สวัสดีค่ะ วันนี้มดมีเรื่องราวที่น่าตื่นเต้นสักเล็กน้อยมาเล่าสู่กันฟังนะคะ เรื่องก็เริ่มขึ้นมาง่ายๆ เมื่อมดกับเอกซึ่งเป็นแฟนของมด ได้มีโอกาสขับรถออกไปเที่ยวต่างจังหวัดกันอีกครั้งหนึ่ง เราออกเดินทางตอนเย็นของวันทำงานอีกเช่นเคย ครั้งนี้เอกค่อนข้างจะเพลียมาก เพราะอดหลับอดนอนทำการบ้านกับมด อุ๊ย..พูดผิดค่ะ...อดหลับอดนอนทำงานติดต่อกันมาหลายคืน เอกขับรถค่อนข้างช้าและบ่นรู้สึกง่วงนอน มดเลยให้เขาแวะซื้อกาแฟกินในปั๊มน้ำมัน และล้างหน้าเพื่อให้หายง่วง แต่อาการง่วงของเอกก็ยังไม่ดีขึ้นสักเท่าไหร่ เอ...จะทำไงดีน้า เอกเปิดเพลงเสียงดัง ขับรถไปได้อีกสักพัก มองดูนาฬิกา อืม...สามทุ่ม รถที่แล่นเป็นเพื่อนร่วมทางยังมีค่อนข้างเยอะพอสมควร ส่วนใหญ่มักเป็นรถบรรทุก ทั้งเล็กและใหญ่ เอางี้ดีกว่า มดช่วยทำให้เอกตื่นเต้นจนหายง่วงหน่อยสิ ทำไงล่ะ ก็....ช่วยถอดเสื้อตัวนอกกับยกทรงออกตอนนี้ได้ไหม เอกคิดว่าคงจะตื่นเต้นดีนะ เวลาที่ขับรถแซงรถบรรทุกแล้วคนขับเขามองลงมาเห็นนมของมดน่ะ มดถึงกับอึ้งกับครู่นึงกับไอเดียที่พิเรนของเอก มันยังไม่ดึกเลยนะ รถเยอะแบบนี้มดก็อายเขาแย่สิ แต่เอ...พอคิดๆไป มันก็รู้สึกเสียวๆ ตื่นเต้นดีแฮะ งั้น..ถ้าเอกจะให้มดแก้ผ้า มดก็จะแก้ แต่เอกต้องแก้เป็นเพื่อนมดด้วยนะ ได้ไหมล่ะ ได้เลยจ้ะ มด....ไหนๆจะแก้แล้ว ถอดให้หมดเถอะ เอาให้เปลือยทั้งตัวเลยแล้วกัน จะได้ตื่นเต้นมากๆไง เอกจะปิดแอร์แล้วเปิดหน้าต่างให้คนขับรถบรรทุกเห็นนมกับจิ๋มของมดเต็มๆตาเลย ดีไหม เอกบอกมดเมื่อเราจอดรถที่ริมทางเพื่อถอดเสื้อผ้าออกจากร่างกาย
ในที่สุด ทั้งมดและเอก ก็ขับรถออกจากริมทางอีกครั้ง ในสภาพที่ร่างกายของเราทั้งคู่เปลือยเปล่า ไม่มีอาภรณ์ปกปิดแม้แต่ชิ้นเดียวค่ะ เสื้อผ้าทุกชิ้นเราเอามันโยนไว้ที่เบาะหลังทั้งหมด แต่เรายังคงคาดเข็มขัดนิรภัยนะคะ เอกขับรถด้วยความเร็วปกติไปจนกระทั่งเจอแถวรถบรรทุกจำนวน 3 - 4 คัน วิ่งตามกันอยู่ข้างหน้า จึงลดความเร็วของรถลง แล้วขับตามหลังขบวนรถบรรทุกไปเรื่อยๆ ไม่เร่งร้อน ถึงตอนนี้ มือของเอกเริ่มเอื้อมมาป้วนเปี้ยนเคล้าคลึงที่ร่องจิ๋มที่เริ่มจะแฉะของมดแล้วล่ะค่ะ รถของเราวิ่งตามขบวนรถบรรทุกมาเรื่อยๆ แต่พอใกล้จะถึงจุดกลับรถที่มีแสงสว่างของเสาไฟฟ้าสีเหลืองเป็นแนวยาวซึ่งทำให้ทั่วบริเวณนั้นสว่างไสวมองเห็นบรรยากาศรอบตัวได้อย่างชัดเจน เอกได้เร่งเครื่องรถของเราค่อยๆขึ้นไปแซงตีคู่กับรถบรรทุกค่ะ กระจกหน้าต่างรถของเราถูกลดลงจนสุด ทำให้คนภายนอกมองเข้ามาภายในรถของเราได้อย่างชัดเจน มดรู้สึกว่าหน้าของตัวเองร้อนผ่าวด้วยความอาย นั่งก้มหน้ามองตักของตัวเอง ป่านนี้คนขับรถบรรทุกที่นั่งอยู่สูงคงจะมองมาเห็นร่างเปลือยของมดหมดแล้วแน่ๆเลย อยากรู้เหมือนกันว่าเขามองมาหรือเปล่า แต่ก็ไม่กล้า ดูเหมือนว่าเอกจะรู้ใจมดค่ะ เพราะว่าเขาได้เอื้อมมือมาดึงมือของมดให้มากุมเจ้าหนูที่เริ่มจะแข็งโด่ของเขาไว้ แล้วก็บอกให้มดเงยหน้าขึ้นไปมองคนขับรถบรรทุกด้วย จะได้รู้ว่าเขามองมาหรือเปล่าไง แถมยังบอกด้วยว่า ถ้ารู้ว่าเขามองมา เอกว่ามดจะต้องตื่นเต้นและเสียวสุดๆแน่เลย อ้อ..อย่าลืมส่งยิ้มให้เขาด้วยนะ มดเลยตัดสินใจเงยหน้าขึ้นไปมองค่ะ แล้วก็จริงๆนั่นแหละ ความรู้สึกมันเสียววูบไปทั่วช่องท้องและร่องจิ๋มทันทีที่ได้สบสายตาของคนขับรถบรรทุกที่ก้มมองลงมาตาแทบถลน มดร้องบอกเอกทันทีว่า เอก..เค้ามองลงมาด้วยล่ะ จ้องมดตาไม่กระพริบเลย ทำไงดี ทำยังไงเหรอ ก็ปล่อยให้เขาดูชัดๆสิ มดเอามือชักว่าวให้เอกด้วยนะ เอกเสียวมากเลย อู๊ย...มดก็เสียว เอกอย่าเขี่ยปุ่มของมดแรงนัก เบาๆหน่อย นั่นแหละ ดีแล้ว อย่าหยุด มดเสียวจัง เราแซงรถบรรทุกคันสุดท้ายเมื่อสิ้นแสงไฟฟ้าที่ส่องสว่างพอดี เอกเร่งเครื่องยนต์ให้รถวิ่งเร็วขึ้นและทิ้งระยะห่างขบวนรถบรรทุกดังกล่าวออกมาเพื่อหารถบรรทุกคันใหม่ข้างหน้าต่อไป มดชักติดใจแล้วล่ะค่ะ เอกก็หายง่วงเพราะความตื่นเต้น เราทำแบบเดิมอีกเมื่อเจอขบวนรถบรรทุกใหญ่ที่วิ่งช้าๆ คราวนี้มดเงยหน้าสบตาและส่งยิ้มให้คนขับด้วย บ้างครั้งก็โบกมือให้ เขาก็โบกมือตอบแล้วตะโกนแซวมาด้วย ว่าสวยจัง นมใหญ่ หรือจิ๋มใหญ่ อะไรทำนองนี้ พอเสียวหนักๆเข้า ครั้งหลังๆ มดเอามือแหวกจิ๋ม แล้วทำท่าช่วยตัวเองในรถเลยค่ะ มันเป็นการช่วยตัวเองที่เสียวสุดๆ สะใจที่มีคนขับรถบรรทุกเป็นสิบคนได้เห็นเรือนร่างที่เปลือยเปล่าของมดแบบนี้ จนกระทั่งมาถึงจุดสุดยอดเอาตอนที่กำลังแซงตีคู่กับรถบรรทุกที่จุดกลับรถแสงสว่างจ้า เป็นครั้งที่สิบเห็นจะได้ค่ะ มดหลับตาพริ้มพลางถอนหายใจอย่างอ่อนเพลีย เอกยังไม่เสร็จจากการใช้มือของมดนะคะ ไม่กล้าให้เขาเสียวมากค่ะ กลัวเกิดอุบัติเหตุ เอกเร่งแซงรถขบวนสุดท้ายมาได้ไกลพอสมควร แล้วก็จอดรถลงข้างทาง ตรงจุดกลับรถที่มีแสงไฟฟ้าสว่างจ้าถัดมา แล้วเปิดประตูดึงร่างเปลือยของมดให้ออกมาเป็นแบบให้ถ่ายภาพเก็บไว้เป็นที่ระลึกค่ะ ถ่ายภาพตอนกลางคืนโดยไม่ใช้ขาตั้งกล้อง แถมยังกลัวรถบรรทุกที่เห็นร่างเปลือยของเราทั้งคู่จะตามมาทันด้วย ภาพก็เลยสั่นไปหน่อยนะคะ ตกลงคืนนั้น เราทั้งสองคนก็หายง่วงเป็นปลิดทิ้ง สามารถเดินทางถึงที่พักได้อย่างปลอดภัย แล้วมดก็ปล่อยให้เอกจัดการกับร่างของมดให้สมกับที่อัดอั้นไว้นานในห้องพัก ส่วนประสบการณ์ที่น่าตื่นเต้นตอนต่อไป มดจะเขียนมาเล่าใหม่ในโอกาสหน้านะคะ บ๊าย..บาย ค่ะ
