หลังจากทำงานเป็นลูกจ้างคนอื่นอยู่สิบกว่าปี เห็นอะไรผ่านอะไรมาเยอะกับชีวิตลูกจ้างไต่เต้าตั้งแต่พนักงานธรรมดา จนเป็นผู้จัดการฝ่าย มันเลยทำให้ผมรู้สึกเบื่อๆ และอิ่มตัวอย่างบอกไม่ถูกและแล้วผมได้ตัดสินใจครั้งสำคัญในชีวิตด้วยการนำเอาที่ดินผืนเล็กๆ เนื้อที่ประมาณ 4 ไร่ ที่คุณแม่ให้ไว้มาทำโครงการหอพักที่ดินผืนนี้ตั้งอยู่แถวคลองประปา ซึ่งผมคิดดูแล้วว่ามันใกล้กับมหาวิทยาลัยถึงสองแห่ง คือ ธุรกิจบัณฑิตกับเกษตรศาสตร์
นอกจากนี้ยังใกล้โรงพยาบาล และการไฟฟ้าส่วนภูมิภาค อีกทั้งในอนาคตยังจะมีศูนย์ราชการมาเปิดอีก ผมน่าจะหาลูกค้าได้ไม่ยาก ผมจึงทำเรื่องขอกู้เงินธนาคารเข้าไป ด้วยจุดแข็งเรื่องทำเล, มูลค่าที่ดิน และที่สำคัญคือตัวโครงการที่ผมนำเสนอในรูปแบบหอพักหญิงล้วน มีความปลอดภัยเป็นเลิศสำหรับสาวๆ ทุกท่านที่มาพัก
ในหอพักแห่งนี้จะไม่มีผู้ชายอยู่เลย แม้แต่ยามก็ยังเป็นผู้หญิง แต่ใช้ระบบรักษาความปลอดภัยชั้นหนึ่ง
ผมวางโพสิชั่นของหอพักไว้ในระดับกลางถึงสูง ใช้วัสดุคุณภาพดี ออกแบบดีไซน์อย่างสวยงาม ราคาที่พักจึงค่อนข้างสูงกว่าหอพักชาวบ้านทั่วไปแถวนี้แล้วธนาคารก็อนุมัติเงินกู้ให้ไม่ยาก
อาคารหอพักทรงทันสมัย 8 ชั้น 48 ห้องพักของผมก็สร้างเสร็จภายใน 7 เดือน ชั้นล่างผมทำเป็นสำนักงาน, ร้านค้า, ร้านอาหาร และฟิตเนสเซ็นเตอร์ พร้อมสวนและบ่อน้ำขนาดใหญ่ มีลู่จ๊อกกิ้งรอบบ่อน้ำ
ห้องพักทั้งหมดจะอยู่ในชั้น 2-7 ชั้นละ 8 ห้อง รวมทั้งหมดก็ 48 ห้อง ส่วนชั้น 8 ผมทำเป็น Penthouse ส่วนตัว มีลิฟต์ขึ้นตรงเพียงตัวเดียว
ก่อนการก่อสร้างเสร็จสมบูรณ์ ผมทำพรีเซลด้วยการไปแจกใบปลิวตามมหาวิทยาลัย, โรงพยาบาล และสถานที่ราชการแถวนั้น แล้วผลตอบรับมันก็ไม่ได้เกินความคาดหมายนัก เพียงไม่ถึงสองสัปดาห์ ห้องพักก็ถูกจองไปทั้งหมด 100% ลูกค้าทุกห้องผมเป็นคนสกรีนเองทั้งหมด ..... ส่วนใหญ่จะเป็นนักศึกษาเสียประมาณ 60% ที่เหลือก็มีทั้งพนักงานบริษัททั่วไป, คุณหมอ, อาจารย์มหาวิทยาลัย, คุณครูโรงเรียนมัธยม และพนักงานธนาคาร
เมื่อนั่งดูโปรไฟล์หลังจากได้เจรจาติดต่อพูดคุยกับลูกค้าทุกคนแล้ว มันทำให้ผมรู้สึกตื่นเต้นอย่างบอกไม่ถูก รอวันเปิดให้บริการจริงแทบไม่ไหว เพราะสิ่งที่ทุกคนไม่รู้ก็คือ ในทุกห้องผมติดตั้งกล้องคุณภาพสูงไว้ถึงห้องละ 6 ตัว
หลังจากเปิดบริการแล้ว มันทำให้ชีวิตผมมีความสุขมากๆ
-----------------------------------------------------------
.......... น้ำหวานไม่มีตังค์จ่ายค่าหอ ..........หลังจากเปิดไปได้แค่ 3 เดือน ลูกค้ารายแรกก็มาเติมเต็มความฝันของผมจนได้ หลังจากได้แค่นั่งดูอะไรๆมา 3 เดือนเต็มๆ ประมาณ 5 โมงเย็นของวันหนึ่ง โทรศัพท์ที่โต๊ะผมก็ดังขึ้น โชว์เบอร์ว่าห้อง 42 โทรมา
"ฮัลโหล เรียนสายคุณน้าพิพัฒน์ค่ะ" เสียงหวานๆ ใสๆ แต่เจือด้วยความกังวลเล็กๆ ดังมาตามสาย
"ครับ พูดอยู่ครับ"
"เอ่อ นี่จากน้ำหวานห้อง 42 นะคะ คือหนูอยากจะรบกวนขอยืมเงินประกันค่าห้องแล้วก็ยืดเวลาจ่ายค่าห้องไปสักหน่อยจะได้มั๊ยคะ"
"อืมมม มีปัญหาอะไรล่ะเรา" เธอไม่รู้ว่าผมรู้ว่าใครโทรมา
"คือพอดีที่บ้านหมุนเงินไม่ทันนิดหน่อยนะค่ะ คุณแม่เลยไม่ได้ส่งเงินมาให้ แล้วหนูก็ต้องลงทะเบียนเทอมสองน่ะค่ะ"
"โอ้โห ทั้งขอยืมเงินประกัน แล้วยังขอไม่จ่ายค่าห้องอีก .... อืมมม ทำไงดี ...... ลงมาคุยกับน้าที่ออฟฟฟิศได้มั๊ย"
"ค่ะ ได้ค่ะ เดี๋ยวหนูลงไปเลยนะคะ"
แล้วสวรรค์ก็ประทานของขวัญมาให้ผมอย่างเกินคาด
น้ำหวาน หรือชื่อจริงว่า วิภาดา เป็นหนึ่งในลูกค้าลำดับต้นๆ ที่ผมหมายปองมากที่สุด ผมแอบดูกล้องจากห้องเธอบ่อยมากๆ เธออายุเพิ่งจะ 18 ปี กำลังเรียนอยู่ปี 2 คณะเศรษฐศาสตร์ของมหาวิทยาลัยเอกชนใกล้ๆ นี้เอง
น้ำหวานเป็นคนจากลำปาง ผิวขาวรูปร่างสูงโปร่ง ไม่อ้วน ไม่ผอม เอวคอด สะโพกผาย นมกลมกลึงขนาดพอดีตัว
ผมม้่นใจว่าเธอยังเป็นสาวบริสุทธิ์อยู่ เพราะดูจากลีลาท่าทางที่เธอช่วยตัวเองในห้องผ่านกล้องวงจรปิดแล้ว ยังใสซื่อไร้เดียงสาอยู่มา นอกจากนี้ผมยังชอบแอบมองเวลาเธอใส่กางเกงขาสั้นแต่ยังใส่เสื้อนักศึกษาเข้ารูปลงมาซื้อของที่มินิมาร์ท มันได้อารมณ์ดีพิลึก
"สวัสดีค่ะน้าพิพัฒน์" เธอยกมือไหว้ผมอย่างนอบน้อม น้ำหวานมาในชุดนักศึกษาเสื้อและกระโปรงเข้ารูป ผมแอบมองเธอด้วยความชื่นชม
"หวัดดีจ้ะ ว่าไงล่ะเรา"
"ก้ออย่างที่คุยในโทรศัพท์น่ะค่ะ หนูเดือดร้อนจริงๆ ถ้าไม่ได้ลงทะเบียนมันก็จะ...." เธอพูดก้มหน้าไม่ยอมสบตาผม พลางถอนหายใจเล็กๆ
"ผลการเรียนเป็นยังไงมั่งล่ะ เกรดพอไปได้มั๊ย"
"หนูตั้งใจเรียนนะคะน้า เกรดเฉลี่ยตอนนี้ก็ 3.67 อยู่ค่ะ"
"อืมมม เกรดดีมากเลยนะ แสดงว่าตั้งใจเรียนจริงๆ" ผมพูดพร้อมหัวเราะแหย่กระเซ้า เพื่อลดความเครียดของเธอ
"นะคะน้าพิพัฒน์ ให้หนูยืมค่าประกันหอก่อนนะคะ แล้วก็ขอยังไม่จ่ายค่าหอ หนูอยากเรียนต่อจริงๆ"
"เรียกน้ากอล์ฟก็ได้ครับ"
"ค่ะ น้ากอล์ฟจะให้หนูช่วยงานอะไรอะไรยังไงบอกมาได้เลยนะคะ หนูยินดีทำทุกอย่าง"
"แน่ใจ"
"ค่ะ แน่ใจ"
"ล้างห้องน้ำได้ไหม"
"ได้ค่ะ"
"เฝ้ายามได้มั๊ย"
"ได้ค่ะ"
"ฮ่าๆๆ ใจถึงดีนะเรา แต่น้าไม่ใจร้ายให้ไปทำอะไรแบบนั้นหรอก"
"แล้วน้ากอล์ฟจะให้หนูทำอะไรคะ"
"แน่ใจนะว่าทำได้ทุกอย่าง"
"ค่ะ มั่นใจ"
"อืมมม ..... ห้ามบอกใครนะ ..... น้ำหวานทำแบบนี้ให้น้าได้ไหม" ผมตัดสินใจส่งรูปนักศึกษาสาวกำลังทำออรัลเซ็กส์ให้เธอดู
เธออึ้งไปชั่วขณะ แล้วก็กลับมามองสบตาผมอย่างท้าทาย
"จะให้ทำตอนนี้เลยมั๊ยคะ" น้ำหวานตอบเสียงแข็งๆ ทำหน้าขยะแขยง
"น้าไม่ได้บังคับนะ ถ้าไม่เต็มใจก็ไม่ต้องทำ"
แล้วน้ำหวานก็ทำในสิ่งที่ผมไม่คาดคิด เธอขยับตัวไปมาจนเก้าอี้โคลงเคลง สองตาจ้องผมเขม็ง แล้วสุดท้ายเธอกำผ้าลูกไม้สีดำๆ ลื่นๆ ยื่นมาให้ผม
"หวานจะทำค่ะ นี่ถือเป็นค่ามัดจำของหนู .... แล้วน้ากอล์ฟจะทำให้หวานมั่นใจได้ยังไงว่าน้าจะไม่เบี้ยวหนู"
ผมรับของที่หวานยื่นมาให้ พระเจ้า!!! มันเป็นกางเกงในที่เธอใส่อยู่ ณ ขณะนี้ !!!
ผมส่งยิ้มให้เธอ พลางเปิดลิ้นชักหยิบเงินสดออกมานับต่อหน้าเธอ มันเป็นแบ๊งค์พันจำนวนทั้งหมด 50 ใบ
เกินพอกับค่ามัดจำหอเดือนละ 12,000 บาท จำนวน 3 เดือน
"งั้นนี่ถือเป็นค่ามัดจำของน้าละกัน พอมั๊ยจ๊ะ คนดีของน้า" ผมยื่นปึกเงินให้น้ำหวาน
"กินข้าวกินปลาให้เรียบร้อย เดี๋ยวคืนนี้อาบน้ำเสร็จน้าจะลงไปหาน้ำหวานที่ห้องนะ .... อ้อ .... ใส่ชุดนักศึกษาไว้นะจ๊ะ" ผมกำชับพลางยกกางเกงในลูกไม้สีดำตัวจิ๋วของเธอขึ้นมาสูดดมด้วยความชื่นใจ
----------------------------------------------------------------------
วันนั้นผมรีบปิดออฟฟิศแต่วัน กดลิฟต์ตรงดิ่งขึ้นไปยังห้องเพ้นท์เฮ้าส์ส่วนตัวที่ชั้น 8
ผมกดเลือกไปที่กล้องเบอร์ 42 เห็นน้ำหวานกำลังคุยโทรศัพท์อยู่ ในถือปึกเงินที่ผมให้ สักพักเธอก็วางสาย ทิ้งตัวลงนอนบนที่นอนอย่างหมดเรี่ยวแรง ส่วนผมเองนั้น ไม่อาจกลั้นความงุ่นง่านไว้ได้แล้ว ผมเอากางเกงในของน้ำหวานมาสูดดมอย่างคลั่งไคล้ พร้อมกับชักว่าวช่วยตัวเองจนเสร็จไป 3 รอบ ลึกๆ แล้วผมกลัวจะเสียฟอร์มหน้าแตกหลั่งเร็วกับเด็กสาววัย 18
เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว ผมมองดูภาพในจอเห็นน้ำหวานอาบน้ำเสร็จ และกำลังใส่ชุดนักศึกษาตามสัญญา
ผมแทบจะอดใจไม่ไหวแล้ว
นาฬิกาบอกเวลา 4 ทุ่ม ผมเช็คภาพบนจอแล้ว ลูกค้าห้อง 41, 43 และ 44 กลับมาและขลุกตัวอยู่ในห้องเรียบร้อย ไม่มีท่าทีจะออกไปไหน
ผมรีบกดลิฟต์ส่วนตัว ลงไปยังชั้น 4 ลิฟต์จอดอย่างนุ่มนวล ประตูเปิดอย่างเงียบเชียบ
ผมเลี้ยวซ้ายไปยังห้อง 42 ทันที สอดคีย์การ์ดแล้วแทรกตัวเข้าประตูไปรวดเร็ว
"น้ากอล์ฟ"
"จ้ะ น้ามาตามสัญญาแล้ว"
"น้ามีคีย์การ์ดห้องหวาน" น้ำหวานถามงงๆ
"มีสิจ๊ะ ก็น้าเป็นเจ้าของตึกนี่" ผมตอบพลางส่งยิ้มเจ้าเล่ห์ให้
เมื่ออยู่กันสองต่อสอง ผมจึงจ้องมองเชยชมน้ำหวานเสียเต็มตา
ผมนั่งลงบนเก้าอี้ ดึงมือน้ำหวานให้มายืนตรงหน้า
น้ำหวานไม่ยอมสบตาผม จนผมต้องเอามือช้อนคางเธอให้หันหน้ามามองผม
"หวานไม่เคยใช่มั๊ยจ๊ะ"
"ค่ะ"
"แล้วเคยช่วยตัวเองไหม" ผมแกล้งถาม
"ก็มีบ้างค่ะ"
"ทำให้น้าดูหน่อยได้มั๊ยจ๊ะ"
"ไม่ได้อยู่ในข้อตกลงนี่คะ น้ากอล์ฟบอกว่าให้ทำ......แค่นั้น"
ยัยเด็กโง่เอ๊ย คิดหรือว่าอยู่กับผู้ชายสองต่อสองแล้วเค้าจะให้ทำแค่นั้น ทำไมซื่อหยั่งงี้
"ก็ได้จ้ะ งั้นเราเริ่มกันเลยมั๊ย"
ผมลุกขึ้นดึงน้ำหวานเข้ามากอด ร่างบอบบางสั่นสะท้านขัดขืนเล็กน้อย
ผมลูบไล้คลึงเค้นไปที่หน้าอกของเธอ น้ำหวานตัวสั่นพยายามดึงตัวหนี
"น้ากอล์ฟ....อย่าผิดสัญญาสิคะ"
ผมเลยปล่อยเธอ แล้วรีบดึงกางเกงของตัวเองออก มังกรคู่กายของผมผงกหัวแดงก่ำรอสัมผัสจากริมฝีปากและลิ้นอันอ่อนนุ่มของน้ำหวานอย่างหิวกระหาย
น้ำหวานค่อยๆ คุกเข่าลง สองมืออ่อนนิ่มจับมังกรของผมรูดไปมา แล้วก็ค่อยๆ ไล้ลิ้นเลียอย่างช้าๆ
ตอนนี้ผมรู้สึกตื่นเต้นสุดขีด นักศึกษาสาวปี 2 วัย 18 กำลังไล้ลิ้นและใช้ริมฝีปากอันอ่อนนุ่มของเธอกับดุ้นเอ็นแท่งเขื่องของผม
ผมใช้มือเสยผมน้ำหวานให้เข้ารูปเข้ารอยตลอดเวลา
"อูยยย ซี้ดดด น้ำหวาน ไหนบอกไม่เคยไงจ๊ะ ทำไมเก่งหยั่งงี้"
ลิ้นของเธอไล้เลียไปบนรอยหยักของท่อนเอ็นของผม สลับกับการจับมันใส่ปากแล้วรูดเข้าออกอย่างชำนิชำนาญ
"โอยยย น้ำหวาน ...ซี้ดดดดด .... หวานจ๋า .... อูยยยย" ผมครางด้วยความเสียวซ่าน
เป็นผมเองที่ต้องชักเจ้าท่อนเอ็นออกจากปากของน้ำหวาน แล้วทิ้งตัวลงนอนบนเตียงออก
ผมอุบายให้นน้ำหวานขึ้นมานั่งหันหลังคร่อมอยู่บนหน้าอกผมแล้วก้มลงดูดกลืนเจ้าแท่งเอ็นต่อไป
เมื่ออยู่ในท่านี้ ผมจึงค่อยๆ เอาสองมือลูบไล้ไปทั่วทั้งเรือนร่าง น้ำหวานสะดุ้งเมื่อผมไล้มือเข้าไปในกระโปรงจู่โจมร่องสวาทของเธอ
ผมใช้นิ้วกรีดไล้ไปบนกลีบนุ่มละมุนของน้ำหวาน เธอคงเสียวซ่านมากจนต้องถอนปากออกจากท่อนเอ็นของผม
"อู๊ยยย น้ากอล์ฟ .... อย่าค่ะ .... ขี้โกง ... น้กกอล์ฟฟฟฟ"
ผมไม่รอช้า รีบยันตัวลุกขึ้น พลิกตัวน้ำหวานให้นอนราบลงบนที่นอน
กระชากกระโปรงนักศึกษาออก สองมือจับขาของเธอแยกออกจากกัน แล้วซุกหน้าลงบนเนินสวาทของเธอทันที
ผมลากลิ้น ฉกลิ้น ไปทั่วเนินสวาทของเธอด้วยความชำนาญ เสียงครางของน้ำหวานยิ่งทำให้ผมคึกคักเป็นสองเท่า
"อึ๊ยยยย ซี้ดดดด น้ากอล์ฟฟฟฟ ซี้ดดดดด อ๊าาาาาย"
เมื่อลงลิ้นจนน้ำหวานอารมณ์แตกกระเจิงไปแล้ว ผมก็ค่อยๆ ดึงกางเกงในออก
เผยให้เห็นกลีบสวาทที่ยังปิดค่อนข้างแนบสนิทอย่างไม่น่าให้อภัย ผมจะเปิดทะลวงมันเองวันนี้
ผมใช้มือแหวกกลีบออก แล้วเกร็งลิ้นไล้เลีย ลากขึ้นลากลง ฉกตัวไปทั่วทั่งรูสวาทของน้ำหวาน
เสียงน้ำหวานร้องครางอย่างไม่ได้ศัพท์ไปตามจังหวะการลงลิ้นของผม
เมื่อเห็นว่าได้ที่แล้ว ผมก็ค่อยๆ จ่อหัวจรวดแดงก่ำไปที่หว่างขาของน้ำหวาน
ค่อยๆ ดันมันเข้าไปทีละน้อย
"จะจะ เจ็บๆ อู๊ยยยย น้ากอล์ฟ หวานเจ็บค่ะ อู๊ยยยย"
ถึงตอนนี้ภาพของน้ำหวานมันทำให้ผมซู่ซ่าจริงๆ
หญิงสาววัยกำดัด ในชุดเสื้อนักศึกษาขาวสะอาด นอนบิดกายร้องครางไปมาอยู่ตรงหน้าผม
ผมค่อยๆ ปลดกระดุมเสื้อเธอออก ปลดเสื้อใน แล้วปทุมถันคู่งามกลมแน่นก็อยู่ต่อหน้า
ด้านล่างเจ้าท่อนเอ็นก็ยังค่อยๆ ทำหน้าที่แยงทะลวงไปเรื่อยๆ ส่วนด้านบนผมก็เปิดแนวรุกใหม่สองมือบีบเค้น เคล้าคลึงไปที่ยอดอกบัวงามสีชมพูระเรื่อคู่นั้น
ผ่านไปสักพักสถานการณ์ด้านล่างรู้สึกว่าจะดีขึ้นมาก หัวจรวดของผมสามารถเสยเข้าเสยออกได้ลื่นไหลขึ้น
มันก็ยิ่งเพิ่มทวีความเสียวซ่านสุขสมให้กับน้ำหวานจนแทบจะสำลักความสุขตาย
"ซี้ดดด น้ากอล์ฟฟฟ น้า.... อู๊ยยยย อึ๊ อึ๊ อ๊ายยยย"
ผมเองไม่เคยลิ้มรสสาววัย 18 มาก่อนเลยก็ถึงกับจะน้ำแตกไปหลายรอบกับความฟิตสดใหม่ของรูสวาท
มันแน่นหนึบตอดรัดแท่งเอ็นดีเหลือเกิน
ผมเข้าใจแล้วล่ะว่าคำว่า "เย็ดมันจริงๆ" เป็นยังไง
นี่ถ้าผมไม่ชักว่าวมาก่อน 3 รอบสงสัยมีน้ำแตกไปนานแล้ว
เสียงร้องครางอย่างสุขสมของน้ำหวานยิ่งทำให้ผมระดมซอยถี่ยิบ
สองมือขยี้ขยำปทุมถันชูชันของเธออย่างมันมือ ร่างของน้ำหวานเกร็งกระตุก สองมือจิกต้นแขนผมแน่น ช่องสวาทของเธอตอดตุบๆๆๆ
"น้ากอล์ฟฟฟ....น้าขา....หนู....อู๊ยยยยย...ซี้ดดดด...โอยยยยย...หวานเสียว....น้าขา....หวานเสียววววว"
...น้ำหวานขึ้นสวรรค์สุขสมไปแล้ว..... ภารกิจของผมสำเร็จแล้ว
ส่วนผมซอยเข้าออกรูอันแสนฟิตของเธอ จนสุดท้ายเมื่อใกล้จะแตกจริงๆ ผมจึงชักท่อนเอ็นออกมา แล้วพ่นน้ำรักใส่ดอกบัวงามของน้ำหวานจนกระจายเต็มไปหมด
"น้ำหวาน หวานจ๋า อู๊ยยยย ซี้ดดดดด หีหวานเย็ดมันดีจริงๆ ซี้ดดดด น้ำหวาน"
แล้วเราสองคนก้นอนกอดก่ายกันอย่างมีความสุข ก่อนที่ผมจะบรรเลงสอนบทรักบทสวาทให้กับนักศึกษาสาวปี 2 คนนี้ต่อไปจนย่ำรุ่ง
ขอบอกว่าน้ำหวานคนนี้ ไม่ใช่แค่หัวไวเรื่องเรียนหนังสืออย่างเดียว
แต่เรื่องบนเตียงก็หัวไวมากๆ ครับ แล้วผมจะมาเล่าให้ฟังใหม่
------------ จบตอน น้ำหวานไม่มีตังค์จ่ายค่าหอ -------------
