อ้อกับเอมพี่น้องสองสาวที่กำลังศึกษาในมหาลัยชื่อดังแห่งหนึ่ง ทั้งคู่เรียนปีสองด้วยกันทั้งที่อ้อแก่กว่าเอมหนึ่งปี แต่เรียนมหาลัยพร้อมกัน เพราะเอมเรียนก่อนกำหนดเพราะพ่อแม่อยากให้ทั้งคู่เรียนพร้อมกัน เผื่อว่ามีอะไรจะได้ช่วยเหลือกันได้ แต่ก็ใช่ว่าจะมีแค่พี่น้องสองคนเท่านั้น เพราะอ้อกับเอมยังมีอ๋องเป็นน้องชายคนเล็กอีกคน ซึ่งปีหน้าที่เองที่อ๋องจะได้เรียนที่เดียวกันกับพี่สาวทั้งสองสักที
ทั้งอ้อและเอมพักอยู่ในอพาร์ทเม้นท์เดียวกัน ห้องเดียวกันด้วย อยู่กันสองคน แต่ก็มีบ้างที่จะมีเพื่อนมาค้างด้วยเวลามาทำงานหรือมาเล่นด้วย ด้วยความที่ทั้งสองอยู่ห้องเดียวกัน จึงมีหลายคนเรียกทั้งสองว่าความเหมือนที่แตกตต่าง เพราะเป็นพี่น้องกัน หน้าตาก็คล้ายกันแต่ไม่มากนัก พักห้องเดียวกัน แต่ต่างกันที่อ้อคนพี่ออกจะสวยหวาน ส่วนเอมซึ่งเป็นคนน้องดูจะเป็นสาวเปรี้ยวมากกว่า ซึ่งนี่เองคือความแตกต่าง แต่ความเหมือนอย่างหนึ่งที่เป็นที่มาของความเหมือนที่แตกต่าง คือทั้งอ้อและเอม ต่างก็เป็นสาวสมัยใหม่ที่มีความมั่นใจสูง สูงเอามากๆและชอบโชว์มากทั้งคู่
แรกเริ่มเดิมทีที่ทั้งคู่ได้รู้จักกับเพื่อนใหม่ในรั้วมหาลัย ก็ยังไม่มีใครรู้เรื่องของทั้งสองนัก เหตุการณ์เกิดขึ้นครั้งแรกในหอพักภายในที่ทางมหาลัยจัดให้นักศึกษาปีหนึ่ง ซึ่งก็เป็นหอหญิง บ่อยครั้งที่อ้อใส่แต่งกางเกงในเดินไปมาในหอ หรือเอมนุ่งกระโจมออกจากห้องน้ำ แล้วเดินอยู่ดีๆก็ปลดกระโจมเพื่อเอาผ้าขนหนู่ที่นุ่งอยู่มาสางผม ทำให้เห็นสัดส่วนทั้งหมดของเอมก็มี แม้ว่าเพื่อนร่วมหอทุกคนจะตกใจกันลึกๆ แต่ก็ไม่มีใครถือสา เพราะยังงัยก็มีแต่ผู้หญิงด้วยกัน ก็จะมีบ้างที่นินทากัน แต่ก็ไม่มาก
แต่เมื่อทั้งคู่ย้ายออกมายังอพาร์ทเม้นท์ ซึ่งก็อยู่รวมกันทั้งชายหญิง ทำให้เพื่อนๆได้รู้ว่าพี่น้องคู่นี้ไม่ได้ธรรมดาเลย ซึ่งเริ่มมาจากอ้อ ในวันนั้นเอมออกไปเที่ยวกับเพื่อนในกลุ่ม กลับมาราวสองทุ่มครึ่ง ซึ่งชาวหอยังคงพลุกพล่านอยู่ แม้จะมีบางห้องที่ดูทีวีอยู่ในห้อง ไม่สรุงสริงกับใคร
เอมกลับมาพร้อมกับเพื่อนหลายคน เอมเคาะประตูห้องทันทีที่มาถึง "เอมมาแล้ว อ้อเปิดประตูให้เอมหน่อย" เอมร้องบอกอ้อพร้อมทั้งเคาะประตูไปด้วย พออ้อเปิดประตูให้ ก็ทำให้เพื่อนเอมหลายคนตลึงงัน รวมทั้งคนที่บังเอิญเดินผ่านหน้าห้องในเวลานั้นด้วย เพราะอ้อใส่แต่เสื้อเชิร์ทที่ปิดกระดุมแค่สองเม็ดล่าง กับกางเกงในซึ่งตัวเล็กมากแถมบางใสจนมองเห็นเส้นหมอยกับล่องหี แถมหมอยอ้อยังโผล่แพลมๆออกมานอกกางเกงในอีกด้วย
อ้อยังคงยืนอยู่หน้าประตูที่เปิดอ้าซ่าพร้อมกับคุยกับเอมไปด้วย โดยไม่ได้สนใจว่าใครจะมองยังงัย "พึ่งอาบน้ำเหรออ้อ" เอมยิงคำถามก่อน "อ้ออาบเสร็จตั้งนานแล้ว นอนดูโทรทัศน์เฉยๆ แล้วนี่เอมกินข้าวยัง" อ้อตอบพร้อมกับยิงคำถามต่อ "อื้ม กินแล้ว ซื้อมาฝากอ้อด้วยนะ" เอมตอบรับพร้อมกับยื่นถุงในมือให้อ้อ "ขอบใจจ้ะ" อ้อกล่าวขอบคุณพร้อมกับเดินกลับเข้าห้อง "เข้ามาในห้องก่อนสิ" อ้อเชิญทุกคนเข้าห้อง ตอนนี้ทุกคนดูเหมือนจะหายจากพวังค์แล้ว และเดินตามเสียงเชิญซะด้วย "เข้าห้องปุ๊บ อึดอัดทันทีเลย" เอมบ่นทันที "เปิดประตูไว้เลยก็ได้ จะได้โล่งๆ" อ้อแสดงความเห็น "โฮ่ เหนื่อยจัง เหนียวตัวด้วย" เอมบ่นทันที "เดี๋ยวเอมเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนนะ อย่าพึ่งกินก่อนนะ" เอมรีบกำชับทันทีเพราะกลัวอ้อกับเพื่อนจะลงมือกินก่อน แล้วเอมก็ถอดเสื้อผ้าออกจนหมดโดยไม่สนใจว่าใครจะอยู่หน้าประตูห้อง ซึ่งกำลังเปิดอ้าซ่า "ปิดประตูก่อนมั้ยเอม" เพื่อนคนหนึ่งออกความเห็น แต่ก็ได้รับคำปฏิเสธ "ไม่ต้องก็ได้ ไม่เป็นไรหรอก มันอึดอัด" เอมตอบกลับขณะกำลังถอดกางเกงออก ตอนนี้เอมเหลือแต่ยกทรงกับกางเกงใน แต่เอมก็ไม่หยุดแค่นี้ เอมปลดตะขอยกทรงออกตามด้วยถอดกางเกงในออกมาด้วย แล้วโยนมันลงในตะกร้ารอซักต่อไป ตอนนี้เอมตัวเปลือยเปล่าจนเพื่อนทุกคนทำอะไรไม่ถูก โดยเฉพาะเพื่อนที่เป็นผู้ชาย เพราะหีเอมก็ถือได้ว่ามีหมอยพองามไม่มากไม่น้อย ขณะที่เอมกำลังใส่กางเกงในตัวใหม่ ยังไม่ทันได้ใส่ยกทรง ก็มีคนมาเคาะประตูเพื่อส่งสัญญาณบอกว่า มีแขกมาหา เอมจึงวิ่งออกไปต้อนรับ "อ้าว หวัดดีค่ะ พี่ต๋อง มีอะไรคะ" ต๋อง ซึ่งเป็นรุ่นพี่ที่คณะนั่นเอง "พี่เอาของมาฝากน่ะ" ต๋องตอบอย่างพยายามสงบสติอารมณ์เต็มที่กับภาพที่เห็นตรงหน้า "ขอบคุณค่ะ เอมพึ่งซื้อขนมมือ พี่ต๋องมากินด้วยกันสิคะ" "ไม่หรอกครับ พี่จะไปธุระต่อ" ต๋องรีบปัดทันที "อืม งั้นก็ขอบคุณมากนะคะ" เอมรับของ กล่าวขอบคุณแล้วก็ต๋องก็ลาไป "อุ๊ย ตายแล้ว ลืมไป น้ำหมด เดี๋ยวอ้อไปเอาน้ำข้างล่างก่อนนะ" อ้ออุทานทันทีทึ่นึกได้ว่าน้ำดื่มหมด "เดี๋ยวเอมไปเอาให้ก็ได้ อ้อเอาไปจัดใส่จานเถอะ" เอมอาสาลงไปแทน แล้วเอมก็รีงลงไปมินิมาร์ทที่อยู่ข้างล่างในสภาพทั้งตัวใส่แต่กางเกงใน ตัวเล็กบางใสตัวเดียว แต่เอมก็ไม่ได้ใส่ใจอะไร จนกระทั่งเข้าไปในมินิมาร์ท ทุกคนมองตาเป็นมัน แต่เอมก็ไม่สนใจ เอมตรงไปยังตู้แช่เพื่อหยิบน้ำดื่มแล้วตรงไปยังแคชเชียร์เพื่อจ่ายตังค์ทันที "จ่ายตังค์ด้วยค่ะ" เอมสกิดคนขาย แต่ดูเหมือนว่าจะยังไม่รู้สึกตัว ยังคงมองเอมตาค้าง "พี่คะ จ่ายตังด้วยค่ะ" เอมสกิดครั้งที่สอง คนขายจึงได้สติคืนมาและรีบคิดตังเพราะทำอะไรไม่ถูก ไม่ใช่แค่คนขายเท่านั้น แต่ทุกคนในร้านต่างหยุดนิ่งกับภาพที่เห็น เอมเดินออกจากร้าน แล้วมาหยุดอยู่หน้าร้านสักครู่ "เอ๊ ทอนตังผิดรึเปล่าเนี่ย" เอมหยุดยืนอยู่หน้าร้านเพื่อนับตังทอน "อ้อ ถูแล้ว แหะๆ เพี้ยนแล้วเรา" เอมยิ้มแลบลิ้นให้ตนเองอย่างไร้เดียงสาสุดๆแล้วก็เดินขึ้นห้องต่อไป ท่ามกลางสายตาผู้คนนับสิบที่จ้องมองเอมประดุจจะกินเอมเข้าไปทั้งตัว
พอเอมมาถึงห้อง อ้อก็เดินออกมาจากห้องทันที "อ้าว ไปไหนอ้อ" "อ๋อ อ้อจะไปยืมมีดห้องนิดน่ะ หามีดไม่เจอ" แล้วอ้อก็เดินจากห้องซึ่งอยู่ส่วนท้ายสุด เพื่อไปยังห้องนิดที่อยู่ท้ายสุดอีกทาง ระยะทางร่วมห้าสิบเมตร ผู้คนที่ยังเดินขวักใขว่ในอพาร์ทเม้น อ้อยังคงเดินอย่างสบายอารมณ์ ไม่ได้ร้อนรนอะไร กับเสื้อเชิร์ทตัวเดียวกับกางเกงในตัวเล็กบางใส ซึ่งหลุดเข้าไปในล่องหีตั้งแต่เมื่อไร่ไม่รู้ ทำให้เห็นหีกับหมอยอ้ออย่างเต็มตา อ้อเดินไปอย่างสบายอารมณ์จนถึงห้องนิด แต่เคาะประตูถึงสามครั้งก็ยังไม่เปิด จนอ้อเดินกลับห้อง แต่นิดก็กลับมาพอดี "มีอะไรเหรออ้อ" "ยืมมีดปอกผลไม้หน่อย" "อ๋อ ได้" แล้วนิดก็เปิดประตูห้องไปเอามีดมาให้ พร้อมกับกระซิบบอกอ้อ "เดินระวังหน่อยนะ กางเกงในเธอน่ะ" อ้อจึงก้มลงดู "อ๋อ นึกว่าอะไร แค่กางเกงในหลุดเข้าล่องหีเอง ไม่เป็นไรหรอก ช่างมันเถอะ" แล้วอ้อก็เดินกลับห้อง ปล่อยให้หีกับหมอยออกมาอวดโฉมแก่ทุกคนที่เห็น
==========
### ตอนที่ 2 ###
เย็นวันนี้อ้อกลับถึงห้องก่อน และรีบมาจัดเก็บห้องเพราะห้องรกตั้งแต่เช้า ส่วนเอมนั้นยังไปทำงานกลุ่มกับเพื่อน ซึ่งอยู่คนละกลุ่มกับอ้อ และกว่าจะกลับถึงห้อง พระอาทิตย์ก็ตกดินไปซะก่อนแล้ว ส่วนอ้อที่กลับมาก่อน หลังจากเก็บกวาดห้องเสร็จเรียบรอยก็อาบน้ำ แล้วออกมานั่งอ่านการ์ตูนเล่นที่ระเบียงห้อง
"อ้าว หวัดดีจ้ะอาร์ท สบายอารมณ์จังนะจ๊ะ" อ้อทักเพื่อนทันทีที่เห็นเพื่อนนั่งเล่นอย่างสบายอารมณ์ที่ระเบียงอพาร์ทเม้น "หวัดดีอ้อ ขยันจังนะ สุดสวย" อาร์ทแซวอ้อเล่นๆตามประสาเพื่อนสนิด "อ๋อ ขอบใจจ้ะ อ่านการ์ตูนน่ะ" อ้อตอบอย่างหน้าแดงด้วยความเขินนิดๆ ที่เพื่อนชมว่าสวย แต่ก็รู้ว่าเพื่อนแค่แซวเล่น "เธอไม่หนาวเหรออ้อ" อาร์ทถามที่เห็นอ้อใส่แต่เสื้อกับกางเกงใน "อ๋อ ไม่หรอก โล่งๆ สบายตัวดีออก" "อืม เซ็กส์ซี่ดีนะ" อาร์ทไปน้ำขุ่นๆด้วยความอายอยู่เหมือนกัน "อะนะ เดี๋ยวอ้อออกไปนั่งเล่นด้วยนะอาร์ท อ้าว ต๋อมก็มาด้วย" ขณะที่เพื่อนๆพากันมานั่งเล่นที่ระเบียง อ้อก็เดินกลับเข้าห้องแล้วก็เดินออกมาร่วมวงกับเพื่อนๆ
สักพักก็มาถึงจุดหมาย อ้อเดินนวยนาดมาอย่างงามระหงจนเพื่อนแซว "โห อ้อ เซกส์ซี่จัง" "ขอบใจจ้ะ จับดูมั้ย จิ้มดูก็ได้ นิ่มมือดีนะ" อ้อพูดพลางถลกชายเสื้อ โชว์กางเกงในตัวเล็กบางให้เพื่อนดู "เธอจ้ะบ้าเหรออ้อ ง่ายๆอย่างนี้เลยเหรอ" เพื่อนผู้หญิงคนหนึ่งค้านขึ้น "อื้ม ไม่เป็นไร ลองดูเลย" อ้อยังคงท้าทายเพื่อน แต่เพื่อนก็ยังคงไม่มีใครกล้าทำอะไร เพราะคนเยอะและยังกลางแจ้งอีกด้วย แต่ตัวอ้อเองกลับไม่รู้สึกรู้สาอะไร ดูท่าทางอ้อจะสนุกซะด้วยซ้ำไป
"ทำมัยกันเหรอจ๊ะ รึว่าไม่ชอบจับผ่านกางเกงใน อยากจับหีอ้อตรงๆก็ได้นะ" อ้อพูดออกมาอย่างไม่เกรงกลัวอะไร แต่ทำให้เพื่อนทุกคนถึงกับตัวแข็งทื่อ และเพื่อนๆก็ต้องช๊อกหนักเข้าไปอีก เมื่ออ้อเปิดเป้ากางเกงใน โชว์แคมหีให้เพื่อนดู "ทีนี้ลองจับกันดูมั้ยจ๊ะ อ้อเอากางเกงในออกให้แล้วนะ อะเขี่ยแตดอ้อด้วยก็ได้" อ้อพูดพลางแหวกแคมหีออก จนเห็นแตดแดงๆสั่นระริก "พอแล้วยัยอ้อ ทำอะไรของเธอ" เพื่อนคนหนึ่งรีบปัดมืออ้อออก พร้อมกับดึงกางเกงในอ้อมาปิดหีไว้เหมือนเดิม ท่ามกลางสายตาเพื่อนๆที่จ้องหีอ้อ จนแทบจะตาถลน "อะ แล้วนี่เธอจะนั่งมั้ยเนี่ยอ้อ ยืนโชว์อยู่นั่นแหละ" "นั่งสิจ๊ะ อ้อก็เมื่อยเหมือนกันนะ" พออ้อว่าอย่างนั้น เพื่อนจึงได้เถิบให้นั่ง แล้วทุกคนก็คุยกันสนุกสนานเฮฮา จนลืมเรื่องอ้อไปจนหมด
ไม่นานนักเอมก็กลับมาถึง "โอ๊ย เหนื่อยจัง งานอะไรก็ไม่รู้ กว่าจะเสร็จ" เสียงบ่นเอมมาก่อนตัว "อ้าวแล้วนี่อ้อกลับมาถึงนานหรือยัง" "อ้อกลับมานานแล้ว" อ้อตอบด้วยท่าทางตกใจเพราะเอมพูดเหมือนจะกินเลือดกินเนื้อ "เฮ่อ งั้นขอเอมอาบน้ำก่อนดีกว่า เหนียวตัวมากเลย เดี๋ยวจะออกมานั่งเล่นด้วย" เอมบ่นซะยาวแล้วก็หาวเข้าห้องไป "อื้ม จ้ะ" เป็นเสียงสุดท้ายที่อ้อขานรับ
เวลาผ่านไปราวครึ่งชั่วโมง เอมก็โผล่มาที่ระเบียงห้อง "อ้อ ตะกร้าเอมหายไปไหนเหรอ อ้อเห็นมั้ย" เอมออกมายืนที่ระเบียงห้อง เพื่อถามอ้อถึงตะกร้าเล็กๆใส่ชั้นในของเอม พร้อมกับผ้าขนหนูในมือที่ยังเช็ดผมที่ยังไม่แห้ง จึงไม่มีอะไรปกปิดตัวเอมเลยในขณะนั้น เอมยังคงยืนตัวเปลือยที่ระเบียง อวดสายตาคนที่ผ่านไปมา เพื่อรอคำตอบจากอ้อ แต่หลายครั้งที่อ้อตอบกลับมา เอมกลับได้ยินไม่ชัด เอมยังคงยืนตัวเปลือยอยู่ตรงนั้นและย้ำคำถาม "อะไรนะ" อยู่หลายครั้ง จนทนไม่ไหว เอมเดินกลับเข้าห้องไป ดูเหมือนว่าทุกคนจะโล่งอกไปมาก แต่แล้วก็เหมือนภูเขาไประเบิด เมื่อเอมเดินตัวเปลือยเปล่ามาที่ระเบียง เอมอยู่ห่างจากทุกคนแค่สองฟุต "อ้อพูดอะไร เอมฟังไม่ชัดเลย ตกลงตะกร้าชั้นในเอมอยู่ไหนนะ" "อ้าว ก็อยู่ที่เดิมไม่ใช่เหรอจ๊ะ อ้อก็ยังเห็นอยู่เลยนี่นา" อ้อตอบอย่างงงๆ "ไม่มี เอมหาดูแล้ว" เอมยังคงเถียงอ้อไปพลาง ซอยขาไปพลาง ทำให้หลายคนตาค้างน้ำลายไหลกับภาพที่เห็น "หาดูดีๆสิ อ้อว่าอ้อก็เห็นมันอยู่ที่เดิมนะ" อ้อยังคงยืนยันคำตอบเดิม ทำให้เอมรู้สึกเซ็ง "โอ๊ย ชั่งมันเถอะ ขี้เกียจไปหาแล้ว ขอนั่งด้วยคนสิ เมื่อยขานะ ซอยขาจนเสียวหีหมดแล้ว" เอมพูดออกมาอย่างคะนองปาก เพื่อนคนอื่นๆยังคงตัวแข็งทื่อ มีแต่อ้อเท่านั้นที่ดูเป็นเรื่องธรรมดา จึงขยับให้เอมนั่งด้วย แสงไฟที่ระเบียงที่สว่างใสว ส่องให้เห็นนมที่ขาวอวบสีชมพู กับหีอันโหนกนูนมีหมอยประปรายของเอมอย่างชัดเจน เพื่อนหลายคนยังคงตะลึง แต่บางคนก็ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ จนกระทั่งเวลาผ่านไป ทุกคนหิวข้าว จึงมีเพื่อนคนหนึ่งออกความเห็นขึ้น "เดี๋ยวไปกินข้าวดีกว่า หิวข้าวแล้ว" "เค้าเห็นด้วย" เอมได้ยินเพื่อนพูดอย่างนั้นก็รีบออกความเห็นบ้าง "งั้นเดี๋ยวเอมไปแต่งตัวก่อนนะ เริ่มหนาวๆยังงัยไม่รุ รอเอมด้วยนะ" "เร็วๆนะ" เพื่อนคนหนึ่งรีบพูดขึ้นทันทีด้วยความดีใจ ที่ได้ยินเอมบอกว่าจะไปใส่เสื้อผ้า แล้วเอมกับอ้อก็กลับเข้าห้องพร้อมกัน ไม่นานอ้อกับเอมก็ออกมากับเสื้อสายเดี่ยว กับกางเกงขาสั้นเป้าเล็ก มากๆโชว์โคนขาอ่อนขาวจั๊วะที่ดูยังงัยก็ไม่ต่างกับกางเกงใน ออกมารวมกับเพื่อนๆ จนเพื่อนอีกคนบ่นขึ้นมาลอยๆ "ชั้นนึกเอาไว้แล้วเชียว พี่น้องคู่นี้" แล้วทุกคนก็ออกรถไปกินข้าวกัน
