ตอนนั้นผมอายุ 22 ปี กระดูกเซ็กส์แข็งพอตัวแล้ว ทำงานอยู่ที่หาดใหญ่จำพวกขายเครื่องดื่ม พนักงานสาว ๆ เยอะแยะ ฟ้าลิขิตให้เจอกับมลคนสวยพนักงานบัญชีที่ผมหมายตาไว้ ไม่ช้าไม่นานเราก็รักกัน จนคืนหนึ่งนั่นแหละที่ผมและเธอสบึมส์กันก็ที่บ้านพักคนงานนั่นแหละจะเป็นที่ไหนอีกล่ะ ทุกคนต่างรู้เรื่องเราดี เพียงแต่ว่าเราสองคนยังไม่พร้อมเท่านั้นเอง เรื่องมันจึงต้องแอบ ๆ ซ่อน ๆ กันหน่อย
ผมเป็นพนักงานส่งของและเก็บเงินเสร็จสรรพมีเงินเดือนเพียงนิดหน่อยแต่ค่าเปอร์เซนต์นั้นสูงมาก ๆ ความที่เป็นคนหน้าตาดีและมีมนุษย์สัมพันธ์ดีพร้อมทั้งพูดจาสุภาพด้วย ผมจึงมีความเป็นอยู่ค่อนข้างสบายกว่าเพื่อนฝูง งานดีเงินดีมันจะไม่ก้าวหน้าได้อย่างไร
และแล้ว..วันที่ผมเกือบกลับบ้านเก่าก็มาถึง เมื่อผมนั่งรถเครื่องคู่ชีพไปเก็บเงินแถว ๆ สถานีรถไฟ กำลังขับเพลิน ๆ เลยโดนรถกะบะเสยตูมเข้าให้ถึงกับควงสว่านก่อนที่จะหล่นลงมาอย่างไม่เป็นท่า สติดับวูบมารู้สึกตัวอีกทีก็เป็นเวลาของเช้าวันใหม่ครับ เขานำผมส่งโรงพยาบาล ผู้จัดการถึงกับกินไม่ได้นอนไม่หลับเมื่อผมไม่กลับบริษัทเพราะการขาดผมไปเท่ากับเป็นการขาดรายได้ไปโข ทันทีที่ผมรู้สึกตัว ผมได้เห็นใบหน้าขาว ๆ ของใครคนหนึ่งก่อนเพื่อน อ้อ!ผมนึกออกแล้ว นี่คือพยาบาลและที่ผมนอนอยู่นี้ก็เป็นโรงพยาบาลนั่นเอง
เมื่อวานเธอคนนั้นซึ่งผมมาทราบชื่อทีหลังว่าชื่ออุ้ย ผมวานให้เธอช่วยไปโทรศัพท์หาผู้จัดการซึ่งเธอก็ทำให้ ราว ๆ 20 นาทีเพื่อน ๆ และผู้จัดการก็มาถึงทุกคนโล่งใจที่ผมไม่ถึงกับสาหัสปางตาย เพียงแค่คิ้วแตกเย็บ 11 เข็มเท่านั้น นอกนั้นก็เป็นเข่าแตกแขนเดาะและเจ็บบริเวณซี่โครง ซึ่งถือว่าเป็นเรื่องที่จิ๊บจ๊อยมาก แต่เนื่องจากผมสลบเหมือด ทุกคนรวมทั้งคุณหมอด้วยพากันนึกว่าผมเข้าขั้นโคม่า
นับว่าเจ็บพอสมควรละครับ มึน ๆ ยังไงก็ไม่รู้ปวดไปหมดทั้งเนื้อทั้งตัวจนขยับเขยื้อนร่างกายลำบากยากเย็น ขวดน้ำเกลือแขวนระโยงระยาง ผมอยากพักห้องรวมแต่ผู้จัดการเปิดห้องพิเศษให้นอนจึงค่อยยังชั่ว เพียงแต่ไม่มีพยาบาลเฝ้าประจำเท่านั้นเอง นอกจากจะวิ่งรอกมาซึ่งได้แค่นี้ผมก็พอใจแล้ว
อุ้ยจะเข้าเวรสัปดาห์ละ 5 วัน เว้นวันจันทร์และวันพฤหัสบดี เธอมักจะมาเฝ้าดูผมเป็นพิเศษในห้องเป็นเวลานาน ๆ เสมอ เราพูดคุยกันถูกคอดี อุ้ยเป็นคนนนทบุรีฐานะคงดีละ ผิวเธองี้อย่าให้ผมพูด ผมกล้าพูดได้เต็มปากว่าพยาบาลขาว ๆ ที่นี่มีหลายคนแต่ขาวเป็นสีชมพูผ่องทั้งตัวราวกับอาบน้ำนมนั้นมีคนเดียว รูปร่างได้สัดส่วนทุกอย่าง เวลาที่เดินเหินตอนที่อยู่ในชุดขาวด้วยแล้ว อื้อฮือ..เสียวสะดือจุ่น ผมชอบมองขาเธอมากโดยเฉพาะน่องนั้นสวยบาดจิต
ห้าวันผ่านไป ผมเริ่มมีความสุขที่ได้อยู่ใกล้ชิดอุ้ยเสียแล้ว ถึงกับวานให้เธอไปซื้อขนมนมเนยและหนังสือที่ผมอ่านจนขาดไม่ได้มาให้ อุ้ยเป็นคนยิ้มง่ายและยิ้มสวย เอาใจเก่งและใจดีอยู่เสมอเธอเป็นเสมือนแม่เทพธิดาของผมเชียวแหละ หลายครั้งที่มลมาเยี่ยมผมตอนเช้าตอนเย็นและเห็นอุ้ยเอาใจผมดูและผมเป็นอย่างดี เวลาที่อยู่กันตามลำพังเพียงสองคนเธอจึงแหวใส่ผมเสียจนหน้าม้าน ผมก็ได้แต่อ้อมแอ้มปฏิเสธว่าไม่มีอะไรหรอก แต่ก็เสียงเบาเต็มที ก็มันจริงอย่างที่มลว่านั่นแหละ ผมชักจะคิดไม่ซื่อกับอุ้ยเสียแล้ว
\"ขอโทษนะวิทย์ นั่นแฟนเธอเหรอ เห็นมาทั้งเช้าทั้งเย็น\"
เธอซักผมขณะที่ใช้ผ้าชุบน้ำอุ่นเช็ดหน้าเช็ดตาเช็ดเนื้อเช็ดตัวให้ผม ผมขนลุกเกรียวทุกทีที่นิ้วเรียว ๆ ของเธอมาโดนเนื้อหนังมังสาผม ครั้งนี้ก็เช่นเดียวกัน
\"จะว่าเป็นแฟนก็ได้นะ เพียงแต่ว่าเขาตื๊อผมมากไปหน่อย คนในบริษัทก็พากันล้อเลียน แต่ผมไม่ค่อยชอบเท่าไหร่นัก เธอเป็นคนจู้จี้ขี้บ่น ทั้งที่จริง ๆ แล้วเรื่องอื่น ๆ เธอดีครบครัน จะเรียกว่าแฟนก็ไม่เต็มปากนัก เพราว่าผมชอบผู้หญิงที่มีบุคลิกแบบอุ้ยมากกว่าเพราะน่ารักนุ่มนวลดี\"
\"ผู้ชายก็แบบนี้แหละ\"
เธอค้อนแล้วทำหน้าที่ต่อไป ผมหลับตาลงนึกโมโหตัวเองที่ทำอะไรชุ่ยไปหน่อยไก่เลยตื่นจนได้ แต่ผมยังไม่ย่อท้อทำสำออยต่อเผื่อหวังฟลุ้ค
แต่แล้วส้มก็หล่นจนได้ คืนนั้นเองที่ผมตื่นขึ้นมาตอนดึก เหลือบมองดูนาฬิกาเห็นบอกเวลาว่าเป็นตอนตีหนึ่งแล้ว รู้สึกปวดเบาจึงกดกริ่งเรียกพยาบาล สักครู่ประตูก็เปิดเข้ามา อุ้ยนั่นเองที่เป็นพยาบาลเวรดึก
ผมบอกเธอว่าผมต้องการเข้าห้องน้ำขอให้เธอช่วยพยุง ความจริงแล้วผมเดินเองได้เกือบจะหายเป็นปกติแล้วเพียงแต่ยังขัด ๆ ที่หัวเข่าเท่านั้น เธอเข้ามาประคองผมเบา ๆ ผมได้โอกาสจึงโอบรอบเอวเธอ กลิ่นกายของอุ้ยหอมกรุ่นจนผมใจคอสับสนไปหมด เมื่อปลดทุกข์เสร็จก็เปิดประตูออกมา ถามอุ้ยว่าเพื่อน ๆ หลับหรือเปล่า อุ้ยว่าเพื่อน ๆ หลับหลายคนเหลือเธอกับจิ๋มเท่านั้นที่นั่งเฝ้าเคาน์เตอร์ ผมจับมืออุ้ยมาจูบ เธอไม่ดึงกลับแต่หน้าแดงทั้ง ๆ ที่เธอไม่เคยเป็นเพราะโดยธรรมชาติของพยาบาลนั้นจะมีความเย็นชาทางเพศ นอกจากว่าจะพึงใจจริง ๆ
ส้มหล่นแบบนี้ถ้ายังทำใจเย็นก็เกินไปแล้วล่ะ แต่มีปัญหาว่าเราจะต้องใช้เวลาเร็วมากแค่ 20 นาทียังรู้สึกว่านานไปเพราะถ้ามีใครเปิดประตูเข้ามาเห็นเป็นเสร็จกันแน่ ๆ ผมเลยลุกขึ้นกอดอุ้ยแล้วมองออกไปข้างนอก จริง ๆ แฮะเพราะเห็นนั่งฟุบกันเป็นแถว เหลือแต่คนใส่แว่นคนหนึ่งที่นั่งอ่านหนังสืออยู่ อุ้ยพยายามขัดขืนแต่ผมป้อนรสจูบร้อน ๆ ให้จนเธอตั้งตัวแทบไม่ติด อุ้ยคงโหยหารสสวาทอยู่เหมือนกัน เพราะขัดขืนอยู่ได้ไม่นานก็โอนอ่อนผ่อนตามและเริ่มตอบสนองผม เธอเริ่มกอดตอบและเปิดริมฝีปากรับความอุ่นร้อนของเรียวลิ้นผมเข้าไปสัมผัส
ผมดุนดันลิ้นผมเข้าไปในปากเธออย่างเร่าร้อน กายท่อนล่างเสียดสีกันอย่างรุนแรง เธอครางอืออาเมื่อผมถอนลิ้นออกมาแล้วซุกลงไปที่ซอกคอแทน จากนั้นก็ลากลามไปถึงติ่งหูและต้นคอตามลำดับ กลิ่นหอมอ่อน ๆ จากกายเธอยิ่งเพิ่มความหวือหวาในอารมณ์ให้ผมอีก ผมทนไม่ไหวแล้วประคองเธอไปที่เตียงแล้วเดินไปกดล็อกประตูพร้อมกับดับไฟ แสงสว่างที่ลอดกระจกเข้ามาพอมองเห็นกันเพียงสลัว ๆ ลาง ๆ
\"วิทย์..อย่าเลยนะ เห็นใจอุ้ยเถอะ\"
ผมไม่ฟังเสียง เพราะนาทีทองนั้นไม่ใช่ว่าหากันได้ง่าย ๆ เสียเมื่อไหร่ ดังนั้นเมื่อมีโอกาสและจังหวะเวลาเป็นต้องคว้าไว้ก่อน แม้จะค่อนข้างเสี่ยงนักก็ยอม เรื่องแบบนี้เป็นภัยต่ออาชีพเธออย่างยิ่ง
\"เป็นของผมเถิดอุ้ย ผมรักอุ้ยจนเกินห้ามใจ\"
เธอปิดป้องด้วยความหวาดหวั่นแต่ผมไม่มีเวลามากนัก ไม่ช้าไม่นานอาการขัดขืนก็อ่อนลง ผมรู้ว่าอุ้ยนั้นพึงพอใจผมเป็นทุนอยู่แล้วอะไร ๆ มันจึงง่ายดายขึ้น เนื้อแท้ ๆ ของอุ้ยขาวผ่องและกลมกลืนสมส่วนไปทั้งเนื้อทั้งตัว ก้อนเนื้อสองก้อนบนหน้าอกไม่เล็กไม่ใหญ่ อวบหยุ่นเคร่งครัดไร้ร่องรอยบุบสลาย ผมลองพิสูจน์ด้วยฝ่ามือ มันเด้งดึ๋งดั๋งดีพิลึก อุ้ยดิ้นพล่านขณะที่ผมคลุกเคล้าตระโบมหนักมือขึ้น
เนินนูนของอุ้ยอวบอูมเหมือนลูกซาละเปา กลีบเนื้อสองกลีบเบียดชิดจนมองเห็นรอยผ่าชัดเจน ด้วยว่ามันไม่รกเรื้ออะไรมากนัก เก๋ไปอีกแบบ ดูไม่ดูเปล่าผมใช้ปลายนิ้วพิสูจน์ดูความฉ่ำ อุ้ยบิดตัวครางแผ่วเบาในขณะที่ผมรุกรานเธอด้วยปลายนิ้ว เมื่อสุดปลายนิ้วผมเริ่มควานเบา ๆ เธอร้องอื้ออ้าเหมือนเคี้ยวพริกเผ็ด ๆ เข้าไปสักกำมือ
\"อุ๊ย..วิทย์จ๋า รีบ ๆ ทำเข้าเถอะเดี๋ยวใครตื่นมาเห็นเข้า\"
ผมเองก็สุดกลั้นเหมือนกัน รีบประคองให้เธอนอนหงายบนเตียงจับความแข็งแกร่งบดขยี้กลีบเกสรที่ฉ่ำชื่นในท่ายืน เนื้อตัวแข้งขาอาจจะระบมแต่อย่างอื่นไม่ระบมด้วย จึงไม่ใช่เรื่องแปลกที่ผมเดินทางเข้าสู่ห้องสวรรค์ของอุ้ยได้ ช้า ๆ แต่ว่าหนักแน่นและนุ่มลึก ปะปนด้วยศิลปะอันแฝงเร้นด้วยอารมณ์ เพียงไม่กี่ครั้งในความพยายาม ผมก็เดินทางเข้าไปอัดแน่นอยู่ในกายของอุ้ยอย่างอบอุ่น
\"เจ็บไหมอุ้ย..ผมอยากให้มันเป็นเช่นนี้ตลอดไป\"
เธอไม่ตอบ ผมเริ่มเดินเครื่องช้า ๆ อาการบีบรัดภายในที่รุนแรงของเธอทำให้ผมแทบพังทลายไปหลายต่อหลายครั้ง ดีแต่ว่ามีประสบการณ์ที่ผ่านมาแยะทำให้พอประคองตัวรอดไปได้อย่างตลอดรอดฝั่ง อุทกธารที่อุ้ยหลั่งออกมาพอจะช่วยผ่อนคลายความตึงเครียดให้ผมได้บ้าง
\"อูว..วิทย์จ๋า อุ้ย..อุ้ย..ว้าย..\"
ผมกระหน่ำไม่ยั้งจนอุ้ยหัวสั่นหัวคลอน ก้อนเนื้อสองก้อนบนหน้าอกเด้งดึ๋งดั๋งตามแรงกระแทกกระทั้น ก่อนที่ผมจะอัดฉีดปล่อยความสุขออกมาจนเนืองนองรู้สึกเบาหวิวคล้ายจะเป็นลม
รุ่งเช้าผมออกจากโรงพยาบาลด้วยอาการแข้งขาสั่น แต่ก็ดีนะได้ฉีดยาหมอเอ๊ย..พยาบาลเสียหนึ่งเข็ม
