น้าแพรไม่ตอบ แต่กลับมองจ้องหน้าผม
''ทำให้น้าดูหน่อย!''
''ทำอะไรน้า?''
''เอากางเกงในน้าซัก...ให้น้าดู'' น้าแพรพูดด้วยใบหน้าราบเรียบ แต่ผมตาเหลือก
''ไม่เอาหรอกน้า...ผมอาย...''
''จะอายทำไม แกพูดมาหมดเปลือกแล้ว''
''ถึงไม่อายก็ไม่มีอารมณ์ เพิ่งถูกน้าด่าเมื่อกี้...''
''ไม่ทำให้ดู น้าฟ้องน้าผู้ชายแกนะ''
ผมรู้น้าแพรอารมณ์ดีแล้ว คงขู่ผมไปอย่างนั้นเอง ผมมองหน้าเธอ... เกิดความคิดขึ้นมาแว้บหนึ่ง ผมดูกางเกงในที่อยู่ในมือผม
''น้าอยากดูจริงๆ หรือ?''
''จริงๆ...อยากเห็น ศึกษา...''
''ตัวนี้มีแต่กลิ่นซักฟอก ดมแล้วไม่เกิดอารามณ์''
''แล้วไง ถึงจะเกิดอารมณ์?''
''น้าถอดตัวที่น้ากำลังใส่อยู่มาซิ''
''บ้า...สกปรก...ไม่เอา''
''มันมีกลิ่นตัวน้า...ดมแล้วเกิดอารมณ์... บอกตรงๆ ผมอยากดมกางเกงในของน้าที่กำลังใส่อยู่มานานแล้ว''
''ไม่เอา...น่าเกลียด...''
''น่าเกลียดอะไร...น้าบอกเอง มาถึงขั้นนี้แล้ว... ผมอยากดมของน้าไม่ว่ากางเกงใน หรือตัวน้า...ตรงนั้น...''
''บ้าหรือ?...''
''น้าไม่เคยถึงดม..ถูก..'' ผมชอบคำว่าเลีย...
''ทะลึ่ง...บ้า...สกปรก...''
''น้าไม่เคยหรือ ?...''
''ไม่รู้...''
''น่า...น้า...ถอดมาให้ผม...''
ผมเดินเข้าไปใกล้ เธอถอยหนีหันหลังให้ผม
''ถอยไปก่อน... เดี๋ยวถอดให้...''
น้าแพรถลกชุดนอนหลวมๆ ย่อตัวลงนิดดึงกางเกงในสีดำออกมา เมื่อมันหลุดจากขา เธอโยนมาให้ผม
''เอ๊า...''
ผมเอามาดม มีกลิ่นอับ แต่ไม่มากนัก ผสมกับกลิ่นน้ำยาซักฟอก
''น้าเพิ่งใส่มันเมื่อกี้...''
ผมเดินไปนั่งบนเก้าอี้ น้าแพรเดินตามนั่งเก้าอี้ตรงข้าม
ผมดึงกางเกงนอก-ในออก ยังอายอยู่ เลยเอากางเกงในของน้ามาปิด
น้าแพรจ้องมันตาแทบไม่กระพริบ
ของผมเริ่มพองขยายตัว...ความอายหายไป เมื่อความต้องการทางเพศเข้ามาแทน ของผมขนาด 6 นิ้ว ตอนนั้นไม่รู้ว่าใหญ่หรือเล็ก เพราะไม่เคยเห็นของคนอื่น
ผมปล่อยมือ มันตั้งเด่ ผมเอากางเกงในน้าแพร มาพันรอบมัน แล้วคำเบาๆ เริ่มขยับมือขึ้น-ลง
รู้สึกแปลกๆ เมื่อมีคนมาจ้องมอง เหมือนการแสดง เหมือนการละเล่น สัก 4-5 นาทีผมก็บอกน้าแพร
''ไม่ไหวน้า...ทำไม่ได้...ไม่เสียว...มีน้ามาจ้องมอง ...แต่...น้า...''
''อะไรหล่ะ?''
''ผมไปนั่งใกล้ๆ น้าได้ไหม?''
น้าแพรนิ่งครู่หนึ่งแล้วขยับตัวไปชิดเก้าอี้อีกด้าน
ผมเดินกุมไปนั่งใกล้เธอ ตัวแนบชิดกัน รู้สึกน้าแพรตัวร้อนผ่าว ตาแกยังจ้องมอง
ผมขยับมือ หัวของผมโผล่ออกมานอกผ้า
สักครู่ ผมเอื้อมมืออีกมือไปจับมือน้าแพร...เธอสะบัด แต่ผมกำแน่น แล้วเธอก็อ่อนให้มือจับมือ รู้สึกมือเธอสั่นนิดๆ
ผมแนบตัวเบียดน้าแพรมากยิ่งขึ้น
''น้าจับของผม...''
ผมเอามือเธอมาจับของผม
น้าแพรขัดขืนเล็กน้อยก่อนจะกำมันเต็มไม้เต็มมือ ผมเอามือประคองมือเธอแล้วทำมันให้มันรูดขึ้นลง เธอคล้อยตาม
ผมดึงกางเกงในที่หุ้มออก มือน้าแพรจึงกำของผมเต็มๆ
ผมโอบกอดเธอ น้าแพรไม่ขัดขืน มือทำงาน เพราะคงเคยทำมาก่อน
ผมหลับตา เอนพิงพนักเก้าอี้
น้าแพรตีหน้าท้องผมดังเพียะ
''สบายไปแล้วแก''
''ผมขอบคุณน้าแพรครับ ผมไม่เคยมีความสุขแบบนี้เลย''
''แกโกหกน้าหรือเปล่า ที่บอกว่าไม่เคยผู้หญิงน่ะ''
''สาบานได้ครับ นี่เป็นครั้งแรกในชีวิตของผมจริงๆ ผมไม่เคยแม้แต่เห็นหน้าอก เห็นจิ๋มของผู้หญง นอกจากเด็กที่วิ่งแก้ผ้า
แต่ น้าแพรครับ ของผมเป็นไง?''
''อะไรคือเป็นไง?''
''ใหญ่หรือยาวน่ะ''
''ก็พอควรล่ะ''
''ผู้หญิงชอบแบบไหนครับ''
''ชอบคนเก่ง''
''ไม่ชอบใหญ่หรือ?''
''เจ็บนะ สู้คนเก่งไม่ได้''
''น้าแพรครับ''
''อะไรอีกล่ะ''
''ขอผมดูอก ดูร่างกายน้าได้ไหมครับ''
''แกก็เหมือนผู้ชายทั่วไป ได้คืบจะเอาศอก''
พูดจบน้าแพรปล่อยมือจากของผม เธอลุกขึ้น
''ไปที่ห้องเธอ อ้อ แล้วปิดไฟห้องนี้ด้วย''
น้าแพรเดินไปเข้าห้องน้ำ ผมเปิดไฟห้องรับแขก แล้วยืนรอน้าแพรหน้าห้องน้ำ เพราะรู้สึกปวดฉี่ เสียงน้าแพรเปิดน้ำ คงชำระทำความสะอาดเพื่อเตรียมรับศึก พอเธอออกมา ผมก็เข้าห้องน้ำ ออกมาไปที่ห้องผม น้าแพรนอนอยู่บนเตียงแล้ว
ผมนอนประกบ
เธอหันมาเผชิญหน้ากับผม
''สาบานนะ จะไม่เอาไปพูด และจะไม่แสดงความเป็นเจ้าของน้าไม่ว่าต่อหน้าใคร แกยังเป็นหลานของน้า และน้าคือน้าแก''
''ครับ''
ผมจูบปากเธอ ทีแรกเธอไม่จูบตอบ ผมลูบไล้หน้าอก หน้าท้อง และตรงนั้น
น้าแพรอวบนูนและร้อนแรง ทั้งๆ ที่ในยามปกติเธอดูเคร่งเครียดจริงจัง
น้าแพรอุทธรณ์ว่า ของผมทั้งใหญ่และยาวกว่าของน้า ขอให้ผมเบาๆ หน่อย เธอว่า มันคับและเจ็บเหมือนเธอเสียตัวใหม่ๆ ทีเดียว
วันรุ่งขึ้นน้าแพรลางาน เล่นเสียวกับผมทั้งวัน ต่อด้วยทั้งคืน ไม่กลัวท้อง เพราะเธอฉีดยาคุมอยู่แล้ว
เมื่อน้าผู้ชายกลับมา ผมกลับห้องเช่า น้าแพรจะแอบมาหาผมเกือบจะทุกวัน
น้าแพรบอกว่า เธอไม่ได้รักผม แต่ชอบเพราะผมวิตถารดี เธอมีผู้ชาย 2 คน คนหนึ่งเรียบร้อยธรรมดา อีกคนโลดโผรุนแรงวิตถาร
