แจน สาวน้อยวัย 19 ปี กำลังศึกษาอยู่ที่มหาวิทยาลัยรัฐบาลมีชื่อแห่งหนึ่ง ผมยาวปะบ่าสีแดงเข้มประกายม่วงอ่อนๆ ผิวสีนวลอ่อนเรียบ -- ด้วยความที่เธอเป็นคนที่มีรูปร่างปราดเปรียวและชื่นชอบการออกกำลังกายมาตั้งแต่ยังเด็ก
เธอจึงได้เข้าร่วมกิจกรรมชมรมมวยสากลของทางมหาวิทยาลัยในฐานะนักกีฬาตัวสำรอง นอกจากนี้เธอยังมีความสามารถในการเล่นกีฬาที่เกี่ยวกับศิลปะการต่อสู้ในหลายๆแขนงด้วย ประกอบกับที่เธอเป็นคนอัธยาศัยดี ชอบผู้คุยและทักทายคนรู้ รวมไปถึงการหยอกล้ออย่างสนิทสนม ทำให้แจนสามารถเข้าไปร่วมซ้อมกีฬากับชมรมอื่นๆได้อย่างไม่มีใครมาคอยห้าม
เวลา ประมาณ หนึ่งทุ่มครึ่ง ...
“พี่ยศ... เตะแรงๆอีกสิ.. แหมแจมยังเตะหนักกว่าเลยนะ”แจนในชุดเสื้อยืดกีฬาหลวมๆ เอ่ยแซว พี่ยศ. นักกีฬาคาราเต้โด คนเต็งของมหาวิทยาลัย ในขณะที่เธอกำลังยืนถือเป้าเตะล่อให้พี่ยศอยู่ในยิมของชมรมคาราเต้
ชายหนุ่มเหมือนถูกเหยียดหยามกายๆ เขากระโดดหมุนตัวและส่งหลังเท้าก้านๆของเขาหวดเข้าที่เป้าล่ออย่างรวดเร็วและรุนแรง จนเป้าเบาะนิ่มๆนั้นหลุดออกจากมือแจนไป...
“ไงละยัยหนู...”พี่ยศเก๊กเสียงเบาๆ พร้อมทั้งเดินผละออกจากแจนไปดื่มน้ำในกระติก คลายความเหนื่อยล้าหลังจากที่ฝึกซ้อมอย่างหนักหน่วงมากว่า 3ชั่วโมง เพื่อที่จะเตรียมพร้อมสำหรับการเข้ารับการแข่งขันคัดเลือกเป็นนักกีฬาตัวจริงของมหาวิทยาลัย
“โห.. ๆ เตะให้ได้แบบนี้ทุกครั้งละ..”แจนลูบมือข้างที่ล่อเป้าบินเบาๆ พร้อมทั้งเดินไปแย้ปหมัดที่กระสอบทราย ซ้อมมือไปพลาง
“ยัยหนู เธอคัดตัวไหมรอบนี้?”พี่ยศซึ่งกำลังนวดกล้ามเนื้อด้วยน้ำมันมวยเอ่ยถามขึ้น
แจนยกชกชั่วครู่ พร้อมทั้งหันมาตอบด้วยเสียงสดใส “คงไม่ได้คัดหรอกพี่.. พี่ทราย กับพี่ฟ้า น่าจะกินอะ รอบนี้ หนูยังมือไม่ถึง ฮ่าๆ”
“น่าจะให้ เฮียทรงชัย ติวให้นะ เฮียแกของจริง ได้ข่าวว่าเคยไปชกที่ลุมพินีด้วย”ยศเสนอแนะ แต่นั้นกลับทำให้สาวน้อยนักชก หน้างอ เธอเอามือยันเอาไว้และเบ้ปากมาทางเขา
“นั้นมันมวยไทยแล้วพี่.. หนูมวยสากลยะ.. แหมไม่รู้อะไรเกี่ยวกับน้องเลย หึยๆ” แจนสะบัดหน้ากลับไปหากระสอบทราย และละเลงหมัดชุดลงอย่างรวดเร็ว การออกหมัดของเธอดูคล่องแคล่วมากก็จริง แต่ก็ยังขาดน้ำหนักอยู่ นั้นจึงทำให้เธอยังไม่ดีพอที่จะเป็นนักกีฬามหาวิทยาลัย
“อ้าวเหรอ ฮ่าๆๆๆ โทษทีๆ มาๆนั่งพัก เดี๋ยวจะซ้อมกับกระสอบแล้ว..”พี่ยศรีบตัดบททันทีเมื่อความสัปเพร่าของตนแผลงฤทธิ์ออกมา แจนหน้างอเล็กน้อยและเดินออกจากกระสอบทรายโดยดี
“แล้วพี่โจ อะพี่ ไม่ซ้อมด้วยกันเหรอ”แจนดื่มน้ำบ้าง
“โหไอ้น้อง... คัดตัวแข่งกัน เขาไม่ซ้อมด้วยกันหรอก.. อีกอย่างไอ้นั้นมันพิสดาร ป่านนี้คงไม่หาซ้อมอะไรแปลกๆอยู่แหละมั้ง ครั้งก่อนเห็นแม่งไปคุยกับต้นไม้ดู สงสัยจะดูการ์ตูนมากไป” ยศตอบพร้อมทั้งลงมือนวดกระสอบทรายด้วยปลายเท้าสลับซ้ายขวา
“แน่ะๆ อิจฉาเขาอะจิ อิอิ เขาตัวจริงมา 2 ปีแล้วนา สงสัยปีนี้ก็คงตัวจริงม้างงง” แจนเอ่ยปากแซวพร้อมทั้งหัวเราะคิกคักตามประสาเด็กสาว – โจ เป็นนักกีฬาคาราเต้โด ตัวจริงของมหาวิทยาลัยมา2ปีแล้ว ส่วนนั้นอายุมากกว่ายศ 1 ปี แต่เขาเข้าเรียนมหาวิทยาลัยช้าไป1ปี ทำให้ทั้งคู่นั้นอยู่ในชั้นเรียนเดียวกัน.. แถมยังเป็นคู่แข่งต่อกันอีกต่างหาก
“เหอะๆ... เราเองก็เหอะ น่าจะเอาเวลาไปซ้อมนะ จะได้คัดตัวกับเขาได้บ้าง ไม่ใช่มาอ้างว่าคนนู้นเก่งเลยไม่ไปคัด จะรอให้เขาจบก่อนหรือไงค่อยไปคัด ระวังเถอะ รุ่นน้องจะแซงเอา” ยศตักเตือนแจน ซึ่งมีนิสัยเสียคือ รักความสบายมากเกินไป.. แจนนั้นเคยไปคัดตัวนักกีฬามาแล้วเมื่อปีก่อน.. แต่ผลที่ได้กลับมาคือ เธอไม่ผ่านตั้งแต่รอบทดสอบสมรรถภาพด้วยซ้ำ ปีนี้เธอเลยไม่อยากไปให้เสียความมั่นใจอีกรอบ ประกอบกับ เมื่อสามเดือนก่อนเธอได้รอบ สแปร์ริ่ง(เข้าคู่ชก) กับรุ่นพี่ที่เป็นตัวเต็งอีกสองคนแล้ว ผลออกมาคือ แพ้ขาดลอย นั้นทำให้ความไม่อยากโผล่หน้าไปคัดตัวของแจนพุ่งขึ้นมาเต็มขีด
“ชิๆ ชอบว่าอะ.. ไปซ้อมก็ได้ อะโด่ว.. งอนแล้วๆ ”แจนเจือนเสียงบ่นออกมา เธอไม่ค่อยชอบใจนักเวลามีคนมาว่ากล่าวเช่นนี้ หญิงสาวลุกออกไปจากยิมคาราเต้ทันทีเมื่อพูดจบ
“เออ..ๆ ตั้งใจหน่อยหนู นักกีฬาต้องซ้อมตลอดเวลารู้เปล่า”
“จ้า พ่อตัวจริงงง”
แจนแลบยิ้มและวิ่งหายออกไปด้วยความรวดเร็วเมื่อแซวเสร็จ..
แต่ว่า.. เธอไม่ได้กลับไปซ้อมต่อตามที่ได้บอกไว้หรอก เมื่อถูกไล่จากชมรมหนึ่ง เธอก็มักจะไปสิงกับอีกชมรมหนึ่งเสมอเป็นแบบนี้ประจำ
และชมรมต่อไปที่เธอ จะโผล่ไปทักทายก็คือ ชมรม ศิลปะการต่อสู้แบบผสมผสานหรือ MMA นั้นเอง
“งายยยยย..” แจน ยื่นหน้าเข้าไปทักทายเสียงดังก่อนที่จะโผล่หน้าเข้าไปเสียงอีก..
“ไง แจน..” เสียงเด็กหนุ่มซึ่งกำลังยกเวทอยู่เอ่ยทักขึ้น. เขาคือสมาชิกชมรมคนเดียวที่เหลืออยู่ในยิมตอนนี้
“อ้าว.. พิทักษ์ ..”แจนไม่ค่อยสนิทเท่าไหร่ จึงเรียกชื่อจริงไป ความจริงเธอไม่รู้จักชื่อจริงของไอ้หนุ่มคนนี้ด้วยซ้ำ รู้แต่ว่ามันขี้เก๊กและมีความสามารถในการเล่น MMA ค่อนข้างสูง.. อย่างไรเสียเธอไม่ค่อยจะชอบขี้หน้าเขาเท่าไหร่ ตั้งแต่แรกที่เจอกันแล้ว
“ซ้อมไปคัดตัวเหรอ แล้วคนอื่นๆอะแก?” แจนถามแบบขอไปที... เธอเกาะขอบประตูไว้และโผล่มาแค่ครึ่งหน้าเท่านั้น กะไว้ว่าเมื่อถามเสร็จแล้วจะรีบชิ่งไปทันที
“กลับหมดแล้วมั้ง ไม่รู้จะพรุ่งนี้จะมีใครคัดกับเราเปล่า.. คนอื่นหัวหดหมดเลย ฮ่าๆๆ”พิทักษ์ยกเวทขึ้นพร้อมด้วยมั่นใจ พร้อมทั้งโพล่งประโยคน่าหมั่นไส้ออกมา แจนยิ้มแบบเอือมๆเล็กน้อย..
“อ่อ.. เออ แกตั้งใจซ้อมนะ”
“เออแก ชมรมมวยสากลใช่ปะ ว่างเปล่า มาสแปร์ริ่งกับเราหน่อยดิ พอดีเราไม่มีใครซ้อมด้วยอะ เมื่อกี้ก็พึ่งซ้อมกับ พี่ เป้ ชมรมยูโดมา เราอยากซ้อมกับทุกสายเลยว่ะ”
แจนโคตรจะอยากปฏิเสธมันตรงนั้นทันที.. เธออ้ำอึ้งตะกุกตะกักในลำคอและรู้สึกอึดอัดที่จะพูดออกไป
“จะดีเหรอแก.. เราไม่ค่อยเก่งนะ..พรุ่งนี้เราก็ไม่ได้คัดตัวด้วย.. แกซ้อมกับพี่ยศไหม เดี๋ยวเราไปตามให้.”
“พี่ยศ .. คาราเต้เหรอ ซ้อมแล้วๆ ตอนนี้อยากได้ อาคิโด้ ไม่ก็มวยไทย มวยสากลอะ มาเหอะเดี๋ยวเราต่อให้.. เราใช้แต่หมัดซ้ายกับท่า ซัมมิสชั่น(ล๊อค)ก็ได้นะ” พิทักษ์วางเวทลง พร้อมทั้งลุกขึ้นยืน ถอดเสื้อกล้ามสีดำออก โชว์สัดส่วนกล้ามเนื้อและซิกแพ๊คที่เรียงกันสวยงาม หน้าอกของเขานูนแข็งดูงดงาม แขนทั้งสองเหมือนถูกออกแบบมาโดยพระเจ้า.. ทุกอย่างดูสมบูรณ์แบบไปหมด.. ยกเว้นหน้าตา...
“เฮ้ย..แก..” แจนไม่มั่นใจเท่าไหร่ แต่ก็รู้สึกเหมือนกับว่ากำลังถูกหยามอยู่.. สายตาเธอจ้องมองไปที่กล้ามหน้าท้องของเขาเองแบบอัตโนมัติ เธอไม่เคยเห็นใครที่มีหุ่น sexy ขนาดนี้มาก่อน ยกเว้นในทีวี
“อ่อ ถ้าแกไม่กล้าก็ไม่เป็นไรหรอก.. เดี๋ยวเราซ้อมคนเดียวก็ได้ เข้าใจว่ากลัวเจ็บ ไปเถอะแก.. โชคดี”
ความรู้สึกเหมือนถูกช้างดาวเบอร์ 7 ตบที่แก้มขวาฉาดโตๆ.หยามกันชัดๆ ไอ้หน้าปลาจวดนี้.— แจนเดินเข้ามาในโรงยิมด้วยสีหน้าจริงจังและรอยยิ้มแบบเคืองๆ
“ได้เลยแก.. ถ้าจะท้ากันขนาดนี้.. แต่เราว่าแกไม่ต้องต่อให้เราหรอก เดี๋ยวถ้าแกแพ้จะได้ไม่ต้องอ้างไง” แจนถอดเสื้อยืดตัวนอกออก เหลือแต่สปอร์ตบราสีน้ำเงินเข้ม ซึ่งเป็นชุดเก่งของเธอมาตั้งแต่สมัยอยู่ ม ปลาย ด้วยความที่แจนเป็นคนหน้าอกไม่ใหญ่เท่าไหร่.. เธอจึงไม่จำต้องกังวลสายตาคนอื่นนักเวลากระโดดไปมาวอร์มร่างกาย
“ไม่เป็นไรหรอก แกเป็นผู้หญิงแถมไม่ได้เป็นนักกีฬาด้วย เราต่อให้อะดีแล้ว มาได้เลยนะ”พิทักษ์ซึ่งกำลังยืดกล้ามเนื้อขาอยู่บนพื้นที่ฝึกซ้อม กล่าวด้วยเสื้อเรียบๆแบบไม่ได้ใส่ใจอะไรนัก... แต่นั้นเป็นประโยคที่เจ็บจี๊ดสุดๆสำหรับ แจน ไม่ใช่นักกีฬาเหรอ? ได้เลยไอ้เต่าอ่อน เดี๋ยวแม่จะสอนมวยให้เอง
แจนยิ้มสู้ พร้อมทั้งเดินตรงไปหยิบอุปกรณ์ป้องกันและน่วมมาสวมใส่ และเข้ามาในพื้นที่ประลอง
“พร้อมแล้ว เริ่มได้เลยนะ.. ”พิทักษ์เขย่งขาไปมาเป็นการเตรียมพร้อม
แจนตั้งการ์ดแขนขึ้นพร้อมทั้งเต้นฟุตเวิร์คแบบที่เธอเคยฝึกมา – แจนเป็นมวยถนัดซ้ายแต่ชอบที่จะตั้งการ์ดหลอกคู่ต่อสู้ว่าต่อถนัดขวา ทำให้หมัดแย้ปซ้ายของแจนนั้นเป็นที่เลืองลือในเรื่องของความเร็วและการฉกฉวยจังหวะ
พิทักษ์ ตรงเข้ามาหาแจนแบบไม่รอรี ในขณะที่แจนแย้ปสวนออกไปด้วยความรวดเร็วเช่นกัน – เด็กหนุ่มก้มหลบอย่างว่องไว พร้อมทั้งออกหมัดสวนไปที่หน้าท้องเปลือยเปล่าของหญิงสาว.. เป็นการทักทายเบาะๆ
แจนถอยออกมาเล็กน้อยและพยายามมุดเข้าวงในเพื่อจะได้อัดหมัดฮุคได้ถนัด แน่นอนว่าเธอสามารถทำได้สำเร็จ.. พิทักษ์งอตัวลงเล็กน้อยจากการถูกคลุกวงใน.. แต่เขาไม่ยอมให้ความเจ็บปวดแค่นี้มาหยุดเขาได้แน่ๆ
ชายหนุ่มรวบลำตัวหญิงสาว และกดล๊อคลงไปแบบท่า MMA จนแจนล้มลงไป – พิทักษ์นั่งคร่อมแจน เขาใช้แขนซ้ายกดแขนขวาของแจนไว้ และใช้ข้อศอกกดจ่อไว้ที่ลำคอของเธอ.. ทั้งหมดนี้เกิดขึ้นอย่างรวดเร็วมาก จนแจนแทบจะรู้สึกไม่ได้เลยว่าเกิดอะไรขึ้น เธอรู้สึกแต่เพียงว่าถูกรวบตัวกดลงพื้นเท่านั้น...
“ยอมปะ..”เขาถามเบาๆ.. แจนพยักหน้ายอมรับช้าๆ เธอไม่อาจขัดขืนได้ต่อไป และถ้าหากเป็นการแข่งจริงๆ หากตกอยู่ในสภาพนี้แล้ว คงจะโดนกระหน่ำรัวหมัดเข้าที่หน้าอย่างแน่นอน
แต่กล้ามหน้าอกของเขานั้น ช่างใกล้กับเธอเหลือเกิน.. รวมถึงกลิ่นเหงื่อจางๆด้วย
ชายหนุ่มลุกขึ้นมาพร้อมทั้งยื่นมือส่งให้เธอจับและดึงแจนขึ้นมา..
“ต่อเปล่าแก.. หรือไม่ไหวแล้ว”
“ได้ๆ..”
แจนข้องใจเล็กน้อยในเรื่องของกีฬา... แต่เรื่องกลิ่นกายและไออุ่นจากกล้ามเนื้อนั้น.. ข้องใจมากมายและอยากจะ ... สัมผัสอีก...
แจนเริ่มเต้นฟุตเวิร์คอีกครั้ง – ครั้งนี้เธอเอาจริงและไม่ตั้งการ์ดหลอกล่อแล้ว หญิงสาวปล่อยพายุหมัดไล่ถลุงเขาอย่างบ้าคลั่ง หมัดแย้ปขวา สลับซ้ายถูกปล่อยอย่างไม่มีช่องว่างให้หายใจ.. พิทักษ์ได้แค่ถอยและปัดเท่านั้น เขายังไม่เห็นช่องว่างที่จะสวนกลับได้เลย อีกทั้งเขายังรับปากแล้วว่าจะใช้แต่มือซ้ายกับท่าล๊อคเท่านั้นอีกด้วย
นักสู้สาว ออกหมัดโดนบ้าง หวืดบ้าง โดนปัดทิ้งบ้างตามประสา.. ไม่นานเธอก็เริ่มที่จะหมดแรง ความเร็วและความเฉียบคมในการออกหมัดเริ่มหายไป เธอเปลี่ยนแผนโดนการคลุกวงในแทน แต่ก็ยังไม่ลืมบทเรียนเดิมที่เคยถูกจัดล๊อคมาก่อน เธอเอาแขนคว้าเกี่ยวคอเขาไว้ และพยายามใช้หมัดซ้ายฮุครัวๆ... ในขณะที่คู่ต่อสู้หนุ่มก้มหน้าลงซุกอยู่ใกล้ๆกับบริเวณหน้าอกของเธอ และพยายามปัดหมัดซ้ายที่มารบกวนเขาอยู่เรื่อย
ลมหายของเขามันใกล้มากๆ... ใกล้จน หน้าอกของแจนสัมผัสไดถึงลมอุ่นๆบางๆผ่านเนื้อผ้าสปอร์ตบรา. หญิงสาวใจเต้นรัวทันที.. หมัดซ้ายของเธอช้าลง ช้าลง จนในที่สุด พิทักษ์ก็ได้ช่องว่างในการจัดการเธอ..
เขาเกี่ยวขาเธอและรวบทั้งตัวกดลงกับล้มลงพื้น... แจนไม่ทันรู้สึกตัวอีกครั้ง เพราะมันรวดเร็วมาก.. ขาของเด็กหนุ่มเกี่ยวพันกับขาของเธอ ส่วนร่างกายช่วงบนของเขากดไว้กับส่วนบนของเธอแบบแนบแน่น .. แบบในทางกีฬา... หัวเข่าของเขาสัมผัสที่เป้ากางเกงของเธอแบบถาก.. แต่ก็ทำให้เขาสัมผัสได้ถึง..
..น้ำหล่อลื่นที่หลั่งออกมาจาก จิ๋ม ของเธอ... พิทักษ์ชะงักลงเล็กน้อย ในขณะที่หญิงสาวเบือนหน้าหนีไปทางด้านตรงข้าม
“ยะ..ยอมไหม..”พิทักษ์ตกใจเล็กน้อย เขาไม่นึกว่า แจน จะดันมาเกิดอารมณ์ทางเพศเพราะเล่นกีฬา
แจนพยักหน้าแบบเขินๆ เขาปล่อยเธอให้เป็นอิสระพร้อมทั้งลุกขึ้นมาถอดน่วมออก – การฝึกซ้อมในวันนี้มันควรจะจบได้แล้วสินะ ก่อนที่เรื่องจะบานปลายไปมากกว่านี้ ความจริงแล้วการที่ผู้หญิงกับผู้ชายมาอยู่ในที่แบบนี้กันเพียงสองคนในเวลากลางคืน มันก็เป็นเรื่องที่ไม่เหมาะสมมาตั้งแต่แรกแล้วละ
“พอแค่นี้ก่อนก็ได้นะ.. แกกลับไปก่อนก็ได้ เดี๋ยวเรา เวท ต่อ”
แจนลุกขึ้นถอดน่วม และเฮดการ์ดออก นำมันไปเก็บไว้ที่เดิม โดยที่ไม่พูดอะไร.. เธอรู้สึกอายมากที่เขาดันจับได้ว่าเธอกำลังเงี่ยน.. แต่ที่เธอเป็นแบบนี้ก็เพราะเขานั้นแหละ.. เพราะ หุ่นอันแสนจะเพอร์เฟค นั้นแล้วก็ลีลาในการกด สัมผัส..
“อือ..แก งั้นเรากลับแล้วนะ.. โชคดีนะแก..”แจนบอกลาและกำลังจะเดินจากไป น้ำจากร่องของเธอแฉะเยิ้มจนเปรอะร่องขานิดนึงแล้วเมื่อเธอเริ่มเดิน..
“เดี๋ยวๆ” พิทักษ์เรียกเธอไว้ก่อนที่เธอจะจากไป เขาเดินตรงเข้ามาหาเธอในสภาพที่สามารถละลายจิตใจของเธอได้.. เหงื่อบางๆที่ทาอยู่ทั่วตัวเขานั้นทำให้กล้ามเนื้อของเขาดูชัดเจนยิ่งขึ้น... แจนพยายามอย่างยิ่งที่จะไม่มองภาพบาดตาอันนั้น แต่มันยากเหลือเกิน.. เธอไม่อาจปฏิเสธความต้องการของสายตาได้..อาหารตาชั้นยอดกันเสิร์ฟอยู่ตรงหน้าเธอแล้ว.. ต้องดูสิ.. ดูไว้
“อะ..อะไรเหรอแก..”แจนพยายามมองหน้าเขา..
“แกลืมเสื้อ..”พิทักษ์ก้มลงหยิบเสื้อยืดตัวนอกของเธอ ซึ่งถอดทิ้งไว้ก่อนเริ่มชกและกำลังจะส่งขึ้นให้เธอ..
แต่เขาเปลี่ยนใจ.. ไม่มีการส่งเสื้อคืนให้แก่กันใดๆทั้งสิ้น.. พิทักษ์ทิ้งเสื้อลงที่พื้นและเข้ารวบตัวแจนทันที.. ไม่ใช่แบบเล่นกีฬา แต่แบบ..โอบรัด..ด้วยตัณหา
เขารวบแจนจากด้านหลังและจูบที่ต้นคอของเธอเบาๆ
“เฮ้ยๆๆๆ..แก... ทำไร..ปล่อยดิๆ”แจนพยายาม ดิ้น แบบพอเป็นพิธี
“เรายังไม่เคยเย็ดนักมวยเลยว่ะแก...”
“เฮ้ยแก พูดน่าเกลียดอะ..เราไม่เล่นๆ.. ไม่ตลกแก..ปล่อยก่อน..”
พิทักษ์ไม่ฟังคำร้องขอ เขาบรรเลงริมฝีปากลงที่กกหูของเธอ ดูดเบาๆอย่างนุ่มนวล ลมหายใจอุ่นๆของเขาไล้ไปมาตามใบหูของเธอ จนแจนขาของเริ่มอ่อนระทวย เธอย่อตัวลงเล็กน้อยด้วยความสยิว.. พิทักษ์โอบเธอไว้แน่นกว่าเดิมอีก เขากดกล้ามเนื้อของตนแนบหลังเธอไว้ จนแจนสัมผัสได้ถึงความเหนียวของเหงื่อชายหนุ่ม.. เธอดิ้น..เพียงเล็กน้อย.. ก่อนที่จะหยุดดิ้น..
ชายหนุ่มล้วงมือเข้ามาในสปอร์ตบราของเธอ เขาโอบเต้าเล็กของเธอไว้และใช้นิ้วชี้คลึงที่ปลายลูกเกดซึ่งแข็งตัวได้ที่แล้วเบาๆ
“แก..อย่าเลย..เดียวคนเห็น...” แจนพยายามขอร้องแบบส่งๆ เธอแค่พูดจาให้ดูไม่ง่ายเท่านั้น... ความจริงแล้วในนั้น อยาก แทบตาย.. ชายหนุ่มไม่ตอบอะไร.. เขาใช้มือซ้ายซึ่งยังคงว่างอยู่ ล้วงเข้าไปในกางเกงวอร์มขาสั้นของเธอ... ผ่านกางเกงในตัวบางๆเข้าไป.. จนพบกับ เนินสาวเรียบเนียนไร้ซึ่งขนรุงรัง..และเปียกชุ่มแบบได้ที่
ปลายนิ้วของชายหนุ่มสะกิดไปมาบน เม็ดเสียวของเธอ.. แจนพยายามกลั้นเสียงเอาไว้ เธอไม่อยากส่งเสียงออกมาจนเป็นที่น่าสงสัย..
“แก..พอก่อน..มีพี่ๆเขาซ้อมกันอยู่นะแก.. เดี๋ยวเขาได้ยินกันนะ..”แจนปรามด้วยเสียงระทวย.. พิทักษ์เอามือออกมาจากกางเกงของเธอ พร้อมทั้งชี้ให้แจนเห็นด้านในสุดของห้อง ซึ่งเป็นโซนเปลี่ยนชุด...
“ไปในนั้นแหละแก ไม่มีใครได้ยินหรอก เดี๋ยวปิดประตูเอา..”
“เฮ้ยแก.. ไม่ดีมั้ง..แกมีถุงยางเปล่าเนี้ย.เฮ้ยๆ ไม่ใช่.. แกไม่เอา ไม่ดีนะ..กลับเถอะ..”
พิทักษ์ไม่ พิรี้พิไร ต่อไป เขาแบกแจนขึ้นและพาไปที่โซนแต่งตัวทันที ลีลามากนัก เสียเวลามากด้วย.. เขาอยากจะรีบจัดการกับแม่สาวนักมวยตัวจอมแสบคนนี้และกลับไปฝึกซ้อมต่อซักที..
เขาวางเธอลงบนเบาะอย่างนุ่มนวล ก่อนที่จะถอดกางเกงของตนออก..
(แม่เจ้า...) แจนแหงนคอขึ้นมามองและถึงกับต้องปิดปาก ในขนาดของ ไอ้หนู ของเขา.. เรื่องความยาวอาจจะไม่อลังการแต่ความอวบนั้นต้องยกนิ้วให้เลย
“แก...”
“แปปเดียวแก..”
พิทักษ์ถอดกางเกงของ แจน ออก จากนั้นก็เริกสปอร์ตบราของเธอขึ้นเพื่อให้เห็นหน้าอกได้ชัดเจน .. หญิงสาวหลับตาหันหน้าหนีในขณะที่ช่วงล่างนั้นชุ่มแฉะไปด้วยน้ำแห่งอารมณ์
“แก..ปล่อยนอกนะเว้ย..”
“แกเคยโดนยัง..”
แจนพยักหน้าและตีแขนเขาเบาๆ จะเสียบก็รีบเสียบสิ จะถามอะไรนัก
เขาจับขาเธอแหวกออก และจับ งูหลาม ของเขาซึ่งแข็งตัวแบบสุดๆ ถูไปมาที่ปากช่องร่องน้ำสวาทของเธอ แจนเอามือขวาปิดปากไว้ส่วนมือซ้ายนั้นจับไว้ที่ขาของเขา เชิงดันออกแบบเบาๆ
พิทักษ์กด.. ควย เข้าไปใน รู ของแจน ทีละนิดช้าๆ น้ำหล่อลื่นในร่องของเธอช่วยให้ ท่อนเอ็น ของเขาเดินทางได้สะดวกขึ้น ไม่ช้ามันก็เข้าไปจนมิดลำ พร้อมด้วยเสียงครางอู้อี้ของแจน...
“แก ฟิตว่ะ.. ไม่ได้ทำนานแล้วอะดิ.. เออ แกมีแฟนเปล่าเนี้ย”
แจนส่ายหน้า แก้มของเธอย้อมด้วยสีแดงฉานราวกับเนื้อของมะเขือเทศสด.. มือซ้ายของเธอเลื่อนมาจับที่กล้ามหน้าอกของเขาเรียบร้อยแล้ว... มันแข็ง แน่น ดุจกำแพงคอนกรีต ชายหนุ่มจัดการบรรเลงเพลงรักต่อ เขาค่อยๆ แทงเข้าแทงออกเบาๆ ช้าๆอย่างใจเย็น
“อื้ม..อื้มมม...” แจนครางออกมาเบาๆ ในขณะที่มือขวายังคงปิดปากไว้แน่น.. เธอเริ่มรู้สึกว่าของ ของเขานั้นมันค่อยๆขยายตัวอีกครั้ง จนเริ่มจะคับรูของเธอแล้ว ...
พิทักษ์เริ่มสปีดเข้าไปอีก เขายกขาข้างหนึ่งของเธอพาดน่าไว้ และตอกเสาเข็มมิลำแบบเน้นๆ ด้วยความเร็วปานกลาง แต่หนักทุกดอก... แจนส่ายหน้าไปด้วยความเสียวจนแทบจะทนไม่ไหว เขาก้มหน้าลงมาดูดเลียที่หัวนมของเธออย่างเอร็ดอร่อยเหมือนกับดูดเจลลี่หวานๆ ..เธอแอ่นหน้าอกขึ้นรับกับลิ้นและปากของเขา พร้อมทั้งปล่อยเสียงครางออกมาแบบอดกลั้นฟังดูแล้วน่าจะทรมานมากกว่า
“ซี้ดดด อ่า แก แน่นว่ะ บอกว่าซิงก็เชื่อนะเว้ย.. จูบปากได้ปะแก” พิทักษ์ถอนปากของออกมาถาม.. แจนส่ายหน้าไม่ให้อนุญาต ซึ่งเขาก็เคารพในการตัดสินใจของเธอ.. และกลับลงไปละเลงลิ้นที่หัวนมของเธอต่อ..
“แก.. อียยย ของแก ใหญ่ว่ะ.. อิ๊ดด”แจนปล่อยเสียงอู้อี้ออกมา ใจจริงเธออยากจะปล่อยมือออกและครางออกมาให้ดังที่สุดเท่าที่จะทำได้เพื่อระบายความเสียวซ่านออก หรือไม่เช่นนั้นก็อยากจะกรี๊ดร้องออกมาให้มันดังไปถึงสวรรค์เลย..
พูดถึงสวรรค์.. สวรรค์ก็ใกล้จะมาถึงทันที..
“แก.. ปล่อยไหนได้บ้างอะ..”พิทักษ์ถามเมื่อเขาเริ่มจะรู้ตัวแล้วว่าถึงเวลาอันสมควรในการปลดปล่อยบรรดาลูกๆให้ออกมาโลดแล่นบนโลกมนุษย์
“แก... อ๊ะ ทิ้ง อ๊างงง ในถังข –อ่า –ยะสิ อ๊ะ กระดาษก็ได้..อื้มม.”
“โห แก.. ปล่อยบนตัวแกเหอะ..นะ..”
แจนพยักหน้ารัว ใบหน้าของเธอเกร็งเบี้ยวและแดงกร่ำจนดูตลก
พิทักษ์ยกขาทั้งสองของแจนขึ้นพาดบ่าแล้วอ้าออก จากนั้นเขาก็เร่งความเร็วในการซอยแบบเต็มสปีดจังหวะเดียวกับกลองชุดอินโทรเพลงยาพิษของวงบอดี้สแลมซึ่งกำลังเป็นที่โด่งดังอยู่ในช่วงนั้น
แจนปล่อยมือออกและดึงเขา เข้ามากอดไว้แน่น. แผงอกอันแสนเร่าร้อนกำลังทาบไปบนหน้าอกนุ่มๆของเธอแบบเต็มส่วน..
“โอ๊ย.. อ๊ะๆ อ๊ อ๊างงง แก.. โอ๊ย อ๊างง เสียว.. อ๊างง แก..อย่าแตก..อ๊าง ใน นะ..โอ๊ย พิทักษ์ อื้ม”
แจนครางออกมารัวๆ จนแทบจะไม่เป็นภาษามนุษย์ ในขณะที่พิทักษ์ตั้งหน้าตั้งตา เย็ด แบบสุดกำลัง เสียงเนื้อกระทบกัน กับเสียงครางของแจนนั้นผสมกลมกลืนกันเป็นเนื้อเดียวและดังก้องอยู่ในบริเวณนั้น แต่จะดังไปไกลแค่ไหนนั้นทั้งสองมิอาจรู้ได้
“ซี้ดด ฟู้ววว วู้วว แกๆ ปล่อยหน้านะ..”
“ห๊ะ !?”
แจนสะกิดเสียงถามด้วยความสงสัย เธอได้ยินไม่ค่อยถนัดเท่าไหร่..
ไม่มีคำตอบจาก พ่อหนุ่มนักเย็ด เขาเร่งความเร็วเข้าไปอีก จนสะโพกของเธอแอ่นสุด.. ก่อนที่จะชักควยออกมา และตรงเข้ามาจ่อที่ใบหน้าของเธอ
“เห้ยๆๆ แก อุ๊บ.. ไม่..อุ๊บ.. ”
ไม่มีเวลาสำหรับการปฏิเสธอะไรทั้งนั้น พิทักษ์ว่องไวและไม่รอรี เขาไม่รอคำตอบของคำถามก่อนหน้านี้ ชายหนุ่มจัดการ พ่น.. แยมข้นขาวคาวกลิ่นชาย ลงบนใบหน้าสีแดงก่ำของเธอทันที.. แจนหลับตาปี๋ด้วยความตกใจป่นโมโหนิดๆ เมื่อน้ำอุ่นๆเหนียวๆมีน้ำหนักกระทบลงบนใบหน้าของเธอ บางส่วนของน้ำกามนั้นไหลเข้าไปในปากของเธอด้วย.. รสชาติขมปนเค็ม
“อูวว เออ เยอะว่ะ..ข้นด้วย” ชายหนุ่มก้มลงมองผลงานศิลปะบนเรือนร่างหญิงสาวของตนเองด้วยความภาคภูมิ -- ปริมาณของมันนั้นเยอะพอสมควร บ่งบอกได้ว่าเขา.. มัวแต่ฝึกซ้อมกีฬา จนไม่มีเวลาแม้แต่จะไปช่วยตัวเอง
“โหย..แกแหวะ เล่นไรวะ..หวะ แหวะ.เต็มปากเลย.. สิวขึ้นแน่ๆ เอากระดาษมาให้เราเลย.”
พิทักษ์ไม่ฟังที่เธอพูดเลยแม้แต่คำเดียว เขาจับเจ้าหนูของตัวเองรูปขึ้นลงช้าๆ .. มันยังไม่หดตัวลง.. ใช่แล้วละ ความต้องการของเขามันยังไม่หมดไป.. แต่ทว่าบริเวณหัวกล้วยของเขานั้น ชุ่มไปด้วยน้ำอสุจิและแจนเองก็คงจะไม่ยอมให้เขาเสียบแน่ๆ แม้ว่าจะไปล้างหรือเช็ดมาแล้ว.. และถ้าเขาฝืนเสียบเข้าไปละก็ เธอก็คงจะไปแจ้งตำรวจและอนาคตนักกีฬาดาวรุ่งอันสดใสของเขาคงหมดไป..
เหลือวิธีเดียวแล้วละ
“แก.. โม๊คเป็นปะ”
“ห๊ะ.. แก พึ่งแตกไปไม่ใช่เหรอ ..ยังจะมีอีกเหรอ”
“เออ แกเราไม่ได้ปล่อยมานานหวะ ซ้อมแต่MMA เนี้ย แกโม๊คได้เปล่า ช่วยหน่อย”
แจนนิ่งไปซักครู่ ก่อนที่จะพยักหน้ารับเบาๆ เออ ไหนๆก็มาถึงขั้นนี้ละ ไม่มีอะไรจะเสียละเรา
“.มาสิแก ห้ามกดหัวเรานะ เราถือ..เออ.เสร็จในปาก เราไม่กลืนนะ.. ”
พิทักษ์ไม่รอช้าเมื่อได้รับอนุญาต เขาจัดการส่งจรวดลงเข้าไปในช่องปากของเธอทันที – แจนให้การต้อนรับอย่างดี เธอค่อยๆดูดช้าๆพร้อมทั้งใช้ลิ้นไล่ไปตามคราบน้ำกามที่ยังคงติดค้างอยู่รอบๆท่อนเอ็น ชายหนุ่มซี้ดปากออกมา เขาลูบผมเธอที่ข้างหูเบาๆ .. แต่ดูเหมือนว่าแจนจะไม่พอใจนิดๆ เธอลืมตาขวาขึ้นมามองค้อนเขานิดนึงเป็นการเตือนว่าอย่าผิดสัญญาณ
แจนเพิ่มความเร็วในการดูดเสียง แจ๊พๆ ดังออกมายามที่เธอขยับริมฝีปาก ลำควยแข็งแน่นคับลำอยู่ในปากของเธอจนใบหน้าของเธอมีลักษณะเป็น =<o เลยทีเดียว
พิทักษ์เงยหน้าขึ้นและกัดริมฝีปากไว้ เขาใกล้จะถึงแล้ว.. ฝีปากของเธอไม่ธรรมดาเหลือเกิน นี้ขนาดว่าเขาอยู่น้ำที่สองนะ เธอยังทำให้เขาระทวยได้มากถึงเพียงนี้
“ซี้ด.. จะปล่อยแล้วแก.. ดูดแรงๆ..เลย”
จ๊วพ. จ๊วพ เสียงดูดของแจนดังขึ้น และเร็วขึ้น ภารกิจใกล้จะบรรลุผลแล้วทหาร พยายามเข้า..
“อ๊า ฟู่ววว แกโทษนะ..” พิทักษ์กดหัวแจนเข้ามาและปล่อยน้ำรักล็อตที่สองออกมา ครั้งนี้มีไม่เยอะเท่าไหร่เป็นรอบตกค้างมากกว่า.. – แจนตีมือเขารัวๆ ขี้โกงนี้
“อู้ อี้ อล่อยๆๆ ”
“อ่า โทษแกๆ แปป อีกนิด” เขายังคงกดค้างไว้อยู่ เพื่อให้กะทิข้นออกมาให้หมด ก่อนที่เขาจะปล่อยปากของเธอให้เธออิสระ และจัดแจงหากระดาษมาเช็ดหน้าเธอขจัดคราบกามผลงานของเขาออกจนหมดสิ้น
“แก บอกว่าหน้ากดหัวไง เราไม่ชอบ” แจนบ่นอิดออด พร้อมทั้งรีบใส่กางเกงอย่างว่องไว.. เธอพึ่งจะเริ่มกลัวว่าจะมีใครมาเห็น
“เออ โทษๆแก อารมณ์มันไป ดูดเก่งนะเว้ยแก..”
“ไม่ต้องเลย ผู้ชายพูดงี้ทุกคนแหละ..”
“เออ.. ถามตรงๆได้ปะ.. เคยแบบนี้กะคนอื่นปะ.. แบบในยิมไรเงี้ย พอดีเห็นแกชอบอยู่ดึกๆ”
“อีบ้า.. อยู่ดึกเล่นกีฬาจ๊ะ ไม่ได้มาเล่นวิตถารแบบนี้ กับแกนี้ละคนแรกเลย”
แจนตีแขนเขาเบาๆ ก่อนที่ทั้งสองจะหัวเราะร่าให้กัน กับสิ่งที่พึ่งเกิดขึ้นไป
เพศสัมพันธ์แบบฉวยฉาย.. ของนักกีฬาทั้งสอง.....แบบวัยรุ่น.. เท่านั้นเอง
วันต่อมา พี่ยศและพี่โจ ไปคัดตัวพร้อมกัน ทั้งคู่ได้เจอกันในรอบแรก..และเป็นพี่โจที่เอาชนะคะแนนไปได้แบบฉิวเฉียดเพียงแต้มเดียว พี่โจยอมรับให้ฝีมือของพี่ยศส่วนพี่ยศก็ยอมรับความพ่ายแพ้แต่โดยดีทั้งสองต่อมาได้เป็นเพื่อนรักกันจนถึงทุกวันนี้.. ก่อนที่พี่โจ จะไปพลาดท่าให้เด็กปี 1 น้องใหม่ไฟแรง.. และเสียตำแหน่งตัวจริงไปอย่างน่าตกใจ .. แต่ในวันแข่งกีฬาระหว่างสถาบันนั้น ตัวสำรองอย่างพี่โจเกิดบาดเจ็บก่อน
ส่วนพิทักษ์ หลังจากที่เขามีอะไรกับแจนเสร็จแล้ว ก็ฝึกซ้อมต่อจนเกือบเที่ยงคืน โดยที่แจนนั่งรออยู่ด้วย.. ก่อนที่เขาจะพาเธอไปที่ห้องของตัวเอง พร้อมด้วยถุงยาง 1 กล่อง..
ในวันรุ่งขึ้นนั้นพิทักษ์เกือบจะไปคัดตัวไม่ทัน.. แถมเขายังเสียตำแหน่งตัวจริงไปด้วย เนื่องจากอาการขาพับและหน้ามืดจากการใช้แรงช่วงล่างมากไปและการพักผ่อนไม่เพียงพอ...
ส่วนแจนนั้น ไม่ได้ตื่นไปดูการคัดตัว.. เธอนอนหลับสบายแบบไม่รู้เรื่องอะไรเลย.. พิทักษ์กลับมาที่ห้องตอนบ่าย ปลุกเธอขึ้นมาล้างหน้าไก่ซักรอบ.. ก่อนที่ทั้งสองจะไม่ได้ติดต่อกันอีกเลย เนื่องจากพิทักษ์มีแฟนอยู่แล้ว..
หลังจากวันนั้น แจนก็ไม่เคยไปแหยมที่ยิม MMA อีกเลย...
