ผมชื่อ ถนัด คนอีสานผิวคล้ำ แต่สูงใหญ่ สูง 178 ซม. หนัก 70 กก. หล่อแบบพระเอกบ้านนอก เพราะความที่บ้านเราจน เรียนจบ ม.3 ผมก็ต้องออกมาทำงาน วันนั้นผมกลับจากงาน พ่อเรียกเข้าไปไหว้ คุณนายลำดวน แล้วสั่งว่า
'นัดพรุ่งนี้เอ็งไปออกงาน ตามคุณนายไปทำงานกรุงเทพฯ'
'พ่อ'
'เอ็งไม่ต้องถาม ทำตามพ่อสั่งเท่านั้น'
สมัยเป็นทหาร พ่อทำงานรับใช้นายพลท่านหนึ่ง แม้พ้นเกณฑ์แล้วยังทำต่อ นายพลกับคุณนายลำดวนมีบุญคุณกับพ่อแม่มาก พ่ออยู่กับท่านถึงเบญจเพส ก็แต่งแม่แล้วขอแยกตัวออกมาทำงานเลี้ยงลูกเมีย ส่วนคุณนายเป็นเมียคนที่สองของนายพล อายุเพิ่งจะ 40
'20 ปีแล้วที่พ่อไม่ได้ทดแทนบุญคุณท่าน ลูกไปทำแทน พ่อจะได้ไม่เป็นคนอกตัญญู' พ่อเรียกผมไปคุย
'เอ็งไปดูแลคุณนาย อย่าให้ใครมารังแกเท่านั้น' ผมเงียบ แต่ความจริงผมก็รักความยุติธรรม เจอใครโดนรังแกอดเข้าช่วยไม่ได้
รุ่งขึ้นผมทำหน้าที่ขับรถให้คุณนายถึงกรุงเทพฯ
ผมอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วนั่งรอเกือบสิบนาที คุณนายลำดวนจึงลงจากชั้นบนมาห้องทำงานพร้อมกับกลิ่นน้ำหอม แกอยู่ในชุดลำลองอยู่บ้านสบายๆ ผ้าเป็นมันวาวละเลื่อมตาลวดลายดอกไม้ ผมแทบไม่เชื่อนี่คือคุณนายลำดวน หญิงหน้าเครียดที่เจอเมื่อวานและเมื่อเช้า
'สงสัยอะไรจ๊ะนัด'
'เปล่าครับคุณนาย' ผมละล่ำละลัก
'ขอเถอะอย่าเรียกคุณนายเลย เรียกว่าพี่หรือน้าดีกว่า'
'ครับคุณน้าลำดวน'
'ตัดให้สั้นเหลือน้าคำเดียวได้ไหม'
'ครับ...ๆ' น้าลำดวนหัวเราะคงขำที่ผมทั้งรับปาก และพยักหน้าพร้อมกันไม่หยุด
'นัดมีหน้าที่ขับรถให้น้าไปธุระ จ่ายกับข้าว ถ้าน้าไม่ไปไหนก็นอนดูทีวีเฉยๆ'
'มีงานแค่นี้หรือครับ?' ผมสงสัย
'มีอีกนิดคือน้าไล่คนขับรถเก่าออกเพราะโกง หลานมันเป็นขี้ยาแถวนี้มาขู่ จึงให้นัดช่วยคุ้มกัน' ผมพยักหน้า
'ค่ำๆ ผมจะลองไปเดินตลาด'
'ระวังตัวด้วย'
ก่อนมืดผมไปเดินตลาด เจอเพื่อนเก่าที่มาจากอีสาน มันชวนผมกินเหล้า เราคุยกันหลายเรื่อง มาสรุปที่งานใหม่ของผม พักใหญ่ก็ได้ข่าวลูกคนขับรถตัวแสบ กลับมาผมจึงโทร.ปรึกษาพ่อให้หาข่าวลึกกว่าเก่า 2 วันจึงให้ไปหาเพื่อน
'รออาสามวัน' เพื่อนพ่อรับปากแล้วเขาพาไปพบพี่ฤกษ์ คนดังใกล้บ้านน้าลำดวน
'ผมฝากหลานคนนึง...ลูกพี่หนอมพี่จำได้ใช่ไหม...'
สรุป เรื่องก็สงบแต่โดยดี
ผมรายงานเรื่องนี้ให้น้าลำดวนรู้ครึ่งเดียวแบบสรุป
'ผมได้ข่าวว่าพวกนั้นเค้าย้ายไปอยู่ที่อื่นแล้วครับ...ผมจะอยู่อีกสักเดือนถ้าไม่มีอะไรขอกลับเมืองพล นะครับ'
'กลับไม่ได้ ฉันสัญญากับพ่อหนอมแล้ว จะส่งเธอเรียนต่อให้จบปริญญา'
'ผมสิบเก้าย่างยี่สิบแล้วนะครับ'
'อยู่เป็นเพื่อนน้าสัก 2-3 ปี ลูกสาวกลับเมื่อไหร่ นัดค่อยแยกไปก็ได้' น้าลำดวนเดินเข้ามากอดอย่างสนิทสนม กระซิบเสียงแหบๆ ข้างหู
'นัด...อยู่เป็นเพื่อนน้าก่อน'
ขณะโดนกอดผมมีประสบการณ์พอทำให้รับรู้ได้ว่า น้าไม่ชอบใส่ชุดข้างใน จึงต้องเกร็งตัวเองไม่ให้บางอย่างในตัวปรากฏ
'เอ็งต้องอยู่เรียนให้ได้ปริญญา แม่มึงบนสวรรค์จะได้ภูมิใจ' พ่อย้ำมาทางโทรศัพท์
เอาก็เอาวะ...ผมตัดสินใจเรียนพิเศษแบบตลอดวัน คร่ำเคร่งเรียนจนลืมความต้องการบางอย่างไปพักใหญ่ ผมเรียนม.4-5 และ6แบบภาคค่ำ ก็ผ่าน ม.4-5 มาด้วยดี ก่อนวันสอบ ม.6 น้าลำดวนเรียกผมไปติวทุกคืน ชุดนอนแกปิดบังหน้าอก แต่สั้นจนเวลาก้มจะเห็นกางเกงใน ผมไม่เห็นอกแกแต่ผมมโนภาพได้ไม่ผิด น้านมใหญ่ ยานหรือเปล่าไม่เคยเห็น มีหน้าท้องไม่มาก ระยะหลังแกไปฟิตเนสทุกวัน ทุกคืนที่ไปติวผมต้องนุ่งกางเกงในซ้อน 2 ตัว และแล้ว ผมก็สอบผ่าน ม.6 ได้ตามที่หวัง น้ากอดหอมแก้มผมต่อหน้าคนอื่นๆ ขณะไปดูผลสอบ
'น้าครับพรุ่งนี้ผมจะกลับไปคัดทหาร' ผมบอกน้าหลังกินข้าวเย็น
'ถ้าโดนทหารผมคงต้องดร็อปเรียน'
'สามทุ่มไปหาน้าที่ห้อง' ถึงเวลาผมไปตามคำสั่งน้ากำลังซอยไพ่อยู่
'กลัวเป็นทหารมั้ย'
'กลัวครับ...ผมอยากเรียนจบก่อนไปเป็นทหาร'
'อธิษฐานเรื่องทหารแล้วจับไพ่ซิ น้าจะดูให้' ผมทำตามน้าบอกในห้องเงียบกริบครู่หนึ่ง
'ดีใจด้วยนะที่เธอไม่ต้องเป็นทหาร' น้าพูดแค่นั้นแล้วรวบไพ่
'จริงหรือครับ...ผมไม่อยากเชื่อ'
'จริง...ถ้านัดไม่เชื่อพนันกันเอามั้ย'
'ผมไม่มีเงินพนัน'
'ไม่ต้องมีเงิน ถ้าน้าแพ้จะให้ค่าทำขวัญนัด 5 หมื่น แต่นัดแพ้แค่เปิดไฝที่สะโพกให้น้าดูก็พอ'
ไฝที่สะโพก? ตูไม่เคยมี น้ามาท้าพนัน ผมนั่งยิ้มตลอดทางกลับกรุงเทพฯ ผมจับได้ใบดำไม่ติดทหาร จึงไม่ได้เล่นสงกรานต์ตามสัญญากับน้า
'น้าให้รีบขึ้นไปหาก่อนกลับห้องอยู่'
จอยบอกเมื่อผมเข้าบ้านตอนสองทุ่ม น้ารออยู่ในห้องพักผ่อนชั้นบนที่มีเพียงป้าเนียนเท่านั้นมีสิทธิ์เข้าไป
'ล็อกประตูด้วย' ผมหันไปล็อกประตู บนโต๊ะมีอาหารดีๆ หลายอย่าง และเหล้าไวน์ที่คนมีเงินชอบกิน
'ดีใจด้วยที่ไม่ติดทหาร' น้าชนแก้วไวน์กับผมดื่มรวดเดียวหมด
'นี่เงิน 5 หมื่นถ้านัดไม่มีไฝที่ก้นหยิบเอาไป แต่ถ้ามีจะต้องแก้ผ้าให้น้าพิสูจน์อีกเม็ดที่ไอ้นั่นของนัด'
'ไปอาบน้ำก่อน'
ผมอาบน้ำเช็ดตัวสะอาด มองดูก้นตัวเองหลายครั้งไม่เจอไฝสักเม็ด น้าผลักผมกลับเข้าห้องน้ำส่งกระจกส่องหน้าอันเล็กให้
'ดูสิว่าไฝใช่ไหม' ผมยื่นกระจกไปซอกก้นเจอไฝดำๆ เม็ดหนึ่งจริงๆ
'น้ารู้ได้ไง'
'ตามตำราผู้ชายอย่างนัดจะมีไฝ 2 เม็ดหน้าหนึ่งหลังหนึ่ง เขาเรียกว่าไฝเมียหลง' น้าลำดวนลากผมออกจากห้องน้ำมานั่งดื่มกินฉลองจับใบดำต่ออีกเกือบชั่วโมงไวน์หมดขวด
'ถึงเวลาให้น้าพิสูจน์ตำราแล้ว'
'น้าจะให้ผมแก้ผ้าจริงๆ'
'ใครว่าพูดเล่น'
'ผมอายครับ...'
'แก้คนเดียวอายเหรอ...งั้นน้าแก้เป็นเพื่อนก็ได้...นัดถอดก่อน'
ผมยึกยักไม่ยอมถอด น้าเข้ามาดึงชุดผมออกหมด แล้วแกปลดสายชุดนอนชีฟองลงจากบ่า เราเป็นเด็กแรกเกิดไม่สวมเสื้อผ้า น้าลำดวนอายุ 40 นมใหญ่อย่างที่ผมเคยสังเกต คล้อยนิดหน่อยเท่านั้น มีหน้าท้องไม่มาก สะโพกผายกว้าง และตรงเนินโคกนั้นเป็นเขาหัวโล้นไม่มีขนหมอยขึ้นซักเส้นครับ
'ไม่ต้องอาย'
น้าพูดขณะจับท่อนเอ็นของผมพลิกหาไฝ แค่แกจับพลิกเท่านั้น ท่อนเนื้อน่วมๆ ของผมขยายตัวชูชันเข็งแกร่งราวกับเป็นกระบองของยามขึ้นมาทันที แต่น้าก็ทำไม่สนใจ ยังพลิกหาไฝเมียหลงของแกต่อไป
'นี่ไงเม็ดเบ้อเร่อ' แกพูดเสียงสั่นแต่ผมเสียวจี๊ดเมื่อนิ้วมือแกเขี่ยไฝที่ยอดหัวถอก
(2)
น้าลำดวนกำกระบองท่อนยักษ์ของผมไว้มือหนึ่ง อีกมือเขี่ยตรงปลายหัวถอกผม เป็นเหตุให้ผมเสียวจี๊ดขึ้นทันที
'น้าหาไม่เจอใช่ไหมครับ' ผมกัดฟันพูด
'พนันกันอีกเอาไหม?' น้าท้าเพิ่มเดิมพันกับผมอีก
'ผมเหลือแต่ตัวไม่มีอะไรพนันแล้ว'
'มี...นี่ไง'
ท่อนควยในมือน้าถูกดึงจนมันยืดออกมาคืบกว่า แล้วโดนเขย่าเล่นทำให้ท่อนควยผมแข็งตัวขึ้นอีกครั้งทันที ผมเสียวมากอยากจะบอกให้แกหยุดหาไฝ แต่น้ายังพลิกหาไฝต่อไป
'น้าครับน้า...อย่าแกล้งผม...ปล่อยมือเถอะ...ผม...'
'เราพนันกันใช่ไหม หาไม่เจอน้าเสียเงินห้าหมื่น น้าก็ต้องค้นให้ละเอียดซี่'
'ผมไม่เอาห้าหมื่นของน้าแล้ว ปล่อยของผมเถอะ'
ผมครางอีกครั้งเพราะจะกลั้นอารมณ์ไม่ไหวแล้ว อยากจับท่อนควยยัดให้แกดูดแต่ไม่กล้า ได้แต่คราง
'สงสารผม...ปล่อยผมเถอะคร้าบคุณน้า'
น้าลำดวนไม่สนใจ คลำหาไฝต่อไปเมื่อไม่เจอ จึงใช้นิ้วถลกเปลือกออกจนหัวถอกโผล่ออกมา
'นี่ไงหาตั้งนานซ่อนอยู่ตรงนี้เอง...ดูกับตาซะเดี๋ยวจะหาว่าน้ามั่ว'
น้าจี้นิ้วที่รอยหยักตรงหัวที่หนังเปิดอ้า จับท่อนเอ็นผมลากไปห้องน้ำเอากระจกเล็กมาส่อง จึงได้เห็นจุดดำๆ ค่อนออกมาทางหัวถอกจุดหนึ่ง
'ตามตำราเขาเรียกไฝเมียหลงจำให้ดี'
เจอไฝเม็ดสำคัญแล้วน้าเปลี่ยนไปเป็นอีกคน ปล่อยมือจากท่อนเอ็นผม ออกมาสวมชุดนอนนั่งดื่มไวน์ต่อ ราวกับเมื่อ 5 นาทีก่อนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ผมยังไม่หายงง แต่ก็พยายามทำให้หำยักษ์หดตัว แต่มันไม่ยอม กลับแข็งสู้มือขึ้นมาอีก จึงออกมาหยิบเสื้อกางเกงจะเดินเลี่ยงออกไปจากห้อง
'ไปไหนจ๊ะนัด...มานั่งกินไวน์ต่อ'
'ไม่ได้ครับ...ถ้านั่งดื่มต่อผมต้องเป็นคนเลว'
'พ่อคนดี...มา...มานั่ง...' น้าลากแขนผมไปนั่งที่เบาะยาว
'ให้น้าช่วยเอาไหม'
'น้าช่วยผมไม่ได้... ผมย้ำหนักแน่น'
'ทำไมช่วยไม่ได้...นัดปวดท่อนเอ็นใช่ไหม' น้าถามมือคว้าท่อนเอ็นของผม
'ทำใจสบายๆ...นึกว่าไปเที่ยว...น้าจะช่วยให้นัดหายปวดหำเอง'
น้าทำตาเยิ้มเหมือนนางอิจฉาในทีวี ที่อยากถูกพระเอกปล้ำ ให้ตายเถอะน้าลำดวนที่แสนดีของผมกลายเป็นสาวกระหายรัก ทำลิ้นพลิ้วแตะหัวถอกที่โผล่ออกจากหนังหุ้มปลาย ทำให้ผมเสียวจี๊ดเป็นประเดิมก่อน แล้วจึงตวัดลิ้นไปรอบๆ หัวควยและรอยควั่น ผมเห็นชัดเพราะน้าเจาะจงทำเพื่อโชว์ฝีมือ
'โอ้ว ซี้ดดด เสียวหัวควยจังครับน้า' ผมเผลอพูดคำหยาบออกไป แต่น้าก็ไม่ว่าอะไร
โดนลิ้นตวัดเลียรอบหัวถอกกับรอยหยักไม่กี่รอบผมก็คราง น้าลำดวนเงยหน้ามองผมแล้วยิ้ม แต่ยิ้มไม่ถนัดหรอกครับเพราะปากแกอมท่อนควยผมเข้าไปครึ่งลำ แล้วแกก็รูดริมฝีปากออกมา น้ารูดปากกับท่อนควยผมเข้าออกแบบเบาๆ ไม่ดูดรุนแรงเหมือนตอนแรก ผมถอนใจด้วยตอนแรกกลัวตัวเองจะโดนดูดน้ำหมดตัวในเวลา 3 นาที เนื่องจากแรงดูดที่ทำให้เสียวรุนแรงในตอนแรกหายไป ผมนอนสบายๆ ตั้งใจอดทนให้นานที่สุดเพื่อลงโทษน้าลำดวนให้ขากรรไกรค้างหุบปากไม่ลง โทษฐานที่แกล้งทำให้ผมแทบบ้า เพราะถ้าปล้ำแกตอนโดนพาเข้าห้องน้ำไปค้นหาไฝเมียหลง ผมอาจจะโดนแกไล่ออกจากบ้านไปแล้วก็ได้ เมื่อผมสามารถอดกลั้นได้ปานนั้น แกจึงเสนอตัวทำให้โดยไม่ต้องขอร้อง กำลังเพลินๆ ผมกลับเริ่มเสียวที่ท่อนควยรุนแรงขึ้นมาอีกจึงเหลือบตามอง น้าลำดวนดูดท่อนควยผมจนแก้มตอบทำให้แรงดูดมีมากขึ้น และแกกลืนท่อนควยผมลงไปได้ลึกกว่าเดิม น้าปล่อยลีลาให้ผมรู้สึกเสียวมากขึ้น แกขยับปากกดหัวลงไป ท่อนควยผมก็หายเข้าปากทีละน้อย แล้วถอนออกมาเลียรอบๆ เหมือนพักเหนื่อยแล้วก็กดปากลงไปอีก ลีลากลืนท่อนควยของน้าคงได้รับการฝึกฝนมาแน่ๆ เลยครับ เพราะหน่อไม้ผมไม่ธรรมดา เมื่อตอนอยู่ ม.3 ผมเคยวัดประกวดกับเพื่อน ตอนนั้นท่อนควยผมมันยาวครึ่งไม้บรรทัดกว่าเลยได้เป็นแชมป์ห้อง ต่อมาเริ่มออกมาทำงาน มีประสบการณ์หลายครั้งเข้า ผมรู้สึกว่าท่อนควยผมมันยาวและใหญ่ขึ้นด้วย ตอนนี้ท่อนควยผมที่ยาวเกือบเจ็ดนิ้วหายเข้าไปอยู่ในปากน้าลำดวนหมดเกลี้ยงเลยครับ แกค่อยๆ ยกหัวขึ้นลงกลืนท่อนควยผมได้อย่างชำนาญ แล้วผมก็ต้องเด้งสะโพกถี่ๆ สั้นๆ เพราะว่าน้าลำดวนกลืนท่อนควยผมหมดอันแล้วกดไว้เฉยๆ แต่ในคอแกเหมือนมีมือนวดทำให้เสียวจนทนไม่ไหว
'น้าจ๋า...น้าครับ...น้าเก่งจริงๆ...ผมเสียว...เสียวควยมาก...'
ผมร้องเอาสองมือกดหัวน้าให้อมท่อนควยผมอยู่อย่างนั้น แล้วผมก็เด้งเอวขึ้นลงเป็นการสอดท่อนควยเข้าปากแทนการให้น้าดูดเข้าออก ไม่ถึง 2 นาทีผมก็เสียวมากทนไม่ไหว
'ผมเสียววว...เสร็จแล้วครับน้า...โอ้วววว...น้ำแตกแล้ว...มันเหลือเกิน'
เมื่อน้ำแห่งความสุขของผมหลั่งพลั่งพลูออกมาแล้ว ผมก็ปล่อยมือ น้าลำดวนยกหัวขึ้นนิดเดียวแต่ยังไม่คายท่อนควยผม ปล่อยให้ท่อนควยผมพ่นน้ำแห่งความสุขสีขาวๆ เข้าไปในปากจนหยุด น้าจึงออกแรงดูดต่อจนไม่เหลือน้ำในตัวผมอีกแกจึงหยุด
'เป็นไง...พอไหวมั้ย' แกเอ่ยปากครั้งแรกหลังเช็ดคราบแห่งความสุขของผม
'วิเศษครับ...วิเศษที่สุดเลย...ไม่เคยมีใครกลืนของผมได้หมดอัน...น้าเป็นแชมป์คนแรกครับ'
ผมลืมตัวดึงน้าขึ้นมากอดอ้าปากจูบประกบแกด้วยความสุขสมใจอย่างที่สุด ถอนปากออกผมเห็นนัยน์ตาแกอ้างว้างเหลือเกิน
'น้า...น้าครับ...' ผมเหนี่ยวไหล่ให้หันกลับมา
'หายปวดท่อนเอ็นหรือยัง' แกถามเสียงเรียบ แต่ผม
'น้าไม่มีอารมณ์ร่วมตามผมเลยหรือครับ'
'คิดว่าน้ามีไหมล่ะ'
'มีแน่...มีมากด้วย'
'น้าไม่มี...ปล่อยน้า น้าจะไปล้างหน้า'
'ผมไม่ให้ไป...ผมขอพนันกับน้าบ้างว่าน้าแฉะหมดแล้ว'
น้าฝืนตัวจะไปห้องน้ำ แต่ผมดึงแกมานอนแทนแล้วเลิกชายเสื้อนอนขึ้น บริเวณเนินเขาหัวล้านฉ่ำแฉะไปด้วยน้ำหล่อลื่นของน้าลำดวนเช่นกัน
'น้าช่วยผมแล้ว คราวนี้ผมขอช่วยน้าบ้างครับ'
'ทำเป็นเหรอ' น้าลำดวนหนีบขาไม่ยอมให้ผมยุ่ง
