ฝนต้นฤดูพรำมาแต่หัวค่ำอย่างไม่มีทีท่าว่าจะหยุดตกแม้จะสี่ทุ่มแล้วก็ตาม เสียงฝนตกดังเป็นระยะสม่ำเสมอ
สอด แทรกด้วยเสียงอึ่งอ่างดังระงม ทุกบ้านในตรอกนั้นต่างดับไฟเข้านอนกันหมดแล้ว คงเหลือแต่บ้านของบุษบาหลังเดียวที่ยังเปิดไฟสว่างอยู่ บุษบา ผู้เป็นแม่วัยใกล้สี่สิบยังคงนั่งสอยเสื้ออยู่บนเก้าอี้ริมหน้าต่าง ตรงกลางห้องร่างเด็กสาววัยสิบแปดปี ร่างอวบนอนคว่ำพังพาบเอาหมอนหนุนอกกระดกขางอเข่าแยก เพลินกับรายการละครโทรทัศน์ ผู้เป็นแม่มองบุตรดูบุตรสาวคนเดียวด้วยดวงตาแห่งความปราณี เมื่อสามีของบุษบาตายโดยที่ธิดาสาวเพิ่งเข้าเรียน เธอต้องทำงานแทบทุกอย่างเพื่อเลี้ยงลูก แต่เธอก็ทำได้เพียงบุตรสาวให้เรียนเพียง ป.๗ เท่านั้น และเมื่อบุษบาต้องกลายเป็นหญิงขายตัวลับ ๆ ชั้นสูงเพื่อเลี้ยงตัวเองและลูก เธอก็ได้พบกับ ทรงพล เสี่ยใหญ่ซึ่งเป็นชายใจบุญสุญทานมีจิตใจเผื่อแผ่เมตตาแก่ผู้ยากจน เขาเคยได้รับการบวชเรียนมาแล้วในโลกแห่งธรรมแล้วสึกออกมาทำมาหากินโดยตั้ง บริษัทผลิตผลสินค้าที่มีชื่อเสียงโด่งดัง จนกลายเป็นเสี่ยใหญ่ผู้มั่งคั่ง ทรงพลได้พบกับบุษบาเมื่อเกิดมีความต้องการทางเพศ เธอถูกเขาเรียกเข้าหาด้วยอัตราค่าตัวที่แพงสูงลิ่ว พอทรงพลทราบความเป็นมาของบุษบา เขาจึงเกิดความเห็นใจบุษบาอยู่มาก ทั้งรูปร่างของเธอก็จัดว่ายังสวยเปล่งปลั่งมีน้ำมีนวล จะมีที่ติก็ตรงที่มีลูกและเป็นหม้าย แต่ทรงพลผู้ผ่านการบวชเรียนมาแล้วก็ปลงตก เขากลับรักและสงสารบุษบาซึ่งเป็นคนซื่อ สวยเรียบๆ บุษบาเองก็รู้ว่า ทรงพลสนใจในตัวเธอ เธอพิจารณาดูแล้วก็เห็นว่า ทรงพลเป็นคนดี ด้วยเหตุนี้ไม่นานนักเธอและเขาก็กินอยู่ร่วมกันอย่างสามีภรรยาอย่างเปิดเผย โดยไม่ได้จัดงานใหญ่โต เป็นแต่เชิญญาติมิตรที่สนิทมากินอาหารในวันงานเพียงไม่กี่คน เมื่อทั้งสองตกลงอยู่กินแบบสามีภรรยาแล้ว ทรงพลก็พาเธอมาอยู่ที่บ้านทางฝั่งธนเพื่อป้องกันการดูถูกจากบ้านใกล้ที่เธอ เคยเช่าอยู่ซึ่งบุษบาเองก็พอใจ เกือบสองปีที่เขาอยู่กินกับบุษบา ชีวิตก็ดำเนินไปอย่างราบรื่น เขามีรายได้งามพอที่จะไม่ต้องให้เธอและโสภิณลูกเลี้ยงทำอะไร ซ้ำยังหาเครื่องใช้ให้เธออย่างครบครัน ความจริงเรื่องของเธอก็ไม่น่าจะมีอะไรเกิดขึ้น หากว่าเธอไม่เผลอเรอลืมปิดประตูห้องนอนและการตามใจลูกที่ไม่เหมาะเท่านั้น เรื่องที่จะเกิดขึ้นก็เกิดในคืนที่ฝนตก คืนนี้นั่นเอง "จะนอนหรือยังล่ะ…โสภิณ..ดึกมากแล้วนะลูก" หล่อนถามโสภินเบาๆ "อะไรกันแม่..เพิ่งจะสี่ทุ่มเท่านั้น..ยังไม่ดึกเลย" "นอนเสียเถอะ..แม่ง่วง" "แม่เคยนอนดึกกว่านี้อีก..ทำไมคืนนี้ง่วงเร็วนักเล่าแม่..หรือฝนตกพรำๆยัง งี้..เลยอยากนอน" ลูกสาวถาม "ฮื่อ..แม่อยากนอนแล้วล่ะ…โสภิณ" "อยากนอน…หรืออยากให้..อาทรงพลกอดกันแน่" ลูกสาวผู้ถูกตามใจจากแม่ถามผู้เป็นมารดาอย่างไม่เกรงใจ "ตายแล้ว..ทำไมลูกพูดยังงี้..โสภิณ" หล่อนพ้อลูกอย่างตกใจ "หนูพูดถูกใจดำแม่ใช่ไหม" เด็กสาวถามยิ้มๆ "แม่อยากได้ไออุ่นจากอกอาทรงพลก็ขึ้นนอนก่อนซิ..หนูขี้เกียจฟังเสียงเตียง ลั่น..เสียงแม่คราง…หนูอยากดูละคร" "อุ้ย…โสภิณลูกแม่…ทำไมพูดกับแม่ยังงี้ลูก" "จริงไหม..แม่" หล่อนเย้าผู้แม่ "ไม่เอาน่า…โสภิณ..ลูกยังเป็นเด็ก…อย่ารู้อะไรที่เป็นเรื่องของผู้ใหญ่ ..ถ้าลูกจะดูโทรทัศน์ก็ดูไปเถอะ..แม่จะขึ้นนอนก่อน..แต่ลูกอย่าเข้าใจอย่าง ที่ลูกคิด" หล่อนพูดอย่างมีเหตุผลเพื่อให้โสภิณซึ่งกำลังแตกเนื้อสาวรุ่นเข้าใจ โสภิณยิ้มกับตัวเอง เธอไม่เข้าใจคำพูดของผู้เป็นแม่เลย ความเป็นเด็กที่ถูกตามใจและขาดการศึกษาเท่าที่ควร ทั้งยังมีเพื่อนรุ่นสาวในตรอกเดียวกันที่มีนิสัยไปทางจิ๊กกี๋ โสภิณจึงไม่รู้ว่าผู้เป็นแม่พูดว่าอะไร เด็กสาวเม้มริมฝีปาก เธอย้อนคิดถึงแทบทุกคืนที่ผ่านมาเมื่อเธอเข้านอนในห้องที่ติดกับห้องแม่ ครู่ใหญ่ ๆ เธอก็จะได้ยินเสียงแปลกๆ มีทั้งดิ้น…มีทั้งเสียงครางซี๊ดซ๊าด..และกระซิบกระซาบรำพรรณถึงความอร่อย โอชะ เสียงเตียงลั่นบ้านโยก เสียงดังเหมือนก้อนเนื้อกระทบกันสลับด้วยเสียงครางระรัวของผู้เป็นแม่ เหตุการณ์เช่นนี้มันทำให้เธอกระวนกระวายอยากรู้อยากเห็น เธอข่มตานอนต่อไปไม่ได้จึงลุกขึ้นเดินวนเวียนหารูข้างฝาแอบดูแต่ก็ไม่พบ โสภิณจึงได้แต่ยืนตะแคงหูฟังด้วยความอัดอั้นลี้ลับจนเสียงเหล่านั้นเงียบไป ครู่ใหญ่ผู้เป็นแม่ก็เดินลงไปอาบน้ำ ผู้เป็นพ่อเลี้ยงยืนสูบบุหรี่ที่ระเบียง โสภิณได้แต่นอนคิดหาคำตอบให้กับตัวเองจนหลายคืน คิดวนเวียนถึงหลับไปทุกทีเธอก็ยังไม่ทราบได้แต่สงสัย แล้วคนอย่างเธอก็เก็บความสงสัยอันนี้ไว้ไม่ได้ เมื่อพบกับ เดือนฉาย สาวรุ่นเดียวกันอยู่ปากตรอกเธอก็แอบเล่าให้ฟัง เท่านั้นเอง เดือนฉาย เด็กสาวที่ช่ำชองเรื่องโลกีย์เพราะเธอปล่อยตัวให้เจ้าหนุ่มในตรอกเดียวกัน ลิ้มรสสวาทมาแล้วถึงสามคนก็สาธยายให้ฟังเป็นเชิงปริศนา "โธ่เอ๊ย…โสภิณ..แกไม่รู้จริง ๆ เหรอว่าพ่อเลี้ยงเขาทำไมน้าบุษบา" "ก็มันไม่เห็นนี้นาเดือน..จะไปรู้ได้ยังไง" "นั่นแหละ..เขากำลังโด๊ะกัน..เข้าใจหรือยัง" "อะไรของเธอ..โด๊ะกัน" โสภิณถามอย่างสงสัย "พุทโธ่..โง่จริง ๆ..ฉันจะบอกโสมันก็ไม่ชัดเหมือนเห็นด้วยตา..เอายังงี้..คืนนี้แกลองเอาสว่าน เจาะรูข้างฝาไว้สักรู..พอได้ยินเสียงอย่างว่าดังขึ้น..แกแอบดูเอง..แกจะเห็น " คำพูดของเดือนฉายทำให้เธอกล้าเอาสว่านดอกเล็ก ๆ แอบเจาะข้างฝาตรงกับข้างเตียงนอนแม่ แล้วเธอก็รอจังหวะจนกระทั่งคืนนั้น เธอก็ได้เห็นภาพต่าง ๆ บนเตียงได้หมดทุกตอนเลย แต่ไม่ชัดเจนนัก ภาพของอาทรงพลและผู้เป็นแม่เปลือยเปล่าล่อนจ้อนกอดกันกลม อาทรงพลคร่อมคุกเข่าในหว่างขาของแม่ แม้จะไม่เห็นถนัด แต่ก็รู้ว่าอาทรงพลเอาท่อนเนื้อแข็งยาวใหญ่แยงเข้าไปในรูหีของแม่แล้วก็ กระเด้าอย่างดุเดือด เธอยังจำได้ว่า ร่างเปลือยของแม่งอขานั้นสะท้อนสะท้านเสือกโย้ไปมาตามแรงกระเด้า แม่บิดตัวใบหน้าบูดเบี้ยวกัดฟันขมวดคิ้ว ปากครางซี๊ด..อูย..แต่กลับเร่งให้อาทรงพลกระเด้า***-คว_-เร็ว ๆ เธองง..จะคิดว่าแม่เจ็บปวดหรือ..แม่ก็กลับกอดรัดแอ่นโคกหีรับตามจังหวะ กระเด้าของพ่อเลี้ยง ปากก็ครางบอกว่า มันมัน..ทั้งอร่อย เด็กสาวจำได้ว่าเธอมองดูอย่างคนขาดสติ มันวาบหวิว ทั้งเสียวทั้งคันในรูหีจนอดเอานิ้วแยงไม่ได้ เธอแอบดูจนอาทรงพลหยุดกระเด้า กด***-คว_-ตูดเกร็งขมิบ ๆ แม่ก็แอ่นหีลอย ทั้งกอดทั้งส่ายหี ปากก็ร้องว่า..น้ำออก..ออกแล้ว..เธอเองยิ่งงง..เพราะไม่รู้ว่าน้ำอะไรออก โสภิณได้พบกับเดือนฉายอีกครั้งแล้วเหตุการณ์ในห้องนอนโดยเฉพาะบนเตียงนอน นั้นก็ถูกเล่าออกมาให้เพื่อนสาวฟังจนหมดสิ้น แล้วเธอก็ถามในตอนท้ายว่า "เดือน..ทำไมแม่ฉันถึงต้องดิ้นต้องแอ่น…อ้า แอ่นหียังงั้น" "โธ่..นั่นแหละ..น้าบุษบากำลังมันอร่อย..เพราะ***-คว_-อาทรงพลนะซิ" เดือนฉายอธิบาย "ฉันว่าไม่จริงหรอก..***-คว_-อาทรงพลแหม..เดือนเอ้ย.." "ทำไม..โสภิณ" "ก็มันใหญ่ยาวยังกะสากกระเบือในครัว" โสภิณร้องบอกพร้อมกับทำหน้าตื่นๆ "ใหญ่ยาวยังงั้นแหละ..มันอร่อยรูหีนัก โสภิณเอ๋ย..ทั้งคับทั้งลึก…ทะลวงรูหี..อู๊ย..พูดแล้วยังนึก.." เดือนฉายบอกพร้อมกับซี๊ดปากเคี้ยวฟัน "นึกอะไร..เดือนฉาย" "นึกอยากได้..***-คว_-ใหญ่ ๆ ยาว ๆ นะซิ ฉันว่า..ของอำพลหรือของสุรัตน์ดี..ยังแพ้***-คว_-ของสมเกียรติ..อ้อแล้วยังมี***-คว_- อาทรงพล..ใหญ่ยาวกว่าอีกเหรอ" เดือนฉายพูดอย่างจริงจัง "ตายแล้ว..นี่เดือนฉาย..เธอให้อีตาสามคนนั่น..อ้า..***-เย็_-เธอแล้วเหรอ" โสภิณถามเบา ๆ ตีหน้าเหรอหรา "ก็เคยแล้วน่ะซิ..แทบทุกคืนเลย..ถามทำไมล่ะ" "อุ๊ยตาย..ฉันไม่ยักกะรู้..แล้วมัน..อ้า..เวลาสามคนเขาทำ..เขา***-เย็_-เธอ..มัน เป็นยังไงนะ" โสภิณถามอย่างคนอยากรู้ "อู๊ย..มันบอกไม่ถูกหรอก..ทั้งมัน..ทั้งอร่อยแทบขึ้นสวรรค์เลย..ไอ้ตอนถูก ***-คว_-ระเบิดรูตอนแรก..ตอนนั้น..อำพลนี่แหละเป็นคน***-เย็_-ฉันคนแรก..มันเจ็บ..มัน ตึงรูแทบฉีก..แต่พอเขากระเด้า***-คว_-ไม่กี่ที แหม..เธอเอ๊ย..มันอร่อยราวขึ้นสวรรค์ทั้งเป็น" "เหรอ..อูย..เดือนฉาย…ถึงกับยังงั้นเชียวเหรอ…มิน่า..แม่ฉันถึงทั้งกอด ทั้งแอ่นหีส่ายเอวเดียะเลย..เออ..แล้วทำไม..แม่ถึงร้องบอก..น้ำออก..ออกแล้ว ..น้ำอะไรเหรอเดือน…แล้วมันออกตรงไหน" "อ๋อ..นั่นแหละ..น้ำเงี่ยนล่ะ..ผู้หญิงก็ออก..ผู้ชายก็ออก..เวลาอร่อยรูเต็ม ที่..มันจะออกในรู..อุ๊ย..ตอนน้ำออกนะโส..มันจนน้ำหูน้ำตาไหล..ใจจะขาดให้ ได้…พอน้ำของผู้ชายออก มันพุ่งเข้ารูหี…อุว์..ทั้งมัน..ทั้งเสียว…ร้อนรูหีวาบ ๆ..ใจมันจะขาดให้ได้…ยิ่ง***-คว_-ใหญ่ยาวด้วยแล้วเธอเอ๊ย..มันทั้งลึกทั้งพอง เงี่ยงคับรู..อร่อยแทบลืมหายใจเลยเชียวล่ะ" เดือนฉายสาธยายสรรพคุณรสชาติของการ***-เย็_-อย่างไม่กระดากปาก ทำเอาโสภิณนั่งหน้าแดง..คันรุหียิบ ๆ มือชุ่มด้วยเหงื่อ ร้อนซู่ซ่าด้วยอาการประหลาด "เหรอ…เดือน..ฉันอยากลองบ้างเหลือเกิน" หล่อนพูดออกไปอย่างคนละเมอ "ลองซิ..ถ้าเธอลองแล้วจะชอบใจ..ฉันมีคู่ให้เธอเลือก..ทั้งยาวทั้งใหญ่ต้องสม เกียรติ..เล็กหน่อยแต่ยาวต้องสุรัตน์ที่เอาไวเป็นบ้าเลย กระเด้าถี่ยิบหนักหน่วงสะเด็ดเลย…ถ้าเอาขนาดไม่ยาวแต่ใหญ่คับรูตื้อเลย.. ต้อง***-คว_-ของอำพล..เธออยากลองอันไหน..ฉันจะบอกเขาให้ก็ได้นะ..ไม่หวงหรอก" เดือนฉายพูดยิ้ม ๆ เล่าลักษณะของสาม***-คว_-ให้เพื่อนสาวฟังอย่างหมดเปลือก "อุ๊ย..พูดอะไรก็ไม่รู้.." หล่อนตอบอาย ๆ "จะอายทำไม..ยิ่ง..ทรงอย่างเธอยังงี้ด้วยแล้ว" "เป็นยังไง..ทรงอย่างฉั้น" "อวบๆ..นมก็ใหญ่ตั้ง..โคกหีคงอวบใหญ่เป็นหลังเต่า..ฉันว่าใครได้***-เย็_-เธอแล้ว ต้องติดใจ***-เย็_-ซ้ำ" "ตายแล้ว..ไม่เอา…ฉันกลัว" "กลัวอะไร..มันก็เจ็บทีแรกเท่านั้น..เชื่อฉันเถอะ..ลองไหม..คนแรกลองดูกับสุ รัตน์ก่อนดีกว่า..ไม่ใหญ่เท่าไร…ลองไหม..โสภิณ..คืนนี้ฉันจะแอบไปหาเขาอีก ..ไปด้วยกันไหม" "อุ๊ย..ไม่..ฉันไม่เคยนี่" "สักวันหนึ่งเธอต้องเคยจนได้..เคยแล้วจะติด..อุ๊ย..แม่เธอมาพอดี" โสภิณสะบัดหน้าไล่ความคิดความจำครั้งเก่าก่อนที่เคยคุยกับเพื่อนออกไป เธอใจเต้นดูโทรทัศน์ไม่รู้เรื่อง ใจยิ่งคิดถึงสรรพคุณที่เดือนฉายเล่า มันร้อนซู่ซ่าที่โคกหี ในรูสวรรค์ก็ทั้งคันทั้งเสียวซ่านพิกล แม่ขึ้นไปนานแล้ว ป่านนี้คงจะไม่กอดไม่จูบแล้วก็แก้ผ้า***-เย็_-กันเหรอ..คิดถึงตรงนี้เธอก็ผุดลุก ขึ้นอย่างลืมตัว ย่องขึ้นบันไดตรงไปที่ห้องนอนของแม่ ยังไม่ทันจะถึงเธอก็แลเห็นแสงไฟลอดออกมาทางประตู อา..ประตูไม่ได้ปิดสนิท มันแง้มน้อย ๆ เด็กสาวใจแตกเริ่มพล่านค่อย ๆ ย่องตรงเข้าไปดึงมันออกเล็กน้อยแล้วก็มองลอดเข้าไป มันช่างเป็นเวลาที่เหมาะเจาะจริง ๆ เพราะ บนเตียง..ทรงพลผู้เป็นพ่อเลี้ยงกำลังตะแคงพลิกร่างเข้าหาผู้เป็นแม่ มือดึงผ้านุ่งของแม่ออก ส่วนบนอกนั้นปรากฎว่าเสื้อถูกถอดออกไปแล้ว สองเต้านมตั้งเต้าเป็นพวง มืออาทรงพลดึงผ้าเอาผ้าถุงต่ำลงมา "อุ๊ย…อย่าค่ะ…ทรงพล..อี๊ย์…ยังไม่หรอก…ดูซิ" เสียงบอกเบา ๆ "ทำไมล่ะจ๊ะ..บุษบา..ของเคยทุกคืน..มาคืนนี้จะให้อดเสียนี่" ผู้เป็นพ่อเลี้ยงออดเบา ๆ มือก็ดึงผ้าถุงของแม่ต่ำลงมายิ่งขึ้น "รู้แล้วล่ะ..ว่าเป็นคนกินจุ..ให้ลูกนอนก่อนซิ..แกยังดูละครอยู่ข้างล่างนี่ นา" "ดีซิ..กว่าละครโทรทัศน์จะเลิก..เราก็จบเกม..จริงไหม" สิ้นคำของผู้เป็นพ่อเลี้ยงมือก็กระตุกผ้าถุงออกไปทางปลายเท้า เด็กสาวตะลึง อา..นั่นมันโคกหีของแม่ โอ้..ช่างโคกขาวอูมใหญ่เต็มโคนขา ขาวผ่องผายผึ่งปานหลังเต่า ขนหมอยบาง ๆ ที่ปากแคมช่วยให้โคกหีน่าดู มือของพ่อเลี้ยงเอื้อมลงมาตะปบกางกุมไว้แล้วขยี้ละเลงคลึงเคล้า จมูกก็จูบสองเต้าไปมา โสภิณเห็นเขาเอานิ้วขยิกแยงลงไปในแคมโคกหี ผู้เป็นแม่ดิ้นน้อย ๆ "อุ๊ย..ดูซิ..ต้องเขี่ย..อ้า..เขี่ยแตดบาทุกที..อี๊ย์…ซี๊ด…อุ๊ย..อย่า ขยี้นิ้ว..ทรงพลขา..ซี๊ด..อูย." เสียงของแม่คราง สองขาถ่างออกไป เธอมองเห็นถนัดว่านิ้วชี้ของพ่อเลี้ยงแยงคาหว่างแคมขยิกขยี้ไปมา มันทำให้แม่ของเธอบิดกายถ่างขาแอ่นโคกหีลอย ๆ "บุษบาจ๊ะ…ดูซิ..ทั้งโคกทั้งใหญ่..กินไม่เบื่อเลย.."เสียงพ่อเลี้ยงบอกเบา ๆ "อุ๊ย..พูดอะไรไม่รู้..อย่ามัวเขี่ยแตดเลย..จะทำก็ทำซิ..เดี๋ยวลูกก็ขึ้นมา หรอก" "บาอยากให้พี่***-เย็_-ไหม" หล่อนได้ยินเขาลอยหน้าถาม "ไม่รุ๊..จนอย่างนี้แล้ว..จะต้องให้บาบอกด้วยเหรอ…แก้ผ้าขาวม้าออกซิ.. หรือจะให้บาแก้ให้" "แก้เองก็ได้..แต่เวลาจะเข้ารู..บาช่วยจับก็แล้วกัน" โสภิณยืนใจเต้น ตาจ้องดูเขม็งเมื่อเขาดึงผ้าขาวม้าออก พอหลุดจากกาย อา..เจ้าท่อน***-คว_-ของเขากระดกลำแข็งปั๋งตั้งหัวถอกเด่ มันใหญ่ยาวปานสากในครัว เธอห่อปากจ้องตาครางเบา ๆ "อูว์.." มันช่างใหญ่ยาว หัวถอกมู่ทู่พองเงี่ยงก๋า มันใหญ่ขนาดนี้แล้วจะใหญ่หรือเล็กกว่า***-คว_-ของสมเกียรติเด็กหนุ่มร่างสูงก้น ปอดที่เดือนฉายบอกไหมหนอ ชั่วพริบตาเดียวเธอก็เห็นผู้เป็นพ่อเลี้ยงก้าวลงจากเตียง ***-คว_-ลุกชี้โทงเทงน่าขยาด เขารั้งเอวให้แม่เลื่อนลงมานอนพาดแง่เตียงสองขาถ่างอ้าห้อย อ้า..โคกหีของแม่ยิ่งโคกนูนโหนกเด่นปานหลังเต่า ผายผึ่งอวดทั้งโคกให้ผู้เป็นพ่อเลี้ยงละเลงด้วยสองมือ ***-คว_-ก็กระดกอย่างเงี่ยนจัด "เร็ว ๆ ซิ..ทรงพลขา" ผู้เป็นแม่เร่งพร้อมกับแบะสองขาถ่างออกไป เธอเห็นเขาช้อนใต้เข่ายกขางอแบะออกจนเต็มอ้า เด็กสาวมองเห็นสองแคมโคกแบะกลีบออกหงายโคกแอ่นอ้า ผู้เป็นแม่เอามือจับท่อน***-คว_-ของเขาซึ่งกำไม่มิด จ่อรู แล้วเธอก็เบิกตาโพลงเมื่อเขาดัน***-คว_-เข้าไป อา..แม่ของเธอบิดกายถ่างขาอ้า สองแคมย่นตาม***-คว_-จนแคมโคกอูมบุ๋มเชิด "ซี๊ด..อุ๊ย..เบา ๆ..ให้มันเข้ารูก่อน..ทรงพลขา…ซี๊ด..ตึงรูจัง..อูยย.." เสียงของแม่คราง บิดตัวถ่างขาอ้า โคกหีแบะคาบ***-คว_-แน่น ทรงพลเอื้อมมือขยี้เต้านมตามอง***-คว_-ที่กำลังดันเข้ารูหี เขาทั้งดันทั้งขยี้นม พอเขากระเด้าอีกทีผู้เป็นแม่ถึงกับสะดุ้งตัวงอแบะขาครางระรัว "อูยย..ซี๊ด..ทรงพลขา..เบา ๆ หน่อย" "มิดเงี่ยงแล้ว..ซี๊ด…รูขมิบรัด***-คว_-ดีจัง" เสียงเขาบอกอย่างมัน***-คว_-เอวก็ค่อย ๆ กระเด้า***-คว_-เข้าลึกทุกที สองแคมยู่ย่นทำเอาผู้เป็นแม่ทั้งบิดทั้งงอตัวสะดุ้งน้อย ๆ ใบหน้าเหยเกขมวดคิ้ว ครางอูย..อูย..ทุกทีที่เขาตะบัน***-คว_-ลึกเข้าไป โสภิณใจเต้นปานรัวกลอง ใจทั้งหวิวทั้งเสียวหวิววาบ มือกำร้อนซู่ซ่าขนลุกเกรียว เบิกตาตะลึงจ้องมองดูพ่อเลี้ยงกระเด้า***-คว_-จนจมมิดรูหีของแม่ "ซี๊ดด..อูย..ทรงพลขา..ไม่นึกเลยว่า..คุณจะมี***-คว_-ยาวใหญ่ยังงี้" เสียงแม่ครางบอก "แล้วชอบไหม..บุษบา" "ซี๊ด..ยังจะมาถาม..ซี๊ด..อูย..ขยี้***-คว_-ยังงี้เสียวมดลูกจัง..อูยย." หล่อนจ้องตาแทบไม่กระพริบเมื่อเห็นพ่อเลี้ยงเกร็ง***-คว_-ส่ายเอวบิดก้นย้ายไปมา เป็นวง ทำเอาแม่ของเธองอตัวแบะขาอ้าแอ่นหีหลับตาครางระรัว..ครู่เดียวคงจะเหลือทน ถึงกับเร่งเขา "ซี๊ด..อูย..ทรงพลขา..กระเด้าเถอะ..ซี๊ด..อูย..บา..เสียวมดลูกเหลือเกิน" พอสิ้นเสียงครางของแม่เธอก็เห็นเขาชัก***-คว_-ออกมายาว ๆ อา..มันเยิ้มไปด้วยเมือกในรูหี สองแคมของแม่แบะอ้าปลิ้นแดงสด เขายิ่งชัก***-คว_-ออกแม่ยิ่งแอ่นหีตาม "อูยย..เสียวในรูเหลือเกิน..ทรงพลขา" "พี่ก็เสียว…รูหีบุษบาดูด***-คว_-ดีแท้" ต่างคนต่างคราง แล้วเธอก็เห็นเขากระเด้า***-คว_-เข้าไปแรง ๆ ทำเอาแม่สะดุ้งผวาแอ่นหีลอย ผู้เป็นพ่อชัก***-คว_-กระเด้ารูหีเนิบ ๆ เขาชัก***-คว_-ยาวแทบหลุดทุกที แม่ก็แอ่นหีลอย ๆ คอยรับ ทั้งเด้งทั้งส่ายก้นบิดไปมา สองมือเขาละเลงขยี้เต้านมจนมันแทบแหลกคามือ โสภิณลืมตัว..มือหนึ่งสอดเข้าไปในเสื้อที่มีห่อกายตัวเดียว ขยี้ละเลงเต้านม อีกมือก็ถลกผ้าถุงขึ้นมาเอามือลูบไล้ขยี้โคกหี ใช้ปลายนิ้วงัดแคมขยี้เม็ดแตด อ้า..เด็กสาวสะดุ้งโหยง "อุ๊ย..ซี๊ด..อูยยย.." โสภิณผวา ถ่างสองขาอ้า ห่อปากครางเบา ๆ ตามองดูพ่อเลี้ยงยืนโน้มตัวชัก***-คว_-กระเด้ารูหีของแม่ นิ้วก็เลยแยงพรวดเข้าไปในรูหีเกือบมิด "อูว์..ซี๊ด..เอิ๊บ…อูย..ตายแล้ว..อู๊ยยย.." โสภิณยืนขาถ่างสั่นเร่า ๆ กระดกหน้ากระดกหลังแอ่นส่ายนิ้วคาคาบรูหี มันทั้งเสียวทั้งมันสมกับที่เดือนฉายบอก อา..มันอร่อยยังงี้เอง จากนั้นสาววัยกำหนัดก็เริ่มชักนิ้วออกแล้วแยงลึกเข้าไปตรงจังหวะเดียวกันกับ ที่***-คว_-ของพ่อเลี้ยงกระเด้ารูหีแม่ "อูย..ซี๊ด..อูยย..เดือน..อูย..อร่อยจังเลย..เหมือนเธอบอก..อูยย..นิ้วยัง อร่อยยังงี้..ถ้าเป็น***-คว_-..อูว์..ฉันคงขาดใจเหมือนเธอบอก" เด็กสาวครางในอกนิ้วก็แยงเข้าออกในรูหี ตาก็มองดูพ่อเลี้ยงกระเด้า***-คว_-ถี่ยิบ แม่ก็เด้งหีปากก็คราง "ซี๊ด..ทรงพลขา..อูย..กระเด้าเร็ว ๆ..ซี๊ดด..อูยย..ขยี้นมยังงี้…อูย..เสียว..อูย..มันรูจริง" "แล้วพี่ส่ายเอวกระเด้าแซะรูยังงี้ล่ะ..บุษบาเป็นไง" "อูยย..รู้ใจเมียจริง..อูย..ทั้งครูดทั้งเการูหี..อูย..ซี๊ด..กระเด้าแรง ๆ..อูยย..อร่อยรูจนบอกไม่ถูกแล้ว.." นิ้วมือที่แยงทะลวงเข้าออกในรูมันทำให้เด็กสาวเสียวซ่านถึงกับซู๊ดปากแล้ว ยิ่งได้ยินเสียงครางของแม่ที่ครางออกมา มันบอกให้เธอรู้ว่าเจ้ารส***-คว_-ที่กระเด้ารูหีนั้นคงอร่อยยิ่งกว่านิ้วมือมาก มันยิ่งทำให้เธออยากลอง***-คว_- "ซี๊ดด..อูย..ทรงพลขา..กระเด้าเร็ว ๆ เข้า..น้ำ..น้ำจะออก..อูยย..กระเด้าแรง ๆ ด้วย.อูยย…ออก…ซี๊ดดด..ออกแล้ว.." "พี่ก็..ซี๊ด..ออก..อูยย..รูหีบาดูด..อูย" โสภิณถึงกับตะลึงจนลืมตัว ตาค้างมองดูการกระเด้า***-คว_-และการเด้งหีของแม่อย่างเร่าร้อน
