“เอ๊ ทำไมไอ้....ลุงพูดจา……ไม่รับผิดชอบแบบนี้ลุงจอง แย่ๆที่สุด” “นี่คุณไพลินครับไม่น่าพูดแบบนี้นะ ผมเองเร่งงานกันเต็มที่แล้วนะ” “เร่งหรือ สัปดาห์ที่แล้วก็ได้งานแค่นี้ ฉันก็ต้องรับผิดชอบงานนี้นะ แล้วลุงก็สบายสิ” “ครับผมจะเร่งงานเอง” ลุงจองหัวหน้าช่างก่อสร้างต้องก้มหน้ารับคำสั่งของสถาปนิกสาวอย่างมิอาจปฎิ เสธ ไพลินเองก็แสนจะโกธรเพราะงานที่เธอต้องส่งบริษัทรับก่อสร้างบ้านมันแสนช้า จริงๆ จนไพลินอดจะใช้อารมณ์ไม่ได้ จนทำให้ลุงจองอดแค้นในใจกับสาวสาวคนนี้ไม่อย่างมากแต่ด้วยหน้าที่ก็ต้องรับ ไปแม้แกจะแสนอายช่างคนอื่นๆก็แกอายุก็ปาไปเลขห้าแล้ว เล่นมาโดนเด็กสาววัยยี่ 24 มาว่าแก แกคิดในใจกูอยากเอาควยยัดปากสวยๆของมึงสักทีดูสิจะพูดอะไรออกไหม “ไม่เอาน่าลุง คุณแกผึ่งมาทำงานปล่ยแกไปเถอะ” ไอ้กรดพูดให้ลุงจองไม่คิดมาก แต่แกก็อดแค้นไม่ได้ก็ตอนถูกว่าไอ้พวกนี้มันแอบอมยิ้มแบบสมน้ำหน้าแกทุกคนแก จึงคิดในใจว่าต้องหาโอกาสแก้แค้นให้ไอ้พวกเด็กก่อสร้างรู้จักไอ้เสือมุกเจ็ด เม็ดอย่างแกให้ดูหกเดือนผ่านไปไพลินและคนทั้งบริษัทไปสัมมานาที่น่าน ที่รีสอดแห่งหนึ่ง ที่ธรรมชาติงดงาม คืนแรกมีกิจกรรมรอบกองไฟ วันต่อมามีการล่องแก่ง และการเดินป่าไปดูน้ำตก ไพลินอยู่ในกลุ่มวิศวกรและสถาปัด เดินอยู่ห่างจากกลุ่มคนงาน อยู่ก็มากโข้อยู่ แต่จุ่ๆไพลินก็เดินกลับลงมาคนเดียว ทำเอาพวกคนงานที่เห็นร้องทัก “เป็นอะไรไปครับ” “อ้อ ไพลินไม่ค่อยสบายคะ” แล้วก็เดินสวนกันไพลินเดินได้เดียวเดี่ยวก็หลบเข้าไปในพุ่มไม้ใหญ่ ไอ้เฒ่าจองเดินเก็บลูกตะโกที่เป็นไม้ป่ากินอยู่เห็น ไพลินเดินเข้าไปในพุ่มไม่จะไม่ไปดูก็ไม่ได้ก็นี่โจทย์เก่าของมัน เหมือนสวรรค์แกล้งไพลินเธอออกมาจากลุ่มเพราะปวด... เธอหาพุ่มไม้ที่คิดว่าลับตาคนจากนั้นก็ถ่ายทุกข์ “อุย บ้าจริงมาปวด....อะไรตอนนี้” ว่าแล้วเธอก็ถลกกางเกงยีนออกเปลือยช่วงล่างออกแล้วปลดทุกข์กลางป่า สายตาของไอ้เฒ่าจองดุจเหยี่ยวจองมองไปที่ก้นขาวกลมดิ๊กของไพลิน ที่หว่างขามีหูรูดก้นสีน้ำตาลแดง ที่ปล่อยก้นสิ่งปฎิกูลออกมาเป็นระยะ ไอ้เฒ่าจองมันหัวดีพอจะเอามือถือที่มันชื้อต่อไอ้พวกเด็กก่อสร้างด้วยกันมา มันเองก็แทบไม่เคยใช้ถ่ายรูปแต่ก็ให้ไอ้พวกนั้นก็สอนไว้ มันจึงสามารถบันทึกช็อตสวยๆของไพลินไว้ แค่เห็นก้นดูเหมือนจะไม่สะใจแก มันจึงแอบย่องเงียบไปอีกด้านเท่านั้นเอง อะไรต่อมิอะไรที่เธอสงวนไว้ 24 ปี โชว์แก่สายตาของไอ้เฒ่าจอง “งามอะไรแบบนี้อีไพลิน” ไพลินนั่งยองๆปลดทุกข์ แบะขาออกเห็นพูลหีที่มีขนไหมประดับอยู่ไม่เบาทีเดียว แต่ที่หน้าดูคือสิ่งที่อยู่ในซอกขาที่เรียกรวมว่าหี มันแดงสดดีจริง ที่แคมสองหีก็แดงที่ร่องก็แดงและที่เม็ดแตดก็แดงสดราวทับทิมเม็ดสวย ที่สำคัญอีกจุดคือที่ร่องกลางหีที่มีฉี่ไหลออกมาอีก เป็นระยะตามธรรมชาติ ให้ตายเถอะถ้าเธอรู้ว่าถูกแอบถ้ำมองและถ่ายรูปเธอจะรู้สึกอย่างไร ไอ้เฒ่าถ่ายครบทุกซอกทุกมุมแล้ว จึงรอจนแม่สาวสวยเดินลับตากลับรีสอต์ไป เฒ่าตัวชั่วมันรู้ว่าสามารถล่อหีของสาวไพลินได้แน่ๆแต่ระดับมันต้องวางแผน สร้างความสะใจในการแก้แค้น
ไพลินกลับที่รีสอต์ ทุกคนยังเดินป่ากันอยู่ ไอ้เฒ่ารีบเดินไปหาไพลินที่รีสอต์ “คุณไพลินครับ” “มีอะไรหรือลุงจอง” เธอทักลุงจองโดยลืมเรื่องที่เป็นบ่อเกิดของความแค้นวันนั้นไปเสียแล้ว “ผมมีอะไรให้คุณไพลินดูครับ” มันชูมือถือจอสีที่มีรูปถ่ายทุกข์ของเธอขึ้นมา “ว้ายนี้มันอะไร” “อย่าเสียงดังสิครับคุณไพลิน เดี่ยวผมส่งให้คนทั้งบริษัทนะจ๊ะ” ไพลินถอดสีหน้าจนซีด “แกจะเอายังไง เอามือถือมานี้” ไพลินรีบเข้าแย่งมือถือ “เอามานี่นะ แกไอ้จองตัวชั่ว” ไอ้จองหลบไพลิน จนไพลินเซล้มไป “ไปอะไรครับคุณไพลินคนเก่ง ถ้าคุณไม่อยากให้รูปกระจายไปทั้วประเทศก็ตามขึ้นรถผมมา” พูดจบมันชี้ให้ไพลินดูรถยนต์ของบริษัทที่มันขับมา เธอแทบบ้าเมื่อไอ้จองเดินไปแบบไม่แยแสเธอก่อนตีก้นงอนเธอเบาๆ “กลับมาไอ้จอง แก แก”ไพลินเดินเข้าไปก็คิดไป เธอจะเอาไงดี ส่วนไอ้แก่สาระเลวมันแอบลุ้นอยู่ว่าถ้าอีสาวหัวดีผลิกเกมเล่นจับตัวมันคงได้ ไปกินข้าวแดงแน่ๆ แต่มันก็แสนจะดีใจแทบลิงโลดเมื่อไพลินขึ้นรถมา “เข้ามานั่งสิเมียจ๋า” ไพลินค้อนตาเขืองไปที่หน้าของไอ้เลวจอง แต่ก็ยอมมานั่งลงในรถแล้วมันก็รีบออกรถอย่างเร็วไว ไพลินจึงเป็นฝ่ายถาม “ว่ามาจะ เอางัยลุงจองว่ามาจะเอาเงินใช่ไหม” “ใจร้อนจริงนะเมียจ๋า” ไอ้จองกระซิบข้างหูของไพลิน เธอเองแสนแค้นแต่เธอต้องหาทางเอาตัวรอดให้ได้ “พูด เพราะๆสิเมียจ๋าเรียกพี่จองว่าผัวด้วยนะไม่งั้น” มันหยิบโทรศัพท์เจ้ากรรมออกมาขู่เธอ “ก็ได้ ผัว อย่าเอารูปเมียให้ใครดูนะคะ” เธออ้อนเอาตัวรอดไอ้แก่ยิ้มแบบสะใจ “เอางี้สิเมียที่รักของผัว เมื่อวานผัวเห็นหมอยเมียดกไม่เบาเลยลองถอนให้ดูสัก เส้นสองเส้นสิ” ไพลินมองหน้าไอ้แก่จ้องแบบแสนโกรธ “เดี๋ยวๆ” เป็นคำเตือนที่กระซิบจากไอ้แกพร้องกดส่งรูปอยู่ ไพลินก้มหน้าแล้วใช้มือสอด ผ่านกางเกงยีนแล้วดึงเอาขนหมอยออกมา เธอหลับตาปี๋ด้วยอาการเจ็บเนินหีที่หมอยหลุด ไอ้แก่มองแล้วยิ้ม ก่อนจะเอื้อมมือไปที่มือไพลินหยิบ เอาหมอยที่มือไพลินมาดู “แหมหมอย เมียมันยาวและยิกได้ใจผัวจริง” “แก....ไอ้” “เอ้ คุณไพลินเรียกเพราะสิครับไม่งั้นโดน ผมส่งรูปนี้ไปนะ ครับเมียจ๋าเรียกผัวสิจ๊ะ” ไพลินตกใจมากจนหน้าที่ซีดก็ซีดแทบขาว “ได้ ผัวขา จะให้เมียทำอะไรอีกคะ” “พูดจาได้น่าฟังนะเมียจ๋า” ไพลินตามใจมันเพื่อหาโอกาสรอด ไอ้แกกระซิบข้างหูไพลิน “เมียเคยโดนใครเย็ดไหมจ๊ะ” ไพลินอึ่ง แต่ก็ตอบไป “ไม่เคยจะ” “แล้วอยากโดนควยผัวคนนี้ไหมเมียจ๋า” ไพลินทำท่าจะไม่ตอบทันใดไอ้จองก็ควักมือถือขึ้นมาอีก ทำเอาเธอต้องกัดฟันตอบ “ไม่อยากคะ เมียไม่อยากโดนเอาคะ” ไพลินตอบได้ไม่ถูกใจไอ้แก่นัก “งั้นเอาแบบนี้ ดูดควยให้ผัว แล้วขอเงินอีกห้าหมื่นนะ เมียจ๋า” ไพลินอึ่งอีกรอบแต่ก็เป็นข้อเสนอที่ไม่เลว เพราะเธอเคยอ่านหนังสือมาว่าการขอใช้ปากทำรักสามารถกัดเพื่อจัดการผู้ชาย ชั่วได้ ไพลินคิดพักใหญ่ก่อนจะกระซิบข้างหูไอ้แก่จองว่า “โอเคคะผัวขาเมียยอม” “งั้นเอาเลยสิเมีย ผัวอยากเต็มที่แล้ว” ว่าแล้วไอ้แก่รูดซิบควักควยใหญ่ร่วมแปดนิ้วมีมุกรายรอบสีดำทะมึน ไพลินตกใจมากนั่งทำใจว่าจะอมไอ้ของสกปรกอย่างไร และจะวางแผนกัดเมื่อใดดี @สถาปนิกสาวรวบรวมความกล้าเพื่อจะเอาตัวรอดอ้าปากกว้างหลับตาปี่อมควยของไอ้ แก่จองคนงานเฒ่าสุดเลวเข้าปาก เธอพยายามจะกลั้นความสะอิดสะเอียนจากขี้เปียกที่มีอยู่รอบควยส่งกลิ่นเหม็น ฉุ่นๆ “โอววว ดีมาก ในที่สุด ปากดี ของมึงก็ต้องมาอม ควยกู” ไพลินอมควยมันไปครึ่งลำควยก่อนจะบรรจงกัดควยกะให้ขาดคาปาก แต่โอวอนิจาเธอหารูไม่ว่าเธอกำลังเล่นอยู่กับนักข่มขื่นมือชั้นเทพ “พลักๆๆ” “โอ๊ยๆๆ แก” “อีไพลินมึงนึกว่ากู จะโง่ให้มึงกัดควยกูง่ายๆหรือ” มือของไอ้แก่ทุบกลางหลังไพลินอย่างแรงก่อนที่เธอจะกัดควยมันไม่กี่อึดใจ เล่นเอาเธอต้องปากตาค้างด้วยความเจ็บ “ในเมื่อกูขอให้มึงอมมันดีๆมึงเล่นจะกัดกู กูก็ไม่จำเป็นต้องปราณีมึง” “โอ้ยย อย่า อย่า ทำฉัน” มึนบีบคอไพลินแล้วขับรถเข้าไปในป่า “จะพาฉัน ไปไห้ แกปล่อยๆ” ไอ้จองบีบคอเธอก็แทบไม่มีแรงต่อสู้รถวิ่งไปลึกในป่าที่ดูรกทึบ พอถึงที่ที่ไอ้จองคิดว่าเหมาะมันก็ลากไพลินโดยการจึกผมลงมา “วันนี้แหละมึง จำได้ไหมเคยด่ากูเหี้ยประจานกู วันนี้มึงได้มีผัวเหี้ยๆสมใจแน่” “ว้าย อย่าทำฉัน อย่า ตีฉันขอร้อง อุกๆๆ” ไพลินโดนชกที่ท้องสามครั้งเล่นเอาเธอตัวงอไอ้แก่ลากร่างเธอไปวางที่ ใต้ต้นไม้ต้นหนึ่ง “ปล่อย ฉัน นะไอ้ บ้าปล่อยๆ” “ดิ้นเข้าไปที่เนี้ยมีแค่มึงกับกู ถ้าไม่อยากตายก็นิ่งรอรับควยกู รับรองหีดีจบมหาลัยดัง จอควยคนใช้แรงงานแบบกูมึงต้องติดควยกูปอีกนาน” “ไอ้บ้าจอง ต่อให้กูตายกูก็ไม่มีวันอยากมีอะไรกับมึง” “อ้อ อีไพลินปากดีใช้ไม่” ว่าแล้วมันก็เข้าไปเอาเข็มขัดพันธนาการสองมือไพลินเข้ากับต้นไม้ ส่วนหลังเธอพิ่งต้นไม้ใหญ่อยู่ “กูจะบอกให้มึงรู้นะกูนะลงลิ้นเก่งจนกระหรี่ยังติดเลย” “ไอ้เลว ไอ้สัด อย่าทำกูนะอย่า อย่าถอดอย่า” @ ไอ้จองปลดกระดุมกางเกงยีนของไพลินแล้วรูดซิบก่อนจะดึงกางเกงของเธอออก ไพลินพยายามบิดสะโพกหนีพร้อมกับด่าทอต่างนานา ด้วยความแค้น “ปล่อย กูนะไอ้ชาติหมามึง จะทำอะไรกู อย่านะมึง กูเอามึงเข้าตารางแน่ ไอ้สัดนรก” “ด่ากูเข้าไปดูสิกางเกงในใครเอย...สีฟ้าออกมาแล้ว” “อย่า นะอย่า ถอดไอ้จอง ขอร้องอย่าทำฉันเลย” “ทีนี้จะมาขอสีใจด้วยดูสิ กางเกงในสีฟ้านี่มีอะไรอยู่” ว่าแล้วไอ้จองก็ลุกไล่จับที่ต้นขาอ่อนที่เรียวขาวของไพลิน “ไหนขอดูหีจะๆกับตาหน่อยสิ” “อย่านะ ไอ้ชั่ว อย่า แหก ขากูอย่า” ไอ้จองสะแหยะยิ้มพร้อมกับจับน่องปลี่ของไพลินดันออกเธอไม่สามารถขัดได้เพราะ มือทั้งสองก็ถูกพันธนาการกับต้นไม้ หลังก็พิงต้นไม้อยู่เธอถูกดันให้หน้าขาเปิดออกจนเห็นเนินหีโหนกที่มีเพียงเก งเกงในผ้าสีฟ้าปิดบังอยู่ ไอ้แก่มองน่าไพลินอย่างโรคจิตก่อนจะลงลิ้นที่เป้ากางเกงใน “อยา อย่านะ ไม่ อย่าทำฉัน อย่าๆ” “หอมชื่นใจกูจริงอีปากเก่ง ดูซีมีหมอยแลปออกมาด้วยยย” “ไม่ นะ เอาปากชั่วของแกออกไป ออกไป” ไพลินถูกจมูกบานใหญ่ของไอ้เฒ่าจู่โจมมาที่เป้ากางเกงในมันป้ายลิ้นไปมาเธอ พยายามใช้สองขากัดแกว่งไปมาแต่ก็ทำได้ไม่ถนัดผิดกับลิ้นสากของไอ้แกจองที่ลง ไปที่โคกหีของไพลินได้ถนัดๆนับครั้งไม่ถ้วน “ไม่ อย่าทำกูปล่อยฉันนะ บอกให้ปล่อย อย่าเลียบอกว่าอย่าไม่เข้าใจภาษาหรือไง อย่า” ไพลินดิ้นสุดตัวถึงมือจะถูกมัดแต่เท้าเธอดิ้นจนสามารถใช้ตีนถีบไปกลางอกของ ไอ้เฒ่าจองได้อย่างจังจนไอ้จองกระเด็นไปร่วมๆสามสี่เมตร “โอ๊ย อี เวร นีมึง” “สมแล้วไอ้คนเลวๆอย่างแก อย่าให้ฉันรอดไปได้นะ” ไพลินรีบขยับมือไปมาหวังว่ามือที่ถูกมัดจะหลุด ไอ้แกจุกที่ท้องอยู่เลยได้แต่ร้องห้าม หรือฟ้าจะช่วยให้เธอรอด เพราะไพลินขยับมือออกมาได้ช้างหนึ่งแล้วอีกข้างก็หลุด สวรรค์ช่วยเธอแล้วเธอรีบลุกขึ้นแต่ด้วยความโกรธที่เธอมีแล้วอยากเอาคืน พอดีเหลือบไปเห็นไม้ท่อนใหญ่ประกอบกับเธอคงคิดจะฟาดมันให้สลบก่อนแล้วจึงขับ รถหนี ไพลินรีบหยิบไม้ขึ้นมาเป็นจังหวะเดี่ยวกับที่ไอ้จองลุกขึ้นเธอฟาดไม้ไปแบบ ไม่ยั้ง และก็รีบหยิบโทรศัพท์รวมถึงรีบขับรถมันออกไปแจ้งความเป็นอันว่าเรื่อง ก็แดงออกมาไอ้แก่จองถูกไล่ออกจากบริษัทและถูกจับพิภาคษาจำคุกเป็นเวลาสี่ปี สิ้นคดีที่ไอ้จองทำความผิดไพลินก็โล่งใจเพราะอย่างน้อยกฎหมายก็ลงโทษคนเลวๆ อย่างไอ้จองได้ ถึงมันจะไม่สาแกใจเธอก็ตามเพราะเธอคิดว่าคนเลวๆอย่างไอ้จองไม่น่าจะสำนึกได้ น่าจะจำคุกตลอดชีวิตมากกว่า หลังจากนั้นไพลินเองก็ทำงานอยู่ในบริษัทเก่าและเรียนปริญญาโทไปด้วยทำให้เธอ ได้พบรักกับเมศแฟนหนุ่มที่เป็นอาจารย์ที่คณะที่เธอมาเรียนต่อ น่าที่การงานของไพลินก้าวหน้าไปอย่างมากเธอได้เป็นถึงผู้จัดการด้านการออก แบบภายใน ส่วนความรักก็สุขงอมแต่มีอันสะดุดไปเพราะเมศแฟนหนุ่มต้องไปเรียนต่อเอกที่ ต่างประเทศเมื่อเดือนที่แล้วทำให้ทั้งสองต้องมีอันห่างกันไป ไพลินสัญญากับเมศว่ากลับมาจะแต่งงานให้เร็วที่สุด ตอนนี้ทั้งคู่ยังดูใจกันอยู่ประกอบกับอาจารย์หนุ่มเป็นคนรักจริงหวังแต่งเลย ยังไม่มีอะไรกัน@ ส่วนไพลินเองก็มุ่งมันในการเรียนต่อเป็นอย่างมากช่วงนั้นเป็นเวลาหลังสอบ เสร็จมีการเลี้ยงฉลองของเพื่อนๆเธอก็มีอยู่ด้วยกันรวมหกคนมีชายสองหญิงสี่คน สองหนุ่มนั้นมีคนหนึ่งชื่อเจ้านพมันแอบชอบไพลินอยู่ก่อนที่ไพลินจะพบรักกับ อาจารย์เมศอีก แต่เพราะความไม่หล่อเลยทำให้มันไม่กล้าจีบสาวสวยอย่างไพลินวันนี้มันได้ เตรียมการโฉดโดยหาวิธีลัดเพื่อครอบครองไพลินด้วยการจะมอมไพลินในพับแล้วพาไป ส่งที่คอนโดเพื่อเล่นเสียว ในผับนั้นแสงไฟมีน้อยมาก ทำให้ไอ้นพแอบหยดทั้งทิงเจอร์ขาวและแมงวันสเปนสองยาปลุกเซ็กส์ลงในแก้วสไปย์ ของไพลินสำเร็จแล้ว ไม่นานไพลินก็ดื่มเข้าไปจนหมดแก้วเพื่อนของไพลินก็ไปเต้นกันอย่างสนุกส่วน ไพลินเธอไม่ชอบเต้นแต่ต้องมาเที่ยวที่แบบนี้ก็ได้แต่ดูเพื่อนๆสนุกกัน นพจึงทักไพลิน “ไพลินไม่สนุกหรือมาเต้นด้วยกันสิสนุกดี เพลงนี้เธอชอบนี่” “ไม่เอาหลอกนพ ลินเต้นไม่เป็น” “อาวว แล้วลินจะกลับไหมเดี่ยวนพไปส่ง” “เดี๋ยวเราค่อยกลับนะดูก่อน นพไปสนุกต่อเถอะ” ไอ้นพไปเต้นต่อกะให้ไพลินโดนยากระตุ้นก่อนค่อยพาไปส่งบ้าน แต่มันไม่มีวาสานาพอเพราะจู่ๆก็มีเพื่อนที่ชื่อนัฎกลับบ้านไพลินจึงขอกลับ ด้วย “แม่งเอยยาซื้อมาก็โคตรแพงเลยกูมาอดแดกอีกแม้งเอ๋ย”
