น้อง ชื่อน้ำฝนค่ะ น้องเป็นลูกของพ่อซึ่งเป็น สท.ที่หนึ่ง บ้านน้ำฝนจึงมีผู้คนเข้ามาธุระกับพ่อไม่เว้นแต่ละวัน ตั้งแต่น้ำฝนเด็ก ๆ จนตอนนี้น้ำฝนอายุ 16 ย่าง 17 แล้ว
วันหนึ่งน้ำฝนตื่นเช้ามาก็มองไปที่สนามข้างบ้านใกล้สระน้ำ เห็นผู้ชายคนหนึ่งกำลังนั้งอ่านหนังสือพิมพ์อยู่ ไม่รู้ว่าอะไรดลใจจึงอยากจะลงไปเล่นน้ำ น้ำฝนเปลี่ยนชุดว่ายน้ำแล้วใส่เสื้อคลุมลงมา
“น้องน้ำฝน จะไปเล่นน้ำหรือค่ะ” ป้าแดง คนครัวในบ้าน ร้องทักขึ้น
“จ้ะ อากาศดีจริงๆ เช้านี้”
“แต่คุณชาติ นั่งรอพ่อน้องน้ำฝนอยู่นะ จะดีเหรอ” ป้าแดงพูดในขณะที่น้ำฝนเดินออกไปโดยไม่สนใจอะไรมากนัก
น้ำฝนก็กระโดดลงไปเล่น คุณชาติหันมามอง แล้วก็หันกลับไปอ่านหนังสือพิมพ์ต่อ เหมือนไม่สนใจอะไรเลย
คุณชาติ หรือ น้าชาติ แกเป็นทหารที่ลูกน้องหรือคนอื่น ๆ ชอบเรียกว่าผู้กอง แม้แต่พ่อน้ำฝนเองก็เรียกผู้กองชาติ น้ำฝนเห็นแกมาหลายปีแล้วตั้งแต่แกย้ายมาอยู่ใหม่ๆ ตั้งแต่แกเคยขี่รถมอเตอร์ไซด์ จนตอนนี้แกขับ บีเอ็ม 520
“น้าชาติ สวัสดีค่ะ”
“หวัดดี น้ำฝน เล่นน้ำแต่เช้าเลยน่ะ”
“ก็อากาศดีนี้ค่ะ ปิดเทอมแล้วด้วยนาน ๆ ที จะได้เล่นน้ำตอนเช้า”
น้ำฝนเข้าไปทักทาย พร้อมกับขึ้นจากสระน้ำ
“น้าชาติ ดื่มกาแฟแล้วหรือยังค่ะ”
“ได้แล้วครับ ป้าแดงเอามาให้แล้ว”
น้ำฝนพูดแล้วเอามือไปจับที่กาน้ำร้อน ที่มันเย็นลงแล้ว แสดงว่าน้าชาติแกมาตั้งนานแล้ว
“กี่โมงแล้ว ค่ะเนี้ย”
“จะแปดโมงแล้วครับ”
“ตาย ๆ ป้าแดงไม่จัดการอาหารเช้า หรืออะไรมาบ้างเลยหรือ” น้ำฝนโวยวายออกไป
ไม่ทันขาดคำป้าแดงก็เดินออกมา พร้อมถาดอาหาร
“น้องน้ำฝน ป้าจัดอาหารไว้บนโต๊ะให้แล้วน่ะ”
“ป้าแดงให้ใครยกมานี้เลยน่ะ จะได้นั่งกินเป็นเพื่อนน้าชาติ อ้อ แล้วนี่พ่อจะกลับมาถึงกี่โมงจ๊ะ”
“ก็ประมาณ 9 โมง เห็นคุณท่านโทรเข้ามาบอกเมื่อเช้า”
น้ำฝนก็นั่งกินอาหารเช้า พร้อมกับน้าชาติ และคุยกันพักนึ่ง ก็ขอตัวไปเปลี่ยนเสื้อผ้า จะไปเล่นห้างกับเพื่อน ๆ ที่นัดกันไว้
น้ำฝนลงมาเห็นน้าชาติ กำลังเดินไปขึ้นรถพอดี
“น้าชาติ ๆ ๆ ๆ รอด้วย”
“น้าชาติ จะกลับแล้วหรือค่ะ แล้วพ่อน้ำฝนล่ะ”
“พอดี ท่านโทรมาบอกติดธุระด่วน จะเข้ามาเย็น ๆ”
“แล้วน้าชาติ จาไปไหนต่อค่ะเนี้ย แบบว่าน้ำฝนนัดเพื่อนจะไปห้างพอดี ช่วยไปส่งหน่อยได้ไหมค่ะ” น้ำฝนพูดสรุปในตัวเรียบร้อย
ในรถน้าชาติเต็มไปด้วยเอกสารและเสื้อผ้า น้ำฝนจะหยิบออกจากที่นั่ง พอหยิบเอกสารออกเท่านั้นแหละก็ต้องตกใจ เพราะใต้เอกสารมีปืนวางอยู่
“ขอโทษครับรถมันรกไปหน่อย เดี่ยวผมจัดการเอง”ว่าแล้วแกก็จับสิงของต่าง ๆ โยนไปเบาะหลัง
“น้าชาติจะไปไหนต่อค่ะ แล้วตอนเย็นจะกลับมาหาพ่อน้องน้ำฝนอีกป่าว”
“กลับมาครับ แต่ตอนนี้ไปรู้จะไปไหนเหมือนกัน”
“ก็ไปเที่ยวห้างด้วยกันซิค่ะ เพื่อน ๆ น้องน้ำฝนสวย ๆ ทั้งนั้นน่ะ” น้ำฝนแซวน้าชาติ
“น้า คงนั่ง ๆ เดิน ๆ แถวนั้นแหล่ะครับ แล้วไง ก็โทรมาบอกแล้วกันว่าจะกลับ หรือ จะให้น้ารับกลับมาด้วย” เราก็แลกเบอร์มือถือกัน
น้ำฝนก็ไปพบเพื่อนแล้วคุยกันจนน้ำฝน บอกเพื่อนว่ามีบอดี้การ์ดมาด้วย เพื่อน ๆ เลยบอกว่าโทรมานั้งกินข้าวกันที่ร้านซิ
ตอนน้าชาติเดินมาก่อนจะถึงร้าน น้ำฝนก็ชี้ให้เพื่อน ๆ ดูแก
“น้ำฝน ๆๆ แกมีแฟนยังเราชอบว่ะ จัดให้เราหน่อยดิ” นางจอย ตัวแสบทำตัวเป็นเจ้าของขึ้นมาทันที
“ไม่รู้เว้ย ถามกันเอง เห็นผู้ชายหล่อหน่อยเป็นไปได้”
“เออน่า ปล่อยมันไป อีนี่ชอบสะสมแต้มอยู่แล้ว” หนูหนิงเพื่อนสนิทน้ำฝนพูดออกมา
ในกลุ่มน้ำฝนมีเพื่อนอยู่ 4 – 5 คน ก็นางจอยนี้แหล่ะ คอยเป็นตัวล่อตัวชนให้ จึงได้รอดเก็บความสาวได้จนทุกวันนี้ นับว่าเป็นเพื่อนที่ดีอีกคน ถึงแม้ว่าจะผ่านชายมาหลายคน แต่ก็เป็นที่รักของเพื่อน ๆ ในกลุ่ม
เรากินข้าวกันเสร็จก็เดินเที่ยวกันนางจอย ดูท่าจะมีความสุขกว่าคนอื่น ๆ จนน่าหมั่นใส้
“น้ำฝน เราว่าน้ำฝนก็ชอบน้าชาติอยู่น่ะ” หนูหนิงพูดขึ้นมาอีกครั้งจนน้ำฝนตัวเย็นขึ้นมา ตอนนั้นไม่รู้ทำไม มันบอกไม่ถูกจริง ๆ ไม่ใช้ว่าชอบ แต่มันเหมือนคนถูกแย่งของไปมากว่า
“กลับ ๆ กลับบ้าน”น้ำฝนพูดขึ้นแบบอารมณ์ไม่คอยดี
“น้าชาติ น้าชาติ ไปห้องน้ำเป็นเพื่อนแปปดิ ไม่กล้าเดินคนเดียว” นางจอยทิ้งท้ายอีก
“น้าชาติ เอากุญแจรถมา จะไปคอยที่รถ” น้ำฝนพูดแบบไม่คอยพอใจ
น้ำฝนไปถึงรถก็เปิดประตูเข้าไปนั้งรออยู่ซัก 10 นาที แล้วก็ยังไม่ออกมา เลยไม่รู้จะทำอะไรเลย จัดเก็บของในรถอย่างเป็นระเบียบเรียบร้อย แล้วพักหนึ่งน้าชาติก็ออกมา
ในรถมีแต่ความเงียบจนถึงบ้าน
เวลาผ่านไป 3 วัน เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น
“เป็นไงน้ำฝน ทำอะไรอยู่ ฯลฯ”ที่หนูหนิงโทรมาคุย
“แกว่า น้าชาติเสร็จนางจอยไปหรือยัง”น้ำฝนพูดในสิ่งที่หนูหนิงคิดไม่ถึงออกมา
น้ำฝนเริ่มเล่าความแปลก ๆ ที่เกิดขึ้นหลังจากที่ได้พบกับน้าชาติในวันก่อน จนหนูหนิงสรุปออกมาว่า “แกคงชอบน้าชาติเข้าให้แล้ว”
“ก๊อก ๆๆ ๆๆๆ น้องน้ำฝน ๆๆๆๆ” เสียงเคาะประตูเหมือนมีเรื่องอะไรไม่ดีเกิดขึ้น
“น้องน้ำฝน คุณท่านโดนยิง นอนอยู่ที่โรงพยาบาล คุณแม่จะกลับมาถึงพร้อมกับคุณเมฆ เย็นนี้”
แม่ของน้ำฝนกับพี่ชาย ทำธุระกิจอยู่ต่างประเทศไป ๆ มาๆ เมืองไทย เป็นหลายปีแล้ว
ที่โรงพยาบาลคุณพ่อนอนในห้องพิเศษ แต่สิ่งที่พิเศษกว่าคือน้าชาติก็อยู่ด้วย เห็นสีหน้าไม่ค่อยจะดี น้ำฝนเข้าไปหาพ่อ แต่พ่อนอนไม่รู้สึกตัวเลย ถามใครก็เบี่ยงๆคำตอบไป
น้าชาติออกไปตอนไหนไม่รู้ พักหนึ่งแม่กับพี่เมฆก็เข้ามา เราร้องให้และกอดกัน
ตอนค่ำ เราทั้งสามคนกลับมาที่บ้านซึ่งน้าชาติก็รออยู่แล้ว แม่เข้าไปคุยกับน้าชาติ 2 คน แล้วน้ำฝนก็ขึ้นห้องนอนเลย
จะเที่ยงคืนน้ำฝนนอนไม่หลับเดินออกมาข้างนอก กะจะไปหาอะไรกินซักหน่อย ก็เดินผ่านห้องคุณพ่อได้ยินเสียง
“โอ้ย ๆๆ เบา ๆ ก็ได้” เสียว ๆๆๆๆ
น้ำฝนงงมาก คิดว่าแม่คงจะดูหนังหรืออะไร แต่ก็ไม่สนใจอะไรมาก เลยเดินลงมาหาของในตู้เย็นกิน
..... น้ำฝนเล่าไม่ค่อยเก่งนะค่ะแต่เรื่องนี้มันเกิดขึ้นจริง ๆ และตอนนั้นน้ำฝนเอง ก็ยังไม่รู้เรื่องอย่างนี้เท่าไรนัก น้ำฝนเข้าเว็บนี้มาเมื่อเดือนที่แล้ว ธ.ค.2550 และติดตามมาเรื่อย ๆ จนเอาเรื่องนี้มาเล่าให้กันฟังค่ะ ขอกำลังใจด้วยน่ะค่ะ .... บาย
เช้าวันรุ่งขึ้นน้ำฝนเห็นแม่ พี่เมฆน้าชาตินั่งกินข้าวกันอยู่ที่สระน้ำจึงตามไปสมทบ จึงรู้ว่าแม่และพี่เมฆจะกลับไปต่างประเทศต่อ และให้น้าชาติช่วยดูแลบ้านและน้ำฝนตลอดจนคุณพ่อด้วย เพราะคุณพ่อนอนไม่รู้สึกตัวที่โรงพยาบาลมีอะไรก็ส่งข่าวไปให้
น้าชาติและน้ำฝนไปส่งคุณแม่กับพี่เมฆที่สุวรรณภูมิ เราคุยกันเรื่องคุณพ่อที่โดนยิงแต่น้าชาติก็ไม่คุยอะไรมากนัก
“น้องน้ำฝนไม่ต้องห่วง น้าดูแลเองเรื่องนี้”
“น้าชาติค่ะ แวะหาอะไรกินกันก่อนดีกว่าค่ะน้ำฝนหิวแล้ว”
เราแวะกินอะไรกันที่ร้านใกล้มอเตอร์เวบรรยากาศดีมาก มีบ่อตกปลาด้วยน้ำฝนจึงสั่งเบ็ดตกปลาไปสองชุด
“น้อง ๆ ไม่ต้อง เอามาชุดเดี่ยว พี่ไม่ชอบตกเบ็ด”
เด็กเสริฟคงคิดว่าเราเป็นแฟนกันมั่ง จึงแซวว่า
“ฮ้าว พี่ไม่ชอบแต่น้องเค้าชอบนี่ เอาหน่อยซิ่ครับเดี่ยวไม่ลื่น”
น้าชาติมองตาขวาง ทำเอาเด็กเสริฟหน้าซีดเป็นไก่ต้มเลย น้ำฝนเลยตีที่ไหล่เบา ๆ
“น้าชาติ พี่เค้าล้อเล่น อย่าไปถือเลย” น้ำฝนพูดแล้วสั่งอาหาร พร้อมเบียร์ให้น้าชาติ
“น้าชาติ ดื่มเบียร์เย็น ๆ น่ะจะได้ใจเย็น ๆ”
เรานั่งเล่นกันได้สักพักเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น
“ไง น้ำฝน พ่อแกเป็นไงบ้าง” ยัยหนูหนิงโทรมาเหมือนเคย เราคุยกันพักนึงก็ไม่พ้นเรื่องน้าชาติอีก
“แล้วบอดีการ์ดแกเป็นไงบ้าง”
“อ้อนั่งอยู่นี่แหละ”
“ทำอะไรกันอยู่เหรอ”
“ช่วยตกเบ็ดกันอยู่”
“บ้า ประสาท พูดอะไรบ้า ๆ” ยัยหนูหนิงอุทานกลับมา
น้องน้ำฝนหัวเราะซักดังแบบสักใจ ที่ได้แซวเพื่อนพร้อมกับน้าชาติในทีเดียวกัน ยิงปืนนัดเดียวได้นก 2 ตัว
“ไม่เชื่อ แกก็คุยกับน้าชาติเอาเอง”น้ำฝนพูดพร้อมยื่นโทรศัพท์ให้น้าชาติคุย
“หวัดดี น้องหนิงเป็นไงบาง” ทักทายกันพอเป็นพิธีแล้วส่งโทรศัพท์กลับมาให้น้องน้ำฝน
“แม๊ โรแมนติกจริงน่ะ”ยัยหนูหนิงแซวกลับอีกหลายชุด แล้ววางสายไป
“น้าชาติ ค่ะ น้าชาติว่า ยัยหนูหนิง กะ นางจอย ใครสวยกว่ากันค่ะ”
“ก็ทั้งสองล่ะ ครับ”
“โห้ ไม่เจ้าชู้เลยน่ะ เลือกคนเดียวดิ”
“ไม่เลือกล่ะครับ เพื่อนน้องน้ำฝนก็เป็นเด็กดีทุกคน”
“เด็ก ????? อะไร อย่างนี้ยังว่าเด็กอีกเหรอ จา 18 กันอยู่แล้ว”
“ไง ๆ ก็ยังเป็นเด็กอยู่ดี นั้นแหละ” น้าชาติพูดกลับพร้อมแววตาของความเป็นห่วง สายแห่งความเอ็นดู สายตาที่สร้างความอบอุ่นใจอย่างมากมาย
อาทิตย์ หนึ่งผ่านไป โรงเรียนก็เปิดเทอมน้ำฝนในชุดนักเรียน ม.5 ก็กลับมาอีกครั้งแต่ครั้งนี้ต่างกันเพราะมีคนรับส่งเป็นน้าชาติแทน นายดำคนขับรถคุณพ่อที่ตายไปตอนขับรถไปกับคุณพ่อในคราวนั้น
“น้ำฝนใส่ชุดนักเรียน น้าชาติว่าสวยมั้ย”
“ครับ เรียบร้อยดี”
“ถามว่าสวยหรือป่าว ไม่ใช่เรียบร้อยหรือป่าว”
“ก็ดีครับ ไป ไป เดี่ยวไปโรงเรียนสาย” น้าพูดพร้อมไล่ให้ขึ้นรถ
เข้าเรียนวันแรก ก็ไม่มีอะไรมากคุยกันกับเพื่อน ๆ มากกว่า ตอนเย็นเดินกลับบ้าน เห็นเด็ก ม.4 กำลังนั่งคุยออกท่าออกท่าทางอ้อล้อเกินความจำเป็น แต่ที่ต้องทำให้รู้สึกมากกว่านั้นคือคนที่ยืนวางมาดในชุดเครื่องแบบเต็มยศ คือน้าชาตินั้นเอง
“น้าชาติ?????...... นางจอยวิ่งไปสวัสดีแทบถึงอก” ทำเอาเด็ก ม.4 จ๋อยไปตาม ๆ กัน
ว่าแล้วนางจอยก็ให้น้าชาติเลี้ยงไอติมอีก
“เอาไปของแก หัดกินไอติมบ้าง”นางจอยยื่นไอติมแท่งแดงมาให้ เชิงบังคับ แล้วนางจอยก็ทำท่าดูดดื่มไอติมสะ น้าชาติก็อดอมยิ้มไม่ได้
ในรถน้ำฝนเองก็ใช้ย่อย รับช่วงต่อจากนางจอยเลย เล่นเอาน้าชาติหน้าซีดไปเหมือนกัน กลับถึงบ้านเห็นแกบ่นว่าร้อนรีบไปเปลี่ยนเสื้อเลย
น้ำฝนเองก็ใช่ว่าจะเก่ง น้ำซึมออกมาเหมือนกัน นึกถึงตอนดูหนังเอ็กซ์ ที่บ้านนางจอยแล้วอดคิดถึงเสียงที่เกิดจากห้องพ่อคืนนั้นทันที
น้ำฝนจึงเข้าไปห้องคุณพ่อ เพื่อหาวีดีโอเอ็กซ์เอามาเป็นตัวช่วยเสียหน่อย แต่หาเท่าไรก็ไม่เจอะ แล้วเสียงวันก่อน........??????......น้ำฝนจึงกลับมาจิตนาการเอาเองที่ห้อง จนหลับไป
เช้าวันเสาร์น้ำฝนตื่นลงมาข้างล่างถามหาน้าชาติ ป้าแดงบอกว่าแกออกไปตั้งแต่ตี 4 น้ำฝนเลยนึกสนุกอยากจะดูห้องนอนแกที่เรือนรับรอง จึงเดินเข้าไปที่ห้องนอน จัดเสื้อผ้าที่น้าชาติใส่แล้วลงตะกร้า แต่ความรู้สึกแปลก ๆ ก็เกิดขึ้นอีกเมื่อหยิบเสื้อกร้ามของแกขึ้นมาดม มันให้กลิ่นของความอบอุ่นขึ้นมาทันที น้ำฝนจึงเอาเสื้อมากอดดมแล้วนอนลงบนเตียงจนหลับไปอีก
“น้ำฝน น้องน้ำฝน” เสียงน้าชาติเรียกให้น้ำฝนตื่น น้ำฝนลืมตาทั้งตกใจ ทั้งอายที่มานอนบนเตียงแบบนี้จึงรวมความกล้าแขนน้าชาติลงมานอนแล้วเอาหัวไป นอนบนไหล่แก
......เงียบ........เงียบ.............
“ทึก ๆ ทึก ๆ” มีเพียงเสียงหัวใจของน้าชาติเท่านั้น ที่น้ำฝนได้ยิน เพราะหูน้ำฝนแนบติดกับอกของแก แล้วมืออีกข้างก็จับไหล่อีกข้างแกไว้ เหมือนกับกอดหมอนข้างเลย
ขาของน้ำฝนที่พาดทับปืนประจำกายของแกทำให้รู้สึกว่ามันจะพองโตขึ้นมาเรื่อยๆ น้ำฝนเองก็มีน้ำซึมออกมาเช่นเดียวกัน
“น้ำฝน ลุกขึ้น ลุกขึ้นเถอะ”เสียงดุๆ ของน้าชาติเปล่งออกมา
“ไม่ค่ะ ไม่น่ะ น้ำฝนกลัว น้ำฝนเหงา น้าชาติไม่รัก ไม่ห่วงน้ำฝนแล้วหรอ”
..........เงียบ.................เงียบ...............
“น้าชาติตัวอุ่นดี ขอน้องน้ำฝนนอนแปปน่ะ เมื่อคืนฝันร้าย นอนไม่หลับทั้งคืน”
ละแล้วมารยาหญิงก็เริ่มขึ้น ซึ่งเรื่องนี้เคยเป็นเรื่องเล่าของนางจอย ซึ่งชอบเอามาเล่าให้เกิดความสยิวในหมู่คณะเป็นประจำ
“น้ำฝนหนาว เดี๋ยวน้าชาติลุกขึ้นไปปิดแอร์ให้น่ะ”
“ไม่ค่ะ นอนแบบนี้เดี๋ยวก็อุ่นแล้ว” น้ำฝนพูดดักเมื่อรู้ทางว่าแกจะลุกขึ้นไป
ขาน้ำฝนเลื่อนขึ้นลงถูไปถูมากับปืนประจำกายของแกจนรู้สึกได้ว่า มันใหญ่โตเอาการ ทำให้น้ำที่ซึมออกมาจากเป้าของน้ำฝนเริ่มแฉะไปหมดแล้ว
การขยับขาขึ้นลงเบียดเสียดทำให้มีความสุขกับเป้าตรงกลางเหลือเกิน น้ำฝนใกล้แล้ว
เสียงหายใจ ฟิตฟาด ของเราทั้งสองเริ่มดังขึ้นจนรู้สึกได้ว่าน้าชาติเองก็บดปืนใหญ่เข้ากับขาของน้ำฝนเหมือนกัน
น้ำฝนเองกดขาขึ้นลงกับปืนโตน้าชาติแรงขึ้นเร็วขึ้น
“อึม ๆ ๆๆอึม.....” เสียงน้าชาติครางออกมาทางลำคอ และแล้วน้ำฝนเองก็ถึงจดสุดยอดจนได้ พร้อมกับน้าชาติ เพราะบดปืนใหญ่กับขาน้ำฝนแช่แล้วกระตุกสัก 4-5 ที
น้ำฝนยกหัวขึ้นแล้วจุ๊บที่ปากน้าชาติที่หนึ่งก็ลุกขึ้นวิ่งออกจากห้องทันที
.................ขอบคุณทุกกำลังใจค่ะ เรื่องเริ่มจะเข้าใกล้มาทุกที ตอนหน้าคงไม่พ้นปืนโตของน้าชาติแน่ ๆค่ะ บาย...........
หลังจากกลับขึ้นมาบนห้อง น้ำฝนตื่นเต้นไม่หายเลยมันเป็นครั้งแรกในชีวิต ที่ได้กอดผู้ชายแบบความรู้สึกในอารมณ์ทางเพศ มันช่างวิเศษอะไรขนาดนี้ มิน่านางจอยจึงได้ติดใจมันนักหนา
เวลาเกือบเที่ยงแล้วป้าแดง เรียกให้ไปกินข้าว แต่น้ำฝนไม่กล้าลงไปเจอะหน้าน้าชาติเลย มันเขิน มันอาย สารพัดที่จะบรรยายถึงเหตุการณ์นั้นโดยละเอียดได้ ใจหนึ่งก็อดจะโหยหาถึงอกอุ่น ๆ ของน้าชาติ อยากจูบอยากลูบอยากจับ คิดแล้วมีอารมณ์ที่ปาก อยากจะได้แท่งไอติมสักแท่ง ดูดดื่มให้มันหายคอแห้งเหลือเกิน
ไม่ไหวแล้ว น้ำฝนเข้าห้องน้ำเปิดน้ำลงอ่างแล้วลงไปนอนแช่ทันที ร่างกายตอนนี้มันตึงไปหมด เหมือนจะระเบิดออกมาให้ได้ นมขนาด 28 นิ้วถึงไม่ใหญ่ แต่มันก็ดึงจนจะแตกออกมา อยากให้น้าชาติมาดูดเอาความคับในตัวออกไปเสียให้หมด ที่รูหอยมันก็คัน ๆ ขัด ๆ ยั่งไงไม่รู้อยากจะหาอะไรมายัดเข้าไปให้มันลึก ๆ เต็ม ๆ เหลือเกิน ว่าแล้วก็เริ่มหาของใกล้ตัวนี้แหละ ใช่แล้วขวดแซมพูขนาดพอกำรอบแบบหัวกลมมันคง จะให้ความรู้สึกที่ดี ๆ ได้
น้ำฝนเอาขวดมาลูบแล้วอมมันเข้าไป ใช้ลิ้นวนรอบฝาขวด นิ้วกลางมือซ้ายก็ลงไปถูกับร่องเสียว แล้วบี้ทีเม็ดไปมา มันช่างมีความสุขเหลือเกิน ยิ่งในใจคิดว่าขวดแซมพูคือปืนโตของน้าชาติ น้ำฝนบี้เม็ดแรงขึ้นเพื่อส่งตัวเองให้ถึงจุดสุดยอด
“โอ้ย ๆๆ ซีดส์ๆ ๆๆๆๆ” ในที่สุดความสุขก็เข้ามาเยี่ยมอีกครั้ง
เสียงน้ำที่ล้นออกจากอ่างน้ำคล้ายเสียงน้ำตก ถึงแม้ว่าจะรู้ว่าน้ำล้นแล้วก็ตาม แต่น้ำฝนก็ยังไปเปิดฝักบัวน้ำมันสาดมารดตัวตลอดเวลา มันเป็นเวลาที่แสนสบายจริง ๆ
เวลาประมาณ 1 ทุ่มกว่า ๆ น้ำฝนออกมายืนที่ระเบียงแล้วมองไปที่เรือนรับรอง น้าชาติเองก็ถือกีต้าส์อกมานั้งเล่นพอดี น้ำฝนก็นั้งฟังเพลงที่ได้ยินบ้างไม่ได้ยินบ้าง แต่ภาพที่เห็นมันมีความสุขกว่า ตอนที่น้าชาติเอานิ้วก้อยและนิ้วนางคีบบุหรี่ แล้วดีดกีต้าส์ มันเท่สุด ๆ เลย
เรานั่งมองกันจนเกือบเที่ยงคืน แล้วน้าชาติก็เดินเข้าเรือนรับรองไป น้ำฝนเองก็กลับเข้าห้องนอน ทั้งคืนนอนคิดถึงแต่น้าชาติเพียงอย่างเดียว
ตื่นขึ้นมาในเช้าวันอาทิตย์ น้ำฝนรวมความกล้าอีกครั้งที่จะไปหาน้าชาติ ไม่รู้ว่าความกล้า หรือความเงี่ยนกันแน่ ที่มันแย่งกันทำหน้าที่อย่างกับจะชิงเหรียญทอง
“ก๊อก ๆ ก๊อก ๆ” น้ำฝนเคาะประตูห้องน้าชาติ
น้าชาติเปิดประตูออกมาในชุดกางเกงขาสั้นเสื้อยึดสีขาว น้ำฝนไม่รอช้ารีบเข้าไปกอดน้าชาติทันที ไม่ให้กอดป่าว ๆ น้ำฝนจูบปากน้าชาติ แบบตั้งตัวไม่ทัน
มันเหมือนสิ่งที่ต้องการมานานแสนนาน น้ำฝนดูดดื่ม บดปากต่อปาก ลิ้นต่อลิ้น พันกันไปมา เดี่ยวก็ดูดลิ้นน้าชาติมาใว้ในปาก เดี่ยวน้าชาติก็ดูดลิ้นน้ำฝนกลับไป เราแลกจูบอย่างดูดดื่มไม่กลัวเลยว่าน้ำลายจะหมดปาก
มือน้ำฝนจับที่ต้นคอน้าชาติ มือน้าชาติบีบก้นน้ำฝน เรากอดรัดกันเกือบ 10 นาที
มันเป็นการเริ่มต้นที่ดี เวลาจูบกันแรก ๆ ก็ผลัดกันหลับตา น้าชาติลืมตาน้ำฝนก็หลบสายตา น้ำฝนมองตาน้าชาติ น้าชาติก็ปิดตาหนี จนเราทั้งสองสู้ตากันและแลกจูบอยู่อย่างนั้นมันเหมือนเรามีโลกส่วนตัวของเรา
น้ำฝนถอนปากออก และนั่งคุกเข่าพร้อมรูดกางเกงน้าชาติลงทันที
“อย่าพึง พอเถิด พอ ไม่ได้ มันไม่ถูก พอ พอ” น้าชาติจับมือน้ำฝนไม่ให้ดึงกางเกงลง
ปืนโตน้าชาติอยู่ห่างจาปากน้ำฝนไม่ถึงคืบ จะเป็นอย่างไรทางปฏิบัติการครั้งนี้ล้มกลางคั้น ไม่ได้ มันจะล้มไม่ได้ตายเป็นตาย (ความคิดที่มันแว๊บมาในสมองตอนนั้นจริงๆ)
น้ำฝนจูบที่ปืนโตน้าชาติ พร้อมเม้มปากเข้ากลางลำกล้อง แล้วใช่จมูกบดขยี้ตามไปอีก ระหว่างนั้นชาติคงจะเพลอตัว น้ำฝนจึงรุดกลางเกงขาสั้นพร้อมกางเกงในลงในคราวเดียวกัน
ปืนโตน้าชาติมันโตสมชื่อจริง ๆ ขนาด 7 นิ้ว หัวแดงบาดใหญ่เหมือนของฝรั่งในวีดีโอเลย น้ำฝนเห็นใจก็นึกกลัวเหมือนกัน แต่อีกใจมันสั่งปากให้อ้างปากแล้วอมไปทันที
น้ำฝนอมไม่ไม่ถึงครึ่งลำก็เต็มปากแล้ว แต่ภาพนางจอยที่ดูดเลียไอติมก็ปรากฎขึ้นมาจน มันสามารถทำไปได้โดยอัตโนมัติ
น้าชาติเองเอามือมาลูบที่หน้าน้ำฝนและใช้นิ้วปัดผมให้ไปทันใว้ที่หู ทำอย่างนั้นอยู่ตลอด
น้ำฝนเองก็ดูดเลียทั้งหัวบาน และอมรูดขึ้นรูดลงมือก็จำก้นน้าชาติช่วยให้มันกระแทก เด้งเข้าหาปากตลอด
น้าชาติเองครางในลำคอตลอดเหมือนกัน จนคงจะใกล้ถึงจุดสุดยอดแล้วแกเอามือมาจับที่ลำกล้องแล้วชักขึ้นชักลงเร็วขึ้น
มีเหรอที่น้ำฝนจะยอม อุส่าห์ลงทุนขนาดนี้แล้วจะให้แกมาช่วยตอนใกล้จบได้ไง น้ำฝนจึงดูดเร็วขึ้นลึกขึ้น เกือบจะถึงโค่นเลย แม้บ้างครั้งลำกล้องของแกจะแทบลงไปในคอของน้ำฝนก็ว่าได้ น้าชาติเปลี่ยนเป็นเอามือมาจับไหล่
น้ำฝนดูดเร็วจนรู้สึกตัวได้เลยว่า น้าชาติเองกำลังจะถึงจุดสุดยอดแล้ว น้ำรักของน้าชาติ พุ่งออกมากฉีดความอุ่นไปที่เพดานปากของน้ำฝนมากมายเหมือนถังน้ำแตก น้าชาติพยายามจะดันตัวน้ำฝนให้ถอนปากออกก่อนแกจะน้ำแตกเสียอีก แต่ไม่มีทาง เพราะน้ำฝนตั้งใจจะลองลิ้มริมรสมาตั้งนานแล้ว ถึงแม้จะเฝื่อน ๆ แต่ไม่คาวเหมือนที่เคยได้ยินมา ครั้งแรกในชีวิตที่ได้รับรู้รสชาติของน้ำอสุจิของผู้ชาติ สงสัยจะติดใจมันเสียแล้ว
น้าชาติดึงตัวน้ำฝนขึ้นมากอด น้ำฝนจูบที่ไหล่ของแก แล้วเลื่อนตัวมามองหน้าแก น้าชาติไม่รอช้าจะจูบปากน้ำฝนอีก แต่น้ำฝนหลบทัน
“เดี่ยวก่อนค่ะ ให้ไปป้วนปากก่อน เดี่ยวน้าชาติจะกินน้ำตัวเองน่ะ”
“ไม่เป็นไร น้ำฝนก็กินได้ทำไมน้าจะกินบ้างไม่ได้” ว่าแล้วก็ต้องยอมให้แกดูดดื่มกับน้ำของตัวเองที่อยู่ในช่องปากของน้ำฝน เราจูบกันพร้อมกับเอนตัวลงนอนบนเตียง น้ำฝนเป็นฝ่ายอยู่ข้างบนตัวของน้าชาติตลอดเวลา เราแลกจูบกันแบบไม่รู้จักเหนื่อยเลย เกือบ 2 ชั่วโมงที่เราสบตากัน และจูบกัน ทั้งแลบลิ้นให้ปลายลิ้นฉกอยู่กับปลายลิ้น ดูดลิ้นแลกเปลี่ยนไปมา ปากบดปาก การกัดริมฝีปากดึงแล้วปล่อยให้มีเสียง ฉะ ฉะ ฉะ เป็นจังหวะ มือน้ำฝนลูบลงไปที่ปืนโตน้าชาติอีกครั้ง ซึ่งดูเหมือนว่ามันยังไม่หดตัวเลยว้าแล้วน้ำฝนก็เลื่อนตัวลงไปทำความรู้จัก กับมันอีกครั้ง
