"บรึ๋ยยยย~~~หนาว~~~" นางฟ้าเบลทำเสียงทะเล้นขณะที่ปล่อยให้เบิร์ดตักน้ำมารดตัวเธอ หลังจากผ่านไป 3 ขัน ร่างกายของนางฟ้าเบลก็ชุ่มไปด้วยน้ำทั้งตัว เบิร์ดคว้าสบู่มาถูจนเป็นฟอง "อะไรคะนั่น" นางฟ้าเบลเอ่ยถาม "นี่เหรอ...อ๋อ สบู่ไง เอาไว้ถูตัวจะได้หอมๆ ที่บนสวรรค์ไม่มีสบู่เหรอ" เบิร์ดถามกลับไปบ้าง นางฟ้าเบลได้แต่ส่ายหัว เบิร์ดสูดลมหายใจเข้าจนลึกเพื่อคลายความตื่นเต้นพลางจ้องมองร่างกายของนางฟ้าของเขาอีกครั้งก่อนจะลงมือถูแขนของนางฟ้าตัวน้อยด้วยฟองสบู่ในมือของเขา ณ ตอนนี้ทั้งคู่ยืนหันหน้าเข้าหากัน มือซ้ายของเบิร์ดจับมือขวาของนางฟ้าเบลยื่นออกมาด้านหน้า ส่วนมือขวาข้างที่ถนัด เขาให้โอกาสมันเป็นฝ่ายได้ถูเรือนร่างของนางฟ้าเบลเป็นอันดับแรก มือขวาที่ชุ่มไปด้วยสบู่ของเบิร์ดวางลงกึ่งกลางแขนขวาของนางฟ้าเบลแล้วถูไล่สบู๋ในมือกระจายไปทั่วแขนของเธอ ไล่จากมือไปถึงหัวไหล่และจากไหล่กลับไปที่มืออย่างแผ่วเบาซ้ำแล้วซ้ำเล่า ตั้งแต่เกิดมาเบิร์ดยังไม่เคยอาบน้ำให้ใครมาก่อน การได้สัมผัสเรือนร่างอันอ่อนนุ่มและบอบบางของนางฟ้าเบลในสถานการณ์เช่นนี้ทำเอาจิตใจของเบิร์ดเตลิดเปิดเปิง เขาทำเช่นเดียวกันนี้กับแขนซ้ายของนางฟ้าเบลโดยให้มือซ้ายได้เป็นฝ่ายรับประสบการณ์บ้าง หลังจากเสร็จธุระกับแขนทั้งสองข้างของนางฟ้าผู้ไร้เดียงสาแล้ว เบิร์ดก็เดินอ้อมไปด้านหลังของเธอ นางฟ้าเบลที่ไม่รู้ประสีประสายกแขนที่เต็มไปด้วยสบู่ของเธอขึ้นมาดม "อื๊ม~~~หอมดีนะคะ พี่~~~" พูดยังไม่ทันจบประโยคเสียงนางฟ้าเบลก็เงียบหายไป เพราะเธอมัวแต่มองมือทั้งสองของเบิร์ดที่จู่ๆก็ลอดใต้แขนเธอเข้ามาตะปบจับหน้าอกที่เพิ่งแตกหน่อของเธอ ตอนนี้เบิร์ดแทบไม่สามารถควบคุมสติของตัวเองได้เลย มือของเขาผลัดกันนวดเฟ้นไปทั่วลำตัวรับสัมผัสของผิวพรรณอันอ่อนนุ่มของนางฟ้าตัวน้อยโดยเน้นที่หน้าอกเป็นหลัก สัมผัสของฝ่ามือเบิร์ดที่เลื่อนผ่านหัวนมสีน้ำตาลอ่อนของเธอไปมาสร้างอารมณ์ใคร่ครั้งแรกในชีวิต 12 ปีบนสวรรค์ นางฟ้าเบลเริ่มออกอาการบิดไปมารับกับจังหวะการนวดของเบิร์ด นางฟ้าผู้ไร้เดียงสาเธอยังไม่รู้ว่าความรู้สึกแบบนี้คืออะไร เธอได้แต่นึกไปว่านี่คือขั้นตอนหนึ่งในการอาบน้ำของมนุษย์โลก เธอพยายามเก็บความรู้สึกประหลาดนี้เอาไว้ในใจ ฝ่ายเบิร์ดเมื่อเห็นนางฟ้าตัวน้อยเริ่มออกอาการก็ยิ่งได้ใจ เขาดึงตัวนางฟ้าเบลเข้ามากอด จนแผ่นหลังของนางฟ้าแสนซื่อประกบติดกับหน้าอกของเขา ความอบอุ่นในกายของนางฟ้าเบลแผ่ซ่านมาถึงตัวเบิร์ดจนเขาไม่รู้สึกถึงบรรยากาศที่หนาวเย็นรอบตัว ความรู้สึกที่สุดวิเศษนี้เบิร์ดเองก็อยากแบ่งปันให้นางฟ้าตัวน้อยของเขารับรู้เช่นเดียวกัน แม้เบิร์ดจะไม่มีประสบการณ์กับผู้หญิงมาก่อน แต่เขาก็เรียนเพศศึกษามามากพอที่จะรู้ว่าควรจะทำยังไงในสถานการณ์เช่นนี้ มือของเบิร์ดเลื่อนต่ำลงสู่จุดสำคัญที่สุดของนางฟ้าเบล นิ้วกลางของเขากรีดผ่านร่องเสียวจากบนลงล่างสร้างกระแสความเสียวระลอกใหญ่ไหลไปทั่วร่างกายเธอ นางฟ้าเบลถึงกับเข่าอ่อน ยังดีที่เบิร์ดแข็งแรงพอ เขาพยุงเธอขึ้นมารับความเสียวที่เขาบรรจงมอบให้โดยไม่ปล่อยให้นางฟ้าเบลหยุดพัก นิ้วกลางที่กดทาบแทรกตัวผ่ากลีบเสียวนางฟ้าจนแยกออกจากกัน ติ่งเสียวที่ไร้เครื่องป้องกันเมื่อถูกสัมผัสโดยตรงก็ทำเอาเจ้าของถึงกับครวญคราง "พี่~~~เบิร์ด อา~~~ส์" เสียงครางของนางฟ้าเบลยิ่งทำสถานการณ์แย่ยิ่งขึ้น ในใจเธอตอนนี้อิจฉามนุษย์โลกยิ่งนัก หากบนสวรรค์อาบน้ำกันแบบนี้ทุกวันเธอคงมีความสุขไม่น้อย เบิร์ดที่ตอนนี้กอดรัดประกบหลังของเธออยู่ เขาก้มลงไซร้ซอกคอนางฟ้าเบลอย่างลืมตัว ต่างฝ่ายต่างแลกความรู้สึกเสียวครั้งแรกในชีวิตให้แก่กันและกัน แต่แล้วขณะที่ทั้งคู่กำลังเพลิดเพลินอยู่นั่นเอง... "โอ้ย!....พี่เบิร์ด แสบค่ะ...แสบ" นางฟ้าเบลพยายามปัดมือของเบิร์ดออกจากร่องเสียวเธอ เบิร์ดได้สติกลับคืนมา เขาคงถูร่องเสียวเธอแรงเกินไปน้ำสบู่เลยไหลเข้าไปโดนเนื้อเยื่ออ่อนๆในร่องเสียวของเธอ ยิ่งนางฟ้าเบลไม่เคยอาบโดยใช้สบู่มาก่อนคงยิ่งแสบมากกว่าปกติเป็นแน่ เบิร์ดรีบตักน้ำในอ่างออกมาล้างร่องเสียวนางฟ้าเบลเป็นการเร่งด่วน สีหน้าแหยๆของนางฟ้าเบลทำเอาเบิร์ดใจไม่ดี เขากลัวว่าเธอจะไม่ยอมให้เขาอาบน้ำให้เธออีก กลัวว่านางฟ้าเบลจะไม่อาบน้ำพร้อมกับเขาอีก แต่ที่สำคัญที่สุดเขากลัวว่านางฟ้าเบลจะเกลียดเขาและไม่อยู่กับเขาอีกต่อไป "เป็นอะไรรึเปล่า น้องเบล" เบิร์ดไต่ถามอาการของนางฟ้าเบลอย่างเป็นห่วงเป็นใย "ไม่เป็นไรค่ะ.." นางฟ้าเบลฝืนยิ้มตอบนัยน์ตาแดงกล่ำของเธอฟ้องเบิร์ดว่าทำนางฟ้าตัวน้อยเจ็บแค่ไหน เบิร์ดตักน้ำในอ่างมาล้างสบู่ที่เหลือบนตัวนางฟ้าเบลจนหมด เบิร์ดแทบหมดอารมณ์ทันทีที่รู้ว่าทำนางฟ้าตัวน้อยเจ็บ เขารู้สึกตัวขึ้นมาทันทีว่ากำลังทำสิ่งผิดอยู่ เบิร์ดเป็นมนุษย์โลกส่วนนางฟ้าเบลเป็นนางฟ้าบนสวรรค์ หากเรื่องที่เขาทำกับนางฟ้าเบลรู้ไปถึงบนสวรรค์เบิร์ดคงตกนรกไม่ได้ผุดได้เกิดแน่ๆ เขาควรยุติความคิดที่จะเสพเสียวกับนางฟ้าเบลซะเพื่อจะไม่ให้เกิดปัญหาในภายหลัง "เอ่อ...พี่อาบน้ำให้เบลเสร็จแล้วนะ เบลรอพี่ก่อนแล้วกัน" เบิร์ดหันหลังไปตักน้ำอาบโดยเร็ว เขาไม่กล้าหันไปมองนางฟ้าเบลอีกด้วยกลัวว่าจะอดใจตัวเองไว้ไม่อยู่
ฝ่ายนางฟ้าเบลก็เห็นท่าทีที่ไม่สบายใจของเบิร์ดเช่นเดียวกัน ยิ่งเธอเห็นเบิร์ดหันหลังกลับไปอาบน้ำอยู่ห่างๆเธอ นางฟ้าเบลกลับรู้สึกว่าเป็นความผิดของตนเองที่ทนเจ็บไม่ได้ "พี่เบิร์ด...พี่เบิร์ดคะ" นางฟ้าเบลเดินตรงเข้าหาพยายามมองหน้าเบิร์ด "โกรธเบลเหรอ" คำถามนางฟ้าเบลหยุดอาการจ้วงอาบของเบิร์ด เสียงน้ำตกกระทบพื้นเงียบไป เบิร์ดจำต้องหันมาตอบเบล สายตาของทั้งคู่ประสานกันอย่างช่วยไม่ได้ "ทำไมพี่จะต้องโกรธเบลด้วยล่ะครับ พี่เบิร์ดทำน้องเบลเจ็บ น้องเบลสิควรจะโกรธพี่" แล้วเบิร์ดก็เผลอเหลือบลงไปมองเรื่อนร่างของนางฟ้าเบลอีกจนได้ "เบลไม่โกรธพี่เบิร์ดหรอกค่ะ" เบิร์ดยังคงนิ่งเฉยเพราะไม่รู้จะอธิบายความรู้สึกลำบากใจของเขาให้นางฟ้าเบลเข้าใจได้อย่างไร "งั้น...ถ้าพี่เบิร์ดไม่โกรธเบล...ให้เบลอาบน้ำให้พี่เบิร์ดนะคะ...นะ" นางฟ้าเบลทำเสียงออดอ้อนเบิร์ดเหมือนลูกออดอ้อนขอให้พ่อซื้อของเล่นให้ "เอ่อ..." คือเสียงเดียวที่เบิร์ดเปล่งออกมาได้ นางฟ้าเบลตีความว่าเบิร์ดตอบรับเธอ สีหน้าของเบลเปลี่ยนเป็นยิ้มแย้มอีกครั้ง ชวนให้สติของเบิร์ดที่เพิ่งควบคุมได้ กลับแตกกระเจิงอีกครั้ง นางฟ้าเบลตรงรี่เข้าไปคว้าสบู่มาถูจนเป็นฟอง ก่อนที่เบิร์ดจะทันได้ห้ามปรามเธอ นางฟ้าเบลก็คว้าแขนขวาของเบิร์ดไปถูเล่นแล้ว ฝ่ามือนางฟ้าอันแผ่วบางอ่อนนุ่มลูบไล้ไปตามท่อนแขนกำยำของเบิร์ดกระตุ้นความรู้สึกทางเพศที่เก็บกดเอาไว้ได้เพียงชั่วครู่ให้ตื่นขึ้นมาอีกครั้ง ท่อนเสียวของเบิร์ดแข็งโด่ขึ้นแทนความรู้สึกในใจของเบิร์ด "เบลเค้าสมัครใจช่วยเราเอง...คงไม่เป็นอะไรมากหรอกมั๊ง" เบิร์ดคิดในใจให้ตัวเองรู้สึกผิดน้อยลง พลางชื่นชมเรือนร่างของเบลไปพร้อมกับการอาบน้ำให้ชายคนแรกของเธอ "อีกข้างค่ะ" นางฟ้าเบลพูดหลังจากถูแขนขวาของเบิร์ดเสร็จซึ่งเบิร์ดก็ยื่นแขนซ้ายให้เธอแต่โดยดี เบิร์ดสังเกตเห็นนางฟ้าเบลเหลือบมองท่อนเสียวของเขาบ่อยๆ สีหน้าเธอเดาไม่ถูกจริงๆว่าคิดอย่างไรกับมัน "สงสัยอะไรรึเปล่า...น้องเบล" เบิร์ดเอ่ยถาม นางฟ้าเบลเงยหน้าขึ้นมองเบิร์ด "อันนี้เรียกว่าอะไรคะ" เบิร์ดถึงกับสะอึกที่จู่ๆนางฟ้าเบลก็ถามคำถามแบบนี้ขึ้นมาตรงๆ เบิร์ดอ้ำอึ้งอยู่พักใหญ่ ในที่สุดเขาก็เลือกชื่อที่อยากให้เบลเรียกได้ในที่สุด "เอ่อ...เรียกว่า ควย จ๊ะ" เบิร์ดออกเสียง "ควย" อย่างชัดเจนกะไม่ให้เธอถามซ้ำสอง "ควยเหรอคะ...ชื่อเรียกยากจังเลย" นางฟ้าเบลบ่นเล็กบ่นน้อย "แล้วทำไมจู่ๆควยของพี่เบิร์ดถึงเดี๋ยวเล็กเดี๋ยวใหญ่ล่ะคะ" นางฟ้าเบลพูดเน้นคำว่า"ควย"แบบว่ากลัวพูดผิด เสียงเธอพูดทำเอาอารมณ์เงี่ยนของเบิร์ดพุ่งสูงขึ้นอีก "ก็..." เบิร์ดทำสายตาเลิกลั่กพยายามหาคำอธิบาย "มันคงดีใจที่ได้เจอน้องเบลมั๊งจ๊ะ" เบิร์ดให้เหตุผลที่ค่อนข้างใกล้ความจริงทีเดียว "มันมีชิวิตด้วยเหรอคะ" นางฟ้าเบลตะลึงกับความมหัศจรรย์ของ"ควย"มนุษย์ เบิร์ดได้แต่หัวเราะเบาๆกับความคิดไร้เดียงสาของเธอ นางฟ้าเบลยังคงมอง"ควย"เป็นระยะๆควบคู่ไปกับการถูตัวให้เบิร์ด จนกระทั่งเหลือพื้นที่ส่วนสุดท้ายที่ต้องถู "แล้ว...ควยของพี่เบิร์ดเนี่ยะ...ต้องอาบยังไงคะ" นางฟ้าเบลถามความเห็นของเบิร์ด "ทำอย่างนี้สิจ๊ะ" เบิร์ดทำท่า"อาบควย"ให้นางฟ้าเบลดู เขาฟอกสบู่จนเต็มมือทั้งสองข้างแล้วบรรจงจับที่ฐานท่อนเสียวแล้วรูดไปจนสุดลำสลับซ้ายขวา3รอบ นางฟ้าเบลยิ้ม เธอนึกว่าจะมีอะไรที่ยุ่งยากกว่านี้ซะอีก เบิร์ดปล่อยมือของตนเปลี่ยนให้นางฟ้าเบลได้ลองบ้าง ใจของเบิร์ดตอนนี้เต้นแรงจนแทบระเบิด ท่อนเสียวที่เด็กอายุต่ำกว่า 18 ปีไม่ควรได้เห็น ณ ตอนนี้กำลังจะถูกเด็กวัย 12 ปีจับต่างของเล่นแล้ว
นางฟ้าเบลไม่ปล่อยให้เบิร์ดเตรียมใจได้นานนัก มือน้อยๆตรงเข้าจับท่อนเสียวของเบิร์ดแทบทันทีที่เบิร์ดสาธิตเสร็จ นางฟ้าคนเก่ง"อาบควย"ตามที่เบิร์ดสาธิตได้ไม่มีผิดเพี้ยน จะแตกต่างก็ตรงความรู้สึกที่ถูกคนอื่นจับของสงวนแทนที่จะเป็นตนเองเท่านั้น แม้จะไม่ใช่วิธีการชักว่าวที่ถูกต้องนักแต่ความเสียวที่เบิร์ดได้รับกลับมากยิ่งกว่าที่เขาเคยช่วยตัวเองไม่ว่าครั้งไหนๆ เลือดในกายของเบิร์ดสูบฉีดแรงขึ้นและพร้อมใจกันไปรวมตรงกลางหว่างขาของเบิร์ด ที่ซึ่งนางฟ้าตัวน้อยกำลังปรนนิบัติขจัดความใคร่ให้ด้วยความเต็มใจ แต่ยังไม่ทันที่เบิร์ดจะสำเร็จความปรารถนานางฟ้าเบลก็ตักน้ำมารดท่อนเสียวล้างสบู่ซะแล้ว "เบลทำอะไรผิดหรือเปล่าคะ...พี่เบิร์ด" นางฟ้าเบลเห็นสีหน้าที่ดูผิดหวังของเบิร์ดก็รีบถามทันที "อ๋อ..." เบิร์ดได้สติ "คือ...พี่เบิร์ดว่ามันยังไม่ค่อยสะอาดนะ" ตัณหาเข้าครอบงำจิตใจเบิร์ดอีกครั้ง เขาอยากบรรลุความใคร่ที่ยังไม่สำเร็จนี้ให้จงได้ "อืม...แล้วทำไงถึงจะสะอาดล่ะคะ" เบลทำท่าจะหยิบสบู่มาถูอีกรอบ เบิร์ดคว้ามือเธอไว้ "ไม่ต้องใช้สบู่แล้วล่ะเบล" เบิร์ดเลื่อนมือของนางฟ้าเบลให้มากุมที่ฐานจรวดของเขา "คราวนี้ทำอย่างนี้นะ" เบิร์ดจับมือของเบลเลื่อนขึ้นลงช้าๆ หัวควยเบิร์ดที่ถลกปลิ้นเข้าๆออกๆถูกนางฟ้าเบลจ้องตาไม่กระพริบ "มนุษย์โลกนี่อาบน้ำกันแปลกจริงๆ" นางฟ้าเบลได้แต่คิดในใจ เมื่อเห็นว่านางฟ้าเบลจับจังหวะได้แล้ว เบิร์ดก็ปล่อยมือของเขาออกปล่อยให้เธอปฏิบัติภารกิจต่อด้วยตัวเอง ความเสียวที่ได้รับยิ่งทวีคูณขึ้นอีกจนเบิร์ดได้แต่ครางเบาๆ "พี่เบิร์ด...เป็นอะไรไป" นางฟ้าเบลถามไปชักท่อนเสียวไป "ป...เปล่าจ๊ะ เก่งมากเลยเบล...อา... ทำอย่างนี้เรื่อยๆอย่าเพิ่งหยุดนะ" มือของเบิร์ดที่ว่างอยู่ลูบไล้ไปตามตัวของนางฟ้าเบลเร้าอารมณ์ใคร่ให้เพิ่มขึ้นไม่รู้สิ้น นางฟ้าเบลยิ้มแฉ่งด้วยความดีใจที่ได้รับคำชมและการสนองตอบเช่นนี้ ยิ่งได้เห็นสีหน้าที่ดูมีความสุขเหลือเกินของเบิร์ดยิ่งทำให้นางฟ้าเบลภูมิใจในตัวเองมากขึ้น และแล้วเวลาที่เบิร์ดรอคอยก็เข้ามาถึง อสุจิจำนวนนับไม่ถ้วนวิ่งกรูกันไปหาแสงสว่างที่อยู่ตรงหน้า "อา~~~~~~" กระสุนชุดแรกพุ่งออกจากปากกระบอกตรงเข้าปะทะสันจมูกของนางฟ้าเบล กว่าจะรู้ตัวหน้าของนางฟ้าผู้ไร้เดียงสาก็เต็มไปด้วยคราบความเงี่ยนที่เบิร์ดสั่งสมมาเป็นเวลานานแล้ว "อุ๊ย! อะไรคะเนี่ยะ...พี่เบิร์ด" นางฟ้าเบลตกใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น แต่ทว่ายังมีอีกหลายระลอกที่ยังค้างลำกล้องอยู่ "อย่าเพิ่งหยุดสิเบล...อา~~~~" เบิร์ดเริ่มออกคำสั่งกับเธอ ช่วงเวลานี้หนทางเดียวที่จะหยุดได้คือต้องชักให้หมดแม็ก นางฟ้าเบลยอมเชื่อฟังเบิร์ดแต่โดยดี เธอกลัวว่าเบิร์ดจะโกรธเธอ ไม่สนใจเธออีก นางฟ้าผู้ไร้เดียงสาจำต้องบำบัดความใคร่ให้เบิร์ดต่อไป เธอพยายามเอียงหน้าหนีกระสุนของเบิร์ดทำให้น้ำเงี่ยนชุดหลังๆพุ่งไปกระทบหน้าอกน้อยๆของเธอแทน เบิร์ดหมดแรงทรุดตัวลงนั่งบนพื้นห้องน้ำทันทีที่ความใคร่ทั้งหมดได้รับการปลดปล่อย "พี่เบิร์ด...พี่เบิร์ดเป็นอะไรไป" เสียงนางฟ้าเบลเรียกเขาให้หันขึ้นไปมอง ความรู้สึกผิดชอบชั่วดีกลับคืนมา สิ่งที่เบิร์ดเห็นอยู่ตรงหน้าก็คิดร่างกายเปลือยเปล่าของนางฟ้าเบลที่เปรอะไปด้วยคราบน้ำเงี่ยนผลงานของเขาเอง เธอไม่ได้สนใจสิ่งที่เกิดขึ้นกับตนเลย แต่กลับหันมาสนใจเบิร์ดซึ่งนั่งพักเหนื่อยแทน มันยิ่งตอกย้ำความผิดที่เขาได้ทำลงไปมากขึ้น "พี่เบิร์ด..." นางฟ้าเบลเขย่าตัวเรียกสติเบิร์ด "เอ่อ...เปล่าจ๊ะ พี่ไม่เป็นอะไรหรอก" เบิร์ดตอบ "แล้วทำไม..." "คือ...พี่มีความสุขมากจนเหนื่อยน่ะ มนุษย์ทุกคนก็เป็นแบบนี้กันทั้งนั้นแหละ" เบิร์ดสรรหาคำอธิบายได้อย่างไม่ยากเย็นนัก นางฟ้าเบลได้ฟังก็สบายใจขึ้น เธอยิ้มอย่างภูมิใจที่ได้ทำให้เบิร์ดมีความสุขได้ขนาดนั้น "แล้ว...นี่น้ำอะไรคะเนี่ยะ" นางฟ้าเบลหันความสนใจมาหาน้ำเหนียวๆที่เปรอะไปทั่วตัวของเธอแทน "เอ่อ...น้ำนี่เหรอ..." คราวนี้เบิร์ดต้องใช้เวลาคิดมากหน่อย "เค้าเรียกน้ำเงี่ยนจ้ะ" เบิร์ดเลือกคำแสบๆให้นางฟ้าเบลเรียกอีกแล้ว "น้ำเงียบ?" นางฟ้าผู้ไร้เดียงสาพยายามออกเสียง "น้ำเงี่ยนจ้ะ...เอ่อ เวลาที่มนุษย์มีความสุขมากๆก็จะมีน้ำเงี่ยนออกมานี่แหละ" นางฟ้าเบลยิ้มรับคำอธิบาย ตาของทั้งคู่มองไปบนร่างกายของนางฟ้าเบล "พี่เบิร์ดคงมีความสุขมากทีเดียว" นางฟ้าเบลคิดในใจ น้ำเงี่ยนระลอกหลังไหลลงมาจนเกือบจะถึงเนินเสียวของนางฟ้าตัวน้อย ตอนนี้สติของเบิร์ดกลับมาจนเขาไม่มีอารมณ์จะทำอะไร ในที่สุดเขาระลึกขึ้นได้ว่าได้พลาดท่าเสียทีปีศาจที่อยู่ในใจของเขาอีกครั้งแล้ว คราวนี้เขาเพิ่งปล่อยให้นางฟ้าสำเร็จความใคร่ให้แก่ตน นี่เขาจะต้องตกนรกอีกกี่ชาตินะ...ถึงจะใช้หนี้กรรมนี้หมด เบิร์ดคิดในใจพลางตักน้ำมาล้างคราบน้ำเงี่ยนออกจากตัวนางฟ้าเบลเพื่อชดเชยความผิด ในใจเบิร์ดว้าวุ่นและสับสนแต่กระนั้นก็พยายามไม่แสดงสีหน้าออกมาให้นางฟ้าเบลสงสัย ทั้งคู่เก็บเสื้อผ้าออกจากห้องน้ำกลับเข้าไปในห้องนอนของเบิร์ด...
