กลางดึก...ณ โรงพยาบาลเอกชนชื่อดังแห่งหนึ่ง
"พ่อ..เดินเร็วๆ หน่อยสิ"
หญิงวัยกลางคนซึ่งยังคงมีเค้าความสวย เหลียวหน้าหันกลับมา เร่งเร้าให้ชายสูงวัยร่างสันทัดที่มัวเดินอ้อยอิ่งอยู่ด้านหลังให้เดินเร็วขึ้น ..ภายใต้แสงไฟจากหลอดนีออนที่สาดส่อง สีหน้าของเธอดูเป็นกังวล เหมือนกับเป็นห่วงอะไรซักอย่าง
"ใจเย็นๆ ก็ได้ แม่นี่ละก็..เจ้าต้นมันก็โทรมาบอกแล้วนี่ ว่ามันไม่เป็นอะไรมาก"
"ไม่ได้หรอกค่า ลูกเจ็บหนักจนต้องเข้าโรงพยายาลอย่างนี้ จะไม่ให้แม่เป็นห่วงได้ยังไง?...ถ้าพ่อมัวช้าอยู่อย่างนี้ แม่ไม่รอแล้วนะ.."
"จ้า..จ้า..จะไปเดี๋ยวนี้ละจ้า..."
เฮ้อ...แม่นี่ละก็ ยังใจร้อนเหมือนสมัยสาวๆ ไม่มีเปลี่ยน...ชายสูงวัยผมสีดอกเลามองร่างผู้หญิงที่ดูอ่อนวัยกว่าซึ่งกำลังเดินจ้ำอ้าวไปลิ่วๆ อยู่ข้างหน้าพร้อมกับคำนึงอยู่ในใจถึงความใจร้อนของเธอ.. เขายิ้มนิดๆ ที่มุมปาก โคลงศีรษะไปมา..ก่อนจะรีบสาวเท้าเดินตามหลังเธอไป
'อภิชาติ' ชายวัยห้าสิบต้นๆ เจ้าของกิจการวัสดุก่อสร้างแห่งหนึ่งในภาคเหนือ กับ 'เรวดี' ภรรยาสาวที่อายุน้อยกว่าเกือบสิบปี ..หลังจากที่ได้รับโทรศัพท์จาก 'นภดล' ลูกชายหัวแก้วหัวแหวน ซึ่งทำงานเป็นวิศวกรในโรงงานประกอบรถยนต์ยี่ห้อดัง ว่าไม่สบายหนักจนต้องเข้ารักษาตัวที่โรงพยาบาล ..ถึงลูกจะบอกว่าไม่เป็นอะไรมาก แต่พวกเขาทั้งสองคนก็รีบจองตั๋วเครื่องบินเที่ยวที่เร็วที่สุด เพื่อลงมาเยี่ยมดูอาการของลูกชายในทันที..และกว่าจะฝ่าจราจรที่แสนจะติดขัดในเมืองหลวงมาถึงโรงพยาบาลได้ก็มืดก็ค่ำ นี่ยังดีที่เป็นโรงพยาบาลเอกชน ที่ไม่เข้มงวดเรื่องเวลาเยี่ยม ไม่อย่างนั้นพวกเขาก็คงไม่ได้เข้ามาเดินในตึกผู้ป่วยอย่างนี้หรอก
+ # + # + # + # + # + # +
"เป็นไงบ้าง ลูก .."
นั่นเป็นคำพูดคำแรกที่เรวดีเอ่ยออกมา..เมื่อได้เห็นลูกชายสุดรักสุดหวงนอนแซ่วอยู่บนเตียงผู้ป่วย มีสายน้ำเกลือห้อยระโยงระยางแล้ว ทำเอาหัวอกคนเป็นแม่แทบจะสลาย
"ไหนบอกแม่ว่า เป็นไม่เยอะไง ทำไมมีสายห้อยพะรุงพะรังอย่างนี้ ..โอยยย..ตายแล้ว...แล้วนี่พยาบงพยาบาลอยู่ที่ไหน..ทำไมไม่มาดูแลลูก"
"แม่ครับ...ผมไม่เป็นอะไรมากหรอกครับ... แม่อย่าเพิ่งตีโพยตีพายไปซิครับ..ผมอายเขา"
"นั่นนะซิ แม่นี่ละก็ ..ลูกบอกว่าไม่เป็นอะไร ก็ไม่เป็นอะไรซิ..ที่นี่โรงพยาบาลนะ ไม่ใช่ที่บ้าน.." อภิชาติทำเสียงดุๆ ต่อว่าภรรยาที่เริ่มเอะอะโวยวาย
"พ่อ..นี่ละก็..ว่าแม่อีกแล้ว" เรวดีหันหน้าทำเสียงเขียวใส่สามีที่ยืนอยู่ข้างๆ
ก๊อก..ก๊อก..ก๊อก..ก่อนที่สองสามีภรรยาจะเปิดศึกวิวาทะ ก็มีเสียงเคาะประตูดังขึ้นมาซะก่อน
"ขอโทษคะ.." เสียงหวานใสกล่าวขออนุญาต ก่อนจะเปิดประตูเข้ามา
อภิชาติซึ่งยืนอยู่ด้านหลัง เหลียวหน้าหันไปมอง แต่เขาถึงกับตกตะลึงตาค้าง เมื่อได้เห็นร่างงามอรชรในชุดกาวน์สีขาวเดินเข้ามาในห้อง..นั่นคุณหมอหรือนางฟ้ากันเนี่ย..คุณหมอที่รักษาอาการให้ลูกชายของเขาเป็นผู้หญิง!! และเธอก็เป็นผู้หญิงที่สวยคมตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้า สวยเกินกว่าที่จะมาเป็นหมอรักษาคนไข้ เธอน่าจะไปเป็นดาราหรือนางแบบมากกว่า..
ความสวยสดของหมอสาวทำให้ชายที่ผ่านร้อนผ่านหนาวมาอย่างโชกโชนเช่นอภิชาติเกิดอาการกระดี้กระด๊าในหัวใจขึ้นมาในทันทีตามประสาชายเจ้าชู้ที่เห็นผู้หญิงสวยๆ เป็นไม่ได้..ถึงตอนนี้เขาจะวางมือไปหลายปีแล้วก็ตาม แต่เสือก็คือเสืออยู่วันยังค่ำ ถึงจะแก่แค่ไหน ถ้ามีเหยื่อหลงมาละก็ มีหรือที่มันจะมองดูเฉยๆ..
อภิชาติมองสาวงามตรงหน้าแล้วอดคิดเปรียบเทียบความสวยของหมอสาวกับภรรยาคู่ชีวิตไม่ได้..สวย สวยคมจริงๆ ต่อให้เรวดีย้อนเวลากลับไปตอนที่ยังเป็นสาวน้อยวัยรุ่น ก็ยังสวยไม่ถึงครึ่งของเธอด้วยซ้ำ แถมทรวดทรงองค์เอว เธอก็กินขาดแบบเห็นๆ ..อภิชาติเพ่งมองหมอสาวอย่างพินิจ ยิ่งมองก็ยิ่งเงี่ยน ท่อนเนื้อกลางหว่างขาที่เคยสงบเสงี่ยมเริ่มอยู่ไม่เป็นสุข มันพองตัววาบๆ จนคับกางเกงชั้นในที่ห่อหุ้มมันอยู่..
โอ้..ยิ่งดูยิ่งสวย ยิ่งพิศยิ่งงาม..อภิชาติแอบมองหมอสาวอย่างหลงใหล ใบหน้ารูปไข่เรียวคม ดวงตากลมโต จมูกโด่งเป็นสัน ปากสวยได้รูปโค้งเป็นกระจับฉาบด้วยลิปสติคสีชมพูอ่อน..สีหวานๆ มันช่างเข้ากับใบหน้าหวานๆ ของเธอได้เป็นอย่างดี น่าคว้ามาจูบซักฟอดสองฟอด..ใต้ช่วงคอที่งามระหง ก็เป็นเนินอกที่อวบอูมจนล้น สองเต้าพุ่งชี้ดันออกมาเป็นก้อนๆ ขนาดของมันดูคร่าวๆ คงไม่ต่ำกว่าสามสิบห้าสามสิบหกนิ้ว..เหลือกินเหลือใช้จริงๆ แม่คู้ณ..
อภิชาติละสายตาจากเนินอกอวบสร้าง กวาดสายตาลงมายังเบื้องล่าง จ้องมองเอวบางที่คอดกิ่วซึ่งตัดกับสะโพกที่ผึ่งผายเนื้อแน่นหนั่นแบบตาไม่ยอมกระพริบ โดยเฉพาะตรงเป้ากึ่งกลางหว่างขาที่มองเห็นแบบรำไรนั้น มันช่างโหนกนูนชวนสวาท น่าเอาควยทะลวงให้มิดด้าม อีกทั้งเรียวขาที่ขาวเนียนอมชมพูนั่นก็สวยจนอยากจะเอาลิ้นละเลงเลียให้ทั่ว..
โอ้..อภิชาติบอกกับตัวเองเลยว่า สาวสวยตรงหน้านี้ช่างเป็นผู้หญิงที่น่าเย็ดน่าร่วมภิรมย์ด้วยจริงๆ ..ชาตินี้ถ้าได้มีโอกาสเย็ดซักที จะไม่มีวันลืมพระคุณเลย
"ขออนุญาตตรวจอาการคนไข้หน่อยนะคะ" หมอสาวคนสวยเอ่ยทัก ขออนุญาต
"เชิญเลยครับ คุณหมอ" เสียงหวานใสของหมอสาว ปลุกให้อภิชาติตื่นจากภวังค์ ..เขาส่งยิ้มให้กับเธอ สายตาจ้องมองไปที่ใบหน้างามๆ อย่างหลงใหล ก่อนจะขยับหลบไปยืนที่มุมห้อง
"สวัสดีค่ะ...คุณนภดล..วันนี้เป็นยังไงบ้างคะ" หมอสาวเดินไปที่ข้างเตียง เอ่ยทักคนป่วยอย่างสนิทสนมเหมือนเช่นปกติ โดยไม่รู้ตัวเลยว่า มีคนแอบใช้สายตาอันหื่นกระหายโลมเลียร่างกายของเธออยู่ทางด้านหลัง และถ้าหากเธอรู้ ก็ไม่รู้เหมือนกันว่า เธอจะกระอักกระอ่วนใจมากน้อยแค่ไหน?
"สวัสดีครับคุณหมอ..วันนี้ผมรู้สึกดีขึ้นเยอะเลยครับ คงเป็นเพราะคุณหมอเอาใจใส่ดูแลผมเป็นอย่างดี" นภดลตอบแบบยิ้มแย้ม ดวงตาฉายแววซุกซน จ้องมองหมอสาวอย่างหลงใหลไม่แพ้คนผู้เป็นพ่อ..เขาก็เหมือนกับชายหนุ่มทั่วไป เมื่อได้มีโอกาสใกล้ชิดผู้หญิงที่งามพร้อมอย่างหมอสาวคนนี้ มีหรือที่เขาจะไม่คิดอะไร..นภดลหลงรักหมอสาวตั้งแต่แรกเห็นก็ว่าได้ และในช่วงที่เขานอนพักรักษาตัวอยู่ที่นี่ เขาพยายามขายขนมจีบให้หมอสาวอยู่หลายครั้งหลายหน แต่หมอสาวก็บ่ายเบี่ยงทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ ..แต่นั่นไม่ได้ทำให้นภดลท้อใจแม้แต่น้อย กลับยิ่งทำให้เขามุมานะมากขึ้น..สิ่งของไหนที่ได้มายาก มันก็ยิ่งมีค่ามากขึ้นเท่านั้น ชายหนุ่มคิดเช่นนั้น
"แหมมม..ก็มันเป็นหน้าที่ของดิฉันนี่คะ..อีกอย่างคุณนภดลก็ยังหนุ่มยังแน่น ร่างกายยังแข็งแรง ก็เลยหายเร็วนะคะ"
ถึงจะตอบไปเช่นนั้น แต่หมอสาวก็แอบเขินอยู่ในใจ..ทำไมเธอจะไม่รู้ว่า นภดลคิดอย่างไรกับเธอ ..ถ้ามีใครมาถามเธอว่า ชอบเขามั้ย หมอสาวก็คงตอบแบบเลี่ยงๆ ว่า ก็ไม่ได้รังเกียจ ด้วยนภดลเป็นคนที่สุภาพ และพูดคุยสนุกสนานทำให้เธอหัวเราะอยู่บ่อยๆ อีกทั้งเขาก็หน้าตาดี ฐานะการงานก็มั่นคง เรียกได้ว่า เป็นชายที่สมบรูณ์แบบเลยก็ว่าได้..แต่จากประสบการณ์ทำให้หมอสาวไม่กล้าที่จะเปิดใจยอมรับใครง่ายๆ..ของอย่างนี้ มันต้องดูกันยาวๆ
"คุณนภดลคะ..หมอขอดูอาการของคุณต่ออีกซักวัน ถ้าไม่มีอาการแทรกซ้อนอะไร วันมะรืนก็กลับบ้านได้.." หมอสาวอ่านรายงานทางการพยาบาลอยู่ครู่หนึ่ง แล้วเงยหน้าขึ้นมาแจ้งแผนการรักษาให้ชายหนุ่มทราบ
"เอ่อ..คุณหมอครับ.." นภดลพยักหน้ารับ ก่อนจะเอ่ยเรียกหมอสาวคนสวยที่กำลังก้มหน้าเขียนใบสั่งทางการแพทย์ให้กับเขา
"ค่ะ ..มีอะไรจะถามดิฉันอีกหรือคะ?.. " หมอสาวเงยหน้าขึ้นมาถาม สีหน้าแสดงความสงสัย
"ไม่เกี่ยวกับอาการของผมหรอกครับ เพียงแต่ผมอยากจะแนะนำให้คุณหมอได้รู้จักกับคุณพ่อกับคุณแม่ของผม..นี่คุณพ่อ คุณแม่ของผม ท่านเพิ่งลงมาเยี่ยมผมวันนี้เอง..พ่อครับ แม่ครับ..นี่คุณหมอปานเรขาครับ..นี่ถ้าไม่ได้คุณหมอช่วยรักษาละก็ ผมก็คงไม่หายเร็วอย่างนี้"
"สวัสดีค่ะ...คุณลุง คุณป้า" หมอสาวใจหายวาบ สองแก้มแดงซ่านขึ้นมาอย่างไม่รู้ตัว..โอ้..นึกว่าแค่คนรู้จักมาเยี่ยม แต่ที่ไหนได้ กลับเป็นคุณพ่อคุณแม่ของเขา...สาวสวยรีบยกมือขึ้นไหว้ตามมารยาท และด้วยวัยที่ดูมีอายุมากกว่าคุณพ่อคุณแม่ของเธอ หมอสาวจึงใช้สรรพนามแทนพวกเขาว่า คุณลุงกับคุณป้า
"สวัสดีจ๊ะ .." เรวดียิ้มแย้มอย่างพอใจที่เห็นหน้าตาอันสะสวยและมารยาทอันดีของหมอสาว และหลังจากรับไหว้เสร็จ เธอก็กล่าวกับหมอสาวอย่างอารมณ์ดีว่า "แหมม..แม่เพิ่งรู้นะว่า คุณหมอที่รักษาลูก ทั้งสวยทั้งน่ารัก ..ตาต้นคิดเหมือนแม่มั้ยลูก"
เรวดีจบประโยคด้วยการหันหน้าไปถามลูกชายสุดรัก ..แค่มองอาการของลูกชาย เธอรับรู้ในทันทีโดยไม่ต้องรอให้บอก..คนที่เป็นแม่ มีหรือที่จะดูไม่ออก ดวงตาของลูกชายสุดรักที่มองหมอสาวอย่างหลงใหลนั้นมันฟ้องอยู่ทนโท่ ว่าเขาสนใจหมอสาวคนนี้อยู่ ซึ่งเธอก็แอบพึงพอใจในตัวหมอสาวคนนี้อยู่เหมือนกัน..ตาต้นนี่ตาถึงนะ คุณหมอคนนี้ นอกจากจะสวยแล้วยังดูสุภาพอ่อนน้อม น่ารักน่าใคร่จริงๆ ..ถ้าได้เป็นลูกสะใภ้ละก็ เหมาะเลย
"ครับ..." นภดลกล่าวรับแบบยิ้มๆ ใครเล่าจะปฏิเสธให้โง่..คุณแม่ครับ ต้นรักคุณแม่จังเลย
"ขอบคุณคุณค่ะ คุณป้า..ที่ชมหนูจนตัวแทบลอย แต่หนูไม่ได้สวยขนาดนั้นหรอกค่ะ..." ปานเรขายิ้มอย่างอายๆ ที่ถูกชมแบบซึ่งๆ หน้า
"ใครว่า...ป้าชมจริงๆ นะ ป้าไม่เคยเจอใครสวยเท่าคุณหมอมาก่อนเลยละจ๊ะ..ใช่มั้ยพ่อ.." เรวดีจงใจใช้แขนสะกิดสามีให้เอ่อออตามเธอ
"จ๊ะ..จ๊ะ.." อภิชาติที่มัวแต่มองหมอสาว ไม่ได้รับรู้เลยว่า แม่กับลูกชายเล่นอะไรกันอยู่..เขาจึงทำได้แต่เอ่อออตอบรับแบบตามน้ำไปเรื่อยเจื้อย
+ # + # + # + # + # + # +
หลังจากเข้าเยี่ยมดูอาการของลูกชายจนสบายใจแล้ว อภิชาติและเรวดีก็หาที่พักค้างคืนเป็นโรงแรมในละแวกนั้น และคืนนั้น อภิชาติก็ร่วมรักกับภรรยาอย่างร้อนแรงจนเรวดีแปลกใจในความแข็งแกร่งของสามี แต่เขาก็ออกตัวว่า คงเป็นเพราะแปลกที่แปลกถิ่นก็เลยคึกคักเป็นพิเศษ แต่จริงๆ แล้ว อภิชาตินึกถึงหมอสาวคนสวยอยู่ต่างหาก เขาจินตนาการว่า ขณะนี้เขากำลังร่วมรักกับหมอสาว หาใช่เรวดีภรรยาของเขาไม่..
อูยยยย..หนูปานจ๋า รูหีของหนูเย็ดมันส์อร่อยควยจริงๆ ..อูยยยย..ทั้งดูดทั้งตอดดีอะไรอย่างนี้...ซี๊ดดดดด..ลุงจะถึงแล้ว..อูยยยย..น้ำ.น้ำจะแตกแล้ว..ลุงขอแตกในนะหนูปาน..โอยยยย..จะ.จะออกแล้วววว...โอ๊ววววววว...ซี๊ดดดด.ด.ดดดด์
วันรุ่งขึ้นอภิชาติก็ไม่ยอมกลับบ้านตามกำหนดเดิมที่วางเอาไว้ ทั้งๆ ที่เขานั้นมีนัดสำคัญกับลูกค้า..อภิชาติให้เหตุผลกับภรรยาว่า เป็นห่วงลูก แต่จริงๆ แล้วเขาอยากจะไปเห็นหน้าหมอสาวคนสวยต่างหาก ..ซึ่งเรวดีก็พลอยเห็นดีเห็นงามไปด้วย เพราะตัวเธอนั้นก็เป็นห่วงลูกชายสุดรักเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว...เรวดีไม่ได้เฉลียวใจเลยว่า สามีของเธอนั้นปากไม่ตรงกับใจเลยซักนิด ปากบอกว่าห่วงลูก แต่ใจกลับคิดอกุศล สายตาคอยสอดส่องหาช่องทางดูเรือนร่างอันหมดจดของหมอสาวอยู่ตลอดเวลา
อภิชาติอยู่ดูอาการของลูกชายอยู่หลายวัน ทั้งๆ ที่อาการของนภดลก็ไม่ได้หนักหนาอะไรแล้ว เขาบอกกับลูกและภรรยาว่า 'นอนพักรักษาตัวที่นี่แหละ เอาให้หายสนิทก่อนแล้วค่อยกลับ'..และในระหว่างนั้นเขาก็แอบมองเรือนร่างอันเย้ายวนของหมอสาวทุกครั้งที่พบเจอ..ทุกอิริยาบถ ไม่ว่าจะนั่ง จะยืน หรือจะเดิน..ภาพส่วนเว้าส่วนโค้งองคาพยพทุกสัดทุกส่วนของหมอสาวถูกชายสูงวัยจอมหื่นบันทึกลงสมองแบบไม่ยอมให้มีส่วนใดตกหล่น..
แต่หลังจากที่ลูกชายหายดีแล้ว อภิชาติก็ไม่มีเหตุที่จะใช้อ้างเพื่ออยู่อีกต่อไป เขากับภรรยาจึงจำต้องเดินทางกลับบ้าน แต่ในใจของอภิชาตินั้นก็ยังรู้สึกอาลัยอาวรณ์ในตัวของหมอสาวไม่รู้หาย..
+ # + # + # + # + # + # +
เวลาผ่านไปประมาณสามเดือนเห็นจะได้..นภดลก็กลับมาเยี่ยมบ้าน และการมาของเขานั้นทำให้อภิชาติผู้เป็นพ่อดีใจจนแทบเก็บอาการเอาไว้ไม่อยู่ เนื่องจากนภดลไม่ได้มาเพียงลำพัง แต่เขาพาแฟนสาวมาให้พ่อกับแม่ได้รู้จัก..และผู้หญิงคนนั้น ก็ไม่ใช่ใครที่ไหน ..หมอปานเรขาคนสวยที่อภิชาติคิดถึงอยู่ทุกเมื่อเชื่อวันนั่นเอง
"สวัสดีคะ..คุณลุง คุณป้า .." ปานเรขายกมือขึ้นไหว้คุณพ่อและคุณแม่ของแฟนหนุ่ม ซึ่งเธอเคยพบเห็นหน้ามาแล้วหนหนึ่ง
"สวัสดีจ๊ะ...นั่นหนูปานเรขาใช่มั้ยจ๊ะ ..." เรวดียกมือขึ้นรับไหว้ ก่อนจะทำตาโต แสดงความดีใจจนออกนอกหน้า เมื่อได้เห็นหน้าตาของว่าที่ลูกสะใภ้
"คะ..หนูเองคะ คุณป้า..." ปานเรขายิ้มตอบแบบเขินๆ
"โอ๊ยยย..ป้าดีใจจริงๆ ..ตอนแรกที่ตาต้นบอกป้าว่า จะพาแฟนมาให้ป้ารู้จัก ป้าก็นึกว่าใครที่ไหนเสียอีก ..แหมม..ตาต้นนี่ก็เหลือเกิน ไม่ยอมบอกแม่ซักคำว่า เป็นหนูปาน" เรวดีจับไม้จับมือของปานเรขาอย่างตื่นเต้น เธอไม่คิดไม่ฝันเลยว่า แฟนสาวของลูกชายสุดรักก็คือหมอสาวคนสวยที่เธอชื่นชมนั่นเอง
"ผมอยากให้คุณแม่ประหลาดใจนะครับ..ก็เลยไม่บอกก่อน" นภดลกล่าวเสริมขึ้นมาอย่างอารมณ์ดี ก่อนจะหันหน้าไปส่งยิ้มหวานๆ ให้กับแฟนสาวที่ส่งสายตาค้อนเขาให้ควับ
ตลอดเวลาหนึ่งอาทิตย์ที่ลูกชายกลับมาเยี่ยมบ้านหนนี้..อภิชาติรู้สึกกระปรี้กระเปร่าเหมือนกลับเป็นหนุ่มขึ้นมาอีกครั้ง ช่างเป็นวาสนาของเขาเสียจริงๆ ที่ได้อยู่ใกล้ชิดกับว่าที่ลูกสะใภ้คนสวยที่เขาแสนจะคลั่งไคล้..เมื่อครั้งที่นภดลนอนป่วยที่โรงพยาบาล อภิชาติก็พบเจอหมอสาวเฉพาะตอนที่เธอขึ้นมาตรวจดูอาการของลูกชายเท่านั้น แต่นี่เขาได้พบเจอเธอเกือบตลอด 24 ชั่วโมงก็ว่าได้ และยิ่งได้อยู่ใกล้ชิดแบบร่วมชายคาเดียวกันอย่างนี้ ก็ยิ่งทำให้อารมณ์ทางเพศของเขานั้นคุกรุ่นอยู่ตลอดเวลา..และแน่นอน ทุกค่ำคืนอภิชาติก็จะไประบายกับเรวดีภรรยาของเขา แต่ถึงกระนั้นหนุ่มวัยดึกก็คิดอยู่ตลอดเวลาเลยว่า จะมีซักครั้งไหมหนอ ที่ดุ้นควยของเขาจะมีโอกาสทะลวงรูสาวของหมอปานเรขาคนนี้
+ # + # + # + # + # + # +
หลังจากนั้นไม่นาน..นภดลก็ขอหมั้นกับหมอปานเรขา สร้างความดีใจให้กับเรวดีเป็นอย่างยิ่ง ด้วยเธอนั้นชื่นชอบในตัวหมอสาวเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว และสำหรับอภิชาตินั้นไม่ต้องพูดถึง ดีใจเสียยิ่งกว่าดีใจเสียอีก เพราะว่าเขานั้นจะได้มีโอกาสพบเจอหมอสาวแสนสวยคนนี้ได้บ่อยครั้งมากขึ้นนั่นเอง
