close buttonclose buttonclose button
Show Posts - HEEBAN

Show Posts

This section allows you to view all posts made by this member. Note that you can only see posts made in areas you currently have access to.


Topics - HEEBAN

Pages: 1
1
       #1 ประวัติย่อๆ (ส่วนตรงนี้คือความเป็นมาของตัวผม คนที่ไม่ชอบอ่านข้ามได้นะครับ)
       อาจจะเป็นความโชคดีบนความโชคร้ายของผมก็ได้ ผมกำพร้าแม่ตั้งแต่12ปี แม่ผมเป็นนางพยบาลส่วนพอ่ผมเป็นครูสอนระดับมัธยมโรงเรียนขนาดเล็กที่บ้านนอก พอแม่ผมเสียได้1ปีพ่อผมก็ย้ายไปสอนในเมืองเป็นโรงเรียนใหญ่ ตอนแรกจะเอาผมไปอยู่ด้วยแต่ตากับยายไม่ยอม ผมก็เลยต้องอยู่กับตายายโดยมีน้าพรคนสวย(น้องสาวแม่)เป็นคนดูแล พ่อผมสอนที่นั้นได้ปีกว่าก็จดทะเบียนสมรส(ไม่ได้จัดงาน)กับแม่หม้ายลูกหนึ่งที่แก่กว่าพ่อผม3ปี ชื่อครูติ๋มเป็นคนสวย สูง ตัวใหญ่(อวบนิดๆ) ลักษณะภายนอกจากที่เคยเห็นเวลาผมไปโรงเรียนของพ่อ ผมคิดว่าครูติ๋มต้องเป็นคนดุ และเจ้าระเบียบเพราะครูติ๋มจะแต่งตัวดูดีมากและเห็นนักเรียนเดินหลบตลอด หลังจากนั้นพ่อผมก็มาบอกกับตายายเรื่องเมียใหม่และจะพาผมไปนอนที่บ้านครูติ๋มสัก5คืน ตากับยายก็ไม่ได้ว่าอะไร แต่ตอนนั้นผมโกรธมากคิดว่าพ่อไม่รักแม่แล้ว ผมก็ไม่ยอมไปและหลังจากนั้นทุกเดือนพ่อก็มากับครูติ๋มเห็นคนที่บ้านก็คุยกันดี แต่ผมจะหนีไปที่อื่นทุกครั้ง จนผ่านไป6เดือนพ่อผมก็มากับครูติ๋มเหมือนเดิมโดยจอดรถหน้าบ้านแล้วประตูหน้าทั้งสองข้างก็เปิดออกพ่อผมกับครูติ๋มก็ออกมาโดยมีน้าพรออกไปต้อนรับ ตอนนั้นผมแอบมองอยู่ที่หน้าต่างชั้นสองห้องน้าพร ผมก็เตรียมตัวจะออกจากบ้านแต่แล้วก็มีบางอย่างที่สะกดผมไว้ ประตูหลังเปิดออกแล้วมีผู้หญิงคนหนึ่งเดินออกมาเป็นเด็กม.ปลายแก่กว่าผมน่าจะ2-3ปีได้มั่ง คือตอนนั้นผมอยู่ม.3 ตัวไม่ใหญ่มาก(ผมโตเร็วมากตอนอยู่ม.ปลาย) เป็นเด็กม.ปลายที่สวยมากๆ(ดูจากทรงผม)สวยกว่าครูติ๋มอีก แต่ทุกอย่างคล้ายกันมาก วันนั้นผมไม่หนีไปไหนนอนนิ่งๆคิดถึงแต่ใบหน้าของเธอคนนั้น ผมไม่มั่นใจว่าเขาเรียกว่ารักแรกพบหรือเปล่าผมตกอยู่ในภวังค์อยู่นาน จนผมสะดุ้งตื่นเพราะน้าพรเข้ามาในห้องแล้วจูงมือผมไปข้างล่างที่ห้องรับแขก นั่งกันพร้อมหน้าทุกคน ทุกคนสีหน้ามีแต่ความสุข แต่ผมรู้สึกประหม่ามาก "เป็นไงพ่อหนุ่มน้อยเราไม่เคยคุยกันเลยนะ หนีหน้าตลอดเลย" เป็นน้ำเสียงเป็นมิตรมาก พูดเพราะ แล้วรอยยิ้มก็จริงใจมาก มันต่างจากที่ผมคิดไว้อย่างมาก ผมคิดว่าครูติ๋มต้องเป็นคนที่หน้ากลัว ต้องเป็นแม่เลี้ยงที่ใจร้าย จากนั้นผมก็กล้าคุยด้วยมากขึ้น แต่สิ่งที่ผมสนใจและแอบมองเสมอคือลูกสาวของครูติ๋ม ชื่อว่า พี่เก๋ (คนนี้คือคนสำคัญในชีวิตผมมาก แต่ผมจะเล่าให้ฟังทีหลัง เพราะผมจะเล่าถึงสาวใหญ่ก่อน) แล้วหลังจากนั้นผมก็ไปนอนบ้านครูติ๋มบ่อยมาก
(มีต่อนะครับ)

Pages: 1