"บอมอย่าเลยนะ แม่รู้สึกไม่ดีแล้ว"
"ผมรักแม่นะครับให้ผมทำให้เถอะ" คราวนี้แม่ไม่ตอบอะไร
ผมเข้าไปจูบซอกคอแม่และยังใช้มือลูบที่เนินของแม่อยู่
ซักพักนิ้วของผมก็ไปแตะเอากับติ่งของแม่ แม่สดุ้งและกอดผมแน่น
ผมจึงใช้นิ้วกลางเข้าไปบดกับติ่งของแม่เบาๆ
แม่คางออกมาเบาๆและใช้เล็บจิกที่หลังผม
ผมรู้แล้วว่าจุดสัมผัสของผู้หญิงต้องอยู่ตรงนี้นี่เอง ผมพยายามใช้นิ้วให้หนักและเร็วขึ้นๆ
แม่คงทนไม่ไหวแล้วเหมือนกัน เลยอ้าขาออกมาให้ผมทำได้ถนัดๆ
ตอนนี้แม่ถึงกับแอ่นเนินของแม่มาที่ผมเองเลย น้ำหล่อลื่นของแม่ตอนนี้ไหลมาเลอะมือผมหมดแล้ว
ไม่นานแม่ก็ทนไม่ไหว ร้องออกมาว่า"บอมอย่าพึ่งหยุดนะลูกแม่ใกล้จะเสร็จแล้ว"
ผมย่ามใจกระซิบใส่หูแม่ไป"แม่มีความสุขมั๊ยครับ บอมมีความสุขจังที่ทำให้แม่รู้สึกดี"
"อา...แม่มีความสุขที่สุดเลยลูก อุ๊ย!แม่เสียวจะตายอยู่แล้ว"
"บอมทำให้แม่ทุกวันเลยนะครับ"
"อู้ววว...บอม ลูก"
"ซี๊ดด...แม่ใจจะขาดแล้ว อย่าพึ่งหยุดนะ"
"แม่ครับ ผมรักแม่ครับ"
"แม่ก็รักบอมจะ ฮู้วว ว้าย!!"
แม่กระตุกตัว กอดผมแน่น "แม่เสร็จแล้วขอบใจมากลูก"
แม่ดึงหน้าผมเข้าไปจูบ ผมจูบแม่ตอบ ตัวแม่ร้อนมาก แม่อ่อนปวกเปียกไปหมด
แม่นอนแผ่แบบหมดสภาพ
ผมมองกลับมาดูที่มือน้ำของแม่ยังเฉะเต็มมืออยู่เลย
ผมดูดน้ำที่ติดอยู่ปลายนิ้ว แม่เห็นถึงกลับหน้าแดง ผมก้มลงไปจูบแม่อีกครั้ง แล้วไล่ลงมาจนถึงเนินของแม่
แม่ ชันขาขึ้น และกางออกมา เผยให้เห็นติ่งที่ผมพึ่งจัดการไปเมื่อสักครู่ แม่บอกว่า"นี่ไงจุดที่ลูกใช้มือช่วยแม่ มันเรียกว่า คริสตอริส"
ผมใช้นิ้วเขี่ยเบาๆ แม่ครางอีกครั้ง ผมก้มลงไปเลียด้วยความกระหาย
ผมทำทุกอย่างที่อยากทำกับจิ๋มแม่ จนแม่ครางอกมาดังขึ้นๆ
ผมลองเอานิ้วเหย่เข้าไปในรูแม่ แม่พยายามห้าม แต่ไม่ทันแล้ว นิ้วผมเข้าไปจนมิด
ผมชักนิ้วเข้าออกช้าๆ พร้อมกับใช้ลิ้นเลียที่ติ่ง และตามความยาวของแคม
แม่ถึงกับเอามือมาขยี้หัวผม
"ซี๊ด......ลูก พอแล้วค่ะ แม่เสร็จแล้ว"
แต่ผมยังไม่หยุด ซ้ำยังเร่งให้เร็วกว่าเก่าอีก แม่เห็นท่าไม่ดีเลยบอกออกมาว่า
"บอมหันขามาทางแม่เร็ว แม่จะดูดให้"
ผมยิ้มให้อย่างมีเลศนัย "ดูดอะไรให้ครับ ผมฟังไม่ชัด"
"ก็ดูดควยลูกให้ไง พอใจยังคะ" แม่ตอบอย่างอายๆ
ผมเลยอยู่กับแม่ในท่า หกเก้า แม่จับควยผมชักขึ้นชักลง พร้องกับก้มลงไปดูดด้วยความกระหายกว่าทุกครั้ง
เนื่องจากผมเสร็จมาหลายรอบแล้วผมเลยค่อนข้างทนกว่าทุกครั้ง
ผมยังใช้นิ้วทำให้แม่อยู่เราสลับกันทำอย่างกระหายอยาก
ตอนนี้น้ำของแม่ออกมาเลอะปากและจมูกผมไปหมดแล้ว ผมลองใช้ลิ้นแหย่เข้าไปในกรีบของแม่เเทน สวนมือที่ชักออกมาผมเอาไปลูบสะโพกแม่แทน
แม่ดันผมให้นอนหงายแล้วแม่ก็จัดการเอาปากรูดควยผมด้วยความรวดเร็ว คราวนี้เหมือนผมตกเป้นฝ่ายถูกกระทำบ้างแล้ว
ผมได้ยินแต่เสียง จ๊วบๆที่ดังออกมาจากส่วนล่าง เพราะสะโพกแม่ปิดหน้าผมหมด
ผมเร่งลิ้นให้รัวและหนักขึ้น แม่ก็ทำให้ผมหนักขึ้นเช่นกัน
จนสุดท้ายเมื่อเราใกล้จะถึงด้วยกันทั้งคู่ แม่ก็บิดสะโพกไปมาเหมือนเป็นสัญญานบอก ผมจึงเร่งเต็มกำลัง แม่เองก็เช่นกัน
เรา สองคนตางส่งเสียงครงอกมาจากลำคอ ในที่สุดผมก็ถึงจุดสุดยอด พ่นออกมาเต็มปากแม่ คราวนี้ดูจะน้ำน้อยกว่าเก่า แต่พุ่งออกมารุนแรงกว่ามาก
แม่ก็เช่นกัน ภายในของแม่เกร็ง และกระตุกอยู่หลายที มารู้อีกทีแม่บอกว่าระหว่างคร่อมผมอยู่แม่เสร็จไปสามรั้งแล้ว
เรานอนกอดกันสักพักผมมองนาฬิกา ปรากฎว่าจะสามทุ่มแล้ว แต่เราไม่มีแรงแม้จะลุกไปหาข้างกินกัน
ผมหลับอย่างอ่อนเพลีย แม่ก็ลูบหัวผมจนท่านหลับไปเช่นกัน
ตื่นมาอีกทีตอนหกโมงเช้า
แม่ไม่ได้นอนอยู่แล้ว ผมลงมาข้างล่างด้วยความสดชื่น ในใจนึกถึงเหตุการณ์ที่ผ่านมา ผมมีความสุขที่สุด และคิดว่าแม่ก๋คงเช่นกัน
ผม คิดว่าไม่นานเราต้องมีอะไรกันจริงๆจนได้ หากแม่ยังยอมให้ผมทำกับแม่อย่างนี้อยู่ นับว่าเป็นความฝันสูงสุดของผมทีเดียว ว่าแล้วผมก็เดินลงไปอย่างอารมณ์ดี
ผม รู้ว่าแม่อยู่ในห้อครัว เพราะได้กลิ่นต้มกาแฟ ผมเดินเข้าไปเห็นอาหารวางอยู่บนโต๊ะแล้วสองสามอย่าง ผมเดินเข้าปกอดแม่ซึ่งกำลังล้างผักอยู่
ผมหอมแก้มแม่จากข้างหลัง แม่เอื้มมือมาลูบหัวเบาๆ
ผมนั่งลงกินอาหารเช้าพร้อมกับแม่
ยังไม่ทันที่ผมจะพูดอะไรแม่ก็พูดขึ้นมาก่อน
"บอมปิดเทอมนี้แม่จะให้ลูกไปอยู่กับป้าดาที่ระนองนะ"
ผมถึงกับอึ้ง คงเป็นเพราะเรื่องเมืวานนี้แน่ๆเลย
"แม่รู้ว่าลูกคงไม่อยากไป แต่แม่ยังไม่รู้ว่าจะทำยังไงกับเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อวาน"
"แต่.."ผมพูดไม่ออก
"ลูกควรอยู่ห่างกับแม่จนกว่าที่เราจะคิดได้ และแม่คิดว่า อะไรๆมันคงจะดีขึ้นเอง"
"ผมรู้ว่ามันผิดครับ ถ้าแม่ไม่ชอบผมจะไม่ทำอีก"
แม่นิ่งไม่พูดอะไรตั้งหน้าตั้งตาทานข้าวจนเสร็จ
"แม่รักลูกนะ แล้วก็อยากให้ลูกรักแม่แบบเดิมด้วย ลูกควรไปอยู่นั่นสักระยะ แล้วเมื่อถึงเวลาแม่จะไปรับจ๊ะ"
พูดเสร็จแม่ก็เดินออกไปโดยไม่มองกลับมา
ผมรู้สึกหดหู่อย่างไม่เคยเป็นมาก่อน
เพราะถึงแม้ครอบครัวเราจะไม่ได้สมบูรณ์ แบบ พ่อ แม่ ลูก แต่เราก็ถือว่าเป็นครอบครัวอบอุ่นทีเดียวล่ะ
ยิ่งน้องสาวผมไม่อยู่ มันก็ยิ่งรู้สึกขาด
แต่อีกไม่กี่วัน ผมต้องออกไปอยู่ที่อื่น ต้องแยกกับแม่ แม้จะเพียงชั่วคราวก็เถอะ
ยิ่งคิด่มันก็ทำให้ผมต้องเศร้าหนักกว่าเดิม
สองอาทิตย์ที่เหลือผมแทบไม่ได้คุยกับแม่เลย
แม้ผมจะพยายามหลายครั้งแต่มันก็ดูไม่เป็นผล
พอถึงวันเดินทางเเม่มาส่งผมที่สถานีขนส่ง ผมต้องไปเองหรือนี่
เราพูดคุยกันเล็กน้อยระหว่างอยู่บนรถ ดูหน้าแม่ผ่อนคลายไปบ้าง แต่นัยตาก็ยังมีกังวล
ก่อน รถออกแม่เข้ามากอดผม ผมรู้สึกใจหาย แม่รักผมจริงๆ แต่ในใจผมคิดว่าทำไมอ้อมกอดนี้ถึงรู้สึกเหมือนอ้อมกอดครั้งสุดท้ายอย่างไรก็ ไม่รู้