"ไม่ใช่ตอนนี้และที่นี่หรอกน่า เพราะตอนนี้แกใช้แรงกับแม่จันซะจนหมดแล้ว
ถ้าชั้นต้องต่อคิวจากแม่จัน ชั้นก็เสียเปรียบสิ
ไว้ให้แกมีแรงเต็มที่ซะก่อนชั้นถึงจะทวงสัญญาอันนี้" "เอ่อ...ก็ได้ขอรับ
กระผมสัญญา" ทาสหนุ่มรับปากตกลงในสัญญาที่เขาไม่เคยคิดว่าจะเป็นไปได้
ทำให้แหม่มแมรี่หัวเราะเบาๆอย่างพึงพอใจก่อนจะเดินจากไป
ในเวลาเดียวกันที่ห้องหนังสือของท่านเจ้าคุณ
ท่านเจ้าคุณก็กำลังนั่งครุ่นคิดถึงเรือนร่างอวบอัดของแหม่มแมรี่ที่ได้เห็นได้สัมผัสในครั้งนั้นจนไม่มีสมาธิจะอ่านหนังสือต่อไปได้
และขณะที่ท่านเจ้าคุณกำลังนึกถึงภาพเย้ายวนที่แหม่มสาวเคยให้ท่ามาตลอดตั้งแต่ก้าวเข้ามาในบ้านหลังนี้
ก็เกิดความคิดแวบนึงขึ้นมาในสมอง
จึงได้เดินไปนอกห้องแล้วตะโกนเรียกบ่าวไพร่แถวนั้น
"นังวาด..นังวาดโว้ย"
"เจ้าค่ะนายท่าน มีอะไรให้วาดรับใช้รึเจ้าคะ"
แม่วาดหลงคิดไปว่าท่านเจ้าคุณอาจจะกำลังต้องการอะไรบางอย่างในร่างกายของหล่อนก็เป็นได้
แต่แล้วหล่อนก็ต้องชะงักเมื่อท่านเจ้าคุณบอกความประสงค์ออกมา
"เอ็งไปตามมิสแมรี่ให้มาพบข้าเดี๋ยวนี้ ข้ามีเรื่องต้องการปรึกษากับแหม่ม
แล้วห้ามใครเข้ามาใกล้ห้องหนังสือของข้าเด็ดขาดรวมถึงเอ็งด้วย
ใครขัดคำสั่งข้าจะถูกลงโทษอย่างหนัก"
"แล้ว...เอ่อ..." นังวาดอ้าปากจะถาม แต่ก็พูดได้เพียงเท่านั้น
"เอ็งไม่ต้องสะเออะมาสงสัยอะไรทั้งนั้น ไปได้แล้ว..รึมึงอยากจะลองดี"
"เจ้าค่ะ..ไปแล้วเจ้าค่ะ" แม่วาดเดินหน้าจ๋อยคอตกจากไปด้วยความผิดหวัง
ซักพักแหม่มแมรี่ก็เปิดประตูห้องหนังสือเข้ามาหาท่านเจ้าคุณ
"มีอะไรหรือคะท่าน ถึงได้ให้คนไปตามดิชั้นตอนกลางค่ำกลางคืนแบบนี้"
ท่านเจ้าคุณไม่ตอบ
แต่เดินออกไปเหลียวซ้ายแลขวาดูว่าไม่มีใครอยู่แถวนั้นก่อนจะปิดประตูลงกลอนอย่างแน่นหนา
จากนั้นจึงค่อยหันมาคุยกับแหม่ม
"คืออย่างนี้แหม่ม...เอ่อ...พรุ่งนี้ชั้นจะเข้าหอกับแม่จัน"
"เข้าหอหมายถึงอะไรคะ" แหม่มสาวซักขึ้นมาด้วยความสงสัยในภาษา
"ก็หมายความว่า..ชั้นจะเอาแม่จันมาเป็นเมียชั้นอีกคนน่ะสิ"
ท่านเจ้าคุณไขข้อสงสัยให้แหม่มสาว
"อ๋อ..หมายถึงท่านเจ้าคุณจะไปนอนกับเด็กสาวคนนั้นล่ะสิ"
"อืม...ก็ประมาณนั้นแหละ"
"แล้วท่านจะให้ชั้นช่วยอะไรละคะ"
"เอ่อ...เมื่อคืนนั้นที่ห้องนี้
ชั้นคิดว่าแหม่มน่าจะสอนบทรักใหม่ๆของชาวตะวันตกให้ชั้นบ้าง
เพราะชั้นเคยได้ยินมาว่าชาวตะวันตกเก่งมากในเรื่องแบบนี้
ชั้นเลยคิดว่ามิสแมรี่อาจจะช่วยชั้นได้ ชั้นจะได้เอาไปใช้กับแม่จันเค้า"
ท่านเจ้าคุณพูดไปก็อมยิ้มไปด้วยความกระดากปาก
"อ๋อ..ได้สิคะท่าน..ด้วยความยินดี แต่ชั้นก็มีเรื่องจะขอร้องท่านเหมือนกัน
ไม่ทราบว่าท่านจะให้ชั้นได้มั้ย"
"ว่ามาเลยแหม่ม ชั้นให้ได้ทั้งนั้น" ท่านเจ้าคุณใจถึงเต็มที่
"ชั้นขอให้ปล่อยนายทัดออกจากที่จองจำ"
"เพื่ออะไร..แหม่มไปขอให้มันทำไม"
ท่านเจ้าคุณเปลี่ยนสีหน้าทันทีเมื่อได้ยินชื่อไอ้ทัด
"ท่านไม่ต้องรู้หรอก ว่าแต่..ท่านจะตกลงมั้ยล่ะ"
แหม่มสาวพูดพลางเบียดร่างเข้าไปหาท่านเจ้าคุณมากยิ่งขึ้น
หน้าอกของหล่อนจึงบดคลึงอยู่ที่แผงอกของท่านเจ้าคุณแล้ว
"เอ่อ...ตกลงจ้ะตกลง"
ท่านเจ้าคุณเริ่มเกิดอารมณ์หน้ามืดขึ้นมาจึงยอมตกลงตามคำขอของหล่อนเพื่อให้ได้มาซึ่งบทรักพิสดารจากตะวันตกของแหม่มแมรี่
"งั้นมาทางนี้สิ เริ่มด้วยบทแรก..วิธีทำให้ผู้หญิงมีความสุข
เราเริ่มจากตรงนี้ก็แล้วกัน"
พูดจบแหม่มสาวก็นั่งลงที่เก้าอี้ของท่านเจ้าคุณแล้วยกขาขึ้นมาวางบนโต๊ะ
จากนั้นก็ค่อยๆเลื่อนชายกระโปรงชุดนอนขึ้นมาจนเห็นเรียวขาขาว
ท่านเจ้าคุณค่อยเรียนรู้วิธีเล้าโลมจากแหม่มสาวทีละขั้นทีละตอน
ก่อนหน้านี้เขาแทบไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าเวลาชายหญิงจะร่วมเพศกันต้องปลุกเร้าจนฝ่ายหญิงมีความต้องการขึ้นมาซะก่อน
ดังนั้นแม่นายเภาซึ่งถูกท่านเจ้าคุณร่วมรักทั้งๆที่ยังไม่มีอารมณ์เสียวซ่านเลยแม้ซักนิดจึงต้องเจ็บปวดในช่องรักอย่างช่วยไม่ได้
เพราะนอกจากความแห้งผากในช่องเสียวที่ทำให้การเสียดสีเป็นไปด้วยความยากลำบากแล้ว
ขนาดของท่อนรักของท่านเจ้าคุณยังใหญ่โตเกินปกติจนทำให้ร่องรักของแม่เภามีแทบจะฉีกขาดออกจากกันด้วยซ้ำ
คืนนั้นท่านเจ้าคุณได้เทคนิคลีลาใหม่ๆจากแหม่มสาวมาอีกหลายท่า
เช่นท่าหมอบคลานโก้งโค้งให้เขากระแทกจากทางด้านหลัง
หรือจะเป็นท่าที่แหม่มยืนหลังพิงฝาแล้วยันกายด้วยขาเพียงข้างเดียวโดยมีท่านเจ้าคุณอัดกระแทกจนร่างของแหม่มแทบจะแบนติดข้างฝา
แล้วยังมีท่าที่แหม่มสาวสวมบทจ๊อกกี้ควบม้าแก่คะนองกามจนท่อนรักของเขาแทบจะหักกลางเลยทีเดียว
ท่าเหล่านี้ล้วนไม่เคยมีกุลสตรีไทยคนไหนเคยทำมาก่อน
เพราะปกติผู้หญิงจะเป็นฝ่ายนอนราบกับพื้นแล้วให้ฝ่ายชายแสดงลีลาเอาเองทั้งนั้น
อีกทั้งยังไม่เคยมีการใช้ปากอมรูดท่อนรักของฝ่ายชายมาก่อน
พอท่านเจ้าคุณมาเจอลีลารักที่เร่าร้อนของแหม่มตะวันตกเข้าไปเช่นนี้ก็สมใจอยากของเขาอย่างยิ่งเลยทีเดียว
ที่ความต้องการของทั้งสองฝ่ายนั้นสูงพอๆกันจนโต้ตอบกันในเชิงกามได้อย่างสูสี
และเป็นฝ่ายท่านเจ้าคุณที่เพลี่ยงพล้ำถูกดูดน้ำคาวสวาทออกจากท่อนลำจนเกลี้ยงไม่เหลือซักหยด
แต่ดูเหมือนว่าจะมีคนฝ่าฝืนคำสั่งของท่านเจ้าคุณมาแอบยืนดูบทเรียนรักระหว่างแหม่มแมรี่และท่านเจ้าคุณอยู่ที่หน้าต่างห้องหนังสือ
ท่านเจ้าคุณคงลืมไปว่าแม้จะปิดประตูแล้วแต่หน้าต่างก็ยังไม่ได้ปิดสนิท
แม่วาดจึงมาแอบดูได้โดยสะดวก
"อี๋...ผู้หญิงอะไร..ร่านซะจริงๆ...อูยยย...แต่มันก็เก่งเหมือนกันนะนี่ที่กล้าทำขนาดนั้น"
แม่วาดบ่นพึมพำกับตัวเองที่เห็นแหม่มแมรี่โชว์ลีลาได้อย่างเผ็ดร้อน
เพราะตัวแม่วาดเองก็ยังไม่กล้าทำได้ถึงขนาดนั้นเลย
เมื่อได้มาเห็นลีลารักแบบตะวันตกเข้าหล่อนก็อดไม่ได้ที่จะต้องเอามือลูบๆคลำๆเรือนร่างของตัวเองไปด้วย
หล่อนนึกน้อยใจในโชคชะตาตัวเองที่เกิดมาหน้าตาไม่สะสวยอย่างใครเขา
แถมยังเข้าใจว่าเพราะร่างกายของตัวเองอาภัพที่ไม่มีขนขึ้นตรงเนินสวาทเลยซักเส้นจึงทำให้ไม่มีผู้ชายคนไหนนึกสนใจหล่อนแม้แต่คนเดียว
เช้าวันรุ่งขึ้น
แม่จันกำลังนั่งขัดถูเครื่องเงินอยู่โดยมีท่านเจ้าคุณกับแม่นายเภาเฝ้ามอง
และยังมีแม่วาดที่นั่งปรนนิบัติพัดวีอยู่ด้านหลังอีกคน
ซักพักแม่เภาก็เอ่ยขึ้น
"แม่จัน..อีกหน่อยหล่อนก็ไม่ต้องมาทำแบบนี้อีกแล้วนะ ดีใจมั้ย"
"เอ่อ..."
"เออ..เอ็งไม่ต้องพูดหรอก..ข้ารู้
อ้อ..ข้าให้นังบัวมันเอาเสื้อผ้าชุดใหม่ไปไว้ในห้องแล้ว
อย่าลืมใส่ซะล่ะคืนเนี้ย"
แม่จันทำหน้าเหมือนไม่ค่อยเต็มใจนัก
ทั้งนี้เพราะหล่อนไม่ได้รักท่านเจ้าคุณเลยนั่นเอง
คืนนั้นในห้องนอนของแม่จัน
ท่าเจ้าคุณเปิดประตูห้องก้าวเข้ามาโดยมีเด็กสาวในเสื้อผ้าชุดสวยนั่งรออยู่บนที่นอน
"นี่..แม่จัน ชั้นมีของมาฝากเธอด้วยนะ ลองดูสิจ๊ะ"
แล้วท่านเจ้าคุณก็หยิบสร้อยคอทำจากทองคำออกมาจากย่ามเล็กๆ
แต่แม่จันไม่ได้หันไปมองเลยแม้แต่น้อย ยังคงนั่งก้มหน้านิ่งอยู่อย่างนั้น
"ทำไมล่ะ..ไม่ชอบรึยังไง นี่ชั้นตั้งใจเลือกมาให้เธอโดยเฉพาะเลยนะ
มา..ชั้นจะสวมให้"
ว่าแล้วท่านเจ้าคุณก็สวมสร้อยคอให้แม่จันโดยไม่ลืมที่จะลูบไล้หัวไหล่ของเด็กสาวเบาๆเป็นการปลุกอารมณ์ไปในตัว
"เธอนี่นับวันก็ยิ่งสวยนะแม่จัน ต่อไปเธอก็ไม่ต้องไปคอยรับใช้ใครอีก
เธอจะมีเสื้อผ้าสวยๆใส่..มีเงินทองให้ใช้สอย
รึจะเอาบ่าวประจำตัวดีมั้ย..เดี๋ยวชั้นจะบอกแม่เภาให้"
"ไม่เจ้าค่ะ" เด็กสาวกระซิบตอบเบาๆ
"เออ..เธอนี่พูดน้อยดีนะ มา..ชั้นขอชื่นใจหน่อยซิ..แม่จันของชั้น"
แล้วท่านเจ้าคุณก็เริ่มซุกไซร้ไปตามซอกคอของเด็กสาว
แม่จันที่ตอนแรกไม่มีใจนึกพิศวาสท่านเจ้าคุณแม้แต่น้อย
แต่พอถูกเล้าโลมเข้าก็เริ่มจั๊กกะจี้และตัวก็อ่อนลงเรื่อยเป็นขี้ผึ้งลนไฟ
ท่านเจ้าคุณก็นึกขอบใจมิสแมรี่อยู่ในใจที่สอนให้เขารู้จักวิธีเล้าโลมหญิงสาวให้ตกอยู่ในห้วงอารมณ์กระสันสวาทอย่างที่เขาต้องการให้เป็น
จะได้ไม่เป็นเหมือนแม่เภาซึ่งกลัวที่จะต้องร่วมรักกับเขาไปนานแล้ว
มือของท่านเจ้าคุณเริ่มล้วงมาด้านหน้าค่อยๆคืบคลานลงไปในผ้าสไบสีเหลืองสดใส
พอมือของเขาไปกระทบกับก้อนเนื้ออวบอั๋นใต้ผ้าผืนนั้นแล้วเขาก็ค่อยๆเคล้นคลึงเบาๆและบีบบี้ไปที่ตุ่มเล็กๆเหนือยอดออกนั้นจนมันแข็งเป็นไตสู้มือของเขา
เด็กสาวถึงกับมีอาการเสียววูบวาบจนต้องจับมือของท่านเจ้าคุณไว้
แต่ก็ไม่สามารถจะต้านทานการรุกคืบปลุกเร้าอารมณ์เสียวของเขาไปได้
ความรักและอาลัยในตัวคนรักเก่าเริ่มหดหายและมีไฟสวาทเข้ามาแทนที่เรื่อยๆจนในที่สุดร่างของเด็กสาวก็ถูกปลดเปลื้องจนเปลือยเปล่าอยู่ในอ้อมกอดของท่านเจ้าคุณจนได้
ในขณะเดียวกัน
ไอ้ทัดซึ่งนั่งกอดเข่าอยู่ในกระท่อมรู้ถึงชะตากรรมของคนรักเป็นอย่างดีว่าจะต้องถูกกระทำเช่นไรบ้าง
ก็อดที่จะโศกเศร้าเสียใจเป็นที่สุดไม่ได้
แต่แล้วก็ปรากฏร่างของหญิงสาวคนนึงที่หน้ากระท่อม
เป็นแหม่มแมรี่นั่นเองที่ตามมาทวงสัญญาที่เขาเคยให้ไว้เพื่อแลกกับอิสระภาพที่เขาได้มา
"ว่าไงจ๊ะ ป่านนี้นายท่านคงกำลังมีความสุขอยู่กับแม่จันเมียของแกอยู่สินะ"
"คุณอย่าพูดได้มั้ย"
"ทำไมชั้นจะพูดไม่ได้ ในเมื่อตอนนี้แกก็เหมือนเป็นทาสของชั้นแล้ว
และแกคงไม่ลืมสัญญาที่ให้กับชั้นไว้หรอกนะ"
"กระผมไม่เคยลืมหรอกขอรับ ลูกผู้ชายคำไหนคำนั้น"
"งั้นวันนี้..ชั้นจะมาทวงสัญญาจากแก"
