ก๊อก ก๊อก ก๊อก
“คุณแพทครับ ผมเอาแฟ้มรายงานประจำเดือนมาให้ครับ”
สาวสวยผู้กำลังใช้สมาธิคร่ำเคร่งอยู่ที่หน้าจอคอมพิวเตอร์สะดุ้งเล็กน้อย
หันมาตามเสียงเรียก เห็นชายหนุ่มรูปหล่อสวมเสื้อเชิ๊ตสีขาว ผูกเนคไทสีเหลือง
ยืนอยู่ที่ข้างโต๊ะ
“อ้าว! คุณพี เข้ามาตั้งแต่เมื่อไหร่คะนี่”
“เมื่อกี้นี้เอง ผมเคาะประตูแล้วนะ” เขารีบออกตัว
“มีอะไรคะ”
“ผมเอาแฟ้มรายงานประจำเดือนของลูกค้ามาให้ครับ”
หนุ่มหล่อเอ่ยพร้อมกับยื่นแฟ้มให้
“ขอบคุณค่ะ”
เธอยิ้มหวาน รับแฟ้มแล้วเอาวางไว้บนโต๊ะ
ชายหนุ่มเหม่อมองดูเธอตาค้าง เจ้านายของเขาช่างสวยเหลือเกิน
ไม่ว่าจะมองมุมไหนก็สวยไปหมด...
ยิ่งท่าตอนเท้าคางมองจอคอมพิวเตอร์เมื่อสักครู่ยิ่งสวยน่าดู..เขาคิด
“มีอะไรอีกคะ” เธอหันมาถามด้วยความแปลกใจเมื่อเห็นเขายังยืนนิ่งไม่ไปไหน
“เอ้อ.. เย็นนี้คุณแพท ว่างหรือเปล่าครับ”
“ทำไมคะ”
“คือผมอยาก ชวน..คุณแพท ไปทานอาหารกันน่ะครับ..”
“คงไม่ได้หรอกค่ะคุณพี แพทมีนัดแล้วค่ะ”
“งั้น..ไม่เป็นไรครับ..” ชายหนุ่มพูดอย่างผิดหวังแล้วเดินออกไป
มาติกา หัวเราะเบาๆ นี่เป็นรายที่สามของวันนี้แล้วที่ชวนเธอไปทานข้าว
……………………………………………………..
พีรพงศ์เดินกลับมานั่งที่โต๊ะทำงานแล้วถอนใจออกมาดังๆ
“ถึงกับถอนใจเลยหรือเพื่อน... แห้วใช่มั๊ย” ชายหนุ่มที่นั่งข้างๆถามยิ้มๆ
“อย่าเยาะเย้ยกันน่า...เสก”
“ไม่ได้เยาะเย้ย เห็นใจต่างหาก จะสอยดอกฟ้า ก็ต้องเตรียมใจที่จะอกหัก
จริงไหมล่ะ”
“แล้วเราไม่มีดีรึไง? ถามจริงๆเถอะ นายไม่สนใจเค้าบ้างรึไง”
“คุณแพทน่ะรึ”
“ก็พูดถึงใครกันอยู่ล่ะ”
“ไม่อยากจะคิดว่ะ... เก่งเกินไป เป็นเจ้านายเราอีกต่างหาก
ขืนได้มาจริงๆโดนข่มตาย”
“ไม่ข่มหรอกน่า สวย หวาน เรียบร้อยออกอย่างนั้น”
“อือ... เอาเข้าไป... สวยใช่... หน้าหวานใช่...
แต่เรียบร้อยนั่นมองไปได้ไงวะ”
“ทำไมล่ะ”
“เปรี้ยวจะตาย... เคยตามเธอไปคุยกับคุณพิชาญ ลูกค้าบริษัทเอสจีน่ะ พีเอ๊ย!
พูดจาเสียงอ่อนเสียงหวาน ]ลูกล่อลูกชนแพรวพราว”
“ก็อันนั้นมันงาน ถ้าไม่เก่งไม่มีความสามารถ เธอจะเป็นถึงผู้จัดการหรือ”
“นั่นแหละตัวจริงของเธอ ทำไมนายไม่สนใจมลธิชาล่ะ เค้าชอบนายอยู่นี่นา
ไม่ต้องเสียแรงเสียตังมากมายไปจีบด้วย”
“ไม่ชอบ” พีพูดสั้นๆ แล้วเปิดลิ้นชัก หยิบเอกสารมาดู เป็นการปิดการสนทนา
“งั้นก็ต้องทำใจ” เสกพูดยิ้มๆ แล้วก็หันมาทำงานที่ค้างอยู่บ้าง
……………………………………………………..
กริ๊ง กริ๊ง
เสียงโทรศัพท์ที่โต๊ะทำงานของมาติกาดังขึ้น
“มีอะไรคะ บอส”
“ช่วยเอาแฟ้มของคุณบรรจงเข้ามาให้ผมดูหน่อยซิ แพท”
“ได้ค่ะ ”
มาติกาวางสาย เปิดลิ้นชักหยิบแฟ้มเล็กๆออกมา
แล้วเดินเข้าไปในห้องของผู้จัดการใหญ่
“แฟ้มคุณบรรจงค่ะ บอส” เธอส่งแฟ้มให้
“นั่งก่อนซิ”
“ค่ะ”
บอสใหญ่พลิกดูแฟ้มอย่างเอาใจใส่สักครู่ ก็เงยหน้าขึ้นพูด
“เมื่อวานคุณไปคุยกับเค้าใช่มั้ย”
“ค่ะ”
“เป็นไง”
“เค้าให้เราส่งรายละเอียดเพิ่มเติมไปค่ะ ตอนแรกเค้าบอกว่าของเก่ายังใช้ได้ดี
แต่แพทชี้แจงข้อดีข้อเสีย เปรียบเทียบความคุ้มค่าในระยะยาวให้ดู เค้าสนใจมาก
แพทมั่นใจว่าคงจะตกลงเร็วๆนี้”
“เยี่ยม คุณเยี่ยมมาก เซลล์ของเราไปคุยหลายคนแล้วไม่สำเร็จ
คุณไปครั้งเดียวได้เรื่องเลย เก่งจริงๆ”
“แหม บอสเล่นชมกันอย่างนี้ แพทก็เขินแย่เลยซิ” สาวสวยพูดยิ้มๆ
บอสหัวเราะ มองมาติกาด้วยแววตาชื่นชม เธอทั้งสวย ทั้งฉลาด
เขาโชคดีจริงๆที่มีเธอเป็นผู้ช่วย
“ไปทานข้าวเที่ยงกันเป็นไง ”
“โอ๊ะ ต้องขอโทษด้วยค่ะบอส พอดีแพทนัดเพื่อนไว้แล้ว”
“นึกแล้วเชียว... ไม่เป็นไร เอาไว้วันหลังก็ได้”
……………………………………………………..
เหลี่ยมโลกีย์ 2
มาติกาก้าวออกจากลิฟท์เดินไปยังลานจอดรถ
แล้วหญิงสาวร่างเล็กคนหนึ่งก็เดินเข้ามาทักเธอ
“คุณแพทคะ”
“อ้าว! มลมีอะไรจ๊ะ” สาวสวยถามด้วยความแปลกใจ
“ขอเวลามลสักครู่ได้มั๊ยคะ”
มาติกายกนาฬิกาขึ้นดู
“สำคัญมั๊ยจ๊ะ แพทมีนัดด้วย”
“นิดเดียวค่ะ เราไปคุยทางด้านนั้นดีมั้ยคะ”
“ได้จ้ะ”
มาติกาตอบ แล้วทั้งคู่ก็เดินไปยังมุมที่ค่อนข้างเงียบ
“มลอยากคุยกับคุณแพทเรื่อง คุณพี” มลธิชาพูดด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา
มาติกายิ้มออกมาทันที
“โธ่! นึกว่าเรื่องอะไร”
“คุณแพทรู้หรือคะว่ามลจะพูดเรื่องอะไร”
“ไม่รู้ก็โง่แล้ว” เธอพูดแล้วก็หัวเราะ
มลธิชาหน้าแดงรู้สึกอาย
“ไม่ต้องห่วงหรอกจ้ะมล แพทไม่มีอะไรกับคุณพี
เราเป็นแค่เพื่อนร่วมงานกันและไม่มีวันจะมากไปกว่านั้น”
“คุณแพทพูดจริงหรือคะ”
มาติกายื่นหน้าไปกระซิบที่ข้างหู
“ เรื่องนี้แพทไม่เกี่ยว อยู่ที่ความสามารถของมลเองนะ
แต่ถ้าอยากให้ช่วยก็บอก”
……………………………………………………..
ณ.ร้านอาหาร แห่งหนึ่ง
พอมาติกาเดินเข้าไปในร้าน ก็เห็นชายหนุ่มรูปหล่อสวมแว่นสายตา
โบกมือเรียกอยู่ตรงโต๊ะด้านในสุด จึงเดินเข้าไปหา
“คอยนานมั้ยคะ คุณธิน” หญิงสาวทักเสียงหวานก่อนจะนั่งลงตรงข้ามเขา
พันธินมองสาวสวยด้วยแววตาหวานฉ่ำ
“ไอ้นานน่ะไม่นานหรอกครับ แต่นี่ถ้าผมไม่ช่วยทำงานให้
คุณแพทก็คงไม่มีเวลามาทานข้าวกับผมหรอกนะ” หนุ่มหล่อเอ่ยยิ้มๆกับมาติกา
“แหม คุณธินก็... เล่นงานแพทอยู่เรื่อยเลยนะคะ”
“ผมก็แค่อยากจะมีโอกาส... ใกล้ชิดกับคุณแพทให้มากอีกหน่อย” ชายหนุ่มพูด
พร้อมกับมองเธอด้วยสายตากรุ้มกริ่ม
“คุณธินดีกับแพทเหลือเกิน…วันนี้ให้แพทเลี้ยงนะคะ”
“ไม่เอา ผมเป็นสุภาพบุรุษให้ผู้หญิงเลี้ยงได้ยังไง อยากได้อย่างอื่นมากกว่า”
“คุณธินจะเอาอะไร บอกมาซิคะ”
“เอางี้ละกัน คืนนี้ไปเที่ยวกัน ผมจะพาคุณแพท ไปทานอาหารที่ร้านตรงรัชดา
บรรยากาศดีนะ ดนตรีเพราะ”
“เอ...”
“ผมมีลูกค้าจะแนะนำคุณแพทด้วย”
มาติกาตาเป็นประกายขึ้นมาทันที
“ก็ได้ค่ะ แต่อยู่ดึกมากไม่ได้นะคะ พรุ่งนี้แพทมีธุระแต่เช้า”
พันธินมีสีหน้ายินดี คิดไม่ถึงว่าหญิงสาวจะตอบรับเขาง่ายดาย หึ หึ
ขอให้คืนนี้เธอมาเถอะ เขามีวิธีจัดการเธอแน่ๆ อยู่ดึกไม่ได้หรือ
อยู่จนถึงเช้าเลยก็แล้วกัน พันธินรอโอกาสนี้มานานแล้ว...
“งั้นผมไปรับที่บริษัทนะครับ”
“อย่าเลยค่ะ แพทขับรถไปเองดีกว่า คุณธินบอกทางไปร้านให้ก็แล้วกัน”
ทั้งสองรับประทานอาหารไป คุยไป สักพัก โทรศัพท์มือถือของมาติกาก็ดังขึ้น
ตื๊ด ตื๊ด ตื๊ด
“ขอโทษนะคะ”
มาติกาเอ่ยกับชายหนุ่มก่อนจะรับโทรศัพท์
“ฮัลโหล แพทค่ะ”
“คุณแพทหรือ ผมบรรจงนะ ผมสนใจสินค้าที่เราคุยกันเมื่อวานนี้
คุณเข้ามาหาผมที่บริษัทได้ไหม”
“เดี๋ยวนี้เลยหรือคะ”
“ใช่ เดี๋ยวบ่ายสองผมต้องไปต่างจังหวัด อยากคุยกับคุณแพทก่อนจะไป”
“ได้ค่ะ งั้นเดี๋ยวแพทไปเลย”
ตื๊ด ตื๊ด ตื๊ด
มาติกาวางสาย คว้ากระเป๋ามาถือแล้วลุกขึ้น
“แพทต้องขอตัวก่อนนะคะคุณธิน มีธุระด่วน”
“อ้าว ทานให้หมดก่อนซิครับ”
“ขอโทษค่ะ ต้องรีบจริงๆ ลูกค้าคนนี้สำคัญมาก”
“แล้วเรื่องคืนนี้ล่ะ”
“แล้วค่อยโทรคุยกันรบกวนจ่ายเงินให้ก่อนนะคุณธิน แพทไปแล้วค่ะ”
หญิงสาวตอบแล้วรีบเดินออกไปทันที ทิ้งให้ชายหนุ่มนั่งงงอยู่กับที่
……………………………………………………..
เหลี่ยมโลกีย์ 3
มาติกาเอื้อมมือไปเปิดวิทยุในรถขึ้นฟังเบาๆ หลังจากที่เพิ่งวางสายจากที่ทำงาน
เธอโทรไปบอกกับเจ้านายว่าจะไม่กลับเข้าบริษัทแล้ว แต่จะไปหาลูกค้าแทน
สาวสวยเอนตัวพิงไปกับเบาะรถ แล้วปล่อยใจให้ล่องลอยไปกับเสียงเพลง
ท่ามกลางการจราจรที่ติดขัด มาติกาคิดถึงมลธิชา
สาวขึ้อายที่คิดว่าเธอจะมีอะไรกับพีรพงศ์ แล้วก็อดไม่ได้ที่ต้องยิ้มออกมา
โธ่! คนอย่างมาติกาไม่มีวันเสียละที่จะไปสนใจผู้ชายอย่างพีรพงศ์
ถึงเขาจะเป็นคนหน้าตาดีคนหนึ่ง แต่ก็แค่นั้น
พีรพงศ์ไม่มีอะไรจะเทียบกับผู้ชายคนอื่นๆที่มาจีบเธอได้เลย
มาติกาเป็นสาวสวย เก่ง ฉลาด อกตูม
รูปร่างของเธอได้สัดส่วนชนิดที่ว่าผู้ชายเห็นแล้วต้องกลืนน้ำลายเอื๊อก
เธอรู้ว่าจะใช้ความสวยของเธอให้เป็นประโยชน์ได้ยังไง
หญิงสาวหว่านเสน่ห์ให้ผู้ชายที่เธอรู้จักหลงใหล... ตั้งแต่เพื่อน เจ้านาย
ไปจนถึงลูกค้าที่เธอติดต่อด้วย
ทุกคนล้วนแต่คาดหวังจะได้ใกล้ชิดเธอกันทั้งนั้น
ที่เป็นโสดก็หวังจะจีบมาติกาเป็นภรรยา ส่วนที่อายุมากมีเงินเยอะๆ
ก็หวังจะเลี้ยงเธอไว้เป็นกิ๊กหรืออีหนู
แต่มาติกาไม่คิดจะเลือกใคร เรื่องอะไรจะเลือกให้โง่
อยู่เนื้อหอมให้ผู้ชายมาตามตื๊อตามเอาใจดีกว่า
มาติกาหว่านเสน่ห์ให้ความหวังผู้ชายเหล่านี้
หลอกใช้ให้พวกเขาช่วยเหลือเธอในด้านต่างๆ
คุณบรรจงที่มาติกากำลังจะไปพบด้วยก็เป็นอีกคนที่เธอหว่านเสน่ห์เข้าใส่
เธอรู้ตั้งแต่พบเขาครั้งแรกแล้วว่าบรรจงไม่ได้สนใจสินค้า
แต่มาติการู้ว่าเขาปิ๊งเธอ ดวงตา คำพูด มันแสดงออกมาชัดเจน
เธอเดาว่าเขาน่าจะมีเมียแล้ว แต่คงหวังจะได้เธอเป็นเมียน้อย
หญิงสาวทำเป็นรู้ไม่เท่าทัน และให้ความหวังกับเขา มาติกาไม่ได้รับปากอะไร
แต่เธอรู้วิธีที่จะทำให้เขาคิดเข้าข้างตัวเอง
หญิงสาวใส่จริตใช้มารยาหญิงอย่างเป็นธรรมชาติ
พอได้สิ่งที่ต้องการก็ชิ่งจาก... มาติกาไม่เคยพลาดท่าให้ใคร...
มาติกาเร่งวิทยุให้ดังขึ้น ใบหน้ายิ้มแย้มเปี่ยมสุข คิดถึงเงินก้อนโตที่จะได้
ก็หัวเราะออกมาเบาๆ
และขณะที่เธอกำลังเพลินอยู่นั้น รถเก๋งคันหนึ่งก็ปาดหน้ารถเธออย่างกระทันหัน
มาติกาใจหายวาบเหยียบเบรกเต็มแรง พร้อมกับหักพวงมาลัยหลบแต่ไม่พ้น...
เสียงเหล็กครูดกันดังเสียดหูเข้ามาถึงในรถ... แล้วล้อรถก็ปะทะกับขอบฟุตบาท...
โครม!
รถของมาติกาชนเข้าที่ด้านหลังของรถที่ปาดเธออย่างจังแล้วหยุดนิ่งทั้งสองคัน
หญิงสาวหน้าซีดเผือด นั่งตะลึงอยู่กับที่ ใจเต้นแรง ...
เป็นครั้งแรกที่เธอเจอเหตุการณ์แบบนี้!
พอตั้งสติได้เธอก็รู้สึกโกรธ...
ถ้ารถเธอวิ่งออกข้างทางไปชนคนจะเป็นยังไง!
มาติกาเปิดประตูรถ ก้าวขาสวยๆลงไปบนพื้นถนน...
คนบนรถที่ผ่านไปผ่านมาต่างหันมามองดูด้วยความสนใจ
สาวสวยๆแต่งตัวดีออกมาเดินกลางถนนใครจะไม่สนใจ...
คนในรถคันที่ปาดเธอก็เปิดประตูเดินลงมา เป็นผู้ชายสองคน ตัวใหญ่บึกบึน
ท่าทางเอาเรื่องทั้งคู่ แต่มาติกาไม่กลัว เธอมั่นใจว่าเธอเป็นฝ่ายถูก
แม้เธอจะเป็นคนขับชนท้ายก็ตาม
“ปาดหน้าฉันทำไม” เธอแหววใส่
“มาติกาใช่มั้ย” หนึ่งในสองพูด
มาติกาชะงักทันที
“คุณรู้จักฉัน?”
“ผมเป็นคนของเสี่ยจ๋าย เสี่ยให้ผมมาเอาเงิน”
มาติกาหน้าซีดเผือดทันที
“ฉัน..ฉัน..บอกแล้วไงว่าขอเลื่อนไปก่อน”
“ไม่ได้คุณเลื่อนหลายครั้งแล้ว หน้าตาก็ดี
แต่งตัวก็ดีมาเบี้ยวหนี้ไม่อายรึไง? ถ้าไม่มีก็ไปหาเสี่ยด้วยกัน”
“ขอเวลาฉันอีกหนึ่งวัน พรุ่งนี้ฉันจะไป..ตอนนี้ฉันมีนัดด่วน
ฉันเอาเงินมาให้ได้แน่ๆ”
“เวลาของคุณหมดไปนานแล้ว... ไป!” มันว่าแล้วฉุดแขนเธอเดินไปที่รถ
พอเดินไปได้สองสามก้าว มาติกาก็สะบัดมือออกจากการเกาะกุมของมัน
“ตกลง! ไปก็ได้ ไม่ต้องมาฉุดกระชากฉัน คุณไปที่รถคุณ เดี๋ยวฉันขับไปเอง”
“อย่ามาลูกไม้ เอากุญแจมา ผมขับเอง”
มาติการู้ว่าหลีกเลี่ยงไม่ได้ จำใจต้องส่งกุญแจให้มัน
ชายหน้าเหี้ยมรับกุญแจมา แล้วผลักเธอเบาๆ
“ไปนั่งด้านข้าง อย่าตุกติกนะ แม่ก้นสวย” มันว่าแล้วตบก้นเธอดังป้าบ
มาติกาทั้งอายทั้งโมโห แต่ก็ได้แต่ด่ามันอยู่ในใจไม่กล้าขัดขืนแต่อย่างใด...
หญิงสาวเดินไปนั่งที่ด้านข้างคนขับ
แล้วรถเก๋งทั้งสองคันก็แล่นออกไปทันที
……………………………………………………..
เหลี่ยมโลกีย์ 4
เสียจ๋ายเคยเป็นลูกค้าคนสำคัญของมาติกา แค่ปราดแรกที่เห็นหน้า
เขาก็ถูกใจในความสวยของเธอ มาติกาสวยกว่าเมียเขาสมัยสาวๆตั้งหลายเท่า
แถมยังฉลาดกว่า มีความรู้ พูดเพราะ พูดเก่ง มาติกาซ่อนความเซ็กซี่อยู่ในตัว
คำพูด กิริยาท่าทาง
แฝงจริตที่ทำให้คนที่เธอคุยด้วยรู้สึกเหมือนกับเขาเป็นคนพิเศษ
ด้วยบุคลิกแบบนี้ทำให้เธอมีเสน่ห์เร้าใจต่างจากผู้หญิงสวยๆทั่วไป
เสี่ยจ๋ายหลงมาติกาเอามากๆ เขาแนะนำเพื่อนที่รู้จักให้มาเป็นลูกค้าของมาติกา
ตัวเขาเองก็ตามตื๊อ โทรศัพท์มาหามาพูดคุยทุกวัน
มาติกาเห็นเสี่ยจ๋ายเป็นเหมือน atm ส่วนตัว หญิงสาวหว่านเสน่ห์ใส่เขาเต็มที่
ไปเที่ยวกับเขา ชวนเขาไปชอปปิ้ง บอกชอบนั่นชอบนี่ อันนี้ก็สวย อันนี้ก็น่ารัก
แต่ละอย่างล้วนแต่แพงลิบลิ่วทั้งนั้น แต่เสี่ยจ๋ายก็ซื้อให้หมด
แม้มาติกาจะบอกว่าเกรงใจแต่เสี่ยจ๋ายก็ซื้อให้ เสี่ยจ๋ายทุ่มเงินไปมาก...
ซื้อเครื่องประดับราคาเรือนแสนให้เป็นของขวัญวันเกิดเธอ
เขาเสียเวลาเป็นเดือนๆ เสียเงินไปมากมาย แต่ไม่ได้อะไรกลับมาจริงจัง
แม้จะจับมือถือแขน มาติกาก็จะแกล้งปัดป่าย
เสี่ยจ๋ายจึงเริ่มรู้ตัวว่ากำลังถูกเธอหลอก…
เสี่ยจ๋ายไม่ใช่คนโง่ และไม่ใช่คนที่จะยอมเสียเปรียบอะไรง่ายๆ
สิ่งที่เขาต้องการเขาจะต้องเอาให้ได้ เขาจริงใจกับมาติกา
แต่มาติกาอยากเล่นเกมกับเขา ดังนั้นเขาจะเล่นด้วย
และจะทำให้มาติกาเห็นว่ากำลังเล่นกับอะไร
เขาเป็นนักพนันที่ไม่เคยแพ้มาตั้งแต่เกิด...
เสี่ยจ๋ายแนะนำมาติกาให้รู้จักกับลูกค้าคนหนึ่ง ชื่อเสี่ยยง
เสี่ยยงเป็นนักพนันตัวยง เขาพามาติกาเข้าไปในบ่อนรูเล็ต
มาติกาจำเดิมไม่ใช่คนที่ชอบเสี่ยงโชคแต่อย่างใด แต่เพราะต้องการเอาใจเสี่ยยง
จึงยอมเข้าไปในบ่อนเป็นเพื่อน แล้วเสี่ยยงก็สอนให้มาติการู้จักวิธีเล่นรูเล็ต
...การพนันนั้น หากไม่เล่นก็แล้วไป
แต่ถ้าใครลองเล่นแล้วเหมือนโดนคำสาปที่ยากจะถอนตัว
มาติกาติดรูเล็ตเป็นบ้าเป็นหลัง แรกๆยังไปกับเสี่ยยง
แต่หนักเข้าเธอก็เริ่มบินเดี่ยว
นั่นเป็นสาเหตุที่ว่าทำไมช่วงหลังๆเธอจึงไม่ค่อยว่าง
ใครชวนเธอไปไหนตอนเลิกงานเธอปฎิเสธหมด แล้วก็มาจมอยู่ในบ่อน
เงินที่มาติกาหามาได้ก็เอามาทุ่มเล่นการพนัน ได้บ้างเสียบ้าง
แต่เสียนั้นเยอะกว่าได้แบบเทียบกันไม่ติด
ไม่ช้าเงินของมาติกาก็เริ่มขาดมือ...
เสี่ยยงบอกว่า ถ้าไม่มีเงินก็ลองไปคุยกับเจ้าของบ่อนดู เพราะเจ้าของบ่อนใจดี
ยอมให้แลกเช็คเล่นก่อน ถ้าเล่นเสียหมดก็ไม่เป็นไร เอาเงินมาจ่ายทีหลังก็ได้
มาติกาถามว่าเจ้าของบ่อนเป็นใคร เสี่ยยงก็หัวเราะแล้วบอกว่าเป็นเสี่ยจ๋าย
มาติกาดีใจมาก เพราะรู้ว่าเสี่ยจ๋ายหลงเธอเพียงใด แล้วก็เป็นอย่างที่เธอคิด
เสี่ยจ๋ายให้เธอเขียนเช็คเป็นประกันไว้ แล้วให้เงินกับเธอ
“คุณแพทต้องการเท่าไหร่ก็บอกผมได้เลย เราคนกันเองอยู่แล้ว
ผมเชื่อใจคุณแพทว่าเป็นคนรับผิดชอบ”
เขาพูด แล้วก็จ่ายให้เธอ มาติกาขอเท่าไหร่ก็ให้เท่านั้น เพราะรู้อยู่แล้วว่า
ไม่ว่ามาติกาจะเล่นได้หรือเสียเงินก็กลับมาหาเขาอยู่ดี ยิ่งเธอยืมเงินไปเยอะๆ
เขายิ่งชอบ... มันเป็นแผนของเขาตั้งแต่ต้น
เพราะความลุ่มหลงในการพนันทำให้มาติกาไม่คิดมาก เงินได้มาง่ายก็จ่ายไปง่าย
เล่นไม่กี่ครั้ง ปรากฏว่าเธอเป็นหนี้เสี่ยจ๋ายเกือบสองล้านบาท...
เสี่ยจ๋ายไม่เคยทวงเงินมาติกา แรกๆเธอยังหน้ามืด
ลุ่มหลงอยู่ในการพนันเลยไม่ทันคิด แต่มาติกาเริ่มรู้สึกตัวในที่สุด
เธอเสียไปมากอย่างนี้ ถ้าเสี่ยจ๋ายทวงเงินจะเอาที่ไหนไปคืน
เธอเริ่มถอนตัวแล้วหลบหน้าเขา พร้อมกับพยายามหาเงิน
เธอยังมีเงินเหลือสะสมอยู่บ้าง แต่ยังห่างจากที่เป็นหนี้อยู่มาก
เสี่ยจ๋ายถามว่าทำไมไม่ไปเล่นที่บ่อนอีก มาติกาบอกตามตรงว่าเธอพอแล้ว
และเธอจะหาเงินมาใช้หนี้ คราวนี้เสี่ยจ๋ายเร่งรัดเธอทันที ..
แต่มาติกาออดอ้อนจนเสี่ยจ๋ายยอมเลื่อนให้
เสี่ยจ๋ายมั่นใจว่าเธอไม่มีทางหาเงินได้ทันแน่ๆ เขาไม่รีบร้อน
เขาอยากให้มาติกายอมสยบให้กับเขา ยิ่งวิงวอนเขายิ่งดี
เขาจะเอาเธออย่างนุ่มนวลให้เธอมีความสุขไปพร้อมๆกับเขา...
อีกอย่างที่เสี่ยจ๋ายไม่อยากใช้กำลัง ก็เพราะคิดจะใช้ประโยชน์จากเธอ
มาติกามาเล่นที่บ่อนไม่กี่ครั้งก็กลายเป็นดาวดวงเด่นของบ่อน
เธอสวยจนใครๆก็อยากใกล้ชิด แถมยังเรียกลูกค้าเข้ามาในบ่อนมากมาย
ด้วยสไตล์การเล่นแบบใจถึงกล้าได้กล้าเสีย...
แต่มาติกาหาเงินได้เร็วจริงๆ
เธอทยอยใช้หนี้ให้เขาไปเกือบครึ่งในเวลาไม่ถึงเดือน
เสี่ยจ๋ายรู้แล้วว่ามาติกาสามารถจ่ายเงินได้ครบจริงๆ
เขาต้องเปลี่ยนความตั้งใจ เพราะถ้าเขาพลาดครั้งนี้ มาติกาจะระวังตัว
เขาจะไม่มีโอกาสอีกเป็นครั้งที่สอง
เสี่ยจ๋ายจึงปิดเกมด้วยการให้คนของเขามาพาตัวเธอไป...
เหลี่ยมโลกีย์ 5
“คุณนี่หน้าตาท่าทางก็ดูเป็นผู้ดี ไหงกลายเป็นคนชอบชักดาบไปได้”
ชายหน้าเหี้ยมพูดดูถูกเธอ
“นี่แก หยุดพูดได้ไหม ฉันอยากนั่งเงียบๆ” มาติกากระชากเสียง
มันหัวเราะเบาๆ ไม่สนใจท่าทางหัวเสียของเธอ
“ผมอยากเตือนคุณต่างหาก ผมเห็นคุณดูซื่อๆน่าสงสาร”
มาติการ้องเชอะเบาๆ มองออกไปนอกหน้าต่าง ไม่อยากจะสนทนาด้วย
“คุณไม่รู้หรอกว่าเสี่ยจ๋ายเป็นคนยังไง…”
มาติกานิ่งเงียบ แต่มันรู้ว่าเธอฟังมันอยู่
“เสี่ยจ๋ายเป็นสุภาพบุรุษ เสี่ยรักถนอมผู้หญิง นุ่มนวลกับผู้หญิงมาก…”
“ดังนั้น แกจึงไม่ควรหยาบคายกับฉัน และควรเริ่มต้นด้วยการหุบปากของแกซะ”
“แต่นั่นสำหรับสุภาพสตรี.. รู้ไม๊ เสี่ยจ๋ายเกลียดผู้หญิงขี้โกหกมากที่สุด
โดยเฉพาะผู้หญิงที่คิดจะหลอกแดกเสี่ย”
มันชำเลืองดูเธอแว่บหนึ่ง แล้วก็หันไปมองทางข้างหน้าต่อ
“ฉันไม่ได้หลอกเขา”
มันไม่สนใจคำพูดของเธอ
“เดือนที่แล้วก็มีผู้หญิงคนนึงมาหลอกเสี่ยจ๋าย คุณรู้ไหมว่าหล่อนเป็นยังไง”
มันหันไปมองเธอแล้วก็หัวเราะ
“เสี่ยจ๋ายถามหล่อนตรงๆว่าจะสารภาพหรือเปล่า แต่หล่อนปากแข็งปฎิเสธ
คุณรู้ไม๊ว่าจุดจบของหล่อนเป็นยังไง”
“...นี่แกเลิกถามชั้นซักทีได้ไม๊”
มาติกาอดไม่ได้ที่จะต้องกระชากเสียงใส่มันอีก
แต่คราวนี้เธอรู้สึกว่าเสียงของตัวเองสั่นนิดๆ
“พวกผมรุมหล่อนเสียยับ คุณน่าจะเห็นนะ ผู้หญิงดิ้นขัดขืนนี่เย็ดมันส์จริงๆ
ไอ้ผมนี่ยังไม่เท่าไหร่ แต่บางคนมันซาดิสม์ ตบหล่อนจนเลือดกลบปาก เย็ดจนหีฉีก
ตอนนี้อยู่โรงพยาบาลบ้าไปแล้ว”
มันชำเลืองมอง เธอหันกลับไปมองนอกหน้าต่าง มันเห็นเธอสั่นระริก...
แค่นี้ก็รู้ว่าเธอเริ่มกลัวขึ้นมาจริงๆแล้ว...
“แต่คุณเป็นคนสวยนะ สวยกว่าหล่อนมาก” มันหยุดนิดแล้วพูดต่อ
“เสี่ยชอบผู้หญิงที่จริงใจที่สุด คุณสวยออกอย่างนี้ ถ้านุ่มนวล เอาใจเสี่ย
ยอมแกซะหน่อย คุณเอ๊ย สบายไปทั้งชาติ คิดให้ดีๆละกัน ยังไงชีวิตก็สำคัญที่สุด
รักษาชีวิตไว้ก่อน เรื่องอื่นค่อยว่ากัน”
มันหักรถเข้าไปในซอย มาติกาใจเต้นระทึก เธอถูกมันขู่จนกลัวขึ้นมาจริงๆ
ยิ่งใกล้จะถึงยิ่งหวั่นวิตก
แต่ไอ้หน้าเหี้ยมมันยังพูดขู่เธอต่อ
“แต่ถ้าคุณเล่นลูกไม่กับเสี่ยก็ดีเหมือนกัน…”
มาติกาเห็นมันเงียบไปก็หันมามอง เห็นมันจ้องขาขาวๆ
ที่อยู่นอกชายกระโปรงที่รั้นจนสั้นของเธอ มาติการีบดึงกระโปรงลงไปปิด
พร้อมกับดุเสียงดัง
“ดูทางซิ จะบ้ารึไง เดี๋ยวก็ชนตายกันหมดหรอก”
มันหัวเราะกวนๆ
“แหม ผมอยากให้คุณผิดใจกับเสี่ยจริงๆ....พวกผมจะได้มันส์กัน อูยยย
แค่คิดก็แข็งแล้ว ดูน้องชายผมซิ ฮ่า ฮ่า ฮ่า”
มันพูดอย่างลามก พร้อมกับชี้ให้เธอดูเป้ากางเกงมัน
มาติกาเห็นเป้ากางเกงมันตุง นูนจนเห็นเป็นท่อนจริงๆ ใบหน้างามร้อนวาบ
สะบัดพรืดด้วยความรังเกียจ ไอ้หน้าเหี้ยมมันยั่วโมโหเธอเก่งจริงๆ
และเธอก็ไม่มีปัญญาจะทำอะไรกับมันได้...
ฉันจะบอกเสี่ยจ๋ายให้ไล่แกออก... หญิงสาวได้แต่คิดด้วยความแค้น
แล้วในที่สุด ไอ้น้าเหี้ยมก็ขับรถเข้าไปจอดอยู่หน้าประตูรั้วสูง แล้วกดแตร...
ปิ๊นๆๆๆๆ
มันกดแตรรัวๆ
ไม่นานประตูก็เปิดออก
มันขับเข้าไปในลานจอดรถซึ่งว่างโล่งไปทั้งลานเพราะเป็นเวลาที่บ่อนปิด
มันจอดรถ... ดับเครื่อง... แล้วสั่ง
“เชิญลงได้แล้ว เสี่ยรอคุณอยู่ที่ห้องรับรอง จำคำที่ผมพูดไว้นะ คนสวย”
มาติกาในหายวูบไม่อยากจะลงจากรถเลย เธอรู้สึกขาสั่นหมดเรี่ยวหมดแรง...
แต่เธอไม่ต้องการแสดงความกลัวให้มันเห็น
..เป็นไงเป็นกัน มันแค่ขู่เราเท่านั้นน่า..
เธอปลอบใจตัวเอง แล้วเปิดประตู...
ไอ้หน้าเหี้ยมมองตามหลัง เห็นสะโพกกลมกลึงของเธอสะบัดไปมาแล้วก็หัวเราะเบาๆ
เสี่ยจ๋ายได้ลาภก้อนใหญ่จริงๆ…
มันยังไม่เคยเห็นผู้หญิงที่ไหนสวยหุ่นดีน่าเอาเท่ามาติกามาก่อนเลย....
เหลี่ยมโลกีย์ 6
มาติกาใส่กระโปรงสั้นพร้อมถุงน่อง สวมเสื้อสูททับเสื้อข้างใน
เสี่ยจ๋ายมองนมทั้ง 2
เต้าของเธอที่ดันเสื้อสูทออกมาก็จ้องจนตาแทบจะหลุดออกมานอกเบ้า
สาวสวยยังไม่ทันได้ทักทายเสี่ยจ๋ายก็ดึงเธอเข้ามากอดทันที
“เอ๊ะ เสี่ยทำอะไร ปล่อยนะ เสี่ย ปล่อย เป็นสุภาพบุรุษหน่อยซิ”
สาวสวยร้องโวยวายด้วยความตกใจ เอามือมากอดอกบังไว้ไม่ให้ชนกับอกเขา
“สุภาพบุรุษอะไรกัน คุณผลัดหนี้ผมมาหลายครั้งแล้ว ให้ผมเอาคืนบ้างซิ”
“เสี่ยรับปากเลื่อนให้แพทแล้วนี่คะ ปล่อยนะ”
เสี่ยจ๋ายหยุดระดมจูบชั่วครู่แต่ยังกอดเธอไว้แน่น
มองหน้านวลเนียนของเธออย่างหลงใหล
“คุณแพทเลื่อนมาหลายครั้งแล้วนะ”
“ให้เวลาแพทอีกหนึ่งวัน พรุ่งนี้แพทเอาเงินมาให้แน่ๆ ปล่อยแพทก่อนนะคะเสี่ย
กอดแพทแน่นจังเลย แพทหายใจไม่ออก”
มาติกาตั้งสติได้ก็เริ่มที่จะใช้มารยาออดอ้อนเขา แต่เสี่ยจ๋ายรู้ทัน
เขากระชากเสียงดัง
“เลิกมารยาได้แล้ว ผมเสียเงินเพราะคุณไปมากพอแล้ว วันนี้ผมจะเอาคืน”
มาติกาหน้าซีดเผือด เสี่ยจ๋ายไม่เคยใช้น้ำเสียงแบบนี้กับเธอ
ทุกทีเขาจะนุ่มนวลเอาอกเอาใจ แต่ครั้งนี้น้ำเสียงจริงจังดุดัน
สีหน้าท่าทางก็ไม่ได้ล้อเล่น
เธอนึกถึงคำที่ไอ้หน้าเหี้ยมมันขู่เธอมาตลอดทางก็หวาดกลัวจนเหงื่อแตกออกเต็มไปหมด
แทบจะร้องไห้ออกมา เนื้อตัวสั่นเทาอย่างน่าสงสาร
เสี่ยจ๋ายหอมแก้มเธอดึงมือออกจากอก
ทรวงอกอุ่นนุ่มของเธอเบียดกับอกของเสี่ยจ๋ายเต้นแรงจนเสี่ยหนุ่มรู้สึกได้
“ไม่ต้องกลัวน่า ผมไม่รุนแรงหรอก“ เสี่ยจ๋ายเห็นสีหน้าขาวซีดของเธอก็กระซิบ
“ผมเปิดบริสุทธิ์ผู้หญิงมาเยอะแล้ว รู้ว่าจะทำยังไงไม่ให้เจ็บ”
มาติกายิ่งตัวสั่นเข้าไปอีก เธออุตส่าห์ถนอมความสาวของเธอเอาไว้
จะมาเสียให้กับคนที่เธอไม่ได้รักเลยหรือ
“เสี่ย เมตตาแพทเถอะ เสี่ย แพท ...แพท...” เธออ้อนวอนเขาอย่างหมดหวัง
น้ำตาไหลอาบแก้มนวลอย่างกลั้นไม่อยู่
“ผมก็เมตตาอยู่นี่ไง” เขาพูดเสียงนุ่มมือลูบไล้ใบหน้าเธอ
“ถ้าเป็นคนอื่นทำกับผมอย่างนี้ผมเอาตายแล้วรู้ไหม”พูดแล้วก็ก้มลงจูบเธออีกครั้ง
ลวนลามไปปลอบโยนไป “ผมไม่โกรธที่คุณแพทหลอกผมหรอก ขอแค่อย่าขัดใจผมก็พอ
ผมรักคุณนะแพท...คุณสวยมาก”
เสี่ยจ๋ายพูดเสียงนุ่มนวลใช้มือดึงชายกระโปรงของสาวสวยขึ้น
รั้งเข้าไปแนบชิดกับร่างเขา สาวสวยไม่กล้าปฏิเสธ
เธอเคยได้ยินกิตติศัพท์ความโหดร้ายของพวกเจ้าของบ่อนมามากแล้ว
พวกนี้ก็มาเฟียดีๆนี่เอง ถ้าผิดใจกัน
มันอาจจะฆ่าหรือให้ลูกน้องข่มขืนเธออย่างที่ไอ้หน้าเหี้ยมมันขู่ก็ได้
เสี่ยจ๋ายรู้สึกร่างนุ่มนิ่มในอ้อมกอดสั่นระริก จึงกระซิบปลอบโยนที่ข้างหู
“ทำใจให้สบายครับคุณแพท ใครๆก็มีครั้งแรกกันทั้งนั้น”
เสี่ยจ๋ายเลื่อนมือเข้าไปตรงบริเวณเนินโคกกลางหว่างขาของเธอ
มาติกาเอามือมากันไว้ แต่เขาดันสอดมือผ่านเข้าไปจับเนินสวาทของเธอจนได้
อื้อฮือ…..เสี่ยจ๋ายครางในใจ ของแพทนี่ดีแท้ๆ โหนกนูน เต็มมือเลย
เสี่ยจ๋ายตื่นเต้นยินดี ล้วงเข้าไปใต้กระโปรง ตะปบไปบนเป้ากางเกงใน
คราวนี้รู้สึกได้ชัดว่าเนินเนื้อโคกที่อยู่ใต้อุ้งมือของเขามันเต็มฝ่ามือเลย
ทั้งโหนกนูนอูม ฟูม น่าจับ น่าขยำเหลือเกิน
“เสี่ย อย่า อย่าค่ะ “ มาติการ้องดิ้นอยู่ในอ้อมแขนของเขา
พยายามจะจับมือเสี่ยจ๋ายออก แต่เรื่องอะไรเขาจะปล่อยให้โง่
เสี่ยหนุ่มขยำโคกสวาทของสาวสวย เล่นอย่างมันส์มือ ท่อนควยของเขาแข็งหงึก ๆ
ดันกางเกงตุง เขาเกี่ยวนิ้วเข้ากับเป้ากางเกงใน
พร้อมกับคลึงบริเวณปุ่มกระสันต์ มาติกาแอ่นหนีอย่างลืมตัว
เสี่ยจ๋ายยิ้มอย่างกระหยิ่มยิ้มย่อง
นิ้วไล่ตามลากยาวไปตามร่องสวาทที่กำลังเริ่มมีน้ำไหลออกมา เธอถอย เขาก็ไล่ตาม
ดันเธอจนไปชนกับโต๊ะ
แทรกร่างไปตรงกลางทำให้ขาเรียวงามทั้งสองข้างของเธอแยกออก...
“เดี๋ยว! พอเถอะค่ะ แพทยอมแล้ว ไปที่ห้องนอนเถอะ แพทอาย”
สาวสวยพูดหน้าแดงระเรื่อ
เสี่ยจ๋ายตาวาวโรจน์ หัวเราะออกมาอย่างดีใจ
เขาคิดไม่ถึงว่าสาวสวยจะยอมง่ายอย่างนี้ทำให้เขาไม่ต้องใช้กำลัง
“ต้องอย่างนั้นสิแพท มา..ไปสนุกกัน”
เขาประคองเธอพาเดินไปที่ห้องนอน พอประตูปิดเสี่ยจ๋ายก็เริ่มบรรเลงบทสวาททันที
เสียงดูดปากจ๊วบจ๊าบดังขึ้น เขาประกบปากอันเรียวบางของสาวสวย
ดุนลิ้นสากๆเข้าไป ขณะที่มือของเขาเริ่มทำงานไปพร้อมๆกัน นิ้วกลาง
แหวกเข้าไปใต้ กระโปรง
ลูบไล้ไปตามร่องสวาทที่มีกางเกงในสีขาวบางตัวเล็กที่ปกปิดโคกสวาทไว้
ซึ่งตอนนี้มันเปียกชุ่มไปด้วยน้ำเงี่ยนของเธอ
“อูย.”
มาติกาส่งเสียงคราง สาวสวยเริ่มมีอารมณ์
เสี่ยจ๋ายจึงแทรกลิ้นเข้าไปในปากของเธอ ทั้งดูดทั้งกัดเบาๆ
แล้วอุ้มเธอไปนั่งที่ขอบเตียง ถ่างขาเธอออก
ขาเรียวงามทั้งสองข้างห้อยลงข้าเตียง ขาของเธอเนียนเรียวสวยมาก
สวยจนเสี่ยจ๋ายอดไม่ได้ต้องจูบน่องเธอแล้วไล่ขึ้นมาตามขาอ่อนจนถึงซอกขา
กางเกงในบางเบาสีขาวตัวน้อยที่ปิดหีเวลานี้เปียกน้ำที่เธอหลั่งออกมาจนชุ่มมองเห็นร่องตรงกลางอย่างชัดเจน
เขารูดกางเกงในลงเห็นโคกหีของเธอโหนกนูน มีขนหมอยนุ่มๆขึ้นบางๆ
เขาแหวกรูหีออกเห็นเนื้อในหอยแดงแจ๋ เสี่ยจ๋ายไม่รอช้าลุกขึ้นยืนงัดควยออกมา
มาติกาถึงกับอ้าปากค้าง
