามเข้าออกแล้ว" "อืม งั้นพรุ่งนี้ค่อยว่ากัน"
ป๊าสั่งเสียลูกสาวพร้อมกับควักเงินในกระเป๋าออกมา "ห้าหมื่น วันเดียว คงพอใช้มั้ง เอาบัตรเครดิตมาอยู่ใช่มั้ย" "ค่ะป๊า" แล้วพรุ่งนี้ค่อยไปหาเช่าห้องข้างนอกกัน ป๊ากับม๊ากลับก่อนนะ" "ค่ะป๊า หวัดดีค่ะป๊า หวัดดีค่ะม๊า"
"เดี๋ยว" เสียงม๊าสั่งลูกสาวทันที "อะไรคะม๊า" ปิ๊กนิ๊กเองก็เริ่มงง "ตะกี๊ตอนอยู่ในรถร่อนส่ายไม่ได้เรื่องเลยนี่ ไหนลองใหม่ซิ อย่าให้เสียชื่อม๊านะปิ๊กนิ๊ก" ม๊าพูดพร้อมกับจัดการรูปซิบกางเกงลูกสาวลงจนสุด แล้วล้วงหีลูกสาวหวังจะบี้แตดลูกสาวทันที "หา ตรงนี้เลยเหรอม๊า คนเยอะ อา" ไม่ทันที่ปิ๊กนิ๊กจะถกเถียงอะไร นิ้วของม๊าก็ลากไปถึงติ่งแตดเธอแล้ว "ม๊า ซี้ส พอก่อน อาา ปิ๊ก อา ปิ๊กนิ๊ก ซี้ส มันส์แตด อา กางเกงจะหลุด อา"
ปิ๊กนิ๊กจำต้องยืนให้ม๊าล้วงหีบี้แตดตัวเองอยู่อย่างนั้น คนก็ยังเดินผ่านไปผ่านมา บางคนก็มองบางคนก็ไม่กล้ามอง กางเกงของปิ๊กนิ๊กก็จะหลุดเสียวให้ได้ เพราะม๊าเล่นปลดทั้งเข็มขัดทั้งตะขอ แถมยังรูดซิบลงจะสุด ปิ๊กนิ๊กจำต้องใช้มือหนึ่งจับกางเกงไว้ แต่อีกมือหนึ่งไปลูบคลำแขนของม๊าเพราะเสียวจนความคุมตัวเองไม่อยู่ "ซี้ส ม๊า ไม่ไหวแล้ว อา จะ ซี้ส" ปิ๊กนิ๊กเริ่มซอยขา มือที่จับกางเกงอยู่ก็เผลอปล่อยเพราะเสียวจนควบคุมตัวเองไม่อยู่แล้ว
ทันทีที่กางเกงล่วงลงมากองที่พื้น ทุกคนหันมามองทันที ทำเอาปิ๊กนิ๊กทั้งอายทั้งเสียวจนแทบคลั่ง "ม๊า ปิ๊ก ซี้ส จะไม่ไหวแล้ว" "มันส์มั้ย" "อา มันค่ะ" มันอะไร" "ซี้ส มันหี " "มันหีอย่างเดียวเหรอ" "โอ๊ย จะไม่ไหวแล้ว ซี้ส มันแตดด้วย" ปิ๊กนิ๊กเริ่มซอยขาถี่ด้วยความเสียว หลับตาพริ้มเพราะทั้งเสียวทั้งอาย "ถ้ามันก็บอกว่ามันสิ มันตรงไหนบ้าง " "อา มันหี ซี้ส มันแตด อ๊า ไม่ไหวแล้ว มันหีมันแตดเหลือเกิน ซี้ส แตกแล้ว อาา"
"อืม จำไว้นะอาปิ๊กนิ๊ก ทีหลังต้องร่อนส่ายให้สุดๆ อย่าให้เสียชื่อม๊านะ ป๊ารอในรถนานแล้ว ม๊ากลับก่อนนะลูก" "ค่ะ ม๊า"ปิกนิ๊กตอบลาม๊าทั้งที่ยังอยุ่ในพวังค์จนลืมไปว่าตอนนี้กางเกงหล่นมากองที่พื้นแล้ว เหลือแต่กางเกงในขาวจั๊วะที่ร่นลงมาถึงครึ่งก้นปิดหีไม่มิด ปิ๊กนิ๊กนั่งพักตรงนั้นอยู่นานกว่าจะได้สติรีบใส่กางเกงทันทีและรีบวิ่งเข้าห้องด้วยความอายผ่านสายตาทุกคนในบริเวณนั้น
