รวมเรื่องเสียว เล่าเรื่องเสียว เล่าประสบการณ์เสียวที่มากที่สุด

แต่เขาไม่ยอมให้ดิฉันหลบเลี่ยง มือข้างหนึ่งของเขาโอบกอดไปที่ด้านหลังของดิฉันเหมือนจะกันไว้ไม่ให้ดิ้นหนี ในขณะที่ริมฝีปากเขาก็ระดมจูบโลมไล้ไปทั่วใบหน้า สักพัก เขาก็ผลักดิฉันให้นอนหงายลงกับเตียง โดยขาทั้งสองข้างของดิฉันยังห้อยอยู่ที่ขอบเตียง เขาทรุดตัวลงนั่งกับพื้น สายตาจ้องอยู่ที่หว่างขา หน้าของดิฉันร้อนวูบขณะที่เขารูดกางเกงในออกไปทางปลายเท้า ดิฉันรีบเอามือปิดเนินนูนไว้ทันที “อายหรือ หนูรุ้ง”เขาถาม ขณะที่พยายามแกะมือของดิฉันออก แต่ดิฉันไม่ยอม วิงวอนขอร้องเขาเสียงสั่น “ลุกขึ้นมาเถอะค่ะท่าน อย่าทำอย่างนี้เลย รุ้งขอร้อง รุ้งอาย” “ขอผมดูนิดเดียว น่า นะ คนสวยของผม” “อย่าเลยค่ะ ได้โปรด... สงสารรุ้งเถอะ รุ้งยอมท่านแล้ว แต่อย่าทำให้รุ้งต้องอับอายมากไปกว่านี้เลย ลุกขึ้นมาเถอะค่ะ” เขายอมลุกขึ้นมาตามที่ดิฉันขอร้องอย่างว่าง่าย ซึ่งก็ทำให้ดิฉันแปลกใจและรู้สึกดีขึ้นมาเล็กน้อย ดิฉันรีบลุกขึ้นนั่งจัดแจงดึงกระโปรงปิดหน้าขาที่เปล่าเปลือยไว้ เขามองการกระทำของดิฉันอย่างขบขัน “เอาละ ผมเห็นใจหนู นี่คงเป็นครั้งแรกซินะที่หนูต้องทำอย่างนี้กับคนแปลกหน้า” ดิฉันพยักหน้า รู้สึกอายไม่กล้าสบตากับเขา “ไม่ต้องห่วง ผมเข้าใจความรู้สึกหนู และจะไม่พยายามทำอะไรที่ให้หนูต้องอับอาย แต่หนูก็ต้องปรนนิบัติผมให้ดีเป็นการแลกเปลี่ยน ตกลงมั๊ย”
ดิฉันพยักหน้า “เอาละ ถ้างั้นช่วยถอดเสื้อผ้าให้ผมหน่อย” ดิฉันยกมือเตรียมจะปลดกระดุมให้เขา แต่เขาร้องห้ามไว้ “อย่าเพิ่ง คุกเข่าลงแล้วถอดรองเท้าให้ผมก่อน” ดิฉันชะงัก “ทำไมล่ะ รังเกียจที่จะทำเหรอ” “ไม่ ..ไม่หรอกค่ะ รุ้งจะทำให้” ดิฉันพยายามกล้ำกลืนความเจ็บช้ำเอาไว้ แล้วคุกเข่าลงถอดรองเท้าให้เขา แล้ววางมันไว้ที่ข้างเตียง แต่ขณะที่ดิฉันกำลังจะรูดถุงเท้าเขาออก เขาก็พูดขัดขึ้นมาอีก
“อย่าถอดแบบนั้น” “แล้วจะให้รุ้งทำยังไงล่ะคะ” “ใช้ปากซิ ผมอยากให้หนูใช้ปากถอดมันออกมา ผมชอบแบบนั้น” ดิฉันหน้าชาอุทานออกมาอย่างตกใจ “รุ้งทำไม่ได้” ดิฉันร้องไห้ “ทำไมต้องให้รุ้งทำแบบนี้” ดิฉันอุทธรณ์ด้วยเสียงสั่นเครือ แต่คราวนี้เขาเริ่มแสดงอาการหงุดหงิด “อย่างนี้ก็ไม่ได้ อย่างนั้นก็ไม่ได้ คราวนี้ผมไม่ยอมแล้ว ถ้าหนูไม่ทำอย่างที่ผมขอ ผมก็จะกลับไปทำแบบเดิมอย่างที่ผมอยากทำ ว่าไง
จะเอาอย่างนั้นมั๊ย” น้ำเสียงของเขาบ่งบอกถึงความเอาจริงเอาจัง ซึ่งทำให้ดิฉันไม่กล้าขัดขืน เขายกเท้าขึ้นมาจนจ่ออยู่ตรงปากของดิฉัน กลิ่นอันรุนแรงของมันลอยเข้าจมูกจนดิฉันรู้สึกคลื่นเหียน “เอาเลย” เขาเร่ง ขณะที่ดิฉันก้มหน้าลงไปขบอยู่ที่ขอบถุงเท้า พยายามจะดึงมันออกให้เร็วที่สุด แต่เขาร้องห้าม “อย่ารีบ ทำ ช้าๆ อย่างนั้น ดีมาก..อิมมม หนูทำได้เยี่ยมเหลือเกิน” ดิฉันเงยหน้ามองเขาด้วยน้ำตาคลอเบ้า แต่แววตาของเขากลับแสดงความตื่นเต้นและสะใจ ที่เห็นดิฉันใช้ปากค่อยๆถอดถุงเท้าเค้าออกอย่างช้าๆ ในที่สุดมันก็หลุดออกไปข้างหนึ่ง อย่างไม่รอช้าเขายื่นอีกข้างขึ้นมาจ่อตรงหน้าของดิฉัน และในขณะที่ดิฉันกำลังใช้ปากรูดถุงเท้าข้างที่เหลืออยู่นั้นเอง เขาก็ใช้เท้าเปล่าเปลือยอีกข้างถูไถไปมาที่หน้าอกของดิฉัน ตาของเขาเป็นประกายเต็มเปี่ยมไปด้วยความสุข ดิฉันไม่กล้าขัดขืน ปล่อยให้เขาสนุกกับการใช้เท้าคลึงเคล้าไปมาที่หน้าอกของดิฉันจนหนำใจ เขาก็ลุกขึ้นจับดิฉันให้ลุกตามขึ้นมา “ถอดเสื้อผ้าออก แล้วไปนอนบนเตียง” เขาสั่ง พลางปลดเปลื้องเสื้อผ้าของตัวเอง เสร็จแล้วก็โถมตัวลงมา ดิฉันรีบดันตัวเขาไว้ “ท่านคะ” ดิฉันร้อง “คราวนี้อะไรอีกล่ะ หนูรุ้งนี่เรื่องมากจริง” “ปิดไฟก่อนได้มั๊ยคะ” “บ้าน่ะซิ” เขาสบถออกมาอย่างอารมณ์เสีย “เงียบได้แล้ว แล้วอย่าพูดอะไรให้เสียอารมณ์อีก” เขาดุ แล้วก้มหน้าลงมาที่ทรวงอก ดิฉันหลับตาพริ้มขณะที่เขาใช้ลิ้นลากไล้วนไปมาที่หัวนมข้างซ้าย มืออีกข้างก็ลูบคลำคลึงเคล้นทรวงอกข้างขวาอย่างนุ่มนวล เขาลากลิ้นตวัดไปมาแล้วก้มลงเม้มงับหัวนมของดิฉันดูดดื่มอย่างกระหาย สลับไปมา จากข้างซ้ายไปข้างขวา มือของเขาที่คลึงเคล้นทรวงอกเริ่มขยำขยี้รุนแรงขึ้นเรื่อยๆ ปากก็ครางพึมพำเสียงกระเส่าตลอดเวลา ในขณะที่ดิฉันเองกลับเงียบกริบ จากนั้นมือของเขาก็เลื่อนลงไปที่ด้านล่าง ลูบไล้ไปมาบนหย่อมไหมที่ปกคลุมอยู่ทิ่เนินนูน นิ้วอันแข็งแรงแหย่เข้าไปในร่างของดิฉัน พร้อมกับเขี่ยไปมาตรงตำแหน่งที่ไวต่อความรู้สึกที่สุด เหมือนพยายามจะปลุกเร้าอารมณ์เต็มที่ เขาขยับนิ้วเขี่ยไปมาช้าๆจากนั้นก็เร่างสปีดขยับถี่แรงขึ้น แต่อาจจะเป็นเพราะ ดิฉันรู้สึกเพลีย หรือไม่ก็รู้สึกเหมือนถูกเหยียดหยาม หรือไม่อีกทีก็เป็นความรู้สึกละอายใจที่มีต่อตั้ม ทำให้ดิฉันไม่เกิดอารมณ์ร่วมแม้แต่น้อย ในที่สุดเขาก็หยุดการกระทำนั้น ดิฉันปรือตามองขึ้นไป ก็เห็นเขาขยับตัว จ่อท่อนลำของเขาอยู่ที่เนินนูนของดิฉัน เพียงแค่เห็นก็ทำเอาดิฉันใจเต้นโครมคราม เส้นเลือดทอดระเกะระกะอยู่ทั่วลำทำให้มันมีสีม่วงก่ำ อวดตัวอย่างหยิ่งผยอง และชี้ตรงแหนวมาที่ดิฉัน แม้จะยังไม่แข็งขันเต็มที่แต่ก็ดูดุดันน่ากลัว เขายิ้มให้เมื่อเห็นดิฉันลืมตามอง “ผมเอาเข้าแล้วนะ” ดิฉันไม่ตอบแต่หลับตา ไม่อยากเห็น ไม่อยากได้ยิน ไม่อยากรับรู้เรื่องน่าอดสูใจที่เกิดขึ้น ถึงแม้นี่จะเป็นสิ่งที่ดิฉันกระทำเพื่อตั้ม แต่มโนธรรมที่มีอยู่ก็ทำให้ดิฉันรู้สึกเหมือนนอกใจเขาอยู่ดี แม้จะไม่ยินยอมพร้อมใจ แต่ดิฉันไม่ได้ขัดขืนการกระทำใดๆของเขาเลย เพราะไม่อยู่ในสถานะที่จะทำอย่างนั้นได้ ขนาดของมันดูไปก็ไม่ได้ใหญ่ไปกว่าตั้มมากนัก แต่ไม่ทราบเพราะอะไร เพียงแค่ส่วนหัวของมันล่วงล้ำเข้ามาเท่านั้น ช่องทางของดิฉันก็แทบจะปริแตกเสียแล้ว เขาเพิ่มแรงกระแทกกระทั้นผ่านความฝืดคับเข้ามาอย่างช้าๆ ในที่สุดมันก็สอดแทรกเข้ามาจนหมดลำ ดิฉันแทบจะกรีดร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด เพราะการที่ดิฉันไม่ได้เกิดอารมณ์ร่วม มันส่งผลย้อนกลับมาทำร้ายดิฉันอย่างสาหัส ร่องหลืบของดิฉันแห้งผาก ซึ่งมันทำให้รู้สึกแสบร้อนที่เนื้อนวลเมื่อเขาเริ่มขยับขโยกอย่างช้าๆ ดิฉันดิ้นทุรนทุรายขณะที่มือของดิฉันขยุ้มผ้าปูที่นอนไว้แน่น พยายามแยกปลายเท้าทั้งสองข้างให้ถ่างออกจากันไปให้มากที่สุด เพื่อบรรเทาความเจ็บปวดที่เกิดขึ้น ซึ่งนั่นเป็นการทำให้เขาย่ามใจ กระแทกกระทั้นรุนแรงมากขึ้น ดิฉันหัวสั่นหัวคลอน
หน้าตาคงจะบูดเบี้ยวด้วยความเจ็บ ซึ่งทำให้เขาเข้าใจผิดคิดว่าดิฉันมีอารมณ์ จึงพูดอย่างร่าเริง “อูยยยย ... เป็นยังไงหนูรุ้ง เสียวมากเลยใช่มั้ย” เปล่าเลย! มันมีแต่ความเจ็บปวดที่ทวีมากขึ้นเรื่อยๆ เขาทำอยู่สักพักก็ล้มตัวลงนอนหงาย แล้วพลิกดิฉันกลับให้นั่งอยู่บนตัวเขา “ทำให้ผมมั่งสิหนู” เขาสั่งซึ่งดิฉันก็ยอมทำตามโดยไม่ขัดขืน แต่อาจจะเป็นเพราะดิฉันยังรู้สึก เพลียจากการที่เพิ่งต่อสู้กับความโหดร้ายในคุก ทำให้ดิฉันหมดเรี่ยวแรงอย่างรวดเร็ว “ท่านคะ รุ้งเหนื่อย รุ้งทำไม่ไหวแล้วค่ะ” ดิฉันบอกเขาอย่างละอายใจ เขาไม่ว่าอะไร จับดิฉันพลิกกลับลงมา แล้วกระแทกกระทั้นดิฉันอีกครั้ง ปากก็ร้องครวญคราง
“อูยยยย .... เยี่ยม เยี่ยมชะมัด ของหนูรุ้ง นี่ที่สุดแห่งความฟิตเลย” มือของเขาขยำหน้าอกทั้งสองข้างของดิฉันอย่างรุนแรง ราวกับจะขยี้ให้แหลกเละคามือ ดิฉันเจ็บระบมไปหมด ในที่สุดช่วงเวลาแห่งวามทรมานอันแสนยาวนานก็จบสิ้น ดิฉันรู้สึกถึงความเร่าร้อนที่พุ่งเข้ามาในร่างอย่างรุนแรง มันเจิ่งนองไปทั่วร่องหลืบของดิฉัน และมากมายจนกระทั่งเอ่อล้นลงไปตามลำขาของดิฉัน เขาฟุบลงบนร่างของดิฉันอย่างคนที่หมดสิ้นเรี่ยวแรง.... ...... ท่านวิชัยกลับไปแล้ว แม้จะผ่านเหตุการณ์เดียวกันมา แต่ความรู้สึกของเราทั้งคู่แตกต่างกันลิบลับ เขาจากไปด้วยความรู้สึก ชุ่มชื้น... ฮึกเหิม... และกระปรี้กระเปร่า เยี่ยงแม่ทัพผู้พิชิตศึกจนราบคาบ แต่ความรู้สึกของดิฉันนั้น หมองหม่น... รวดร้าว... อ่อนระโหย... และพ่ายแพ้ … ดิฉันก็เข้าห้องน้ำ โดยใช้เวลานานมากที่สุดในชีวิตในการชำระล้างร่างกาย แต่มันก็เป็นเพียงการล้างสิ่งสกปรกออกทางกายเท่านั้น ความหมองมัวที่เกิดขึ้นในใจนั้นยากจะชำระให้กลับมาเหมือนเดิมได้ ดิฉันรู้สึกเศร้า เสียใจในตัวเอง และเสียใจแทนตั้ม.. ดิฉันหยิบผ้าขนหนูมาเช็ดร่างกายจนแห้ง แล้วจึงพันตัวไว้ เมื่อเดินออกมาจากห้องน้ำก็เห็นพัศดีนั่งอยู่ที่โซฟา “มานั่งตรงนี้ก่อน” เขาชี้ไปที่เตียง โดยไม่ยอมให้ดิฉันได้เปลี่ยนเสื้อ ดิฉันทำตามที่เขาสั่งอย่างเชื่องเชื่อ “คุณยังทำได้ไม่ดีนัก” เขาตำหนิ แต่ดิฉันก้มหน้านิ่งเงียบ “แต่ผมจะยกโทษให้คุณ เพราะเห็นว่านี่เป็นครั้งแรกของคุณ คราวต่อไปคุณจะต้องทำให้ดีกว่านี้ คุณจะต้องสนองตอบ ไม่ใช่นอนทื่อเป็นท่อนไม้ ” น้ำตาดิฉันไหลพรากด้วยความเศร้าเสียใจ แต่ไม่ตอบโต้อะไรเขาทั้งสิ้น ดิฉันเหน็ดเหนื่อยเกินกว่าที่จะทำสงครามอีกครั้ง เพราะไม่ว่ามันจะเริ่มต้นยังไง สุดท้ายมันก็ลงเอยด้วยความพ่ายแพ้ของดิฉันอยู่ดี ความอ่อนแอของดิฉันคงจะทำให้เขาเห็นใจอยู่บ้าง เขาจึงลุกขึ้นยืนเดินมานั่งที่ข้างกายดิฉัน แล้วช่วยเช็ดน้ำตาให้ พลางถอนหายใจกล่าว “อย่าร้องไห้เลยรุ้ง ...ผมจะไม่รบกวนคุณแล้ว คุณมีเวลาพักสองวัน มีลูกค้าผมอีกคนคอยอยู่ เขาเป็นเพื่อนกับเจ้านายผม เป็นพ่อค้า แต่ผมรู้ว่าคุณคงไม่พร้อมที่จะรับฟังอะไรในตอนนี้ ดังนั้นผมจะไม่พูดอะไรมากอีก นอนซะแล้วผมจะมาคุยกับคุณพรุ่งนี้” เขาลูบคลำผมของดิฉันอย่างปลอบโยนอีกครั้ง ก่อนที่จะลุกเดินออกไป ........ วันที่สิบ พัศดีเดินเข้ามาที่ห้อง ในขณะที่ดิฉันกำลังหวีผมอยู่ที่โต๊ะเครื่องแป้ง ดิฉันหันมามองก็เห็นว่ามือเขาถือถุงใบใหญ่เข้ามาด้วย เขาเดินมาที่ข้างกายของดิฉัน ส่งถุงมาให้ ดิฉันรับเอาไว้ขณะที่เขาหยิบหวีออกจากมือ แล้วช่วยหวีผมให้อย่างนุ่มนวล “ลูกค้าคนนี้ต้องการให้คุณใส่ชุดนี้ ผมเห็นแล้ว มันสวยมากทีเดียว เปิดออกดูซิรุ้ง” ดิฉันถอนหายใจ หยิบชุดนั้นออกมาจากถุง มันเป็นชุดสีเงินวาววับที่ถูกพับไว้ เมื่อดิฉันคลี่มันออกมาก็ตกตะลึง ผุดลุกขึ้นมาหันไปหาเขา “ท่านคะ ดิฉันไม่ทำได้ไหม” ดิฉันวิงวอน รู้สึกได้เลยว่าเสียงของตัวเองนั้นสั่นระริก และแหบแห้ง “ทำไมล่ะ” เขาถามอย่างแปลกใจ คิ้วของเขาขมวดเหมือนจะรู้สึกหงุดหงิด ใจดิฉันล่องลอยย้อนหลังไปสองปีก่อนหน้านี้ ... ........ ตอนนั้นดิฉันเพิ่งเข้าวงการไม่นาน มีงานถ่ายแบบลงนิตยสารนิดหน่อย งานส่วนใหญ่ของดิฉันจะเป็นพริตตี้แนะนำสินค้าตามงานต่างๆ วันนั้นดิฉันได้รับการติดต่อจากเสี่ยเฮง ซึ่งเขากำลังทำโปรดัคท์เกี่ยวกับสินค้าไอทีอย่างหนึ่ง งานจะเริ่มเปิดช่วงเย็น แต่ดิฉันไปที่บริษัทของเขาแต่เช้า เพื่อซักซ้อมเตรียมตัวครั้งสุดท้ายก่อนออกงาน เสี่ยเฮงให้คนเรียกดิฉันเข้าไปพบเพื่อขอคุยรายละเอียด เราอยู่ด้วยกันในห้องเพียงสองคน เขาก็หยิบชุดพริตตี้ออกมาบอกว่าต้องการให้ดิฉันใส่ชุดนี้พรีเซนต์สินค้า
ดิฉันหยิบชุดขึ้นมาแล้วก็ต้องตกใจสุดขีด มันเป็นชุดสีเงินวาววับ ดูล้ำสมัยเข้ากับสินค้าที่ดูไฮเทค แต่มันไม่ใช่ชุดที่เราตกลงกันไว้! ชุดนั้นมันโป๊มากๆ คอเสื้อนั้นยาวปิดจนถึงลำคอก็จริง แต่ตรงช่วงอกนั้นถูกคว้านเป็นช่องใหญ่และลึกมาก ซึ่งถ้าใส่จริงๆแล้วมันจะเผยให้เห็นช่วงร่องอก และบริเวณทรวงอกได้ถึงครึ่งค่อนเต้า ดิฉันคิดว่าถ้าขยับตัวในบางมุมมันอาจมองไปได้ลึกถึงหัวนมเลยด้วยซ้ำ บริเวณช่วงเอวก็คว้านไปด้านหลังและลึกต่ำลงไปจนเกือบเห็นแก้มก้น ส่วนชายกระโปรงก็สั่นเต่อ ดิฉันยังเป็นเด็กอยู่มากในตอนนั้น แล้วอารมณ์ส่วนตัวของดิฉันก็ค่อนข้างรุนแรงอยู่แล้วด้วย ดิฉันโกรธจนตัวสั่นเพราะรู้สึกเหมือนถูกหลอก และถูกเหยียดหยามอย่างรุนแรง เสี่ยเฮงคงจะมองว่าดิฉันเป็นเด็กที่เข้าวงการใหม่ๆ จึงคิดว่าจะเกลี้ยกล่อมได้อย่างง่ายๆ แต่เขาคิดผิด ดิฉันขว้างชุดใส่หน้าเขา แล้วออกมาทันที โดยไม่สนใจว่าจะมีใครมาทำแทนหรือไม่ ดิฉันมารู้ทีหลังว่านั่นเป็นการสร้างความเสียหายให้เขาอย่างรุนแรง จริงอยู่ว่างานนั้นมีพริตตี้ยู่หลายคน แต่ว่าแต่ละคนนั้นถูกแบ่งให้รับผิดชอบสินค้าแต่ละอย่างที่แตกต่างกันไป ดิฉันซึ่งเป็นเด็กที่สุดในกลุ่มนั้น แต่ได้รับแบ่งงานในส่วนของสินค้าที่มีรายละเอียดค่อนข้างเยอะ แถมยังเป็นสินค้าที่เป็นไฮไลท์ของงานอีกด้วย ชุดที่พรีเซนท์จึงค่อนข้างหวือหวาและดึงดูดกว่าของพรีเซ็นเตอร์คนอื่น ดิฉันเคยได้เห็นชุดนั้นก่อนแล้วก็จริง แต่เป็นจากรูปสเก็ทในกระดาษ ซึ่งมันผิดจากของจริงที่เห็นอย่างสิ้นเชิง เมื่อดิฉันถอนตัวออกจากงานอย่างกระทันหัน ทำให้เสี่ยเฮงต้องให้พี่พริตตี้อีกคนมาช่วยรับงานส่วนของดิฉันไปทำแทน ด้วยเวลาที่กระชั้นชิดทำให้เธอไม่มีเวลาเตรียมตัว ทำให้ต้องพรีเซนท์ในลักษณะที่แทบจะเรียกได้ว่าเป็นการอ่านโบรชัวร์ให้คนที่มาชมงานฟัง ซึ่งนั่นเป็นการทำให้เสี่ยเฮงเสียหน้าอย่างรุนแรง และเขาอาฆาตดิฉันมาก คอยใส่ร้ายดิฉันกับเพื่อนๆของเขาไม่ให้จ้างดิฉันไปรับงาน เรียกได้ว่ากะจะเอาดิฉันออกจากวงการเลยด้วยซ้ำ แต่โชคดีที่เพื่อนๆที่เป็นพริตตี้ด้วยกันเห็นใจและคอยช่วยเหลือ แนะนำงานมาให้ตลอดเวลา ชื่อเสียงของดิฉันโด่งดังขึ้นเรื่อยๆ ซึ่งสร้างความผิดหวังให้เขา ในที่สุดเขาก็ยอมแพ้เลิกตามราวีดิฉัน และดิฉันก็ไม่เคยสนใจที่จะตามข่าวของเขาอีกเลย
........ ดิฉันเล่าเรื่องทั้งหมดให้พัสดีฟัง แต่สีหน้าของเขาเรียบเฉย จนดูไม่ออกว่าเขาคิดอะไร เมื่อดิฉันเล่าจบ เขาก็เพียงแต่ถอนหายใจ “ผมเข้าใจคุณนะรุ้ง แต่ผมก็อยากจะให้คุณเข้าใจว่า ผมก็มีอำนาจที่จำกัดเหมือนกัน” เขาชะงักเมื่อเห็นดิฉันหน้าสลด แต่ก็พูดต่อ “เจ้านายผมรับปากเสี่ยเฮงว่า เขาจะต้องได้คุณเป็นคนที่สอง แล้วท่านก็สั่งผมมา ผมปฏิเสธท่านไม่ได้ รุ้งต้องเข้าใจผมด้วยนะ” “ทำใจนะรุ้ง”เขาพูดต่อ พยายามจะปลอบโยนดิฉัน “มันก็แค่ช่วงเวลาสั้นๆ เท่านั้น อย่างมากก็คงไม่เกินสองสามชั่วโมง ผมกำชับกับเขาแล้วว่าห้ามมีการทำร้ายร่างกายกัน ไม่ต้องกลัวนะรุ้ง ผมจะเฝ้าดูอยู่ถ้าเขาทำรุนแรงผมจะเข้ามาช่วยทันที” “.ท่านคะ” ดิฉันพยายามจะวิงวอน แต่เขาตัดบท “ไม่ต้องพูดแล้วรุ้ง ทุกอย่างต้องเป็นไปตามนั้น ผมช่วยไม่ได้จริงๆ แต่งตัวซะ อีกไม่นานเขาจะมาแล้ว”

คืนนั้นพี่แก้วมาพร้อมกับข่าวร้ายอีกตามเคย “นายตั้มเป็นไข้รุนแรงมาก จนคนที่นั่นต้องส่งไปรักษาที่โรงพยาบาลข้างนอก แต่รุ้งไม่ต้องห่วงนะตอนนี้เค้ากลับมาแล้ว กำลังนอนพักฟื้นอยู่ในห้องพยาบาล”
ดิฉันนั่งฟังเงียบๆ ไม่มีการโวยวายเหมือนทุกครั้ง หากในใจตอนนี้มันทั้งท้อแท้และสิ้นหวัง ...... เช้าวันถัดมา พอประตูห้องเปิดออก พี่แก้วก็เดินเข้ามาดิฉันอยากซบลงร้องไห้กับอ้อมแขนของเธอ แต่ในท่ามกลางความสิ้นหวังทั้งปวง ดิฉันได้แต่ข่มกลั้นตัวเองไม่ให้แสดงท่าทีอ่อนแอออกมา “เป็นไงบ้าง รุ้ง” เธอถาม ดิฉันขดตัวแน่นบนเตียง ยกมือกุมหัว “รุ้งต้องลุกขึ้นมานะ รุ้งจะได้พบกับคณะแพทย์วันนี้”
เธอดึงตัวดิฉันขึ้นมาอย่างอ่อนโยน แต่ก็มั่นคง พี่แก้วพาดิฉันไปยังก๊อกฝักบัว สบู่เหลวถูกฉีดเข้ามาที่ตัวและผม ดิฉันเงยหน้าปล่อยให้น้ำพ่นลงบนใบหน้า ดิฉันรีบล้างฟองสบู่อย่างรวดเร็ว พอฝักบัวปิดดิฉันก็คว้าผ้าเช็ดตัวผืนเล็กที่ได้รับ ถูไปทั่วตัว และนวดผมอย่างกระฉับกระเฉง น้ำให้ชีวิตชีวากับดิฉันอย่างประหลาด ดิฉันถูกพากลับไปที่ห้องทั้งๆยังเปลือยอยู่ จากนั้นหลังอาหารเช้าดิฉันก็ถูกพาเข้าไปในห้องโถง
ดิฉันได้รับแจกเสื้อคลุมตัวใหญ่และรองเท้าผ้าคู่หนึ่ง สุรีพร พยาบาลคู่กัดคนเดิมเดินมาบอกกับดิฉัน “เอาละฟังนะ คุณจะต้องไปพบคณะแพทย์วันนี้ อย่าก่อเรื่องเดือดร้อนอีกล่ะ” เธอพาดิฉันออกไปตามทางเดินที่ไม่คุ้น ดิฉันพยายามใช้นิ้วหวีผมแทนหวี แต่มันยุ่งกระเซิงจนแกะไม่ออก การตรวจร่างกาย ถูกทำอย่างขอไปทีในที่โล่งๆ ดิฉันถูกเปลื้องผ้าจนเปลือยเปล่าอีกครั้งและนอนอยู่บนเตียง หมอถ่างขาดิฉันออกและแหย่เครื่องมือเข้าไปตรวจ หน้าอกถูกบีบและเจาะท้องเอาเลือดไปตรวจ จากนั้นก็ถูกเรียกตัวไปพบคณะแพทย์ ดิฉันเดิน ส่ายอาดๆเข้าไป มีคนนั่งอยู่สี่คน คนหัวโต๊ะที่เป็นประธานหมุนปากกาเล่นขณะที่ดิฉันจ้องตาเขา “นั่งลง” เขาสั่ง “ฉันยืนดีกว่า” “คุณควรทำตามคำสั่งผม นั่งลง” ดิฉันนั่งลงตามที่เขาสั่ง “ผมหมอ พิทยา นั่น หมอวรัญ หมอพรเทพ และสุดท้ายหมอธีระ เอาละคุณแนะนำตัวเองได้”
“ดิฉัน คำแก้ว ชอบดี” “พอกันที” หมอวรัญขัดจังหวะ “เรารู้นะว่าคุณเป็นใคร” “แล้วจะมาถามหาหอกอะไรวะ” ดิฉันตะคอกกลับ “ฉันไม่เห็นสนว่าพวกแกจะเป็นใคร และพวกแกก็รู้อยู่แล้วว่าฉันเป็นใคร ยังจะเสือกทำโง่ๆให้แนะนำตัวหาอะไรล่ะ” “คุณคือ ปรารถนา อิสรศักดิ์” “แล้วไง” “ทำไมคุณไม่ยอมบอกชื่อตัวเองล่ะ” “แล้วมันเกี่ยวอะไรกับแกด้วยวะ” การสัมภาษณ์เป็นไปอย่างทุลักทุเล เพราะดิฉันคอยก่อกวนตลอด ความเครียดที่ดิฉันได้รับมาตั้งแต่วันแรก ทั้งจากผู้คุม และพัสดี ตลอดจนข่าวร้ายของตั้ม ทำให้ดิฉันถึงจุดระเบิดในตอนนั้น ดิฉันตอบคำถามด้วยคำสบถหยาบคายตลอด ในที่สุดก็ลงเอยด้วยการที่ดิฉันอาละวาดตามเคย การสัมภาษณ์เลยต้องเลิกล้มกลางคัน เรื่องนี้สร้างความหัวเสียให้พัศดีมากที่สุด ดิฉันถูกผู้คุมจับใส่กุญแจมือในทันที ผู้คุมหญิงลากดิฉันไปยืนต่อหน้าพัสดีในห้องของเขา หน้าคมเข้มของเขาบึ้งตึงบอกให้เห็นถึงความโกรธจัด แต่มันไม่ได้สร้างความสะทกสท้านให้แก่ดิฉันแม้แต่น้อย “เอาละ พอกันที ผมไม่มีเวลาเล่นกับคุณแล้ว” “เหรอคะ แต่ดิฉันมีเวลาเหลือเฟือ จำไม่ได้เหรอ”
“ใช่ แต่คุณมันโง่บัดซบ ผมหลงนึกว่าคุณฉลาด” “ขอโทษที่ทำให้ท่านผิดหวัง” ดิฉันพูดเยาะเย้ยกลับ เขาถอนหายใจยาวราวกับว่าพยายามจะข่มกลั้นความโกรธทั้งปวงไว้ “ผมมีข่าวของแฟนคุณมาบอก”
ดิฉันชะงัก ใจหายวาบ นี่คือสิ่งที่ดิฉันกลัวมากที่สุด ข่าวของตั้ม ทุกครั้งที่ได้ยินมันจะเลวร้ายลงเรื่อยๆ “เขาถูกรุมอัดถั่วดำ ผมเสียใจที่จะต้องบอกคุณว่า อาการของเขาน่าเป็นห่วงมาก” ดิฉันตกตะลึงพรึงเพริด เข่าอ่อนรู้สึกเหมือนจะเป็นลม ความเก่งกล้าหยิ่งผยองหายออกไปจากตัวจนหมดสิ้น “ผมช่วยเขาได้ถ้าคุณต้องการ คุณไปคิดให้ดี เวลาของคุณมีมากกมายก็จริง แต่เวลาของเขาเหลือน้อเต็มที อนาคตของเขาอยู่ในกำมือของคุณ ไปได้แล้ว ผมเบื่อเต็มทน” เขาไล่ดิฉันออกมา ...... ดิฉันฟุบตัวลงกับเตียงอย่างหมดแรง ร้องไห้จนไม่มีน้ำตา ในที่สุดดิฉันก็เข้าใจความจริงทั้งหมด เรื่องที่ตั้มถูกทำร้ายมันไม่ใช่เหตุบังเอิญ แต่มันเกิดจากการที่ดิฉันไม่ยอมทำตามใจของพัสดี แทนที่เขาจะลงทัณฑ์กับดิฉัน เขากลับไปลงที่ตั้มแทน ดิฉันกลายเป็นต้นเหตุของความเดือดร้อนทั้งหมดที่ตั้มได้รับ คืนนั้นพี่แก้วมาหาดิฉันพร้อมกับข่าวร้ายเหมือนเคย “ข่าวร้ายสุดๆเลยนะ รุ้งต้องทำใจ” ดิฉันนั่งนิ่งอย่างคนใจลอย เสียงพี่แก้วเหมือนลอยมาจากที่ห่างไกล “นายตั้มโดนรุมข่มขืน อาการหนักมาก” ดิฉันยังคงเซื่องซึม ในขณะที่พี่แก้วกลับรู้สึกแปลกใจที่ดิฉันไม่มีปฏิกิริยาตอบกลับเหมือนเช่นทุกครั้ง “อย่าคิดมากนะรุ้งนอนซะ ยังไงรุ้งก็ช่วยอะไรไม่ได้อยู่แล้ว ปล่อยไปตามบุญกรรมละกัน พี่ไปก่อนนะ” เธอพูดแล้วเดินจากไป ดิฉันพึมพำ ทวนคำของพี่แก้ว “ยังไงรุ้งก็ช่วยอะไรไม่ได้อยู่แล้ว” ไม่หรอก..ดิฉันช่วยได้ ดิฉันตัดสินใจแล้ว ...... เช้าวันต่อมาดิฉันขอเข้าพบพัสดี เขานั่งไขว่ห้างอ่านหนังสือพิมพ์อยู่บนโซฟา ในขณะที่ดิฉันเดินเข้าไปหยุดยืนอยู่ตรงหน้าเขา พัสดีลดหนังสือพิมพ์ลงแล้วกล่าวทักทาย “ไง คุณรุ้ง คิดได้แล้วใช่มั๊ย” “รุ้งจะยอมทำตามคำสั่งท่านทุกอย่าง แต่มีเงื่อนไข” “ยังไง” “ท่านต้องทำให้รุ้งเห็นก่อนว่าท่านช่วยตั้มจริงๆ” “ไม่มีปัญหา” “ รุ้งมีเรื่องขอร้องท่าน อีกเรื่อง” “ว่ามา” “หลังจากท่านช่วยตั้มแล้ว รุ้งอยากพบกับตั้มอีกครั้ง รุ้งอยากได้ยินจากปากตั้มว่าเขาสบายดีจริงๆ” “ถ้าผมไม่อนุญาตล่ะ ผมรับปากว่าช่วยก็ต้องช่วย คุณต้องเชื่อ คุณไม่มีสิทธิต่อรองมากไปกว่านั้น ถ้าไม่พอใจก็กลับไปยังห้องเดิมของคุณ” เขาพูดอย่างไม่ไยดี อย่างคนที่ถือไพ่เหนือกว่า แต่ดิฉันทรุดฮวบ คุกเข่าหมอบลงแทบเท้าของเขา แล้วร้องไห้อย่างคนที่สิ้นแล้วซึ่งศักดิ์ศรีทั้งปวง “…รุ้งยอมแล้ว ....รุ้งยอมทุกอย่าง ....อภัยให้กับความโง่ของรุ้งด้วยเถอะ ....ให้โอกาสรุ้งได้พบตั้มซักครั้ง เมตตารุ้งเถอะ..สงสารรุ้งเถอะ..” ดิฉันร้องไห้อ้อนวอนเขาอย่างคนที่สิ้นท่า อ่อนแอ และผิดหวังในตัวเอง ...... พัศดีจัดให้ดิฉันได้พบตั้มตามคำขอในที่สุด ทันทีที่เห็นหน้าตั้มดิฉันโผเข้ากอดเขาในทันที เขากอดกระชับดิฉันไว้ด้วยอ้อมแขนที่แข็งแกร่งและอบอุ่น มือลูบไปตามแผ่นหลังและไหล่ของดิฉัน ดิฉันกอดเขาอยู่อย่างนั้นเป็นเวลานาน อยากที่จะให้เวลาหยุดอยู่แค่นั้น แต่แล้วตั้มก็ผลักดิฉันออกเบาๆ ใช้นิ้วปัดเรือนผมที่ปกหน้าออก แล้วเช็ดน้ำตาให้ สัมผัสที่ได้รับบอกให้รู้ว่านิ้วของเขาหยาบกระด้างขึ้น “อย่าร้องนะรุ้ง นิ่งซะนะ อย่าอ่อนแอ รุ้งต้องเข้มแข็ง” เขาปลอบโยนอย่างนุ่มนวล เหมือนที่เคยเป็น “ตั้ม รุ้งคิดถึงตั้มเหลือเกิน” “ตอนนี้ตั้มสบายดีแล้วละ พัสดีแยกตั้มมาอยู่ห้องเดี่ยว ไม่ต้องพบกับใครมาก และไม่ต้องทำงานหนัก รุ้งไม่ต้องเป็นห่วงตั้มอีกต่อไปแล้ว แต่รุ้งน่ะผอมไปเยอะเลยนะ แล้วดูอิดโรยมาก” “ตั้มคะ ทำไมเราถึงโชคร้ายขนาดนี้ เราไม่น่าคิดสั้นเลย
ชีวิตเรากำลังจะมีความสุขกันแท้ๆ” “อย่าไปคิดถึงอดีตที่เราแก้ไขไม่ได้เลยรุ้ง ผมติดคุกตลอดชีวิต อนาคตของผมจบสิ้นแล้ว แต่ของรุ้งยังมี” เขาฝืนยิ้มอย่างเศร้าๆ ในขณะทีดิฉันฟังเงียบๆ น้ำตาไหลพรากไม่ขาดสาย เขาพูดต่อ “สิบห้าปีมันอาจจะฟังนานมาก แต่ก็ไม่นานเกินรอ รุ้งอายุ 22 พออายุ 37 รุ้งก็จะเป็นอิสระ รุ้งต้องลืมตั้มซะแล้วหาคนดีๆ ยังพอมีเวลาสำหรับรุ้งที่จะเริ่มต้นชีวิตใหม่” “ไม่! รุ้งจะไม่แต่งงาน รุ้งรักตั้มคนเดียว” “เหลวไหล! อย่าให้ตั้มไปทำลายอนาคตของรุ้งอีก เท่านี้ตั้มก็เจ็บปวดพอแล้ว ลืมตั้มซะ ไม่มีโอกาสที่เราจะได้ไปใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันแล้ว” เขาก้มลงจูบดิฉันราวกับจะเป็นสัญญาณของการลาจากชั่วนิรันดร์ ดิฉันหลับตาอยากให้ทุกอย่างที่ได้รับรู้เป็นเพียงแค่ฝันร้ายตื่นหนึ่ง ดิฉันอยากจะหลับตาไว้อย่างนี้ไปเรื่อยๆ เพื่อที่จะไม่ต้องลืมตาขึ้นมาเห็นความจริงอันเจ็บปวด ...แต่ชีวิตต้องดำเนินต่อไป หากความร้าวรานของการพลัดพรากจากคนรักยังคงดำรงอยู่ และอาจจะอยู่ในความทรงจำอย่างนี้ไปตราบชั่วชีวิตของดิฉัน...

ผู้คุมทั้งสองคนพาดิฉันออกมา เราเดินไปตามทางแคบๆ หยุดอยู่ที่หน้าประตูที่สองที่มีคำว่า “ห้องตรวจโรค” ติดอยู่ ผู้คุมหญิงกดออด และประตูก็เปิดออก ดิฉันถูกพาเข้าไปในห้อง ผู้คุมหญิงปล่อยให้ดิฉันงยืนอยู่เฉยๆโดยไม่ได้สั่งอะไร พยาบาลคนหนึ่งกำลังยืนตรวจแฟ้มของดิฉัน เธออ่านสองสามบรรทัดแล้วจ้องมองดิฉันอย่างแปลกๆ แล้วก็อ่านต่อไป ในที่สุดเธอก็พูดว่า “พาเธอไปส้วม พัสดีสั่งให้พาเธอเข้าไปอยู่ห้องในสุด ด้านซ้าย” เธอหยิบเสื้อคลุมสีฟ้าตัวสั้นๆ ออกมาจากลิ้นชักโลหะแล้วส่งให้ผู้คุมหญิง “ใส่กุญแจมือเธอเธอไว้อย่างนั้น จนกว่าจะพาเธอกลับไปเข้าห้องขัง” พยาบาลมองหน้าดิฉันอีกครั้งอย่างแปลกใจ “หน้าของเธอเป็นอะไร” “ตอนที่เราเอาตัวมา เธอก็เป็นอย่างนี้อยู่แล้ว” “เธออาจจะหกล้มก็ได้ ได้ยินว่าเธออาละวาดอย่างคลุ้มคลั่งในศาล” “อุบัติเหตุเหมือนเดิม” พยาบาลสาวส่ายหน้าอย่างไม่ใส่ใจ “พาเธอไปส้วมและทิ้งไว้บนโถ เอาสายรัดมัดเธอไว้ด้วย เดี๋ยวอาละวาดอีก” พวกเขาพาดิฉันเข้าไปในห้องเล็กๆ มันยาวราวๆ 3 เมตร และกว้างไม่เกิน 2 เมตร พอประตูถูกผลักออก กลิ่นเหม์นน่าขยะแขยงก็โชยออกมา ดิฉันเริ่มไอรู้สึกคลื่นไส้ทันที “เธอคิดว่ามันเหม็นรึ” ผู้คุมหญิงหัวเราะ “ทนเอาหน่อยนะที่รัก...ไม่เห็นมีอะไรซักหน่อย” อ่างล้างมือสกปรก มีโถส้วมอยู่สองอันซึ่งสกปรกไม่แพ้กัน โถส้วมแต่ละอันมีห่วงเหล็กที่สนิมจับเขรอะติดอยู่ ผู้คุมดึงเอาสายผ้าใบสกปรกออกมา ผู้คมคนหนึ่งจับดิฉันให้ยินอยู่หน้าโถส้วม เอื้อมมือเข้าไปใต้กระโปรงดึงกางเกงในออกมา มันเป็นคราบเขรอะและชื้น ดิฉันรู้สึกอายขณะที่มันถูกดึงลงมาอยู่ตรงเข่า “เอาละ” เธอสั่ง “ก้าวออกมา” แล้วเธอก็ถลกกระโปรงขึ้นมา ดึงให้มากระจุกอยู่รอบอก ในขณะที่ดิฉันนั่งลงไป ผู้คุมหญิงคนหนึ่งเกี่ยวสายผ้าใบคล้องกับห่วงข้างหนึ่งบนพื้น ดึงมันให้ขึ้นมารัดบนตักดิฉันและสับเข้ากับห่วงอีกอันบนพื้น ร่างของดิฉันถูกมัดติดกับโถเปล่า เนื้อตัวดิฉันเริ่มสัมผัสกับน้ำ แล้วพวกเขาก็ออกไป กางเกงในของดิฉันม้วนขดกองอยู่บนพื้น ดิฉันพยายามเอื้อมเท้าเข้าไปหา แล้วใช้นิ้วหนีบรอบๆเจ้าสิ่งที่เต็มไปด้วยคราบนี้ แล้วเขี่ยขาที่สกปรกไม่แพ้กันมาทางข้างหลัง จัดการเตะมันออกไปให้พ้นหูพ้นตา ดิฉันรอจนกระทั่งกล้ามเนื้อทุกแห่งในร่างกายเริ่มกระตุกก็เริ่มกรีดร้องเสียงหลง และร้องอยู่อย่างนั้นเป็นเวลานาน ในที่สุดผู้คนสองคนก็ตรงเข้ามาในห้องน้ำ หนึ่งในผู้คุมเงื้อมมือทำท่าจะฟาดลงมาที่หน้าของดิฉัน แต่อีกคนร้องห้าม
“อย่าตบเธอนะ พัสดีสั่งห้ามไว้” “แกน่าจะหุบปากไว้นะนังคนสวย ในนี้ไม่มีใครได้ยินแกหรอก นอกจากพวกเรา ซึ่งก็ไม่มีใครอยากฟังเสียงแกเลย” “อีนังสารเลว” ดิฉันแยกเขี้ยวคำราม และด่ามันกลับเป็นชุดๆ จนในที่สุดมันก็ชกท้องดิฉันจนจุก พยาบาลเห็นเข้าก็ร้องอย่างตกใจ “อย่าไปยุ่งกับเธอ” พยาบาลสั่ง “พอทีเหอะ “ ผู้คุมคนนั้นหันมามองดิฉันอย่างอาฆาต “ท้องเสียรึเปล่า” พยาบาลถามฉันเหมือนจะห่วงใย แต่ริมฝีปากเธอยิ้มอย่างเหยียดหยาม ดิฉันอยากจะร้องไห้ออกมา แต่ก็ทำได้แค่เพียงพยักหน้า “ใช่” ผู้คุมคนหนึ่งก้มลงมาปลดสายรัดออก ดิฉันเตรียมตัวจะลุกขึ้น แต่ผู้คุมคนที่ชกท้องดิฉันผลักไหล่อย่างแรงให้กลับลงไปบนโถอีก เธอเอนพิงลงมาที่ดิฉันจนสะโพกของดิฉันแช่อยู่ในน้ำสกปรกข้างใต้ “นั่งเฉยๆ ซิวะนังตัวดี ถ่างขาออก” เธอถือกระดาษชำระอยู่ในมือและเช็ดอย่างแรงจนดิฉันต้องอ้อนวอนให้หยุด เธอยืนขึ้นใช้มือข้างที่เหลือหนีบรอบคางและบีบขากรรไกรบังคับให้ดิฉันต้องอ้าปากออก สีหน้าของเธอถมึงทึงหน้ากลัวมาก พอเห็นเธอยกกระดาษชำระที่เปียกโชกมาทางปากดิฉัน ดิฉันพยายยามกรีดร้อง แต่นิ้วมือของเธอเลื่อนลงมาบีบคอหอยด้วยท่าทีที่ตั้งใจจะสร้างความเจ็บปวดให้ดิฉัน เป็นครั้งแรกที่ดิฉันรู้สึกกลัวที่สุดในชีวิต แต่ดิฉันพูดไม่ได้ มีแต่เสียงครวญครางอ้อแอ้หลุดออกมาจากปาก ดิฉันมองไปขอความช่วยเหลือจากพยาบาล แต่เธอเมินหน้าไปทางผนังทำเป็นวุ่นอยู่กับตู้ยาทั้งๆที่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ดิฉันอ่านท่าทางของเธอออก พยาบาลไม่อยากเข้ามายุ่งเรื่องของผู้คุม แต่ดิฉันจับได้ว่ามีแววความเห็นใจปรากฏอยู่บนใบหน้าเธอ “อ้าปากกว้างๆนังคนสวย” ผู้คุมบอก “แกน่าจะรู้ว่านักโทษที่นี่ต้องกินขี้ตัวเองทั้งนั้น แกดีมาจากไหนวะจะมาทำเป็นวิเศษกว่าคนอื่น” ดิฉันรู้ว่าเธอกำลังลำพองอยู่กับการใช้อำนาจของตัวเอง ตาของเธอเป็นประกายอย่างสะใจ ในขณะที่นิ้วมือเค้นอยู่รอบคอหอยของดิฉัน ดิฉันรู้สึกถึงลมหายใจอันร้อนผ่าวของเธอ แล้วกระดาษชำระที่เกรอะกรัง ก็ถูกยัดเข้ามาในปากดิฉัน ดิฉันไม่แน่ใจว่าเธอทำอย่างนี้กับนักโทษทุกคนจริงๆ หรือเป็นการจงใจของพัศดีที่ต้องการสร้างความกดดันให้ดิฉันสยบอยู่กับอำนาจของเขา แต่ดิฉันตั้งใจแน่วแน่แล้วว่าจะไม่ยอมแพ้ ดิฉันจะต้องสู้จนกว่าลมหายใจของดิฉันจะหมดไป ไม่มีวันที่ผู้คุมหญิงคนนี้จะชนะ ดิฉันตอบโต้การกระทำอันป่าเถื่อนนั้นด้วยการปล่อยตัวนั่งตามสบายบนโถ จ้องตรงเข้าไปในดวงตาของเธออย่างท้าทาย และเริ่มเคี้ยว ดิฉันทำลายความสนุกของเธอ ทำให้เธอโกรธจัด เธอกำหมัดแน่นทำท่าจะชกท้องดิฉันอีก “อย่าไปยุ่งกับเธอน่ะ” พยาบาลร้องอย่างคนที่ทนดูไม่ไหว “ปลดสายรัดออกแล้วพาเธอออกไปซะ ชั้นเหนื่อยเต็มทีแล้ว” ด้วยการที่ถูกรัดกุญแจมือไขว้หลังไว้ทำให้ลำบากต่อการทรงตัวและเอี้ยวตัว ดิฉันลุกขึ้นจากโถส้วมแบบเซๆ ผู้คุมพาดิฉันเดินผ่านทางเดินมืดไปจนถึงห้องในสุด แล้วพาเข้าไปในห้องขังด้านซ้าย ในห้องมีเฟอร์นิเจอร์อยู่เพียงชิ้นเดียว นั่นคือที่นอนทำด้วยเหล็กยื่นมาจากผนัง มีที่นอนฟูกบางๆวางอยู่ ไม่มีหมอนและผ้าห่ม หน้าต่างลูกกรงมีสนิมกรัง ทั้งห้องเหม็นสาบไปหมด ผู้คุมคนหนึ่งถอดกุญแจมือออก แขนดิฉันร่วงห้อยลงไปอย่างหมดแรง ผู้คุมคนที่ชกท้องดิฉันยืนพิงประตูและถลึงตาใส่ ผู้คุมหญิงคนที่ถอดกุญแจมือบอกให้ถอดเสื้อผ้าออก แต่ดิฉันไม่มีแรงยกแขนหรือแม้แต่จะขยับนิ้ว เธอจึงเข้ามาช่วย ถอดเสื้อผ้าดิฉันออก แล้วเขาชุดนักโทษที่เป็นเสื้อกระโปรงติดกันสวมเข้าที่หัว ผู้คุมคนที่ชกท้องดิฉันเดินมาเอาเสื้อผ้าดิฉันออกไป ดิฉันจึงนั่งลงตรงที่นอนและส่วยหัวไปมา พยายามไล่ความเมื่อยที่ต้นคอ พอรู้สึกสบายขึ้น จึงเหยียดตัวลงบนที่นอนและครางออกมาอย่างโล่งอก ผู้คุมคนที่เปลี่ยนเสื้อผ้าให้ดิฉันเดินตามออกไป สักพักพยาบาลคนที่ตรวจดิฉันก็เดินเข้ามา เธอพูดกับดิฉันอย่างยิ้มแย้มแจ่มใส
“คุณคือ คุณรุ้ง ปรารถนา ใช่มั๊ยคะ ดิฉันเห็นภาพคุณในหนังสือบ่อยๆเลย ทำไมนะ ดิฉันคิดว่าคุณจะต้องอยู่ในโลกอันสวยหรู ดิฉันนึกไม่ออกเลยว่าคุณมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง นึกไม่ออกจริงๆ” ดิฉันยกหลังมือขึ้นป้องตาและอ้าปากหาว เธอกระเถิบมายืนใกล้ๆ และกระซิบ “คุณรุ้งช่วยเซ็นชื่อเป็นที่ระลึกให้หน่อยได้มั๊ย” ดิฉันลืมตาขึ้นมา แทบไม่เชื่อหูตัวเอง “เซ็นตรงนี้เลยค่ะ” เธอยื่นหนังสือที่มีรูปดิฉันขึ้นปกอยู่
และส่งปากกาให้ดิฉัน ดิฉันลุกขึ้นนั่ง โปรยยิ้ม และพูดเสียงอ่อนหวาน “เอาซิ คุณช่วยดิฉันเยอะเลยนี่ คุณชื่ออะไรนะ” “สุรีพร รักการดีค่ะ” ดิฉันเขียนอย่างหวัดๆแล้วส่งให้เธอ เธอรีบคว้าไปอ่าน แต่พออ่านเสร็จก็หน้าบึ้งตึงเดินกระแทกส้นเท้าออกจากห้อง ดิฉันหัวเราะอย่างสะใจกับฝีมือของตัวเอง ดิฉันนั่งลงบนที่นอนและหัวเราะคิก เพราะเขียนลงไปว่า “แด่ สุรีพรที่รัก อีสารเลวจัญไรละเลยหน้าที่ ... ด้วยรัก จาก รุ้ง - ปรารถนา อิสรศักดิ์” ดิฉันล้มตัวลงนอนหัวเราะเหมือนคนบ้า คิดวนไปวนมากับเรื่องนี้อย่างคนที่สะใจอย่างที่สุด ท้องฟ้าเริ่มมืดค่ำลง วันแรกกำลังจะผ่านพ้นไป ดิฉันฟุบหน้าลงกับเตียงแล้วร้องไห้ไม่หยุด เพียงวันแรกเท่านั้นดิฉันก็แทบบ้า แล้วดิฉันจะทนอยู่ที่นี่ต่อไปได้ยังไงตั้ง 15 ปี ดิฉันไม่รู้ว่าอำนาจของพัศดีมีมากแค่ไหน แต่คงไม่น้อยเลยล่ะถึงสามารถแยกดิฉันออกมาจากนักโทษคนอื่นๆได้
ดิฉันเริ่มคิดสงสัยว่า ถ้าเขามีอำนาจขนาดนี้ทำไมไม่บังคับดิฉันให้ทำตามใจซะเลย ไม่ว่าจะเป็นการข่มขืน หรือทำอะไรก็ตาม หรือเขาจะกลัวอะไรบางอย่าง หรือเขาจะกลัวว่าถ้าดิฉันถูกบังคับอาจจะปูดเรื่องออกไปและทำให้ตำแหน่งของเขาสั่นคลอน เขาคงต้องการให้ดิฉันสยบยอมอย่างเชื่องเชื่ออย่างแท้จริงซินะ ใจของดิฉันล่องลอยไปถึงตั้มอีก ฟ้าค่ำอย่างนี้ เขาจะเดือดร้อนซักแค่ไหน ขนาดผู้คุมที่เป็นผู้หญิงยังทำได้ถึงขนาดนี้แล้ว ผู้คุมผู้ชายจะป่าเถื่อนซักแค่ไหน น้ำตาไหลพรากเพราะทั้งคิดถึงและเป็นห่วงเขา “ตั้มจ๊ะ รุ้งคิดถึงตั้มเหลือเกิน”

ในชีวิตของคนเรามีใครบ้างที่ไม่เคยทำผิดพลาด บางคนทำผิดเล็กน้อยๆและถูกจับได้ทำให้เขาได้สำนึกกลับตัวก่อนที่จะทำผิดครั้งใหญ่ แต่บางคนไม่โชคดีขนาดนั้น เพราะการเริ่มต้นทำผิดเล็กๆน้อยๆแล้วไม่ถูกจับทำให้ย่ามใจ ทำหนักขึ้นไปเรื่อยๆ จนในที่สุดเมื่อถูกจับได้ก็กลายเป็นความผิดครั้งใหญ่ ถูกคนประณามและสูญเสียอนาคต ดิฉันอยากจะหวังให้โลกนี้จะมีแต่คนที่ไม่เคยทำอะไรผิดพลาดเลย
เพื่อที่เราจะได้ไม่ต้องมาเสียใจกับการกระทำของเราในภายหลัง… ดิฉันชื่อ ปรารถนา ชื่อเล่นว่ารุ้ง อาชีพของดิฉันคือนางแบบ ชื่อของดิฉันค่อนข้างโด่งดังพอตัวเลยล่ะในยุคนั้น เพราะรับงานทั้งเดินแบบ
ถ่ายแบบลงหนังสือแฟชั่น เป็นพรีเซนเตอร์สินค้า และมีงานโฆษณาออกทีวีอีกสองชิ้น ในยุครุ่งเรืองนั้นดิฉันรับงานแทบไม่ไหว แฟนของดิฉัน ก็เป็นนายแบบเช่นกัน เขามีชื่อว่า ตั้มเราพบกันในงานเดินแบบแห่งหนึ่ง และปิ๊งกันในวันแรกที่ได้พบทีเดียว เขาจีบดิฉันติดในเวลาไม่นานเพราะดิฉันมีใจให้กับเขาตั้งแต่แรกอยู่แล้ว ตั้มมีเสน่ห์อย่างรุนแรง เขาไม่เพียงแค่หล่อเท่านั้น แต่ยังสุภาพ นุ่มนวลและเอาใจเก่ง เราไปซื้อคอนโดอยู่ด้วยกันทั้งที่ยังไม่ได้แต่งงาน ดิฉันมีรายได้มากกกว่าตั้มอยู่พอสมควร เพราะมีงานเข้ามามากกว่า แต่ของตั้มเองๆจริงๆแล้วก็ไม่น้อย เพราะงานในสายของเราทำเงินได้มากเลยทีเดียว แต่เงินที่หามาได้ง่ายมันก็ถูกใช้ไปอย่างง่ายๆเช่นกัน เราสองคน ผ่อนทั้งคอนโด ผ่อนรถ แล้วยังมีรสนิยมหรู ซื้อของแพงๆเป็นว่าเล่น เสื้อผ้าเครื่องประดับทุกชิ้นของดิฉันก็ต้องเต็มที่ไม่ให้น้อยหน้าเพื่อนนางแบบด้วยกัน ซึ่งอีตอนที่มีรายได้ดีมันก็ไม่มีปัญหา แต่พอเศรษฐกิจตกเท่านั้นความทุกข์ก็เริ่มเข้ามาเยี่ยมเรา ช่วงเศรษฐกิจตกทำให้บริษัทต่างๆพากันตัดงบโฆษณา งานของเราน้อยลงไปอย่างเห็นได้ชัด เงินที่เคยได้มาเยอะๆเริ่มขาดมือ รายได้เราตกฮวบฮาบแต่รายจ่ายเรายังคงเดิม พวกเราจมไม่ลง ยังคงใช้จ่ายเงินฟุ่มเฟือยไม่ผิดกับสมัยที่งานเยอะ ผลที่สุดก็ทำให้เราเริ่มเป็นหนี้เป็นสิน ทั้งจากบัตรเครดิตที่มีกันคนละหลายๆใบรูดกันไม่ยั้ง ไปจนถึงเงินกู้นอกระบบที่ตั้มไปยืมมาปลดหนี้บัตรเครดิตโดยยอมเสียดอกราคาแพง เมื่อไม่มีเงินพอที่จะใช้หนี้ทำต้องผัดผ่อนไปเรื่อยๆ จนเจ้าหนี้หลายๆรายเริ่มตามทวงไม่หยุดหย่อน วันละหลายๆครั้ง หนักๆเข้าพวกเจ้าหนี้ก็เริ่มมีการขู่และด่าด้วยคำที่หยาบคาย มีอยู่รายหนึ่งถึงกับบอกให้ดิฉันไปขายตัวใช้หนี้เลยทีเดียวซึ่งพอตั้มรู้เขาก็อารมณ์เสียขึ้นมาทันที
ในที่สุดตั้มก็ตัดสินใจทำบางอย่างที่ทำให้เราทั้งคู่ต้องเสียใจไปตลอดชีวิต ตั้มเริ่มค้ายาเสพติดโดยติดต่อรับยามาจากฮ่องกง ลูกค้าเริ่มต้นของพวกเราเป็นเพื่อนนายแบบและนางแบบด้วยกัน ต่อมาก็เริ่มกระจายไปสู่ดาราและพวกเพื่อนๆของพวกเขา การค้ายาทำรายได้มหาศาลมากกว่าที่ดิฉันเคยได้ตอนเป็นนางแบบเสียอีก การหาเงินมาได้อย่างจำนวนมากคล่องมือ ทำให้เราเริ่มได้ใจ จากที่ขายกันในหมู่เพื่อนฝูงก็เริ่มขายให้กับคนแปลกหน้า ในที่สุดก็มีลูกค้าใหม่ๆเต็มไปหมด เงินไหลมาเทมามากขึ้นโดยที่เราไม่เฉลียวใจเลยซักนิดว่าหายนะกำลังมาเยือนเราในไม่ช้าในที่สุด วันที่เกิดเรื่องก็มาถึง สายของตำรวจปลอมตัวมาซื้อยากับเรา เขามาแบบแนบเนียนโดยที่เราไม่เอะใจเลยซักนิด เขาซื้อครั้งใหญ่ที่สุดเท่าที่เราเคยขายมา เงินตอบแทนมันมากจนทำให้เรายอมเสี่ยงทั้งๆที่ปกติเราจะไม่ขายให้กับคนแปลกหน้าด้วยล็อทใหญ่ขนาดนี้ ผลที่สุดเราถูกจับพร้อมของกลางในรถ โดยที่ดิฉันเป็นคนมอบยาให้กับเขาด้วยมือของดิฉันเอง เราสองคนหน้าซีด คอตกเมื่อเขาแสดงตัวออกจับกุม... นั่นเป็นวันแรกที่อิสรภาพโบยบินไปจากเรา ...และมันไม่เคยกลับมาอีกเลย! ตำรวจเปิดแถลงข่าว พร้อมทั้งมีนักข่าวให้ความสนใจพากันเฮเข้ามามากเป็นประวัติการณ์ แม้ว่างานของดิฉันจะลดน้อยลง แต่ชื่อเสียงของดิฉันยังโด่งดังมากพอที่จะเรียกร้องความสนใจจากนักข่าวที่หวังเล่นข่าวนี้กันอย่างเต็มที่ แสงแฟลชจากกล่องถ่ายรูปวูบวาบไปหมดจนดิฉันแสบตา จนถึงตอนนี้ดิฉันยังแปลกใจว่าทำไมคนที่ทำอะไรผิดพลาดเพียงครั้งเดียวต้องโดนทำร้ายจิตใจกันมากมายถึงขนาดนี้ เราทำผิดก็จับเราไปลงโทษตามกฎหมายซิ ทำไมต้องจับพวกเรามาประจานอย่างอัปยศเช่นนี้ด้วย ถึงจะเป็นผู้ต้องหาแต่อย่างน้อยเราควรจะมีสิทธิอยู่บ้าง
อย่างน้อยก็ในฐานะของความเป็นมนุษย์คนหนึ่งไม่ใช่หรือ พวกนักข่าวยิงคำถามเข้าใส่อยู่ตลอดเวลาซึ่งดิฉันไม่ได้ตอบซักคำ คงมีแต่ตั้มเท่านั้นที่ยังใจเย็นและตอบคำถามอย่างสุภาพเหมือนที่เขาเคยเป็น
ดิฉันจำได้ว่ามีเพียงคำถามเดียวเท่านั้นที่ดิฉันตอบ เป็นคำถามที่ทำให้ดิฉันเลือดขึ้นหน้าและมันยังดังก้องอยู่ในหูจนถึงทุกวันนี้ “พี่รุ้ง คิดว่าจะไปเดินแบบในคุกมั๊ยคะ” ดิฉันเงยหน้าขึ้นมองคนพูด เธออยู่ในชุดนักศึกษาอายุคงจะอ่อนกว่าดิฉันประมาณสองสามปี คงจะเป็นนักข่าวฝึกหัด หน้าตาของเธอจัดว่าสวยเลยทีเดียว แต่คำถามของเธอส่อให้เห็นถึงการเสียดสีและเย้ยหยัน แววตาของเธอเต็มไปด้วยความสะใจ “อยากรู้ก็ตามไปอยู่ซิ” ดิฉันตอบเสียงกระชาก พวกนักข่าวเฮกันลั่น ในขณะที่นังเด็กนั่นยิ้มอย่างพอใจที่ยั่วโมโหดิฉันสำเร็จ ตั้มหันมามองดิฉันอย่างเศร้าๆ ในขณะที่ดิฉันใจหายวูบ ดิฉันไม่เคยเห็นแววตาที่สิ้นหวังอย่างนี้จากตั้มมาก่อน แม้กระทั่งในช่วงที่เราเป็นหนี้มากมายแววตาของตั้มก็ไม่เศร้าขนาดนี้ มันเป็นคงจะเป็นแววตาของผู้ชายคนหนึ่งที่ยอมจำนนต่อสถานการณ์ที่ไม่สามารถปกป้องคนรั
กไว้ได้ “ถ้าย้อนเวลากลับไปได้คุณรุ้งจะทำอย่างนี้มั๊ยครับ” คำถามสุดท้ายมาจากนักข่าวที่ดูมีอายุมากที่สุดในที่นั้น เขาเป็นคนเดียวที่ดิฉันสังเกตเห็นความเห็นใจ และสงสารเจือปนอยู่ในน้ำเสียง มันทำให้ดิฉันรู้สึกว่ามีน้ำตาเอ่อคลอจนแทบจะล้นออกจากเบ้า ดิฉันไม่ได้ตอบคำถามนั้น หากแต่นึกในใจอย่างไม่ลังเลว่า’ทำแน่นอน’ ดิฉันยอมรับว่าดิฉันรักตั้มมาก เวลาที่อยู่กับเขาสติปัญญาของดิฉันจะโบยนออกไป เหลือแต่ร่างกายกับหัวใจที่เปี่ยมไปด้วยความรักในขณะที่สมองกลวงว่างเปล่าจนพร้อมที่จะทำให้เขาได้ทุกอย่างโดยไม่ต้องการเหตุผล แต่หากเอาคำถามมาถามดิฉันในเวลานี้ ดิฉันจะตอบอย่างไม่ลังเลเลยว่าดิฉันจะไม่ทำแน่นอน และจะห้ามไม่ให้ตั้มทำด้วย จนถึงตอนนี้ดิฉันยังเชื่อว่า ถ้าดิฉันห้ามไม่ให้เขาทำเขาต้องเชื่อฟังดิฉันแน่นอน เพราะความรักที่ตั้มมีให้ต่อดิฉันไม่น้อยไปกว่าที่ดิฉันมีให้กับเขา
ดิฉันช่างอ่อนแอและไร้เดียงสาในเวลานั้น ความรักทำให้ดิฉันงี่เง่าและปล่อยให้มันย้อนกลับทำร้ายพวกเรา อนาคตสวยหรูที่ราทั้งคู่ฝันไว้ต้องดับสูญไปพร้อมกับความผิดพลาดเพียงครั้งแรกและครั้งเดียวในชีวิต ....... เราสองคนถูกส่งตัวขึ้นศาล หลักฐานที่ชัดเจนทำให้พวกเรายอมสารภาพอย่างสิ้นเชิง ตั้มพยายามแสดงความเป็นลูกผู้ชายโดยยอมรับผิดทั้งหมด และพยายามอธิบายว่าดิฉันเพียงแต่ถูกเขาหลอกใช้เท่านั้น แต่หลักฐานทั้งหมดบ่งชี้ว่าดิฉันมีส่วนรู้เห็นด้วยอย่างชัดเจน ตั้มถูกศาลตัดสินจำคุกตลอดชีวิต ส่วนดิฉันโดนเข้าไปสิบห้าปี หลังฟังคำตัดสินดิฉันสติแตก กรีดร้องและอาละวาด เจ้าหน้าที่สองคนเข้ามาจับดิฉันไว้ ดิฉันต่อสู้เหมือนหมาจนตรอกแต่ก็ถูกร่างกำยำสยบไว้อย่างง่ายดายและถูกปล้ำลงไปกองอยู่กับพื้น พวกเขาคร่อมตัวดิฉันไว้ แล้วดิฉันก็ถูกพวกเขาจับเอามือไขว้หลังแล้วคล้องกุญแจ
ดิฉันกรีดร้องอย่างเจ็บปวดและตกใจ กุญแจรัดกินเอาเนื้อที่ข้อมือ ดิฉันจึงล้มลงบนพื้นเหมือนลูกไก่ที่หมดฤทธิ์ ดิฉันเห็นตั้มมองดิฉันอย่างตกใจ เขาถูกเจ้าหน้าที่อีกสองคนจับตัวไว้ในขณะที่พยายามดิ้นรนเพื้อเข้ามาหาดิฉัน มันทำให้อารมณ์ดิฉันเดือดพล่านขึ้นมาอีก ดิฉันกรีดร้องด่าคำหยาบคายทุกคำที่ดิฉันรู้จัก และเริ่มเตะสะบัดเจ้าหน้าที่สองคนที่พยายามยึดตัวดิฉัน พวกเขาจึงจับขาเขี่ยรองเท้าทิ้ง เอาสายหนังหนักๆรัดรอบเข่า มัดจนเหมือนกับหมูที่กำลังจะเอาไปโรงฆ่าสัตว์ แล้วเอาเทปกาวปิดปากไว้ ทำให้ดิฉันเงียบไป เหงื่อหยดลงมาที่นัยน์ตาและแผดเผาเหมือนน้ำร้อนลวก ดิฉันถูกหิ้วออกไปจากศาลโดยเจ้าหน้าที่ทั้งสองคนไปที่รถตู้ขนนักโทษที่จอดอยู่เบื้องหน้า ระหว่างทางเต็มไปด้วยนักข่าวและคนทั่วไปที่ยืนดูเหมือนเห็นตัวประหลาด บางคนหัวเราะเยาะออกมาดังๆ ข้างในรถตู้ว่างเปล่า พวกเขาวางดิฉันให้นอนหมดแรงอยู่ที่พื้น โดยมีผู้คุมคนหนึ่งขึ้นตามมา เขาปิดประตูล็อคกุญแจ ซึ่งทำให้ข้างในมืดไปทันที จากนั้นดิฉันก็ได้ยินเสียงครางกระหึ่มของเครื่องยนต์ ขณะที่รถตู้เริ่มเคลื่อนที่ กระแทกให้ดิฉันโคลงเคลงอย่างรุนแรง ตั้งแต่เกิดมาดิฉันยังไม่เคยอยู่ในสภาพที่น่าทุเรศอย่างนี้เลย ดิฉันเหลือบตาไปมองผู้คุม ก็เห็นเขาจ้องมองมาที่ร่างของดิฉัน แสงสลัวที่รอดผ่านซี่กรงเข้ามายังทำให้สังเกตได้เห็นว่ามุมปากของเขามีรอยยิ้ม ซึ่งเดาไม่ออกว่าเขาคิดอะไรอยู่ในใจ แต่ดิฉันในตอนนั้นหมดสภาพ สมองแทบจะว่างเปล่าไปหมด ภาพสุดท้ายที่เหลืออยู่ในความคิดคือภาพของตั้มที่สะบัดดิ้นรนพยายามจะเข้ามาหาดิฉัน ซึ่งยังฝังแน่นอยู่ในความทรงจำมาจนถึงทุกวันนี้ ....... นรกเข้ามาเยือนดิฉันเร็วกว่าที่คิด การจราจรในเมืองหลวงติดขัดเหมือนเช่นทุกวัน หากแต่วันนี้เป็นวันที่ดิฉันทรมานมากที่สุด เป็นครั้งแรกที่ดิฉันอยู่ในรถที่ไม่มีแอร์ อากาศมันร้อนจนดิฉันรู้สึกเหงื่อออกโทรมไปทั้งตัว ข้อสำคัญดิฉันเริ่มรู้สึกปวดท้อง ในขณะที่รถก็ดูจะแล่นไปอย่างเชื่องช้าแถมบางทียังหยุดนิ่งเป็นเวลานานๆ ดิฉันเริ่มทนไม่ไหว
เริ่มสะบัดดิ้นรนพยายามทำสัญญานให้ผู้คุมเอากระดาษกาวที่ปิดปากดิฉันออก ในที่สุดเขาก็เข้าใจ เขาถามว่า ถ้าปลดออกดิฉันจะไม่โวยวายแบบตอนที่อยู่ในศาลใช่ไหม ดิฉันรีบพยักหน้า เขาจึงยอมดึงกระดาษกาวออกจากปาก ทันทีที่ปากเป็นอิสระดิฉันรีบบอกว่าดิฉันปวดท้องเบา ช่วยหยุดรถให้ดิฉันเข้าห้องน้ำได้มั๊ย เขาบอกว่าไม่มีกฎที่จะปล่อยนักโทษให้เข้าห้องน้ำระหว่างทาง ดิฉันพยายามอ้อนวอนเขา แต่เขาก็ยืนกรานไม่ยอมท่าเดียว จนเขารำคาญจึงบอกว่า ถ้าดิฉันทนไม่ไหวก็ปล่อยออกมาได้เลยไม่ต้องอาย ยังไงก็ไม่มีคนข้างนอกเห็นอยู่แล้วเพราะอยู่กันสองคน และยังไงเมื่อไปถึงดิฉันก็ต้องเปลี่ยนเป็นชุดนักโทษอยู่ดี ดิฉันจึงเงียบพยายามอดกลั้นไว้อย่างสุดความสามารถ รถถูกปิดทึบทำให้อากาศมันร้อนขึ้นเรื่อยๆ และรถก็ดูจะเคลื่อนที่ช้าลงไปทุกที ในที่สุดดิฉันก็ทนไม่ไหว ดิฉันหลับตาร้องไห้ย่างอดสูใจในขณะที่น้ำไหลลงมาตามซอกขา มันไหลรินเปรอะรดไปตามกระโปรง และนองเต็มพิ้นไปหมด บรรยากาศในรถตู้ตอนนั้นไม่ผิดอะไรไปกับนรกเคลื่อนที่ รอบๆตัวเต็มไปด้วยกลิ่นเหงื่อและกลิ่นเหม็นของปัสสาวะ ดิฉันฉี่ราดกางเกง ร่างกายสกปรกมอมแมม รู้สึกถึงอาเจียนที่กำลังล้นขึ้นมาและน้ำขมๆที่อยู่ในปาก ช่วยตัวเองไม่ได้ กลัวจนลนลาน ว้าเหว่ ในที่สุดก็คิดถึงตั้ม ดิฉันต้องการความห่วงใยและปลอบโยนจากเขา น้ำตาไหลพรากออกมา สงสารตัวเองอย่างที่สุด ...... เมื่อถึงคุก พวกเขาก็พาดิฉันลงจากรถเข้าไปยังห้องควบคุมตัว ถึงแม้ดิฉันจะดิ้นรนเตะถีบแค่ไหน แต่เจ้าหน้าที่ก็ยังจัดการถอดกุญแจมือออก แล้วจับดิฉันมัดเข้ากับเก้าอี้ไม่ไม่มีพนักที่ยึดติดอยู่กับพื้นได้ พวกเขาใช้เชือกรัดแน่นอยู่ที่หน้าอกและบนตัก เข่าของดิฉันถูกมัดตัดอยู่กับขาเก้าอี้ น้าลายของดิฉันเหนียวและขมไปหมด ดิฉันพยายามเอี้ยวตัวไปข้างหลังและก้มลงเช็ดปาก แต่ไม่สำเร็จ จึงได้แต่ถ่มมันลงไปบนพื้น หลังจากเจ้าหน้าที่ไปแล้ว ดิฉันมองไปรอบๆห้อง ก็เห็นมีผู้ชายหัวล้านอีกคนหนึ่งถูกมัดติดกับเก้าอี้ในสภาพเดียวกับดิฉัน กลิ่นตัวของดิฉันเหม็นจนน่าทุเรศ อาการคลื่นเหียนทำให้เหงื่อเย็นไปหมด เศษอาหารล้นออกมาจากกระเพาะ ทั้งขมทั้งเหม็น ดิฉันไม่เข้าใจว่าทำไมพวกเขาจึงปล่อยดิฉันทิ้งไว้เป็นเวลานานแทนที่จะทำอะไรให้เสร็จสิ้น ความเครียดและความกดดันที่ได้รับอย่างที่ไม่เคยเจอทำให้ดิฉันสติแตกอีกครั้ง “ไอ้สัตว์” ดิฉันร้องตะโกนด่า ไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าด่าใคร “ไอ้สัตว์วิกลจริต ถ้ากูออกไปได้ กูฆ่ามึงแน่”
ประตูเปิดผลัวะออก เจ้าหน้าที่คนหนึ่งวิ่งเข้ามาในห้อง แล้วใช้ผ้าเช็ดหน้าเปียกๆดีดใส่ดิฉันอย่างโกรธจัด ดิฉันรู้สึกว่าหัวถูกดีดจนแอ่นไปข้างหลัง ในขณะที่มันฟาดเข้าถูกใบหน้าดิฉันอย่างจังริมผ้าเช็ดหน้าจี้ใส่หน้าดิฉันเหมือนถูกเตารีดร้อนๆนาบ เลือดสดๆพรั่งพรูออกจากจมูก ปวดยังกับหัวจะแตกเป็นเสี่ยงๆ “ไอ้สัตว์” ดิฉันด่าใส่ ถ่มเลือดออกจากปาก เขาหมุนผ้าเช็ดหน้าทำท่าขู่อีกครั้ง “เพิ่งเข้ามาก็ซ่านะมึง ถ้ามึงแหกปากอีก กูจะดีดไอ้หัวระยำของมึง” ดิฉันเงียบเมื่อเห็นท่าทางของเขาเอาจริง สักพักเมื่อเขาเห็นดิฉันยอมสยบ จึงเดินออกไปจากห้อง กุญแจประตูถูกลั่นอย่างหนักๆเข้าที่เดิม มันขังเราสองคนไว้ในความเงียบสงัด ผู้ชายหัวล้านคนนั้นกระซิบถามดิฉันว่า “คุณบาดเจ็บหรือเปล่า” ดิฉันสั่นหัว “วันนี้แย่จัง ไม่ดีเลยที่ทำร้ายผู้หญิงสวยๆอย่างนี้ ผมไม่เคยทำร้ายผู้หญิงสวยๆอย่างนี้เลย ผมชอบผู้หญิงสวยๆ”
แม้จะหัวเล้านแต่เขาเป็นคนที่หน้าตาดีถึงจะอยู่ในสภาพอิดโรยจากการถูกมัดก็ตาม สภาพของเขาทำให้ดิฉันนึกขึ้นได้ว่าหน้าตาของดิฉันจะดูเป็นยังไง ผมของดิฉันเปียกและอับไปด้วยเหงื่อ ห้อยลงมาเหมือนเชือกที่ปวกเปียก เลือดและเศษอาหารแห้งกรังอยู่ตามหน้าและสื้อผ้า จมูกของดิฉันบวมเป่งและเต็มไปด้วยเลือด ดิฉันรู้สึกว่ามันไหลหยดลงไปในลำคอ ขณะนั้นเพิ่งจะรู้สึกว่ากำลังนั่งแช่อยู่กับฉี่ของตัวเอง ตอนที่ดิฉันถูกจับมัดกับเก้าอี้ กระโปรงของดิฉันถลกขึ้นมา เข่าถูกมัดติดกับสองขาหน้าของเก้าอี้ ดิฉันจึงนั่งโป๊และโชว์ขาอ่อนอยู่ พอรู้ว่าเขาพยายามจะจ้องเข้าไปในกระโปรงของดิฉัน ดิฉันจึงหนีบเข่าเข้าชิดกัน “ไอ้อัปรีย์ลามก” ดิฉันตะโกนด่าเขา แต่เขาก็ยังชำเลืองอยู่ แต่ขยับตัวอย่างอึดอัดบนเก้าอี้ มีทีท่าว่ากระหายเกิดอารมณ์ทางเพศ ดิฉันถูกขังให้จมอยู่ในความกลัว ไม่เข้าใจว่าทำไมพวกเขาจึงทำกับดิฉันอย่างนี้ ดิฉันเหนื่อยเหลือเกิน คิดถึงตั้มเหลือเกิน ดิฉันพยายามรวบรวมกำลังใจบอกตัวเอง “เธอจะต้องแกร่งนะรุ้ง ไม่ว่าเธอจะต้องเจอกับอะไร ต้องเอาชนะมัน ต้องผ่านมันไปให้ได้” ดิฉันเชิดหัวขึ้น นั่งตัวตรงและแข็งเกร็งอยู่ในเก้าอี้ จิตใจมั่นคงสงบขึ้น ชายคนนั้นหลับไปแล้ว ดิฉันสูดหายใจลึกๆ ด้วยความเจ็บปวด และอีกไม่นานก็หลับตามเขาไป

ช่วงนั้น อ้อนม.2ได้คะ ก้ออยากรู้โน่น รู้นี่ ไปเรื่อย โดยปกติ ที่บ้านอ้อน คุณพ่อ กับคุณแม่จะไม่ค่อยอยู่เพราะต้องไปต่างประเทศบ่อยๆ แต่วันนี้ เราอยู่กันพร้อมหน้า ซึ่งก้อนานแล้วที่ไม่มีเวลาอบอุ่นๆแบบนี้ ก้อรู้สึกดีคะ ที่มีโอกาสเข้าครัวช่วยคุณแม่ทำอาหาร ได้พูด ได้คุย ได้เล่นกัน หลังจากเราทานอาหารเย็นเสร็จแล้ว ก้อนั่งดูโทรทัศน์ คุยกันจนดึกต่างคนต่างแยกย้ายกันไปนอน ห้องอ้อนจะอยู่ใกล้สุดเผื่อมีเรื่องอะไรจะได้วิ่งไปหาได้ทันที ส่วนพี่อั้มอยู่ไกลออกไป เพราะพี่เค้าเริ่มโตก้อเริ่มอยากมีความเป็นส่วนตัวบ้าง อ้อนก้ออยากจะไปนอนคุยกับคุณแม่ที่ห้องอีกสักหน่อยเพราะ คิดถึงจะแย่ไม่ได้เจอตั้งนาน จะนอนคุยทั้งคืนให้หายอยากเลยคะ อิอิ เดินไปถึงประตูจะบิดลุกบิดก้อได้ยินเสียง ซึ่งมารู้ทีหลังว่าคือเสียงครางอันเกิดจากความเสียวที่คุณพ่อหยิบยื่นให้คุณแม่ อ้อนเปิดประตูแง้มดูสถานะการณ์ภายใน ซึ่งคุณพ่อประเคนดุ้นเนื้อท่อนโต ซึ่งเหมือนพายุ ระลอกแล้ว ระลอกเล่าที่ถาโถมใส่หีของแม่ เป็นความหมายแทนความคิดถึง และ ห่วงใย น้ำเชื้อฉีดพุ่งเข้ารูหี แม่กระตุก2-3ทีด้วยความเสียวกระสันก่อนนอนกอด จูบกันต่อ อ้อนเริ่มมีความรู้สึกแปลกๆที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน บวกกับไม่เข้าใจอยากได้คำอธิบาย พอดีอั้มเดินขึ้นมาคะ อ้อนเลยลากเข้าห้องอ้อนแล้วถาม กันตามประสา2คนพี่น้อง อั้มก้อพยายามอธิบายว่านั้นเป็นการมีเซ็กส์ซึ่งคนที่รักกันเค้าจะทำกันนะ เด๊ยวอ้อนโตก้อรู้เองแหละนะ ซึ่งก้อเป็นความจริงที่สามารถทราบได้ในเวลาต่อมาไม่นานคะ อิอิ "แล้วรู้วิธีช่วยตัวเองไหม" อั้มถาม อ้อนส่ายหน้า "ไม่รู้คะ" มานี่เด๊ยวพี่สอนให้ ถอดกางเกงออกสิ บ้า แม่ไม่ให้ถอดกางเกงต่อหน้าผู้ชาย เถอะน๊า อั้มเป็นพี่นะ ไม่เชื่อพี่หรอ แม่บอกเวลาแม่ไม่อยู่ให้เชื่อพี่งัย อ้อนลังเลพักนึงก้อยอม อือ เค้าเชื่อแล้ว อ้อนก้อถอดกางเกง ยืนโป๊ต่อหน้าอั้ม อาจเป็นเพราะอ้อนกับอั้มก้อเห็นของกันและกันบ่อยนะ บางทีเปิดประตูไปเห็นอั้มนั่งช่วยตัวเองกับกองกระดาษทิชชุค่ะ เหอๆ อั้มก้อเห็นอ้อนอาบน้ำไม่ล๊อคประตูบ่อยๆ แต่
อั้มแก้ตัวว่าเป็นการคลายเครียด ตอนนี้อั้มก้อกำลังจะทำหน้าที่พี่ชายแสนดีที่สอนให้น้องสาวรู้วิธีครายเครียดละ ... กางขาสิ แล้วอั้มก้อเอามือไล้ไปตามท้องน้อย ลูบหี จับปลิ้นออกมาดู ดีมากอ้อน ยังไม่ทำมันฉีกขาด รู้ไหม เยื่อบางๆเนี่ยต้องรักษาดีๆอย่าทำให้มันขาดนะ ไม่งั้นมันจะมีเลือดออก มันจะเจ็บ รู้ไหม อ้อนรับคำ "ค่ะ" แล้วก้อถูไปตามร่องเสียวที่ปิดสนิท อั้มก้อเป็นผู้ชายคนแรกที่จับแล้วลุกล้ำเข้าไป เอามือบีบแตดเล่น พอแล้ว เค้าเสียว อั้ม เฉยๆเหอๆน่า เด๊ยวจะร้องให้อั้มทำให้บ่อยๆ น้ำเงี่ยนไหลออกมา อั้มก้อเริ่มลงลิ้นไปตามกลีบเนื้อนูนๆ นมที่เพิ่งขึ้นมาเป็นกระเปาะ ก้อถูกดูด ถูกคลึงเสื้อที่ใส่ก้อหลุดออกอ้อนนอนบิดตัวไปมา เสียวจังเลย ครั้งแรกนะ จะเสียวกว่าทุกครั้งเลย อาจเป็นเพราะเราไม่เคย จนอ้อนเสร็จ หีตอดนิ้วอั้ม2-3ครั้ง อั้มก้อลุกขึ้นนั่ง อ้อนก้อถามว่า แล้วพี่อั้มไม่เอาของพี่ใส่ในหีหนูหรอ เค้าเป็นพี่จะทำอย่างนั้นได้ไง เอาไว้ให้คนที่อ้อนรักทำให้นะ อ้อนนั่งมอง ก้อพี่อั้มงัยคะ อั้มหัวเราะอย่างไม่มีคำอธิบาย คราวนี้อ้อนช่วยพี่บ้างสิ เอามือนะรูด ดุ้นเนื้อในกางเกงอั้มที พูดจบก้อจับมืออ้อนล้วงลงไปจับดุ้นเนื้ออุ่นๆที่นอนขดตัวอยู่ อ้อนรูดมันอย่างเบามือที่สุด ราวกับเล่นกับสัตว์เลี้ยงเชื่องๆสักตัว แต่อั้มไม่ให้ดึงออกมา ไม่รู้กลัวอะไรเนอะ พออั้มคราง อ้อนก้ออยากจะเห็นชัดๆว่ามันเป็นไง ดึงออกมาหัวของมันบานแฉ่งสีแดง น้ำขาวข้นไหลย้อยเปรอะที่หัว อ้อนจะใช้ปากอมให้ อั้มกระชากตัวออก ทำอะไร ไม่ต้องรูดอย่างเดียวพอ ของพี่สกปรกนะ ยังไม่ได้ล้างเลย แล้วของหนูละจ๊ะ พี่ยังทำให้ได้เลย ไม่สกปรกหรอ เห็นอั้มไม่พูดอะไร อ้อนจับมันมาเลียไป2ที อั้มก้อบอกว่า เสียวนะ อ้อนสำลักอะคะ ไม่เคยแล้วมันก้อ เค็มๆ กลิ่นสาบๆบอกไม่ถูก อั้มก้อลูบหัวอ้อน อ้อนก้อเลยใช้วิธีรูดตามเดิมจนอั้มแตกคามือเลย อิอิ แล้วเอาทิชชุมาเช็ดมืออ้อนแล้วก้อเช็ดควยให้อั้ม แล้วอั้มก้อจุ๊บที่หน้าผากทีนึง แล้วก้อนั่งข้างๆจนอ้อนนอนหลับ แล้ว เดินกลับห้องตัวเองไป... ที่พอจำได้ก้อประมาณนี้คะ สำหรับความเสียวครั้งแรก กับคนสอนให้เสียว หลังจากนั้นไม่นาน อ้อนก้อได้น้องชาย ชื่อ อิ๊กอีกคน พอรู้ว่าทำแบบคุณพ่อ คุณแม่แล้วได้น้องน่ารักๆ ก้อรบเร้าให้อั้มทำให้อ้อนเป็นแบบนั้นบ้างคะ แต่อั้มไม่ยอมท่าเดียว ไม่รู้ทำไม คิดเอาเองนะคะ อิอิ แล้วเอาไว้จะมาเล่าใหม่นะ บ๊าย บายจ้า

 สวัสดีคะ ดิฉันเป็นคนหนึ่งที่ชอบเรื่องแบบนี้ สมัยที่ยังเรียนอยู่ เรื่องพูดจาทะลึ่งลามก เนี่ยดิฉันก็ไม่แพ้ใคร พูดจากันแต่ละครั้ง ก็พูดคำไทยเดิมแท้ ๆ แต่ก็เก่งแต่ปากเท่านั้นเองคะ จริง ๆ ก็ไม่กล้าเท่าไร แต่ยอมรับคะว่าอยากลอง ในเรื่องราวที่เคยพูดคุยกับเพื่อนนั้น มันมีเรื่องของการมีผัวเป็นฝรั่ง เพื่อนมักจะพูดกันว่า " เฮ้ย พวกแก ใครมีผัวฝรั่งนะ แก เอ้ย ไม่อยากจะบอก " " พูดอย่างกับแกเคยเจอนั้นแหละ "
" บ้า ใครจะเคย แต่ว่าเขาว่าพวกฝรั่งเนี่ยควยใหญ่ เป็นกระบอกข้าวหลามเลยใช่เปล่า " " พูดน่าเกลียด ควยใครจะใหญ่เป็นกระบอกข้าวหลาม โดนเย็ดทีหีไม่แหกหมดเลยหรือวะ " นั้นแหละเป็นคำพูดที่เราเคยพูดกัน แต่ใครจะไปคิดว่า เรื่องแบบนี้มันจะมาเกิดกับดิฉันจนได้ ดรื่องมันเกิดขึ้น เพราะว่าดิฉันดันไปรู้จัก ฝรั่งคนหนึ่ง เขาเป็นชาวอิตาลีค่ะชื่อ มิเชล นะค่ะ ปัจจุบันเป็นสามีดิฉันเองคะ เรื่องที่รู้จักกันจีบกันนั้นคงไม่ขอเล่านะ แต่ที่จะเล่านั้นมันเป็นตอนที่แต่งงานกันคืนแรกคะ เพื่อน ๆ มันก็แซวว่า " สงสัยวันนี้โดนมิเชลมันเย็ดจะหีแหกแน่เลย ยังไง ก็ เอามาบอกด้วยนะ ว่าควยใหญ่แค่ไหน " นั้นแหละคะ เป็นคำเพื่อนของดิฉัน ซึ่งดิฉันเองตอนนั้นก็ยอมรับคะ ว่ากลัวมาเลย เพราะว่าเป็นแฟนกันมาเกือบปี อย่างมากก็แค่จับมือ โอบกอด จูบปากหอมแก้มบ้าง แต่ไม่เคยถึงขึ้นเย็ดกัน เลยไม่รู้ว่าควยของมิเชลจะขนาดไหน พอเสร็จงานเราก็บินไปฮันนีมูนที่ภูเก็ตทันที พอเข้าถึงห้องพักเสร็จ มิเชลก็บอกให้ดิฉันอาบน้ำ พออาบน้ำเสร็จมิเชลก็อาบต่อ หลังอาบน้ำเสร็จ ดิฉันก็มานอนรอที่เตียงคะ แก้ผ้าหมดแล้วนอนซุกอยู่ใต้ผ้าห่ม พอมิเชลออกมาก็นุ่งผ้าขนหนูอยู่ผืนเดียว มิเชลเห็นฉันนอนหลับอยู่บนเตียง ก็ตรงเขามาสวนกอดฉันที่ด้านหลัง เขาล้วงมือมาจับนมของดิฉัน ดิฉันเองก็ไม่ใช้หุ่นดีอะไรมาก ก็มาตราฐานไทย ๆ แหละคะ สูง 154 หนัก 52 สัดส่วน 33 - 24 - 35 ส่วนมิเชลนั้นค่อนข้างสูงใหญ่ สูง185ค่ะ มิเชลจูบพรมไปทั่วแผ่นหลังของดิฉัน ทำเอาดิฉันเสียวซ่านไปหมด เขาคงเห็นว่าผ้าห่มมันเกะกะ ก็เลยดึงมันออก ดิฉันพลิกตัวขึ้นมาแลกจูบปากกับเขาอย่างเมามัน เราจูบปากกันนานพอดู แล้วมิเชลก็ค่อย ๆ เลื่อนตัวลงไปที่หน้าอกของดิฉัน เขาดูดเลียที่หัวนม แบบรุนแรงมาก เขาอ้าปากดูดนมของดิฉัน เหมือนว่าจะให้มันหลุดหายเข้าไปในปากทั้งเต้ายังไงยั้งงั้น ไม่นึกว่ามันจะเสียวแบบนี้ ตอนนี้ดิฉันลืมเรื่องขนาดของเขาไปแล้ว เพราะว่าเขาทำดิฉันเสียวเหลือเกิน พอหลุดจากนมก็ไล่เรื่อยลงมาถึงหน้าท้องและสะดือ แล้วก็ไปถึงเนินหีของดิฉัน มิเชลดูดเลียหีของดิฉันจนดิฉันเสียวตัวสั่น มือเท้าเย็นไปหมด ไม่คิดว่าจะเสียวขนาดนี้ ดิฉันไม่รู้หรอกว่าเขาดูดเลียยังไง รู้แต่ว่าเสียวมากเลย แล้วก็รู้สึกว่า มิเชล เอานิ้วแยงเข้ามาในหีของดิฉันด้วย ตอนนั้นมันแน่นมันตึงเหมือนกัน เขาไม่แยงเปล่า ยังคว้านนิ้วด้วย มันเสียวมาก จนดิฉันเสร็จไปจนได้ ตอนนี้เริ่นคิดถึงควยของเขาแล้วคะ ขนาดนิ้วยังเสียวขนาดนี้ แล้วถ้าเป็นโดนควยเขาเย็ดจริง ๆ จะเป็นยังไง ก็ยังไม่เห็นควยเขาเต็มๆ คะ แต่รู้สึกว่าควยเขามาถูไถกับหน้าขาของดิฉัน มันอุ่น ๆ ดี พอดูดเลียหีของดิฉันจนหนำใจแล้ว มิเชลก็เลื่อนตัวขึ้นมาจูบปากดิฉันอีก ตอนนี้ดิฉันรู้สึกถึงความอุ่นของควยของเขา ที่มาทาทาบอยู่ที่หน้าขาของดิฉัน มิเชลกอดดิฉัน แล้วจับพลิกให้ดิฉันอยู่ด้านบน ดิฉันก็อยากจะรู้เหมือนกันตอนนี้ว่ามันใหญ่ขนาดไหน ก็ค่อย ๆ เลื่อนตัวลงไปเรื่อย ๆ จนถึงหน้าท้องของเขาค่ะ ระหว่างที่เลื่อนลงไปดิฉันก็ทับมันซะเต็มตัวจนรู้สึกว่ามัน เสียวคะ จนเจอเข้าจัง ๆ เลย เห็นแล้วแทบเป็นลมเลยคะ แบบว่ามันใหญ่มากเลย มือกำไม่รอบ ถึงแม้ว่ามันจะไม่ถึงกับกระบอกข้าวหลามอย่างที่คุยเล่นกับเพื่อน แล้วก็ไม่เคยเห็นของใครมาก่อน แต่ก็รู้สึกได้ว่ามันใหญ่คะ กะความยาว น่าจะประมาณ 8 นิ้ว ขาวเป็นลำส่วนหัวมันบานสีชมพูน่าเกลียดมากเลย มิเชลบอกให้ดิฉันช่วยดูดให้เขา ดิฉันว่าไม่เคย เขาก็ว่าลองดูซิ ก็เลยลองดู มันอมเต็มปากของดิฉันเลย ดิฉันก็อม ๆ ดูด ๆ ไปอย่างนั้นเพราะว่าไม่เคย เพราะตอนนี่คิดอย่างหวั่นๆแต่เพียงว่าถ้าโดนควยแท่งนี้เข้า หีไม่แหกก็คงหุบขาไม่ลงแน่เลย มิเชลคงจะทนไม่ไหวกับการดูดของดิฉันเท่าไรมั้ง ( แบบว่าดูดไม่ค่อยเป็นคะ ) เขาผลักให้ดิฉันลงไปอยู่ข้างล่างแทน แล้วเขาก็จับขาของดิฉันยกขึ้น แล้วดันที่ขาพับของดิฉันออกด้านข้าง ดิฉันตกใจเหมือนกัน คิดว่าจะโดนแล้วหรือเนี่ย มิเชลเอาหัวควยจ่อที่ปากรูหีของดิฉัน จนรู้สึกได้ถึงความอุ่น ดิฉันพยายามชันตัวขึ้นมาดู แต่ไม่ค่อยถนัด ดิฉันบอกให้มิเชลค่อย ๆ เพราะไม่เคยเขาก็รับคำ มิเชลค่อย ๆ กดลงมา ดิฉันจับแขนเขาแน่น โอ้ยมันคับแน่นมากเลยค่ะ สองแคมหีตึงเปรี๊ยะ เหมือนจะฉีกออกจากกัน แต่ก็ไม่ร้องออกมาคะ ได้แต่หลับตาปี๋ กัดฟันแน่น คิดแต่เพียงว่าเดี๋ยวก็จะมีแต่ความเสียว แบบเพื่อนเขาว่ามา แต่ก็คิดเหมือนกันนะว่าถ้ารูหีมันฉีกขึ้นมา ไปให้หมอเขาเย็บคงน่าอายมากเลย ดิฉันรู้สึกถึงความเคลื่อนไหวที่ค่อย ๆ แทรกตัวเข้ามาในรูทีละน้อยทีละน้อย มันคับมันแน่นจนดิฉันแทบหายใจไม่ออก แบบว่ามันเจ็บมาก จนดิฉันเองรู้สึกว่าไม่ไหวแล้ว เลยบอกให้มิเชลหยุดก่อน มิเชลก็หยุดคะ ถามว่าเจ็บมากไหม ดิฉันก็พยักหน้า เขาก็ปลอบว่าไม่ต้องกลัวเจ็บนิดเดียว ดิฉันก็พยักหน้าอีก แต่ในใจคิดว่ามันเจ็บมากเลยคะ มิเชลหยุดกดลงมา ก็เปลี่ยนเป็นก้มลงมาจูบปากของดิฉัน มือก็เลื่อนมาจับบีบคลึงนมของดิฉัน จนดิฉันรู้สึกเริ่มเสียวขึ้นมาอีกครั้ง พอดิฉันเริ่มจะครางใจลำคอต่อ มิเชลก็กดควยลงมาอีก ดิฉันก็ร้อง"โอ้ยย..หยุดก่อน มันแน่น มันเจ็บค่ะ"ออกมา มิเชลก็หยุดกด พอดิฉันเงียบเสียงลงมิเชลค่อย ๆ กดลงมาเรื่อย ๆ จนควยจมหายลงเข้าในรูหีของดิฉันมิดลำ ดิฉันรู้สึกว่ามันแน่นมากเลย แทบขยับตัวไม่ได้ มิเชลพอกดลงมาสุดท่อนควยแล้ว ก็กดแช่อยู่อย่างนั้น แล้วก็ส่ายเอวบดลงมา ดิฉันก็ต้องส่ายตาม เพราะว่ามันติดตามควยของเขาไปด้วย มิเชลส่ายบดอย่างนั้นสักครู่ ก็ถามว่ายังเจ็บอยู่ไหม ดิฉันก็บอกว่าไม่ค่อยเจ็บแล้ว มิเชลก็เลยค่อย ๆ ถอนควยออก มันแน่นมาจนดิฉันแทบไม่ต้องแอ่นเอวขึ้น เพราะว่ามันติดอยู่อย่างนั้น แต่มันก็เลื่อนหลุดออกมาเล็กน้อย แล้วมิเชลก็กดลงมาใหม่ ดิฉันถึงกับร้องอูยขึ้นมา มิเชลถอดถอนออกมา อีกแล้วก็กดลงไปใหม่ ดิฉันก็ยังคงเจ็บอยู่เหมือนกัน แต่มันน้อยกว่าตอนแรกที่เริ่มกดลงมา มิเชลถอนออกมาทีละน้อย แล้วกดลงไปใหม่ จากสั้น ๆ ก็เป็นยาวขึ้น จากช้า ๆ เป็นเร็วขึ้นเร็วขึ้น ความเจ็บที่ดิฉันมีในตอนแรก ตอนนี้มันเปลี่ยนเป็นความเสียวซ่านไปแล้วคะ มิเชลเริ่มซอยเร็วขึ้นเร็วขึ้น จากค่อย ๆ กดก็เป็นกระแทกลงมา อาว์ มันเสียวเหลือเกินคะ รู้สึกว่ามันแน่น มัน .. มันส์คะ แบบว่าไม่รู้จะบรรยายยังไง มันเสียว เสียวเหลือเกิน มิเชลกระแทกลงมาค่อยเร็วค่อยแรงขึ้น ดิฉันก็ส่ายเอวรับอย่างมันส์เลยคะ ไม่คิดว่ามันจะเสียวจะมันขนาดนี้ มิเชลกระแทกลงมาทั้งตัว มันทั้งหนักทั้งแน่น ต่างฝ่ายต่างก็ร้องครางออกมาไม่แพ้กัน จนในที่สุดทั้งดิฉันและมิเชลก็ถึงจุดสุดยอด มิเชลฉีดน้ำของเข้าเข้ามา ดิฉันรู้สึกได้ถึงความร้อนของน้ำของเขา ดิฉันกอดเขาแน่น เรากอดกันนิ่งอย่างนั้นอยู่พักใหญ่ มิเชลก็ลุกขึ้น ดิฉันบอกให้เขาถอนควยเขาออก มิเชลก็ถอนออก อาว์ มันรู้สึกโล่งขึ้นมาถนัดตา มันว่าง ๆ ยังไงพิกล ดิฉันชันตัวขึ้นมาดูผลของมัน รูหีของดิฉัน อ้าแดงแจ๋ มันเปียกแฉะไปหมด น้ำไหลนองออกมา มีสีเลือดปนออกมา ดิฉันก็ตกใจคะ มิเชลบออกว่า มันธรรมดานะ ครั้งแรกก็อย่างนี้ ดิฉันว่าดิฉันกลัวว่ามันจะฉีก ดิฉันเอามือคลำ ๆ ดู มันแสบ ๆ นิด ๆ คะ มิเชลก็ก้มลงไปดูให้ เขาบอกว่าไม่ฉีกเลย อย่างนี้ก็เอาได้อีกหลายที แล้วมิเชลก็เอากับดิฉันอีก คืนนั้นมิเชลเอาดิฉันไปกว่า ห้า รอบเห็นจะได้ จนมิเชลหมดแรงไปเลย รูของดิฉันเองก็แทบหุบไม่ลงเลย หีมันบวมเป่ง ขึ้นมาเลยคะ เดินแทบไม่ไหว เพราะว่ามันหุบขาไม่ค่อยลง จะฉี่จะอาบน้ำก็แสบไปหมด พอวันที่สองและสามเราเลยไม่ได้เอากัน เพราะว่าดิฉันหีบวมแสบ กว่าจะเอากันใหม่ได้ก็วันที่สี่แล้วคะ แต่หลังจากนั้นความเจ็บมันไม่มีแล้วคะ มีแต่ความมันส์ความเสียวค่ะ พอกลับถึงกรุงเทพฯดิฉันก็ไปเล่าให้เพื่อนฟัง เพื่อนฟังก็อิจฉาคะ บางคนก็แซว ๆ ว่าสงสัยต้องมาขอยืมลองดูซะแล้ว ดิฉันก็บอกว่า ของใครก็ของใครซิยะ อย่างลองก็ไปหาเอาเอง ตอนนี้เพื่อนดิฉันในก๊วน แต่งงานกันไปหมดแล้ว แต่ไม่มีใครโดนควยฝรั่งแบบดิฉันสักคนเลย

เรื่องมีอยู่ว่า ผมมีคู่ขาอยู่คนหนึ่ง ก็มีอะไรกันมานาน เธอเป็นผู้หญิงที่ขาว สูงโปร่ง หน้าตา น่ารัก ที่สำคัญ คือเซ็กส์สุดฯ ปกติ เราจะหาความสุขกันประจำตามโรงแรมม่านรูด จนกระทั่ง ผมเริ่ม มีโอกาสได้ดูหนังเอ็กซ์ แบบที่ผู้ชายหลายฯคน รุมเอาผู้หญิงคนเดียว ดูบ่อยฯเข้าผมก็เลยเริ่มอยาก จะลองแบบนั้น ก็ได้ลองคุยกับเธอดู แต่เธอก็ไม่ยอมซักที ผมใช้เวลากล่อมเธอนานพอควร โดย เฉพาะ เวลาที่เอากันอยู่ เช่น ถามขณะที่กำลังเอาว่า ถ้าตอนนี้มีใครมาช่วยเย็ด นกจะยอมไม๊ เธอก็ ไม่ยอม จนกระทั่งมีครั้งหนึ่ง เราไปความสุขกันตามปกติ ขณะที่ผมกำลังเอาเธออยู่ ในท่าหมา ผม ถามว่า นก ถ้าตอนนี้ มีควยอีกอันจ่อปากอยู่ นกจะอมไม๊ เธอไม่ตอบ ผมเลย กระเด้าเธอถี่ฯแรงฯ แล้ว เอานิ้วไปจ่อที่ปากเธอพร้อมทั้งเย็ดเธอแรงฯ แล้วถามซ้ำ เธอไม่ตอบ แต่เธอเอาปากอมนิ้วผม ผมเลย บอกเธอให้จินตนาการว่า กำลังโดนเย็ด พร้อมทั้งอมควยคนอื่นอยู่ ดูเธอจะเสียวมากกว่าเดิม ผมเลย ถามว่า ลองคิดแบบนี้แล้วเสียวขึ้นไม๊ เธอบอกว่าเสียว เสียวสุดฯ ผมเลยถามต่อว่า แล้วอยากให้มีคน อื่นเอาควยมาเย็ดปากจริงฯไม๊ เธอยังไม่ตอบ แต่ดูดนิ้วผมแรงขึ้น ผมถามต่อว่า อยากโดนเย็ดพร้อม ทั้งโดนควยคนอื่นกระเด้าปากแรงฯไม๊ เธอพยักหน้าพร้อมทั้ง แอ่นหีรับควยแรงกว่าเดิม ผมเลยบอกว่า ถ้าตอนนี้ พี่เรียกบ่อยมาแล้วให้เอาควยจ่อปากนก นกจะอมไม๊ เธอเงียบ ผมเลยบอกว่า งั้นพี่เรียกเข้า มาเลยนะ เธอยังคงเงียบอยู่ ผมคิดว่าตอนนั้นเธอคงกลัวฯกล้าฯ อยากลองด้วย แล้วก็คงกลัวด้วย ผมรีบโทรศัพท์ เรียกให้บ่อยเข้ามา บอกว่าจะเอาน้ำและน้ำแข็ง แล้วผมก็เย็ดเธอรวมทั้ง พูดปลุกอา รมณ์เธอไปเรื่อยฯ ซักพักมีเสียงเคาะประตูผมชักควยออกจากรูหีเธอ เห็นรูหี กลวง เจิ่งไปด้วยน้ำ แล้ว เดินไปเปิดประตู เรียกให้บ่อยเข้ามาข้างใน พอมันเข้ามา เห็นนกเปลือยอยู่ถึงกับตาโต ผมถามว่า อยากเย็ดเธอไม๊ มันรีบพยักหน้าแล้วบอกว่าครับ ผมเลยบอกมันให้แก้ผ้า ส่วนน้องนก เรียกชื่อผมแล้ว บอกว่าไม่เอานะ ผมเลยบอกว่า ลองดูน่า แค่อมก็ได้ เดี๋ยวพี่เย็ดต่อ แล้วนกอมให้มันนะ เธอส่ายหน้า แต่ผมไม่สน เดินไปหาเธอพร้อมทั้งบอกบ่อยว่า แก้ผ้าชักว่าวไปก่อน ผมคว้าเธอมาจูบแล้วเอานิ้วแยง หีเธอ เธอบอกไม่เอา อายเค้า ผมก็ไม่สนแล้วทำจนเธอมีอารมณ์ แล้วจับเธอแหกขา เย็ดต่อ เธอขัด ขืนแต่พอควยเข้ารูหีแล้ว ถึงกับหยุด แล้วร้องซิ้ดดด ผมถามว่า เย็ดเลยนะ ใครจะดูช่างมัน เธอพยัก หน้า ผมเลยเย็ดปลุกอารมณ์เธอเรื่อยฯ พร้อมทั้งจับหน้าเธอให้ดู บ่อยที่กำลังเปลือยชักว่าว แล้วบอก เป็นไง ได้อารมณ์ไม๊ เธอบอก อืมม ผมเรียกบ๋อยเข้ามาแล้วบอกว่า จับนมเธอ เอาควยจ่อปากเธอสิ นกไม่ยอมอม ผมเลยกระแทกจนเธอร้องอ้าปาก บ๋อยมันก็รู้งาน เอาควยยัดปากเธอทันที คราวนี้ล่ะ ผมยิ่งมันกว่าเก่า เห็นผู้หญิงของผมโดนเย็ดแถมต้องอมควยคนอื่นอีก เลยงัดควยทั้งซ้ายทั้งขวา แล้วสังเกตเธอ ตอนนี้นกทั้งอมทั้งเลียอย่างที่ทำให้ผมเลย นกอมควยมันจนหมดอัน ผมว่ามันน่าจะเข้า ถึงคอหอยนะ แต่ก็ธรรมดาปกติเธออมเก่งอยู่แล้ว แล้วเธอชอบอมหมดอันแล้วให้ผมกระแทกปากแรง แรงอยู่แล้ว ผมถามต่อ มันส์ไม๊ เธอพยักหน้า ผมเลยบอกว่า งั้นวันนี้ ก็ลองเย็ดกับควยอันนี้ ไปเลย แล้วกัน เธอส่ายหน้าแต่ผมไม่สน เอาควยออกจากรูแล้วจับเธอนอนหงาย จับขาเธอแหกแล้วบอกบ๋อย ว่า เอาควยจ่อหีเย็ดเลย เย็ดแรงฯด้วยแปลกแต่จริงตะกี้เพิ่งส่ายหน้าไม่เอาแต่พอจับแหกหีกลับเฉย
บ๋อยเลยเอาควยจ่อแล้วเย็ดพรวดเข้ามา เธอร้อง อูยย เสียวจัง ผมถามว่าชอบไม๊ คราวนี้พยักหน้า ผมเลยบอกว่า อยากโดนเย็ดหีเย็ดปากไม๊ เธอบอกเอา ผมเลยเอาควยจ่อปากเธอแล้วเย็ดปากแบบ แรงฯสุดคอหอยเธอขณะที่บอกบ๋อยว่า เย็ดหีนกแรงฯไม่ต้องกลัวพัง แล้วอย่าเพิ่งออกเร็วนะ เดี๋ยวมี อะไรดีฯให้ลอง ลองนึกภาพ ผู้หญิงตัวเล็กฯ ขาวฯ โดนผู้ชาย 2 คน เย็ดทั้งหีทั้งปากแบบแรงฯ หมด ควย สะใจครับ ซักพักผมบอกว่า ให้นกขย่มเอง ให้บ๋อยลงไปนอน แล้วผมออกมายืนดู เห็นหีเธอน้ำ เยิ้มไปหมดมากกว่าทุกครั้งอีก ผมเอาน้ำหีเธอ ละเลงรอบรูตูด แล้วแหย่นิ้วเข้ารูตูดเธอ แล้วก้มไปกระ ซิบว่า นกเคยแต่โดนพี่เย็ดตูดเย็ดหีทีละรู คราวนี้ลอง 2 รูพร้อมกันเลยนะ แล้วผมก็ เอาควยยัดตูดเธอ ดูตอนนี้ เธอไม่สนอะไรแล้วยอมทุกอย่าง ผมเลยเย็ดแบบแรงฯ พร้อมทั้งจับก้นเธอให้กระแทกกับอีก ควยแรงฯด้วย นกร้องไม่เป็นภาษาเลย คราง ว่า เสียวจัง เสียวมากเลย โอยย เสียวทั้งหีและตูดเลย พี่ ผมบอกว่าอยากพูดอะไรอยากร้องดังฯ ก็เอาเลย ตอนนี้ในห้องเสียงระงมเลย เธอบอกว่า เสร็จแล้ว เสร็จอีก ผมถามต่อ อยากโดนเย็ดหีเย็ดตูดทั้งคืนไม๊ เธอบอกเสียงสั่นฯ ว่าเอา ถามอะไรตอนนี้เธอ ยอมหมดแล้ว ผมถามต่อแล้วอยากโดน 2 ควยรูเดียวไม๊ เธอบอกเอา อยากเย็ดนกยังไงเย็ดเลย นก ยอมทุกอย่างแล้ว โอยย เสียว เย็ดเลยพี่ ผมเอาควยออกจากรูตูดแล้วเสียบหีเธออีกอัน เข้ายากตรับ แต่เสียวมาก ผมก็ไม่สนแล้ว หีเธอจะแหกยังไง ไม่รู้ล่ะ เย็ดไว้ก่อน เห็นเธอหน้าแดงก่ำ อ้าปากตลอด แถมทั้งกอดทั้งจูบกับบ๋อยเหมือนรักกันมานาน เธอหลุดโลกแล้วครับ วันนั้นจับเธอเย็ดท่าไหน เย็ดยัง ไง เธอยอมหมด มันส์มาก ตั้งแต่นั้นมาดูเธอติดใจนะ แต่ผมยังไม่เคยลองอีกเหมือนกัน ไว้ว่างฯ ว่าจะ ลองใหม่ อ้อ ขอพาสเวิร์ดด้วยครับ

สวัสดีค่ะ เจนจะขอเล่าประสพการณ์ที่เกิดขึ้นกับชีวิตเจนให้ทุกคนฟังนะค่ะ เจนอายุ 33 ปี ค่ะ แต่งงานมีครอบครัว สำหรับเจนเองจัดว่าความสวยไม่เป็นรองใคร เพราะเจนเคยผ่านเวทีประกวดเวทีใหญ่ของประเทศมาแล้ว และเข้ารอบ 10 คนสุดท้ายมาแล้ว สำหรับสามีเจนทำธุรกิจส่วนตัวรวมกับเจนค่ะ เรื่องมีอยู่ว่ามีช่วงหนึ่งสามีและเจนกำลังหาเงินทุนเพื่อประกอบธุรกิจ และเงินไม่พอหมุน ประกอบกับธนาคารไม่ปล่อยเงินกู้ให้ สามีเจนจึงต้องตัดสินใจกู้เงินนอกระบบกับเสี่ยรายหนึ่งชื่อฮ้อ เป็นเงิน 5 ล้านบาท หลังจากกู้เงินมาแล้วธุรกิจก็ไม่ดีเท่าที่ควร เงินที่จะต้องส่งเสี่ยฮ้อก็ไม่ได้ส่งตามกำหนด จนกระทั่งเสี่ยฮ้อส่งคนมาอุ้มสามีและเจนไปตกลงเจรจากัน ว่าจะทำอย่างไรกับเงินที่กู้ไป สามีเจนก็ขอผัดผ่อนต่อไป แต่เสี่ยฮ้อไม่ยอมและหันหน้ามามองเจนตาไม่ละตลอด ซึ่งตอนนั้นเจนใจคอไม่ดีเลย และในที่สุดเจนต้องตกใจมากเมื่อเสี่ยฮ้อบอกว่า ถ้าจะขอผัดผ่อนก็ต้องมีข้อแรกเปลี่ยน โดยขอเจนมาขัดดอกเป็นครั้งคราว และถ้าถูกใจก็จะลดเงินต้นให้ด้วย แต่ถ้าไม่ตกลงเสี่ยฮ้อก็ไม่รับรองว่าอะไรจะเกิดขึ้น และก็หันหน้าไปมองลูกน้องซึ่งแต่ละคนหน้าตาหน้ากลัว และเสี่ยฮ้อก็ให้เวลาเราตัดสินใจ สามีเจนก็ปรึกษากับเจนว่าจะทำอย่างไร และในที่สุดเจนก็ตัดสินใจตกลงตามที่เสี่ยฮ้อต้องการ เพื่อเป็นการรักษาชีวิตและหน้าตาในสังคมที่เราประกอบธุรกิจอยู่ เพราะและสามีคิดว่าคงไม่มีใครรู้เบื้องหลังนี้แน่นนอน นอกจากเสี่ยฮ้อกับเรา ซึ่งเสี่ยบอกว่าดีมากที่เจนตอบตกลง และบอกว่า ถ้าถูกใจเสี่ยเงินกู้ก็อาจจะหมดเร็วก็ได้ เจนจึงถามว่าเจนจะเชื่อได้อย่างไรว่าเสี่ยจะไม่เบี้ยว เสี่ยบอกว่าหลังจากที่เจนมาขัดดอกแต่ละครั้งเสี่ยจะเซ็นต์เชคให้ทุกครั้งเมื่อเสร็จภาระกิจ ซึ่งวิธีนี้เสี่ยทำมาหลายครั้งแล้วขอให้เชื่อใจ ว่าแล้วเสี่ยก็เลยบอกว่าถ้าอย่างนั้นก็ขอเริ่มต้นที่วันนี้เลยเป็นภาระกิจครั้งแรก และเสี่ยบอกสามีเจนว่าวันนี้ไม่ต้องรอเจน พรุ่งนี้เสี่ยจะให้คนไปส่งเจนที่บ้าน ซึ่งสามีเจนได้เข้ามาปลอบเจนและมองเจนด้วยความเป็นห่วง ซึ่งเจนก็บอกสามีว่าไม่ต้องเป็นห่วงเพราะเราไม่มีทางเลือก หลังจากนั้นสามีเจนก็กลับไป และเสี่ยก็พาเจนมาที่พักอีกแห่งหนึ่งของเสี่ยซึ่งเป็นบ้านที่ใหญ่โตและมิดชิดมาก และพาเจนมาที่ห้อง ซึ่งห้องนี้เจนเห็นแล้วต้องตกใจ เพราะห้องนี้เหมือนเซ็ก SHOP เลยมีเครื่องมือสารพัด ทั้งโต๊ะ เก้าอีแปลกสารพัดเลย เสี่ยบอกเจนว่าไม่ต้องกลัว เจนจะได้สัมผัสกับอุปกรณ์พวกนี้ และเจนจะมีความสุขอย่างที่ไม่เคยมาก่อน ก็คงจริงอย่างที่เสี่ยว่าเพราะเจนไม่เคยเจอมาก่อนเลย และหลังจากนั้นเสี่ยก็ให้เจนดูรูปภาพที่เสี่ยถ่ายไว้กับลูกหนี้ของเสี่ยที่มาใช้บริการในห้องนี้ ซึ่งแต่ละคนก็โดนเสี่ยกระทำในลักษณะต่าง ๆ กัน แต่มีอยู่รูปหนึ่งเจนจำได้และรู้จักคนในภาพนั้น คือคุณอ้อย ภรรยานายทหารคนหนึ่งซึ่งมีหน้ามีตาในสังคมพอสมควร ซึ่งคุณอ้อยจัดว่าสวยคนหนึ่ง เจนไม่คิดเลยว่าจะต้องมาเป็นทาสสวาทของเสี่ยฮ้อด้วย โดยในภาพคุณอ้อย โดนจับใส่กุญแจมือ ไขว้หลังและนั่งบนเก้าอี้ ส่วนขาก็ถูกจับมัดไว้กับขาเก้าอี้ ส่วนปากกำลังอมท่อนหำของเสี่ยฮ้ออยู่ ซึ่งหำของเสี่ยฮ้อใหญ่มาก ใหญ่กว่าของสามีเจนอีก หำของเสี่ยเข้าไปอยู่เต็มปากของคุณอ้อย ส่วนมือเสี่ยก็จิกอยู่บนผมของคุณอ้อย และกดแน่นให้หำคาอยู่ในปาก ซึ่งเจนไม่ทราบว่าเสี่ยถายภาพพวกนี้ไว้ได้อย่างไร และอีกภาพเป็นภาพที่คุณอ้อยโดนเสี่ยเล่นประตูหลังอยู่ โดยคุณอ้อยถูกจับให้นอนคว่ำบนม้านั่ง สี่ขา โดยมือสองข้างถูกจับมัดติดกับขาม้านั่งด้านละขา ส่วนขากูถูกมัดติดกับขาอีกสองด้าน ส่วนหำเสี่ยก็คาอยู่ที่ตูดคุณอ้อย ท่านี้ดูคุณอ้อยจะทรมานมาก เพราะมือทั้งสองข้างเธอกำแน่นเลย ขณะดูรูปเพลินอยู่เสี่ยก็เดินเข้า และถามว่าชอบท่านี้หรือไง เจนบอกว่าไม่เอาเจนไม่เคยโดนเล่นตูด ซึ่งคำตอบของเจนมันเหมือนกับเป็นการกระตุ้นให้อารมณ์ตันหาของเสี่ยรุกโชติช่วงเลย และถามว่าไม่เคยจริงหรือ ถ้างั้นวันนี้เสี่ยขอเปิดบริสุทธิ์ ตูดเธอเลยวันนี้ เจนตอบทันที่ว่าไม่นะ เสี่ยสวนขึ้นมาทันที่เลยว่าอย่าผิดสัญญานะ ถ้าเธอทำให้เสี่ยถูกใจค่าเปิดบริสุทธิ์ตูดเธอ เสี่ยให้ล้านหนึ่งก็ยอม แต่ก่อนอื่นเธอต้องดูดหำให้เสี่ยก่อน ว่าแล้วเสี่ยก็เดินมาจับเจนใส่กุญแจมือไข้วหลัง และให้เจนนั่งบนเก้าอี้ โดยที่เจนยังไม่ทันถอดเสื้อและกระโปรงออกเลย จากนั้นเสี่ยก็เอาหำออกมาแล้วก็เห็นเสี่ยเอาสเปรย์ มาฉีดทีหำ สักพักหำก็ใหญ่และดูแข็งแรงมาก จากนั้นเสี่ยก็นำมายัดใส่ปากเจนอย่างหื่นกระหายมาก และซอยตะโพกถี่ยิบ จนเจนหายใจแทบไม่ทัน เจนเคยใช้ปากกับสามีแต่ไม่เคยโดนแบบนี้มาก่อน เจนคิดในใจนี้แค่เริ่มต้นก็ขนาดนี้แล้ว ต่อไปจะรับไหวหรือเปล่าก็ไม่รู้ แต่เพื่อหมดหนี้ก็ต้องยอม จนหนำใจเสี่ยจึงหยุด จากนั้นก็พาเจนมาที่เก้าอี้อีกตัว เสี่ยบอกว่านี้เรียกว่าเก่าอี้นายพราน จับเจนแก้ผ้า และเอาขากับมือเจนผูกมัดติดกับที่เท้าแขนเก้าอี้ จากนั้นเสี่ยก็ใช้ลิ้นกับหอยเจนอย่างเมามันจนเจนเสร็จคาลิ้นของเสี่ย จากนั้นเสี่ยก็ไปหยิบหำเทียมสีดำอันใหญ่มาก ใหญ่กว่าหำเสี่ยอีก มิหนำซ้ำยังมีตุ้ม ๆ เต็มไปหมด และก็เสียบมาที่หอยเจน เจนเจ็บจนน้ำตาลวงเลย บอกเสี่ยว่าพอแล้วอย่าทำอีกเลย ยิ่งบอกเหมือนยิ่งยุ และเสี่ยก็ไปหยิบเจล มาทาที่หำเทียม ซึ่งมันทำให้เจนลดความเจ็บลงได้บ้าง สักพักเจนชักเริ่มเสียวเมื่อความเจ็บเริ่มหมดไป ตอนนี้เสี่ยเริ่มซอยหำถี่ขึ้น เจนทั้งคบและเสียวจริงโดยเฉพาะไอ้ตุ้มๆ ที่สีในหอยเจนนี้ทำให้เจนเสร็จคาหำเทียมอีกหนึ่งครั้ง จากนั้นเสี่ยก็เริ่มใช้หำของเสี่ยกับหอยของเจน ยอมรับว่าหำเสี่ยแข็งแรงมาก กระแทกแต่ละครั้ง เจนสะท้านไปทั้งตัวเลย จากนั้นเสี่ยก็แก้มัดเจนออก และให้เจนไปนอนคว่ำแบบเดียวกับทีคุณอ้อยโดนเอาตูด แต่ตอนนี้คงเป็นเจนที่จะต้องโดนเอาตูด เมื่อเสี่ยจัดการมัดเจนเสร็จเรียบร้อยแล้ว จากนั้นก็ใช้ลิ้นกับรูตูดเจน โดนแบบนี้เจนเสียวมาก และครางออกมาโดนไม่รู้ตัวเลย เสี่ยชมว่าตูดเจนงอนสวยที่สุดเลย และยังไม่เคยโดนเล่นตูดด้วยทำให้เสี่ยมีอารมณ์มาก ตูดคุณอ้อยยังสู้ไม่ได้เลยและตูดคุณอ้อยก็เคยโดนสามาเล่นตูดมาก่อนแล้วด้วย ไม่เหมือนเจนที่ไม่เคยโดนมาก่อน ว่าแล้วเสี่ยก็เอาเจลมาทาที่ตูดเจน แล้วก็เอาหำอันใหญ่มาจอกดลงที่ตูดเจน ซึ่งมันเข้ายากมาก เจนเจ็บร้องจนเสียงหลงเลย เสีย่ก็บอกว่าอดทนหน่อย และตอนนี้รูตูดเจนเริ่มขยายออกรูสึกเหมือนมันจะฉีกเมื่อหัวหำเริ่มแทรกพาดเข้ามา มันทั้งเจ็บทั้งแสบ อ้ยคิดถึงภาพที่คุณอ้อยโดนที่เธอกำมือแน่นมันเป็นอย่างนี้นี่เองขนาดเธอเคยโดนสามีเล่นตูดมาบ้างแล้วยังแสดงอาการขนาดนั้น แต่นี้เจนยังไม่เคยโดนเลย มันเจฐแสบที่สุดเลยจะดิ้นหนก็หนีไม่ได้ ต้องล่อตูดให้เสี่ยกดลงไป จนกระทั้งท่อนหัวหำผ่านเข้าไป เจนจุกแน่นไปหมดเลย ส่วนเสี่ยก็พูดออกมาว่าวิเศษมาวิเศษที่สุดเลย เละให้เจนร้องครางดังๆ ทำให้เสี่ยมีอารมร์มาก ไม่ต้องบอกให้เจนร้องดังๆ ก็ได้เพราะจริง ๆแล้ว เจนก็แหกปากร้องลั่นอยู่แล้ว มันทั้งเจ็บ ทั้งแน่น ทั้งเสียวปนกันไปหมดเลย สักพักเสี่ยเริ่มซอยเร็วขึ้น จนเจนคิดว่าวันนี้รูตูดเจนคงพังหมดแล้วแน่เลยวันนี้ ซึ่งครั้งแรกที่โดนก็รับสึกหนักขนาดนี้ จนกระทั่งเสี่ยเล่นเสร็จคาในตูดเจนเลยค่ะ เสร็จ เสี่ยก็เดิน ไปหยิบกล้องถ่ายรูปมาถ่ายภาพเจนไว้ โดยเสี่ยไปหยิบหำเทียมอันที่เคยเสียบเจนก่อนหน้านั้นมาทิ่มที่ตูดเจนไว้ โดนเสียบลงไปเจนสะท้านเลยทั้งใหญ่และมีตุ้มด้วย วันนั้นเจนโดนเอาหลายรูปแบบแทบทั้งคืนเลย จนแทบไม่มีแรงที่จะเดินเลย ไหนรูตูดก็แสบระบบไปหมด ก่อนจะขึ้นรถกลับบ้านเสี่ยยังให้เจนยืนโกงโค้งที่หน้ากระโปรงรถอีกรอบจนเจนขาสั่น และเสี่ยก็ถอนหำมาเสร็จในปากเจนอีกรอบก่อนที่จะส่งเจนกลับบ้าน มาถึงบ้านสามีต้องเข้าปีกเจนมาที่ห้องนอนและปฐมพยาบาลอยู่หลายวันกว่าเจนจะเดินได้เป็นปกติ แต่วันนั้นเสี่ยเขียนเชคเป็นค่าล้างหนี้ให้ ล้านสองแสนบาท ตอนนี้หนี้เจนใกล้หมดแล้ว วันหลังจะมาเล่าให้ฟังใหม่ว่าเจนโดนอะไรที่มากกว่านี้อีก แต่สำหรับตูดเจนตอนนี้ชักเริ่มชิ้นแล้ว และสามีเจนก็ซ่อมกับตูดเจนบ่อยขึ้นเพื่อให้เจนสามารถรับศึกหนักที่จะเกิดขึ้นอีกได้ วันนี้ขอพอแค่นี้ก่อนเจนค่ะ ขอเล่าเรื่องของเจนต่อนะค่ะ หลังจากเจนไปขัดดอกเสี่ยฮ้อมาครั้งหนึ่งแล้ว อย่างที่บอกนะค่ะ เจนเจ็บแสบรูตูดมากเพราะโดนเสี่ยเล่นตูดขนาดหนักประกอบกับเจนไม่เคยโดนตูดมาก่อน บอกตรงๆ ว่าเวลาเดินต้องขมิบตูดไว้เพราะแสบมากเวลาถ่ายแสบอย่าบอกใครเลย เป็นอยู่ประมาณ 3-4 วัน แต่หลังจากนั้นสามีก็ทำการซ่อมให้ประจำเพื่อเอาไว้รับศึกครั้งต่อไปได้ หลังจากครั้งแรกผ่านไป 2 เดือน เสี่ยก็นัดมาอีกว่าให้เตรีมตัวไว้เสี่ยเริ่มคิดถึงเจนอีกแล้ว แต่ก่อนหน้าที่เจนจะไปพบเสี่ย เจนได้ไปทำเสริมสวยมาเจนได้พบกับคุณอ้อย คนที่เคยส่งดอกเบี้ยแบบเจน แต่มาวันนี้คุณอ้อยเดินมาในท่าทางกระโพกกระเพกมา เจนจึงถามในฐานะคนรู้จักกันว่าคุณพี่เป็นอะไรมา คูณอ้อยตอบว่าพี่ลื้นล้มก้นกระแทกพื้นมา เจ็บระบบก้นไปหมดเลย แต้เจนสังเกตุที่ข้อแขนของพี่อ้อยยังมีลอยฟกช้ำอยู่ เจนคิดในใจว่าไม่ได้หกล้มแน่คงโดนอะไรทีมตูดแน่นเพราะอาการแบบนี้เจนเคยเป็นมาแล้ว แต่เจนสงสัยว่าทำไมขนาดคุณอ้อย ยังชอกช้ำขนาดนี้แสดงว่าโดนหนักแน่ เจนต้องรู้ให้ไดว่าโดนอะไรมา และแล้วสิ่งที่เจนสงสัยก็เป็นจริง วันที่เจนไปส่งดอกเบี้ยเสี่ยเจนได้นำ VDO ที่คุณอ้อยมาส่งดอกให้ดู เจนเห็นแล้วตกใจจริง ๆ คนที่คุณอ้อยโดนวันนั้นไม่ใช่เสี่ย แต่เป็นใครไม่ทราบตัวใหญ่มาก โดยเฉพาะท่อนหำ ขนาดของเสี่ยว่าใหญ่แล้วยังสู้ไม่ได้เลย และที่หำก็มีเม็ดอะไรไม่รู้เต็มไปหมด และก็เหมือนเดิมคุณอ้อยโดนจับมัดโกงโค้ง และโดนเล่นประตูหลังอยู่ เจนเห็นคุณอ้อยทั้งร้องทั้งค้างและสีหน้าแสดงอาการเจ็บแสบมาก เจนคิดว่าคงแทบฉีกแน่นนอนรูตูดคุณอ้อย วันนัน้คุณอ้อยโดนทั้งข้างหน้าข้างหลัง และไม่ใช่คนเดียวมีทั้งหมดสามคน ที่เล่นคุณอ้อย และขนาดใหญ่ๆ ทั้งนั้น เจนถึงรู้ว่าทำไมคุณอ้อยถึงเดินเสียศูนย์ขนาดนั้น จากนั้นเสี่ยก็มาบอกกับเจนว่าวันนี้เสี่ยมีรางวัลพิเศษให้เจนแต่วันนี้เจนต้องแสดงให้เต็มที่ และเสี่ยขอถ่าย VDO ไว้แบบคุณอ้อยด้วย เจนถามว่าและต้องทำเหมือนคุณอ้อยด้วยหรือเปล่า เสี่ยตอบว่าคล้าย ๆกัน เจนใจคอไม่ดีเลยเพราะเห็นสภาพคุณอ้อยแล้วยังแย่เลยแล้วเจนจะเป็นอย่างไร เสี่ยบอกว่าที่คุณอ้อยเป็นอย่างที่เจนเห็นเป็นเพราะคุณอ้อยไม่มาตามนัดที่เสี่ยนัด เสี่ยจึงทำโทษโดยหลังจากเสร็จจากภาพที่เห็นใน VDO แล้ว คุณอ้อยโดนอีกชุดใหญ่ และโดนจับมัดให้***เทียมที่ติดกับเครื่องจักรทิ่มเข้าทิ่มออกเป็นเวลาเกือบ ครึ่งชั่วโมง โดยเสี่ยบอกว่าจะใช้เครื่องนี้กับพวกที่เบี้ยวนัดเท่านั้น สำหรับเจนวันนี้ เสี่ยขอเริ่มเลย เหมือนเช่นเคยเจนต้องโดนจับมัด และนอนคว่ำหน้า และเสี่ยก็เล่นตูดเจนก่อนเป็นการประเดิม ซึ่งขนาดของเสี่ยเจนเริ่มรับได้ประกอบกับสามีซ้อมมาดี แต่หลังจากนั้นก็มีชายที่ทำกับคุณอ้อยเข้ามา 3 คนช่วยกันรุมเจน และคนแรกก็ไม่ฟังเสียงเริ่มลุยเจนเลย ที่รู***เจนโดนเข้าไปทั้งคับทั้งแนนทั้งเจ็บแสบปนกันไปหมดเลย โดยเฉพาะไอ้เม็ด ๆ รอบๆหำนี้มันเสียดสีรูเจนเจ็บเสียวมา และอีกคนก็เข้ามาสมทบ จะเล่นตูดเจนอีก เจนไม่ยอมให้ทำพร้อมกันทั้งสองรู แค่รูเดียวก็จะแย่อยู่แล้ว มันก็เลยยอม แต่มันเปลี่ยนมาเล่นตูดเจนแทน มันไม่ใช้เจลทา มันใช้น้ำลายมาถู ๆที่รูตูดเจนและเริ่มจอหำมาที่รูตูดเจนและค่อย ๆ กดลงมาดูท่าทางมันชำนาญมาก ตอนนั้นเจนบอกตรงว่าทรมานมาก ขนาดโดนเสี่ยเล่นมาที่ 1 แล้ว แต่อันนี้มันใหญ่กว่า เจนร้องลั่นเลย ความรู้สึกของเจนเหมือนขี้จะแตกเวลานั้น แต่มันก็กดลงจนมิดหำ มันเจ็บแสบจริงโดยเฉพาะไอ้เม็ดที่ฝั่งรอบบๆ หำนี้ และมันก็เริ่มซอยช้าบ้างเร็วบ้างสลับกันไป คนแรกผ่านไป รูตูดเจนรู้สึกว่าเหมือนขมิบไม่ลงเลย และไม่ทันได้พักเหนื่อยเจนก็โดนต่อทันที่เลย แต่คนนี้มันซาดิสมากมันซอยรูตูดเจนไม่ปราณีเลย เจนทรมานมาก และน้ำตาล่วงเลย แต่มันก็ไมย่อมหยุดมันซอยอยู่เกือบครึ่งช.ม.มันจึงเสร็จ ตอนนี้เจนไม่มีแรงที่จะขมิบก้นเลย ไอ้สุดท้ายเจนคิดว่ามันคงเอาตูดเจนอีก แต่ไม่ใช่ มันให้เจนใช้ปากกับของมัน โดยที่มันซอยในปากเจนตลอดเวลา บ้างครั้งก็ลึกลงไปถึงลำคอเลย ของมันทั้งใหญ่ทั้งยาวมาก เกือบช.ม.มันจึงเสร็จในปากเจน แต่สภาพตอนนี้เจนไม่ต่างไปจากคุณอ้อยสักเท่าไร เพราะเจนเจ็บแสบก้นมาก เดินแทบไม่เป็นเลย รุ้งขึ้นเช้าก่อนกลับไอ้คนหำใหญ่ที่สุดจะเป็นคนไปส่งเจน เจนแต่งตัวใส่เสื้อใส่กระโปรงเสร็จเรียบร้อยแล้ว มันขอค่าส่งแขกอีก 1 ครั้ง โดนให้เจนโกงโค้งที่โซฟา และ******เจนจนเจนเสร็จ และมันขอเล่นตูดต่อเจนมันชักออกมาเสร็จข้างนอก หลังจากนั้นมันก็ให้เจนเดินมารอที่รถ แต่ก่อนขึ้นรถ มันขอให้เจนโนบรา โดยมันให้เจนถอดกางเกงในออก และเสื้อชั้นในออก และมันขอเอาไว้ ปล่อยให้เจนนั่งรถมาโดยไม่มีขั้นในมาจนถึงบ้าน มาถึงบ้านเจนจับไข้ไป 2 วัน เนื้องจากระบบหอย และตูดมาก เจนไม่กล้าที่จะถ่ายเลยเพราะมันแสบมาก เช่นเคยสามีก็ต้องมาพยาบาลเจนจนเจนค่อยยังชั่ว หลังจากวันนั้นสามีเจนสงสารเจนมากจึงหาเงินมาล้างหนี้เสี่ยจนหมดแล้ว สำหรับคุณอ้อยเจนเห็นคุณอ้อย ไม้หกล้มก็ลื้นล้มอยู่เป็นประจำ ไม่รู้ว่าหนี้คงยังเหลืออยู่เยอะ สำหรับเจนเป็นไทแล้ว ลาก่อนค่ะ