สุชาดา หรือ ดา เด็กสาววัย18 เธอเพิ่งย้ายมาเช่าอพาร์ทเมนท์ที่นี่ เพื่อความสะดวกในการไปเรียนที่มหาลัยเพราะอพาร์ทเมนท์นี้อยู่ห่างจากมหาลัย เธอไม่มากนัก ดา ไม่ใช่เด็กสาวที่ฐานะดี พ่อกับแม่ของเธอแยกทางกัน ตั้งแต่เธอยังเล็กๆ เธอก็ช่วยแม่ของเธอขายของ และทำงานหลายต่อหลายอย่าง ด้วยความที่แม่ของ ดา เองเป็นคนหน้าตาดี เพราะเคยมีฐานะดีมาก่อนที่จะถูกพ่อของดา ปอกลอกจนหมดตัว ทำให้ ตัวของดา นั้นได้รับความสวยงามมาจากแม่ค่อนข้างมาก ดา ขยันทำงานส่งเสียตัวเองเรียนจนจบมัธยม และสามารถสอบเข้าเรียนมหาลัยแห่งนี้ได้ ความจริงแม่ของดา เป็นห่วงดามาก ที่ต้องจากบ้านมาอยู่เพียงลำพังคนเดียว แต่ดาก็อ้อนวอนจนแม่ใจอ่อน ก่อนจะเปิดเรียน ดา ได้ไปสมัครทำงานพิเศษที่ร้านไอศกรีมใกล้ มหาลัย เพื่อเก็บเงินเรียนต่อ
ดาเพิ่งเริ่มเรียน ได้ไม่กี่เดือน เพื่อนสนิทจึงยังมีไม่มาก แต่ที่อพาร์ทเมนท์นั้น ดา เอง กลับสนิทกลับลุงยามคนนึงที่เฝ้ายามอยู่ที่อพาร์ทเมนท์ที่เธอพัก บ่อยครั้งเวลาที่ดา แวะซื้อของที่ร้านค้าใต้อพราท์เมนท์ ลุงยามคนนี้ก็มักจะชวนคุยบ้างช่วยถือของบ้าง เวลาผ่านไปดาเองก็ให้ความเคารพคุณลุงยามคนนี้เหมือนเป็นญาติ คนหนึ่งและที่สำคัญลุงยามคนนี้แกเป็นคนบ้านเดียวกับ ดา เสียด้วย เวลามีเรื่องไม่สบายใจอะไรดา ก็จะลงมานั่งคุยกับลุงยาม
“อ้าวหนูดา วันนี้กลับแต่วันเลยนะไม่มีเรียนช่วงบ่ายหรือจ๊ะ”
“ค่ะลุงชม พอดีตอนบ่ายดานัดเพื่อนไปสมัครงานพิเศษน่ะค่ะคุณลุง”
“ทำงานอะไรล่ะครับ อ้าวแล้วไม่ไปทำที่ร้านไอติมแล้วรึครับ”
“แหมลุงน่ะ ร้านไอศกรีมสิจ๊ะ ถึงจะถูกแหมร้านไอติมเลยเหรอ”
“ฮ่ะๆ แหมจะเอาอะไรกับคนบ้านนอกละคุณดา”
“คือว่าเพื่อนดามาชวนไปสมัครเป็นพริตตี้ค่ะ เห็นว่าเงินดีด้วยแล้วอีกอย่างไม่ต้องทำประจำจะมีงานเป็นจ๊อบๆค่ะ”
“อ๋อ ก็ดีครับ”
ลุงชมเอง นั้นความจริงแกมีเงินมีทองค่อนข้างเยอะอยู่เหมือนกันเพราะได้ขายที่ที่บ้าน นอกไปได้เงินมาอยู่หลาย แต่แกตัวคนเดียวไม่มีญาติ เมียก็ทิ้ง ลูกเต้าก็ไม่มีแกเลยมาหางานทำเพื่อไม่ให้ตัวเองอยู่ว่างๆ
เวลาผ่านไปไม่นาน ดา เดินลงมาจากห้องพร้อมกับเพื่อนสาวอีกคน ทั้งสองคนแต่งตัวได้สวยและเซ็กสซี่มาก โดยเฉพาะดา ความจริงนั้นลุงชมแอบชอบดามานานแล้วตั้งแต่แรกเห็น แกแอบเก็บเอาหนูดาคนสวยไปจินตนาการถึงอยู่บ่อยๆ และก็อีกหลายครั้งเช่นกันที่แกชอบแอบมองหน้าอกหน้าใจของดา รวมถึงสะโพกและส่วนที่มันโหนกนูนเป็นโคกในยามที่เธอใส่กระโปรงนักศึกษาฟิตๆ บางครั้งแกเห็นจนทนไม่ไหว ต้องแอบไปชักว่าวแล้วจินตนาการว่ากำลังมีอะไรกับหนูดาคนสวยของแกนั่นเอง
ดาแต่งชุดด้วยกางเกงรัดรูปสีขาวที่ดูแล้วจะเห็นทรวดทรงช่วงล่างได้เป็นอย่าง ดี เสื้อก็สวมเสื้อแขนกุดสีชมพูสดใส รัดๆเน้นทรวงอกคู่งามที่ลุงชมเองแอบหมายตามองบ่อยๆ
“ดาไปก่อนนะคะคุณลุง แล้วขากลับดาจะซื้อขนมมาฝากค่ะ”
เด็กสาวโปรยยิ้มอย่างมีเสน่ห์ ให้กับยามก่อนจะเดินคล้อยตาไป ส่วนลุงชมเองก็มองตามไปยังร่างเด็กสาวเดินก้นงอนๆส่ายดุ๊กๆ เดินจากไป
“เฮ้อ ไม่น่า หนูดาเธอเคารพและให้เกียรต์เรา เราไม่ควรคิดแบบนี้ไม่ดีไม่ดี”
แกพยายามจะหักห้ามใจไม่ให้คิดไปในทางไม่ดีกับหนูดา คนนี้ แต่เวลาอาบน้ำทีไร แกต้องพลอยนึกถึง เรือนร่างหุ่นสะคราญ และใบหน้าหวานๆของเด็กสาวทุกที
หลายวันต่อมา หลังจากกลับจากมหาลัย ดา ก็แวะซื้อกับข้าวมาฝากลุงชมเช่นเคย เออ…คุณลุงคะ ดารบกวนหน่อยได้มั๊ยคะ คือเดี๋ยว ดาต้องออกไปทำงานที่ร้านไอศกรีม พอดีวันนี้เข้ากะ 6 โมงเย็น ไฟในห้องดามันเสียค่ะ เปลี่ยนหลอดใหม่แล้วก็ยังใช้ไม่ได้ ลุงชมช่วยขึ้นไปดูให้ดาด้วยได้มั๊ยคะ เดี๋ยวดาวแต่งตัวเสร็จจะเอากุญแจห้องมาฝากไว้นะคะ”
“ได้สิครับ หนูดา เดี๋ยวลุงเอาเครื่องมือขึ้นไปทำให้ไม่ต้องห่วงหรอก นะคับ”
เมื่อดา ออกไปทำงาน ลุงชมก็หยิบเครือ่งมือไปที่ห้องของดา เมื่อเดินเข้าไปในห้อง ลุงชมเองก็หยิบรูป หนูดา ที่ถ่ายไว้ตอนทำงาน เป็นพริตตี้ เธอใส่ชุดแบบพริตตี้ เป็นเสือ้เกาะอกสีขาวขาดเขียว และกระโปรงสั้นรัดรูปสีขาว ดูเซ็กส์ซ่มาก ลุงชมแกเหลือบไปเห็นที่ปลายเตียงมุมห้องของหนูดา มีตะกร้าผ้า วางไว้ แกเกิดความคิดขึ้นมาทันใด ตรงไปหยิบตะกร้าใบนั้นแล้วมานั่งบนเตียงของ ดา ในตะกร้ามีผ้าขนหนูปิดไว้ แกดึงผ้าขนหนูผืนนั้นออก ก็เห็นชุดนักศึกษา พับไว้อย่างเรียบร้อย แกหยิบมันขึ้นมาคลี่ดูพรัอมกับ ก้มหน้าลงดมกลิ่นกายสาวที่หลงเหลืออยู่ นี่ต้องเป็นชุดที่หนูดาเพิ่งถอดเปลี่ยนเมื่อตะกี๊แน่ๆ แต่แหมเรียบร้อยดีจัง ขนาดชุดที่ใส่แล้วรอซักยังพับไว้อย่างดีซะด้วย ต่อมาด้วยกระโปรงนักศึกษาแบบจีบสีดำตัวสั้นๆที่แกจำได้ว่าเมื่อตะกี๊เห็นหนู ดาใส่อยู่ แกยิ่งได้ใจหยิบมันขึ้นมาดม พร้อมกับขยำกระโปรงตัวนั้นอย่างได้อารมณ์
“เฮ้อ ว่าจะไม่คิดอย่างนี้กับหนูดาแล้วนะ แต่….เอาวะไหนๆก็ไหนๆแล้ว”
แกเอื้อมมือสั่นเทาไปหยิบสิ่งที่เหลืออีกสองชิ้นขึ้นมาจากตะกร้าด้วยมือสั่นเทา
ชิ้นแรกเป็นยกทรงสีขาวที่พับไว้อย่างดี ลุงชมค่อยๆคลี่มันออกมา สำรวจดู ก่อนจะบรรจงก้มหน้าลงสูดกลินไอจากทรวงอกสาวดา “อูย หอมจริงๆเลย ไม่ไหวแล้ว” แกรูดซิปกางเกงควักไอ้หนูออกมาดูโลกพร้อมทั้งออกแรงชักไปด้วย ชิ้นต่อมาก็ถูกพับไว้อย่างรียบร้อยเช่นกัน มันเป็นกางเกงในสีขาวมีลายลูกไม้ด้านหน้า แกนึกมโนภาพว่า กำลังเลียของลับให้กับหนูดา ในขณะที่แกจับแท่งของแกถูไปบนเป้ากางเกงในของหนูดา ด้วยความเสียว “หนูดาจ๋า คนดีของลุง อูววววววววววว” แกชักไปก็หันไปมองภาพของหนูดา ที่ยิ้มให้กับแก ไม่นานแกก็ทนต่อไปไม่ไหว ปล่อยน้ำสีขาวขุ่นพุ่งใส่เป้ากางเกงในสีขาวตัวนั้นอย่างเนืองนอง “เวรแล้วไง เฮ้ยเปียกหมดเลยเอาไงดีวะเรา” แล้วแกก็เอานิ้วป้ายน้ำเหนียวๆของแกออกจากเป้ากางเกงในสีขาวของหนูดา ก่อนจะพับทุกอย่างไว้อย่างเดิม และไปทำหน้าที่ซ่อมไฟตามที่ดา ขอร้องเอาไว้
เมื่อมีครั้งแรกย่อมมีครั้งที่สอง วันนี้ดา ไม่มีเรียน แต่เธอต้องไปออกบู๊ท เป็นพริตตี้งานคอมที่หนึ่ง ดาแต่งชุดพริตตี้ไปด้วยเพราะไม่อยากถือเสื้อผ้าไปหลายชุด แต่เธอใส่เสือ้คลุมเป็นเสื้อแจ๊กเก็ตไว้ “ลุงคะดารบกวนอีกครั้งนะคะ ลุงขึ้นไปดูแอร์ให้ดาหน่อยสิคะ มันเสียมาหลายวันแล้วแต่ดา ลืมบอกลุงไปน่ะค่ะ นี่ค่ะกุญแจนะคะไว้เดี๋ยวขากลับดาแวะซื้อ กับข้าวมาทานด้วยกันนะคะ”
ขณะที่ดายื่นกุญแจห้องให้ ลุงชม ด้วยการที่แกมัวแต่มองขาขาวๆใต้กระโปรงสั้นๆของหนูดาอยู่ทำให้แกเผลอทำกุญแจ ตก จังหวะเดียวกันนั้นทั้งหนูดา และลุงชม ก็นั่งยองๆลงเก็บกุญแจพร้อมกัน สายตาเจ้ากรรมลุงชมดันมองลอดไปในกระโปรงสั้นๆของหนูดา ตาแกลุกวาวทันที สิ่งที่แกเห็นภายใต้กระโปรงสีขาวรัดรูปตัวนั้นคือโคกนูนเน้นๆ ที่ปิดด้วยกางเกงในสีชมพูอ่อน แกแทบไม่เชื่อสายตาเลยว่า หนูดาใส่กระโปรงสั้นๆขนาดนี้จะไม่นุ่งกางเกงขาสั้นไว้ข้างใน “ลุงชมคะ เป็นอะไรคะ” หนูดาหันมาทักเมื่อเห็นว่า ลุงชม่นิ่งไป
“อ๋อ ปล่าวจ๊ะ ลุงคงนอนน้อยไปหน่อยน่ะไม่มีอะไรหรอกหนูดารีบไปเถอะ เดี๋ยวว่างๆลุงจะขึ้นไปดูแอร์ให้นะ”
ทันทีที่หนูดาเดินจากไป ลุงชม ก็เข้าไปหยิบเครื่องมือในห้องและขึ้นไปยังห้องของหนูดาอีกครั้ง เมื่อแกเปิดประตูห้องของเธอเข้าไป แกก็ตรงไปยัง ตะกร้าผ้ามุมห้องทันที “อูยไม่ไหวแล้ว หนูดานะ ทำไมสวยโคกก็ใหญ่ ทนไม่ไหวจริงๆเลย” แกทำทุกอย่างเหมือนกับที่แกเคยทำ เสื้อผ้าที่ยังไม่ได้ซักของดา ถูกเทลงมากองไว้บนที่นอนของเธอ แกเลือกหยิบ ชุดชั้นใน ของดา ออกมาเชยชม อย่างใจเย็น วันนี้มียกทรงสองตัว กับกางเกงในอีกสองตัว แกหยิบกางเกงในสีเหลืองออกมาคลี่แล้วสูดดมกลิ่นจากเป้ากางเกงใน อีกมือก็นำกางเกงในสีขาวมาหุ้มปลายหัวถอกของแกไว้แล้วก็กระตุกมือว่าว อย่างเมามัน
“ตายละ ลืมสนิทเลย ต้องเอาเอกสารไปคืนพี่ไลด้วยนี่น่า เกือบไปแล้วมั๊ยล่ะ ยัยดาเอ๊ยขี้ลืมจริงๆ”
ดา นึกได้ว่าลืมของไว้ในห้อง จึงย้อนกลับมาเพื่อมาเอาเอกสาร แต่ก็หาลุงชมไม่เจอ
“สงสัยลุงแกคงขึ้นไปทำแอร์อยู่มั้ง” ดาจึงขึ้นไปบนห้อง เมื่อมาถึงหน้าห้องเห็นว่าห้องไม่ได้ล็อกประตูเปิดแง้มอยู่ จึงโผล่หน้าเข้าไป ดาถึงกับผงะกับภาพที่เห็น
ลุงชมที่เธอเคารพตอนนี้ไม่ต่างอะไรกับชีเปลือย กางเกงหลุดไปกองที่เท้า กำลังยืนสาวแท่งเนือ้อยู่อย่างเมามันโดยไม่รู้ตัวว่าเจ้าของห้องมาเห็นสภาพ ของตนแล้ว “อูย หนูดาจ๋า หนูดา ปิ๊ใหญ่ ลุงไม่ไหวแล้วโอววววววว” ที่สำคัญ ที่ตรงหัวแท่งของแกมีกางเกงในของดา คลุมอยู่ บนหัวก็สวมกางเกงในสีเหลืองของเธออีกตัวไว้ ดาเองตกใจจนทำอะไรไม่ถูกแต่ก็ไม่กล้าร้อง ตั้งแต่เกิดมาจนโตเป็นสาวสมวัย ดา เองไม่เคยได้ยุ่งเกี่ยวกับผู้ชายมาก่อน เธอตั้งใจเรียนและทำงานเก็บเงิน เมือ่มาเห็นภาพผู้ชายกำลังยืนช่วยตัวเองต่อหน้า และที่สำคัญกำลังคิดว่ามีอะไรกับเธอด้วย เพราะคำพูดที่เธอได้ยิน ดา เองสับสน ทั้งโกรธทั้งเสียใจ แต่อีกใจก็อยากดูให้จบว่าจะเป็นอย่งไรต่อไป เลือดสาวสูบฉีดอย่างไม่รู้ตัว ขนลุก หน้าแดง และรู้สึกแปลกๆอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน
สายตา ดา จ้องเขม็งไปยัง ท่อนลึงก์ยาวๆของแกที่กำลังถูกชักเข้าๆออกๆ ปากก็เพ้อถึงแต่ตัวเธอ
ก่อนที่ดาจะตัดสินใจ “คุณลุงชม”
ผู้ต้องหา เมื่อได้ยินเสียงก็ตกใจ แต่มันเป็นจังหวะเดียวกันที่แกถึงจุดสุดยอดกับจินตนาการของแกพอดี “หนูดา” แกร้องออกมาพร้อมกับหันมาทางต้นเสียงที่เรียก ท่อนเนื้อแกก็ชี้เด่มาทางเด็กสาวเช่นกัน และจังหวะนั้นเอง “โอ๊ะ” แกก็ปล่อยน้ำพุ่งออกมาเป็นสายเลอะ ที่นอนของดา ไปหมดด้วยสีหน้าที่อยากจะอธิบายเมื่อถูกจับได้คาหนังคาเขา
แกรีบเอามือกุมของลับไว้ “เออ หนูดา ลุงเอ่อ…….”
“ทำไมลุงทำอย่างนี้คะ ดาอุตส่าห์ไว้ใจลุงนะ ดานับถือลุงเหมิอนญาติคนนึงเลยนะ ทำไมคะ” ดากล่าวออกมาอย่างไม่รู้ตัว ทั้งอาย ทั้งโมโห
“ลุงออกไปจากห้องดานะ “ “เอ่อ ลุงแค่เอ่อ………” ลุงชมพูดได้แค่นี้แต่ก็โดน ดา ไล่ ทำอะไรไม่ถูกรีบใส่กางเกงแล้วหยิบเครื่องมือเดินออกไปจากห้อง ของดา
ดาเก็บเสื้อผ้าที่กระจัดกระจายอยู่บนเตียง รวมถึงชุดชั้นในสองชุดที่เลอะไปด้วยน้ำเหนียวๆของลุงชม ดา หยิบมันขึ้นมามองดูก่อนที่จะใช้นิ้ว ปาดน้ำเหนียวๆนั้นขึ้นมาเป็นสายและมองอย่างรู้สึกอายๆ
หลังจากวันนั้นดาก็ไม่คุย และพยายามหลบหน้าหลบตาลุงชม ลุงชมเองรู้สึกผิด อยากขอโทษ แต่ก็ไม่กล้าเพราะทุกครั้งที่หมายจะเดินไปคุยกับหนูดา เธอกีรบเดินหนีลุงชม
“เฮ้อไม่น่าเลยเรา ทำไมต้องเป็ฯแบบนี้ด้วยนะ”
ดาได้รับจดหมายจากทางบ้าน ว่าแม่มีปัญหาเรื่องไปเซ็นต์ค้ำประกันค่ารถให้กับเพื่อนบ้านแล้วโดนโกง ทางไฟแนนซ์เค้าจะแจ้งตำรวจมาจับแม่ดา ถ้าหากไม่นำเงิน จำนวน หลายแสนบาทไปใช้
ดา เองเมื่อได้อ่านจดหมายเธอถึงกับร้องไห้ เงินเก็บที่เธอมีก็แค่ 2 แสนกว่าเองแล้วไหนจะค่าเรียน ค่ากินคาอยู่ เธอจะไปหาเงินที่ไหน
ตอนเย็นดามานั่งที่ข้างล่างอพาร์ทเมนท์ อ่านจดหมายไปก็ร้องไห้ไป โดยไม่ได้สังเกตว่า มีคนมายืนอยู่ข้างหลัง
และแล้วก็มีมือยืนผ้าเช็ดหน้ามาให้ ดารับมาซับน้ำตา ก่อนจะหันมา ลุงชมนั่นเอง
ดาถึงกับปล่อยโฮลั่นแล้วกอดลุงชมทันที โดยไม่ได้นึกถึงเรื่องที่เธอโกรธลุงชมอยู่ เพราะเวลานี้เธอไม่มีใครเลย
“ไม่ต้องร้องหรอกนะหนูดา มีอะไรให้ลุงชมคนนี้ทำเพื่อเป็ฯการขอโทษหนูมั๊ย”
ดาเล่าเรื่องทั้งหมดให้ลุงฃมฟัง เมื่อเวลาผ่านไป ดา นึกถึงเรื่องที่ลุงชมทำวันนั้น ดาก็ลุกเดินหนีไปเลย
วันต่อมาเมื่อดากำลังจะออกจากห้องเพื่อไปเรียนตามปกติ พอเปิดประตูออกมาเธอก็พบซองสีน้ำตาลถูกปิดผนึกอยู่ในตู้เก็บจดหมายหน้าห้อง พอเปิดมาก็เป็น ซองจดหมายพร้อมกับ เงินสดปึกใหญ่
“ลุงขอโทษสำหรับเรื่องที่เกิด รู้ตัวว่าผิด ผิดมากๆด้วย แต่เพราะความใกล้ชิดทำให้ลุงเกิดรักและชอบเด็กสาวรุ่นลูกอย่างหนูดา ดาไม่ต้องยกโทษให้ลุงหรอก และเงินนี้ก็ไม่ได้ต้องการสิ่งตอบแทน แค่ทำให้หนูดาของลุงหายไม่สบายใจ ลุงก็ดีใจแล้ว” ดาอึ้งกับข้อความในจดหมายเธอรีบไปโอนเงินให้แม่ทันที
ทุกเย็นหลังเลิกเรียนก่อนที่ดาจะแต่งตัวออกไปทำงานที่ร้านไอศกรีมหรือไปทำ งานเป็นพริตตี้ ดาจะมองหาลุงชมเพื่อต้องการพูดคุยกับแก แต่ก็ไม่พบ แกย้ายไปเข้าเวรที่อื่นเสียแล้ว ตอนนี้มีเพียงยามใหม่มาเผ้าแทน ดาคิดเรื่องลุงชมทุกคืน จนในที่สุดดาก็ตัดสินใจ
“พี่คะ คุณลุงยามคนเก่าแกย้ายไปเข้าเวรที่ไหนแล้วคะ”
ดาเพียรตามหาลุงชมจนในที่สุด ก็สำเร็จ
ที่บ้านเช่าของลุงชม เป็นทาวน์เฮาส์ชั้นเดียว ในซอยถัดจากอพาร์ทเมนท์ของ หนูดาไม่กี่ซอย
หลังจากที่เลิกงาน ลุงชมก็กลับมาพักผ่อนที่บ้านเช่าของแก
“ก๊อกๆๆๆ” เสียงประตูดังขึ้น แกลุงขึ้นมาทั้งๆที่อยู่ในชุดผ้าขาวม้าผืนเดียว
และเมื่อเปิดประตูออก แกก็ต้องตกใจ “อ้าว หนูดา มาได้ไงครับ เอ่อ ดึกๆอย่างนี้ทำไมแต่งตัวอย่างนี้ล่ะครับเข้ามาข้างในก่อนสิครับ” แกมองผ้าขาวม้าผืนเดียวของแกก่อนจะ เอ่ยกับเด็กสาว “เอ่อ ลุงขอไปเปลี่ยนเสื้อผ้าแป๊บนึงนะ” แต่ทันใดนั้นเอง ดา กลับดึงมือลุงชมไว้
“ไม่เป็นไรค่ะ ลุงคะ ดามีเรือ่งจะคุยกับลุงค่ะ”
“เอ่อ เอางั้นเหรอ งั้นเข้ามานั่งก่อน เอ่อบ้านคนจนนะ รกหนอ่ยนะครับ”
แกเชิญชวนให้เด็กสาวเข้าบ้านมา วันนี้ดามาในชุดพริตตี้โดยมีเสื้อคลุมเหมือนเช่นเคย ถ้าเป็นปกติ ลุงชมเองแกต้องแอบลอบมองสัดส่วนของหนูดาในชุดนี้อยู่แล้ว แต่เพราะแกยังเกรงๆอยู่จึงพยายามไม่คิด
“พอดีวันนี้ดาไปทำงานพริตตี้ให้บริษัทคอมพิวเตอร์มาค่ะ พอเลิกแล้วก็ตรงมาหาคุณลุงเลย”
“เอ่อ หนู ดา เรื่องวันก่อนน่ะลุงอยากจะบอกว่าลุงขอโทษ ลุงสำนึกผิดแล้ว หนูเองก็ให้ความนับถือลุง ลุงไม่น่าทำแบบนั้นเลย”
“ลุงค่ะ เรื่องอื่นไม่ต้องพูดนะคะ แต่ดา อยากจะมาขอบคุณลุงชมเรื่องเงินที่ให้ดายืมน่ะค่ะ” พูดมาถึงตอนนี้ดาเอง นั่งน้ำตาซึม เพราะความซาบซึ้งในน้ำใจของลุงชม “อ้าว หนูดา อย่าร้องสิ ลุงบอกแล้วไง ว่าไม่ต้องคิดมากเงินทองที่ช่วยน่ะ ลุงช่วยด้วยใจจริงๆ ไม่หวังอะไรหรอกนะหนูดา”
