แฟนฉันฉบับ..เสียวๆๆ
แสง แดด สาดส่องเข้ามาตรงหน้าต่าง เสียงรอบข้างเริ่มที่จะดังขึ้นเรื่อยๆ เป็นการบอกได้ว่าเช้าวันใหม่ได้มาถึงแล้ว เจี๊ยบ เด็กชายวัย 11 ปี นอนขดตัวงอเป็นกุ้งอยู่ในผ้าห่มผืนเก่าๆของเขา แสงแดดที่ส่องเข้ามาในห้องไม่ได้ทำให้เด็กชายรู้สึกรำคาญแต่อย่างใด วันนี้เป็นวันเสาร์เจี๊ยบจึงไม่ต้องตื่นสายเพื่อที่จะไปโรงเรียน แต่จริงๆแล้วถึงแม้ว่าจะเป็นวันไปโรงเรียนก็เถอะ เจี๊ยบก็แทบไม่ได้ตื่นแตกต่างจากวันหยุดเท่าใดนัก
" เจี๊ยบ ตื่นๆๆๆๆๆๆ สายแล้ว "
เสียง เด็กผู้หญิงดังขึ้นในความฝันของเจี๊ยบ เสียงนี้ค่อยๆดังขึ้นเรื่อยๆเหมือนต้นเสียงกำลังมุ่งหน้ามาหาเขา ทันใดนั้นเองเจี๊ยบรู้สึกเหมือนมีอะไรนุ่มๆอยู่บนตัวเขา
" เจี๊ยบ ตื่นได้แล้วนะเจี๊ยบ สายแล้ว "
อย่าง นี้มันคงไม่ใช่ความฝันซะแล้ว เจี๊ยบรู้ว่าสิ่งที่นุ่มๆบนตัวเขาคืออะไร เขาค่อยๆลืมตาขึ้นมา แสงแดดยามเช้าแยงตาเขาจนรู้สึกแสบ เจี๊ยบขยี้ตา 2-3 ครั้งเพื่อปรับสายตาให้เข้ากับสภาพแสงภายในห้อง เมื่อชินกับแสงแล้วเขาก็เห็นเด็กผู้หญิงหน้าตาสดใสน่ารักยืนยิ้มให้เขา เจี๊ยบไม่ได้สนใจอะไรมากนักเพราะว่าเขาเห็นเด็กคนนี้แทบทุกวัน ชื่อของเธอคือน้อยหน่า เธอเป็นเพื่อนเล่นของเจี๊ยบมาตั้งแต่เด็กเนื่องจากบ้านอยู่ติดกันเพียงคูหา กั้นทำให้เธฮมาหาเขาที่ห้องบ่อยๆ วันนี้เธอใส่เสื้อสีฟ้าลายการ์ตูนน่ารัก กางเกงขาสั้นสีดำ ผมยาวของเธอนั้นมัดแกละและถักเปียทั้งสองข้าง อายุเขากับน้อยหน่าไล่เลี่ยกันแต่เธอก็ตัวโตพอๆกับเขาเลยทั้งที่เป็นเด็ก ผู้หญิง
" ลุกได้แล้วเจี๊ยบ เร็ว ไปเล่นกัน "
" ยังเช้าอยู่เลยนะน้อยหน่า "
" เช้าที่ไหนกันดูสิ แดดแยงตาขนาดนี้แล้ว ลุกจากที่นอนได้แล้ว "
แทน ที่เจี๊ยบจะลุกตามที่น้อยหน่าบอก เขากลับมุดเข้าไปนอนขดตัวในผ้าห่มตามเดิม น้อยหน่าเองก็รู้สึกชินแล้วกับการเป็นคนนอนขี้เซาของเจี๊ยบ อย่างนี้เธอต้องใช้ท่าไม้ตายของเธอซะแล้ว น้อยหน่าเดินไปที่เก้าอี้ที่ไม่มีพนักพิงซึ่งอยู่ที่ปลายเตียงนอนของเจี๊ยบ เธอขึ้นไปบนเก้าอี้ ตั้งท่าแล้วกระโดดลงมายังเจี๊ยบที่นอนขดอยู่
" โอ้ยยย…. " เสียงเจี๊ยบร้องขึ้นไม่รู้ว่าเป็นเพราะรำคาญหรือว่าเจ็บกันแน่ เขาเปิดผ้าห่มออกมากลิ่นหอมอ่อนๆจากตัวของเด็กสาวลอยมาเข้าที่จมูกเขา เพราะตอนนี้น้อยหน่ากำลังนอนคล่อมอยู่บนตัวของเขา หน้าทั้งสองคนห่างกันไม่มากนักจนเจี๊ยบสามารถมองความน่ารักของน้อยหน่าได้ อย่างเต็มตา แก้มทั้งสองข้างใสเนียนน่าหอม ริมฝีปากสีชมพูระเรื่อปราศจากการแต่งแต้ม แต่เขามองอยู่ได้ไม่นานน้อยหน่าก็ลุกขึ้นจากตัวเขาหลังจากที่เห็นเขาตื่น แล้ว ถ้านานกว่านั้นเขาอาจจะเผลอตัวกอดน้อยหน่าก็เป็นได้
" ไปเจี๊ยบ ไปอาบน้ำ เดี๋ยวเราไปเล่นกัน "
" อือ…..รอเดี๋ยว "
จริงๆ แล้วเจี๊ยบไม่ค่อยจะกระตือรือร้นในการออกไปเล่นกับน้อยหน่าเท่าไหร่นัก เพราะแต่ละวันถ้าไม่เล่นพ่อแม่ เล่นขายของ ก็กระโดดยาง เขาเป็นผู้ชายน่าจะเล่นอะไรๆเหมือนที่ผู้ชายเล่นกัน เขาอยากผจญภัยเล็กๆ ออกขี่จักรยานตะลอนไปทั่ว ไม่ใช่ต้องมาเล่นอะไรที่อยู่กับที่อย่างนี้
หลังจากที่เจี๊ยบทำธุระส่วนตัวเสร็จแล้ว เขาก็เอาจักรยานคันเก่าของแม่ออกไปโดยมีน้อยหน่าไปด้วย
" เจี๊ยบ…….วันนี้เราจะเล่นอะไรกันดี "
" ไม่รู้สิ…..แล้วแต่น้อยหน่าละกัน "
" งั้นเอาไว้ไปเจอพวกเราก่อนแล้วค่อยตกลงกันดีกว่าว่าจะเล่นอะไร "
กลุ่ม ของเจี๊ยบมีเพียงเขาเท่านั้นที่เป็นผู้ชายที่เหลือจะเป็นเด็กผู้หญิงทั้งหมด เจี๊ยบอยากจะไปเล่นกะพวกไอ้แจ็ค หัวโจกของเด็กวัยเดียวกันแต่ก็ติดตรงที่ว่าพวกนั้นอยู่กันคนละฝั่งถนนกับเขา และการที่เขาจะข้ามไปก็ไม่ใช่เรื่องง่ายภาพของเด็กที่ถูกรถชนยังคงติดตาเขา เมื่อครั้งที่เขาพยายามจะข้ามถนนครั้งล่าสุด นั่นทำให้เจี๊ยบต้องเล่นกับน้อยหน่าทุกวัน
" วันนี้เราจะเล่นอะไรกันดีล่ะ " เสียงน้อยหน่าถามขึ้น
" เล่นขายของกันไหม " เสียงเด็กหญิงในกลุ่มคนหนึ่งตอบ
" เอาสิ…..เราเล่นแบบจุดไฟจริงๆเลยเอาป่าว. " เจี๊ยบพูดด้วยน้ำเสียงตื่นเต้นถึงแม้จะเป็นการเล่นแบบเด็กผู้หญิงแต่เจี๊ยบ ก็อดที่จะแทรกอารมย์ของผู้ชายที่ต้องการโลดโผนไม่ได้
" ไม่ได้หรอกเจี๊ยบ แม่เราไม่ให้เล่นไฟน่ะ "
เจี๊ยบสีหน้าเศร้าเขาแค่อยากเล่นอะไรแบบเด็กผู้ชายก็แค่นั้น
" เอางี้เล่นพ่อแม่กันไหม " น้อยหน่าเสนอขึ้นมา
" เอาสิ….แต่เค้าเป็นแม่นะ " เด็กผู้หญิงในกลุ่มท่าทางเห็นด้วย
" ไม่เอา…ถ้าพี่ไม่ได้เล่นเป็นแม่พี่ก็ไม่เล่น " น้อยหน่าพูดเสียงแข็ง
แล้วทุกคนก็ตกลงตามนั้น แน่นอนอยู่แล้วว่าเขาต้องเป็นพ่อแน่นอน
" เอาล่ะแม่…พ่อไปทำงานก่อนนะ ดูแลลูกๆด้วยล่ะ "
" ได้ค่ะ..แล้วรีบกลับมาเร็วๆนะ "
เจี๊ยบ เล่นแบบนี้มาหลายครั้งแล้ว การพูดก็เหมือนเดิมทุกครั้ง ทำให้เขาเริ่มเบื่อ หลังจากที่เล่นไปได้ไม่นานเสียงเบรกรถจักรยานก็ดังขึ้น ไอ้แจ๊คหัวโจกตัวอ้วนเดินอาดๆมาทางกลุ่มของเจี๊ยบที่กำลังเล่นพ่อแม่ลูกกัน อยู่
" อุ๊ย….คุณพ่อขา…รีบกลับมานะคะ "
" จ่ะ…พี่จะรีบกลับมาหาเธอ "
แจ๊ค และบรรดาเพื่อนร่วมก๊วนต่างล้อเลียนพวกของเจี๊ยบอย่างสนุกสนานจนน้อยหน่าเอง ก็รู้สึกโกรธอีกทั้งกลัวว่าเจี๊ยบจะไม่พอใจที่ถูกล้ออย่างนี้
" อ้วนก็อ้วน ดำก็ดำ ยังอยากเป็นผู้หญิงอีก " น้อยหน่าพูดด้วยความโกรธ
" ถึงจะอ้วนดำ หนูก็ยังรักของหนูนะ อ้วนดำๆๆๆๆๆ "
เมื่อ ถูกล้อขนาดนี้เจี๊ยบเองก็ทนไม่ไหว เขารีบเดินออกจากบริเวณนั้นอย่างหงุดหงิดเป็นที่สุด น้อยหน่าเมื่อเห็นเจี๊ยบเดินหุนหันออกไปอย่างนั้นก็รีบวิ่งตามไปทันที ทิ้งให้พวกผู้หญิงที่เหลืออยู่ทนดูการล้อเลียนของพวกแจ๊คต่อไป
" เจี๊ยบ……รอด้วย "
น้อยหน่า วิ่งกระหืดกระหอบตามเจี๊ยบที่เดินแบบไม่สนใจใครเลย เมื่อถึงบ้านเจี๊ยบเดินเข้าบ้านทันทีโดยเกือบจะชนพ่อกับแม่ที่กำลังจะออกไป ข้างนอก
" อ้าว….ไอ้เจี๊ยบ…..จะรีบไปไหนเกือบเดินชนเสียแล้วนะเนี่ย…เอ..ไอ้ลูกคนนี้ "
แม่ของเจี๊ยบบ่นโดยที่ไม่ได้สนใจอาการลูกชายมากนัก
" อ้าวน้อยหน่า….มาหาเจี๊ยบเหรอ "
" ค่ะ….เจี๊ยบอยู่ไหนคะ "
" สงสัยอยู่บนห้องมั้งจ๊ะ นี่น้าว่าจะออกไปข้างนอกกับกับพ่อเจี๊ยบพอดี กำลังว่าจะเอากุญแจบ้านไปให้มันอยู่ น้อยหน่ามาก็ดีแล้วน้าฝากกุญแจไว้ให้เจี๊ยบด้วยนะเผื่อมันจะออกไปไหน "
" ได้ค่ะ " น้อยหน่ารับกุญแจมาแล้วรีบเดินเข้าไปในบ้านเจี๊ยบทันที
" จะขึ้นไปเล่นข้างบนใช่ไหมจ๊ะ งั้นปิดประตูหน้าบ้านด้วยนะ "
" ค่ะๆๆ "
หลัง จากที่น้อยหน่าปิดประตูหน้าบ้านแล้วเธอเดินขึ้นไปยังห้องของเจี๊ยบซึ่งเป็น ห้องที่เธอขึ้นมาเกือบทุกวันแต่ครั้งนี้ทุกอย่างดูแปลกๆไปหมด เมื่อมาถึงห้องน้อยหน่าเห็นเจี๊ยบนั่งเหม่อมองออกไปที่หน้าต่างอย่างเลื่อน ลอย
" เป็นอะไรเหรอเจี๊ยบถึงรีบเดินออกมาอย่างนั้น "
" เราอายพวกไอ้แจ๊คมัน ที่มันมาล้อพวกเรา "
" โอ้ย….ไม่เห็นต้องไปใส่ใจพวกนั้นเลยพวกนั้นมันก็ไม่มีอะไรทำก็เท่านั้นเอง "
" ถึงเราจะโกรธพวกนั้นแต่จริงๆแล้วเราก็อยากจะไปเล่นกับพวกนั้นนะ "
" อะไรนะเจี๊ยบ "
น้อยหน่า ตกใจกับสิ่งที่เจี๊ยบพูดออกมา เพราะแต่ไหนแต่ไรมาทั้งเธอและเจี๊ยบก็เล่นด้วยกันมาตลอดตั้งแต่เล็กๆ น้อยหน่าเดินเข้าไปนั่งใกล้เจียบเหมือนพยายามจะถามเหตุผลของคำพูดที่หลุดออก มาเมื่อกี้
" ทำไมเจี๊ยบถึงอยากจะเล่นกับพวกนั้นล่ะ "
" เราเป็นผู้ชายนะ เราก็อยากจะเล่นอะไรโลดโผนเหมือนที่เด็กคนอื่นๆเค้าเล่นกันมั่ง "
" พวกเราก็เล่นเหมือนพวกนั้นก็ได้นิ่ "
" ไม่ได้หรอกพวกเราเล่นอะไรเหมือนพวกนั้นไม่ได้ ขนาดเล่นขายของเราอยากจะจุดไฟจริงๆ พวกเรายังไม่กล้าเล่นเลย "
น้อยหน่า มีสีหน้ากังวลอย่างเห็นได้ชัด เพราะสิ่งที่เจี๊ยบพูดมันก็เป็นความจริง เล่นขายของก็เอาดินแถวๆนั้นแหละมาทำกับข้าว เล่นพ่อแม่ลูกก็มีแค่เสื่อผืนเดียวที่สมมุติว่าเป็นบ้าน เธอพยายามคิดที่จะเอาใจเจี๊ยบเพราะเหมือนที่เจี๊ยบเป็นอย่างนี้ส่วนหนึ่งก็ เป็นเพราะเธอที่เป็นคนออกคำสั่งว่าจะเล่นอะไร
" เจี๊ยบ…เราเล่นไฟจริงๆก็ได้นะ…แต่ว่าพวกเราที่เหลือน่ะสิคงไม่มีใครกล้าเล่นซักคน "
" งั้นเราก็มาเล่นอะไรที่ไม่ต้องเกี่ยวกับคนอื่นสิ "
" เล่นอะไรล่ะเจี๊ยบ "
" เล่นพ่อแม่ลูกไง เห็นเล่นกันออกบ่อย "
" แล้วจะเล่นยังไง ไม่มีใครเป็นลูกซักคน "
เจี๊ยบ ขยับเข้ามานั่งใกล้น้อยหน่าจนได้กลิ่นหอมแบบเมื่อเช้าอีกครั้ง แม้ว่าจะผ่านมาหลายชั่วโมงก็ตามกลิ่นหอมจากตัวของสาวน้อยก็ไม่ได้ลดลงเลย
" ก็เรายังไม่ได้เป็นพ่อกับแม่กันเลย แล้วจะมีลูกได้ยังไงล่ะ เราต้องเป็นพ่อแม่กันจริงๆก่อน ว่าแต่น้อยหน่าเถอะจะยอมเล่นด้วยกันกับเราไหม "
" เล่นสิ…ถ้าเจี๊ยบอยากเล่นอะไร เราก็จะเล่น แล้วนี่เราจะเล่นยังไงล่ะ "
น้อยหน่า ถามด้วยความสงสัย เจี๊ยบเองก็แอบยิ้มอยู่ในใจเขายกที่เบาะที่นอนขึ้นนิดหน่อยแล้วเอื้อมมือ เข้าไปหยิบหนังสือเก่าๆ 2-3 เล่ม ออกมาแล้วส่งให้น้อยหน่าดู น้อยหน่าเองก็รับไปอย่างงุนงงเธอไม่เข้าใจว่าเจี๊ยบให้หนังสือเล่มเก่าๆแบบ นี้ทำไม หน้าปกก็ไม่มีเหมือนถูกฉีกขาดมานานแล้ว แต่เพียงแค่เธอเปิดไป 2-3 หน้าเธอก็เห็นภาพที่ทำให้หัวใจของเด็กสาววัย 11 ปีเต้นอย่างรุนแรงอย่างที่ไม่เคยมาก่อนแม้ว่าภาพนั้นจะเป็นภาพขาวดำแต่ก็ยัง สามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจน เป็นภาพของผู้หญิงวัยรุ่นไม่ได้ใส่เสื้อผ้าซักชิ้นกำลังนั่งแหกขาโชว์ทุกสัด ส่วนของลูกผู้หญิงให้เธอเห็นจนหมด บางรูปก็เป็นผู้ชายและผู้หญิงนอนกอดกันแบบไม่ได้ใส่อะไรเหมือนกัน
" หนังสืออะไรน่ะเจี๊ยบ ทำไมมีแต่รูปโป๊เต็มไปหมด "
" ของพ่อเราน่ะ พอดีวันนึงเราไปค้นหากระดาษเก่าๆมาทำหางว่าวเลยไปเจอเข้าก็เลยเอามาลองอ่านดู แต่ก็สนุกดีนะ น้อยหน่าลองอ่านดูสิ "
น้อยหน่า ก้มลงไปอ่านตามที่เจี๊ยบบอก เนื้อหาข้างในเป็นเรื่องที่เธอไม่เคยรู้และไม่เคยพบเห็นมาก่อน ยิ่งอ่านไปเรื่อยๆเธอก็รู้สึกคันยุบยิบที่หีของเธอ เจี๊ยบขยับเข้ามานั่งใกล้น้อยหน่า เขาสังเกตุเห็นว่าเธอหายใจแรงมากยามเมื่อเธอสูดลมหายใจเข้าไปนั้นหน้าอก น้อยๆของน้อยหน่าก็นูนออกมาจนเขาสังเกตุได้
" น้อยหน่า..ตกลงจะเล่นไหม "
น้อยหน่าสะดุ้งหลังจากที่เธอมีสมาธิในการอ่านเรื่องระทึกใจของเธออยู่
" เล่นยังไงล่ะเจี๊ยบ " น้อยหน่าถามเสียงสั่น
" เราก็ต้องทำตามในหนังสือไงถึงจะได้เป็นพ่อแม่กันจริงๆ "
น้อยหน่ามีสีหน้ากังวลใจเหมือนกำลังขบคิดอย่างหนัก
" ถ้าน้อยหน่าไม่เล่น เราจะไปขอเล่นกับพวกไอ้แจ๊คแล้ว "
" ก็ได้ๆ เจี๊ยบ เล่นพ่อแม่กับเราก็ได้ ยังไงก็บอกเราด้วยนะ เราเล่นไม่เป็น "
" อืมได้เลย นอนลงสิ "
