สวัสดีครับ เรื่องนี้เป็นเรื่องแต่งที่ผมก๊อปมานะครับ สนุกดีเลยเอามาลง เครดิตยกให้คนแต่งที่แท้จริงด้วยครับ
ซือเฟยเซวียน จอมยุทธ์หญิง
ซือเฟยเซวียน หรือ "นางฟ้าจำแลง" เป็นลูกศิษย์ของเจ้าสำนักเรือนฌาณเมตไตรย ฝ่านชิงฮุ้ย อายุไม่ถึง20ปี ก็สามารถสำเร็จเคล็ดกระบี่ได้เกือบถึงขั้นสูงสุด ซึ่งก็คือ กระบี่ใจกระจ่างแจ้ง ซือเฟยเซวียนลงเขามาตามคำสั่งอาจารย์เพื่อเป็นการบำเพ็ญและช่วยหลี่ซื่อหมินรวบรวมแผ่นดิน ความงามของนางนั้นจัดว่างามอย่างใสบริสุทธิ์ ไม่ว่านางจะอยู่ที่ใดจะทำให้ที่นั่นดูเหมือนแดนสวรรค์ หากเปรียบกับวาวาแล้ว วาวาจะดูงามอย่างลึกลับ ซือเฟยเซวียนพบกับฉีจื่อหลิงครั้งแรก ในเมืองลั่วหยาง ความสัมพันธ์ของทั้งสองคนได้พัฒนาขึ้นเรื่อยๆ แต่ซือเฟยเซวียนไม่ยอมรับว่านางรักฉีจื่อหลิง เพียงแต่พูดว่า "ท่านเป็นจุดอ่อนเพียงหนึ่งเดียวของข้า" เมื่อเรื่องราวดำเนินไปถึงการตะลุยนอกด่านของมังกรคู่ทั้งสอง ฉีจื่อหลิงเปิดใจพูดกับซือเฟยเซวียนว่าเขาหลงรักนาง และนางก็ตอบกลับเช่นกันว่า ถ้าหากฉีจื่อหลิงออกปากรั้งนาง นางก็จะยอมละทิ้งการบำเพ็ญมาอยู่กับเขา แต่นางไม่ปรารถนาจะให้เขาทำเช่นนั้น สุดท้าย หลังจากที่การร่วมมือของนางกับ ฉีจื่อหลิง และ ราชินีเย็น จู้อี้เอี๋ยน ปราบเทพอาถรรพณ์ไม่ได้ นางได้เดินทางกลับเรือนฌาณเมตไตรย พร้อมกำชับ ฉีจื่อหลิงให้รักและดูแลสือชิงเสวียนให้ดี
ในระหว่างเดินทางกลับเรือนฌาณเมตไตรย ซือเฟยเซวียนเดินผ่านป่าแห่งหนึ่งห่างจากเมืองฉางอาน 10 ลี้ บังเอิญพบกับโจรป่ากลุ่มหนึ่งมีทั้งสิ้น 5 คน หากเป็นคนปกติคงต้องตกใจกลัวเป็นแน่ แต่บัดนี้นางสำเร็จเคล็ดวิชากระบี่ประสานใจขั้นสูงสุด จากการปฏิเสธรักทางกายกับชายเดียวที่นางรักที่สุดฉีจื่อหลิง รูปร่างน่าตาที่สวยงามดุจนางฟ้าของนาง ย่อมทำให้โจรป่ากลุ่มนี้คิดสกปรกกับนาง
“ช้าก่อน...แม่นางจะรีบไปไหน มาเป็นเมียพวกข้าทั้ง 5 คนก่อนไม่ดีกว่าเหรอ รับรองแม่นางต้องติดใจแน่นอน”
คนที่ดูเหมือนหัวหน้าโจร พูดอย่างไม่อายฟ้าอายดิน มันคิดจะข่มขืนซือเฟยเซวียนนั่นเอง
“ข้าจะรีบเข้าเมือง ขอพวกท่านโปรดหลีกทาง ให้ข้าผ่านไปด้วยเถิด”
ซือเฟยเซวียนยังคงมีสติพูดตอบพวกโจรบ้ากามกลุ่มนี้อย่างใจเย็น
“แม่นางนี่ ถ้าจะกลัวจนเลอะเลือน พวกข้ามีกันตั้ง 5 คน วันนี้แม่นางอย่าหวังจะรอดจากพวกข้าไปได้เลย ฮ้า ๆ ๆ เอาละเฮ้ย! พวกเราจัดการ”
พวกโจรป่าทั้ง 5 คน บุกจู่โจ่มเข้าหาซือเฟยเซวียนพร้อมกันทั้ง 5 คน
“พวกท่านบีบเฟยเซวียนเกินไปแล้ว......ข้าคงต้องขอล่วงเกินพวกท่านแล้วละ”
พูดจบกระบี่ของซือเฟยเซวียนพลันออกจากฝัก นางสะบัดกระบี่เพียงเสี้ยววินาทีเดียวบังเกิดผลเกินคาด
“โอ๊ย......อ๊าก.....มือข้าาาาา”
อาวุธของพวกโจรทั้ง 5 คนหลุดมือทันที เคร้ง ๆ ๆ เสียงอาวุธตกพื้น ที่ข้อมือของโจรแต่ละคนล้วนมีรอยกระบี่บาดลึก แสดงถึงอานุภาพของเคล็ดกระบี่ขั้นสูงของซือเฟยเซวียน พวกมันทั้ง 5 ยืนมองซือเฟยเซวียนอย่างตกใจ พวกมันมองหน้ากันเพียงแว็บเดียวก่อนที่จะ วิ่งหนีแยกย้ายหลบกันไปคนละทิศคนละทาง
“เฮ้อ......เมื่อไรหน๋อ มนุษย์ถึงจะหลุดพ้นจากกรรมได้”
ซือเฟยเซวียนพูดจบ ก็เดินทางต่อ ระหว่างทางนางเห็นว่าใกล้ค่ำแล้ว จึงแวะพักที่โรงเตี๊ยม ซึ่งห่างจากตัวเมือง 5 ลี้ โรงเตี๊ยมแห่งนี้มีเถ้าแก่ปู้ซัวคุมกิจการอยู่ มีข่าวลือที่ไม่ค่อยดีเท่าไหร่เกี่ยวกับโรงเตี๊ยมแห่งนี้ นั่นคือสาวงามนางใดที่มาพักที่นี่ ล้วนต้องเสียตัวด้วยกันทั้งนั้น แม้ข่าวลือนี้จะเข้าถึงหูซือเฟยเซวียนแต่นางก็มิได้หวั่นเกรงเลยแม้แต่น้อย เพราะนางมั่นใจในฝีมือของตนว่าไม่มีใครทำอะไรนางได้ เมื่อนางมาถึงโรงเตี๊ยมเถ้าแก่ปู้ซัวออกมาต้อนรับนางด้วยตนเอง
“เถ้าแก่ วันนี้ข้าจะขอพักสักคืน มีห้องว่างให้ข้าสักห้องไหม”
ซือเฟยเซวียนพูดด้วยท่าทางเหนื่อยล้า เพราะพึ่งเดินทางไกลมา
“อ้อ มีสิ มีอยู่ห้องหนึ่งนะแม่นาง เป็นห้องริมสุดทางเดินชั้น 2 ขอให้แม่นางพักให้สบายนะ”
ในระหว่างที่เถ้าแก่ปู้ซัวพูด มันก็ใช้สายตาสำรวจแทะโลมเรือนร่างของนาง ก่อนจะกลืนน้ำลายลงคอไปหนึ่งเฮือก
“เถ้าแก่ ท่านควรจะรู้จักให้เกียรติลูกค้าบ้างนะ เฮ้อ...”
นางพูดตำหนิเถ้าแก่ปู้ซัว แล้วถอนหายใจใส่ก่อนจะสะบัดร่างเดินขึ้นบันไดไปห้องพักของนางที่อยู่ ชั้น 2 เถ้าแก่ปู้ซัวจ้องมองก้นคู่งามของนางส่ายไปมาจนน้ำลายหกใส่พุงอ้วนๆของมัน
“วันนี้ ข้าไม่ได้เป็นผัวเจ้า ข้าไม่ขออยู่เป็นคน เจ้าเสร็จข้าแน่ นางฟ้าซือเอ๋ย.…..ฮิ ฮิ ฮิ”
ปู้ซัวพูดเช่นนี้แสดงว่ามันได้สืบรู้มาก่อนแล้วว่านางฟ้าซือเฟยเซวียนจะต้องเดินผ่านมาทางนี้ แต่เหตุใดปู้ซัวถึงมั่นใจว่าจะพิชิตร่างกายของนางฟ้าจำแลงองค์นี้ได้ คนทั่วแผ่นดินต่างหวังจะครอบครองนาง แม้แต่หลี่ซื่อหมิน ก็ไม่อาจครอบครองนางได้ หากปู้ซัวเถ้าแก่โรงเตี๊ยมคนนี้สามารถทำได้ คงเป็นเรื่องแปลกพิลึก
ในค่ำนั้นปู้ซัวยกอาหารตามที่ซือเฟยเซวียนสั่งไปส่งบนห้องด้วยตนเอง มันแอบใส่ยาปลุกสวาทลงไปในกับข้าว ก๊อก ๆ ๆ เสียงมันเคาะประตูเรียกซือเฟยเซวียนมาเปิดประตู นางเปิดประตูออกมาก็อยู่ในชุดรำรองเบาบาง เผยให้เห็นสัดส่วนและเรียวขาอันสวยงาม ปู้ซัวมอบถาดอาหารให้นางเสร็จก็เดินออกมา มันเดินไปเข้าห้องอีกห้องหนึ่งที่ติดกับห้องของซือเฟยเซวียน ผนังที่กั้นระหว่าง2ห้องนี้ทำด้วยทองเหลืองพิเศษซึ่งมีคุณสมบัติปิดกั้นกระแสพลังของผู้มีพลังยุทธ์ได้ ปู้ซัวยกภาพวาดภาพหนึ่งลงกับพื้นแล้วแนบตาของมันลงกับช่องเล็กๆช่องหนึ่งที่อยู่บนผนัง คงไม่ต้องบอกก็รู้ว่าช่องๆนี้เชื่อมไปถึงห้องของซือเฟยเซวียนนั่นเอง มันเห็นทุกอิริยาบทของนาง ก่อนที่นางจะหยิบตะเกียบขึ้นมานั้น เหมือนนางฉุกคิดได้บางอย่าง นางหยิบเข็มเงินที่ใช้สำหรับตรวจสอบยาพิษออกมา เมื่อนางใช้เข็มเงินตรวจสอบก็พบว่าในอาหารนี้มีสิ่งแปลกปลอม
“ฮิ จะหลอกข้ารึ ช่างเลวเหลือเกิน โรงเตี๊ยมนี้สักวันจะต้องถูกทางการกวาดล้าง”
ซือเฟยเซวียนละวางจากอาหารถาดนั้น
“โธ่....แผนอาหารปลุกสวาทพลาดหรือเนี่ย ไม่เป็นไร ข้ายังมีไม้เด็ด ไว้จัดการกับเจ้าอีก”
นางใช้พลังปราณตรวจรอบข้างตัวนาง เนื่องนางห้องข้างๆผนังบุด้วยทองเหลือง จึงปิดกั้นกระแสพลังของนางจนไม่อาจพบปู้ซัวได้ เมื่อไม่พบใครซือเฟยเซวียนเดินไปที่อ่างอาบน้ำ นางปลดเสื้อผ้าลงเผยให้ปู้ซัวเห็นถึงยอดปทุมที่เต่งตึงขนาดสมวัยขาวเนียนและอวบอิ่ม ที่บริเวณยอดถันก็เป็นสีชมพูระรื่อ เอวของนางช่างเพียวบางรับกับนูนเนินสามเหลี่ยมตรงหว่างขาของนางที่ซ่อนกลีบเนื้อสีชมพูสดซึ่งปิดตัวอยู่ ใบหน้าของซือเฟยเซวียนช่างสวยสดใสตรึงใจแก่ทุกผู้ที่ได้พบ ตาโตใสน่ารักรับกับปากเล็กๆน่ารักของนาง
“อูย...เกิดมาก็พึ่งจะเคยพบเคยเห็น หญิงที่งามบริสุทธ์เหมือนเพพธิดา เช่นนางนี่แหละ”
ซือเฟยเซวียนก้าวขาลงในอ่างน้ำ ทุกท่วงท่าที่นางลูบไล้เรือนร่างตนเองเพื่อชำระร่างกายให้สะอาดนั้น ล้วนอยู่ในสายตาของปู้ซัวทั้งหมด ปู้ซัวตัดสินทำบางสิ่ง มันยื่นมือไปแตะกับท่อนไม้ท่อนหนึ่งแล้วสับลง
“นี่ละ ไม้ตายเด็ดของข้า ทีนี้ละ...”
พลันในห้องของนางฟ้าซือเฟยเซวียนก็เกิดเสียงขึ้น ฟู่ววว.... ควันโขมงขึ้นเต็มห้อง ด้วยความตกใจทำให้นางเผลอสูดควันนี้เข้าไปในร่าง นางรู้ทันทีว่านี่คือพิษที่มีผลกับร่างกายของนางรีบโคจรพลังต้าน แต่ช้าไปเสียแล้วร่างกายนางเหมือนสิ้นเรี่ยวแรง มิอาจทำสิ่งใดได้เหมือนยามปกติอีก และแล้วปู้ซัวก็เปิดประตูเข้ามาก่อนจะจ้องมองไปที่เรือนร่างเปลือยเปล่าของซือเฟยเซวียนอย่างหื่นกระหาย
“เสียใจด้วยแม่นางซือ พิษที่เจ้าโดนคือผงสลายวิญญาณ ต่อให้เจ้าเก่งแค่ไหน ก็ไม่อาจรับมือกับผงพิษนี้ได้”
ซือเฟยเซวียนตกใจเล็กน้อย เพราะศัตรูที่อยู่ตรงหน้ารู้ว่านางเป็นใคร
“ในเมื่อท่านรู้ว่าเราเป็นใคร ก็มิควรกระทำการล่วงเกินเรา มิฉะนั้นท่านจะต้องได้รับกรรมอย่างแสนสาหัส”
ซือเฟยเซวียนจ้องมองปู้ซัวด้วยความอายในสภาพของตน แต่ยังคงมีสติคิดพูดเตือนให้มันหยุดการกระทำอันต่ำทรามกับนาง
“ฮี่ ๆ ๆ แม่นางซือเนี่ยช่างไร้เดียงสาเสียจริง มา...มาให้ข้าปรนเปรอความสุขให้แม่นางเถอะนะ ฮ้า ๆ ๆ”
ปู้ซัวพูดจบก็เดินตรงไปหานาง มันช้อนแขนทั้งสองข้างอุ้มร่างเปลือยเปล่าของซือเฟยเซวียนขึ้นมา
“เจ้าหยุดแตะต้องตัวข้าเดี๋ยวนี้นะ มิฉะนั้น.....ข้า....ข้า....”
“ทำไมเหรอ นางฟ้าน้อยจะทำอะไรข้าได้รึ ฮิฮิ”
“เจ้าคนชั่วช้าเลวทราม เจ้าต้องการอะไรบอกข้ามาข้าจะหามาให้ แต่ขออย่างเดียวอย่าทำอะไรกับเรา”
ปู้ซัวอุ้มร่างซือเฟยเซวียนไปวางลงบนเตียงอย่างถนุถนอม แล้วจ้องมองที่ใบหน้าสวยใสของนาง
“ข้าปู้ซัวมิต้องการสิ่งใดอีกแล้วในชีวิต ถ้าได้เป็นผัวเจ้าสักคืน ชาตินี้ข้าก็ตายตาหลับแล้ว ฮี่ ๆ ๆ”
ปู้ซัวแสยะยิ้มอย่างหื่นกาม น้ำลายของมันไหลหยดลงบนท้องน้อยของซือเฟยเซวียน นางทำหน้ารังเกียจใส่มัน น้ำตาใสๆเริ่มกลั่นออกมาจากตาคู่งามของนาง นางหวนนึกเสียใจที่เคล็ดวิชากระบี่ประสานใจขั้นสูงสุดของนางมิอาจหลับนอนกับชายคนรักได้ แต่มาบัดนี้ใครจะรู้ว่านางจะต้องมาเสียตัวให้กับเถ้าแก่บ้ากามปู้ซัว
“ข้าซือเฟยเซวียนขอสาบาน หากผ่านเคราะห์กรรมครั้งนี้ไปได้ ในแผ่นดินนี้จะไม่มีคนชื่อปู้ซัวอีก”
“จุ๊ ๆ ๆ ไม่เอาๆ คุณหนูซือพูดแบบนี้ไม่ดีนะ เดี๋ยวเกิดติดใจผัวคนนี้ขึ้นมาแล้วจะทำยังไงละ”
ปู้ซัวไม่รอช้า สองมือตะปบเข้าที่สองเต้าของซือเฟยเซวียนเต็มๆ ทั้งบีบ ทั้งคั้น บีบนมนางสองเต้าเข้าๆออกๆจากกันจนนางเริ่มเสียว ถึงแม้นางจะพยายามข่มใจแค่ไหนก็มิอาจข่มร่างกายของตนได้
"....ซี้ดด..ดด...หยุดนะ...พอที....ได้โปรด.....ข้า...ข้าเสียว...."
"....เสียวสิ..ก็นมเจ้าช่างอวบอิ่มแบบเนี้ย...อูวว..ล้นมือข้าเลยนะเนี่ย.....ฮูย.ยย...."
ปู้ซัวพูดไปก็บีบนมซือเฟยเซวียนไปแบบไม่ยั้งมือ ปลิ้นซ้าย ปลิ้นขวาดึงขึ้นดึงลง มั่วไปหมด
"...โอวว...หัวนมเจ้าสีชมพูสดแบบนี้หายากนะรู้มั้ย.....นางฟ้าของข้า."
พูดไม่ทันขาดคำ ปู้ซัวก็ประกบปากดูดหัวนมซือเฟยเซวียนทันที มันรัวลิ้นละเลงจนหัวนมนางเปียกไปหมด
"...อา..าา..ซี้ดด..ดด...อย่า...ซี้ดด..ดด..อุ๊ยย..ย...เสียวจังเลย....อา..าาา..."
ซือเฟยเซวียนครางอย่างลืมตัวในขณะที่ปู้ซัวกำลังดูด รัวลิ้นที่หัวนม นางเสียวมากจนต้องจิกผ้าปูเตียง แต่ลิ้นของปู้ซัวก็ยังไม่หยุดรัว ข้างบนโดนอยู่แบบเนี้ย ซือเฟยเซวียนก็ยังรู้สึกว่ามีอะไรดุ้นใหญ่ๆมันมาถูกระทุ้งอยู่ด้านล่างของนาง ก็ท่อนเนื้อของเจ้าปู้ซัวน่ะสิ แข็งยังกะหินมันส่ายไปมาอยู่หน้าร่องสวาทของนาง ท่อนเอ็นปู้ซัวใหญ่ยังกะสากกะเบือ เอวของนางก็เริ่มส่ายไปมาด้วยความเสียว
"....ซี้ดด..ดด...อาา..าา....พอที...ได้โปรด....ยะ...อย่า...ข้าเสียว...ว...ว"
"...พึ่งจะเคยโดนอย่างงี้ครั้งแรกละสิ ฮิฮิฮิ..."
ปู้ซัวกลัดมันมากบีบนมซือเฟยเซวียนแบบจะเอาให้แหลกคามือไปเลย ปากมันงับมาที่นมนางแล้วกดให้หัวนมบุ๋มลงแล้วซุกไซร้ดูดเลียอย่างสะใจ มันคงอยากมากแล้วจึงดันขานางยกขึ้นสูง พาดบ่า แล้วก็จ่อหัวควยเสียบแทงลำควยเข้าใส่ร่องเสียวนางทันที กดทีเดียวมิดด้ามเลย จนหัวบานไปชนกับมดลูก
"..โอวววววววววว...ตอดอย่างที่ข้าคิดไว้ไม่ผิดเลย....โอวววววววววววววว...วว..สวรรค์ของข้า.."
ขณะที่ปู้ซัวร้องด้วยความเสียวอย่างสุดแสนจะพรรณนาได้นั้น ทางด้านซือเฟยเซวียนกลับรู้สึกตรงกันข้ามกับมันอย่างสิ้นเชิง นางกรี๊ดร้องออกมาอย่างเจ็บปวด เหมือนร่างของนางจะถูกฉีกออกเป็นสองส่วน
"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด........โอ้ยยย..ยย...เจ็บ...ข้าเจ็บเหลือเกิน.....โอ้ยยย....เอาออกไปเดี๋ยวนี้นะ.......ซี้ดดด..ดด.."
"...อูยยย....ฟิตชิบหาย.....เดี๋ยวก็ชินไปเองแหละ...ทนนิดหนึ่งนะ...ซี้ดด..ดด...ดูดควยข้าใหญ่เลย...."
“ไม่นะ....เอาออกไปเดี๋ยวนี้...ซี๊ดดดด...ดด.....ข้าเจ็บจนทนไม่ไหวแล้ว….โอ๊ยยยย.....ซี้ดดดด...”
ปู้ซัวไม่สนใจอะไรอีกแล้วมันค่อยๆโยกควยเข้า ออก ช้าๆ แต่สาวยาวสุดลำ ซือเฟยเซวียนต้องสูดปากตามทุกครั้งที่มันสาวควยออก เวลานี้นางคงต้องตกใจมากขึ้นถ้าเหลือบมาเห็นร่องสวาทของตนมีคราบเลือดพรมจรรย์เปอะเปื้อนตามร่องขาอ่อนขาวเนียนของนางไปหมด และทุกครั้งที่ปู้ซัวสาวท่อนเนื้อออกจนสุดคอเงี่ยง มันจะอัดกลับเข้ามาแบบเต็มๆ แรงๆ
"...อ้า..าา....ซี้ดด..ด...มดลูกข้ายู่หมดแล้ว...ของๆเจ้ายาวเหลือเกิน...ช่วยถนอมข้าหน่อยสิ.....ซู้ด..ดดด...ข้ายังเจ็บอยู่เลย......ซี๊ดดดด...ดด..."
ปึ้ก....ปึ้ก...เสียงโหนกควยปู้ซัวกับโหนกหีซือเฟยเซวียนกระแทกกันดัง ดังจนนางแสบสะท้าน
"...โอวววววววว..วว..มันควยข้าจริงๆ...โอววว..วว....นางฟ้าซือของข้า..ปั้บๆๆๆ ปั้บๆๆๆ..."
“โอ๊ยยย.....ซี๊ดดด…..โอ๊ยยย.....ซี๊ด.....อื้อออ..ออ..”
ซือเฟยเซวียนทั้งเจ็บทั้งเสียวสองอารมณ์ปนกัน มันเป็นความรู้สึกที่นางไม่เคยสัมผัสมาก่อน
ปู้ซัวดันแขนตึงยืดตัวขึ้นคร่อมตัวซือเฟยเซวียน ลำตัวเนี่ยนิ่งเชียวแต่ก้นกับสะโพกของมันน่ะสิซอยไม่ยั้งเลย มันจะก้มไปมองดูควยเย็ดเข้าออกร่องสวาทของนางตลอด หมอยปู้ซัวดกยาว หยาบๆ ยิ่งโดนโหนกหี ซือเฟยเซวียนก็ยิ่งเสียว ยิ่งซ่าน ถึงตอนนี้นางเริ่มรู้สึกเสียวมากกว่าเจ็บแล้ว จนเผลอเด้งก้นลอยสวนควยปู้ซัวอย่างลืมตัว
"..อูยย..ยย..ซี้ดด..ด.....ปู้ซัว.....เจ้าทำข้าเสียวเหลือเกิน....อูยยย..ย..ซื้ดด..ด….อื๊ออ...อออ...อ๊าาา"
ตอนนี้ซือเฟยเซวียนเริ่มไม่เจ็บแล้ว แต่เสียวซ่านแทบขาดใจ มันเป็นช่วงที่นางกำลังเสียวสุดๆจากการถูกปรนเปรอรสสวาทครั้งแรกในชีวิตสาว นางเผลอมีความรู้สึกนิดๆ ว่าอยากให้เวลานี้อยู่ไปนานๆ ความเสียวทำให้นางลืมความเป็นกุลสตรีจนหมด เด้งก้นรับการกระเด้าของปู้ซัวอย่างลืมตัว ฟันของนางกัดริมฝีปากแน่น หายใจฟืดๆ ฟาดๆ ปู้ซัวก็เร่งกระเด้าเร็วขึ้นและแรงขึ้น ตอนนี้ไม่มีเสียงพูดอีก มีแต่เสียง
"...อี้อๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ.." ดังในลำคอ กับเสียง "..ป้าบบๆๆ ปั้าบบๆๆๆ.." ดังมาจากโหนกหี โหนกควยของทั้งคู่ โหนกหีนางทั้งชา ทั้งร้อน แสบเสียวไปหมด จนในที่สุด สวรรค์ก็มาโปรดทั้งคู่ น้ำสวาทซือเฟยเซวียนแตกซ่าาาา..ขนลุกซู่...ไปทั้งตัว
"..กรี้ดดดดดดดดดดดด..ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด...อ๊าาาาาาาาาาาาาาาาาาาา"
เสียงสุดท้ายที่หลุดดังออกมาจากปากของซือเฟยเซวียนก่อนที่ร่างกายนางจะกระตุกเกร็งอย่างรุนแรง ปวดก้น
ปวดท้องน้อยไปหมด ส่วนปู้ซัวก็ตามนางมาติดๆ ไม่ทิ้งช่วงกันเลย มันร้องดัง
"...โอ้วววววว....ววว..."
แล้วมันก็แหงนหน้าเกร็งตัวกดควยมันอัดเข้ามาในรูหีซือเฟยเซวียนจนมิดยันโคน ปู้ซัวโถมน้ำหนักตัวเข้ามาทับร่างซือเฟยเซวียนทั้งหมด หนักก็หนัก แต่ความรู้สึกที่น้ำเชื้อร้อนๆ ข้นๆ ของมันที่ฉีดอัดเข้ามาที่ปากมดลูกของนาง ทำให้นางลืมทุกสิ่ง เป็นความสุขที่นางไม่อาจบรรยายเป็นคำพูดออกมาได้ แต่แล้วน้ำตาแห่งสามัญสำนึกก็ค่อยๆไหลรินอาบแก้มสวยๆของนาง
ใบหน้าซือเฟยเซวียนร้อนวาบขึ้นมาทันที เพราะรู้สึกว่าน้ำเชื้อดิบๆคาวๆของปู้ซัวเข้ามาอัดอยู่ในมดลูกของนางเต็มไปหมดจนไม่มีที่ว่างเหลืออย่างนั้นแหละ ปู้ซัวฟุ่บตัวลงมานอนกอดคร่อมซือเฟยเซวียนไว้ แล้วหอมแก้มที่เจิงนองไปด้วยน้ำตาของนางฟอดใหญ่ ในใจของนางเริ่มวิตกกังวลกลัวว่าตนจะตั้งครรภ์ แต่ด้วยความเสียวของท่อนเนื้อที่แช่คาอยู่ในร่องเสียวของนาง ทำให้นางพูดอะไรไม่ออก
ปู้ซัวนอนแช่ควยอยู่ในร่องเสียวของนางสักพักก็ลุกขึ้นถอนลำเนื้อออกมา ตอนหัวเงี่ยงหลุดออกจากร่องเสียวของนางเสียงดัง พล๊อก! ร่องสวาทของซือเฟยเซวียนที่โบ๋อ้าซ่า ก็เริ่มหุบลงเรื่อยๆ แต่ก็ไม่อาจหุบได้จนหมด คราบน้ำกามปนกับเลือดสาวสีชมพูอ่อนเหนียวข้นเปอะเปื้อนตามร่องขาอ่อนของนางเต็มไปทั่ว ปู้ซัวเดินลงจากเตียงหยิบเม็ดยาบางอย่างจากห่อผ้า มันกลืนลงคอสักพักท่อนเนื้อที่อ่อนเปรี้ยของมันก็ผงะแข็งขึ้นมาอีกครั้ง ไม่ต้องบอกก็รู้ว่ายาที่มันกินคือยาปลุกกำหนัด มันหยิบยาอีกเม็ดเดินตรงไปหาซือเฟยเซวียนแล้วจัดการยัดใส่ปากบังคับให้นางกลืนลงคอไป
“อื้อ...ไม่นะ..เจ้าเอายาพิษอะไรให้ข้ากิน เอายาถอนมาเดี๋ยวนี้นะ”
นางสงสัยไว้ก่อนเลยว่า ต้องเป็นยาพิษอะไรบางอย่าง
“ไม่ต้องกังวลไป ยาที่เจ้ากินไปคือยาปลุกสวาท ยาถอนน่ะมีแน่ ก็ท่อนเนื้อของข้านี่ไง ฮิ ๆ ๆ ให้มันได้ฉีดน้ำรักใส่เจ้าอีกสักครั้งเถอะนะ”
ปู้ซัวแสยะยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ มองหน้าซือเฟยเซวียนอย่างสะใจ ที่ได้เป็นผัวคนแรกของนาง
“เจ้า...เจ้าเดรัจฉาน.…..อุ๊ยยย.....ซี๊ดดดด...”
ยาออกฤทธิ์ทันควัน ซือเฟยเซวียนรู้สึกเสียวจี๊ดบริเวณร่องเสียว ปู้ซัวจับนางพลิกคว่ำโก่งตูดขึ้น ลำควยมันก็พาดเลยง่ามก้นขึ้นมาเกือบกลางหลังของนางแน่ะ
"..เจ้า..อู๊ยยย...เจ้าจะทำอะไรข้าอีก..."
ซือเฟยเซวียนพยายามข่มอารมณ์ของตน แต่ก็ยังมิวายครางออกมาด้วยความเสียวซ่าน
"..หึ..หึ..ข้าจะสอนบทเรียนรักท่าที่สองให้..."
มือปู้ซัวสองข้างก็บีบคลึงสองเต้าเต่งตึงของนาง ปากก็เริ่มไซร้ลงมาดูดที่ต้นคอ
"..อุ้ย..ย....ซี๊ดดด.....อื้มมม...."
ซือเฟยเซวียนก็ทั้งดึงทั้งดันมือปู้ซัวออก แต่พอดันบนมันก็แปะล่างดันล่างก็แปะบน ปู้ซัวเล่นกับร่างกายของนางอย่างสนุก มือมันแปะป่ายไปมา กำนม กำตูดนางแรงๆ แบบคนหมั่นเขี้ยว
"..อุ้ย...ยะ..อย่าบีบ...อุ้ย.."
มือมันยังไม่ปล่อย นางก็พยายามดันออก แขนข้างนึงของปู้ซัวคล้องรัดเอวซือเฟยเซวียนไว้แน่น มืออีกข้างก็จับหัวนางทางด้านหลังให้หันหน้าเชิดขึ้นมาแล้วมันก็ประกบจูบนาง ปู้ซัวพยายามทะลวงลิ้นเข้ามาในปากนาง เลียลิ้นที่ไรฟัน พอซือเฟยเซวียนเผลออ้าปากนิดเดียวลิ้นทั้งคู่ก็เลยแลกกัน นางก็เริ่มรู้สึกเพลิด..เพลินจากฤทธิ์ยาแลกลิ้นกับมันอย่างดูดดื่ม ปู้ซัวแหย่ลิ้นเข้ามาลึกนางก็ดูดให้...อืม...อา...ทำไปตามอารมณ์เต็มที่ ทั้งคู่จูบเหมือนคนเป็นผัวเป็นเมียกันเลย มือปู้ซัวก็ขยำนม ขยำตูดซือเฟยเซวียนไปด้วย...จนนางเริ่มเสียวซ่าน มันก็จับตัวนางพลิกหันหน้าเข้าหามันอีก ปู้ซัวจูบซือเฟยเซวียนจนแทบจะกินปากนางเลย ทั้งเม้ม ทั้งดูด ริมฝีปาก มือหยาบหนาของมันก็มาบีบ..เค้น..ที่ตูดนาง สองมือตะปบขยำที่แก้มก้นของนางแต่ละข้าง นิ้วมือมันแหวกเข้ามาในง่ามก้นปู้ซัวทั้งแหกร่องตูด..ร่องหีซือเฟยเซวียนอ้าออก แล้วก็เอานิ้วมือครูดไถลผ่านร่องกลีบเยิ้มๆของนางขึ้นลงไปมา นางยิ่งเสียว..ยิ่งหงี่..น้ำหล่อลื่นก็ยิ่งไหลออกมาจากรูหี
"..อูวว..ว..ซี้ด.ดด...ปู้ซัว..ว..ว...ยะ...อย่าแหกแบบนี้...ข้าเสียววว...ซี้ดด...ด..อูยย..ย.."
ซือเฟยเซวียนกอดตัวปู้ซัวไว้แน่น ตัวทั้งคู่แทบจะนาบติดกันเป็นเนื้อเดียว
"..ร่องเสียวเจ้าช่างวิเศษณ์เหลือเกิน...นางฟ้าของข้า...อืยย..ยย..."
ปู้ซัวทั้งแหก ทั้งแยงนิ้วเข้าๆออกๆรูหีนาง
"..อุ้ย..ย.ซี้ดด...ด..ปู้ซัว...ข้าเสียว...อา....ซี้ด..ดด.."
"..ขอข้าดูร่องเสียวเจ้าให้เต็มตาหน่อยนะแม่นาง...อืย..ย.."
ปู้ซัวผละตัวออกจากซือเฟยเซวียน จับให้นางหมุนหันหลังให้มันอีก แล้วปู้ซัวก็นั่งยองๆลง ใบหน้ามันก็มาแหงนอยู่ใต้หว่างขาของนาง มันจับนางถ่างขาออก ดันตัวนางไปด้านหน้า ก้นของซือเฟยเซวียนเลยแอ่นล่อหน้าปู้ซัวอย่างช่วยไม่ได้ นางรู้สึกร่านมากจากฤทธิ์ยาสวาทและการปลุกเล้าของมัน
ปู้ซัวแหกง่ามก้นซือเฟยเซวียนออกกว้าง กว้างจนนางรู้สึกเย็นรูหอย รูตูดไปหมด
"..อืยย...นางฟ้าซือ...รูสังวาสของเจ้าช่างวิเศษณ์จริงๆเลย...สีแดงสด...อืย..ย..ขอข้าชิมหน่อยเถอะ.."
ว่าแล้วปู้ซัวก็กดหน้า...อ้าปากดูดร่องหีนางทันที ปลายจมูกของมันเข้ามาบดกับรูตูดนางเต็มๆ มันทั้งสูดทั้งดมแบบไม่รังเกียจ ปากก็อ้าแลบลิ้นสบัดเลียร่องหี ลากขึ้นลากลง...มันยืดลิ้นมากดเขี่ยที่ปลายติ่งแตดของซือเฟยเซวียน
"..โอ้วว..ว..ซี้ด..ดดดด..เสียวจัง...ซี้ดด..ดดด..ด.."
ซือเฟยเซวียนเสียวมาก เสียวจนต้องดึงโคกหีหนีจากปลายลิ้นของปู้ซัว มันเห็นนางเสียวมันก็สลับเอาลิ้นมารัวกดเล่นเข้าที่รูหีนางแทน นิ้วมันแหกรูหีนางออกอ้าแล้วฉกลิ้นเข้าออก โดนแบบนี้ซือเฟยเซวียนผู้มีตะบะทางธรรมขั้นสูงก็ยังต้องเพลินเพราะมันเสียวแทบขาดใจไม่เท่าโดนเม็ดแตด
"..อูยย..ยย...ดีจัง...เสียวอะไรอย่างนี้.....อา..า..."
ซือเฟยเซวียนกัดริมฝีปากตัวเอง ด้วยความมันส์ในอารมณ์ ก้นก็กระดกเด้งโคกหีอัดใส่ปากปู้ซัว มันเห็นนางเสียวก็ได้ใจเอาลิ้นมาละเลงเลียที่แตดนางอีก แกล้งนางสลับไปมาแบบนี้จนอารมณ์เงี่ยนของนางถึงขีดสุด
"..โอยยย....ปู้ซัว...ข้าทนไม่ไหวแล้ว...ซี้ดด..ดด...ส่งมันเข้ามาเถอะ....อา..าา..ซี้ดด..ด...เร็วสิ..."
"..หึ..หึ..หึ...ข้ารอคำนี้จากปากเจ้ามานานแล้วแม่นางฟ้าคนสวย...อืย.ยย..โดนข้าเล่นแค่เนี้ย...ถึงกับร่านเลยนะ"
ซือเฟยเซวียนได้ยินดังนั้น ก็เขินอายกับคำพูดของปู้ซัวจนหน้าแดง เพราะอาการร่านที่มันว่านาง ล้วนเป็นความจริงที่นางเองก็ปฏิเสธไม่ได้
"..ก็เจ้าเลียข้าแบบนี้...ข้าก็...อา..าา...เสียวสิ...ซี๊ดดดด...ดด..."
ซือเฟยเซวียนเหลียวหลังหันมามองหน้าปู้ซัวโดยที่ยังอยู่ในท่าเดิม แต่แอ่นก้น ร่อนหี ด้วยความเสียวอย่างควบคุมตัวเองไม่ได้ นางอยากให้มันยัดควยเข้ามาในหีนางเร็วๆด้วยความเงี่ยน
"..นางฟ้าซือ...เจ้ารู้ตัวมั้ยว่าตอนนี้เจ้าน่ะ...ร่านยิ่งกว่านางคณิกาที่ข้าเคยเย็ดอีกว่ะ...ฮ้า ๆ ๆ"
ปู้ซัวยิ้มร่า...มือข้างนึงก็กำลำควยตัวเองชักรูดขึ้นลงแรงๆ อีกมือก็มาจับก้นนางไว้ บีบ ขยำ..มันเม้มปากกัดฟัน ตามองจ้องตามก้นที่ส่ายร่อนของซือเฟยเซวียน ดูมันจะเงี่ยนมากไม่แพ้นางเลย ไม่ช้าปู้ซัวก็กดปลายควยอัดเข้ารูหีนางทางด้านหลังแบบนั้น หัวควยมันผุ่บเข้ามาทั้งหัวเงี่ยง
"...โอ้ววว..ววว..ว...ววว........วว...."
ซือเฟยเซวียนร้องครางยาวด้วยความเสียว ก็นางกำลังอยากๆแล้วได้ของที่อยาก นางย่อมต้องสุขสมเป็นธรรมดา ปู้ซัวโยกก้น ขยับย่อตัวลงจนถนัดแล้วมันก็กระเด้งเอวกดลำควยทั้งลำ ครูดกับรู้สวาทที่ฟิตเปรี๊ยะเข้ามาในรูหีนางจนมิดโคน ขนหมอยหยาบๆของมันเข้ามาอัดแทงทั้งแคมหี รูตูด ซือเฟยเซวียนรู้สึกคันยิบไปหมด
"..โอวววววววว..ซู้ดดด..ดดดด..สะใจข้าดีแท้.."
ปู้ซัวแหงนหน้าสบถออกมา หลับตาพริ้ม ปากจู๋ห่อเชียว ควยของมันเข้ามาอัดแน่นในโพรงหีซือเฟยเซวียนจนเต็มเอียดจนนางรู้สึกว่าไม่มีที่ว่างเหลืออยู่เลย ร้อนหี แน่น จุกเสียว หลายอารมณ์เกิดขึ้นกับนาง
ปู้ซัวแช่ลำควยค้างไว้ มือแกก็ลูบไล้ คลำไปทั่วตัวซือเฟยเซวียน พอมือถึงก้นก็ขยำ พอมือถึงเต้านมก็บีบ นางทั้งเจ็บทั้งเสียว แต่เงี่ยนมากกว่า มันไม่ยอมขยับ นางรู้สึกแน่นมากเลยอยากจะขยับออกจากลำเอ็นของมัน
"..อืยย..ยย...อู๊ยยย..ยย...ซี้ดดด...ดด..."
พอซือเฟยเซวียนขยับร่องเสียวจะพ้นหัวเงี่ยงอยู่แล้ว ปู้ซัวกลับรั้งเอวนางไว้ แล้วกดกระแทกกลับไปทีเดียวมิดลำ
“โอ๊ยยย...ซี๊ดดดด...ชนมดลูกข้าเลย....อื้อออ...ออ...”
ปู้ซัวเริ่มซอย สาวลำควยยาวออก แล้วก็อัดเข้ามาในรูหีนางอีก
"..โอยยย..ซี้ดด..ดด...ปู้ซัว...ข้าเสียวเหลือเกิน....ซี้ดด..ดด...อ๊างงง..."
เสียงครางของซือเฟยเซวียนปลุกอารมณ์เงี่ยนของมันให้พุ่งมากขึ้น มันรั้งเอวนางไว้แน่นแล้วเร่งความเร็วกระแทกใส่ร่องเสียวของนางแรงขึ้นๆ ปั้ก..ปั้กๆๆๆ..ๆๆ....แป่ะ..แป่ะๆๆๆ...เสียงเนื้อของทั้งคู่ตีกันค่อยๆ ดังขึ้น ๆ ตอนนี้
อะไรๆ มันก็เสียวไปหมด ซือเฟยเซวียนมันรูหีจนไม่รู้จะอธิบายยังไงดี
"..อาา....อาาา.....ซู้ดด..ดด...อา..าา...อา..."
ปั้ก....ปั้กๆๆๆๆ..ๆๆ....นางครางออกมาอย่างเสียวซ่าน เพราะเสียงครางเท่านั้นที่จะระบายอารมณ์เสียวของนางตอนนี้ได้
ปู้ซัวจับขยำเนื้อก้นของซือเฟยเซวียนไว้แน่น แหก ดึงเข้าหาตัวมันเองพร้อมกับจังหวะที่มันกระแทกควยสวนกลับแรงมาก แรงจนเนื้อตัวนางสั่นไปหมด พวงนมของนาง ไหวกระดอน เด้งตีหัวนมสวยๆ ขึ้นลง ขึ้นลงเนื้อก้นก็สั่นไหวเป็นระลอกคลื่น
"...โอววววววว..โอววว.วว...อ่ะ...อ่ะ...อ่ะะ....อ่ะ..."
เสียงครางของซือเฟยเซวียนดังกระท่อนกระแท่นตามจังหวะกระแทกของปู้ซัว
"..ปู้ซัวจ๋า....าา....อ่ะ..อ่ะะ...อ่ะ.....เร่งสิ....เร่งอีก...ข้าจะไม่ไหวแล้ว....อ่ะ....อ่ะะ.....อ่ะะะ...."
ปั้กๆๆๆๆๆ ....ปั้กๆๆๆๆๆๆๆ...!!!!!!! ปู้ซัวเร่งเครื่องตามใจนางทุกอย่าง
"...โอยย...นางฟ้าซือ...จะไปแล้วหรอ...ข้าพึ่งคันๆเงี่ยงเอ็นเองนะ....นี่แน่ะ..อ่าาา..าาา.!!!!!!!.."
ปั้กๆๆๆๆๆ....ปั้กๆๆๆๆๆๆๆ...!!!!!!!... มันกระแทกสุดแรง ตัวซือเฟยเซวียนสั่นอย่างแรง หูนางอื้อไปหมด แล้วในที่สุดน้ำของนางก็แตก
"....อี้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ..ๆๆๆๆๆๆๆๆ..."
ซือเฟยเซวียนร้องครางดัง...ยาว...ปากมดลูกตอดปลายควยปู้ซัวอยู่หนึบๆ โพรงหีก็หดบีบรัดลำควยมันเป็นจังหวะๆ
"...อืออ..ๆๆ......อืออ...ๆๆ......อือ..อออ...อ..."
ซือเฟยเซวียนเสียวจนน้ำตาซึม
"...โอยย..อยยย....นางฟ้าซือของข้า ร่องเสียวตอดแรงจริงๆนะ.....โอยย..อยย..."
ปู้ซัวแช่ควยคารูหีรับการตอดของนาง แต่ดูมันยังเงี่ยนอยู่มากๆ มันบดคลึงควยวนไปมายิ่งทำให้นางเสียวแทบขาดใจ เพราะกำลังเสร็จใหม่ๆ
"..อู้ยยยย..ยยยยย...ซี้ดดดด..ดดดด...ปู้ซัวจ๋า..าาาา...ข้า...เสียว....ไม่ไหวแล้ว....อู้ยยย..ยย...."
ซือเฟยเซวียนบิดตัวเกรียว ทรุดตัวลง ควยปู้ซัวก็หลุด..บั๊วะ...ออกมาดัง นางนั่งพับเพียบบนพื้นเตียงตรงนั้น คราบน้ำกามเลอะติดเต็มทั้งสองแก้มก้นและแคมหีด้วย แต่นางไม่สนแล้วหละ อยากจะนอนลงไปกองซะตรงนั้นให้ได้
"..อ้าว...นางฟ้าซือของข้า...นั่งลงไปแบบนั้น...ข้าก็ไม่ถนัดสิ...ม่ะรีบโก่งก้นขึ้นมา.."
ปู้ซัวจับซือเฟยเซวียนหิ้วปีกขึ้นมาแล้วมันก็ดันหลังนางให้โก้งโค้ง มันก้มแหกง่ามก้นของนาง แหวกดูโคกหีนาง มันคงอยากจะเย็ดซือเฟยเซวียนต่อมากๆ แต่นางน่ะสิแทบไม่มีแรงแล้ว เพราะโดนทั้งยาปลุกสวาทและผงสลายวิญญาณเข้าไปแบบนี้ แค่ยังมีสติอยู่ได้แบบนางเนี่ยก็นับว่าเก่งมากแล้ว
"...ปู้ซัว...ข้าไม่มีแรงแล้วนะ....อา...า..."
"..อืย..ย...ข้ากำลังได้ที่เลย...งั้นเอางี้นอนหงายไปขอข้ากระแทกร่องรักสวยๆของเจ้าต่ออีกหน่อยเถอะนะ.."
ปู้ซัวกลัดมันมาก มันจับซือเฟยเซวียนพลิกหงายหันหน้าเข้าหามันอีกครั้ง มันไม่รอช้า จับขานางแหกอ้าได้ ก็เข้ามาสวมทันที หีนางตอนนี้มีน้ำหล่อลื่นมากมายหลั่งไหลออกมา ควยปู้ซัวเลยเสียบเข้ามาพรวดเดียวมิดยันโคน หมอยนางเปียกน้ำเมือกลื่นๆราบไปกับเนื้อหมดแล้ว
"..โอยย... ยังฟิตอยู่อีก...สุดยอดจริงๆ...อูยย..ยย.."
ปั้กๆๆๆๆ ปั้กๆๆๆๆ !!! ปู้ซัวซอยเย็ดต่อ มันสาวควยยาวมาก หัวเงี่ยงแทบจะหลุดจากปากรูหีซือเฟยเซวียนทุกครั้ง แล้วก็กระแทกกลับเข้ามาในรูหีนาง...
"..อูยยย..ย....ซี้ดด..ด...อ๊างงง...งง..."
พอปู้ซัวเริ่มเย็ดเร็วขึ้น ซือเฟยเซวียนก็คิดไรไม่ได้แล้ว เพราะนางกำลังเสียวหีมาก แทบตายให้ได้ ตัวเกร็งตลอด นางเอามือจิกกำที่ผ้าปูเตียงจนยับยู้ยี่แน่นเลย แบะขากว้างที่สุดเท่าที่จะทำได้ เพื่อลดความแน่นตึงของท่อนเนื้อ
"..อี้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ.."
ซือเฟยเซวียนครางลั่นห้อง หัวหูร้อนไปหมด ปู้ซัวก็เย็ดนางนานมาก นานจนนางแทบจะเป็นลม เรียกว่าสำลักความสุขก็คงไม่ผิด เพราะนางทั้งเสียว ทั้งมันสุดขีดโดยตลอด ในที่สุดปู้ซัวก็ต้องน้ำแตก
“อู้วววววว....วว....ว.....”
ปู้ซัวฝังควยลงไปให้ลึกที่สุดเท่าที่มันจะทำได้ หัวเงี่ยงบดถูกับมดลูกอย่างแรง แล้วฉีดน้ำกามพุ่งใส่ซือเฟยเซวียนอย่างทะลักทลาย นางรู้สึกอุ่นๆข้างในไปหมดจนเสร็จตามมันไปอีกครั้ง ปู้ซัวทิ้งตัวลงมากอดนางไว้ สองเต้านุ่มๆของนางเบียดเสียดกับหน้าอกที่มีขนดกดำของมัน ทั้งคู่หอบเหนื่อยกันเหมือนพึ่งต่อสู้กันมา เหงื่อกับคราบน้ำกามเปอะเปื้อนเต็มตัวซือเฟยเซวียน ส่งกลิ่นคาวคลุ้งตลบอบอวนไปทั่วทั้งห้อง ซือเฟยเซวียนเผลอหลับไปด้วยความเผลียขณะที่ควยของมันยังแช่ค้างไว้ในร่องเสียวของนาง
ยามเช้าซือเฟยเซวียนตื่นขึ้นมา ก็พบว่าตัวเองอยู่ในสภาพเปลือยเปล่า ร่างกายเปอะเปื้อนไปด้วยคราบน้ำกาม นางเศร้าเสียใจอย่างมากแต่ก็พยายามข่มน้ำตาเอาไว้ บางทีหลักธรรมจากสำนักเรือนฌาณเมตไตรย อาจทำให้นางปลงตกในเรื่องนี้ได้ คงเป็นเวรกรรมแต่ชาติปากก่อนของนางที่ทำให้นางต้องเจอเคราะห์กรรมครั้งนี้ ซือเฟยเซวียนรวบรวมสติลุกขึ้นไปชำระล้างร่างกายจนสะอาด แล้วสวมเสื้อผ้ากะจะลงไปฆ่าคนชั่วอย่างปู้ซัว แต่ช้าไปเสียแล้ว ปู้ซัวทิ้งกิจการโรงเตี๊ยมให้ลูกจ้างคนสนิทของมันดูแลแทน แล้วขนทรัพย์สินหนีไปตั้งแต่เมื่อคืน นางสืบรู้จากลูกจ้างของปู้ซัวว่า ปู้ซัวเคยแต่งงานมาแล้วแต่อยู่กับภรรยามา 10 ปี จนนางตายมันก็ยังไม่มีลูกสักคน ทำให้นางพอจะเดาได้ว่า ปู้ซัวไม่สามารถให้กำเนิดบุตรได้ นางจึงเริ่มเบาใจเรื่องกลัวว่าตนเองจะตั้งครรภ์ ซือเฟยเซวียนเก็บข้าว
