การลักลอบสังวาสกันระหว่างนิภาผู้เป็นพี่เมียและนงนุชน้องเมียนี้
นงลักษณ์ผู้เป็นเมียของปรีชาเองหาได้ทราบระแคะระคายแม้แต่น้อย
เพราะการสังวาสสองสาวร้อนสวาทอย่างหนักหน่วงของปรีชาโดยไม่ยอมเว้นระยะหยุดพักกันเลยนี้เอง
ก็ได้ทำให้สุขภาพของเขาเสื่อมโทรมลงทุก ๆ วัน
หากโอกาสเปิดให้เขาเมื่อไรไม่ว่าจะเป็นนงนุชหรือนิภา
เขาจะไม่ยอมให้โยนีของสองพี่น้องต้องว่างเว้นไปจากท่อนลึงค์ของเขาเลย
ความบ้าโยนีอย่างไม่มีขอบเขตอันสิ้นสุดของปรีชานี้เองก็ทำให้สุขภาพของเขายิ่งทรุดโทรมลงทุกขณะ
จนในที่สุดเขาก็ถึงกับล้มป่วยลงและมันเป็นการป่วยเข้าขั้นโคม่าทีเดียว
เรียกว่าเป็นตายเท่ากันเพราะอวัยวะสำคัญของร่างกายคือ ไต ซึ่งมันมีหน้าที่กรองโลหิต สร้างน้ำเลี้ยงอสุจิ
และกำจัดพิษร้ายออกจากร่างกายไม่ยอมทำงาน เนื่องจากเขาได้ใช้งานมันอย่างหักโหมและโอเวอร์เกินไปนั่นเอง
มีผู้ชายต้องเสียชีวิตเพราะไตไม่ทำงานมาแล้วเป็นจำนวนมาก แม้แต่ท่านจอมพล ผ้าขาวม้าแดง
นักรักบันลือโลกของเราก็ต้องสิ้นชื่อไปเพราะโรคนี้ อันเป็นที่น่าเสียดายยิ่งเพราะถ้าท่านยังมีชีวิตอยู่
ข้าวของมันก็คงจะไม่แพงอย่างเป็นบ้าเป็นหลังเช่นทุกวันนี้หรอก(ชักจะออกนอกเรื่องไปแล้ว ขออภัยครับ)
เมื่อปรีชาผู้เป็นหัวหน้าครอบครัวล้มป่วยหนักจนแทบเข้าขั้นตรีทูตเช่นนี้
ก็เป็นธรรมดาอยู่เองที่จะนำความเดือดร้อนมาสู่ครอบครัว
โดยเฉพาะนงลักษณ์ผู้เป็นแม่บ้านซึ่งต้องรับผิดชอบแทนก็พลอยว้าวุ่นไปด้วย
ตามธรรมดาเงินเดือนที่ปรีชามอบให้เธอเพียงพันกว่า ๆ ก็แค่พอใช้พอสอย ไม่มีเหลือเก็บออม
เมื่อต้องมาป่วยหนักลงเป็นเดือน ๆ ก็เล่นเอาชักหน้าไม่ถึงหลัง
ระยะหลัง นงลักษณ์ต้องเป็นหนี้เป็นสินเพราะได้ไปยืมเงินของเพื่อนฝูงเอามาใช้จ่ายจนหนี้สินเพิ่มพูนมากยิ่งขึ้น
วันคืนยิ่งผ่านพ้นไปความเดือดร้อนก็ทับทวีมากขึ้นจนกระทั่งบางวันนงลักษณ์เองก็ต้องถึงกับยอมทนกินมื้ออดมื้อ
กำลังที่ใกล้จะอับจนต่อชีวิตอยู่แล้วก็เผอิญมีเพื่อนสนิทของนงลักษณ์คนหนึ่งได้มาเยี่ยมเยือนที่บ้าน
เพื่อนผู้นี้เป็นหญิงสาวที่มีวัยไล่เลี่ยกับนงลักษณ์ ได้เคยแต่งงานมาแล้วแต่ก็ได้เลิกกับสามีเพราะทรรศนะไม่ตรงกัน
หล่อนเป็นหญิงสาวที่แก่นกล้าและมีชื่อเสียงเป็นที่รู้จักกันดีในวงสังคมคนหนึ่ง
หล่อนเฟลิ๊ตและเปลี่ยนหน้าผู้ชายที่ควงอย่างไม่เลือกหน้าและไม่แคร์ต่อสายตาของใครๆ
หล่อนถือเสียว่าความอดและความอิ่มนั้นไม่มีใครจะช่วยหล่อนได้ นอกจากตัวของหล่อนเองเท่านั้น
มารศรี เป็นชื่อของหล่อนและเป็นเพื่อนเก่าเพื่อนแก่ของนงลักษณ์ตั้งแต่ยังเรียนหนังสือร่วมโรงเรียนเดียวกันมา
เมื่อสมัยเด็กๆ ดังนั้น การมาเยี่ยมเยียนของมารศรีในครั้งนี้นงลักษณ์จึงดีใจมาก
เพราะเชื่อว่ามารศรีคงจะให้ความช่วยเหลือในยามที่ได้กำลังตกยากนี้บ้างไม่มากก็น้อย
ซึ่งความคาดหมายของนงลักษณ์ก็ดูเหมือนจะได้ผลสมความตั้งใจ
เพราะเมื่อหล่อนได้เล่าความคับแค้นที่กำลังเผชิญอยู่ให้ผู้เป็นเพื่อนฟัง
มารศรีก็พยักหน้าและรับฟังด้วยความเห็นใจที่สุด หล่อนเปิดกระเป๋าถือหยิบธนบัตรฉบับละร้อย
ส่งให้กับเพื่อนสองฉบับ
"เอาไว้ใช้ประทังไปก่อนสักสองวันพอแก้ขัด" นงลักษณ์รับธนบัตรจากเพื่อนและกล่าวคำขอบคุณ
ด้วยความรู้สึกตื่นเต้นในน้ำใจไมตรีของเพื่อนอย่างยิ่ง
"ฉันจะไม่ลืมบุญคุณของเธอในครั้งนี้เลย มารศรี" "เรื่องเล็ก" ผู้เป็นเพื่อนหัวเราะในลำคอ
"ฉันอยากจะช่วยเธอให้ยิ่งไปกว่านี้ แต่ก็เกรงว่าเธอจะไม่กล้าเท่านั้น" "หมายความว่ายังไงหรือ มารศรี"
นงลักษณ์ถามเร็ว
"หมายความว่า ถ้าเธอกล้าจะใช้ชีวิตให้ฟุ่มเฟือยเรือนกายอย่างตัวฉันบ้าง
เธอก็จะไม่ต้องมานั่งได้รับความอด ๆ อยาก ๆ อย่างนี้หรอก และเชื่อได้ด้วยว่าเธอจะเป็นต่อกว่าตัวฉันมาก
เพราะเธอมีเค้าหน้าสวยละไมและรูปร่างสูงระหงษ์ งามกว่าฉันอีกหลายเท่านัก"
เพียงได้แย้มออกมาเท่านี้ นงลักษณ์ก็เข้าใจความหมายดีว่าอะไรเป็นอะไร พวงแก้มทั้งสองข้างของนงลักษณ์แดงปลั่ง
เมื่อเสียงของเพื่อนได้ขาดหายไป
ความรู้สึกของนงลักษณ์ในขณะนี้ ไม่มีใครสามารถทราบหรอกว่าตกอยู่ในลักษณะใด
แน่ละ มนุษย์เราเมื่อต้องประสบกับความเดือดร้อนลำเค็ญอย่างถึงที่สุด นอกจากจะไม่มีความกระดากอายแล้ว
ศีลธรรมอันดีงามทั้งมวลก็อาจจะปราศจากความหมายไปอีกด้วย
ขอเพียงอย่างเดียวคือให้ผ่านปัญหาเฉพาะหน้าที่กำลังเผชิญอยู่ด้วยความทุกข์ทรมานไปให้ได้เท่านั้น
อย่างแน่กว่าแช่แป้ง นงลักษณ์ก็เป็นหญิงสาวคนหนึ่งย่อมต้องมีความรู้สึกนึกคิดเช่นนี้
หล่อนนิ่งอึ้งด้วยความความคิดอันสับสนและด้วยใบหน้าอันแดงเรื่อ ผู้เป็นเพื่อนได้มองเห็นเช่นนั้น
ก็เอ่ยขึ้นด้วยเสียงแผ่วเบา
"ในยามนี้ไม่มีใครจะช่วยเหลือเธอได้หรอก นงลักษณ์ นอกจากตัวเธอเองเท่านั้น
และความจริงเธอก็ไม่ใช่สาวบริสุทธ์อะไร จะยอมเสียไปอีกสักครั้งสองครั้งเพื่อความอยู่รอดของชีวิต
จะต้องไปกลัวความสึกหรออะไรจ๊ะ
เราถือเสียว่าเราไม่ได้ไปลักขโมยหรือเบียดเบียนใครให้ได้รับความเดือดร้อนก็แล้วกัน"
นงลักษณ์นิ่งอึ้ง ทรวงอกสะท้อนสะท้านด้วยความรู้สึกบางประการ
ผู้เป็นเพื่อนพอจะหยั่งรู้จิตใจของนงลักษณ์ได้ดีจึงกระซิบกระซาบต่อไป
"มีผู้อำนวยการบริษัทภาพยนตร์ที่ฉันรู้จัก แกเป็นคนชอบสนุกกับผู้หญิง กล้าได้กล้าเสียและใจป้ำมาก
แกได้เคยบอกกับฉันว่าถ้ามีเพื่อนคนดี ๆ ให้พาไปหาแก
ถ้าแกชอบใจก็ยินดีจะจ่ายค่าตัวให้เป็นพันบาททันทีจ้ะ สำหรับเธอนี่ขอให้พูดตรง ๆ นะนงลักษณ์
ถ้าแกได้เห็นหน้าและรูปร่างของเธอฉันคิดว่าแกจะต้องยอม โอ เค ทันที"
ใบหน้าของนงลักษณ์แดงเข้มยิ่งขึ้น ยังไม่ทันจะพูดอะไรออกมาผู้เป็นเพื่อนก็รีบกล่าวขึ้นอีกว่า
"จะต้องอายและคิดอะไรมากนะ นงลักษณ์ ในเมื่อเรามีผัว ผัวก็ช่วยอะไรไม่ได้แล้วจะให้เราทำยังไง
ของของเราจะเสียจะหายก็ไม่ได้เอาของใครมาเสีย เวลาเราแย่ก็ไม่เห็นมีใครมาช่วยเราได้
มีแต่คอยทับถมและดูถูกเรา จริงไหมล่ะ"
"จริง เธอพูดถูก มารศรี" นงลักษณ์คล้อยตามและเริ่มจะเห็นดีเห็นชอบด้วย
"จะตกลงไหมล่ะ..ถ้าตกลงเดี๋ยวฉันจะได้ไปบอกเขา"
เลือดฉีดขึ้นสู่ผิวหน้าของนงลักษณ์แรงยิ่งขึ้นขณะอึกอักออกมาว่า "เอ้อ..แต่..เอ้อ" "ทำไมหรือ"
"ผู้อำนวยการบริษัทภาพยนตร์ที่เธอพูดนี่น่ะ แก่หรือหนุ่ม" "ยังไม่แก่..เขายังหนุ่ม..อายุสามสิบเศษ ๆ เท่านั้นเอง"
"แล้วเขาจะพอใจฉันหรือเปล่าก็ไม่รู้" เสียงของนงลักษณ์สั่นตะกุกตะกักด้วยความอาย
"ฉันขอรับรองสองร้อยเปอร์เซนต์ บางทีเขาก็อาจจะขอร้องให้เธอแสดงเป็นนางเอก
ประจำบริษัทภาพยนต์ของเขาเสียด้วยซ้ำน่ะซิ"
เลือดก็ได้ฉีดขึ้นสู่ผิวหน้าของนงลักษณ์อย่างแรงอีกครั้งหนึ่งเพราะคำเยินยอของเพื่อน
"ตกลงนะ...นงลักษณ์..เดี๋ยวฉันจะโทรไปพูดกับเขา แล้วพรุ่งนี้จะแวะมาส่งข่าวอีกครั้ง"
แทนคำตอบ นงลักษณ์พยักหน้าอย่างอาย ๆ
ในตอนสายวันรุ่งขึ้น มารศรีก็ได้นั่งแท๊กซี่เจ้าประจำแวะมาหานงลักษณ์อีกครั้งหนึ่ง
พอได้เผชิญหน้ากันก็รีบละล่ำละลักบอกทันที
"ฉันได้พูดตกลงกับเขาเรียบร้อยแล้ว ไปกันเถอะนงลักษณ์ ตอนนี้เขาก็กำลังรอคอยเธออยู่ที่บังกาโลแถว ๆ
ชานเมืองนี่เอง ไปสิ..ไปกับฉัน..ฉันจะพาไป" "เอ้อ..ไป..เดี๋ยวนี้..เลย..หรือ" เสียงนงลักษณ์ตะกุกตะกัก
"ก็ไปเดี๋ยวนี้น่ะซิ..ไปเถอะน่า..เสียสละเวลาสักเล็กน้อย ประเดี๋ยวก็จะได้รับเงินพันบาทหวาน ๆ"
พวงแก้มทั้งสองข้างของนงลักษณ์แดงปลั่งเมื่อนึกว่าจะมีอะไรเกิดขึ้นบ้างในอีกไม่กี่ชั่วโมงข้างหน้านี้
"ไปน่า..อย่าช้าอยู่เลยจ้ำ" ผู้เป็นเพื่อนเร่งเร้า "ง่า..งั้น..ขอให้ฉันอาบน้ำก่อน" "ได้ซิจ๊ะ...ฉันจะช่วยแต่งตัวให้"
มารศรีรับคำเบา ๆ
นงลักษณ์ใช้เวลาอาบน้ำแต่งตัวประมาณครึ่งชั่วโมงก็เสร็จเรียบร้อย หล่อนอยู่ในเครื่องแต่งตัวรัดรูปตึงเปรี๊ยะ
ที่มารศรีติดมือมาให้
ชุดนั้น เป็นกระโปรงญวนแนบเนื้อ ผ่าข้างเหนือเข่าจนถึงขาอ่อน โครงบนรัดรึงหน้าอกหน้าใจ แขนกุด
ใต้คอเจาะเปิดจนเห็นร่องอก ไม่มีสาบหลัง ทำให้หล่อนมิอาจใส่ยกทรง
ชุดนี้จงใจโชว์ส่วนสัด อก เอว สะโพก และส่วนหลังอันยั่วยวนให้มองเห็นเด่นชัด
ทั้งนี้เพื่อมิใช่อื่นใดแต่เพื่อช่วยตัวหล่อนเองให้สมหวังที่จะได้เงินมาเท่านั้น
แล้วมารศรีก็ได้พาเพื่อนขึ้นแท๊กซี่ซึ่งรออยู่ตรงไปยังบังกาโลที่นอกชานเมืองตามที่ได้นัดหมายกับอีกฝ่ายไว้ทันที
สิ้นเวลาไปอีกเกือบค่อนชั่วโมง แท๊กซี่จึงได้แล่นเรียบเข้ามาในบริเวณบังกาโลอันเงียบเชียบนอกชานเมืองแห่งนี้
หัวใจของนงลักษณ์เต้นระทึกอยู่ตลอดเวลา มารศรีได้บอกให้แท๊กซี่จอด
หลังจากจ่ายค่าโดยสารเรียบร้อยแล้วก็จูงมือนงลักษณ์เดินตรงไปยังบังกาโลหลังหนึ่งทันที
เมื่อได้มาหยุดอยู่ที่หน้าบังกาโลหลังนี้ ตัวมารศรีก็หันมากระซิบกระซาบให้เพื่อนรอคอยอยู่ภายนอก
แล้วหล่อนก็เดินเข้าไปในบังกาโลหลังนั้น หล่อนได้หายเงียบไปชั่วครู่แล้วก็กลับเดินออกมา
และกระซิบกระซาบบอกกับนงลักษณ์ว่า
"เข้าไปซิ..เขากำลังรอคอยอยู่ ไปเถอะ..ไม่ต้องห่วงฉัน ฉันมีธุระกับห้องทางโน้น ประเดี๋ยวฉันจะกลับตามลำพังได้"
นงลักษณ์ยืนข่มใจอยู่ชั่วครู่จึงค่อย ๆ ก้าวเดิน หล่อนเอื้อมมืออันสั่นเทาไปผลักบานประตูออกอย่างขลาด ๆ
แล้วก็ยืนลับ ๆ ล่อ ๆ อยู่ที่หน้าประตู
"เข้ามาซิครับ คุณนงลักษณ์ ผมชื่อ เกียรติ" เสียงห้าว ๆ กังวานออกมาจากภายใน เมื่อได้ยินเสียงนี้
นงลักษณ์จึงค่อยก้าวเท้าเดินเข้าไปด้วยความประหม่าและตื่นเต้นอย่างสุดบรรยายได้
นงลักษณ์ไม่ใช่ผู้หญิงที่หากิน ไม่ใช่โสเภณี อาชีพของหล่อนไม่เคยผ่านเกมชีวิตอันบัดสีลามกอย่างนี้มาก่อน
จึงเป็นธรรมดาอยู่เองที่จะต้องมีความกระดากอายและเคอะเขินจนสุดจะยับยั้งไว้ได้
ใบหน้าของหล่อนร้อนผ่าวระเรื่อไปด้วยสายเลือดที่ฉีดซ่านขึ้นมาอย่างแรง
เมื่อมองเห็นร่างอันล่ำสันใหญ่โตของชายหนุ่มวัย ๓๐ เศษ ๆ คนหนึ่งกำลังนั่งอยู่บนเตียงภายในห้อง
ร่างอันล่ำสันใหญ่โตของเขานั้นมีกางเกงในนุ่งอยู่เพียงตัวเดียวเท่านนั้น เมื่อนงลักษณ์ปรากฎกายเข้ามา
เขาก็จ้องมองดูอย่างจริงจัง ดวงตาอันคมกริบทั้งคู่ของเขาเปล่งประกายแวววาวออกมาทันที
เมื่อเขาได้กวาดมองไปจนทั่วเรือนร่างของหล่อนอย่างถี่ถ้วน
ผู้อำนวยการหนุ่มใหญ่วาดโบกมือให้หล่อนหมุนตัวให้เขาตราจดูเรือนกายอันขาวผ่องสองสามรอบ
นงลักษณ์ก็ใจเต้นระทึก เลือดฉีดแรงอยู่ตลอดเวลาที่ถูกอีกฝ่ายหนึ่งจ้องมองอย่างจริงจัง
นอกจากหล่อนจะมีความประหม่ากระดากอายแล้ว ยังเต็มไปด้วยความประหวั่นพรั่นพรึงต่อร่างกายอันล่ำสันใหญ่โต
ของอีกฝ่ายด้วย
ขณะที่กำลังกระสับกระส่ายกระวนกระวายใจ เจ้าของร่างที่นงลักษณ์หวั่นเกรงก็ลุกเดินมาปิดประตูห้องใส่กลอน
และอย่างไม่มีพิธีรีตองเขาก็จับมือหล่อนจูงไปที่เตียงนอนทันที
"คุณนงลักษณ์ ผมพอใจคุณ..อย่างยิ่ง..ยินดีจะจ่ายเงินค่าป่วยการให้ตามที่ได้ตกลงกับมารศรีไว้
และแถมให้คุณไว้ใช้เองอีกหนึ่งพัน"
เขาพูดและได้ประคองร่างนงลักษณ์ให้ทรุดลงนั่งบนเตียงข้าง ๆ เขา และหยิบธนบัตรสีแดงปึกหนึ่งมาใส่มือหล่อน
นงลักษณ์รู้สึกอายจนหน้าม้าน หัวใจเต้นโครมครามแทบอกจะพัง
หน้าแดงเข้มเกือบจะเป็นลูกตำลึงสุกเมื่อผู้อำนวยการบริษัทภาพยนตร์หนุ่มใหญ่ผู้นี้กระซิบบอกนงลักษณ์ว่า
"คุณสวยและมีเสน่ห์มาก ขอให้ผมได้มีความสุขกับคุณให้สมใจสักครั้งเถิด..ง่า..กรุณาถอดกระโปรงออกเสียสิครับ"
บัดนี้..วินาทีอันระทึกขวัญได้มาถึงนงลักษณ์แล้วอย่างไม่อาจจะหลีกเลี่ยงได้ หล่อนกวาดตาไปที่ปลายเตียงนอน
ได้มองเห็นผ้าขนหนูแขวนอยู่ที่พนักเตียงสองผืน
พยายามหักห้ามความประหม่ากระดากอายให้หมดไป
นึกเสียว่าการเสียสละครั้งนี้เป็นการเสียสละเพื่อชีวิตอีกสี่ชีวิตซึ่งกำลังรอคอยความช่วยเหลืออยู่
ดังนั้น นงลักษณ์จึงได้ทรงกายลุกขึ้นเดินไปหยิบผ้าขนหนูที่ปลายเตียงแล้วเดินหายไปในห้องน้ำซึ่งอยู่ติดกัน
หล่อนหายเงียบไปชั่วครู่ก็กลับออกมาพร้อมด้วยชุดชั้นในและกระโปรงที่ถอดเปลี่ยนเรียบร้อยแล้ว
ขณะนี้ร่างของหล่อนมีผ้าขนหนูเก่า ๆ ซึ่งทางบังกาโลจัดไว้ให้พวกผู้หญิงนุ่งกระโจมอกอยู่เพียงผืนเดียวเท่านั้น
ใบหน้าของนงลักษณ์ผะผ่าวด้วยสายเลือดที่ฉีดแรงขึ้น
เพราะในขณะเดียวกับที่เธอนุ่งผ้าจนหนูกระโจมอกเดินออกมาจากห้องน้ำ
ก็เป็นเวลาเดียวกับผู้อำการหนุ่มกำลังลุกขึ้นจากเตียงแก้กางเกงในออกจากร่าง
เขาแก้ออกโดยไม่มีความอับอายต่อสายตาของนงลักษณ์ซึ่งกำลังจ้องมองดูด้วยจิตใจอันสั่นระรัวยิ่งขึ้น
ใบหน้าของนงลักษณ์ร้อนวาบ ม่านตาทั้งสองข้างเบิกกว้างขึ้นด้วยความตื่นตะลึง
ขณะที่กางเกงชั้นในของผู้อำนวยการหนุ่มได้หลุดเลื่อนออกจากร่างลงไปกองอยู่ที่พื้น
สิ่งที่นงลักษณ์ได้มองเห็นเด่นตระหง่านอยู่เบื้องหน้า ระหว่างโคนขาอันสมบูรณ์ด้วยกล้ามเนื้อของอีกฝ่าย
เห็นเจ้าลึงค์อันแข็งโด่และยาวใหญ่ รูปร่างของมันคล้ายเป็นกล้วยหอม ขณะนี้มันกำลังลุกโชน
หัวมู่ทู่เบ่งบานราวกับเห็ดโคน ที่ปลายเปียกเยิ้มไปด้วยน้ำเมือก กำลังผงกหัวอยู่หงึกหงัก
บ่งบอกถึงความกำหนัดกระหายอย่างรุนแรง ที่โคนลึงค์รกชัฏไปด้วยเส้นขนสีดำอันหยาบดก
และมีไข่มหึมาสองใบห้อยโตงเตงประดับอยู่
ใจคอของนงลักษณ์สั่นระริก ความรู้สึกวาบหวามสั่นระรัวเพิ่มยิ่งขึ้นเมื่อได้มองเห็นของลับของผู้อำนวยการหนุ่มผู้นี้
ขนาดของมันเรียวลู่ทว่ายาวกว่าของปรีชาผู้เป็นสามีของหล่อนอย่างเปรียบเทียบกันไม่ได้
ถ้าจะเปรียบของลับของปรีชา ก็ไม่ต่างอะไรกับกล้วยน้ำว้าลูกหนึ่ง แต่ของผู้อำนวยการหนุ่มบริษัทภาพยนต์ผู้นี้
ขนาดของมันคล้ายเป็นกล้วยหอม
ดังนั้นจึงไม่มีปัญหาอะไรที่จะไม่สร้างความสะทกสะท้านหวั่นเกรงให้แก่นงลักษณ์
ในขณะที่กำลังระย่อ ใจคอวาบหวามสั่นระรัวอยู่นี้ เจ้าของร่างอันล่ำสันใหญ่โตทั้งลึงค์และร่างกาย
ก็ได้เดินตรงมาฉุดมือหล่อนไปที่เตียงโดยไม่พูดพล่ามทำเพลง
ลักษณะท่าทีของเขาคล้ายกับอดอยากปากแห้งในเรื่องผู้หญิงมาช้านาน
พอถึงเตียงก็ได้ผลักร่างของนงลักษณ์ให้เอนกายลงนอนแล้วก็ได้กระตุกผ้าขนหนูที่นุ่งกระโจมอกอยู่หลวม ๆ
ให้หลุดพรืดออกไปทางปลายเท้าโดยเร็ว ความอายทำให้นงลักษณ์รีบหลับตาปี๋ลงทันที
ทรวงอกสะท้อนสะท้านกระเพื่อมขึ้นกระเพื่อมลงอย่างเหนื่อยอ่อนเพราะรู้ดีว่าในอึดใจข้างหน้านี้จะมีอะไรเกิดขึ้นบ้าง
มิใช่ว่านงลักษณ์จะไม่เคยผ่านในเรื่องการร่วมประเวณี ไม่รู้รสชาดของการสังวาสกับเพศตรงข้ามมาก่อนก็หาไม่
หล่อนผ่านการสังวาสกับปรีชามาแล้วอย่างนับไม่ถ้วน
สังวาสกับผัวซึ่งมีลึงค์ขนาดใหญ่เท่ากับกล้วยน้ำว้าและยาวราว ๆ 5 นิ้วเป็นอย่างมาก
แต่ในคราวนี้เธอกำลังจะต้องถูกบุคคลอื่นที่ไม่ได้เคยรู้จักมักคุ้นมาก่อนสังวาส
ก็เป็นสิ่งยั่วยุให้เกิดความรู้สึกปั่นป่วนรัญจวนใจพอดูอยู่แล้ว ยิ่งมาได้เห็นท่อนลึงค์ทรงกล้วยหอมอันคึกคัก
และความยาวราว 7 นิ้วเช่นนี้ ไฉนเลยจะไม่เพิ่มความเร่าร้อนกระวนกระวายให้แก่นงลักษณ์มากยิ่งขึ้นปานใด
ขณะนี้เลือดในกายของนงลักษณ์ฉีดซ่านอย่างร้อนแรงไปทั่วทุกขุมขน
ทั้งวาบหวิวสั่นระรัวและปั่นป่วนรัญจวนใจระคนกัน
เต้านมอวบใหญ่ราวกับของนางยั่วในภาพยนตร์ฝรั่ง อันขาวสล้างเต่งตึงด้วยเนื้อสาวกระเพื่อมระริกระรัวขึ้น ๆ ลง ๆ
อยู่ไม่ขาดระยะ หล่อนเองก็เผลอไผลลืมตัวพับเข่าขึ้นข้างหนึ่ง
สายตาของผู้อำนวยการหนุ่มก็ได้เพ่งมองดูทรวงอกอันตูมเต่งชูชันของนงลักษณ์เป็นครู่ๆทีเดียว
ก่อนเหลือบต่ำลงมาที่โคนขาอ่อนของหญิงสาวซึ่งขณะนี้มณฑลสวาทของนงลักษณ์ก็เปลือยเปล่าล่อนจ้อน
ปราศจากสิ่งปิดบังท่ามกลางความสว่างอันเจิดจ้าจากแสงแดดยามบ่ายซึ่งสาดกระจายส่องกระทบร่างอย่างชัดเจน
แววตาของผู้อำนวยการหนุ่มแวววาวขึ้นทันทีเมื่อมองเห็นของดีที่หว่างขาอูมอิ่มอวบอัดของหญิงสาว
เพราะมันเป็นโคกโยนีอันโหนกนูนผุดผ่องยองใยยั่วตายั่วใจ มันเป็นโยนีที่ไร้ซึ่งขนโลมชาติ
ตึงเต่งและนูนเด่นยิ่งกว่าหลังเต่า แคมใหญ่แดงเข้มอวบอิ่มทั้งสองกลีบประกบเบียดชิดกัน
จนแทบจะมองไม่เห็นรอยปริแตกของร่องเนื้อนางน้อย
ดูประหนึ่งว่าหล่อนยังเป็นเด็กสาวแสนบริสุทธิ์ที่ไม่เคยมีดุ้นเขนของเพศตรงข้ามชำแรกกลีบเนื้อมาก่อนเลย
เขาไม่สามารถที่จะทนมองอยู่ได้ จึงฟุบหน้าลงจูบโคกสวาทบาดจิต
นงลักษณ์สะท้านเฮือกสุดตัวเมื่อได้ถูกริมฝีปากของอีกฝ่ายรุกไล้เม็ดละมุดอย่างรุนแรง
หล่อนขมิบตูดแอ่นสยิวไปทั้งตัว พยายามเบี่ยงโคกหลบแต่ก็ไม่เป็นผล เพราะมือของอีกฝ่ายตามติดไม่ยอมลดละ
เขาตะปบหน้าขา ยึดโคก ล้วงนิ้ว ควานไชเข้าไปในร่องเนื้อของหล่อนอย่างย่ามใจ
นงลักษณ์สั่นพลิ้วไปหมดทั้งเรือนกาย "อุ๊ย..อย่าค่ะ..มันจะทำให้ดิฉันร่านผู้ชาย...... เหมือนเป็น..กะหรี่สิบบาท"
หล่อนรีบปัดมือของเขาออก ใบหน้าแดงสร้านด้วยความอาย ผู้อำนวยการหนุ่มหัวเราะหึ ๆ อย่างชอบใจ
ตั้งตัวยืนบนพื้นห้อง แล้วลากสะโพกของหล่อนมาที่ขอบเตียงโดยเร็ว
แล้วจับขาอันอวบอัดทั้งสองข้างของหล่อนแยกออกจากกันจนแคมโยนีเผยออ้าผ่าออกอย่างเต็มที่
ในฉับพลันนั้นเองเขาก็เบียดตัวเข้าไปในหว่างขาของนงลักษณ์ทันที
เมื่อผู้อำนวยการหนุ่มได้มองเห็นกลีบเนินนางผงาบอ้าเตรียมต้อนรับเช่นนั้นก็อดใจต่อไปไม่ไหว
รีบจับหัวหอกอันเรียวยาวบานมู่ทู่ยัดมันใส่เข้ารูโยนีของนงลักษณ์และดุนพรวดเข้าไปทันที
ความฝืดของเนื้อปลายลำเหนี่ยวหน่วงแคมเล็กแดงเข้มของหญิงสาวให้ย่นปริออกจนดูเหมือนจะฉีก
นงลักษณ์สะดุ้งเฮือกสุดตัว หล่อนร้องอุทานเสียงกระเส่าออกมาอย่างน่าสงสาร "อุ๊ย..เบาๆค่ะ..แสบ..ค่ะ..อูย..ซี๊ด"
"เจ็บมากหรือครับ..โธ่..ยังไม่ทันจะเข้าไปหมดเลย" ผู้อำนวยการหนุ่มพูดพลางพร้อมกับแสยะยิ้ม
ตามองดูประกับแคมโยนีที่ผงาบอ้ารัดหัวกระจังที่เข้าไปจุกแน่นอยู่ที่ปากช่องอย่างย่ามใจ ครั้นแล้ว..
โดยไม่ยอมฟังเสียงของหญิงสาว คล้ายกับว่าเขาต้องการจะตักตวงความสุขให้เต็มที่
เมื่อความรู้สึกนึกคิดอย่างเห็นแก่ตัวเช่นนี้เกิดขึ้นในหัวใจ
เขากดต้นขาทั้งสองข้างของนงลักษณ์ให้แหกแนบเบาะฟูกเตียงลงไปอีก
จนแคมโยนีเล็กใหญ่ถ่างแหกอ้าอย่างเต็มที่แล้วขยิกเอวกระเด้าลึงค์เข้าไปสั้น ๆ อย่างไม่ยั้งหยุด
สองมือของผู้อำนวยการหนุ่มยึดสะโพกต้นขาของหญิงสาวไว้อย่างมั่นคงตอนส่งลำลึงค์เข้าไปอย่างเงี่ยนจัด
แม้ช่องสังวาสจะฝืดอยู่บ้างแต่ธรรมชาติก็สร้างกลีบเนื้ออ่อนทั้งสองกลีบให้ยืดหยุ่นรับความขรุขระของลึงค์ได้
แต่ว่า ในความรู้สึกของนงลักษณ์เมื่อต้องมาเผชิญกับสถาณการณ์อันคับขันอย่างนี้ เพราะร้างสังวาสมานาน
ตามประสาหญิงซึ่งเคยผ่านชายมา หล่อนได้พยายามต่อสู้เพื่อช่วยตัวเองอย่างสุดความสามารถ
เมื่ออีกฝ่ายออกแรงดันท่อนลึงค์เข้ามาอย่างบ้าคลั่ง ความแสบแคมเพราะผิวหยาบของลึงค์ทำให้หล่อนต้องรีบคลาย
ช่องคลอดตัวเองไม่ให้จับรัดตัวลึงค์
และเมื่อหูรูดปากโยนีคลายตัวก็ทำให้ฝ่ายชายได้ใจทิ่มส่งท่อนลึงค์อย่างหนักหน่วงยิ่งขึ้น
เมื่อรูโยนีถูกทิ่มแทงพรวด ๆ เข้าไปอย่างบ้าระห่ำเช่นนี้ นงลักษณ์ก็ทำอาการคล้ายจะพลิกตัวหลบหลีก
แต่ผู้อำนวยการหนุ่มมิยินยอม ใช้มือซ้ายจับไหล่ของหล่อนไว้และใช้มือขวาลูบโลมคลึงท้องน้อยถึงเต้านม
พลางดุนลึงค์ดัน เหมือนจับกังดันกระสอบข้าวเข้ากอง นงลักษณ์ซาบซ่านใจขนลุกวูบวาบ
ทำให้หัวเงี่ยงกระดืบคืบคลานเข้าไปอย่างหนืด ๆจนได้ครึ่งท่อนลึงค์
หนุ่มใหญ่หัวเราะหึ ๆ ถอยลึงค์มากระเด้าอย่างสนุกใจไปสามสี่ผลุบ
หญิงสาวเสียวสุขเผลอตัวขมิบโพรงอันคับตื้อทำให้กล้ามเนื้อในช่องสังวาสรัดตัวแน่นกระชับกว่าปกติ
ผู้อำนวยการหนุ่มคิดว่านงลักษณ์แกล้งบีบขวางช่องโยนี เพราะกลัวลึงค์ยาวจะเสียบเข้าไปชนมดลูก
แม้กระนั้นเขาก็ไม่ละความพยายามที่จะถล่มมดลูกของนงลักษณ์ให้จงได้ เพราะความสุขตอนกระเด้าอยู่ตรงนี้
หาไม่เขาจะเสียเงินก้อนใหญ่ให้โยนีของหล่อนทำไม
เขาโถมกระเด้าช้า ๆ หนัก ๆ จนรู้สึกแสบที่หัวเงี่ยงนิด ๆ มันฝืดสิ้นดี เขาพยายามโน้มตัวไปจูบปากหล่อน
แต่นงลักษณ์กลับเบือนหน้าหนี
ผู้อำนวยการหนุ่มเปลี่ยนแผนรบ เขาจับยกข้อพับเข่าของนงลักษณ์ให้มาเข้าร่องรักแร้ของตน
เพื่อกันไม่ให้หล่อนกระเถิบตัวหนีห่างและ ให้มีมือว่างจนใช้คลึงเคล้นเต้านมของหล่อนได้คล่อง
นงลักษณ์ต้องแอ่นร่างผวาเพราะทนความเสียวกระสันต์ต่อการเคล้นคลึงหัวนมและขยำหนั่นก้นของเขาไม่ไหว
ขับน้ำสวาทรินไหลมา เขายิ้มอย่างผู้ชนะสิบทิศ ตอกดุนลึงค์หนักๆ เข้าไปอีกจนสุดแรงสวาท
ในคราวนี้เองที่ทำให้กระบอกลึงค์จมมิดเข้าไปทั้งลำ
ในขณะนี้เธอพ่ายแพ้ต่ออำนาจของธรรมชาติ พ่ายแพ้ต่อความรู้สึกของตัวเองเสียแล้ว
และนั่นเองที่ทำให้เธอถึงสวรรค์ชั้นแรก นงลักษณ์ผวาลืมตัวตวัดขารัดเอวของคู่กาม
กลีบเนื้อและโพรงโยนีของนงลักษณ์ขมิบขอดตอดรัดท่อนลำของผู้อำนวยการหนุ่มไว้แน่นเปรี๊ยะ
จนอีกฝ่ายถึงกับหน้าเบ้ด้วยความแสบและความเสียวตลอดลึงค์
ความคลั่งแค้นทำให้เขาเอื้อมไปคว้าเต้านมทั้งสองเต้าของหล่อนขยำและกระเด้าลึงค์ใส่อย่างเมามัน
เป็นการตอบแทน
"ท่านคะ ดิฉันเยี่ยมวิมานแล้ว หยุดกระเด้าสักเดี๋ยวเถอะค่ะ " นงลักษณ์เอ่ยปากขอร้อง หนุ่มใหญ่ขมวดคิ้วสีหน้าไม่เชื่อ
"ถ้าไม่เชื่อ จะหาว่าอู้งาน ผู้อำนวยการก็มาจูบปากดิฉัน รับความหวานใจยามพักเถอะค่ะ ดิฉันจะไม่เบือนหน้าหนี"
"ผมเชื่อคุณ นงลักษณ์ " ผู้อำนวยการหนุ่มพูดจบก็กดปากกับริมฝีปาก
ของหญิงสาวคู่สวาท เขาดูดและกวาดหาน้ำหวานในปากของนงลักษณ์จนหนำใจแล้ว ก็เริ่มยกปากออก
ทว่าหล่อนกลับเอ่ยเอื้อนเสียงหวาน "ท่านคะ จูบดิฉันต่อเถอะ ดิฉันโหยหารสจูบมานานวันค่ะ
นอกจากจูบปากแล้วช่วยกรุณาจูบหัวนมของดิฉันด้วย จะสุขใจยิ่ง"
หนุมใหญ่ยิ้มเต็มหน้า จูบริมฝีปากแดงงามระเรื่อ และกอบเต้านมอวบอิ่มของนงลักษณ์ขึ้นมาดูดหัวนมเต็มแรง
แล้วเขาค่อยถอยตัวไปหยิบเบียร์ดำที่กินค้างไว้
"ผืนนาของคุณแล้งน้ำจังนะ" "คงเป็นเพราะดิฉันร้างลึงค์มานาน หลายเดือน" " เดี๋ยวผมจะจัดชลประทานให้"
เขาราดรดน้ำเบียร์บนกลีบแคมโยนีของหล่อน ตามที่เห็นมาจากภาพยนตร์จอเล็กขนาด 8 มิลลิเมตร
ซึ่งสันติบาลเรียกว่าภาพยนตร์ลามกจกเปรต แล้วรีบก้มหน้าลงไปบนเนินโคกของนงลักษณ์ ซึ่งขณะนี้
โคกแคมใหญ่น้อยทั้งสองข้างกำลังเผยออ้าเอ่อล้นไปด้วยน้ำเมือกและพรายฟองเบียร์ หล่อนสะดุ้งแล้วสะดุ้งอีก
เขาหัวเราะหึๆ มือทั้งสองของเขาจับแคมแดงใหญ๋ให้เผยออ้าออกไปมากยิ่งขึ้นจนเม็ดละมุดของหล่อนตั้งเด่ออกมา
แล้วเขาก็ใช้ลิ้นเลียไปที่แคมทั้งสองซึ่งเยิ้มด้วยเมือกพรายฟองไปมา
ยิ่งร้ายกาจบาดจิตกว่าก็คือใช้ลิ้นเลียคลึงเม็ดละมุดของหญิงสาวเล่นอย่างเมามัน
เมื่อมันไปกระทบกับเม็ดละมุดของหล่อนเข้า นงลักษณ์ก็แอ่นร่างสะดุ้งขึ้นอีกครั้งแล้วครั้งเล่า
ด้วยความเสียวกระสันต์ต่อการปรนสวาทของเขา หล่อนก็ถึงวิมานแก้วแววฟ้า
"ผู้อำนวยการคะ " "หยุดปากพักลิ้น เถอะค่ะ หาไม่ดิฉันคงขาดใจตายเป็นแน่"
เกียรติเงยหน้าขึ้น ปากของเขาเปียกแฉะไปด้วยน้ำเมือกของหล่อนเป็นมันปลาบ
นงลักษณ์ก็พลิกกายนอนตะแคงข้างเพราะขวยเขินสะเทิ้นใจ เขาเห็นพลูกลีบเนื้อที่ลอดออกมายั่วยวนตา
จึงได้ยิ้มออกมา ตรงเข้าหาหมายจะแยงสอดลำลึงค์ ใบหน้างามของเธอตอนนี้แดงระเรื่อไปหมด
เรือนผมยุ่งสยายทำให้ดูเซ็กส์ซี่มากขึ้น
ผู้อำนวยการหนุ่มผู้นิยมการโลกีย์ มือหยาบใหญ่จับขาเธอถ่างอ้าออก
ข้างหนึ่งจับยืดตรงแล้ว เขาก็ขึ้นบนเตียง นั่งคุกเข่าทับเรียวขาข้างนี้
อีกข้างนั้นเล่าจับมาพาดขัดไว้บนหัวไหล่ของตน
เกียรติ หนุ่มใหญ่สอดลำดุ้นเข้าไปในรูโยนีของครูสาวที่ชตากรรมบังคับให้มาขายประเวณี
แล้วเริ่มกระทุ้งอีกครั้ง
"อูยยย...อูยยยย...ซี๊ดส์...ซี๊ดสสส" นงลักษณ์ที่เสียวอยู่แล้ว
พอโดนชำแรกเข้าไปใหม่ ก็ร้องครวญครางขึ้นในทันทีด้วยความเสียวที่ลึกซึ้งวิตถารยิ่งขึ้น
เกียรติ ซุกหน้าลงประกบปากกับริมฝีปากบางๆของเธออีกครั้ง
ท่อนลำของเขาเร่งซอยอย่างถี่ยิบ ด้วยว่าในรูนั้นลื่นจากฟองเบียร์และน้ำเมือก
สาวสวยถึงกับตัวอ่อนระทวย มือไม้เปะปะ ลำแขนงามตวัดขึ้นรัดรอบคอของคู่กามอย่างลืมตัว
"อูยย.. .ซี๊ดส์สสส...เสียว...เสียว...อูยยย... "
"แรงไปมั้ย.คุณนง.แรงไปมั้ยครับ..."
"ไม่ค่ะ ท่าน ได้โปรด แรงอีก...แรงอีก อย่างนั้น นั่น..อย่างนั้นค่ะ .. ดี อูยยยย...ซี๊ดส์สสสส"
"เด้งตอบด้วยซิ..จะได้สนุกกันเต็มที่"
นงลักษณ์หน้าแดงด้วยขวยเขิน แต่ก็ยอมเด้งสะโพกอัดเข้ากับการกระแทกของเขา
ลำดุ้นอวบใหญ่ดันเข้าๆออกๆ ยาวรี่ หล่อนกรีดร้องครวญคราง
ไถลสโพกกลมกลึงอัดสวนลำดุ้นเขาด้วยความมันส์สุดขีด
"อูยยยย...เสียว...อูยยย..เด้ง.เก่งจริงๆ
.นง..คุณเสียวมั้ย...คุณนง.. เสียวมั้ย" เขาระล่ำระลักถาม อัดดุ้นกระแทกใส่ช่องสวาทของหล่อนไม่ยั้ง
"อูยยย..ซิคะ...ซี๊ดส์.. โอววว..โอวววว .ดิฉัน.แตกไปแล้วค่ะ สวรรค์กำลังจะมาอีกที "
นงลักษณ์ตอบพร้อมกับกระเด้งสะโพกโต้ตอบอย่างลืมตาย
"อูยยย..ผมก็เหมือนกันครับ...ซี๊ดสส์...ซี๊ดส์.. โอววว..อูยยยย...โอวววว "
"โอวว ซีดสส์ .ถึงแล้วค่ะ ....ถึงแล้ว " ครูสาวกรีดร้อง พร้อมๆกับเสียงตะโกนของเกียรติ
"ผมก็ไม่ไหวแล้ว...รอผมด้วยนง...โอ๊ยยยย"
น้ำรักของผู้อำนวยการหนุ่มพุ่งออกไปอย่างแรง มันทำให้นงลักษณ์ถึงกับผวาเฮือก
ภายในร่องแคมของเธอตอดรัดดุ้นเขาอย่างรุนแรง
เหมือนจะพยายามดูดเอาน้ำของเขาออกไปให้หมดทุกหยด
น้ำกามของหนุ่มใหญ่ทะลักเต็มรูของนงลักษณ์จนเอ่อล้นออกมาเป็นทาง
ครูสาวผู้สวยสวาทปานนางยั่วหลับตาพริ้มอย่างดื่มด่ำนอนตัวอ่อนระทวยอยู่ในอ้อมกอดของเขา
ทั้งสองมิได้หยุดยั้งเพียงยกเดียว นงลักษณ์และเกียรติได้ร่วมสวาทกันอีกสองยก ตลอดคืน
เกียรตินั้นหลงใหลในรสสวาทของนงลักษณ์ จนถึงแก่มอบบทบาทนางรองในภาพยนตร์เรื่องใหม่ให้เลย
...................................................
