การสอบกลางภาคผ่านพ้นไปแล้ว แต่แอน นักศึกษาสาวรู้สึกว่างโหวงเป็นอย่างยิ่ง เหตุการณ์ที่ฉุดเธอลงไปในบ่วงคาวโลกีย์อันน่าอดสู ที่แม้จะผ่านไปแล้วหนึ่งสัปดาห์เต็ม แต่เธอก็รู้สึกเหมือนกับว่า เพิ่งผ่านไปเมื่อชั่วโมงที่แล้วนี่เอง ซึ่งเป็นตัวที่ฉุดสมาธิในการทำสอบอย่างยิ่ง เธอยอมรับกับตัวเองว่า การสอบครั้งนี้ เธอทำได้ไม่ดีเท่าที่ควร
ทั้งก่อนสอบและหลังสอบ แอนใช้ความคิดอย่างหนักอยู่หลายวัน แต่ยังคิดไม่กระจ่างเสียทีว่า ทำไมเธอถึงยอมปล่อยกายปล่อยใจ ให้เจตต์ได้สัมผัสร่างกายที่เธอหวงแหนได้ถึงเพียงนั้น เพลิงโลกีย์มันล้ำลึกถึงเพียงนี้เลยหรือ? แต่คิดถึงตรงนี้ทีไร เธอรู้สึกขนลุก ความเสียวกระสันที่สุดในชีวิตที่เธอได้สัมผัสมากับตัวเองทำให้ใจสั่นหวิว แข้งขาอ่อน ต้องพยายามสลัดความคิดนั้นทิ้งไปในบัดดล
อีกสิ่งหนึ่งที่แอนหวาดระแวงอย่างยิ่งยวด ก็คือ พี่เจตต์ตัวต้นเหตุ ที่จะติดต่อมาหาแอนอีกครั้งหรือไม่ และเมื่อใด แต่ความหวาดระแวงในใจหญิงสาวนั้นก็ค่อย ๆ ลดลงไป เมื่อไม่ปรากฏว่า พี่เจตต์จะติดต่อมาให้เธอลำบากใจเลย เมื่อเวลาผ่านไปถึง 2 สัปดาห์เต็ม
แต่หารู้ไม่ว่า ที่เจตต์ เงียบหายไปนั้น ก็เพื่อจะหยั่งเชิงว่า แอนจะนำเรื่องนี้ไปบอกใครหรือไม่ และเขากำลังวางแผนในการจัดการเหยื่ออันโอชะชิ้นนี้อย่างแยบยล
เวลาบนหน้าปัดบอกเวลาเกือบ 5 โมงเย็น แอนนั่งอ่านหนังสืออยู่ในห้องสมุดมหาลัย เพื่อรอต้น แฟนหนุ่มที่จะมารับเธอประจำ แต่วันนี้เขาโทรมาบอกว่า จะมาสายสักหน่อยเพราะติดงาน แอนจึงนั่งอ่านดูนู่นนี่ไปเรื่อย
ทันใดนั้น อ.ธีรพล อาจารย์หนุ่มใหญ่วัย 40 ซึ่งเป็นหัวหน้าภาควิชาที่แอนเรียนอยู่ เดินเข้ามายืนข้าง ๆ พูดเสียงเข้ม
“นี่ ปาริชาติ ไปพบอาจารย์ที่ห้องหน่อยสิ”
แอน สะดุ้งเล็กน้อย ก่อนจะยกมือไหว้ แล้วเอ่ยปากถามอาจารย์
“อ.ธีรพล...หวัดดีค่ะ...มีอะไรหรือคะ”
“เอาเถอะน่า... ตามมาละกัน”
แอนลังเลเล็กน้อย เพราะเกรงว่า แฟนหนุ่มจะมารับ แต่ด้วยความที่อีกฝ่ายเป็นอาจารย์หัวหน้าภาค เธอจึงลุกขึ้น เดินตามไปที่ห้องพักอาจารย์โดยดี ซึ่งเวลานั้น ไม่มีอาจารย์คนอื่นเหลือในห้องแล้ว
แอนนั่งลงบนเก้าอี้ตรงข้ามเก้าอี้ประจำตำแหน่งของอาจารย์ โดยมีโต๊ะขนาดใหญ่คั่นอยู่ตรงกลาง ส่วนอาจารย์ธีรพล เดินมากึ่งยืนกึ่งนั่งลงบนโต๊ะข้างๆแอน มือกอดอก พุงล้นหลามบ่งบอกว่า ไม่ได้ดูแลร่างกายตนเองเท่าใดนัก อ.หนุ่มใหญ่ ถามเสียงเข้มเหมือนเดิม
“ปาริชาติ...สอบครั้งที่ผ่านมาเธอเตรียมตัวมาพร้อมแค่ไหน”
แอน ขมวดคิ้ว งุงงงเล็กน้อย
“ก็พร้อมพอสมควรค่ะ ... ทำไมหรือคะ”
“อืม..อาจารย์ดูผลสอบของเธอแล้ว เธอทำได้ไม่ดีเลย” อาจารย์หนุ่มใหญ่เว้นระยะ ก่อนพูดต่อ
“...ไม่ดีแทบทุกวิชา”
แอนหน้าเสีย พูดไม่ออก รู้สึกเหมือนมีก่อนอะไรบางอย่างขึ้นมาจุกที่ลำคอ อาจารย์เห็นอาการของนักศึกษาสาวกำลังตื่นตกใจ จึงรุกไล่ต่อทันที
“อาจารย์พยายามช่วยเต็มที่แล้ว... แต่คะแนนที่เธอทำได้ ...เห็นทีจะต้องปรับตกหมดทุกวิชา”
ถึงตอนนี้ แอนทำท่าจะร้องไห้ น้ำตารื้นขึ้นมาร้อนผ่าวที่ขอบตา แอนพยายามสกัดกั้นความรู้สึก ก้มหน้าลงมองตักตนเอง พูดเสียงเครือ
“แล้ว...แล้ว..ไม่มีทางอื่นหรือคะ ..”
อาจารย์ธีรพลกระหยิ่มในใจ มองวงหน้าสวยหวานซึ้งอย่างพิจารณา แล้วลากสายตาลงไปที่หน้าอกอวบอูมที่ดันเสื้อนักศึกษาฟิตรัดจนแทบปริ ไปจนถึงขาอ่อนขาวเนียนที่โผล่ออกมาจากกระโปรงสั้นเต่อ อาจารย์ธีรพลหอบหายใจหนัก ท่อนลำใต้กางเกงเริ่มพองตัวคับแน่น วางมือสั่นเทาไปบนไหล่นุ่มของนักศึกษาสาวสวยตรงหน้า ถึงแม้จะเก็บอารมณ์ได้ แต่เสียงที่พูดออกไปก็ยังสั่น
“มีทางสิ...ถ้าหนูเต็มใจ”
แอนสะดุ้ง เมื่อรู้สึกถึงมือหยาบหนาหนักบนหัวไหล่ ทำท่าจะถอยตามวิสัยของกุลสตรี แต่อาจารย์ธีรพลรู้ทัน พูดเสียงแข็ง
“แต่ถ้าหนูไม่เต็มใจ...อาจารย์ก็ช่วยอะไรไม่ได้ ก็แค่สอบใหม่ปีหน้า.หรือปีถัดไปนู่น...แต่ถ้าจะผ่านปีนี้..อาจารย์ก็ไม่ขออะไรมากหรอก..ขอแค่ให้หนูช่วย...เอ้อ..ช่วยอาจารย์ก็พอ”
อาจารย์พูดไป ก็บีบคลึงหัวไหล่ของเธอไป สายตาจับจ้องที่หน้าอกและขาอ่อนของเธอ
ถึงตอนนี้ แอนเข้าใจความต้องการของอาจารย์อย่างแจ่มแจ้ง ความรู้สึกขยะแขยงผู้ชายตรงหน้า พุ่งขึ้นจุกในลำคอฉับพลัน แต่อีกด้านของความรู้สึก กลับกลายเป็นมโนภาพที่เจตต์เล้าโลมเธอจนเสียวซ่านในวันนั้น ซึ่งโลดแล่นเข้ามาในความคิดเธอทันที แอนรู้สึกใจหวิว มือสั่น เลือดสาวฉีดขึ้นใบหน้าจนแก้มแดงระเรื่อ
เธอกำลังชั่งน้ำหนักระหว่างความรู้สึกผิดชอบชั่วดีกับทางลัดทางใหม่ที่สบายกว่ากันมาก ด้วยความสับสน ทำให้เพียงชั่วอึดใจเท่านั้น หญิงสาวก็ตัดสินใจ เสียงที่เอ่ยออกไปบ่งบอกถึงความยอมจำนน
“อาจารย์...อาจารย์..จะให้หนูทำอะไร...คะ”
อาจารย์หนุ่มใหญ่ไม่ตอบ ขยับมานั่งบนโต๊ะตรงหน้าหญิงสาวซึ่งตอนนี้ก้มหน้านิ่ง อาจารย์ใช้มือหยาบเชยคางสวยของแอนขึ้น แล้วลูบไล้ไปบนปากเรียวสวยของแอน
“หนูช่วยให้อาจารย์..มีความสุขหน่อยได้มั้ย...ไม่นานหรอกจ๊ะ”
แอนเบิกตาโตด้วยความหวาดหวั่น ด้วยความที่เป็นสาวใสบริสุทธ์ผุดผ่อง แม้จะเกือบโดนเจตต์ฉีกกระชากพรหมจรรย์ทิ้งไปเมื่อ 2 อาทิตย์ก่อน แต่โดยเนื้อแท้แล้ว แอนยังไม่เคยแตะต้อง หรือแม้แต่จะเห็นท่อนลำของเพศตรงข้ามแบบเต็มตามาก่อนเลย แต่วันนี้...เธอรู้ว่า...จะต้องใช้ปากให้กับคนอื่น ..คนที่แอนไม่เคยนึกฝันมาก่อน
แม้แอนจะมีกรอบประเพณีขวางกั้นภายในใจอยู่มากเท่าไร แต่ในเวลานี้หญิงสาวเหมือนคนหลงทางกลางทะเลทราย หน้ามืดตามัวไปสิ้นแล้ว เจอน้ำบ่อน้อยข้างหน้า ต้องคว้าดื่มไว้ก่อนจะขาดใจตาย โดยไม่สนใจว่าน้ำในบ่อนั้นจะเป็นพิษหรือไม่
แอนนั่งนิ่งอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนตัดใจเอื้อมมืออันสั่นเทาไปที่เข็มขัดอาจารย์ ค่อย ๆ ปลดเลื่อนออก ตอนนี้ท่อนลำใต้กางเกงแข็งตัวตุงเป้าจนปูดโปนออกมาชัดเจน แอนมองด้วยความหวาดหวั่นพรั่นพรึงใจ ตรงกันข้ามกับอาจารย์ธีรพลที่ความกระสันพุ่งกระฉูดขึ้นสมอง หายใจหนักหน่วง
เมื่อเข็มขัดถูกปลดออกไป แอนเลื่อนมือมาปลดตะขอกางเกงของอาจารย์ มือสั่นเทาของแอนซึ่งเกิดจากความขลาดกลัว ปลุกเร้าความรู้สึกของอาจารย์ธีรพลอย่างยิ่งยวด เขาอ่านเกมส์ได้ทันทีว่า หญิงสาวสวยสดตรงหน้า ไม่เคยใช้ปาก หรือแม้แต่จะแตะต้องท่อนเอ็นดุ้นไหนมาก่อนเลย
พลันที่ตะขอกางเกงถูกปลดออก อาจารย์ธีรพลเพียงขยับบั้นเอวอันอุดมไปด้วยไขมัน ขอบกางเกงสแลคก็หลุดเลื่อนลงมากองที่ข้อเท้า เผยให้เห็นกางเกงชั้นในของอาจารย์ที่กำลังห่อหุ้มท่อนลำที่แข็งตุงสุดขีด แอนเห็นเพียงแวบเดียว ก็ต้องเบือนหน้าหนีทันที น้ำตาใสรื้นขึ้นมาที่ขอบตา จวนเจียนจะกลายเป็นหยดลงอาบแก้มอยู่รอมร่อ แอนได้ยินเสียงผู้ชายตรงหน้าพูดเหมือนอยู่ห่างไกลกันลิบ
“...น่านะ..หนูแอน..แค่นี้เอง..ไม่เสียหายนี่”
ได้ยินเสียงอาจารย์เรียกชื่ออย่างสนิทสนม แอนขนลุกออกมาอย่างแสลงใจ หญิงสาวกลั้นใจ หลับตาปี๋ ก่อนเอื้อมมืออันขาวเรียวนุ่ม เกาะกุมไปที่ท่อนเอ็นนั้นนอกกางเกงใน
“อืมม...ดีมาก ...ดีมากจ๊ะ...ลูบด้วยสิ.........อย่างนั้นแหละหนู...อืมมมม”
เพียงแค่มืออันนุ่มนิ่มของนักศึกษาสาวสวยทำการลูบไล้นอกกางเกงใน ก็ถึงกับทำให้อาจารย์ธีรพลครางออกมาเบา ๆ แล้วขยับมาจับที่สองมืออันนุ่มนิ่มของหนูแอน ไปวางไว้ที่ขอบยางกางเกงใน
“ทีนี้ ..ช่วยอาจารย์..ถอดมันออกหน่อยสิจ๊ะ”
แอนขยับตามคำบอกของอาจารย์เหมือนทำตามคำสั่งอันเคร่งครัด โดยไม่ทันได้ตั้งตัวใด ๆ ท่อนลำอวบอ้วนสีคล้ำที่กำลังแข็งตระหง่านเต็มที่ ก็ดีดเด้งออกมาชี้หน้าแอน สาวสวยได้เห็นมันอย่างเต็มตา หัวบานใหญ่สีคล้ำกว่าท่อนลำ มีน้ำกระสันของอาจารย์เปรอะเปื้อนอยู่เต็ม ตามท่อนลำปูดโปนด้วยเส้นเลือด หญิงสาวจ้องมองมันเหมือนเจอสิ่งประหลาดที่สุดในชีวิต
วินาทีที่มีท่อนเอ็นจ่ออยู่ตรงหน้าแบบนี้ สาวสวยยังอยู่ในอาการสับสนปนหวาดกลัวจึงไม่รู้ว่าจะทำอะไรต่อไปดี อาจารย์เห็นดังนั้นจึงเอื้อมมือไปแตะที่หลังศีรษะนักศึกษาสาว กดเข้าหาหน้าตักเขาเเผ่วเบา
แอนขืนศีรษะไว้ตามสัญชาติญาณรักนวลสงวนตัว อาจารย์ธีรพลเห็นดังนั้นจึงกดจิกเบา ๆ ไปที่
ผมดำขลับสลวย พูดเสียงกระด้าง
“...คิดดูดี ๆ นะหนูแอน..แค่แป๊ปเดียวเท่านั้น..”
สิ้นเสียงคำพูดของอาจารย์ แอนเหมือนคนหมดเรี่ยวแรงไปในบัดดล ศีรษะที่ถูกรั้งโดยมือหยาบจึงเอนเอียงเข้าหาท่อนเอ็นอวบคล้ำนั้น จนมันจ่อจรดที่ปากเรียวงามนั้นแล้ว กลิ่นอับโชยคลุ้งมาเต็มจมูกชัดเจน หญิงสาวรู้สึกคลื่นเหียน แต่แม้จะขยะแขยงเพียงใด เธอรู้ดีว่าถอยหลังไม่ได้แล้ว แอนปิดตาลง กลั้นใจ เผยอปากเรียวสวยนั้น อ้าอมส่วนหัวบานใหญ่ไว้ ถึงตรงนี้น้ำตาที่เธอกลั้นไว้ได้ตั้งแต่แรก ก็ไหลพรากลงมาอาบสองแก้มด้วยความอดสูใจอย่างที่สุด
อาจารย์ธีรพลไม่สนใจน้ำตานั้นแม้แต่นิดเดียว เขาแหงนหน้าเชิด ส่งเสียงครางออกมาอย่างสุขสม ก่อนจะจิกผมยาวสลวยนั้นรวบขึ้น เพื่อจะได้ดูเรียวปากงามแดงระเรื่อนั้น อ้าอมท่อนลำคล้ำของเขาอย่างเต็มตา เขาแอ่นเอวเข้าออกเบา ๆ พร้อมกับจิกผมสาวสวยเข้าออกหน้าตัก มองท่อนลำครูดเข้าออกปากสวยอย่างสะใจในอารมณ์
“อืมมม...ซีสดดด..หนูแอน ..ดูดด้วยสิจ๊ะ ..อืม.. ซีสส..ดีมาก ๆ”
ความอดสูสมเพชในตัวเอง ทำให้แอนอยากจะผ่านสถานการณ์นี้ไปเร็วไว จึงเร่งอมเร่งดูดท่อนเอ็นตรงหน้าตามคำสั่งของเจ้าของอย่างว่าง่าย ครั้นพออาจารย์ให้เลียที่หัวหยักและเส้นบริเวณนั้น แอนก็ใช้ลิ้นเล็กบาง โลมเลียตามคำสั่งทันที
“อืมมม หนูแอนเก่งจัง...ซีดส์..อูยยยย”
