การเรียนภาษาฝรั่งในแต่ละวันของไอ้เรืองช่างน่ารื่นรมย์ยิ่งนักเมื่อครูแหม่มของเขาแต่งกายยั่วยวนผู้เป็นศิษย์ตลอดเวลาอีกทั้งเวลาเข้ามาสอนแบบใกล้ชิดก็ดูเหมือนว่าจะแกล้งให้หน้าอกอวบอัดของหล่อนเบียดอยู่กับหัวไหล่ของชายหนุ่มทุกครั้งทำเอาไอ้เรืองแทบไม่มีสมาธิฟังที่แหม่มสอนเลยแม้แต่นิดเดียวเนื่องจากมัวแต่สอดส่ายสายตาเข้าไปในร่องอกใต้คอเสื้อของแหม่มแมรี่อยู่ตลอดทางฝ่ายท่านเจ้าคุณก็แอบพึงพอใจแหม่มแมรี่อยู่ลึกๆแต่ยังไม่กล้าทำอะไรผลีผลามเพราะกลัวจะเกิดเรื่องขึ้นมาแล้วจะเสียชื่อจึงได้แต่เฝ้ามองเรือนร่างของแหม่มแมรี่เวลาที่หล่อนเข้ามาค้นหนังสือในห้องหนังสือส่วนตัวของท่านเจ้าคุณในเวลาเดียวกันนั้นนังจันและไอ้ทัดก็ลักลอบติดต่อกันอยู่โดยที่ไม่มีใครรู้ความสัมพันธ์ของชายหนุ่มและหญิงสาวค่อยๆงอกเงยมากขึ้นถึงขั้นกอดจูบกันได้ในที่ลับตาคนเด็กสาวไร้เดียงสาหลงรักทาสหนุ่มเข้าเต็มเปาเสียแล้วด้วยเพราะไม่เคยมีความผูกพันใกล้ชิดกับชายใดขนาดนี้มาก่อนจึงหลงใหลได้ปลื้มไปกับคำพรอดรักที่แสนหวานของชายหนุ่มและพาลคิดไปว่านี่คือรักแท้วันหนึ่งขณะที่ไอ้ทัดกำลังทำหน้าที่ตักน้ำมาใส่อ่างอาบน้ำให้แหม่มแมรี่อยู่นั้นแหม่มสาวก็เดินเข้าไปในห้องน้ำโดยมีผ้าเช็ดตัวพันกายอยู่ผืนเดียวพอดีไอ้ทัดจึงพยายามจะเดินเลี่ยงออกจากห้องน้ำแต่แหม่มสาวยืนขวางทางไว้และปิดประตูลงกลอนมิให้ชายหนุ่มหนีออกไปได้"ชั้นชอบผู้ชายร่างกายกำยำอย่างแกเหลือเกิน..นายทัดนายเป็นทาสที่บ้านนี้มานานแล้วใช่มั้ย" แหม่มสาวถามกระเซ้า"ใช่ขอรับ" ทาสหนุ่มรับคำแต่ก้มหน้าไม่ยอมสบตา"ชั้นว่านายโชคดีนะ..ที่ชั้นสนใจนาย แกดูสิว่ารูปร่างชั้นสวยมั้ย"แหม่มสาวพูดจบก็ปลดปมผ้าเช็ดตัวปล่อยให้หลุดร่วงลงไปกองกับพื้นหน้าอกอวบขาวก็ตั้งตระหง่านทันที "เอ่อ...สวยขอรับ" ทาสหนุ่มตอบโดยไม่ได้เงยหน้าขึ้นมามองแม้แต่น้อย"ดูให้ดีซะก่อนสิแล้วค่อยตอบไม่แน่นะ..ชั้นอาจจะขอแกกลับไปอังกฤษกับชั้นด้วยก็ได้"แหม่มสาวเชยคางทาสหนุ่มให้มองเรือนร่างของตัวเองอย่างเต็มตา
"ว่าไง..สนใจมั้ย แกจะได้สบายไง ถ้าแกเก่งเรื่องอย่างว่าด้วยนะ
แต่ว่า..รูปร่างอย่างแก ชั้นว่าต้องเก่งและอดทนด้วยแน่ๆเลย
หน้าตาก็ดีแบบเนี้ย
ชั้นว่าแกต้องเคยมีอะไรกับบ่าวสาวๆมาหลายคนแล้วละสิ"
"เอ่อ...กระผม" ทาสหนุ่มเริ่มอึกอัก
"แกอยากลองกับแหม่มอย่างชั้นมั้ยล่ะ
แกก็เคยแอบมองหน้าอกของชั้นแล้วนี่..ชั้นรู้นะ"
แหม่มสาวรุกต่อโดยไม่ให้ทาสหนุ่มตั้งตัวติด
"ผมไม่บังอาจหรอกขอรับ"
"ชั้นให้โอกาสอย่างนี้แล้วยังไม่กล้าอีกเหรอ"
แหม่มสาวชักหงุดหงิดและเริ่มขึ้นเสียงเล็กน้อย
"เถอะน่า..ไม่มีใครรู้หรอก ถ้าแกไม่พูด..ชั้นไม่พูด แล้วใครจะไปรู้ล่ะ
หาโอกาสแบบนี้อีกไม่ได้แล้วนะ..มาสิ
ใช้แรงที่มีกับชั้นได้เต็มที่เลย..ชั้นรับไหว"
แหม่มสาวพูดพลางลูบไล้เนื้อตัวของทาสหนุ่มที่ยืนทื่อเป็นท่อนไม้ซะเอง
หน้าอกอวบอั๋นบดเบียดอยู่กับมัดกล้ามที่แผงอกของทาสหนุ่ม
เนินนูนที่กลางหว่างขาก็เสียดสีกับต้นขาของเขาจนเริ่มมีน้ำเมือกใสๆออกมาเปียกกางเกงของชายหนุ่ม
แหม่มสาวไล่ลิ้นเลียไปที่หัวนมของเขาแล้วขบเม้มเพื่อปลุกเร้าอารมณ์
แต่ชายหนุ่มยังกลัวว่าถ้าเกิดใครรู้เรื่องนี้เข้าเขาอาจได้ไปนอนอยู่ในโลงก็เป็นได้
แต่เมื่อถูกเร้าอารมณ์มากเข้า
ถังน้ำในมือที่เขาใช้ตักน้ำมาเมื่อครู่ก็ร่วงหล่นลงบนพื้นและใช้มือนั้นลูบไล้ไปตามเรือนร่างของแหม่มสาวบ้าง
หน้าอกของแหม่มสาวนั้นไซส์นำเข้าจากยุโรปอยู่แล้ว
จึงไม่ต้องห่วงเลยว่าจะเต็มมือเต็มไม้ขนาดไหน
ชายหนุ่มเลยเผลอบีบคลึงเน้นๆอย่างลืมตัว
แต่พอแหม่มแมรี่ล้วงมือผ่านขอบกางเกงไปจับเข้ากับแก่นกายที่หน้าขานั้นเข้า
ทาสหนุ่มก็ได้สติและผลักร่างของแหม่มสาวออกห่างทันที
"ไม่ขอรับ!!..กระผมทำไม่ได้" เขาร้องบอกแล้วก็วิ่งหนีไปทันที
ปล่อยให้หล่อนตะโกนด่าไล่หลังมา
"ไอ้โง่!!..ไอ้ทัดโง่!! ฮึ่ม...เกือบจะสำเร็จอยู่แล้วเชียว"
แหม่มสาวบ่นพึมพำอย่างเจ็บใจ
ในคืนเดียวกันนั้นเองที่กระท่อมของนายทัด
มีเด็กสาวกำลังยืนรอคอยใครคนนึงด้วยใจกระวนกระวาย
ซักพักนายทัดก็วิ่งกระหืดกระหอบมาอย่างรีบร้อน
"แม่จันมารอนานแล้วหรือจ๊ะ"
"ก็เพิ่งมา..แล้วก็จะกลับแล้วด้วย"
เด็กสาวทำหน้างอเพราะงอนที่แฟนหนุ่มปล่อยให้ยืนคอยอยู่นาน
"พี่ทัดไปไหนมา คงจะไปเยี่ยมบ่าวสาวๆคนอื่นละสิ"
หล่อนยังตัดพ้ออย่างน้อยใจต่อไปอีก
"เอ่อ...เปล่านะแม่จัน พอดีนายท่านใช้ให้พี่ไปทำงานน่ะ พี่เลยกลับมาช้า
มามะ..มานั่งคุยกันในบ้านดีกว่า เดี๋ยวมีคนมาเห็น"
ชายหนุ่มพูดพลางจูงมือแม่จันเข้าไปในกระท่อม
"คงกลัวบ่าวสาวๆจะเห็นละสิ"
"หาเป็นเช่นนั้นไม่หรอกแม่จัน ถ้าแม่จันไม่เชื่อใจพี่ พี่จะพิสูจน์ให้ดูเอง"
ว่าแล้วชายหนุ่มก็ใช้วิธีการง้อเด็กสาวด้วยการเชยคางหล่อนขึ้นมาประกบปากจูบแลกลิ้นกันเป็นพัลวัน
แม่จันเองก็รอการกระทำเช่นนี้อยู่นานแล้วเช่นกันจึงไม่ได้ขัดขืนเลยแม้แต่น้อย
แถมยังให้ความร่วมมือเป็นอย่างดีอีกต่างหาก
"พี่จะบอกให้แม่จันรู้ไว้นะ
ว่าพี่ไม่มีทางไปรักไปชอบกับบ่าวผู้หญิงคนไหนได้หรอก
เพราะมันเป็นคำสั่งของนายท่านที่ห้ามไว้ จนพี่ได้มาพบแม่จันนี่แหละ
พี่ถึงได้ฝ่าฝืนคำสั่งของนายท่าน"
"เหตุใดนายท่านถึงได้สั่งห้ามแบบนั้นด้วยล่ะพี่ทัด"
"เท่าที่พี่รู้มานะ เขาว่านายท่านเคยคิดจะเอาทาสคนนึงมาเป็นเมีย
แต่ทาสสาวคนนั้นไม่ยินยอม แอบหนีไปกับทาสชายในเรือนไปเสียก่อน
นายท่านจึงโกรธมากถึงได้มีคำสั่งห้ามเช่นนั้น"
"งั้นความรักของเราก็คงต้องแอบๆซ่อนๆเช่นนี้ไปตลอดสิจ๊ะพี่ทัด"
เด็กสาวเริ่มเป็นกังวล
"คงไม่หรอกแม่จัน พี่จะพยายามหาทางดู บางทีอาจจะขอนายท่านได้ก็ได้"
ชายหนุ่มให้ความหวังด้วยคำมั่นสัญญา
"จริงนะจ๊ะพี่..ชั้นไม่อยากอยู่ในสภาพแบบนี้เลย"
"จ้ะ..แม่จันของพี่"
แล้วทั้งคู่ก็โผเข้ากอดกันต่อและจูบปากแลกลิ้นกันอย่างดูดดื่มอยู่เป็นเวลานาน
sทางด้านท่านเจ้าคุณรู้สึกนอนไม่หลับ
จึงมานั่งคิดอะไรเรื่อยเปื่อยอยู่ในห้องหนังสือ
และพาลคิดไปถึงเรื่องที่ทาสสาวคนที่ท่านคิดจะเอามาเป็นเมียแล้วดันหนีตามทาสชายอีกคนไปซะก่อน
จึงรู้สึกหงุดหงิดขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูกจนเผลอทุบโต๊ะดังโครมด้วยความลืมตัว
ก็พอดีว่ามีใครคนนึงเปิดประตูเข้ามา
"Oop!!..sorry ชั้นคิดว่าไม่มีใครอยู่ในห้องนี้แล้วซะอีก"
ที่แท้ก็เป็นแหม่มแมรี่นั่นเอง
"ไม่เป็นไรขอรับมิสแมรี่ ว่าแต่มิสแมรี่ต้องการอะไรรึขอรับ
ถึงได้มาห้องหนังสือเอาดึกๆดื่นๆปานนี้"
ท่านเจ้าคุณกวาดสายมองแหม่มสาวจนทั่วทั้งตัวและก็พบว่าคืนนี้มิสแมรี่น่าจะไม่ได้ใส่อะไรข้างใต้ชุดคลุมนอนนั้นเลยแม้แต่ชิ้นเดียว
เพราะตุ่มไตที่ยอดอกมันดันผ้าออกมาเป็นเม็ดเล็กๆอย่างเห็นได้ชัด
อีกทั้งแสงจากด้านนอกที่ส่องผ่านเข้ามาก็ทำให้ท่านเจ้าคุณมองทะลุเนื้อผ้าเห็นส่วนเว้าส่วนโค้งของมิสแมรี่ได้อย่างชัดเจน
"ดิชั้นเห็นว่าห้องนี้มีหนังสือมากมาย แล้วพอดีดิชั้นนอนไม่ค่อยหลับน่ะค่ะ
ก็เลยอยากจะมาหาหนังสืออ่านซักหน่อย แต่ดูท่าทางท่านคงต้องการอยู่คนเดียว
ดิชั้นไม่รบกวนดีกว่าค่ะ"
แหม่มแมรี่ทำท่าจะหันหลังกลับ แต่ท่านเจ้าคุณก็รีบไปรั้งตัวเอาไว้ได้พอด
ี "ไม่เป็นไรขอรับ เชิญมิสแมรี่เข้ามาเลือกหนังสือได้เลย"
เมื่อแหม่มแมรี่เข้ามาในห้องแล้วท่านเจ้าคุณก็ชะโงกหน้าออกไปนอกห้องมองซ้ายมองขวาก่อนจะปิดประตูห้อง
"ว่าแต่ท่านเถอะค่ะ..ดูอารมณ์ไม่ค่อยดี มีอะไรให้ดิชั้นช่วยรึเปล่าคะ"
"ไม่มีอะไรหรอกครับมิสแมรี่"
"แหม..ผู้ชายที่ดูอารมณ์ไม่ดียามค่ำคืนคนเดียว ท่าทางจะมีปัญหาหนักนะคะ
ชั้นคิดว่าชั้นพอจะรู้นะคะ..และชั้นก็พอจะช่วยได้"
แหม่มสาวพูดอย่างมีเลศนัยแล้วปลดสายคล้องไหล่ของชุดนอนลงมาข้างนึง
"มิสแมรี่!!..นี่คุณจะทำอะไรน่ะ"
"ก็จะช่วยทำให้ท่านอารมณ์ดียังไงละคะ"
พูดจบแหม่มแมรี่ก็โผเข้าหาท่านเจ้าคุณแล้วกอดรัดกันอยู่กลางห้อง
ท่านเจ้าคุณเองก็ไม่ได้ระบายความเครียดด้วยการมีอะไรกับแม่เภามาหลายคืนแล้ว
และถึงจะได้มีอะไรกันแต่ก็ทำให้เครียดหนักยิ่งกว่าเดิมเพราะแม่เภาไม่เคยสนองตอบอารมณ์รักของท่านเจ้าคุณได้จนตลอดรอดฝั่งเลย
พอมีแหม่มสาวมาให้ท่าอย่างนี้ท่านเจ้าคุณก็ไม่รีรอที่จะสนองตอบทันที
โปรดติดตามตอนต่อไป
