“นี่มันอะไร กันคะ….ผู้กอง…ทำไมไม่บอกชั้นว่าไอ้ร้านนั้นมีการขาย..บริการด้วยนี่ผู้กอง จะให้ชั้นไปเป็นอีตัวด้วยรึไงคะ..” นันทกา ที่เอยฉอดๆอย่างระบายอารมณ์ใส่ผู้บังคับบัญชาของเธอ….ขณะที่ผู้กองหนุ่มนั้น ก็ถอนหายใจอย่างเล็กน้อย…
“ผมขอโทษละกันนะ…หมวดหญิง เรื่องนั้นผมไม่ทราบจริงๆว่า ร้านนั้นมีการให้ทำอย่างงั้นด้วย…” ผู้กองหนุ่มเอยตอบอย่างรู้สึกผิด…แต่ในมุมมองของเธอนั้น นันทการู้สึกว่าเหมือนกับเค้าไม่ใส่ใจเท่าไร…
ขณะที่ใบหน้าสลวยของ หมวดคนสวยนั้นบงบอกอารมณ์โกรธอย่างเห็นได้ชัด…เพราะเธอ ได้ทำงานที่นั้นเป็น เวลา 1 อาทิตย์แล้ว..ซึ่งเธอก็ต้องทนหลายอย่าง…ไม่ว่าเรื่องการถูกควักล้วง..รึต้อง ยอมสำเร็จความใคร่ด้วยปากแก่บรรดาแขก..จนเธอเองก็หวั่นใจว่าสักวันเธออาจจะ โดนมากกว่านี้…
“แต่ผู้กองคะ…” หญิงสาวเอยหมายจะท้วงต่อ…ซึ่งผู้กองหนุ่มก็พอรู้ว่าเธอนั้นจะเอยพูดอะไร…
“ผม รู้ว่าคุณจะพูดอะไรหมวดหญิง….แต่คุณจะให้ผมทำยังไงละ…ซึ่งถ้าไม่แนบเนียน …และถ้าพวกคนในร้านรู้ว่าคุณเป็นตำรวจ คนที่จะซวยคือคุณนะ…ยังไงคุณต้องทำใจหน่อย….รึว่าเอางี้ละ..ผมให้จ่าสมหมาย ไปมาหาสู่กับคุณบ่อยๆทำเหมือนว่ากำลังติดใจและเป็นแขกประจำของคุณ คงช่วยลดการถูกลวนลามลงนะดีมัย..” ผู้กองเอยอย่างหาทางออก…ซึ่งนันทกาก็ทำหน้าไม่ถูกซึ่งเธอก็อยากจะบอกว่า.. ร้อยละ 90 ที่เธอถูกลวนลามมาจากตาจ่านี่ทั้งนั้นแหละ….
“ถ้าผู้กองจะ ให้จ่าสม มาเป็นแขก..ดิชั้นขอยอมทนจะดีกว่าคะ..” นันทกาเอยตอบอย่างไม่เกรงใจถึงแม้เธอจะไม่บอกโต้งๆ…ใช่..ถ้าให้จ่าสมไปเป้ นแขกประจำสู้ยอมทนดีกว่าอย่างน้อยๆแขกอื่นๆ ก็ยังไม่หาเศษหาเลยกับเธอ เท่าตาจ่านั้น….แน่นอนว่าผู้กองหนุ่มนั้นไม่เข้าใจ ในความหมายของหล่อนจึงพาลนึกว่าหล่อนประชด..
“ตามใจ..ผมเสนอทางออก ให้แล้วนะ…แล้วอย่าบ่นกับผมอีกละ..ไงถ้าคุณอายมากก็ขอ ให้ใช้ความอายเป็นตัวกระตุ้นให้งานจบเร็วๆนะ…หมวดหญิง..” ผู้กองหนุ่มเอยอย่างตัดบทด้วยความเฉียบขาด ..แน่ละว่าหมวดนันทกาก็ทำหน้าบอกบุญไม่รับเอาซะเลย….
“และ..ก็.. ถ้ายังไม่มีอะไรคืบหน้าก็ไม่ต้องมาที่ สน. นะ..ให้ติดต่อผ่านทางทางจ่าสมหมายก็แล้วกันนะ..และขอใหเธอต้องนึกถึงไว้ด้วย ว่าการจับกุมครั้งนี้มันสำคัญมาก…ละ” ผู้กองหนุ่มที่เอยสั่งเป็นครั้งสุดท้ายกับหล่อน ..
แน่นอนว่าเธอที่ เดินออกไปจากห้องของผู้กองด้วยอารมณ์ที่ขุ่นมัว…เพราะการราย งานของเะอไม่ได้ช่วยอะไรเธอเลย….และดูท่าผู้กองให้ความสำคัญเรื่องงาน มากกว่า ความสาวของเธอด้วยซ้ำ…
ซึ่งเธอชักจะไม่มั่นใจแล้ว ว่าสิ่งที่เธอตัดสินใจไปมันดีรึเปล่า..ที่รับทำ หน้าที่นี้นะ..ไหนว่าจะต้องกลัวสารพัดอย่างถ้ามี วันใดจะมีคนรู้จักเธอมาที่ร้าน….รึถ้าแจ๊คพอตคือแฟนเธอของเธอมาเจอเค้า…
“คิด อะไอยู่เหรอ..หมวดคนสวยของจ่า..” เสียงของชายหนุ่มที่เอยกระซิบแน่นอนว่า ก็ไม่ใช่ใครนอกจากจ่าสมหมาย…ใบหน้าของนันทกาที่หันกลับไปมองด้วยสีหน้าที่ ไม่พอใจ ก่อนที่เธอจะลุกขึ้นและเดินจากมันไปด้วยความที่ไม่อยากต่อปากกับจ่าหัวงูผู้ นี้…
แน่นอนว่า..การทักทายของตาจ่ามิใช่เพิ่งมาทัก…แต่ทักและชอบหา จังหวะลูบคลำ ตามร่างของตำรวจสาวๆตั้งแต่เมื่อก่อนแล้ว…และตัวนันทกหาเองก็โดน..ซึ่งแน่ นอนว่ามากเข้าเธอก็ตอบโต้จนถึงฟ้องผู้ใหญ่..และทำให้จ่าสมหมายก็โดนโทษทาง วินัยพอควร…แน่นอนละว่า..เรื่องดั่งกล่าวทำให้ทางจ่าเองก็เจ็บแค้น…หมวดสาว แสนสวยผู้นี้ไม่น้อย….
“ อย่าให้กูมีโอกาสละอีหญิง…กูจะเอามึงเป็นเมียให้เข็ดเลย ”จ่าสมหมายเอยอย่างอาฆาต…สายตาที่มองแผ่นหลังของหญิงสาวที่เดินออกไป….
2 – 3 วันต่อมา ในคืนกลางดึกวันเสาร์…ท่ามกลางแสงสีภายในร้านบาร์…ที่นันทกาทำงานแฝงตัวอยู่ ..ที่ชั้น 2 ซึ่งมีโต๊ะจัดเรียงเป็นช่องๆ ..และมีการปิดกั้นอย่างพอประมาณแต่ก็ยังพอเห็นว่า โต๊ะนั้นทำอะไรกันบ้าง….แน่นอนว่าพนักงานเสริฟ์สาวในร้านนอกจากจะแต่งตัวโป๊ และเดินเสริฟ์เครื่องดื่มและชงเหล้าให้กับแขกตามโต๊ะ…ยังมีการบริการพิเศษ… ที่เปลื้องเนื้อเปลื้องตัวและสร้างความสุขให้อีกฝ่ายจนถึงขั้นร่วมรัก….
แน่ นอนว่าถ้าแขกถูกใจก็สามารถจะออฟสาวไปต่อข้างนอกเรื่องรายได้ไม่ต้องพูด… อยู่ในขั้นดีแม้แต่พี่ปุ้ยที่เป้นดาวของที่นี้ก็ยังชวนชั้นลองทำเลย….แน่นอน ชั้นปฏิเสธอยู่แล้ว…เพราะไงนี่ก็ไม่ใช่งานประจำของชั้น…
มันก็แค่ ภารกิจ…แค่ความอับอายกับอดกลั้นในการถูกลูบคล่ำมันก็มากพอเพียงแล้ว ….ยังไงเธอก็ยังมีศักศรี..ไม่คิดลดตัวไปเป็นกระหรี่เด็ดขาด….แต่ถึงอย่าง งั้นทุกวันเธอก็ต้องทนอับอายกับชุดทางร้าน…ทั้งๆที่มันก็บางทั้งสั้นบางวัน ก็มีบริการพิเศษ…โนแพนดี้อีกก็ยิ่งต้องทนต่อสายตาของแขกที่จ้องมองเธออย่าง หื่นกระหาย…
“ไม่รับออฟเหรอว้า….พี่ยิ่งดีจ่ายแพงเลยนะ..” แขกคนนึงเอย ซึ่งเขาก็ยินดีทุ่มไม่อั้น…ขณะที่นันทกาที่หงายหน้าขึ้นหลังจากที่สำเร็จ ความใคร่ให้กับแขกคนดั่งกล่าวเสร็จมุมปากที่ยังคงเห็น..คราบสีขาวที่ไหลหยด อยู่…
“คะ…” หญิงสาวเอยตอบอย่างหนักแน่น…เพราะไงเธอก็ไม่ยอมจะเสียความสาวอย่างเด็ดขาด… ก่อนที่ใบหน้าของเธอจะหันไปมองรอบๆร้านที่มีเสียงครางที่ดังรอบๆเป็นระยะๆ… ซึ่งในใจของเธอก็ครุ่นคิดกับร้านแห่งนี้
ไม่แปลกที่จะเป็น ที่นัดส่งของวรึไม่อาจจะเป็นที่ส่งของซะเองเพราะในร้านยัง มีการแอบ..ลักลอบบริการยาปลุกsex อีกต่างหาก….แน่นอนว่ามันทำให้เธอกังวลใจ ถ้าเกิดเธอพลาดท่าโดนแขกแอบใส่ยารับรองว่าเธอได้เสียสาวแน่….ก่อนจะโดนแบบ นั้น..ต้องรีบทำงานให้มันเสร็จๆ…
แต่มันก็ไม่ง่ายเลย เพราะไอ้นัท นักค้ายารายใหญ่…ที่เป้นเป้าหมายของเธอมักจะมาร้านนี้…ซึ่งสาเหตุที่ให้เธอ เข้ามาสืบและแฝงตัวเพื่อหาหลักฐานและสืบที่กบดานของไอ้นัท…เบื้องต้นที่เรา สืบได้ ร้านนี้น่าจะรับของพวกยาปลุกsexมาจากไอ้นัทด้วย…ซึ่งแน่นอนว่าปัญหามันอยู่ ที่เป้าหมายของเธอจะมาวันไหนนี่นะสิ..นันทกาที่ครุ่นคิดก็รู้สึกตัวเมื่อแขก ทางร้านสะกิดตัวของเธอ…พร้อมกับธนบัตรสีเทาที่ยื่นให้กับเธอ ก่อนที่เธอจะถลกเสื้อของเธอขึ้นเพื่อให้แขกคนดั่งกล่าวเล่นสนุกกับหน้าอกที่ อวบอึ๋มของเธอ
ซึ่งตอนแรกๆก็อายอยู่หรอกหลังจากที่เธอทำงานได้สัก อาทิตย์กว่าๆ ผู้หมวดสาวของเราก็เริ่มชินกับสายตาพร้อมกับทำใจยอมรับกับงานที่ทำได้ใน ระดับหนึ่งแต่ไอ้เรื่องความกังวลนั้นก็ยังมีอยู่บ้างแหละ ถึงแม้จะเชื่อว่า เอกแฟนเธอจะไม่ใช่คนมาแถวที่แบบนี้แต่ ขึ้นชื่อว่าผู้ชายก็ประมาทไม่ได้….
เรื่อง การถูกแขกลวนลาม…เธอยังคงพอทนได้ในระดับหนึ่ง หากแขกคนนั้นมิใช่…คนที่เธอรังเกียจ อย่างจ่าสมหมาย…แน่นอน จ่าเป็นคนที่ผู้กองให้มาช่วยเธอ…แต่เค้าดูเหมือนว่าจะช่วยในอีกความหมาย หนึ่งเสียมากกว่า
“มาแล้วเหรอ น้องหญิงคนสวย…” จ่าสมหมายที่เอยทักทายเมื่อเห็นนันทกาเดินเข้ามาหามันที่โต๊ะ…ซึ่งคนที่อยู่ ข้างๆของจ่าคือพี่ชาติผู้จัดการร้านนั้นเอง…
“งั้นกูไปก่อนละ…” พี่ชาติที่เอยพร้อมกับเดินออกไปซึ่งตอนมองก็ใช้สายตาสั่งให้เธอบริการแขกคน ที่เธอไม่พึ่งประสงค์คนนี้ให้ดี….แน่นอนว่าดูจากสภาพแล้วจ่าสมก็เป็นคนที่ พี่ชาติสนิทพอควร….
“จะรับอะไรละคะ…” นันทกาที่เอยถามอย่างจำใจต้องอ่อนหวาน…ขณะที่อีกฝ่ายนั้นเอยยิ้มกว้าง….ก่อน เอยตอบซึ่งคำตอบของมันก็ทำให้ใบหน้าของเธอนั้นแดงระเรือ…
“ถ้า เครื่องดื่มละก็ตอนนี้พี่อยากดื่มน้ำหวานของน้องหญิงจังเลยนะ…จะให้พี่ ดื่มได้มัยละจ๊ะ..” ใบหน้าของนันทกาที่แดงระเรืออย่างเข้าใจความหมาย…ก่อนที่เธอจะเอยตอบ…”เข้า ใจแล้วคะ..”
“อือ…อ๊า….อา…”นันทกาที่เอยครางอย่างเล็กอยู่ในลำคอร่าง ของเธอที่คุกเข่าบน เบาะหนังนุ่มโดยมีใบหน้าของชายวัย 38 ที่กำลังซุกไซอยู่ตรงระหว่างขาของเธอกำลังดื่มซดน้ำหวานออกจากช่องรักของ เธอ..
เสียงครางของนันทกาที่เอยร้องดังขึ้นตามจังหวะแรงริมฝีปากที่ เข้ากดดูดขยี้ ร่องรักที่ปิดสนิท ถึงแม้แสงไฟจะไม่มีมากแต่นั้นก็ไม่เป็นอุปสรรค์เพราะเพียงแค่สัมผัส จ่าที่มากประสบการณ์ก็รู้ทันทีว่า ผู้หมวดสาวนั้นยังเวอรจิ้นอยู่
แน่ นอน…ยิ่งทำใหเดวงตาของมันแฝงด้วยความต้องการที่หมายจะต้องเป็นคนขยี้ความ สาว ของหมวดสาวแสนสวยคนนี้ให้จงได้ ร่างของนันทกาที่ค่อยๆทรุดลงและเหนื่อยหอบเมื่อจ่าสมได้ดูดเลียจนทำให้เธอ นั้นถึงจุดหมาย
แต่นั้นก็ไม่ได้ทำให้เธอนึกอยากจะมีอะไรกับมันขึ้นมา แม้แต่น้อย….ถึงมี อารมณ์แต่เธอนั้นก็ยังยับยั้งชั่งใจของตัวเองได้…แน่นอนว่าเรื่องการถูกเลีย เธอเองก็ถูกแขกคนอื่นๆทำเช่นกัน….
“จ่า….” นันทกาเอยเรียกอย่างเหนื่อยหอบ ในใจของเธอก็ได้แต่เจ็บใจ..ที่ตัวเองทำอะไรไม่ได้ ขณะที่อยู่ที่ร้านได้แต่ทนให้ตาจ่าที่เธอรังเกียจนี่ลวนลามเธอแต่โดยดี…
“อะไรรึ…น้องหญิง..” จ่าสมหมายที่เอยด้วยรอยยิ้ม….
“ชั้น ว่าการที่จ่ามา…ที่นี้บ่อยมันอาจจะทำให้คนอื่นผิดสังเกตได้นะ..” นันทกาเอยอย่างหาเหตุผลอ้างเพื่อไม่อยากให้อีกฝ่ายมา…แน่นอนว่าจ่าสมหมายรู้ ในความหมายของอีกฝ่าย เพราะงี้มันจึงแก้แค้นเธอโดยมาหาเศษหาเลยกับหล่อนทุกวัน จนทั้งร้านลือกันว่าจ่ากำลังพัวพันกับเด็กใหม่ซึ่งก็คือเธอนั้นเอง…
“ไม่ มีใครสงสัยผมหรอก…หมวดเพราะผมได้บอกพี่ชาติไว้นานแล้ว ว่า…” จ่าที่เอยอย่างเว้นวรรคเพื่อต้องการให้หญิงสาวสนใจ…กับสิ่งที่มันจะพูดต่อ…
“ว่า…” นันทกาที่เอยอย่างที่มันต้องการ ซึ่งมันก็ยิ้มก่อนกล่าวต่อ…
“ว่า..น้อง คนใหม่นี่…อมควยให้ได้ถูกใจมาก…ชักติดใจแล้วสิ.” คำตอบของ จ่าสมที่ทำให้ นันทกาถึงกับบอกไม่ถูกทั้งโกรธและก็อาย…แน่นอนเรื่องที่ลือกันที่ร้านก็น่า มาจากแกนั้นแหละ…
“ไหนๆ…ก็ไหนๆแล้ว..มาอมควยให้พี่จ่าหน่อยเร็ว..น้องหญิงคนสวย…เอ้ารวมกับค่าเลียหีของน้องเมื่อกี้ด้วยนะ”
จ่า สมหมายพูดพร้อมกับยื่นธนบัตร 1 พันให้กับเธอ ก่อนที่มันจะงัด ท่อนเนื้อที่ทั้งยาวและใหญ่ออกมา..ซึ่งก็ทำให้นันทกาที่ไม่รู้ว่าจะพูดอะไร ดีก็ได้แต่มองหน้าอย่างไม่พอใจ…ซึ่งเธอก็ทำอะไรไม่ได้อยู่ดีนอกจากจะก้มลงไป ทำอย่างที่จ่าวัยเกือบ 40 ผู้แสนหื่นนั้นต้องการ….
หญิงสาวที่ค่อยทำ รักให้มัน….ด้วยความคล่องแคล่ว…ไม่นานจ่าวัยเกือบ 40ก็ต้องคำราม…และปล่อยของเหลวสีขาวขุ่นใส่ในปากของผู้หมวดสาวแสนสวย ซึ่งเธอก็ดูดน้ำคาวลงท้องจนหมด…
“เยี่ยมจริงๆ…ผมชอบจริงๆนะเนี่ยเวลา ที่ผู้หมวดทำให้เนี่ยเด็ดกว่ากระหรี่บาง คนอีก…” คำชมของมันที่เอยอย่างหอบเล็กน้อยแต่สำหรับนันทกานั้นไม่ใช่คำชมเสียเลย….ใบ หน้าที่เงยมองอีกฝ่าย..
“แล้ว 2-3 วันมานี่ไอ้นัท…มันมาที่ร้านรึยังละ?..” จ่าสมหมายที่เอยถามถึงเป้าหมายที่เธอจับตามอง..แน่นอนว่านันทกาก็ส่ายหน้า อย่างเล็กน้อย…
ไอ้นัท นักค้ายาเสพติด ที่มีเครือข่ายค่อนข้างใหญ่คนนึง….ซึ่งทางตำรวจนั้นยังหาเบาะแสที่กบดานของ มันอย่างแน่ชัดไม่ได้ และต้องการตัวของมัน รวมถึงหลักฐาน…ที่โยงไปถึงนักฆ่ากลุ่มอื่นๆ….
“ยังไม่เห็นแต่ไม่ต้อง ห่วงหรอก…ถ้าเจอชั้นจะเข้าไปตีสนิทอยู่แล้ว…” นันทกาเอยตอบ แน่นอนถ้าเจจอเะอจะลงมือทันทีเพื่อให้ภารกิจสุดอับอายนี่จบลง….
“งั้น ผมจะแนะให้มัยละครับ ว่าจะเข้าหามันด้วยวิธีไหน…รับรองว่าไอ้นัทมันแล่นมาหาหมวดแน่..” จ่าสมหมายที่เอย ซึ่งแน่นอนว่า นันทกาก็สนใจอย่างเล็กน้อย…ก่อนจะเอยถาม…
“จ่ามีวิธีอะไรงั้นเหรอ?..” หญิงสาวที่เอยถาม แต่คำตอบที่ได้คือสิ่งที่เธอผิดหวัง…
“ ก็ไม่มีอะไรมาก…ไอ้นัทมันออกบ้าผู้หญิงและชอบออฟเด็กที่ร้านไปเล่นเพียงแค่ หมวด…” แน่นอนคำตอบที่อ้าปากก็เห็นลิ้นไก่ ก็ทำให้หญิงสาวผิดหวังและเอยขัดจังหวะที่มันพูดอย่างทันที…
“พอแค่ นั้นแหละจ่า วิธีของจ่าชั้นจะเก็บไว้เป็นวิธีสุดท้าย..ชั้นยังไม่คิดที่จะใช้ความสาวของ ชั้นเพื่องานหรอกนะ” นันทกาเอยอย่างแข็งก้าวซึ่งเธอยังคงหยิ่งในศักศรีของลูกผู้หญิงที่เหลือน้อย ของเธอเอาไว้…
คำพูดของนันทกาที่ทำให้จ่าที่นั่งฟังถึงกับขบขัน….และ เอยตอบเธอ…“ฮะๆ…ความ สาวของหมวดนะเหรอ?…ถ้าให้ผมมองผมว่าไม่น่าเหรอแล้วมัง…วันๆโดนแขก ควักล้วงเลีย แหกแบบนั้นนะ…ถึงหมวดจะยังไม่เสียตัวแต่จากมุมมองของผม ผมเห็นว่าหมวดไม่ต่างกับกระหรี่คนอื่นในร้านนี่เลยนะ…ไหนๆก็โดนขนาดนี้ยอมๆ สักครั้งไม่เสียหายหรอก อย่างน้อยๆภารกิจนี้จะได้จบเร็วๆไง…..”
แน่ ละว่าคำพูดของมันก็ทำให้หญิงสาวมองหน้าและร้อยละ80 ที่เธอถูกลวนลามก็มันนั้นแหละ…และก็อย่างที่มันพูด..ใช่เธอเกือบจะไม่เหลือ อะไรแล้ว…เพราะไหนจะโดนคล่ำล้วง…โดนจูบ .แต่….นันทกาที่ครุ่นคิดซึ่งสิ่งสุดท้ายที่เหนี่ยวเธอไว้คือหน้าแฟนของเธอ… อย่างน้อยๆความสาวของเธอน่าจะเหลือไว้ให้เขาเถอะ….
“ชั้นขอไปห้องน้ำ ก่อน…กลับมาจะให้คำตอบละกันนะจ่า…” นันทกาเอยอย่างครุ่นคิดพร้อมกับยืนและเดินไปห้องน้ำอย่างครุ่นคิด…ซึ่งในใจ ของเธอที่ตอนนี้ก็เริ่มแบ่งเป็น 2 ฝ่ายซะแล้ว…
“เอก..หญิงควรจะทำไง ดีนะ..นี่หญิงต้องยอมเป็นกระหรี่เพื่องานเหรอ?…เอกจะ โกรธมัยนะ..” เธอเอยรำพึงคนเดียวในห้องน้ำ….นันทกาที่มองตัวเองในกระจกอย่างครุ่นคิด…ก่อน จะออกมาและกลับไปหาจ่าที่รออยู่..
“ว่าไงละ..” เค้าเอยถามอย่างทวงคำตอบ…ซึ่งคำตอบของเธอก็ทำให้มันนั้นยิ้มเล็กๆ…
“ตกลง..ชั้น จะทำตามแผนที่จ่าว่า….แต่จะให้ชั้นเริ่มที่ตรงไหนละ..” คำตอบบวกคำถามของนันทกาที่สร้างความพอใจให้อีกฝ่าย..จ่าสมหมายที่เอย ตอบอย่างทันที…
“ อย่างแรกวันนี้หมวดก็ไปออฟกับผม..เพื่อทำให้ร้านเชื่อใจได้ไง…” คำตอบของมันก็ทำให้เธอตกใจอย่างเล็กน้อย…ก่อนที่มันจะอธิบายต่อ.. “..หมวดแค่เล่นละครนะ..ผมนะไม่ทำอะไรหมวดหรอก…ดื่มสิครับ..”
จ่าสม หมายที่เอยต่อ ด้วยรอยยิ้มแต่ รอยยิ้มของมันไม่ได้ทำให้เธอวางใจเลยแม้แต่น้อย…พร้อมกับยื่นแก้วให้แก่ หล่อน ซึ่งเธอก็รับมาดื่มซึ่งเธอไม่ทันได้ระวังเลยว่าในของเหลวที่ดื่มนั้นมีฤทธิ์ ยาสลบอยู่…
และแน่นอนว่าเมื่อเธอออกไปจากร้านพร้อมกับจ่าก็สร้าสง ความแปลกใจให้แก่คน ทั้งร้านที่รู้ว่าจ่ากำลังตื้อ เด็กใหม่…และก็ทำสำเร็จ…. ซึ่งชั้นก็เดินกับจ่าออกนอกร้าน แน่ละว่าชั้นไม่ได้สนใจเท่าไร เพราะไม่ได้ไปนอนกับแกจริงๆนี่…มันเป็นแค่การสร้างภาพเท่านั้น…เฮ้อ..เป็น การสร้างภาพเชิงลบที่สุดในชีวิตชั้นเลยนะเนี่ย…
นันทกาที่นั่งอยู่ใน รถโทรมๆของจ่าครุ่นคิดอย่างเหนื่อยอ่อน…ซึ่งเธอก็หวัง ว่าให้ภารกิจสุดน่าอายนี่จบๆเร็วๆเถอะ…ซึ่งเธอยังไม่ทราบชะตากรรมในคืนนี้ ที่เธอจะเจอเลยแม้แต่น้อย…แน่นอน..ว่านันทกาที่ครุ่นคิดก็พล็อยหลับไปอย่าง ไม่มีสาเหตุ ท่ามกลางรอยยิ้มที่ฉีกออกของจ่าสมหมาย…
…………………………………………………………………………………
“อือ…….อือ …..” เสียงครางของนันทกาที่ดังขึ้นพร้อมกับดวงตาของเธอที่ค่อยๆลืมก่อนเธอจะตกใจ กับภาพตรงหน้า จ่าสมหมายที่อยู่ในสภาพเปลือยเปล่า กำลังคร่อมร่างของเธอเอาไว้….
“จ่าจะ…ทำอะไรนะ…” นันทกาที่เอยถามอย่างตกใจอย่างตะกุกตะกัก…ขณะที่จ่าสมหมาย ที่คร่อมร่างของเธอก็ฉีกยิ้มและเอยตอบอย่างหยาบคาย…
“ก็ กำลังจะเป็นผัวมึงนะสิ นังหญิง….” คำตอบที่ทำให้นัตย์ตาของเธอเบิกกว้างอย่างตกใจและเสียใจในเวลาเดียวกันที่ หลงกลให้กับ จ่าสมหมาย…ทั้งๆที่เธอรู้อยู่แก่ใจว่าเชื่อใจตานี่ไม่ค่อยได้แท้ๆ….
“อย่า นะ…หยุดนะจ่าไม่งั้นชั้นจะ…แจ้ง…” หญิงสาวที่เอยพร้อมกับรวบรวมแรงเพื่อปัดป้องเพื่อรักษาความสาว แต่เนื่องจากแรงของเธมีไม่มาก ก็ถูกอีกฝ่าย รวบมือเอาไว้และกดลง แล้วก็ตบหน้าเธอ 1 ฉาด….
“เออ….ถ้าเก่งจริงก็ไปแจ้งเลย…นังหญิง มึงนะสมยอมให้กูออฟเองอย่าลืมสิ…กูไม่ได้ข่มขืนนะเรียกว่าถอนทุนจำเอาไว้…” คำกล่าวที่หยาบคายของอีกฝ่าย ก็ทำให้เธอหันมามองอย่างเคียรแค้นและหยาดน้ำที่เออคลอ…
“ไม่ต้องห่วง คืนนี้กูจะสอนมึงเองว่าการเป็นกระหรี่นะต้องทำไงบ้าง….” จ่าสมหมายเอยพร้อมกับก้มหน้าที่แสนเต็มไปด้วยหนวดเคราลงมาไล้เลียที่ใบหน้า ของเธอ….แน่นอนว่านันทกา ก็ได้แต่หลั่งน้ำตาอย่างเจ็บใจและมิสามารถขัดขืนได้เพราะเรี่ยวแรงของเธอยัง ไม่กลับคืนมาเพราะฤทธิ์ยา….
“อ็าาา..อย่ากัดหัวนมชั้น…”เธอเอยร้อง เมื่อจ่าสมหมายปล่อยความป่าเถื่อน ใส่เะออย่างเต็มที่ริมฝีปากที่เข้างับหัวนมสีชมพูของเธอ..อย่างเมามันและขบ กัดด้วยความมันเขี้ยว ใช่ว่ามันไม่เคยดูดหัวนมของเธอแต่ในร้านมันไม่สามารถปล่อยความเถื่อนได้ขนาด นี้นั้นเอง…
มือที่ใหญ่หยาบบของมันก็ขยำขยี้เต้านมทั้ง2 ข้างที่ขาวและอวบของเธอ…ลิ้นสากๆของมันที่ลากลงต่ำมาเรื่อยๆท่ามกลางเสียง ร้องของเธอที่เอยอย่างร้องห้าม ก่อน..เธอจะกรีดร้องเมื่อปากของมันเข้าประกบเนินสวาทของเธออย่างบดขยี้ด้วย ความตะกละตะกราม…
จนร่างอันขาวนวลของเจ้าหล่อนสะดุ้งเฮือก…และร้อง อย่างถึงจุดหมายในอีกไม่นาน ต่อมา..ใบหน้าที่ของจ่าที่เปื้อนไปด้วยน้ำรักของหล่อนซึ่งมันก็มองและฉีก ยิ้มอย่างพอใจ…ร่างของนันทกาที่หอบเหนื่อย หัวนมทั้ง 2ข้างของเธอที่ตั้งชั่น…ใบหน้าสลวยของเธอที่แดงระเรือและมีน้ำตาไหลพราก…
“เอา ละไงกูขอเปิดซิงมึงละนะ…อีหญิง เมื่อก่อน..อยู่ที่สน. ..ทำหยิ่งและ…ฟ้องกูเรื่องทำไม่ดีกับมึงไว้เยอะกูขอทบต้นและดอกมึงจะเอาให้ มึงจำไปจนตายเลย…” จ่าสมหมายที่เอยด้วยความลำพองและยกเรียวขาของหล่อนขึ้นพร้อมกับจ่อท่อน เนื้อที่ใหญ่ยาว 7นิ้ว..ท่ามกลางเสียงเอยห้ามอย่างเบาๆของหมวดคนสวย…
“อย่า…อย่า…” ดวงตาของนันทกาที่ต้องเบิกกว้างเมื่อท่อนเนื้อของมันเข้าทะลวงทำลายความสาว ของเธอหลังจากที่เธอเอยห้ามเสร็จ…เสียงกรีดร้องร่างที่สะดุ้งสุดตัวกับความ สาวที่ถูกยำยี….
“อา….ซิงๆอย่างงี้แหละที่พี่ชอบ….” มันเอยคำรามอย่างชอบใจกับรสสวาทที่ได้รับ…ก่อนจะขยับช่วงกระแทกใส่เธอ อีกระลอกซึ่งก็ทำให้หญิงสาวกรีดร้อง..เลือดสาวที่ไหลเปรอะรดที่นอน….
“เจ็บ…หญิงเจ็บขอร้องละ…หยุดเถอะขอร้องให้หญิงทำอย่างอื่นก็ได้ให้กราบเท้าหรืออมควยให้ก็ได้…ขอร้อง..”
ผู้หมวดคนสวยที่เอยร้องขออย่างน่าสงสารขณะที่อีกฝ่ายก็หัวเราะ…และเอยกลับ…
“กู ไม่ต้องการวะ…ที่กูต้องการคือเป็นผัวมึงอีหญิง…อืมม..” จ่าสมหมายที่เอยตอบพร้อมกับเพิ่มความป่าเถื่อนใส่เธอ…อย่างไม่ยั้ง ช่วงล่างที่เข้ากระแทกที่ส่งเสียงของเนื้อที่กระทบใส่ๆ….เสียงร้องของนันทกา ที่เคยร้องอย่างเจ็บปวดก็ค่อยซ่าเหลือเสียงที่ร้องด้วยร้องด้วยความเสียว ซ่าน…
“หึ..เริ่มชอบแล้วละสิอีหญิง..ส่วนหีมึงนี่ดูดดีฉิบหายเลย นะ…อืมม..” จ่าสมหมายที่เอยเมื่อเห็นหญิงสาวนั้นส่งเสียงร้องและใช้มือโอบกอดก่อนที่มัน จะเอยคำรามและกระแทกใส่ช่องรักของหล่อนเป็นครั้งสุดท้ายซึ่งก็ทำให้
นันท กา ผู้หมวดคนสวยถึงกับกรีดร้องและร้อนฉ่าไปทั้งหน้าและทั้งร่างเมื่อ…สายน้ำที่ ร้อนระอุเข้ามาในช่องรักของเธอ..ช่องรักของเธอที่บีบรัดและดูดกลืนน้ำเชื้อ ของจ่าสมหมายไว้จนหมด…ความสาวของเธอที่ถูกทำลายอย่างปนปี้..
เอก หญิงขอโทษ…. นันทกาเอยรำไห้ในใจ…กับน้ำตาที่ไหลริน…ร่างอันขาวนวลที่สั่นเทา…ขณะที่จ่าสม หมายผู้ที่พรากความสาวของเธอก็นั่งพักด้วยรอยยิ้มก่อนที่มันจะ…
“เอา อีหญิงหันมาทางนี้หน่อย…” จ่าสมหมายที่เอยเรียกซึ่งหญิงสาวที่หันไปก็ต้องชะงักกับเสียงไฟที่ส่องแสง วูบวาบ ซึ่งเป็นแสงแฟลชจากกล้องซึ่งนั้นก็หมายความว่านอกจากเธอถูกมันข่มขืนยังถูก มันถ่ายภาพแบล็คเมลือีกต่างหาก…
“หยุดนะ…” หญิงสาวที่เอยและจะลุกขึ้นหมายแย่งกล้องก่อนที่เธอจะต้องล้มลงนอนด้วยความเจ็บปวดที่ช่วงล่างที่ถูกยำยี…
“ไม่ ต้องห่วงหรอกอีหญิง…กูไม่เอาภาพมึงไปประจานหรอก….ถ้ามึงทำตามใจกูนะ ..”จ่าสมหมายเอยอย่างได้ที่ ซึ่งนันทกาผู้หมวดคนสวยก็ได้แต่มองด้วยความแค้นเคือง ก่อนจะเอยถามกลับ..
”แล้วแก…จะให้ชั้นทำอะไรให้ละ…” แน่นอนว่าจ่าสมหมายที่ฉีกยิ้มอย่างฉีกกว้าง….
“ไม่ ต้องทำอะไรทั้งนั้นแหละ…แค่คืนนี้มึงเป็นกระหรี่ให้กูเย็ดมึงอย่างหน่ำ ใจก็พอ…” คำตอบของมันที่เอย…ก็ทำให้ผู้หมวดคนสวยถึงกับหน้าซีดและปลงอย่างทำใจ….ใน เวลาอีกไม่นานเกมสวาทของมันก็เริ่มขึ้นอีกครั้ง
ร่างอันขาวนวลที่ อยู่ในอ้อมกอด…เรียวปากของเธอที่ตอบสนองในรสจูบของมัน…. ลิ้นสากที่เข้าตวัดกับลิ้นของหล่อนอย่างไปมา…และดูดดื่ม…ก่อนที่เธอจะเอย ร้องอยู่ในลำคอ…
“อือ….อือ…” ผู้หมวดนันทกาที่กำลังอมท่อนเนื้อที่ใหญ่และยาวของมัน….ปลายลิ้นที่ลากขึ้นลงอย่างเล้าอารมณ์มันอย่างยิ่ง…
“มึง นี่ดูดดีจริงๆนะ…อีหญิง พอได้แล้วหันก้นมาให้กูเย็ดได้แล้ว…” คำสั่งของมันก็ทำให้หญิงสาวที่กำลังดูดเลียท่อนเนื้อก็หยุดลง…และทำอย่างที่ มันสั่ง…สะโพกขาวกลมที่ยกสูงโดยร่างของเธอลงนอนบนเตียง ดวงตาของมันที่มองดูช่องรักของเธอที่อยู่ในสภาพที่อ้าออกเล็กน้อย..หลังจาก โดนมันทะลุทะลวงไป…
“เพิ่งเห็นหีมันเต็มตานะเนี่ย..หีสวยๆแบบนี้คืน นี้จะเห็นเอาให้หีบานเลย….” คำกล่าวของมันที่ทำให้นันทกานึกกลัวแต่เธอก็ไม่สามารถที่จะทำอะไรได้…ก่อน ที่นันทกาจะต้องสะดุ้งเฮือกและกรีดร้อง…เมื่อท่อนเนื้อของมันเข้าทะลวงเข้า มาอีกครั้ง….
ร่างของชายวัย เกือบ 40ที่เข้าโถมแรงใส่หญิงสาว ร่างของเธอที่คุกเข่าก็เอยครางอย่างระงม….มือน้อยๆทั้ง 2ข้างที่ก่ำผ้าปู่ที่นอนด้วยความเจ็บแค้น….ก่อนที่ร่างอันอรชรของเธอจะค่อยๆ ถูกปรับเปลี่ยนท่าทางเพลงสวาท…ด้วยท่วงท่าต่างๆ…ไม่ว่าตั้งแต่ท่าพื้นฐาน…. ท่าอุ้มแตง..และอื่นๆอีกมากมาย…ก่อนที่จะจบลงที่ท่าหมา…
“มะ…ไม่…ไหว แล้ว….อ็าาาาา….” นันทกาที่เอยกรีดร้องขึ้นอย่างสุดเสียงด้วยความเสียวซ่าน….พร้อมกับน้ำรัก ที่ราดรดเข้ามาในท้องน้อยของเธออีกระลอก….ร่างอันขาวนวลที่ค่อยฟุบนอนอย่าง อ่อนระทวยท่ามกลางรอยยิ้มของ จ่าสมหมายที่ยิ้มด้วยความสะใจ….และคืนนี้ก็เป็นคืนที่มีความสุขและสนุกแสน ยาวนานของมันแน่ๆ
