แอน เป็นสาววัยเริ่มทำงาน รูปร่างสูงเกินเกณฑ์มาตรฐานหญิงไทยนิดหน่อย ผิวขาวแบบคนไทยทางภาคเหนือ อวบอิ่มไปทั้งตัวโดยเฉพาะทั้งหน้าอกและสะโพก ซึ่งทำให้ใครๆที่พบเห้นแต่แรก นึกว่าเธอควรจะเป็นสาวที่มีแฟนแล้ว แต่ในความเป็นจริงนั้น แอนเป็นคนเลือกมาก ไม่มีผู้ชายใดเท่าที่เธอพบมา เป็นไปอย่างใจที่เธอต้องการจริงๆ เธอจึงครองตัวเป็นโสดมาจนกระทั่งเข้าทำงานที่บริษัทแห่งนี้
แอนรู้ตัวว่าผิดปกติกว่าคนอื่น ตั้งแต่เริ่มเข้าสู่วัยรุ่น เธอรู้สึกมีความสุข ปนตื่นเต้น สะใจ ที่ได้พบเห็นว่า มีคนแอบมองสัดส่วนที่ควรสงวนของเธอ เช่น แอบมองกางเกงใน ยามเมื่อเธอสวมกระโปรงตัวสั้นไปนั่งในร้านอาหารฟาสต์ฟู้ด แอบมองหน้าอกเธอยามเมื่อโดยสารรถเมล์ หรือ แม้แต่รู้ตัวว่ามีเพื่อนชายแอบดูเธออาบน้ำเมื่อไปออกค่ายกิจกรรมในต่างจังหวัด
สำหรับคนที่มหาวิทยาลัย ทั้งเพื่อนและอาจารย์มีความเห็นว่า แอนเป็นเด็กสาวที่ฉลาด เพราะเธอเรียนเก่งในระดับแนวหน้าของมหาวิทยาลัย มีมนุษยสัมพันธ์ดี เป็นนักทำกิจกรรมเพื่อสังคม และสุภาพเรียบร้อยสมเป็นกุลสตรีไทย แต่ยามเมื่อแอนเป็นตัวของตัวเองนั้น เธอทั้งเร่าร้อน และกล้าแสดงออกอย่างที่ใครๆก็คาดไม่ถึงแม้แต่ตัวแอนเอง !
ความรู้สึกชอบโชว์ดังกล่าว รุนแรงขึ้นทุกที จนเธอรู้สึกว่าขาดมันไม่ได้ ในช่วงที่เธอเข้ามาใช้ชีวิตอยู่ในกรุงเทพฯ เพื่อศึกษาต่อในระดับอุดมศึกษา ความอิสระในการใช้ชีวิตอยู่เพียงลำพังในคอนโดมิเนี่ยมที่พ่อแม่ซื้อไว้ให้เป็นที่พัก ทำให้เธอกล้าที่จะทำอะไรตามใจตัวเองมากยิ่งขึ้น และนี่จึงเป็นเหตุผลที่แอนไม่กล้ามีแฟน เพราะเธอรู้ดีว่าผู้ชายที่เข้ามาจีบเธอทุกคน ต่างคาดหวังว่าเธอต้องเป็นกุลสตรีที่เรียบร้อย และรับไม่ได้กับพฤติกรรมที่แอนปกปิดเอาไว้
วสันต์ ผู้บริหารที่ประสบความสำเร็จตั้งแต่อายุยังไม่ถึงสี่สิบ แอบปิ๊งแอนตั้งแต่แรกพบเธอในห้องอาหารของบริษัท ซึ่งเธอเองก็รู้สึกดีกับเขาเช่นกัน ความสัมพันธ์ระหว่างทั้งสองคืบหน้าไปด้วยดี เขาและเธอไปเที่ยวด้วยกัน กินข้าวด้วยกัน ทำตัวเป็นคู่รักที่คนทั้งบริษัทอิจฉาตาร้อน แต่วสันต์ก็ยังสงสัยอยู่ในใจว่าเหตุใดแอนจึงไม่พาเขาไปแนะนำให้ผู้ใหญ่ได้รับรู้เพื่อสานสัมพันธ์ไปจนถึงกระทั่งการแต่งงาน
วันนี้เป็นวันพุธกลางสัปดาห์ แอนตั้งใจลาพักผ่อน 3 วันอยู่ที่คอนโดฯ เพื่อปลดปล่อยความต้องการที่เก็บกดเอาไว้นาน วสันต์ไม่อยู่ ไปต่างประเทศตลอดสัปดาห์นี้ เธอจึงมีเวลาเป็นตัวของตัวเองได้อย่างเต็มที่
สายวันพุธ ทั้งคอนโดเงียบสงัดเพราะคนส่วนใหญ่ออกไปเรียน หรือทำงาน นี่เป็นช่วงเวลาทองของแอนเลยที่เดียว เธอแก้ผ้าล่อนจ้อนนอนดูทีวีอยู่บนเตียงตั้งแต่เช้า พอเลยเก้าโมงไปแล้ว เธอก็จัดแจงเปิดประตูออกมาเดินเล่นอย่างช้าๆ ผ่านห้องต่างๆในลักษณะที่ไม่มีเสื้อผ้าปกปิดร่างกายสักชิ้นเดียว
แอนอยู่คอนโดนี้มานาน จนรู้ว่าจุดใดติดตั้งกล้องโทรทัศน์วงจรปิดเอาไว้ และตารางเวลาเดินตรวจของ รปภ. ดังนั้น การผจญภัยที่น่าระทึกใจของแอน จึงรอดพ้นจากการพบเห็นของใครๆ จนถึงทุกวันนี้
ด้วยเหตุที่เว้นช่วงการผจญภัยมาค่อนข้างนาน วันนี้ แอนจึงค่อนข้างจะกล้าบ้าบิ่นเป็นพิเศษ เธอตัดสินใจเสี่ยงเดินลงมาตามบันไดจากชั้น 12 ซึ่งเป็นชั้นบนสุด ลัดเลาะไปตามชั้นต่างๆ อย่างเนิ่นนาน หัวนมของเธอแข็งเด่ น้ำหล่อลื่นของเธอเอ่อล้นร่องหีด้วยความเงี่ยน เมื่อเธอผ่านห้องพักที่มีเสียงคนพูดคุยดังลอดออกมา เธอก็จะหยุดยืนอยู่หน้าประตูห้องนั้นและใช้นิ้วเขี่ยปุ่มกระสันต์ที่พองตัวตั้งเด่ยื่นออกมาจากแคมหีและบีบเต้ามนมของตัวเองเล่น เพื่อกระตุ้นความเสียวอย่างต่อเนื่อง แต่ไม่ยอมให้ตัวเองเสร็จสม เพราะอยากมีความสุขอย่างนี้ไปนานๆ
ในที่สุด แอนก็เดินลงมาจนถึงชั้นล่างสุด ทุกอย่างยังคงปลอดโปร่งจริงๆเธอกระหยิ่มใจจนกล้าที่จะเดินมาถึงมุมห้องที่จะนำเข้าสู่ส่วนที่เป็นล้อบบี้และลิฟต์ เธอยื่นหน้าออกไปมองที่ล้อบบี้ มันว่างเปล่า อ้อ..ตรงออฟฟิซ มีพนักงาน รปภ.นั่งอ่านหนังสือพิมพ์อยู่คนหนึ่ง แต่เอ๊ะ...รถใครนะคุ้นๆ ขับมาจอดตรงช่องหน้าประตูกระจกพอดี ประตูรถเปิดออก และชายหนุ่มที่เธอรู้จักคุ้นเคย ก็ปรากฏกายออกมาและเดินมุ่งหน้ามายังลิฟต์ของคอนโด
ว๊าย...พี่วสันต์ ตายแล้ว เราจะทำอย่างไรดี เธอใจหายวาบ รีบหมุนตัวกลับกระโจนพรวดพราดขึ้นบันไดไปที่ชั้นสิบสอง เพื่อกลับห้องโดยเร็วที่สุด เธอภาวนาขอให้กลับเข้าห้องได้ทันเวลา โอ๊ย...เหนื่อยแทบขาดใจเชียวนะ ดีจัง พี่วสันต์ยังมาไม่ถึง เราเข้าห้องก่อนดีกว่า เอ๊ะ...ทำไมมันล็อค...ตอนออกมาเรายังไม่ได้ล็อคนี่นา ซวยล่ะสิชั้นไม่ได้เอากุญแจติดตัวมาด้วย
ทันใดนั้น ประตูห้องก็เปิดออก วสันต์ปรากฏตัวอยู่ในห้อง มองแอนที่ยืนแก้ผ้าล่อนจ้อนอยู่นอกห้องอย่างตกตะลึง “เฮ้ย...” “ว๊าย...พี่วสันต์”
เสียงประตูลิฟต์ดังที่ตรงกลางทางเดินและมีเสียงฝีเท้าของคนกลุ่มหนึ่งกำลังจะโผล่พ้นมุมตึกมาทางด้านที่ชายหนุ่มและหญิงสาวยืนตกตะลึงอยู่ วสันต์ตั้งสติได้ก่อน เขาคว้าแขนของแอนลากเข้ามาภายในห้องและปิดประตูลงกลอนก่อนที่คนอื่นจะเห็น
“แอน...เป็นอะไรหรือเปล่า ใครทำร้ายแอน บอกพี่เร็ว” วสันต์จับแขนทั้งสองของแอนเอาไว้ และมองสำรวจร่างกายของเธอไปทั่ว แต่ก็ไม่พบกับร่องรอยการถูกข่มขืนหรือทำร้ายร่างกาย คงพบแต่เรือนร่างที่ขาวโพลนยั่วยวนตาจนไม่อาจละสายตาให้หันไปมองทางอื่นได้
หญิงสาวหลบสายตาของชายหนุ่ม หน้าแดงก่ำด้วยความเขินอายสุดขีด เธออ้อมแอ้มตอบชายคนรักเบาๆว่า “แอนไม่เป็นไรหรอกค่ะ พี่วสันต์อย่ามองแอนอย่างนี้สิคะ ขอแอนไปแต่งตัวก่อนนะ” เธอพยายามดิ้นรนแต่ไม่สำเร็จ “ไม่ได้ ตอบพี่มาก่อนนะแอน ว่าทำไมแอนจึงไปอยู่นอกห้องในลักษณะอย่างนี้” วสันต์คาดคั้น “พี่วสันต์ไม่ได้ไปญี่ปุ่นเหรอ” เธอย้อนถาม “ไปสิ แต่เสร็จธุระเร็วเลยกลับมาก่อนกำหนด คนที่ทำงานบอกว่าแอนลา พี่เป็นห่วงก็เลยมาหาแอนที่นี่ไง มาถึงก็พบว่าห้องไม่ได้ล็อค พี่เลยล็อคให้ เดินหาไปจนถึงห้องนอนก็ไม่มี นี่กำลังจะเดินออกไปถามยามพอดีเชียวนะ”
ในที่สุดแอนก็ตัดสินใจสารภาพ “แอน อยากออกไปเดินเล่น” แอนตอบอุบอิบ “ทั้งสภาพอย่างนี้เหรอ” วสันต์ย้อนถามอย่างแทบไม่เชื่อในคำตอบที่เขาได้รับ
“ใช่ค่ะ” แอนเงยหน้าขึ้นสบตากับเขา “ไหนๆพี่ก็เห็นกับตาอย่างนี้แล้ว แอนก็ไม่มีอะไรจะปกปิดพี่อีกต่อไป แอนอาจจะไม่เหมาะสมที่จะเป็นภรรยาของใคร เพราะแอนชอบที่จะทำอะไรแบบนี้” “ทำอะไรที่ว่าเนี่ย คือแบบไหน” วสันต์ย้อนถามเพื่อขอคำอธิบายเพิ่มเติม
“เอ้อ...” แอนรู้สึกลำคอแห้งผากจนยากที่จะเปล่งเสียงออกมา แต่แล้วเธอก็รวบรวมความกล้าพูดออกไปจนหมด “แอนชอบแก้ผ้าอยู่บ้าน ชอบเดินออกไปข้างนอกทั้งๆที่อยู่ในสภาพอย่างนี้ แอนทำอย่างนี้มาตั้งแต่ยังเด็กแล้วล่ะ ยิ่งทำก็ยิ่งสนุก แอนพยายามเลิกมันเพื่อพี่แล้ว แต่ก็ทำไม่ได้ค่ะ”
เธอรู้สึกโล่งใจเมื่อสารภาพมันออกมา อะไรจะเกิดก็ให้มันเกิดไป
“นี่เป็นสาเหตุที่ทำให้แอนไม่ยอมไปพบกับครอบครัวของพี่และพาพี่ไปแนะนำให้ครอบครัวของแอนรู้จักใช่ไหม” “ใช่ค่ะ...แอนไม่คิดว่าพี่จะรับได้ หากได้รู้ความจริงเหมือนในวันนี้ ดังนั้น แอนจึงไม่อยากให้เรามีความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งมากไปกว่านี้ ไม่อย่างนั้น ก็จะต้องเสียใจมาก เมื่อถึงเวลาที่ต้องจากกันไป”
วสันต์ยิ้มให้แอนแบบมีสีหน้าเจ้าเล่ห์ “แอนรู้ได้อย่างไรว่าพี่จะรับไม่ได้” คราวนี้หญิงสาวเป็นฝ่ายแปลกใจบ้าง “พี่รับได้หรือคะ แอนไม่อยากจะเชื่อ” ชายหนุ่มยิ้มกว้างขึ้นอีก “จริงๆ อยากพิสูจน์อะไรไหมล่ะ” “อะไรคะ” “มา เราไปเที่ยวข้างนอกกัน”
วสันต์จัดแจงให้คนรัก แต่งตัวในชุดเสื้อเกาะอกสีดำตัวบางโดยไม่ใส่ยกทรงแต่มีเสื้อแจ็คเก็ตคลุมทับ ส่วนกระโปรง เขาเลือกให้แอนใส่ตัวที่สั้นที่สุด และไม่ให้ใส่กางเกงในด้วย พอรถแล่นออกจากบริเวณคอนโดมิเนียม วสันต์ก็เอ่ยขึ้นว่า “พี่คิดว่า แอนคงสะใจขึ้น หากเปลือยทั้งทีแล้วมีคนอื่นได้ดู จริงไหม ดังนั้น ต่อจากนี้ไป แอนอยากโชว์อย่างไรทำได้เต็มที่เลยนะจ๊ะ พี่จะคอยดูและเป็นบอดี้การ์ดประจำตัวให้”
ครอบครัวของวสันต์ ซื้อคอนโดขนาดเล็กริมชายหาดแห่งหนึ่ง ต่อจากเจ้าของเดิมไว้สำหรับให้คนในครอบครัวและเพื่อนสนิทมาพักผ่อน มันอยู่ห่างจากกรุงเทพฯเพียงแค่ขับรถประมาณสองชั่วโมงเท่านั้น สภาพของมันคล้ายกับคอนโดทั่วไป มีพนักงานที่วสันต์จ้างไว้หลายตำแหน่ง วันนั้น มีเพื่อนสนิทของวสันต์พาครอบครัวมาพักอยู่ก่อนแล้วด้วย
“สวัสดีครับบอส ” ผู้จัดการคอนโด ซึ่งมีอายุแก่กว่าวสันต์เกือบสิบปี เดินยิ้มออกมาต้อนรับที่หน้าบันไดทางขึ้น ยิ้มนั้นเผื่อมาที่แอนด้วย
“พี่โจครับ....นี่น้องแอน แฟนผม ผมพามาแนะนำตัวให้พวกเราที่นี่ได้รู้จักกัน เพราะเราคงจะแต่งงานกันในเร็วๆนี้ครับ” “โอ...ขอแสดงความยินดีด้วยครับบอส...นี่แสดงว่าบอสพบคนที่ใช่จริงๆ ใช่ไหมครับ” วสันต์อมยิ้ม “ใช่หรือไม่ใช่ เดี๋ยวก็รู้” แอนรับฟังชายหนุ่มต่างวัยพูดตอบโต้กันอย่างไม่ค่อยจะเข้าใจอะไรนัก ทั้งหมดขึ้นลิฟท์มาถึงชั้นบนสุด ซึ่งเห็นวิวทะเลได้ไกลจนสุดสายตา ผู้จัดการส่งทั้งสองเข้าห้องพักสุดหรูแล้วก็ขอตัวไปสั่งให้พนักงานนำเครื่องดื่มมาส่งให้ที่ห้อง
“แอน” “คะ” “เดี๋ยวเริ่มพิสูจน์กันเลยนะ” แอนยังคงงงอยู่กับคำพูดของแฟนหนุ่ม แต่แล้วก็ทำหน้าตกใจ เมื่อเห็นวสันต์ถอดเสื้อผ้าที่สวมใส่อยู่โยนทิ้งไปที่เตียงนอนอย่างรวดเร็ว “พี่วสันต์ จะทำอะไรน่ะ ไม่ได้นะคะ....” วสันต์ตัดบทก่อนที่แอนจะพูดจบ “พี่รับรองว่าจะไม่ล่วงเกินแอน ถ้าแอนไม่เต็มใจ แต่นี่เป็นการพิสูจน์ให้แอนเห็นว่า ทำไมพี่จึงรับการกระทำของแอนได้ไงล่ะครับ”
เสียงเคาะประตูดังขึ้น วสันต์ ในสภาพที่ร่างกายเปลือยเปล่าล่อนจ้อน เดินไปเปิดประตูรับพนักงานสาวของคอนโดซึ่งนำน้ำผลไม้มาเสิร์ฟให้ที่ห้องอย่างไม่สะทกสะท้าน แอนอ้าปากค้าง ดูการกระทำของแฟนหนุ่มอย่างแทบไม่เชื่อสายตา แต่พนักงานคนนั้น ดูเหมือนจะเคยชินกับพฤติกรรมของชายหนุ่มผู้เป็นเจ้านายดีอยู่แล้ว เธอยิ้มแล้วทักทายวสันต์อย่างเป็นกันเอง “บอสคะ คุณยุทธ เพื่อนบอสกับครอบครัวนอนเล่นอยู่ริมสระว่ายน้ำค่ะ” วสันต์พยักหน้ารับ “อือ...เมื่อกี้พี่โจบอกผมแล้วล่ะ เอ้อ...นุช...พวกนั้น เขามาถึงเมื่อไหร่นะ” “เมื่อวานนี้ตอนเย็นๆค่ะ บอสจะให้เสิร์ฟอาหารกลางวันบนห้องหรือที่ริมสระดีคะ” “ริมสระดีกว่า เดี๋ยวผมจะลงไปแล้วล่ะ” พนักงานสาวที่ชื่อนุชรับคำ หันมายิ้มให้แอนแล้วหมุนตัวเดินกลับออกไปจากห้อง
วสันต์ถามแอนว่า “เป็นไงจ๊ะ...อึ้งเลยเหรอ....นี่ไง..เหตุผลที่พี่รับพฤติกรรมของแอนได้ เพราะจริงๆแล้วพี่ก็เป็นเหมือนกัน อาจจะมากกว่าแอนก็ได้นะ” เขาเดินเข้ามาช่วยถอดเสื้อผ้าที่มีอยู่น้อยชิ้นอยู่แล้วของแอนออกไปจนเหลือแต่ตัวเปล่าเปลือยเช่นเดียวกันกับเขา “แอน...ของพี่สวยจังเลย เดี๋ยวเพื่อนพี่มันต้องดูด้วยความอิจฉาแน่ๆ ไป...เราลงไปข้างล่างกัน”
แอนใจหายวาบ “ไปทั้งอย่างนี้เหรอคะ” ถึงเธอจะชอบโชว์ แต่ประสบการณ์ของเธอนั้น ยังอยู่ในขั้นอนุบาลเท่านั้น “ใช่สิจ๊ะ....อยู่คอนโดนี้ แอนโชว์ได้เต็มที่เลยรับรองว่าแอนต้องติดใจแน่ๆ”
ลิฟต์ลงมาถึงชั้นล่างสุด ประตูลิฟต์เปิดออก วสันต์เดินจูงมือของแอนออกมาที่ห้องโถงหน้าเคาน์เตอร์ซึ่งมีพนักงานกำลังทำงานกันอยู่หลายคน สายลมที่พัดมาจากชายหาด ทำเอาแอนขนลุกซู่ไปทั้งตัว มันตื่นเต้นสุดๆที่ต้องมายืนเปลือยกายต่อหน้าคนจำนวนมากเช่นนี้ คุณโจ ผู้จัดการคนเดิม เดินยิ้มๆเข้ามาหาคนทั้งสอง สายตาของเขามองไปที่เต้านมอันอวบใหญ่เต่งตึงของแอน และลดต่ำไปมองเนินหีที่แทบจะไร้ขนของเธอแล้ววกกลับมามองวงหน้าที่สวยใสไร้เดียงสาของแอนอีกครั้ง “คุณแอนสวยไปทั้งตัวและใจถึงจริงๆครับ ผมไม่แปลกใจเลยว่าทำไมบอสของผมจึงยอมสละโสดในครั้งนี้” พนักงานทุกคนในที่นั้น หันมามองแอนแล้วยิ้มให้อย่างเป็นมิตร กิริยาของพวกเขา ช่วยให้แอนมีความมั่นใจ และคลายความประหม่าลงได้เยอะทีเดียว พวกเขาเข้ามาทักทายเธอและแนะนำตัวเองให้เธอรู้จัก แอนรู้สึกเสียวและตื่นเต้นเป็นอย่างมากกับการโชว์ครั้งแรกของเธอจนแทบจะถึงจุดสุดยอดในขณะนั้น ช่องรักของเธอเต้นตุ๊บๆ ปากรูชมิบน้ำเงี่ยนใสๆ เอ่อล้น ไหลอาบลงมาตามขาอ่อน เห็นได้อย่างชัดเจนท่ามกลางแสงสว่างตอนเที่ยงวัน วสันต์มองกิริยาของคนรักด้วยความรู้สึกที่ตื่นเต้นไปด้วย เขากระซิบถามเธอเมื่อตอนที่เดินคู่กันไปตามทางเดินที่มุ่งสูชายหาดว่า “เป็นไงจ๊ะ ตื่นเต้นมากใช่ไหม พี่เห็นน้ำของแอนไหลออกมาชัดเลย” แอนหน้าแดงก่ำ “แอนเสียวจัง ไม่เคยรู้สึกอายปนเสียวอย่างนี้มาก่อน แต่ก็ชอบค่ะ” “ดีแล้วล่ะ...พี่แนะนำให้ปล่อยตัวตามสบายเลย แต่นี่แค่เริ่มต้นเท่านั้นนะ ต่อไปเรายังมีอะไรๆให้เล่นได้อีกเยอะ”
แอนสังเกตได้ว่าที่ริมชายหาดหน้าคอนโด มีสระว่ายน้ำขนาดปานกลางรูปทรงอิสระคล้ายหยดน้ำ ที่ตรงนั้น มีคนนอนเล่นอยู่ใต้ต้นไม้ริมสระ 4 คน เป็นชายหนุ่มและหญิงสาววัยเดียวกับวสันต์ และเด็กชายหญิงวัยประมาณสี่ห้าขวบอีก 2 คน ทั้งหมดอยู่ในชุดว่ายน้ำ ซึ่งแตกต่างจากวสันต์และแอน ซึ่งกำลังเดินตัวเปล่าเปลือยล่อนจ้อนเข้าไปหาพวกเขา แอนรู้สึกว่าตัวเองจะก้าวขาไม่ออก แต่ก็ถูกแฟนหนุ่มฉุดเข้าไปจนถึงสระว่ายน้ำจนได้ เสียงฝีเท้าของคนทั้งสอง ทำให้พวกที่นอนอยู่รู้สึกตัวและเงยหน้าขึ้นมองผู้มาใหม่ พอเห็นว่าเป็นใคร ก็ร้องทักทายเสียงดัง “เฮ้ย...วสันต์ ไหนว่าไปญี่ปุ่นไง แล้วนั่นพาใครมาด้วยล่ะ” “นี่แอน...แฟนเราไง แอนจ๊ะ ที่พี่พล พี่แคท และน้องเอิร์ท น้องพิม” แอนยกมือไหว้เพื่อนวสันต์ และยิ้มรับไหว้เด็กๆ
น้องพิมหันไปถามแม่ว่า “แม่คะ น้าแอนไม่ใส่เสื้อผ้าเลยล่ะ” “อ๋อ...ก็น้าแอนเขาจะมาเล่นน้ำ เขาเลยไม่อยากใส่เสื้อผ้าให้เปียกไงคะ” “งั้นเราไม่ใส่เสื้อผ้าเหมือนน้าแอนได้หรือเปล่า” “ได้สิ..” พวกเด็กนึกสนุกเลยถอดชุดว่ายน้ำออกแล้ววิ่งกระโดดตูมลงสระว่ายน้ำไป
ปกติชายหาดบริเวณนั้น ค่อนข้างจะอยู่ไกลจากโรงแรมที่พักอื่นๆค่อนข้างมาก จึงไม่ค่อยจะมีคนผ่านไปมา แอนจึงกล้าเดินลงไปเล่นน้ำทะเลที่ริมชายหาดกับวสันต์อย่างสนุก
แต่ดูเหมือนสวรรค์จงใจกลั่นแกล้งให้แอนได้รับความอับอายยิ่งขึ้น เพราะวันนั้น มีเด็กหนุ่มสาวมาจัดกิจกรรมรับน้องใหม่ตรงบริเวณสวนป่าใกล้คอนโดของวสันต์โดยที่ทั้งสองไม่รู้มาก่อน และเด็กกลุ่มดังกล่าวเป็นนักศึกษาจากสถาบันเดียวกันกับที่แอนเรียนจบมา แถมพวกรุ่นพี่ของเด็กกลุ่มนั้นบางคนยังรู้จักสนิทสนมกับแอนอีกด้วย
พอแอนและวสันต์ขึ้นจากน้ำทะเลและเดินกลับขึ้นมาที่สระว่ายน้ำ จึงได้ยินเสียงของเหล่าหนุ่มสาวนักศึกษาร้องทักทายเสียงดังว่า “วู๊...พี่แอนเหรอ สุดยอดเลย ไม่ยักกะรู้ว่าพี่แอนจะหุ่นเซ็กซี่ แถมยังใจกล้าขนาดนี้นะเนี่ย เฮ้ย..พวกเรา นี่ไง พี่แอนคนเก่งรุ่นพี่ดาวคณะเมื่อปีที่แล้ว” แอนกับวสันต์ถูกกลุ่มเด็กหนุ่มสาวรุมล้อมไว้ตรงกลาง วสันต์ใช้มือโอบเอวแอนเอาไว้กระชับแน่น เหมือนจะช่วยปลุกปลอบใจให้เธอหายกลัว “สวัสดีครับน้องๆ มาจัดกิจกรรมกันเหรอ ขาดเสบียงอะไรหรือเปล่า ถ้าต้องการอะไรให้คนเดินบอกพี่ที่คอนโดได้นะครับ” วสันต์ยืนโชว์ร่างเปลือยอย่างไม่สะทกสะท้าน พวกเด็กสาวแทบทุกคนอดแอบมองขนาดของอวัยวะเพศที่ใหญ่เกินชายไทยทั่วไปของวสันต์ไม่ได้ เขาอมยิ้มด้วยความภูมิใจ ขนาดของมันเริ่มจะเบ่งพองตัวเมื่อรู้สึกว่ามีสายตากำลังจับจ้องมองดูมันเสียด้วยสิ ส่วนแอนนั้น เธอแทบจะแทรกแผ่นดินหนึไปเสียเดี๋ยวนั้น ถ้าทำได้ เธอพยายามไม่สบตากับรุ่นน้องที่รู้จักเหล่านั้น แต่นั่นก็ทำให้พวกเขาจ้องมองนมกับหีของเธอได้ตรงๆโดยไม่ต้องเกรงใจ “เสบียงไม่ขาด แต่แทบขาดใจเมื่อเห็นพี่แอนนี่ล่ะครับ” เสียงคึกคะนองของรุ่นน้องคนนึงดังแทรกขึ้นท่ามกลางเสียงวิพากษ์วิจารณ์ที่ดังปะปนกันจนจับใจความไม่ถนัด วสันต์และแอนลงนั่งคุยกับเด็กนักศึกษากลุ่มนั้นอยู่นานพอสมควร จนแอนเริ่มชินกับการโชว์ร่างเปลือยของตัวเองต่อหน้ารุ่นน้อง และกล้าที่จะเดินโชว์กลับไปกลับมาโพสต์ท่าเลียนแบบนางแบบนู๊ด ให้กลุ่มเด็กเหล่านั้นได้นั่งดูอย่างใกล้ชิด วันนั้นแอนได้แฟนคลับหลายคนโดยเฉพาะเด็กหนุ่มบางคนถึงกับคลั่งใคล้เสน่ห์เรือนร่างของแอนจนต้องถอดกางเกงชักว่าวไปดูแอนเดินโชว์นมโชว์หีไปมาจนกระทั่งน้ำแตกอย่างไม่อายสายตาเพื่อนๆในกลุ่ม
เพือนสนิทของวสันต์ทั้งสองคน มองดูแอนด้วยความชื่นชม “คุณแอนนี่ใจกล้าจริงๆ เหมือนวสันต์เลย” พวกพี่เองอายหุ่น เลยไม่ค่อยจะกล้าโชว์ใครต่อใครเหมือนวสันต์” “พี่วสันต์เขาเป็นอย่างนี้นานแล้วหรือคะ” แอนถามอย่างอยากรู้ “ใช่...พี่พลกับพี่แคท เห็นเขาแก้ผ้าอย่างนี้มาตั้งแต่เรียนมหาลัยมาด้วยกันแล้วล่ะ เพื่อนในกลุ่มเห็นกันจนชิน เพราะไปนอนที่บ้านเขาบ่อย แต่เพิ่งจะเห็นน้องแอนนี่แหละที่เหมาะสมเข้าคู่กับเขามากที่สุด” วสันต์หัวเราะเสียงดัง ”เออ...เราพบคนที่ใช่แล้ว น้องแอนนี่แหละตัวจริง ดูให้เต็มตาได้เลย ไม่ต้องเกรงใจ แอนเขาชอบโชว์เหมือนเรา” พลเอ่ยขึ้นอย่างจริงจัง “พี่ขอถ่ายภาพน้องแอนได้ไหม จะส่งไปให้เพื่อนในกลุ่มได้ดูกันน่ะ” แอนหน้าเสีย แต่ก็จำใจยอมให้ถ่ายภาพ เพราะแฟนของเธอรับรองให้ว่าพี่พลและพี่แคท และกลุ่มเพื่อนที่พูดถึง เป็นกลุ่มเพื่อนที่สนิทและไว้วางใจได้
วสันต์จับแอนโพสต์ท่าเหมือนนางแบบในหนังสือนู๊ดให้เพื่อนเขาถ่ายภาพเก็บไว้หลายท่า ท่าสุดท้ายที่ทำให้เธอเสียวสุดๆก็คือท่านั่งชันเข่าแล้วเอามือทั้งสองแหกแคมหีให้แหกอ้าออกจนมองเห็นร่องรูที่มีน้ำเงี่ยนเอ่ออาบอย่างเนืองนองอย่างชัดเจน แอนตัวสั่นเร่าๆ เอ่ยเสียงเครือกับแฟนหนุ่มว่า “พี่วสันต์..แอนทนไม่ไหวแล้ว” “แอนช่วยตัวเองต่อหน้ากล้องเลยสิ” วสันต์ยุแฟนสาว เธอจึงใช่นิ้วเขี่ยเม็ดแตดช่วยตัวเองจนเสร็จต่อหน้าต่อตาเพื่อนของแฟน รุหีของเธอขมิบเป็นจังหวะยามที่เธอเสียวจนถึงจุดสุดยอด น้ำเงี่ยนไหลเลอะจนนองพื้นเตียงชายหาดสีขาวที่เธอนั่งอยู่ พลเอ่ยขึ้นหลังจากถ่ายภาพสุดท้ายเสร็จ “หีน้องแอนสวยน่าเย็ดจัง ถ้าพี่เป็นวสันต์คงต้องจับแอนเย็ดทุกวันแน่ๆ” “เฮ้ย...เรายังไม่ได้มีอะไรกับแอนนะ รอวันแต่งงานก่อน” “โอ้...เยี่ยมเลย แอนยังบริสุทธิอยู่เหรอเนี่ย เป็นบุญตาจริงๆ ภาพทั้งหมดนี้ พี่จะนำขึ้นเว็บไซต์ของกลุ่มเราเร็วๆนี้ล่ะ คอยดูนะจ๊ะ”
“ฮ้า..” แอนร้องอย่างตกใจ แต่วสันต์รีบอธิบายว่า “เพื่อนในกลุ่มพี่ก็ชอบโชว์แบบพี่ทั้งนั้นแหละ ไม่ต่องกลัวแอนมีเพื่อนร่วมขบวนการเยอะแน่ๆ”
