จาริณีดูนาฬิกา มันเป็นเวลาห้าทุ่มกว่าแล้วขณะที่เปิดประตูบ้านเข้าไป ครูสาวใจเต้นระทึก เธอไม่เคยกลับบ้านดึกอย่างนี้มาก่อนเลย จะมีใครสงสัยอะไรบ้างหรือเปล่า
“คุณแม่กลับมาแล้วหรือคะ”
จาริณีสะดุ้ง เมื่อได้ยันเสียงฝ้าย ลูกสาวคนโตของเธอที่นั่งคอยอยู่ที่โซฟา
“เอ้อ...จ้ะ” จาริณีรับคำ
“เดี๋ยวฝ้ายเอาน้ำมาให้ค่ะ”
จาริณีเดินไปนั่งที่โซฟา เด็กสาวกลับมาพร้อมกับยื่นแก้วน้ำส่งให้
“ทำไมวันนี้คุณแม่กลับดึกเลยล่ะคะ”
“แม่เจอเพื่อนเก่าน่ะ เลยคุยกันนานหน่อย” เธอพูดอย่างคล่องแคล่วเพราะเตรียมคำตอบไว้แล้ว
“คุณแม่คะ ฝ้ายมีเรื่องปรึกษาค่ะ”
“เรื่องอะไร”
“ฝ้ายคิดว่าจะออกจากโรงเรียนค่ะ”
“อ้าว! ทำไมล่ะลูก” จริยาอุทาน ใจหายวาบ
ฝ้ายเป็นลูกสาวคนโปรดของพ่อเป็นเด็กที่หัวดีที่สุดในจำวนวนลูกทั้งสามคน คุณพ่อถึงกับตั้งความหวังว่าจะเห็นเธอได้สวมเสื้อกาวน์ของแพทย์ แต่อยู่ๆกลับมาพูดว่าจะออกจากโรงเรียน ทำให้เธอตกใจมาก
“ฝ้ายรู้ว่าตอนนี้ฐานะของเราแย่มาก ฝ้ายไม่ใช่เด็กแล้วนะคะคุณแม่” ฝ้ายบอกด้วยใบหน้าที่หมองเศร้า “ฝ้ายจะหางานทำ จะช่วยแม่หาเงิน”
“ไม่จำเป็นเลยฝ้าย แม่ส่งลูกเรียนได้” จาริณีรีบพูด
“คุณแม่อย่าหลอกฝ้ายเลยค่ะ ฝ้ายรู้ว่าเงินเดือนครูมันนิดเดียว แล้วพ่อตอนนี้ก็ไม่ทำอะไร เอาแต่กินเหล้า ฝ้ายตัดสินใจแล้วค่ะ”
“โธ่! ฝ้าย หนูยังไม่รู้อะไร แม่ไปลงทุนทำธุรกิจกับเพื่อน ตอนนี้เริ่มจะได้เงินตอบแทนแล้ว ต่อไปเราจะกลับมาอยู่อย่างสบายเหมือนเมื่อก่อน”
“จริงหรือคะ” ฝ้ายถามอย่างแปลกใจ “ทำไมแม่ไม่เคยบอกฝ้ายเลยล่ะคะ”
“แม่กลัวว่าถ้าขาดทุนแล้วฝ้ายจะเสียกำลังใจน่ะซิ เชื่อแม่เถอะ แม่มีเงินแล้วจริงๆ ฝ้ายตั้งใจเรียนเป็นหมอตามที่พ่อหนูหวังไว้เถอะ”
ฝ้ายรับคำอย่างงงๆ แต่ใจยังไม่หายสงสัย แม่ที่เป็นครูอนุบาลน่ะหรือจะกล้าลงทุนทำธุรกิจ
แต่แล้วฝ้ายก็เห็นว่าแม่มีเงินแล้วจริงๆ แม่ใช้หนี้จนหมด แถมยังแจกเงินให้เธอกับน้องๆจับจ่ายใช้สอยอย่างสุขสบายมากกว่าเมื่อก่อนด้วยซ้ำ
ข้อที่น่าสังเกตก็คือแม่เองก็เปลี่ยนไป เมื่อก่อนจะแต่งชุดฟอร์มเรียบร้อยเชยๆ แต่ตอนนี้เริ่มแต่งตัวสวย เสื้อผ้าสีสดใส บางทีก็คว้านอกจนลึก ดีว่ามีเสื้อในอยู่ด้วยก็เลยไม่โป๊น่าเกลียด ในตู้เสื้อผ้าของแม่ก็มีเสื้อผ้าเยอะมาก รองเท้าก็ซื้อไว้หลายคู่ ฝ้ายเคยถามแม่ว่าทำธุรกิจอะไร แม่ก็ไม่บอกรายละเอียด ส่วนพ่อนั้นไม่สนใจเลย ยิ่งได้เงินจากแม่มากก็ยิ่งกินเหล้าหนัก และกลับดึกยิ่งกว่าเดิม แต่แม่ของเธอก็ดูจะไม่สนใจอะไรเลย...
ตอนนี้ครอบครัวไม่มีปัญหาเรื่องเงินแล้ว แต่เรื่องความสัมพันธ์ของคนในครอบครัวมันไม่ได้อบอุ่นเหมือนก่อน แถมยังเลวร้ายลงอย่างเห็นได้ชัด...
แน่นอนว่าเงินที่จาริณีได้มาก็คือ เงินของ ชวินนั่นเอง เขาเป็นพ่อค้า มีทรัพย์สินเงินทองเข้าขั้นอาเสี่ยคนหนึ่ง จึงสามารถส่งเสียคนรักเก่าอย่างไม่อั้น ทั้งคุ่แอบพบและมีสัมพันธ์กันอย่างลับๆเป็นเวลาถึงสองปี จนกระทั่งฝ้ายเรียนชั้น ม.5 แล้ว
ชวินไม่ได้ขอให้จาริณีหย่ากับสามี เพราะเขารู้ว่าจาริณีรักและห่วงลูกมาก เขารู้ว่าเธอไม่อยากให้ลูกต้องสะเทือนใจ ตัวเขาเองก็ไม่แคร์เรื่องการแต่งงาน ขอเพียงแต่ได้เชยชมคนรักเท่านั้นก็พอใจแล้ว แต่ความลับไม่มีในโลก วันหนึ่งความจริงก็เปิดเผยขึ้น
วันนั้น ฝ้ายลากลับบ้านมาตั้งแต่ตอนเที่ยงเพราะรู้สึกไม่สบาย ขณะที่จะเข้าบ้านก็แปลกใจที่มีรองเท้าของแม่กับรองเท้าผู้ชายอยู่หน้าบ้าน เด็กสาวรู้สึกแปลกใจเพราะปกติเวลานี้จะต้องไม่มีใครอยู่บ้าน เพราะแม่ก็ต้องไปโรงเรียนอนุบาลเนื่องจากไม่ใช่วันหยุด เด็กสาวเปิดประตูเข้าไป ก็ไม่เห็นแม่อยู่ที่ห้องไหนในชั้นล่าง เด็กสาวจึงเดินขึ้นไปดูที่ห้องนอน ใจคิดว่าแม่อาจไม่สบายเหมือนกัน แต่พอถึงหน้าห้องเธอก็ได้ยินเสียงหัวร่อต่อกระซิก เหมือนหยอกเย้ากัน เด็กสาวตกใจมากเพราะเสียงผู้ชายนั้นไม่ใช่เสียงพ่อของเธอ!
ประตูนั้นแง้มไว้ ไม่ได้ปิดสนิท คงย่ามใจว่าไม่มีใครอยู่บ้าน เธอแอบมองไปที่รอยแง้มของประตูแล้วก็ต้องเข่าอ่อนราวกับจะเป็นลม
แม่ของเธอครางเหมือนคนเป็นไข้ นั่งตัวเปล่าเปลือยขาวโพลนอยู่บนตัวของผู้ชายแปลกหน้าที่เธอไม่รู้จัก โยกสะโพกไปทางซ้ายบ้างขวาบ้าง บางทีก็ยกสะโพกขึ้นมาแล้วซอยขึ้นๆลงๆเป็นจังหวะ เมื่อเพ่งมองให้ใกล้ชิดฝ้ายก็เห็นมือของผู้ชายคนนั้นบีบนมของแม่ทั้งสองเต้า
แม่ของธอคงจะเจ็บบริเวณเต้านมที่เขาบีบจึงร้องโอดโอยออกมา... แต่เจ็บแล้วทำไมไม่หนีออกมา กลับแอ่นอกให้เขาบีบขยี้หนักขึ้น ....หนักเข้าถึงกับรั้งหน้าของเขาให้เข้าไปซุกที่หน้าอก ชายคนนั้นทั้งดูดทั้งเฟ้นนมทั้งสองเต้าอย่างเมามันส์
ปากสวยๆของแม่ร้องครางออกมาตลอด บางทีก็สูดซี๊ดซ๊าดเหมือนกินพริกเผ็ดๆ
“อูยย...ชวิน..มันส์...เหลือ...เกิน” แม่พูดเสียงแทบสลับกับเสียงร้องคราง สะโพกโยกไปมาไม่หยุด
“ผมก็เสียว อูยยย..ผมจะทำให้คุณมีความสุข..นี..”
“ดีจังเลยค่ะ...อูยยย” แม่พูดพร้อมกับขโยกเขยกยิ่งกว่าจ๊อกกี้
ผู้ชายคนนั้นก็ส่ายสะโพกเด้งรับตามจังหวะที่แม่เร่งเครื่องใส่จนเขาตั้งตัวแทบไม่ติด
สักครู่ผู้ชายคนนั้นก็พลิกตัวขึ้นมานอนทับแม่ เขากดจมูกลงที่ซอกคอขาวๆ ปากไล่ประกบจูบปากที่ห่อครวญคราง จากนั้นก็ถอนออกมาเพื่อจะระดมจูบไปทั่วใบหน้า ส่วนมือก็บีบคลึงเต้านมของแม่อยู่ตลอดเวลา และกลับเป็นฝ่ายซอยสะโพกเข้าหาแม่บ้าง แม่ก็แอ่นสะโพกขึ้นรับ จนทำให้เกิดสียงดังเป็นจังหวะ
“อูยยย...เสียว...เสียวเหลือเกิน..”
“ผมก็เสียว..อูยยย..นีคุณนี่ยอดจริงๆ...ซี๊ดสสส์” ชายคนนั้นพูดแล้วกระแทกเข้าใส่แม่อย่างรุนแรง
“โอ๊ยยย..เบาๆ...ค่ะ...อูยยยย...เดี๋ยวของนีพัง ..” แม่ร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด ใบหน้าบิดเบี้ยว แต่สองแขนกับกอดรัดผู้ชายคนนั้นไว้ แถมยังโยกตัวให้เข้ากับจังหวะการทิ่มแทงของเขา
“อูยย...ซี๊ดสส์...เสียวจังเลย...แรงอีก..แรงค่ะ” แม่ร้อง ท่าทางเหมือนจะเหนื่อย แต่กับยกสะโพกขึ้นรับการกระเด้าของเขาอย่างไม่หวาดหวั่น... ไม่กลัวเจ็บ.... ฝ้ายถึงกับยกมือขึ้นปิดปากเพราะกลัวจะหลุดเสียงร้องออกไป
ทั้งสองแอ่นตัวกระแทกเข้าหากันเกือบสิบนาที จากนั้นก็หยุดนอนซบกันนิ่ง...
ฝ้ายค่อยๆย่องลงมานั่งที่ชุดรับแขก เด็กสาวนั่งซึมไม่รู้ว่าจะทำยังไงกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ดวงตาของเธอชุ่มชื้นด้วยน้ำตา ในที่สุดก็ไหลออกมาเป็นทางยาว......
