ท้องฟ้าเริ่มมืดสลัว ดวงตะวันลับฟ้าความมืดเข้ามาแทนที่ ท้องฟ้าปราศจากเมฆหมอก ดวงดาวเริ่มทอประกายแสง ค่ำคืนนี้ท้องฟ้าสว่างเป็นพิเศษ เนื่องจากเป็นคืนพระจันทร์เต็มดวง เล้งเซี่ยวฮุ้นเดินทอดน่องชื่นชมบรรยากาศรอบข้าง ที่เป็นป่าละเมาะก่อนเข้าหมู่บ้านโซ่วจิว ซึ่งเป็นหมู่บ้านเล็กๆนอกเมืองโซวโจ "คืนนี้ช่างร้อนยิ่งนัก...เมื่อไรจะถึงตัวหมู่บ้านสักที จะได้อาบน้ำให้ชื่นอุรา" ยินเสียงมันพึมพัมให้ตัวเองฟัง ชั่วครู่ใหญ่เล้งเซี่ยวฮุ้นได้ยินเสียงน้ำตกดังกระทบโสต "ช่างโชคดีจริง..มีน้ำตกอยู่บริเวณนี้ด้วย ต้องอาศัยก่อนเข้าหมู่บ้านจะดีกว่า.." ด้วยความเร่งรีบจึงใช้วิชาตัวเบา พุ่งร่างคล้ายหมอกควันหายไปจากที่ยืนอยู่ในพริบตา เสียงสายน้ำกระทบครืนๆ ดังใกล้เข้ามาจนเล้งเซี่ยวฮุ้นหยุดร่าง ที่เบื้องหน้าเป็นแอ่งน้ำไม่ใหญ่มากนัก กว้างประมาณสามวาเศษ น้ำตกไหลรินมาจากช่วงบน เสียงน้ำกระทบครืนๆจนพูดคุยกันไม่ได้ยินชัดเจน ไอความเย็นที่พุ่งเข้ามาสัมผัสร่างเล้งเซี่ยวฮุ้น รู้สึกสดชื่นคลายร้อนทันทีทันใด มันรีบจัดแจงถอดเสื้อผ้าออกจากร่าง เพื่อลงแช่น้ำให้เย็นชื่นฉ่ำอุรา ขณะที่กำลังถอดเสื้อ โสตประสาทพลันได้ยินเสียงคนเดินตรงเข้ามา จึงหยุดถอดเสื้อ พุ่งร่างขึ้นไปซ่อนตัวบนกิ่งไม้ใหญ่ข้างแอ่งน้ำ ชั่วครู่สายตามันพลันเห็นคนเดินตรงเข้ามาหนึ่งคน ใกล้เข้ามาจนเห็นเรือนร่างได้ชัด จากแสงจันทร์ในคืนวันเพ็ญ แลเห็นสตรีสาวหน้าตาดีคนหนึ่ง วงหน้ารูปกลมมลถักผมเปีย ดูอายุประมาณสิบแปดสิบเก้าปี "นี่..ก็เริ่มมืดแล้ว ทำไมจึงมาสถานที่นี้คนเดียว? ช่างอันตรายยิ่งนัก ไกลจากหมู่บ้านพอสมควรอยู่ด้วย" เสียงมันพึมพัมเบาๆ พลันได้ยินเสียงสตรีนางนั้นกล่าวดังสดใสเบาๆ "ช่างร้อนยิ่งนัก...ต้องรีบอาบน้ำก่อน มีเวลาแค่หนึ่งขั่วยาม(สองชั่วโมง) เดี๋ยวเตี่ยจะด่าว่าอาบน้ำนาน" ได้ยินเสียงตะโกนมาไกลๆ "แชยี้..รีบอาบเร็วๆเข้า เดี๋ยวจะดึกเสียก่อน" "ทราบแล้วเตี่ย..อย่าเร่งมากนัก" "เสร็จแล้วตะโกนเรียกเตี่ยด้วย โอย..เด็กเดี๋ยวนี้ช่างเอาใจยากเสียเหลือเกิน นึกอะไรก็ไม่รู้ จะมาอาบน้ำที่นี่ เออ..มีลูกคนเดียวก็อย่างนี้"
เล้งเซี่ยวฮุ้นนึกในใจ "อ้อ..ที่แท้มาสองคน ฮืม..ช่างเป็นสตรีที่ไม่เบาทีเดียว.." มันยังคงนั่งบนกิ่งไม้ มองดูสตรีนางนั้นอยู่ เห็นนางเริ่มถอดรองเท้าถุงเท้าออก จากนั้นก็เสื้อผ้า และสุดท้ายเอี๊ยมแดงก็หลุดมากองที่พื้น นางหันหลังให้เล้งเซี่ยวฮุ้น จึงเห็นแผ่นหลังที่ขาวโพลน รูปร่างโค้งเว้าได้สัดส่วนสมวัยสาว และสะโพกที่อวบอิ่ม นางก้มร่างลงจัดเก็บเสื้อผ้ากองแอบไว้ข้างโขดหิน ก่อนที่จะยืนหันร่างกลับมา "อา...ช่างงดงามสมวัยสาวสิบเก้าจริงๆ" เล้งเซี่ยวฮุ้นเพ่งมองดูเรือนร่างของสตรีสาว ปทุมถันที่เริ่มเบ่งบานของวัยสาว ขาวอมชมพู เม็ดบัวสีแดงอมชมพูที่ปลายถันทั้งสองข้าง ดูน่าเข้าไปสัมผัสจับต้องยิ่งนัก ต่ำลงมาเอวคอดลง ก่อนจะถึงสะโพกที่ผึ่งผาย โค่นขาที่อวบอิ่มลงไปถึงน่องที่เรียวเล็กลงไปถึงปลายเท้า เลือดในกายเล้งเซี่ยวฮุ้นลุกซู่ขึ้นทันทีทันใด เหงื่อกาฬเริ่มไหลรินออก มันรู้สึกรุ่มร้อนอยู่ในใจ "อา...ช่างทรมานดีแท้ ข้าจะอดใจไม่ไหวอยู่แล้ว..." สตรีนางนั้นค่อยๆหย่อนเรือนร่างแช่ลงไปในแอ่งน้ำ แหวกว่ายเล่นอย่างสุขใจ ยินเสียงนางร้องเพลงคลอเบาๆ เล้งเซี่ยวฮุ้นได้แต่นั่งมองอย่างอิจฉาตาร้อน ตัวมันเองก็ร้อนเหนียวไปทั้งตัว "โอย..วันนี้ช่างเป็นวันที่แสนทรมานยิ่งนัก ทรมานกายไม่พอแถมทรมานใจอีก.." มันได้แต่รำพันอยู่ในใจ นั่งมองดูสตรีสาวอาบน้ำ มองไปทางซ้ายมือห่างออกไปยี่สิบวา เห็นร่างเงาเรือนราง นั่งเอนพิงก้อนหินปากคาบกล้องดูดยาแดงวาบๆ พ่นควันออกมาเป็นระยะ คิดว่าคงเป็นบิดาของสตรีสาวคนนี้ หันกลับมามองที่สตรีสาวอีกครั้ง นางนั่งพิงก้อนหินริมแอ่งน้ำ เสียงน้ำไหลซู่ซ่าคลอกับเสียงเพลงแผ่วเบาที่นางร้องออกมา มือทั้งสองลูบไล้ไปทั่วเรือนร่างช่วงบนที่พ้นน้ำ ปทุมถันขาวอวบแน่นเคร่งครัด มีหยดน้ำเกาะแพรวพราวสะท้อนแสงจันทร์ ช่างละลานตาน่าชวนมอง พลันยินเสียงนางร้องอุทาน พุ่งมือขวาผ่านน้ำลงไปที่หว่างขาทั้งสอง "อุ้ย..เจ้าปลาบ้า ที่อื่นมีตั้งมากมายไม่รู้จักไปมุด มามุดเข้าถ้ำของข้าได้อย่างไร?" เล้งเซี่ยวฮุ้นหัวร่อในใจ แทบตกต้นไม้ "ฮา..ฮา..เจ้าช่างเป็นปลาที่โชคดีอะไรเช่นนี้.." เห็นนางยังร้องอุทานอยู่ ก่อนที่จะลุกขึ้นมาที่ขอบแอ่งน้ำ "เจ้าปลาบ้า..ไม่มีที่ไปหรือไร? ทำไมจ้องจะมุดที่นี่อยู่เรื่อย" มือซ้ายพาดปิดปทุมถันทั้งสอง มือขวาของนางกางปิดที่หว่างขา นางนั่งลงบนก้อนหินแผ่นใหญ่ที่ราบเรียบริมแอ่ง แสงจันทร์สว่างไสวแลเห็นร่างนางได้ชัด เล้งเซี่ยวฮุ้นมองดูนางค่อยๆเอานิ้วกลาง ล้วงแหย่เข้าไปในถ้ำน้อยที่หว่างขาของนางคิดว่านางคงต้องการดูว่า มีปลาหลงเข้าไปหรือไม่? พลันได้เสียงนางอุทานแผ่วเบา "ดีที่ไม่มีเล็ดลอดเข้าไป เอ..แต่ถ้ามันเข้าไปแล้วจะเกิดอะไรขึ้นหนอ.." เห็นนางเหลียวซ้ายแลขวา ก่อนที่จะนั่งเอนพิงก้อนหินใหญ่ แสงจันทร์ที่สาดส่องกระทบผิวเนื้อขาวเนียนของนาง ดูโดดเด่นท่ามกลางต้นไม้นานาพันธ์ โขดหิน แอ่งน้ำตกที่ไหลรินลงมาจากเบื้องบน หัวใจเล้งเซี่ยวฮุ้นเต้นแรงขึ้นๆ จนแทบออกมาจากอก สายตามันจ้องมองลงมาข้างล่าง สตรีสาวนางนั้นนั่งเอนหลังพิงก้อนหิน เรียวขาทั้งสองของนาง ถ่างกางออกเล็กน้อย ชันหัวเข่าขึ้น มือขวานางล้วงลงไปที่หว่างขา มือซ้ายกุมถันซ้ายขวา บีบคลึงสลับไปมาระหว่างปทุมถันทั้งสอง มือขวานางเริ่มขยับช้าๆก่อนที่จะเร่งเร็วขึ้นๆ มือซ้ายนางบีบคลึงเคล้นถันทั้งสองอย่างเมามันในอารมณ์ ใบหน้าบิดเบี้ยวเหมือนคนถูกทรมาน ยินเสียงนางครวญคราง "อูย...อาา...ทำไมเสียวเช่นนี้...อาา..ซี๊ดดด..." มือขวานางขยับเร็วขึ้นแรงขึ้น มือซ้ายบีบขยำถันตัวเองจนแทบจะแหลกเหลวคามือ เสียงนางร้องครางกระเส่า กระชั้นถี่ขึ้นๆ จนที่สุด "ซู๊ดดด....อูยยย....อาา..าา..า..." นางค่อยๆผ่อนแรงมือทั้งสองลงช้าๆ จนสงบแน่นิ่งยินแต่เสียงหอบหายใจดังกระชั้นถี่ๆ "อาา..." นางคลายมือซ้ายออกจากปทุมถัน และชักมือขวาออกจากหว่างขา อย่างช้าๆเหมือนคนที่หมดเรี่ยวแรง "แชยี้...อาบน้ำเสร็จหรือยัง?" เสียงตะโกนไกลๆ สตรีสาวชันร่างขึ้น ก่อนร้องตอบ "จะเสร็จอยู่แล้วเตี่ย รอสักครู่.." นางเดินลงไปแช่ร่างในแอ่งน้ำอีกครั้ง ก่อนที่จะขึ้นมาสวมใส่เสื้อผ้า แล้วจึงเดินจากไป เล้งเซี่ยวฮุ้นทิ้งร่างลงมาสู่พื้นดิน มันยืนนิ่งอยู่ชั่วครู่ จึงหันร่างเดินทางเข้าหมู่บ้านที่อยู่ข้างหน้า ยินเสียงมันพึมพัม "เข้าถึงหมู่บ้านวันนี้ คงนอนไม่หลับเป็นแน่แท้...."
