หนี้สินยังไม่หมดสำหรับใหญ่แม้ระยะหลังนี้เขากับพี่นพพรจะคุยกันถูกคอโทรปรึกษากันเรื่องเอาผู้หญิงบ่อยๆ เมื่อเร็วๆนี้เองใหญ่ก็มีเคราะห์อีก เรื่องนี้เป็นปากคำของพี่จันทร์ฉายที่เพิ่งเล่าให้ฉันรู้พี่จันทร์เป็นเมียคนเดียวที่ใหญ่สมสู่ด้วยอย่างต่อเนื่องมาตลอดเวลาเกือบ หกปี ตอนเกิดเรื่องเธออายุ 34แล้วอ่อนกว่าพี่นพสองปี ค่ำวันหนึ่งพี่จันทร์กลับถึงบ้านอาบน้ำเสร็จกำลังเอกเขนกดูโทรทัศน์ จู่ๆเสียง
โทรศัพท์ก็ดังขึ้น พอรับก็ไม่มีเสียงพูด ครึ่งชั่วโมงต่อมาก็ดังอย่างนั้นอีกแล้วก็ดังซ้ำอีกช่วงห้าทุ่มพี่จันทร์งัวเงียรับกำลังจะเข้านอนแต่ก็ เงียบเธอจึงยกหูทิ้งไว้พอเคลิ้มเธอก็ได้ยินเสียงกุกกักจึงเดินออกไปดูนอกห้องนอน เธอไม่ได้เปิดไฟหยิบแต่ไฟฉายส่องทางเดินตรวจสัก พักไม่เจออะไรเธอจึงกลับเข้าห้องนอน ไฟมืดสนิท เธอถอดเสื้อคลุมล้มตัวลงนอนแล้วพี่จันทร์ก็ตกใจสุดขีด มือเธอพาดไปสัมผัสร่างชายผู้ หนึ่ง เนื้อแข็งกำยำเธอกำลังจะร้องก็โดนอุดปากไว้แล้วร่างนั้นก็ทับเธอแน่น ชายนั้นแก้ผ้าหมดเขาฉีกชุดนอนเธอขาดกระจุยจนพี่จันทร์ ร่างเปล่าเปลือยพยายามดิ้น แต่ครู่เดียวพี่จันทร์ก็หมดแรงเธอเริ่มเสียวกระสันต์ยอมโอนอ่อนเล่นรักกับชายปริศนานั้นท่ามกลางห้องมืด "โอ๊ย พี่ขาเบาๆค่ะ" แมวขโมยโลมไล้พี่จันทร์ฉายอย่างเงียบกริบ เขาพลิกซ้ายขวา เลียโลมสาวใหญ่จนทั่วร่างที่สุดไฟตัณหาคุโชน พี่ จันทร์เล่นสวาทตอบเต็มอารมณ์ เธอแลกลิ้น ดิ้นรับแล้วลุกขึ้นนั่งโก้งโค้งจับเสาตอม่อไอ้โม่งอมไว้เต็มปาก เธอดูด เลีย เฟ้นฟอนจนชาย ปริศนาครางเบาๆเสียงนั้นคุ้นหูแต่เธอพลุ่งพล่านเกินกว่าจะดูหน้าแล้ว เธอผลักไอ้โม่งนอนหงาย นั่งคร่อม"พี่ใจเย็นๆค่ะ น้องยอมแล้ว น้องทำให้เอง" เธอจับหัวตอนั้นยัดเข้าช่องน้อย "พี่จ๋าคับรูจังเลย พี่ต้องใส่เอง แต่ช้าๆนะคะ" เธอนอนแบะขายกน่องขึ้นพาดบ่าชายลึกลับ
ปกติท่านี้ปากถ้ำจะเปิดโบ๋ เจ้าเรือดำน้ำจึงพุ่งหัวเข้าอู่ได้สะดวก พี่จันทร์รู้สึกมันคับมากดีแต่อารมณ์หื่นช่วยให้ช่องลื่นเยิ้มด้วยเมือกกระ สันต์ ผัวนินจาขย่มพี่จันทร์อีกพักใหญ่เธอร้องครางไม่ได้ศัพท์ ความตกใจหายไปกลายเป็นความหื่นสวาท พี่จันทร์น้ำแตกจนได้ เกือบพร้อมกับหนุ่มลึกลับ แม้เสร็จแล้วเขายังคงนอนทับเสียบอาวุธคารูอยู่พักใหญ่ จนเหงื่อเริ่มแห้งพี่จันทร์เอื้อมไปเปิดไฟหัวเตียง "พี่นพ! ทำไมทำจันทร์อย่างนี้" เธอผลักเขาไปนอนข้างๆพี่นพยังก่ายกอดเธอไว้ พี่จันทร์ร้องไห้กระซิกๆ "จันทร์จ๋า พี่รักจันทร์มานานแล้ว" พี่นพป้อนคำหวาน ทั้งสองต่อว่าต่อขานกันอีกพักใหญ่พี่นพก็สู้อีก พี่จันทร์ยอมเขาคืนนั้นอีกสามทีรุ่งขึ้นเธอต้องลาหยุดงาน พี่นพเองก็สิงสู่ใน คอนโดสวาทอีกตลอดทั้งวันพี่จันทร์ไม่บอกว่าวันนั้นทั้งคู่ประลองกันอีกกี่ยกแต่เมื่อเล่าให้ฉัน(ดาว)ฟังน้ำเสียงพี่จันทร์เหมือนอภัยให้เขา แล้ว "พี่ทบทวนเหตุการณ์แล้วนะดาวพี่นพคงโกรธที่คราวนั้นพี่ออกหน้ารับแทนดาว พี่เองก็ไม่ควรยุ่งเรื่องผัวเมียเขา" ฉันสงสารพี่จันทร์มาก ก็เธอเป็นพี่สาวคนเดียว "ที่จริงพี่นพเขาชอบพี่จันทร์นะ ถึงขนาดขโมยกุญแจไปปล้ำดาวดูรู้" ฉันเป็นครูประวัติศาสตร์ ประวัติศาสตร์ซ้ำรอยกับชีวิตฉันอีกแล้วตอนนี้พี่จันทร์ฉายขายคอนโดย้ายเข้ามาร่วมบ้านกับฉัน(ประกายดาว)เรียร้อยแล้ว กลายเป็นสามคนผัวเมียอีกครั้งหนึ่ง
