close buttonclose buttonclose button
0024 ตราบเท่าที่ยังมีชีวิต ตอนที่ 01-17 (เมื่อผมมีความสุข ภาค 2)

0024 ตราบเท่าที่ยังมีชีวิต ตอนที่ 01-17 (เมื่อผมมีความสุข ภาค 2)

LAMBERG · 41217

0 Members and 1 Guest are viewing this topic.

Offline LAMBERG

  • แฟนพันธ์แท้
  • *
    • Posts: 1404
    • เสียว: 35
  • คุณอยากได้อะไรมากที่สุด...?
    • View Profile
ตราบเท่าที่ยังมีชีวิต ตอนที่  (เมื่อผมมีความสุข ภาค 2)
จัดให้ตามคำขอ สำหรับบทประพันธ์ของท่าน adslman
ใน เมื่อผมมีความสุข ภาค 2 ถ้าชอบก็เ้นมาให้บ้างเน้อ อย่าดูอย่างเดียว
เดี๋ยวเขาจะหาว่าเป็นปลิง


เมื่อผมมีความสุข ภาค 2 ตอน 1
เมื่อผมมีความสุข ภาค 2
ตอนที่ 1 เปิดเทอมใหม่ที่น่าปวดหัว!!!! ก็น้องรหัสของผมเป็น????…

6 มิถุนายน 2548

ผม…เอกคเชนทร์หรือที่ใครต่อใครต่างชอบเรียกชื่อเล่นว่า บอล…ตอนนี้กลับมานอนที่บ้าน…???…ทำไมผมถึงไม่นอนที่หอน่ะหรือ?…คำตอบง่ายๆ สั้นๆ… เพียงแค่คําเดียวคือ... เหงา…
แบบว่าทุกทีเวลาอยู่บ้านจะมีสาวๆมา นอนข้างกายอยู่เสมอแต่นี่พอไปนอนที่หอแค่ ไม่กี่คืนมันดันเกิดความเหงาเปลี่ยวขึ้นมาอย่างถนัดใจ…คืนนี้หลังจากเลิกงาน พิเศษตอนเที่ยงคืนกว่าๆผมจึงยอมขี่รถทนฝ่าสายฝนเย็นเฉียบกลับมาบ้าน…กะขอนอน ซุกไซร้ไออุ่นของนางฟ้าผู้งดงามทั้ง 3…คนใดคนหนึ่งก็ได้...หรือจะเบิ้ล 2 ก็ดีหรือให้ทำแฮททริคก็ไม่เกี่ยง…แต่อนิจจา…ผมเสือกลืมนึกไปว่า…เดี๋ยวนี้จะ ให้ย่องเข้าห้องนู้นเดินออกห้องนี้มันทําได้ไม่ง่ายซะแล้ว…เพราะว่ามีหญิง สาว 2 คนพี่น้องซึ่งมีศักดิ์เป็นลูกพี่ลูกน้องของผม…คนแรกฝนหรือชื่อจริง…หยาดฝน เด็กสาววัย 17 ปีจอมแก่นแก้ว…ผู้มากไปด้วยอารมณ์สนุกสนาน(ในการกลั่นแกล้งคน)อยู่เป็นนิจ… และคนที่2…พี่แคทหรือสุรีย์พรรณ…พี่สาววัย 21 ปีของฝนเป็นหญิงสาวผู้ถึงพร้อมด้วยรูปโฉม,กิริยามารยาทและความรู้…(แถมนิสัย ยังแตกต่างกับน้องสาวราวฟ้ากับเหวด้วย)…เท่าที่ผมรู้…เธอมีชายหนุ่มมากมาย ให้ความสนใจและพร้อมจะมาเสนอตัวให้พิจารณาเลือกไปเป็นแฟน…แต่ผมยังไม่ค่อย เข้าใจตรงที่ว่าทำไมพี่แคทถึงได้บอดปัดไมตรีจากผู้ชายเหล่านั้นเสียและ พยายามหลีกเลี่ยงการพบปะพูดคุยใกล้ชิดต่อเพศตรงข้ามนักก็ไม่ทราบ???…ทั้งคู่ ขนของใช้สัมภาระส่วนตัวมาพักอาศัยที่บ้านของเราตั้งแต่เมื่อ3วันก่อน…เพราะ ฝนน้องสาว
สอบเข้ามหาลัยที่ผมเรียนอยู่ได้ (เชอะ!!!) …ส่วนพี่สาวทำเรื่องโอนย้ายหน่วยกิตจากมหาลัยในจว.ลำปางมาเรียนต่อที่เดียว กัน…เอาเถอะ…นี่มันไม่ใช่เรื่องที่ผมจะต้องเอามาใส่ใจอะไรมากมายสักหน่อย…
เฮ้อ!!!... ในเมื่อไม่ได้นอนกับสาวสวยมหาลัยไฟสวาท ร้อนแรง ….เด็กสาวมัธยมไร้ เดียงสาแต่ไม่ไร้ลีลา…แม่ยายคนงามสาวใหญ่พราวเสน่ห์…แต่แค่ได้มานอนเตียง นุ่มๆของตัวเองก็ยังดีละวะ…ไม่เสียเที่ยวที่กลับมา…เวลาล่วงเลยไป…ผมลืมตา ตื่น…
“อุ…อือออ…อะไร?…เพิ่งจะตี 5 กว่า…จะตื่นมาทำไมเนี่ย?…ยังไม่ถึงเวลาสักหน่อย…อูยย…เหน็บกิน…”
ผม พูดกับตัวเองขณะพลิกตัวมองนาฬิกา…วันนี้คือวันเปิดเทอมภาคเรียนใหม่…ผม ขึ้นชั้นปีที่ 2 แล้วหรือ??…เวลามันช่างผ่านไปรวดเร็วจริงๆ…1ปีที่ผ่านมามีเหตุการณ์ต่างๆมาก มายเกิดขึ้นทั้งดีและไม่ดี…ทั้งสุขและทุกข์…อื๋อ??…ไม่ใช่เวลามาคิดเรื่อง นี้สักหน่อย…นี่มันเวลานอนพักผ่อน…ผมจึงปิดเปลือกตาลง…ก่อนผล็อยหลับไปอีก ครั้ง…เวลาผ่านไปอีกนานเท่าไหร่ไม่รู้…เอ๊ะ??…ผมรู้สึกเจ็บๆคันขยุกขยิก บริเวณคาง??…
มันเหมือนมีอะไรบางอย่างมาดึงเครารู้สึกเจ็บจี๊ดๆด้วย …เฮ้ย!!!…ใครกำลังทำอะไรอยู่ตรงคางของผมกัน??….ตายังมองภาพเบลอๆแต่พอจะเห็น คนๆหนึ่งโน้มใบหน้ามาใกล้จนห่างจากผมแค่ไม่ถึงคืบ…เจ้าของร่างนั่นคือหญิง สาวคนหนึ่ง…กำลังทำอะไรน่ะ???…และสาวเจ้านางนี้พอรู้ว่าผมตื่นแล้วจึงมองสบ ตาก่อนมอบรอยยิ้มให้ผมเห็นเรียวริมฝีปากบางสีชมพูอ่อนและฟันขาวสวยเรียงเป็น ระเบียบ…พร้อมเอ่ยเสียงทักทาย…
“…ว้า!!…ตื่นซะละ…อิ…ฮิฮิ…”
“ฝน!!!…นี่อะไรของเธออีกล่ะ???…เข้ามาทําไมที่ห้องฉัน??…”
“เฮะเฮ่...นอนกินบ้านกินเมืองนะนายน่ะ…นี่สายแล้วนา...ฮื่อ…ถ้าตื่นช้ากว่า นี้อีกแป๊ปเดียวละก้อ…”
ผม ลุกขึ้นนั่งมองฝน…สาวน้อยวัย 17 ปีลูกพี่ลูกน้องผู้มาจากลำปาง…ลูกสาวคนเล็กของอาอรนิภาผู้เป็นน้องสาวแท้ๆ ของพ่อผม…เธอฝากฝังลูกสาวทั้ง 2 คนไว้กับแม่กวางเพื่อมาเรียนต่อมหาลัยที่นี่และพักอาศัยที่บ้านของผมด้วย… โอ๊ะ??… ฝนอยู่ในชุดนักศึกษาน้องใหม่ ปี 1นั่งห้อยเท้าตรงปลายเตียงกำลังเสยเรือนผมยาวประบ่าที่เริ่มทิ้งภาพลักษณ์ ของนักเรียนมัธยมปลาย ไปบ้าง แล้ว…นอกจากนี้เสื้อนักศึกษาสีขาวดูกลมกลืนกับ ผิวเนียนขาวและเรือนร่างของเด็กสาววัยแรกแย้ม…กระโปรงจีบยาวแค่เข่าสีกรมท่า มันยังดูตัดกับเรียวขาและปลีน่องเพรียวยาวของเธออีกด้วยมือข้างหนึ่งของฝน ถือที่โกนหนวด…นั่นมัน?…ของขวัญวันเกิด 19 ปีที่บุศยาสาวสวยเอกบริหารให้กับผมผ่านทางเก๋เพื่อนของเธอ…???อ๊ะ??…หรือว่า …พอเอามือลูบคางตัวเอง…เอาแล้วมั้ยละ…มีขนติดอยู่ที่มือผม…ยัยเขี้ยวผีไม่มี อะไรทำแล้วหรือไงกัน??…ถึงได้เที่ยวย่องมาโกนหนวดเคราชาวบ้านเขา…ผมร้องว่า ไปแต่ยัยหนูสุดเปรี้ยวดันตอบกลับมาแบบนี้…
“…ก็สนุกอ่ะ…นี่…ถ้าบอลนอนดีๆซะ...นายก็จะหล่อเหลาใบหน้าเกลี้ยงเกลาไร้ซึ่ง หนวดเคราเลยนะ…เออ…”
ผม ต้องขมวดคิ้วด้วยความประหลาดใจกับคำตอบของสาวน้อยก่อนจะถามสาเหตุที่ทำ… และทำพูดเข้าสิ…มันสนุกตรงไหนของเธอกันน่ะ…หนูเขี้ยวทำหน้าระรื่นพูดต่อไป…
“…ก้อ…ฝนเห็นหน้าบอลตอนโกนหนวดเคราน่ะหล่อกว่านี้ตั้งเยอะล่ะ…โกนออกเถอะ น๊ะ…นะ…”
ผม ลุกขึ้นยืนบิดขี้เกียจและถามสาวน้อยตรงหน้าไปด้วยความแปลกใจเพราะจำได้ว่า ไม่เคยโชว์ใบหน้าเกลี้ยงเกลาคมเข้มไร้หนวดไร้เคราให้ฝนเห็นเลยนับตั้งแต่ได้ เจอกันอีกหลังจากไม่ได้เจอกันมานานนับ 10 ปี…พอเจอกันครั้งแรก…หน้าผมตอนนั้นไม่ต่างอะไรกับหน้าของโจรก่อการร้ายใน อิรัก…
“…ฝนเคยเห็นรูปบอลที่สาเก็บไว้ไง…เอ้า!!!…อย่ามัวพูด…มามะ…ฝนจะช่วยโกนออก ให้หมดเล้ย…”
พูด จบฝนถือที่โกนหนวดในมือเดินย่างสามขุมเข้ามาหา...อย่างนี้นี่เองหรือ?… ยัยตัวร้าย…กลั่นแกล้งเรารับเปิดเทอมใหม่เลย…ผมรีบหันหลังเดินพรวดไปห้องน้ำ …ฝนแหกปากร้องลั่นพร้อมรีบเดินตามฉับๆ…
“…อ๋า!!!…บอลจะไปไหน?…อย่าหนีนะ!!…ให้ฝนโกนหนวดให้ซะดีๆเล้ย…”
“…ขืนให้เธอโกนมีหวังหน้าฉันยับเยินหมด…จะโกนเอง…”
…ขืนไปเรียนทั้งเคราแหว่งๆแบบนี้มีหวังโดนล้อตาย…ผมคว้าที่โกนหนวดจากมือฝน ที่เจ้าตัวดันมาทำหน้ายิ้มเยาะใส่…สมใจแล้วล่ะสิ?…
วรรณลักษณ์หรืออ้อยลูกสาวอายุ 13 ของป้าศรีและน้องสาวของผมในชุดนักเรียนระดับชั้นม. 2
กำลังยืนล้างหน้าอยู่พอเห็นผมเธอรีบร้องทักทันที
“อรุณสวัสดิ์ค่ะ…พี่บอล…เอ๊ะ??…ทำไม??…”
…อ้อยคงจะสังเกตเห็นแล้วว่าทำไมเคราของพี่ชายมันแหว่งๆไป …ผมไม่ตอบแต่เข้าสวมกอดน้องสาวสุดรักพร้อมหอมแก้มด้วยความรักและเอ็นดู…
“…อย่าค่ะ…เดี๋ยวพี่แคทกับพี่ฝนมาเห็นนะ…”
อ้อยพูดปรามเบาๆแต่ไม่มีทีท่าขัดขืนเลยแม้แต่นิดเดียว…ก็ห้ามเสียงหวานแบบ นี้จะให้ปล่อยง่ายๆได้ยังไง?
“น่า…ขอพี่กอดน้องให้ชื่นใจสักหน่อยนะจ๊ะ…อือ…ก้นนุ่มนิ่มจังเลย…หน้าอกก็ นุ้มนุ่ม..น่าจับที่สุด”
“ฮิๆ…อ้อยยังสู้พี่สากับพี่กุนไม่ได้หรอกคะ…พี่บอลอย่ามาแกล้งชมหนูหน่อย เลย…”
พูด จบเธอยิ้มชำเลืองมองค้อนอย่างแสนคมขำให้ขณะมือผมกุมกระเปาะหน้าอกลูกน้อย เบาๆ…ท่อนลำชิดเบียดกับบั้นท้ายเนียนนุ่มผ่านทางกระโปรงนักเรียนมัธยม…ครั้น จะสอดมือล้วงเข้าไปข้างในก็กลัวใครจะมาเห็นจึงต้องอดใจไว้ได้แต่ชื่นชม อ้อยอยู่ในใจ…น่ารัก...น่ารัก ขึ้นทุกวัน จริงๆอีก 3-4 ปีคงจะเติบโตเป็นหญิงสาวที่งดงามไม่น้อยหน้าใครแน่ๆ…อ้อย…น้องสาวแสนรักแสน หวงคนนี้…ผมต้องดูแลฟูมฟักให้ดีๆ…และไม่ยอมยกให้ใครอย่างเด็ดขาด…ผมหอมแก้ม เด็กสาวคนงามแสนน่ารักก่อนปล่อยตัวน้องสาวออกจากอ้อมกอด…เดินเข้าห้องน้ำ… มองหน้าตัวเองที่กระจก…ลูบคางแบบเจ็บใจปนขบขัน…ผู้หญิงอะไรแอบมาโกนหนวด ผู้ชาย?…ชิ!!!…ให้มันได้อย่างนี้สิยัยฝน…ยัยเด็กบ้า…เล่นโกนเคราซะจนแหว่งไป แถบหนึ่งเชียว…
“…ฝน…น่ะ..เอายกทรงคืนมานะ!!!!…”
“…มาแย่งคืนให้ได้สิ…ฮิฮิ…”
สิ้น เสียงพูดผมได้ยินเสียงวิ่งตึงตังลงบันได…คงจะเป็นเด็กสาวเขี้ยวผีอีกสิ… แกล้งผมได้แล้วเธอรี่ไปแกล้งสาต่อ…ให้ตาย…ซนเป็นลิงเลย…ความเรียบร้อยอย่าง กุลสตรีน่ะ…ฝนน่าจะเอาอย่างพี่สาวสักเศษเสี้ยวหนึ่งก็ยังดี
………………………………………………………………………………………………………. ………….
อาบ น้ำเสร็จเปิดประตูออกมา…ผมเห็นพี่แคทในชุดนักศึกษา ปี 3 ในชุดกระโปรงรัดรูปสีดำยาวถึงเข่า…เส้นผมสีดำสนิทเหยียดตรงยาวสยายถึงกลาง แผ่นหลังและติดกิ๊บรูปกากบาทสีส้มบริเวณเหนือใบหูทั้ง2ข้าง…เธอกำลังยืนดื่ม นมกล่องอยู่ใกล้ๆประตูหน้าบ้าน…ใบหน้าและสายตาที่สงบเงียบของเธอเหม่อมองออก ไปนอกบ้านราวกับไม่มีจุดหมาย…ผมมองดูหญิงสาวครู่หนึ่งขณะเอาผ้าขนหนูคลุม ไหล่ของตัวเองไว้ไม่ให้มันดูอนาจาร…
พอได้จังหวะก็พูดทักทาย…พี่แคทหันมองก่อนจะตอบช้าๆ…
“…จะได้เวลาไปเรียนแล้ว…บอลรีบไปแต่งตัวกินข้าวเถอะ…”
และพี่แคทก็หันหน้ากลับไปมองวิวนอกบ้านโดยไม่สนใจหันกลับมาคุยอะไรอีก…
ผม พยักหน้ารับคำเธอจังหวะเดียวกับเหลือบเห็นฝนเดินอยู่ในครัวแว้บๆ ก่อนขึ้นไปข้างบน…สาออกมาจากห้องเตรียมตัวจะไปอาบน้ำ…เธอไม่ไปเรียนเพราะยัง ไม่เปิดเทอม…
“อ้าว!!…บอลโกนหนวดทำไมล่ะ??”
“…ฝนน่ะสิ…แอบเข้าไปในห้องโกนเคราบอลซะแหว่งเลย…ต้องโกนออกหมดเลยเนี่ย…”
“…คิกๆ…เอาจนได้นะเด็กนี่…เมื่อกี้ยังแกล้งหยิบยกทรงของสาวิ่งหนีเลย…”
“ได้ยินแล้ว…แต่ที่สาบอกว่าเอาจนได้??…หมายความว่าไงจ๊ะ??…”
“ฝนพูดบ่นกับสามาหลายวันแล้วว่าจะต้องโกนหนวดเคราบอลออกให้ได้…สานึกว่าฝน พูดล้อเล่น....ที่ไหนได้…”
ฟังที่สาพูดจบ ผมจึงคิด…เออ…นึกอยากจะทำอะไรก็ทำ….ผู้หญิงคนนี้หนอ?? ก่อนจะพูดต่อ
“…แสบจริงๆ…ไม่รู้ว่าต่อไปจะเกิดอะไรขึ้นบ้าง…สงสัยบอลต้องนอนที่หอบ่อยๆ แล้ว…”
สาโน้มใบหน้ามาข้างหูเข้ามาก่อนกระซิบเบาๆ …
“…คงต้องอย่างนั้นแหละ…บอลไปเรียนวันแรกให้สนุกนะจ๊ะ…และเย็นนี้สาจะไปรอที่ หอ”
ผมหอมแก้มสาแทนคำตอบก่อนเข้าไปแต่งตัวและลงไปกินข้าว…ออกจากบ้านแวะส่งอ้อย ที่รร.
ก่อนมุ่งหน้าไปมหาลัยในวันเปิดเรียนวันแรกของภาคเรียนใหม่…
………………………………………………………………………………………………………
ถึง จะขึ้นปี 2แล้วแต่ผมยังชอบผูกเนคไทอยู่…แต่กางเกงผมซื้อมาใหม่…อยากใส่…ให้มันดูเท่ๆ เหมือนที่รุ่นพี่เขาใส่กัน…ไปถึง...พวกเพื่อนผมมันนุ่งยีนส์กันครบเซ็ต…ผม เผ้าพวกมันไปย้อมไปตัดมาซะ…พอได้ขึ้นปี 2แค่วันแรก…เริ่มกร่างเลยนะพวกมึง…ตัวผมไม่อยากจะทำอะไรเด่นเกินหน้าเกินตา รุ่นพี่และเป็นรสนิยมส่วนตัวจึงไว้ผมรองทรงธรรมดาเท่านั้น…
“เฮ้ย…ท่านนายพลมาแล้วเว้ย…เคารพ!!!……”
ไอ้ เชนทำเป็นยืนตะเบ๊ให้ผม…เพื่อนคนอื่นๆรีบยืนขึ้นทำตามกันเป็นแถว…จากนั้น ไอ้เชนมันยื่นหน้ามองเหมือนจะแปลกใจว่าผมโกนหนวดทำไมและมันก็ถาม
“โกนหนวดเคราแล้วเหรอ???…เมื่อวานมึงยังไม่โกนเลยนี่หว่า…”
ผมไม่อยากบอกพวกมันว่าเกิดอะไรขึ้นเมื่อเช้านี้จึงเลี่ยงๆตอบไปว่า
“ไม่ใช่เรื่องที่ต้องเอามาใส่ใจหรอก….”
แต่ ยังไม่ทันที่ผมจะพูดอะไรต่อ…ไอ้เคพูดเสียงดังขึ้น…ผมมองไปตามที่มันบอก… อึ๋ยยย…ฝน…ลูกพี่ลูกน้องผมเดินมากับพี่แคท…พี่สาวของเธอ…พวกผู้ชายห้องผมรีบ ร้องวี้ดวิ้วเรียกชื่อกันใหญ่เลย
“น้องฝนๆๆ…”
ฝนหันมาเห็นจึงโปรยรอย ยิ้มพร้อมโบกมือให้เหมือนนางงามที่ชนะการประกวดโบกไม้ โบกมือให้ผู้ชมยังไงยังงั้น…ฝ่ายพี่แคทมองมาทางพวกเราเหล่าชายหนุ่มด้วยสาย ตาที่เหมือนจะไม่ค่อยพอใจ…เธอรีบฉุดแขนพาน้องสาวเดินจากไปทันที…
“พี่แคทก็มาด้วยว่ะ…ให้ตายสิ…น่ารักกันทั้งพี่ทั้งน้องเลย…”
“…แต่ทำไมเธอทำหน้าดุจัง…ไปหงุดหงิดอะไรมาหรือเปล่า??…”
ผม นึก…ไม่ต้องแปลกใจหรอกไอ้เชน…เพราะเท่าที่กูรู้ จากฝนและสา…พี่แคทน่ะเกลียดผู้ชายและต้องไม่ชอบอย่างแน่นอนถ้ามีผู้ชายมากะ ลิ่มกะเหลี่ยคิดจะจีบน้องสาวที่น่ารัก(??)…เพียงคนเดียวของเธอ…แต่ด้วย สาเหตุอะไรนั้นผมไม่รู้…ไอ้เชนถามว่าสาวกับเก๋โทรมาหาบ้างมั้ย?…ผมก็ตอบว่า โทรมาเมื่อวันก่อน…
“เออ…พอเก๋กับสาวออกไป..ห้องเราเหงาขึ้นเยอะเลยว่ะ….”
“มึงน่ะ..พูดเกินไป…น้องใหม่ปี 1 สวยๆน่ารักก็มีอยู่เยอะแยะนี่…ชอบไม่ใช่หรือ…เอ๊าะๆน่ะ”
“อือ…พูดถึงน้องใหม่…เอ้อ…ใช่…ไอ้บอล…อีทอมที่เตะกูน่ะมาเรียนคณะเดียวกับ เราจริงๆเว้ย...มึง…กูได้ล้างแค้นแล้ว…”
ฉิบหาย…กูรู้ตั้งนานแล้ว…เห็นตอนรับน้องใหม่นั่นไงเล่า…แต่ว่า…ถึงจะห้าว ..จะแข็งแรงยังไง…
“…มึงจะทำอะไรเขา??…ยังไงเธอก็เป็นผู้หญิงนะเว้ย…”
ถึง จะรู้ว่าเป็นการโม้แต่ผมยังตั้งใจนั่งฟังมันพล่ามเป็นชุดๆว่าจะทําอย่าง งั้นอย่างงี้…จนอาจารย์เข้าสอน…เราจึงไม่ได้คุยเรื่องนี้กันต่ออีก…พักกลาง วันเจอรุ่นพี่เขาบอกว่าให้ไปเตรียมคิดชื่อรหัสและส่งชื่อให้หัวหน้าห้องไว้ จับฉลากหาน้องรหัส…ระหว่างกินข้าวกลางวันนั่งคิดชื่อรหัสเพลินๆนั่นเอง…มี มือแสนจะเนียนนุ่มคู่หนึ่งมาปิดตาผม…ทําเอาซะตกใจ...
“ทายสิ..ครายเอ่ย???…..”
พอได้ยินเสียง…ผมจึงหายตกใจ…ทำเอาสะดุ้ง…จะมีใครอีกได้ล่ะ…นอกจากหล่อน
“…ว้า!!…ไม่สนุกเลย…บอลชอบจําได้ทุกทีสิน่า…”
“…ก็ทำบ่อยๆนี่…ใครจําไม่ได้น่ะโง่เต็มที…แล้วไม่มีใครจะทำเสียงเพี้ยนๆเอ๋อ ๆแบบนี้ได้เหมือนเธอหรอก…”
“...น้องฝนจ๋า…มากินข้าวกับพี่เชนเถอะ…”
ไอ้เชนพูดชักชวนสาวน้อยวัยใสเสียงอ่อนเสียงหวานเชียว…ฝนทำหน้าเหมือน เสียดาย…
“…อา…มะได้หรอกพี่เชน…ฝนต้องกินข้าวกับพี่น่ะ…แน่ะ…พี่เดินตามมาแย้ว…”
พี่ แคทเดินเข้ามาใกล้เราตามที่ฝนบอก…ทำไมถึงทำหน้าเครียดนัก…สงสัยคงจะหวง น้องสาวน่าดู…เธอดึงมือน้องสาวเดินจากไป…นี่พี่เค้าเห็นผมเป็นผู้ชายขี้หลี รวมไปกับไอ้เชนด้วยหรือเปล่า??…
……………………………………………………………………………………………………..

ตามอ่านทั้งหมดได้ที่

http://www.smilevilla.com/index.php?topic=185.0

แต่ถ้ายังเข้าไม่ได้ ก็กดที่นี่ก่อน http://www.smilevilla.com/  แล้วสมัครเป็นสมาชิก... แล้วจึงเข้าได้ทุกอย่างครับ







Offline LAMBERG

  • แฟนพันธ์แท้
  • *
    • Posts: 1404
    • เสียว: 35
  • คุณอยากได้อะไรมากที่สุด...?
    • View Profile
10 มิถุนายน 2548
16.น.
เลิก เรียนแล้ว..ผมกับไอ้เชนพากันไปที่ชุมนุมเชียร์ของน้องปี 1…ไอ้เชนกะว่ามันจะพบกับสาวทอมแต่ว่า…เด็กสาวคู่กรณีของมันไม่ได้มาที่นี่…
“…ไม่มาหรือครับพี่??…เอ…ไปไหนหว่า?…หรือว่าโดด…”
“น้องเค้าเป็นโควตานักกีฬา…ตอนนี้คงจะไปซ้อมอยู่ที่สนามแล้ว…ตัวความหวังของ คณะเราเลยล่ะ”
“…ไปสิเชน…ไปหาคู่ปรับ…ให้เขาเตะมึงเดี้ยงกลับมาซะ…”
“ปาก ดีนะมรึง…ไม่เอาละ…กูขอนั่งดูน้องๆสวยๆปี 1อยู่ที่นี่ดีกว่า…และก็น่าลุ้นจริงๆว่าสาวน้อยจะเป็นน้องรหัสยอดชายนายเชน สุดหล่อคนนี้”
หมั่นไส้ชิบหาย…ให้มึงจับได้น้องผู้ชายเถอะกูจะ หัวเราะให้ฟันหัก…ใช่แล้ว…วันนี้เป็นวันจับพี่น้องรหัส…ปี 2 อย่างพวกเราจึงมาเกือบครบเพราะเห่อและตื่นเต้น…ปี 3ก็มากันมากคงจะมาลุ้นดูหลานรหัสด้วย…ผมคิดดู…ถึงทอมสาวคนนั้นจะเรียนคนละ เอกแต่ว่าเวลาจับน้องรหัสจะไม่เลือกว่ารุ่นพี่รุ่นน้องต้องอยู่เอกเดียวกัน… พูดง่ายๆแค่เรียนอยู่คณะเดียวกันก้อมีสิทธิ์เป็นพี่น้องรหัสกันได้…ดังนั้น ผมต้องใช้มุขเก่า…สาธุ…ขออย่าให้ยัยทอมบอยนั่นมาเป็นน้องรหัสเราเล้ย…โอม เพี้ยง…ฝ่ายฝนบอกกับผมแบบทีเล่นทีจริง…2 - 3 วันมานี่เธอพยายามหลอกถามชื่อรหัสแต่ผมไม่บอก…ทำให้ผมได้เห็นยัยเขี้ยวแหลม แก้มแดงหน้างอนตุ๊บป่องไปเลย…ฮะฮะฮะ…
“…หนูฝนอยากเป็นน้องรหัสบอลจังเลยค่ะ…พี่บอลคะ…พี่บอลขา…”
ผม ฟังเธอพูดแล้ว…วุ้ย …ขนลุก…พูดจบยังมาทำกุมมือแถมขยิบตาปริบๆยังกับจะอ้อนวอนขอความเมตตา…น่ารัก ตายเล้ย…ถ้าเธอเป็นน้องรหัสฉันจริงๆมีหวังโรคประสาทได้ถามหาทั้งเช้าทั้ง เย็นแน่ๆ…ผมบอกแบบนี้…
ฝนหัวเราะชอบใจเมื่อได้ฟังแถมยังแลบลิ้นให้ผมก่อน เดินกลับเข้าแถว…ความจริง ถ้าฝนเป็นน้องรหัสผมก็น่าจะพอเบาใจได้นะ…อย่างน้อยพี่แคทน่าจะโอเค…ถึงจะไม่ ได้บอกกับผมโดยตรงก็เถอะ…เพราะมันต้องดีกว่าให้น้องสาวไปเป็นน้องรหัสคน อื่นๆแน่…สําหรับผมยังไงก็เป็นญาติไม่ใช่คนอื่นไกล...แต่ความร้ายกาจของฝน มันยังติดตาตรึงใจผมอยู่ไม่สร่าง…จนอดคิดลังเล 2 จิต 2 ใจไม่ได้ว่าอย่างไหนมันจะดีกว่ากัน??…ก่อนซ้อมเชียร์…การจับสลากได้เริ่ม ดำเนินไปท่ามกลางเสียงไชโยโห่ร้องของรุ่นพี่ปี 2 …บางคนอยากได้น้องรหัสผู้หญิงดันเสือกเป็นผู้ชาย…บางคนดีใจเก็บอาการไม่อยู่ จนรุ่นน้องสังเกตออกและจนมาถึง…
“หยาดฝน….จับได้พี่รหัสชื่อ…นิลกาฬ…”
หา????… นี่มันชื่อรหัสไอ้เชนนี่หว่า…ถ้างั้น??…ฝ่ายไอ้เชนเก็บความดีใจไม่ อยู่ร้องเฮดังลั่น…ฝนรู้เข้าถึงกับหน้าเสีย…พูดเสียงอิดออดระคนกับแปลกใจ…
“อ๋า!!!…พี่เชนหรอ???…ฮื่อๆๆ…โธ่เอ้ยๆๆ…”
ฝนกระทืบเท้านิดๆก่อนจะทิ้งตัวลงนั่งอย่างงอนๆ…มองหน้าผมที่ยืนอยู่ใกล้ๆตา แป๋วเลย…
“ฝน…อย่างอแงสิ…”
เพื่อน ผมคนอื่นๆไม่ว่าเรียนเอกเดียวกันหรือเรียนต่างเอกกันคงต่างหมั่นไส้ ไอ้เชนกันทั้งนั้นเพราะพวกมันต่างก็เล็งฝนไว้เหมือนกัน…ส่วนผมคิดด้วยความ โล่งอกที่ฝนไม่ได้เป็นน้องรหัสแต่อีกใจอดกังวลไม่ได้…ไอ้เชนบ้า…เขาให้เรา ปิดไว้ก่อนอย่าเพิ่งบอกน้องและมันจะดีใจจนออกหน้าออกตาเกินไปแล้วมรึงเดี๋ยว จะรู้สึก…จนกระทั่ง…
“กัลยา…จับได้พี่รหัสชื่อ…ท่านนายพล”
…โอ๊ะ?…ชื่อ รหัสของผมออกมาแล้ว…แต่คนไหนว่ะ?… “กัลยา” ชื่อแบบนี้ต้องเป็นผู้หญิงแน่ๆ…ผมไม่เห็นหน้าเพราะว่าเธอคนนี้ไม่ได้มาซ้อม เชียร์แต่มีเพื่อนห้องเดียวกันช่วยจับฉลากให้…ผมกระซิบถามเพื่อนข้างๆ…แต่ ไม่มีใครรู้สักคนจนมีรุ่นพี่บอก…
“เฮ้ย!!…นายได้น้องรหัสเป็นทอมว่ะ…ยินดีด้วย…”
??????…สิ้นประโยคนี้…ในหัวสมองผมเกิดความว่างเปล่าอยู่ชั่วขณะก่อนอุทาน เบาๆ…
หา!!!!… อะไรกันวะนี่?…ไอ้เชนบ้าก็หัวเราะอย่างขบขัน…ตลกแม่งมึงสิขำมากนักนะ มึง… ผมพยายามคิดว่าต้องไม่ใช่เธอคนนั้นๆ…แต่ถ้าพูดถึงน้องใหม่ที่เป็นทอมก็มี อยู่เพียงคนเดียว…นั่นคือแม่สาวเทควันโด้จอมเตะคนนั้น…????…เวรเอ้ย…กู อธิษฐาน อะไรไม่เคยได้ตามที่คิดเลยไม่อยากจับได้ยัยทอมนี่ก็ดันเสือกจับได้…ผมเดิน หน้าเครียดออกจากประตู…ก้มหัวมองพื้นส่ายหน้าด้วยความไม่เข้าใจโลกใบนี้ จริงๆ…
“มึงจะไปไหนน่ะ??….ยังกลับไม่ได้นะเว้ย…เราต้องคอยเสริฟ์น้ำดื่มให้น้องๆ”
“…เออ!!…กูรู้แล้ว…ไม่ต้องย้ำมาก…หูไม่หนวก…”
ผมสบถออกมาดังๆ…รุ่นพี่ปี 2 อย่างผมต้องอยู่ดูน้องปี 1ซ้อมร้องเพลงเชียร์จนได้เวลาเกือบ 5
โมง เย็น…จึงขอตัวกลับเพราะต้องไปทำงานที่ร้านตอน6โมง…ก่อนกลับพี่แคทยืน กอดอกที่ประตู…เธอเรียกผมมาคุยกันตามลำพังพร้อมสีหน้าไม่ค่อยจะสู้ดีนัก…
“…ถ้าฝนได้เป็นน้องรหัสของบอล…พี่คงพอจะวางใจได้บ้าง…เพื่อนเธอคนนี้ไม่น่า ไว้ใจเลยนะ…”
“…ไม่ต้องห่วงหรอกครับพี่…เพื่อนผมมันไม่ทำอะไรเหลวไหลหรอก…ผมขอร้องมันแล้ว ล่ะ”
“….อือ…พี่ไม่อยากให้ฝนเสียเด็กเสียการเรียน…ยังไงบอลช่วยพี่ดูแลฝนด้วย…ถ้า เห็นท่าไม่ดีต้องรีบมาบอกพี่ทันทีเลยนะ…”
สี หน้าและน้ำเสียงของเธอดูวิตกกังวลไม่น้อย…แถมกำชับผมซะขนาดนี้…พี่แคทคิด มากไปหรือเปล่า??…แต่ผมก็ตกลงรับปากเธออย่างไม่รอช้า…คุยกันเสร็จก็รีบขี่รถ มุ่งหน้ากลับหอเตรียมไปทำงาน…ระหว่างทาง…ไม่รู้ว่าตอนเด็กสาวคนนั้นรู้ว่าผม เป็นพี่รหัสและเธอจะทำหน้ายังไง?…เพราะรู้สึกว่าผมกับแม่สาวทอมคนนั้นไม่ ค่อยจะถูกชะตากันเลย…แต่ไว้ถึงเวลานั้นค่อยคิดกันอีกที…อะไรต่ออะไรอาจไม่ เลวร้ายอย่างที่เราคิดหรอก…และแถมวันนี้จะมีเมนูเด็ดรอเราอยู่ที่หอ...นั่น คือ…สาวน้อยสาวิตรี...และเด็กสาววรรณลักษณ์…ทั้ง 2 จะมานอนทอดกายให้เราเชยชมถึงห้องถึงเตียง…ไม่ได้ต้องไปให้ถึงโดยเร็วที่สุด ...โอ้ว...แค่คิดก็เสียวท้องน้อยแล้วเว้ยย...
…………………………………………………………………………………………………………………
พอ ไปถึงที่ห้อง…พบว่าสากับอ้อยมารออยู่นานแล้ว…โอ้!!เยี่ยม…สาวน้อยทั้ง 2 มาช่วยแก้อารมณ์เครียดของเราได้จังหวะพอดีเชียวนะ…สาคงจะไปรับอ้อยมาจาก โรงเรียนและพากันมาที่นี่ด้วยไฟแห่งความปรารถนาสุดที่จะระงับได้…คราวนี้น่ะ สนุกแน่…มาถึงไม่ต้องพูดพล่ามทำเพลงอะไรกันมาก…เพราะพวกเราแค่เห็นหน้าก็รู้ ใจซึ่งกันและกันดีอยู่แล้ว…มหาวิทยาลัยที่สาเรียนเปิดเทอมใหม่แล้วเธอจึงใส่ ชุดนักศึกษาเสื้อแบบเน้นสัดส่วน เห็นหน้าอกนูนเด่นเป็นกระเปาะ…เธอใช้มือหนึ่งปลดกระดุมอกเสื้อหลุดออกที่ ละเม็ดๆ…เผยบราเซียร์สีเขียวห่อหุ้มเต้าหน้าอกสุดอวบอั๋นขาวจั๊วะปนสีชมพู อ่อนๆ…กระโปรงนักศึกษาสั้นเหนือเข่าที่สาเพิ่งจะซื้อมาใหม่เมื่อวันก่อนถูก ร่นถลกขึ้นไปจนเกือบถึงโคนขาขาว…ผมตาลุกวาวไล่มองตั้งแต่น่องขาเรียวยาว เรื่อยไปจนถึงต้นขากลมกลึง…มองลึกลงไปข้างในหว่างขา…สาวสวยเอียงคอมองนิดๆ และค่อยถ่างขาออกช้าๆ…เป้ากางเกงในสีเขียวอ่อนเข้ากับยกทรง..ผมมองเห็นเนิน เป็นรูปสามเหลี่ยมหัวกลับที่มันโหนกนูนซะจริงๆ…ไม่เพียงแค่นั้น..ขนในที่ลับ ยังปกคลุมอยู่ทั่วเนินเนื้อเสียว….ในที่สุดสานั่งตั้งหัวเข่า 2 ข้างค่อยๆถ่างขาออกกว้างขึ้นอีก….ผมจึงได้เห็นว่าที่บริเวณรูรอยแยกโหนกนูน ทางผ่านเข้าออกขององคชาตเริ่มมีความเปียกชื้นจากน้ำหล่อลื่นเยิ้มเป็นคราบ ฉ่ำแคมหีแล้ว…สาวน้อยส่งสายตาหวานซึ้งตรึงใจให้…ก่อนพูดจาเชิญชวนด้วยน้ำคำ หวานเจี๊ยบจนฝูงมดแทบจะเข้ามารุมตอม…
“…ที่รัก…จะรีบไปทำงานไม่ใช่หรอคะ??…แล้วมัวตะลึงอยู่ทำไม…จะทำอะไรก็รีบๆทำ ซี่…”
สาว สวยร้องเตือนทำให้ได้สติกลับคืนมาแต่เพียงแค่ชั่วเดี๋ยวเดียว…ผมกลับตก อยู่ในวังวนมัวเมาตัณหาลึกลงไปอีกเพราะข้างๆสา…อ้อยเด็กสาวมัธยมต้นเองก็ปลด กระดุมเสื้อนักเรียนจนหลุดลุ่ยไปหมดทุกเม็ดเช่นกัน…เสื้อชั้นในเฟริส์บราสี ขาวตัวน้อยห่อหุ้มหน้าอกโตขนาดผลส้ม…แม้เนื้อนมไข่ของน้องสาวคนสวยลูกสาวป้า จะยังไม่ใหญ่มาก…แต่ก็เคยทำให้ผมหลงไหลเร้าอารมณ์ไปกับความเนียนนุ่มของ เนื้อหนังมังสาและกลิ่นกายจากเด็กสาวจนไม่อาจจะถอนตัวขึ้นมาแล้ว…กระโปรงนัก เรียนจีบยาวถึงเข่าสีกรมท่าที่ยามสวมใส่แล้วช่างชวนให้เจ้าของดูน่ารักสดใส ขึ้นเป็นกอง…ผมเห็นแล้วจึงเกิดความคิดขึ้นมาอย่างหนึ่ง…รีบบอกกับ 2 เด็กสาววัยรักวัยเรียนและ…วัยสวาท…
“…สากับอ้อยเลิกเรียนแล้วเถลไถลไม่ยอมกลับบ้าน…ทั้ง 2 คนเข้ามาให้บอลลงโทษซะดีๆ…”
สิ้น เสียงผม…ทั้ง 2 สาวต่างรีบเข้ามาสวมกอดจูบซ้ายจูบขวารับบทลงโทษที่ผมจะมอบให้อย่างพร้อม เพรียงและเต็มอกเต็มใจ…ผมยืนดูดปากจูบกับอ้อยข้างๆเตียงสาคุกเข่าส่งมือปลด กางเกงขายาวออกดึงลงไปที่ปลายเท้า…ก่อนส่งริมฝีปากสีชมพูนุ่มๆจูบหัวควยผ่าน กางเกงใน…เม้มปากเอาฟันขบดึงพวงสวรรค์…มือหนึ่งล้วงควักท่อนลำแข็งเป๊กออก มากระทอกเล่น…อ้อยถอนปากออกก้มลงจูบเลียไปตามหน้าอกจนถึงสะดือและหน้าท้องจน ผมไม่อาจกลั้นอาการขนลุกเมื่อโดนลิ้นเปียกๆนุ่มๆละเลงทั่ว…สาเอาแท่งเอ็นมา กำแน่นแถมแข็งปั๋งสู้มือและโน้มริมฝีปากจูบปลายหัวควยเบาๆ ก่อนเอาลิ้นแตะเลียไปรอบๆหัวหยัก…ผมร้องครางดังขึ้นด้วยความเสียวสุดจะทานทน …จนต้องทรุดนั่งบนที่นอน…โอ้!!…นี่หมายความว่าผมกลับเป็นฝ่ายที่ถูกทำโทษเอง ซะแล้วหรือ??…
อ้อยโถมร่างตามไปนั่งข้างๆเงยหน้าขึ้นเอาริมฝีปากบางนุ่มประกบจูบกับพี่ชาย สุดที่รักของเธออีก
ครั้งด้วยความหฤหรรษ์เพลิดเพลิน…อ้อยกับผมส่งจูบพัวพันจนอารมณ์เคลิบเคลิ้ม ตัวเบาหวิว
น้อง สาวกับพี่ชายส่งเสียงอู้อี้ในลำคอ…ขณะสากลืนหัวควยไปในปากช้าๆ ก่อนล้วงมือเข้าไปในกระโปรงนักเรียนของอ้อย…น้องสาวถ่างขาแหกหีออกกว้าง เพื่อให้สาเอานิ้วเข้าไปขยุกขยิกอยู่
ภายในง่ายขึ้น…อ้อยเริ่มคิ้วขมวดหลับตาแน่นแถมร้องครางอื้อๆ…สาผงกหัวเข้า ออกดูดรูดควยเข้า
ไปเต็มปาก…นิ้วเท้าผมต้องเกร็งด้วยความเสียวอย่างสุดจะทานทน…นิสิตสาวสวย ง่วนกับการ
ออ รัลเซ็กส์ปลุกแท่งควยให้ ผมขณะดึงมือกลับออกมาจากกระโปรงนักเรียนของอ้อย…เห็นนิ้วของสาเปียกน้ำเสียว ใสของน้องสาวออกมาด้วยและจะเตรียมเปลื้องผ้าของตนเองออกแต่ผมกลับยกมือห้าม เธอไว้…สารู้ใจผมดีว่าต้องการอะไร…จึงแค่เปลี่ยนท่าเป็นนั่งยองๆพร้อมรูด กางเกงชั้นในตัวบางของเธอออกมากองตรงหัวเข่า…ส่วนอ้อยใช้มือข้างหนึ่งถลก กระโปรงนักเรียนขึ้นก่อนจับมือผมสัมผัสช่องหีและเม็ดแตดของตัวเองซึ่งมันเคย อมกลืนท่อนเอ็นเข้าไปจนมิดและทำให้ผมเสียวซ่านจนต้องกระฉูดน้ำควยเข้ารูหีมา แล้วหลายครั้ง…จากนั้นอ้อยค่อยๆก้มตัวนอนตะแคงยกขาข้างหนึ่ง…ถลกกระโปรงขึ้น ไปกองไว้ที่เอว…เผยให้เห็นกางเกงในสีชมพูตัวจิ๋ว…บริเวณร่องเป้าเปียกแฉะน้ำ คาวกาม…ส่งกลิ่นหอมหวานอันแสนโอชะเย้ายวนยั่วผมให้ต้องรีบเอนศรีษะส่งลิ้น แลบเลียจุดสำคัญที่สุดของเด็กสาวอย่างไม่รีรอ…
“…โอววว….ซีดสสส…พี่ขา…จูบหีอ้อยหน่อยสิคะ…เร็วเข้า…อะ…อ้อยอยากให้พี่เลีย หีใจจะขาดแล้ว…”
อ้อย หรี่ตาปิดข้างหนึ่ง…ช่างน่ารักปนความเซ็กส์ซี่ยามได้แลมองอย่างยิ่ง…ผม ทำตามที่เธอบอกจนอ้อยตัวสั่นเทิ้มไปทั้งร่าง…พยายามเอานิ้วแหวกขอบกางเกง ชั้นในตัวน้อย…แอ่นเนินแคมหีเปียก เยิ้มให้ผมดูดเลียอย่างเต็มอกเต็มใจ…ผมเห็นว่ามันไม่สะใจขาโจ๋จึงรูดแพนดี้ ตัวน้อยของน้องสาวสุดรักสุดหวงออกไปกองตรงหัวเข่าซะเลย…อวัยวะเพศเด็กหญิง วัย 13 ปรากฏอย่างชัดเจนต่อสายตาผม…โอ้!!งดงามมาก…ช่องหีที่ไม่ใหญ่ไม่เล็กแต่แฉะ ชื้นมันแผลบไปด้วยน้ำหล่อลื่นใสๆและถูกปกคลุมไปด้วยขนหมอยสีดำบางๆอีกชั้น… อ้อยนอนแบะหีอ้ารูสวาทอย่างร่านในอารมณ์หงี่…ส่งสายตาวิงวอนให้ผมช่วยปลด เปลื้องความหงี่แก่เธอซะที…รีบซุกหน้าสูดกลิ่นแคมหีและตวัดลิ้นเลียกลีบ กุหลาบก่อนแทงลิ้นเข้าไปข้างใน…เพราะมันเป็นความอยากในหัวใจและอารมณ์ของผม อยู่แล้ว…
“…อะ…อูยยย…ซีดสส…พะ…พี่…อ้อยเสียว…เสียวใจจะขาด…หีหนูเยิ้มไปหมดแล้วว …อาาาาา…”
ยิ่ง ฟังน้องสาวคนงามร้องคร่ำครวญดังขึ้นเท่าไหร่…ผมยิ่งใช้ปลายลิ้นแยงเม็ด แตดแดงสดของเด็กสาวมากขึ้นและแรงถี่ยิบขึ้นเท่านั้น…อ้อยนอนบิดตัวไปซ้ายที ขวาที…บ้างก็เอามือ 2 ข้างแบะแคมหียกก้นแอ่นเนินเต่าขึ้นบดสู้ลิ้นของผม…ส่งเสียงร่ำร้องด้วยความ เสียวซ่านไม่หยุดปาก…
“…อูวววว…จูบเลียแตดอ้อย…นั่น…แหละ…ค่ะ…แรงอีก…จูบหนักๆค่ะ….ซีดสสส…โออออ …ชอบจัง…”
อ้อยกระดก หีจับหัวผมกดติดจนรู้สึกอึดอัดและต้องขนลุกเกรียวไปทั้งตัวเมื่อ สากระตุกควยชักว่าวอย่างเร็วแถมบีบจับท่อนลำแน่นทั้งส่งริมฝีปากดูดจูบปลาย หัวควยอย่างหนักหน่วงดูดดื่ม…
อ้ากก…ผมจะแย่แล้ว…ปลุกอารมณ์เงี่ยนให้ น้องสาวอยู่ดีๆ…ตัวเองกลับโดนปลุกจน แข็งไม่หยุดไปอีกคน…สาอ้าปากอมหัวควยบาน ใหญ่เข้าไปจนมิดและรูดอมอย่างรวดเร็วจนมีเสียงดังจ๊วบบบบบไม่ขาดระยะผมหลับ ตาปี๋เพราะรับความเสียวเข้าไปจนถึงขนาดจนแทบไม่เป็นอันเลียหีน้อง สาวเหมือนกัน…ผมรีบผละปากดึงลิ้นออก…อ้อยปรือตามองด้วยสีหน้าแดงก่ำผมเผ้า ยุ่งเหยิงแถมหายใจถี่ระรัวอีกด้วย…ผมถอดเสื้อเชิ้ตตัวเองออกหมดพร้อมๆกับ น้องสาวที่ปลดเสื้อชั้นในสีขาวออก…เธอคุกเข่ามือประคองบีบเต้านมเล็กๆของเธอ เข้าหากันเพื่อให้ผมดูดหัว…สาดูดอมควยผมจนพอใจแล้วนั่งที่เตียงจ่อปลายลิ้น ตรงฐานลับในหว่างขาของอ้อย…ก้มลงดูดเลียหีให้น้องสาวสุดที่รักแบบต่อเนื่อง… อ้อยหลับตาร้องคราง…อ้าปากค้างเกร็งตัวสยิวเสียวซ่าน…
“…อือออ…อูวววว…พี่สา…หนูเสียวค่ะ…อูยยยย…ดูดแตดแรงๆค่ะ…อ๊าาาา…เสียววว…”
ฝ่ายผมจูบที่ปลายยอดหัวนมก่อนเอาแต่เฝ้าวนเวียนแลบลิ้นเลียดูดดุนฐานเนิน ปทุมถัน
ทั้ง ซ้ายทั้งขวาของอ้อยราวกับอดอยากปากแห้งมานาน…แน่สิ…ตั้งแต่เปิดเทอมมาผม มีอะไรกับอ้อยแค่ครั้งเดียวเอง…แถมยังต้องเล่นซ่อนแอบและรีบๆเย็ดด้วย… สาเหตุอะไรคงไม่ต้องบอกให้เสียอารมณ์…
สาเลียเม็ดติ่งเสียวของอ้อยพร้อมจับไอ้เจี๊ยวพระเอกของผมกระทอกช้าๆควบคู่ กันด้วย…
อ้อยยังครางไม่หยุดหย่อนมือกดหัวสาติดแน่นกับรูหี…อีกมือคอยลูบหัวผมเบาๆ …สักพัก
ผม เปลี่ยนอริยาบถอยู่ในท่า 69 กับอ้อยให้เธอดูดควย…สานั่งยองๆคร่อมจ่อรูเสียวตรงที่ปาก…และผมใช้นิ้วล้วง สอดใส่ช่องหีอ้อย…สานั่งยองๆจับหัวผมติดแน่นกับแคมหีฉ่ำเยิ้ม…ผมจัดการส่ง ลิ้นแทงเข้าไปในกลืบหีรู สวาท…ทำเอาสาร้องครางออกมาอย่างดังแข่งกับอ้อยที่นอนตะแคงข้างๆต้องบิดก้นไป มาเพราะเจอแม่นางนิ้วชี้กับนิ้วกลางของผมชักเข้าชักออกราวจักรผันในรูหี เปียก เยิ้มน้ำเมือกจนมีเสียงดังแจ๊ะๆภายใน…อ้อยไม่ยอมเสียวอยู่เพียงฝ่ายเดียวแต่ เธอลากผมให้เข้าวังวนแห่งความเสียวซ่านตามไปด้วย…อ้อยดูดควยผมอย่างรวดเร็ว ไม่แพ้กับที่สาทำให้ก่อนหน้านี้จนตัวผมต้องแอ่นเชิดจะร้องออกเสียงดังก็ไม่ ได้เพราะยังดูดดื่มน้ำหีแสนจะหอมหวานที่กลั่นออกมาสดๆจากรูเสียวและเลียเนิน แคมเต่าตัวเขื่องของสาเข้าไปแบบเต็มคราบ…น้ำจากรูหียัง ไหลหยดเข้าปากลามไปเข้าจมูก…สาทนไม่ได้อีกแล้ว…ระล่ำระลักบอกกับอ้อยด้วย เสียงสั่นๆให้พอก่อน…จากนั้นสาเปลี่ยนท่าคลาน4 ขาดึงกระโปรงนักศึกษาสุดแสนจะสั้นจู๋ขึ้นมากองที่สะโพกเหลียวหน้าบอกให้ผม รีบเสพสังวาสกับเธอด้วยเสียงสั่นๆพร้อมส่ายก้นส่ายหียั่วยวนควย…ปากช่องคลอด สีแดงสดและขมิบรู…เม็ดแตดขยายตัวใหญ่..สั่นระริกแถมน้ำหีหล่อซึมเต็มปากรู หี…
“ยะ…เย็ดกันเถอะ…บอล…สาทนไม่ไหวแล้ว…สาเงี่ยนเหลือเกิน…บอลเอาควยแทงหีเร็วๆ เข้า…”
ผม ไม่มัวรอรีบนั่งคุกเข่าเข้าประกบด้านหลังแก้มก้นขาวอวบกลมกลึงเอาควยสอด เข้ารูหีที่สาแบะรูกว้าง…น้ำหีใสๆไหลปริ่มย้อยรอรับแท่งควยอยู่ แล้ว…ผมออกแรงกดเข้าไปช้าๆจนมิดด้าม…สาซุกหน้ากับหมอน…คิ้วขมวดยุ่ง…ใบหน้า เหยเก…เหงื่อผุดออกมาเป็นเม็ดๆจนเปียกเสื้อนักศึกษาสีขาวไปหมดทั่วแผ่นหลัง… วันนี้ผมได้เย็ดสาในชุดนักศึกษาแล้ว…โอ้ววว… เคยคิดมานานว่าต้องขอลองให้ได้…สมหวังแล้ววันนี้…อ้อยนั่งห้อยเท้ามองผมและ สาตาเยิ้ม…เหงื่อเม็ดโตยังเกาะพราวไปตามใบหน้าและเนื้อตัวเธอ…น้องสาวมองควย ของผมซอยเข้าออกในรูหีเปียกเยิ้มของสาพร้อมแลบลิ้นเลียริมฝีปาก…สาวสวยมหา ลัยร้องครวญครางลั่นห้อง…เธอก้มลอด
หว่างขามองของสงวนของตัวเองที่รับควย วิ่งเข้าวิ่งออกเข้ารูอย่างรวดเร็วจนรู หีบวมเป่งขึ้นอย่างเห็นได้ชัด…น้ำเมือกจากช่องคลอดช่วยโอบอุ้มท่อนเอ็นจน คลุกเคล้าเป็นมันสีขาวลื่นไปทั่วทั้งลำ…
“ปะ..เป็นไงจ๊ะสา…อือออ…เสียวมั้ย…วันนี้บอลได้เย็ดทั้งชุดนิสิต…สะใจ…สุด ยอดไปเลยเว้ยย…อูวววว…”
“สะ…เสียวมากคjะ…ผัวขา…เมียทนเงี่ยนไม่ไหว…ต้องค่อยๆเดินขมิบหีมาให้…ผัว เย็ดถึงห้องเลย..อออ…โอออ…”
“…เมียคงเงี่ยนจนหน้ามืดเลยสินะ…ถึงต้องขมิบหีน่ะ…กลัวน้ำหีมันจะเยิ้มหรือ ไงจ๊ะ…อูยยย…กรอดดด…”
“อาาา…อู ยยย…งะ…เงี่ยนคะ…ผัวจ๋า…เมียเงี่ยนมากเลย…เอาอีก…อาาาาา …เย็ดเน้นๆหนักๆแบบนั้นแหละ…เมียชอบ…อื๊ออ…อูววว…ลงโทษเมียอีกสิคะ…เอาเลย… ลงโทษหนักๆ…อือออ…อ๊อยยย…”
ผมครางแข่งกับสา…มือจับบีบสะโพกของเธอ…กระแทก ควยเข้าออกรูหีเสียวเต้มแรง… ความฉ่ำแฉะในรูหีของหญิงสาวในชุดนักศึกษา…ผมรู้สึกได้…รู้สึกได้ชัดเจนผ่าน ทางท่อนควยซึ่งถูกอาบไปด้วยหยาดเสียวของน้ำเมือกในโพรงหีจน เวลาก้มมองเห็นแท่งเอ็นเป็นมันแผล่บเชียว…ผมสอดมือทั้ง 2 ใต้รักแร้สาเข้าบีบเคล้นหน้าอกคู่งาม…ยกทรงของสายังไม่ได้ถอดออกแค่ถูกดึง ขึ้นไปอยู่เหนือราวนม…สาช่วยประคองจับมือผมให้คลึงนวดเต้านมคู่งามให้ถนัด ถนี่…สะโพกของเธอก็ช่วยเด้งรูหีพร้อมไปกับเม็ดแตดครูดเข้าครูดออกเสียดสีผิว ควยมันส์สุดสะเด่า…เราทั้ง 2 คนหนุ่มสาววัยซ่านเสียวยังร้องครางระงมแข่งกันอย่างได้อารมณ์เย็ดกามยิ่ง… ฉับพลัน!!!…
“…โอ้ยย!!…บอลอ่ะ…อย่าแยงตูดสาสิ…เอานิ้วแหย่เข้ามาได้…เดี๋ยวเถอะนะ…อู๊ยยย ….ยังอีก…บ้า…”
สาร้องเสียงหลงเพราะผมนึกสนุกเอานิ้วชี้จ่อแทงรูก้นเธอ…หญิงสาวเหลียวหลัง มองค้อนให้และเม้มฟันอัดรูหีสู้ควยอย่างแรงเป็นการตอบโต้…
“อืออ…ดีมาก…นั่นแหละสา…บอลไม่ยอมแพ้แน่…เย็ดหีเย็ดควยให้น้ำแตกกันไปข้าง หนึ่งเลย…”
ผม พูดจบก็เร่งความเร็วส่งท่อนควยบด บี้แคมสวาทสาแบบลืมหายใจหายคอ…สากำลังเสยผมยาวที่พัวพันยุ่ง…โดนเข้าไปถึง กับหน้าเหยเกส่ายก้นร่อนไปมาด้วยความเสียวซ่านสุดที่จะระงับได้…น้ำตาแห่ง ความสุขไหลออกมาจากดวงตา…มือทั้ง 2 บีบขยุ้มที่นอนแน่นจนยับยู่ยี่…หนุ่มสาวยังบรรเลงเพลงกามารัก…เสพสุขกันต่อ ไปไม่มีหยุดยั้ง…
“อูย…บอลขา…แรงอีก…อีก…อื๊อออ…เมียเสียวจะตายแล้วว…เย็ดแรงๆ…สาเงี่ยนเหลือ เกินค่ะ…”
“…อูวววว…บอลก็ชักจะแย่แล้ว…สา…หีสามันตอดควยสุดๆเลย….ว้ากกก…ยะ…เยี่ยม มาก…”
ผม ชักเริ่มปวดเอวมากขึ้นแถมพยายามกลั้นน้ำควยสุดชีวิตเพราะยังไม่ได้เย็ด อ้อย…แต่คนที่ไปเที่ยวสวรรค์ก่อนกลับเป็นสา…สาวน้อยตัวสั่นเทาร้องครางระงม อย่างสุดเสียว…ในช่องรูหีเต้นตอดควยตุบๆ…ร่างกายสาวสวยวัย 18 เกร็งกระตุก…รูหีขับน้ำหีขาวอุ่นๆชะโลมท่อนควยจนเปียกไปหมดทั้งลำ…สาสูดปาก หายใจหอบเหงื่อไหลออกทั่วร่าง…นอนซบหน้ากับหมอนโก่งตูดหมดแรงเมื่อเธอเข้า ถึงจุดสุดยอด…สาให้ผมแช่ควยในรูหีของเธอก่อนอย่าเพิ่งดึงออก…อ้อยคลานเข้าหา แลกลิ้นจูบปากผมและไปจูบสาต่อ…สักพักสาให้ผมดึงควยออกก่อนล้มตัวนอนแผ่หรา… ทีนี้ก็เหลือน้องสาวผู้น่ารักน่าเย็ดอีกคน…เอาล่ะ…????…เสียงโทรศัพท์ของผม ดัง??…
อ้อยกับสาได้ยินแล้วเสียอารมณ์มากๆ…ผมเองก็พลอยเซ็งไปด้วย…ใครโทรมาเวลานี้ วะ?…คนกำลังเอากัน…
“ไอ้บ้าที่ไหนเนี่ย…บอล…ด่ากลับไปเลย…คนกําลังเย็ดกัน…บ้าแท้ๆ…”
อ้อย ไม่ตอบแต่ทำหน้าเซ็งๆ…พอคว้ามือถือมาดู…ตายแล้ว…เธอคนนั้นนี่นา…ผมรีบ เดินเข้าห้องน้ำพยายามคุยเสียงเบาที่สุดเพราะผู้หญิงที่โทรมาคือบุศ…เธอบอก ให้ผมลงไปหาข้างล่างมีธุระจะคุยด้วย…มีอะไรกันว้า…โธ่ควยหด หมดเลยมาโดนขัดจังหวะแบบนี้…แต่ถ้าไม่ลงไปเธออาจจะขึ้นมาเองมันน่ากลัวแต่ ถ้าทำเฉยไม่ไปหาบุศอาจจะงอนได้ซึ่งนี่ก็ไม่ดีอีก…คิดแล้วผมจึงใส่เสื้อ กางเกงแบบลวกๆ 2 สาวรีบถามว่าจะไปไหน…ผมแกล้งบอกว่ามีเพื่อนมาหาจะลงไปพบขอเวลาสักแป๊ปหนึ่ง… อ้อยบอกให้รีบกลับมาโดยด่วน…เธอกำลังค้าง…พอออกมา…ไปอยู่ไหนแล้วล่ะ…บุศ?…
“…อยู่ตรงนี้…บอลมัวมองอะไรอยู่น่ะ?…”
อื๋อ??…บุ ศยืนกอดอกใกล้ๆรถเบนซ์…นั่นรถบ้านเธอหรือไง?…สาวน้อยคนนี้เปลี่ยน ไปจากแต่ก่อนตรงที่การแต่งตัวใส่เสื้อนศ.รัดรูปเห็นหน้าอกนูนเด่นแถมแลเห็น ยอดปทุมถันเม็ดเล็กๆยื่นออกมาด้วย…กระโปรงก็ช่างเซ็กส์ซี่บาดตาบาดใจเหลือ เกิน…สั้นเลยเข่าซะจนคิดว่าถ้านั่งแยกขาหน่อยเดียวต้องเห็นอะไรต่อมิอะไรหมด แน่ๆ…ที่เหมือนเดิมคือทรงผมที่ยังรวบสั้นอยู่…คิ้วคมๆขนตางอนๆมันดึงดูดสาย ตาหนุ่มดีจริงๆ…
“บุศมีธุระอะไรหรือครับ??…มาหาถึงนี่เชียว…”
“ไม่มีธุระมาไม่ได้หรอ?…คิดถึงจึงมาหา…หรือว่ามาไม่ได้ล่ะจ๊ะ??…”
สาว สวยจากเอกบริหารปี 2 บอกต่อไปว่าที่มาเพราะอยากเจอและต้องการอยู่กับผมตามลำพังแต่ผมบอกว่าวันนี้ ไม่สะดวก…บุศถามว่าทําไม?…ผมก็ตอบไม่ได้…
“…หรือว่าที่ห้องบอลมีคนอยู่แล้ว…ใครหรือค่ะ?…”
“…คือ…”
ผม อึกอักขณะบุศเข้ามาใกล้โน้มศีรษะมาหาจมูกสูดดมไปตามเนื้อตัว…สักพักเธอสบ ตายิ้มที่มุมปาก…ไม่มีทางที่บุศจะไม่รู้หรอกเพราะกลิ่นและคราบไคลที่ติด อาวุธของผมมันคือบางอย่างที่ตัวเธอเองก็มีเช่นกัน…และเหงื่อของผมยังไม่แห้ง แถมยังหายใจหอบๆอีก…เดาได้ไม่ยากหรอกว่ากําลังทําอะไรอยู่?
“…อย่างงี้นี่เอง…กลิ่นฉึ่งเชียวนะ…กำลังเล่นกันเลยหรือเนี่ย??…สงสัยบุศมา ขัดจังหวะซะแล้ว…”
ผมอายจนหน้าแดงขณะบุศมีแต่รอยยิ้ม…และเธอถามอีกว่าใช่เก๋กับสาวหรือเปล่า ?…ผมตอบว่าไม่ใช่…
“…อ้อ…คงเป็นเธอคนนั้นน่ะเองนะ…งั้นวันนี้บุศขอตัวก่อนดีกว่า…ไว้เจอกันใหม่ ล่ะกัน…”
ว่า แล้วบุศก็เดินกลับไปที่รถ…มีคนขับรถให้ด้วย??…คุณหนูลูกคนรวยนี่นา…คนขับ เป็นชายวัยกลางคนอายุน่าจะสัก 40 กว่าๆ…เธอนั่งเบาะหลังพร้อมสั่งเสียงเรียบๆ…ดูไม่น่าจะโกรธนะ…
“กลับบ้านเลย…ลุงส่ง…”
“แล้วคุณหนูรองล่ะครับ?…”
“เขากลับเองได้หรอกน่า…เห็นว่าวันนี้จะกลับกับเพื่อนน่ะนะ…ไม่ต้องเป็นห่วง หรอก…”
บุ ศโบกมือลาให้ผมก่อนปิดกระจกรถ…พอรถเบนซ์คันงามสุดหรูขับออกไปแล้วผมก็รีบ วิ่งกลับขึ้นห้อง…เพราะภารกิจยังไม่เสร็จสิ้น…แต่ที่บุศหมายถึงเมื่อกี้คง เป็น…ศกุนตลาสินะ…

ตามอ่านทั้งหมดได้ที่

http://www.smilevilla.com/index.php?topic=185.0

แต่ถ้ายังเข้าไม่ได้ ก็กดที่นี่ก่อน http://www.smilevilla.com/  แล้วสมัครเป็นสมาชิก... แล้วจึงเข้าได้ทุกอย่างครับ